DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het Berlijnsche brandproces.
Een Habsburgsche monarchie
in Oostenrijk?
No. 243
Zaterdag 14 October 1933
135e Jaargang
I Hit het JUulemwt
QxujeCiiksch. Oomidd
Oplegging van de grondwets-herzie-
ning bij noodverordening na goedkeu
ring van onpoliiiehen Raad van State.
DE KONINKLIJKE VERLOVING.
Waf vandaag de
aandacht trekt.
Zelfs de dienstdoende nachtportier zag
niets verdachts op den avond van de
brandstichting.
NAUWKEURIGE CONTROLE.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
irancr door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
Directeur: C. KRAK.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
pos**iro 37060. Telel. 3, redactie 33.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Den Haag, 13 October 1933.
Nadat de Tweede Kamer, gelijk te verwach
ten was, toestemming had gegeven voor de
interpellatie van den heer Kupers (s. d. a. p.)
©ver de plannen in zake de verlaging van den
werkloozensteun, welke nu aan het slot zal ko
men der thans vastgestelde agenda voor de
eerstvolgende dagen, heeft zij, gelijk ook wel
te verwachten was, met 52 tegen 21 stemmen
hare goedkeuring geschonken aan de wijziging
van de Bakkerswet, waardoor het aan kleine
bedrijven mogelijk zal worden gemaakt om een
uur vroeger met bakken te beginnen. Tegen
stemmers waren de sociaal-democraten, com
munisten en de revolutionnair socialist Snee
vliet, die er nu eenmaal niets van willen weten
den kleinen neringdoende het leven een ietsje
gemakkelijker te maken.
De Kamer heeft hierna in behandeling geno
men het ontwerp op de hufsindustrie en daarbij
den minister voor Sociale Zaken aangenamer
oogenblikken bezorgd dan den vorigen dag.
Over het algemeen werd er nogal sympathie
mede betuigd. Nu ja. een man als de heer
Wijnkoop (comm.) is natuurlijk nooit tevreden
en hij noemde het ontwerp onvoldoende en
onbelangrijk, en een man als de heer Van Kem
pen (lib.) kan het, wel begrijpelijk, niet onver
deeld goedkeuren, dat de Regeering in de mo
gelijkheid wordt gesteld zich te mengen in de
loonregeling, maar ten slotte hebben zij vrede
gehad met het door de vorige Regeering vo'or-
gedragen ontwerp.
Het aantal sprekers bij de algemeene beraad
slagingen over het voorstel was niet gering,
maar achtereenvolgens hebben de heer Ame-
link (a. r.), mevrouw Bakker-Nort (v. d.), de
heer Hermans (r. k.J, de heer Kupers (s. d. a. p.J,
de heer Bakker (c. h.) en de heer Van Kempen
(lib.) van hun instemming getuigd.
De heer Vervoorn (plattel.) was sceptisch ge
stemd en zag zelfs verband tusschen het voor
stel en de Marxistische beginselen, en alvorens
zijn stem te bepalen, wenschte hij nadere in
lichtingen van den minister te hooren.
Minister Slotemaker de Bruine zette zijn ant
woord in met een paradox: vroeger was de
toestand in de huisindustrie zeer ernstig, in de
laatste jaren is daarin belangrijke verbetering
gekomen, maar nu is het oogenblik juist
gunstig om in te grijpen, ten einde te voorko
men, dat de oude toestand terugkeert. Natuur
lijk kan de regeering zich niet mengen in de
loonzettingen, maar zij kan toch wel onder bij
zondere omstandigheden informeeren naar den
stand der loonen. De door een enkelen spre
ker geopperde gedachte om het stelsel van
bindende collectieve overeenkomsten bij de
huisnijverheid in te voeren, werd door den Mi
uister verworpen. De uitvoering der wet zal
niet, gelijk sommige sprekers hadden gevreesd,
een uitbreiding van het korps ambtenaren ten
gevolge hebben.
De behandeling der artikelen heeft de Kamer
niet al te lang bezig gehouden. Er waren en
kele amendementen ingediend, die öf verwor
pen öf teruggenomen werden, slechts één
amendement, waartegen de Minister bezwaar
had, is met 42 tegen 31 stemmen aangenomen.
Het was een amendement van den heer Kupers
(s. d. a. p.) om aan de centrale adviescommis
sie op te dragen de aanvaarding van collectieve
contracten in de huisindustrie te bevorderen.
