DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De herdenking van Alkmaars Ontzet. No. 238 Maandag 9 October 1333 135e Jaargang De aanwezigheid van H.K.H. Prinses Juliana heeft een bijzondere beteekenis aan dezen herdenkingsdag gsgeven. DE STAD VIERT FEEST. m DE GROOTE DAG Waf vandaag de aandacht trekt ZELF. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, nixgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. irancr door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte, brieven franco aan de N. V Boek- ei Handelsdruk kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, pos**«'ro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Dit nummer bestaat uit drie bladen. Drie honderd en zestig jaar geleden! De vesting Alkmaar, maandenlang belegerd door den vijand, zag zich eindelijk bevrijd van de bedreiging, die dikwijls heel ernstig geweest was. Met hand en tand had men zich verzet tegen de Spanjaarden, die het beleg voor de stad geslagen hadden. Wel licht zijn er verschillende momenten geweest, ■waarop men op het punt stond, om zich over te geven, maar even waarschijnlijk heeft men geaarzeld, om daartoe te besluiten, wetende, wat er boven het hoofd hing van Alkmaar's ingezetenen. Was niet Haarlem het voor beeld geworden en zou Alkmaar niet een zelfde lot wachten, als de poorten bezweken en de belegerende troepen de stad binnen rukten? O, wij kunnen het ons voorstellen, hoe groot de vreugde, hoe oprecht de dankbaar heid, hoe innig de juichkreet was, toen 's vijands legerscharen genoodzaakt werden, weg te vluchten Daar moet wel een intense zucht, een ontzaggelijke trilling door de stad gegaan zijn, toen men wist, dat het ge vaar geweken was. Vrijheid! Is er wel een kostbaarder bezit voor den mensch dan vrijheid? En als men dan plotseling tot het besef komt, dat die vrijheid werkelijkheid geworden is, wordt men dan niet dol van vreugde? De Alkmaarders van 1573 moeten wel dronken van vreugde geweest zijn, toen daar op dien 8ste»i October bleek, dat de kostbare vrijheid werkelijk verkregen was. Thans tellen wij 1933. En na 360 jaren is die verovering van de vrijheid nog niet ver geten. Jaar in jaar uit gedenkt Alkmaar het ontzet, dat meer dan drie en een halve eeuw als een juichkreet door de zeven provinciën ging. De Ontzet-feesten zijn volksfeesten gewor den in den waren zin des woords. Iedereen kan m°e doen in de feestvreugde van den Ssten October en iedereen doet mee. Iedereen, met uitzondering dan van een klein gedeelte, dat zich afzijdig houdt om politieke rede nen. Dat is jammer. Want passen deze feeste lijkheden eigenlijk niet juist in het kader van deze groep der bevolking, die naar „vrijheid" hunkert, en om „vrijheid" roept? Wij hopen, dat spoedig de tijd zal aanbre ken, dat gpheel Alkmaar den 8sten October één is; dat op dien eenen simpelen dag van het jaar onze stad niet angstig in brokjes verdeeld is. maar dat men als één man jubelt over de vrijheid, die in 1573 verkregen werd Vóór den grooten dag. Wel nimmer in de geschiedenis der 8- October-vereeniging zal er zooveel werk ge maakt zijn van de feestvoering als deze keer. Wekenlang heeft men gewerkt, om de stad te versieren en wij ontdekten, dat steeds meer buurtvereenigingen, steeds meer „straten'' de handen ineen sloegen, om Alkmaar op den 8sten October in vroolijkheid te brengen. Wij meenen, dat hier twee redenen voor zijn. In de allereerste plaats zal de komst van prinses juliana daar wel niet vreemd aan zijn. Het is toch immers de eerste keer, dat onze kroonprinses Alkmaar bezoekt en aan deze herdenkingsfeesten een bizonder cachet geeft. En in de tweede plaats zal de dag der viering een oorzaak zijn van deze ongekende activiteit. In plaats toch van een enkelen dag is er nu een drie-daagsch feest georganiseerd: Zaterdag, Zondag en