Een amendement van den heer Hermans (r. Ic.)
om die centrale commissie bevoegd te verkla
ren een loonschaal voor een collectieve ar
beidsovereenkomst te ontwerpen, wanneer een
dergelijk contract ter goedkeuring aan den
Minister wordt voorgelegd, werd zonder hoof
delijke stemming door de Kamer aanvaard.
Het ontwerp is daarop zonder hoofdelijke
stemming aangenomen, waarbij evenwel de
heer Vervoorn aanteekening verzocht, dat hij
als tegenstemmer beschouwd wenschte te
worden.
Het hierop volgende punt van de agenda was
hv voorstel van den communistischen afge
vaardigde L. de Visser om in de Kieswet den
termijn van aanneming van een benoeming tot
Kamerlid te verlengen van één tot drie maan
den. Een voorstel van dien aard, inderdaad
niet geheel verwerpelijk, omdat bij de verkie
zing van Sarjono, wiens plaats thans door den
heer Schalker (commlf' wordt ingenomen, ge
bleken is, dat het een verkozene niet altijd mo
gelijk zal zijn om binnen den gestelden termijn
zijn benoeming te aanvaarden, zou, werd het
door de Regeering ingediend, niet veel bezwaar
ontmoet hebben. Maar als initiatiefvoorstel
deugde het niet en een initiatiefvoorstel van
communistische zijde werd uit den aard der
Baak niet gaarne aanvaard.
Terwijl het dus te voorspellen viel, dat het
voorstel geen genade bij de meerderheid zou
vinden en het misschien het verstandigst ware
geweest het zwijgend ter aarde te bestellen,
hebben we er toch nog vrij lang over hooren
spreken.
De eerste spreker, de heer Sneevliet (rev
soc.) was er natuurlijk glad voor, wilde er zelfs
terugwerkende kracht aan geven. Maar het
was wel voor velen een verrassing, dat de
tweede spreker, de heer Westerman (nat.
h -rst.) begon met te verklaren er voor te zul
len stemmen: het is een onmiskenbare verbete
ring van de wet en daarom had hij er vrede
•ne-ie, ongeacht van weikant kant het initiatief
Was genomea.
De heer Joekes (v. d.) dacht er anders over.
Als initiatief-voorstel deugde het niet. Boven
dien was het Centraal Stembureau er niet over
gehoord.
De heer Snoeck Henkemans (c. h.), ontkende
de noodzakelijkheid van de voorgestelde wij
ziging.
Toen kwamen de communisten aan het
woord en de heeren Schalker, Roestam en ten
slotte de heer De Visser zelf hebben het voor
stel aangeprezen. Laatstgenoemde heeft het
niet zonder virtuositeit verdedigd tegenover de
b wering, dat het een gelegenheidswet zou zijn,
en hij achtte het een verlegenheidsargument,
dat voor een dergelijke zaak op het initiatief
der Regeering moest worden gewacht. Nu het
voorstel, objectief beschouwd, in orde is,
moest men, ongeacht de herkomst, er zijn stem
aan geven. Aan het slot van zijn rede heeft
de heer De Visser met nadruk er tegen gepro
testeerd, dat de communistische kamerleden
vertegenwoordigers van Moskou werden ge-
heeten. Dat zijn zij zoomin als men den Voor
zitter der Tweede Kamer een vertegenwoordi
ger van Rome kan heeten omdat hij denkbeel
den aanhangt, welke te Rome zijn geformu
leerd; Of de vergelijking, hoe vernuftig ook
gevonden, opgaat is intusschen een andere
kwestie!
Het wetsontwerp is ten slotte met 38 tegen
19 stemmen verworpen, zoodat deze poging
van communistische zijde om in het Parlement
opbouwend werk te verrichten, mislukt is. Tot
de voorstemmers behoorden naast de uiterst
linksen de heeren Van Voorst (r. k.) en Wes
terman (nat. herst.).
Het wetsontwerp tot wijziging der Winkel
sluitingswet van Dr. Vos c. s., dat nu aan de
orde zou komen, is aangehcuden, omdat de
Regeering ter elfder ure onverwacht ook met
een wijzigingsvoorstel is gekomen. In verband
hiermede is thans de interpellatie-Kupers
tegen de eerstvolgende vergadering, Woensdag
a.s., aan de orde gesteld.
De Oostenrijksche monarchisten hebben
gisteren een persconferentie bijeengeroepen,
waarin hun leider kolonel Wolff verklaarde,
dat Oostenrijk aan den vooravond van een
belangrijke monarchistische actie staat. Men
zal de republiek liquideeren.