Maan dag. Vanzelfsprekend was de Zondag, de eigenlijke dag, minder geschikt voor zoo n volksfeest en verzette men de viering op cfcn 9den. Maar een groot deel onzer bevolking voelde zich genoodzaakt, om bij wijze van proef reeds Zaterdagavond, of in elk Zondag te beginnen. ons roef reeds Zaterdagavond, of 'in elk geval ig te beginnen. Doch reeds voor Zaterdag werden de feestelijkheden ingeluid. Eenige avonden ach tereen heeft het tromgeroffel en het klaroen geschal door Alkmaar's straten geklonken en even zoovele keeren vormden zich groo- tere en kleinere optochten door de stad Dat was het begin, als wij tenminste de werkzaamheden aan de versiering niet als zoodanig beschouwen. Want doen wij dit wel, dan zouden wij ook al de bijeenkomsten en besprekingen moeten releveeren en dan zou misschie blijken, dat het begin reeds maanden oud is! Toen kwam de Zaterdag De versiering was gereed gekomen; de vlaggen werden Teeds uitgestoken. En in den vooravond be gon het dan werkelijk. Met populaire mar- schen door St. Louis werd een fakkeloptocht gehouden door een groot deel der stad en deze optocht werd spoedig een lange sleep Tientallen nationale en stedelijke vlaggen werden meegevoerd door de enthousiaste schare, die dank zij de fakkelver lichting, een fantastisch schouwspel opleverde. Weldra ontstonden de eerste hospartijen, die bij een dergelijk volksfeest niet mogen ontbreken en op dat oogenblik was het sein gegeven tot den aavang der feestelijkheden van Alk maar's Ontzet. Nog later op den avond trok een andere, kleine stoet door onze straten. Ook hier zorgde de muziek voor vroolijke marschen en ook hier zagen wij vroolijkheid. En toen wij om half elf nog een korte wan deling maakten door dq stad, zagen wij op verschillende plaats de verlichting, die sommige momenten stil deed staan De drukke Zondag. Daar bracht de Zondagmorgen een ont goocheling. Een lood-grijze lucht, zwaar van het water, dat weldra naar beneden viel De teere lampions kregen het hard te ver- duren en tientallen er van bezweken. Het zag er niet best uit. Het waren ernstige dreige menten en een moment leek het, of al de ver siering door den stroomenden regen vernield zou worden Gelukkig werd het later in den ochtend beter en hoewel de lucht bleef dreigen, bleef de regen uit. De schade bleek aanzienlijk, echter niet onherstelbaar. Alleen, het echte frissche was voor goed verdwenen. De middag bracht honderden menschen van buiten, zoodat het in de binnenstad ge zellig vol was. Vooral in de Langestraat was het een culmineerende drukte En toen de zon plaats gemaakt had voor het moderne kunst licht, toen de geheele binnenstad en vele ge deelten daarbuiten in een zee van licht wer den gezet, toen was het, alsof geheel Alk maar zich op straat bevond. Op dat oogenblik hebben wij een wande ling ondernomen, die lang geduurd heeft, doch geen moment verveling bracht. En dien avond hebben een goed idee gekregen van het werk, dat de vele buurtcommissies verricht hebben. Het was wonderbaarlijk en over 't al gemeen verrassend goed Opnieuw was de Langestraat het groote middelpunt. De eenvoudige versiering mei roode en witte banen, onderbroken door ge zellige lampen, gaf aan onze eerste winkel straat een verrassend goed effect. Schijnwer pers verlichtten den karakteristieken toren van het stadhuis, winkeliers hadden hun eta lages eens extra onder handen genomen; kortom de Langestraat zag er feestelijk uit. Alleen waren verschillende zakenmenschen niet vrg tevreden over het te forsche geluid van diverse gramofoonversterkers, waar on der het bezoek aan hun zaken heeft geleden Iets te weinig verlicht was de Steenenbrug, doch links en rechts daarvan had men weer voor een feestelijke verlichting gezorgd. Na tuurlijk moesten dichte drommen zich ver dringen voor de gondels der firma Lind en deze gondels zelf voeren af en aan, om het publiek de korte sensatie van Venetië te geven en het te brengen naar de Bergerbrug, die weer op de bekende manier versierd was. Van de Mient naar het Fnidsen is slechts een stap of wat. En dit smalle straatje, zelf gezellig verlicht en rijk met bloemen ver sierd, had een glanspunt: een nagebouwde poort, die een zee van licht uitstraalde. Dan was daar verder .de Hekelstraat, rustig ver sierd en verlicht en plotseling zaten wij dan weer midden in de drukte: op het „bedekte" gedeelte van het Verdronkenoord, dat zelf fraai verlicht werd met rijen oranje kleurige ballonnetjes, was een dansvloer gelegd en hier verdrongen zich honderden, om even te dansen bij de muziek van een ijverig strijkje. De Huigbrouwerstraat deed voor de an dere straten niet onder; niet alleen door de versiering zelf, maar vooral ook door een paar schitterend versierde en lichte etalages En dan was er de Laat, onze lange, breede Laat. Overdag zegt men: een aardige, een voudige versiering. Maar bij avond! Alle pilaren waren verlicht en men waande zich als het ware in een lange breede gang met verlichte wanden. Inderdaad keurig- De zijstraten naar de Langestraat, Nieu wesloot en Waagplein moesten natuurlijk wedijveren in fraaiheid. Wel heel verschil lend was de opvatting der bewoners dier straten, maar juist daardoor kreeg men een rijke afwisseling. Een ding hadden Payglop, Boterstraat, Houttil, Hoogstraat en Schoutenstraat gemeen: men had overa een verlicht dak gemaakt en dat dak op een of andere wijze met groen, bloe schilden, lampions, enz. enz. versierd en overal domineerde het oranJeu rrpeds traat en de stedelijke kleuren Ook de bewoners hadden eenzelfde 'dj*®' een groot gedeelte der straat overh g fCDanizijïkwij zoo langzamerhand gekomen tot het Hofplein. Hier is de versiering minder in eens, doch hier zien wij den mu ziektempel, waar geconcerteerd werd. En dat beteekent al weer: drukte! Wij gaan verder de Magdalenenstraat door. En als elk jaar is ook nu van dit smalle straatje een kleurige doorgang gemaakt. Bloembakken, lampions, slingers en groen, het is een wisseling en een mengeling van kleuren. Rustiger is weer de Zaadmarkt. ,Statig staan hier de reuzen kaarsen, die bij'avond een verassend goed effect geven aan het wa ter en de walkanten. En nu doen wij een groote sprong. Wij gaan naar het Kerkplein en vinden daar het begin van het mooiste gedeelte, 't Hooge Huys, waar de N.H. Levensverz. Mij. van 1891 in gevestigd is, schittert den bezoeker te gen. Deze verlichting is er een van een kunstenaar, die tevens smaak had van kleu rencombinatie. Van het Hooge Huys gaan we door de Koorstraat en het Ritsevoort naar de Hei- looërbrug. Dit lange gedeelte is van het be gin tot het einde een zee van licht geworden. Men heeft hier blijkbaar niets gespaard, om een zoo schitterend mooie verlichting en ver siering te krijgen en men is daar absoluut af doende in geslaagd. Daar treft men ook nog aan de Oudegracht, met lampionrijen over hangen en met een der bruggen weer op de bekende wijze verlicht. De versierde, doch niet verlichte Heilooër- brug overgaande, ontdekt men den gevel van het huis der familie Ringers, welke gevel met kleine lampjes prachtig verlicht is en tenslot te heeft burgemeester Wendelaar het ver lichte Alkmaarsche wapen in het front van zijn woning laten aanbrengen. In de buitenwijken. Wij zijn er nog niet. Thans moeten wij nog een kijkje nemen in de buitenwijken. En dan zien wij alereerst het Varnebroek keurig en smaakvol versierd en verlicht en onmiddellijk daarop volgt de lange Lindelaan, die voor het Varnebroek in geen enkel opzicht onder doet. Als vanouds is het Scharloo weer iets bij zonieters met een afbeeHSing van het Victorie beeld, die door schijnwerpers verlicht