Wolff heeft aan bondskanselier Dr. Doll-
fuss een schrijven gericht, waarin hij eischt,
dat de wetten, die de Habsburgers het ver
blijf in Oostenrijk verbieden, zullen worden
ingetrokken en dat de Habsburgers vergun
ning zal worden verleend zich weer in Oos
tenrijk te vestigen.
Kolonel Wolff beweerde verder, dat Zuid
Tirol door de Italiaansche regeering aan
prinses Maria, de toekomstige bruid van
kroonprins Otto, als huwelijksgeschenk zal
worden gegeven.
In verband hiermede wordt uit Rome ge
meld, dat alle geruchten betreffende een ver
loving van Otto met prinses Maria, de oud
ste dochter van den Italiaanschen koning on
juist zijn en dat voor Italië de kwestie der
restauratie van de Habsburgers in Oostenrijk
thans niet actueel is.
Al deze berichten hebben hun oorsprong
gevonden in het bezoek van de vroegere kei
zerin van Oostenrijk, Zita, aan Rome, waar
zij met het Vaticaan en het Quirinaal onder
handelingen heeft gevoerd.
Ook eenige vooraanstaande Oostenrijksche
aristocraten waren dezer dagen te Rome. Zij
hebben Zita ontmoet.
Men verwacht hiermede een nieuwe en
krachtige monarchistische propaganda in
Hongarije en Oostenrijk.
o
In verband met bovenstaande is het niet
on-interessant te weten hoe men in Oostenrijk
op het oogenblik werkt aan een grondwets
herziening. De Weensche N.R.Crt.-correspon-
dent vertelt er o.m. het volgende van:
Temidden van den maalstroom van de bot
singen in de binnenlandsche politiek tusschen
de regeering en de beide fronten van Nazi's
en sociaal-democraten, die zeer ten gerieve
der regeering vijandig tegenover elkaar
staan en daarom geen eendrachtige oppositie
kunnen vormen, duiken belangrijke uiteenzet
tingen op over een belangrijke zaak, die ook
in haar gevolgen van groote beteekenis kan
zijn, namelijk de grondwettige hervorming
van Oostenrijk Het is duidelijk, dat met het
negatieve van de genoemde botsingen, met
het constateeren, dat de staat van het partij
wezen gezuiverd moet worden, alleen niets
volbracht is, maar dat 't er om te doen is in
de plaats van het verworpene iets anders,
iets nieuws en zoo mogelijk iets beters te stel
len. De huidige regeering noemt zich autori
tair en vermijdt den term dictatuur, wat zij
motiveert met te zeggen, dat men zich een
voorloopigen toestand bevindt en dat het ko
mende vaste het bewijs zal leveren, dat men
weliswaar een nieuwen, geheel gewijzigden
vorm van de democratie, maar volstrekt geen
dictatuur op het oog heeft.
De grondwetshervorming draa; in haar
huidige stadium van voorbereiding in hoofd
zaak om vier voorname punten. Ten eerste:
hoe moet de voorgenomen opbouw volgens
het stendenwezen ten uitvoer worden ge
bracht, ten tweede hoe zal het nieuwe kies
recht worden ingericht, ten derde hoe moe
het federalistische karakter van de bon -
landen gehandhaafd worden, waar deze
strekt op staan, zonder dat men de een
tische idee, die in den autoritairen k
sloten ligt. a priori aantast, en e
welk instituut zal men vormen boven deze in
stellingen om in specmle gesties van Jaat
een gemeenschappelijke beslissing
deze factoren mogelijk te maken r
1934 tot stand te 'brengen. Het getal afge
vaardigden zou in alel huizen tot een mini
mum verlaagd worden; Stendenhuis en
Volkshuis zouden samen minder leden tellen
dan thans de Nationale Raad met zijn 165
afgevaardigden.
Nu blijft nog de voorname vraag over
hoe de nieuwe grondwet zal worden inge
voerd. Volgens de oude grondwet zou zij
door een absolute meerderheid van den Na-
tionalen Raad moeten worden goedgekeurd
Deze is voor de regeering thans onbereik
baar. Ook is het nauwelijks denkbaar, dat de
regeering, die het bestaan van het huidige
parlement volkomen lbochent, dit een derge
lijke belangrijke functie zou toekennen Dus
moet de oplegging van bovenaf geschieden.