wordt. De bewoners van den Stationsweg zijn voor het eerst aan het versieren gegaan en vooral des avonds maakt de breede straat met de verlichte oranjeballen een feeërieken indruk Beide straten zien er echt feestelijk, echt ge zellig uit, evenals trouwens de Spoorstraat, die een dubbele rij pilaren heeft gekregen en tal van bloembakken. Nog moeten wij enkele brokstukken noemen die zeer geslaagd zijn: de Stationsstraat, het Zevenhuizen, de Akerslaan, de Tuinstraat, de Koningsstraat en dan hopen wij, dat wij niet al te veel straten vergeten hebben in dit re laas! De lezer zal opgemerkt hebben dat we een paar keer etalages noemden. Inderdaad, het is ons opgevallen, hoe zeldzaam veel werk er van het etaleeren gemaakt is. En bijna overal domineeren de Alkmaarsche en vaderlandsche kleuren. Deze etalages brengen aan de straten een gezelligheid mee, die zonder haar nim mer bereikt zou zijn. En ten slotte het vlaggen Reeds Zaterdag zagen wij tal van vlaggenf, doch des Zon dags werd er zeer druk gevlagd. In de Spoorstraat heeft men bijna geen huis over geslagen, in de binnenstad is ook alles in orde en wij gelooven, dat de dag van heden nog meer vlagvertoon zal brengen. Deze frissche kleuren, zij zijn noodig. Zij vooral brengen vroolijkheid en stemming. Gezelligheid binnenshuis. Er zijn deze keer door de 8 October-veree- niging geen zaalfeesten georganiseerd, doch dat wil natuurlijk niet zeggen, dat de eigena ren van verschillende inrichtingen niet iets gedaan hebben, om voor een aantrekkelijke gezelligheid te zorgen. Integendeel er is door velen extra-werk gemaakt van de feesten en op verschillende plaatsen kan men zich naar hartelust amuseeren. De Ober-Bayern-feesten in 't Guldenvlies. Met zeer veel smaak en vernuft heeft men voor de feestdagen het bekende Gulden Vlies herschapen in een Tiroolsche balzaal en er is mee bereikt, dat de binnenkomende op het eerste gezicht voelt, dat hier „Stimmung" in zit Nu, tusschen ons gezegd en gezwegen, er is eerder te veel dan te weinig stemming ge weest, althans in de afgeloopen twee dagen. Hoe 't hedenavond, den eigenlijken feest avond, zal worden, is een vraag, waarop we nu al, nog in den feestroes van Zaterdag en Zondag, moeilijk anders kunnen zeggen dan dat het goed zal worden, omdat we zeker weten, dat een ieder, die er geweest is, van avond zich met de versnelde pas naar de Koorstraat zal richten, om nog eenmaal de bloemetjes buiten te zetten. Beginnen we dan met het grootsch aange kondigde gala-bal van Zaterdag, opgezet 't G Englander, die zich voortreffelijk van zijn taak gekweten heeft. Een bonte mengeling van kleuren en costu- raes goifde door de zaal, waar ijverig-doen- de „Tirolers" in nationale kleederdracht han den te kort hadden om de echte Duitsche dorst te lesschen. Als attractie werd er een ballonnendans gehouden. Een flesch campagne te winnen is een kleinigheid Men stelle zich de zenuw achtige meisjes voor, die heftig teleurgesteld waren als hun ballonnetje als een slap stukje elastiek het stoffelijk overschot voorstelde van een eenmaal gespannen luchtbal. Spontaan werd hierna het Wilhelmus ge zongen en enthousiast zong de jansschare 't „Wie heeft van Alkmaar niet geboord". De band „The Mixed Follies" bleek pas goed te kunnen spelen, toen de oude leider de plaats van den echlen „leader" innam, een vreemd verschijnsel, maar waar. Voldaan gingen we huiswaarts, wetend dat het begin alvast goed was geweest. De Zondagsfeesten. Evenals Zaterdagavond mochten gis teren de café's zich in een druk bezoek verheugen en speciaal waar een dansje gemaakt kon worden, liep het erg vol. In ,,'tGulden Vlies zat nu de echte stemming, want op het podium hadden twee Tiroolsche bands plaats ge nomen, die onafgebroken hun „schla gers" in Ober-Bayern deden weerklin ken. Onder de rustige leiding van den heer A. Englander, hebben de danslustigen een prettigen avond gehad. In de „Korenbeur s", waar dit jaar door het Zaadmarktbestuur een dans zaal was gemaakt, werd eveneens duch tig de voorpret gevierd. Zaterdagavond heeft de voorzitter, de heer Hildering, de dansgelegenheid met een kort woord geopend, waarop de heer Margadant, directeur van gemeentewer ken, namens het gemeentebestuur zijn vreugde uitsprak over een zoo ruime ge legenheid, waar men feest kan vieren. Daladier over ontwapening (Dag. Overzicht.) Ernstige brand te Bergen (Stad Ontploffing op Engelsche duik boot. (Buitenland) Oproer in een tuchthuis te Buenos Aires. (Buitenland.) Landdag nationaal-socialisten. (Binnenland Beschikbaarstelling van vleesch voor steuntrekkers. (Binnenland.) Moord te Halen (L) (Binnen land Mr. W. C. Wendelaar benoemd tot lid der Tweode Kamer (Stad en om geving) 8 Octoberfeesten te Alkmaar. (Stad en omgeving Tusschen Limmen en Heiloo is een koopman doodeiijk door een auto aangereden. (Stad.) Zie verder eventaeel Laatste Be richten. de door de vereeniging van de H.B.S.; 't Gym nasium en de Handelsschool, dan constatee- ren we allereerst, dat het woord „gala" eenigszins misplaatst was. Immers „gala" duidt op iets officieels, iets stijfs en daarvan hebben we niets kunnen merken Maar 't was in ieder geval goed bedoeld. De eminente voorzitter van „Pacivolo" opende met een vlot woord, zooals we dat van hem gewend zijn, het bal en gaf vervol gens de leiding over aan den dansleeiAar Met de reveille begonnen 't Is nog vroeg, terwijl wij dit schrijven. Een groot gedeelte der stad is nog in rust en weet niet, dat de dag van vandaag schitte rend belooft te worden. Het is zacht weer, de lucht is opgeklaard; de harde wind van gisteren is „spurios versenkt". Wij gaan vandaag onder de fraaiste weersomstandigheden feest vieren! Om half acht begon de drukte. De school kinderen trokken in lange rijen naar de Stee nenbrug, waar verzamelen geblazen werd voor de reveille. Vandaar trok men onder lei ding van Corn. Jonker en met de muziek van St. Louis voorop de stad door naar het huis van burgemeester Wendelaar, waar om bij half negen de lange kinderstoet zich opstelde om onzen burgervader 'n aubade te brengen. Inmiddels had de burgemeester zich met zijn gezin op het balcon opgesteld en terwijl Polygoon uit Haarlem deze zanghulde voor goed op de sprekende film vastlegde, weer klonk daar op den vroegen morgen het hel dere gezang uit honderden keeltjes. Nadat een tweetal liederen ten gehoore waren gebracht, bracht de kindermassa een driewerf hoera uit op den burgemeester, die hierop een enthousiast „Leve onze Prinses" uitriep, door de kinderen beantwoord met een driemaal: hoera. Vervolgens werd door het volledige bestuur van de 8 Oct.-vereeniging aan burgemeester Wendelaar een geschenk aangeboden, terwijl de kinderen de gebruikelijke tractatie ontvin gen. Dadelijk na deze reveille werd onze aan dacht gevraagd voor de koraalmuziek, die Soli Deo Gloria bracht vanaf het bordes van het stadhuis. Hier was de drukte zooals steeds, weer zeer groot en het verkeer werd gedurende een half uur stop gezet. Onder groote stilte klonken de plechtige tonen en juist deze muziek is steeds weer in drukwekkend. Intusschen werd het drukker in de binnen stad. Ook de buitenmenschen kwamen nu langzamerhand opzetten, naar Alkmaar ge lokt door de klokketonen van den Waagtoren- carillonnist. Alkmaar kwam heel geleidelijk in feeststemming; opnieuw kwamen nieuwe vlaggen te voorschijn en zoo kreeg de stad langzamerhand een zeer feestelijk aanzien. Dan is de tijd gekomen voor den kinderoptocht. Wat enorm boft Alkmaar! Het zonnetje is er bij gekomen en geeft nu alles een fleurig geheel. Wij hebben even een kijkje genomen in de Langestraat, daar heerscht op dit oogenblik (10 uur) een geweldige drukte Men vent met oranje en andere kleuren, overal wappert de driekleur; het is feest, zoe- als nog nooit tevoren! De kinderoptocht had met veel moeite te kampen. Allereerst was de stoet zeer groot, doch de geweldige menschenmassa verdrong zich in de straten. Met de muziekkorpsen St. Louis en Soli Deo Gloria bij zich, trok deze kinderstoet aller belangstelling. Rijkelijk was de optocht versierd met oranjesjerpen, vlaggetjes, enz., enz. 't Was prachtig; 't was vroolijkheid alom. - De kinderoptocht ging docr een groot ge deelte der binnenstad. Overai stonden dichte rijen menschen, voor alle ramen zag men nieuwsgierigen en belangstellenden; er heerschte een zekei enthousiasme onder de menigte, die opgevroolijkt werd door de twee muziekkorpsen met hun vlotte marschen. De aankomst van H. K. H. Prinses Juliana. Bij de komst van H K. H in Alkmaar werd allereerst langs de Julianaschool in de Palingstraat gereden waar bloe men werden aangeboden. Vervolgens ging het door de overal versierde straten langs breede rijen van juichende toeschouwers en op verschil lende plaatsen h'eld de hofauto stil en werden bloemen aangeboden. Dit ge schiedde bij het belastinggebouw aan den Kennemerstraatweg dooi leerlingen van het gymnasium, bij het sigarenma gazijn van den heer Blaauw en Lij de apotheek van den heer Wanna door de kinderen uit de straat, bij de Unie door Ccrn. Jonkers koorklasse, bij de firma Spaander door de Langestraatcommis- sie, op het Waagplein door de kaasja gers die ook een kaasje aanboden, door een dochtertje van den hee, Hen- neman namens de Graal meisjes, door een dochtje van den heer Schouten na mens de Oranjevereeniging en op den Dijk door het Nationaal Jongeren ver bond. De plechtigheid bij het beeld. Bij het Victoriebeeld was buitengewoon grooie belangstelling. De gereserveerde plaatsen waren geheel bezet, Cor Jonker had zijn breede schahre zangers en zange ressen om zich heen verzameld en daarbui ten stonden duizenden belangstellenden, die zich tot zelfs in de boomen een plaatsje gezocht hadden. Weldra verscheen de hofauto waarin H. K. H. Prinses Juliana met jvr. Schimmelpen- ninck en Baran Baud had plaats genomen. H. K. H., die met luid gejuich begroet werd, werd door den burgemeester ontvangen en inspecteerendt de eerewacht die langs de Kanaalzijde was opgesteld. Begeleid door den burgemeester en mr. C. J. de Lange, voorzitter der 8 October ver eeniging, begaf H. K. H. zich vervolgens naar het tegenover het Victoriebeeld opge richte baldakijn, nadat Zij van de jongejuf frouw Nellie Stikkel die een geheel met oranjebloemen geborduurd jurkje droeg een bouquet bloemen in de stadskleuren in ontvangst had genomen. Mr. de Lange stelde het bestuur der 8 Oct. Vr. aan H. K) H. voor. Een dochtertje van mr. Leesberg bood daarna de Prinses een keurig gebonden programma aan en daarna zwaaide de heer Cor Jonker den dirigeerstaf en werd na een gemeenschappelijk „Wilhelmus" door het troote koor, begeleid door de muziek van oli Deo Gloria de „Bede voor het Vader land" van Valerius ten gehoore gebracht. Het lied van Alkmaars Victorie volgde en daarna beklom de voorzitter der 8 October- vereeniging mr. C. J. de Lange het spreek gestoelte waarna hij de volgende rede uit sprak. De rede van mr. de Lange. Aan den voet van dit Vrijheidsbeeld, hetwelk de herinnering bewaart aan dat gedeelte van onze historie, waarbij de Vader des Vaderlands zoo nauw betrok ken was, van welk Vrijheidsbeeld Uw Konink lijke Grootvader in het jaar 1873 den grondsteen heeft gelegd, en welk beeld in het jaar 19*23 bij do 350ste herdenking van Alkmaars Ontzet door Uwe Konink lijke Moeder en Zijne Koninklijke Hoog heid Uwen Vader werd aanschouwd, Uwe Koninklijke Hoogheid, Prinses

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 1