Men hoort verluiden, dat zulks zal geschie
den door een noodverordening van de regee
ring, die echter vooraf door den bondspresi
dent zou worden voorgelegd aan een „Raad
van State", bestaande uit lieden, die volko
men buiten de partijpolitiek staan, doch bij
het algemeen in hoog aanzien staan. Deze
zouden door hun onderteekening het gezag
van deze daad verhoogen cn het in geen ge
val te loochenen gebrek vergoeden, dat be
sloten ligt in het feit, dat de „democratische
republiek Oostenrijk", zooals zij formeel nog
steeds te boek staat haar nieuwe grondwet
zou verkrijgen buiten het parlement, het in
strument dezer democratie, om.
Een Habsburgsche monarchie in
Oostenrijk. (Dag. Overzicht).
De Amerikaansche vakvereenigin-
gen boycotten Duitschland. (Buiten
land).
Hevige ontploffing te Madras in
Griekenland. (Buitenland).
Maandag gaat de crisisheffing op
suiker in. (Binnenland).
De heffing op varkensvleesch ver
lengd tot 3 Dec. (Korte Berichten).
Baggerregelingen in Westfries
land in werkverschaffing goedge
keurd m,aar de loonen ve~laagd.
(Provincie).
Te Hedel (N -B.) een man doodge
reden door een vrachtauto, welks
bestuurder achter het stuur zat te
slapen.
Zie verder eventueel Laatste Be
richten.
Naar men verneemt zijn de denkbeelden en
plannen der regeering de volgende:
De vorming van den stendenstaat zal ge
schieden door instelling van het zoogenaam
de Stendenhuis, waaraan de geheele econo
mische wetgeving zal worden overgedragen.
Allen, die werkzaam zijn in hetzelfde beroep,
zonder onderscheid of zij patroon of arbeider
zijn, worden bijeengebracht. Er zal geen
rechtstreeksch kiesrecht voor het Stendenhuis
worden ingevoerd, doch een getrapt kiesrecht,
door middel van kiesmannen,die door de
diverse gilden of corporaties worden afge
vaardigd. Alle bestaande Kamers (van Koop
handel, van Arbeid, van Landbouw, enz.),
maar ook de vakvereenigingen houden als be
voorrechte organisaties op te bestaan. Zij
kunnen blijven bestaan als particuliere cor
poraties, doch krijgen dan geenerlei voor
rechten of officieele bevoegdheden meer ge
lijk zij thans bezitten.
Voor de geheele niet-economische wetge
ving wordt een Volkshuis gevormd, dat dus
eenigermate met den huidigen Nationalen
Raad overeen zal komen. Hiervoor komt het
gelijke kiesrecht te vervallen voor een meer
voudig kiesrecht, niet slechts geregeld naar
de verschillen in belastingbetaling, doch
vooral volgens ethische geledingen. Men
moet hierbij vooral voor oogen houden, dat
de opbouw van het nieuwe Oostenrijk zal ge
schieden naar het ontwerp van wijlen dr.
Seipel, welks grondslagen de speciale goed
keuring des Pausen hadden verkregen, die ze
ten deele heeft overgenomen in zijn beroem
de encycliek „Quadragesimo Anno" welke
thans officieel als de grondslag voor den
herbouw van Oostenrijk in grondwettig op
zicht wordt uitgeroepen. Hierbij voeren na
tuurlijk ethische beginselen den boventoon.
Zoo moeten huisvaders met veel kinderen, ar
beiders, die zich bijzonder onderscheiden
hebben, lieden, die in het algemeen belang
hooge sociale functies verrichten, die hun
speciale verknochtheid met het vaderland ge
toond hebben, die zich staatkundig onder
scheiden hebben enz. het meervoudig kies
recht verkrijgen. Deze vorm van kiesrecht
zou daarmee voor het eerst worden toege
past.
Er zijn negen bondslanden: Weenen (te
vens bondshoofdstad), Salzburg, Stiermar
ken, ICarinnthië, Tirol, Voralberg, Opper-
Oostenrijk, Neder Oostenrijk en Burgenland.
Voor den oorlog was Weenen geen zelfstan
dig Kroonland, doch behoorde tot Neder-
Oostenrijk, welks hoofdstad het was, terwijl
het tevens Rijkshoofdstad en residentie was.
Daar Weenen sociaal-democratisch domein
is, behoeft het geen verwondering te baren,
dat men verneemt, dat met name de burger
wacht er op uit is Weenen weer het karakter
van bondsland te ontnemen en het met Ne-
der-Oostenrijk tot een enkel bondsland te
vereenigen. Neder-Oostenrijk is in meerder
heid anti-socialistisch en was steeds een vas
te burcht der christen-socialisten, doch is bi]
de laatste verkiezingen opmerkelijk sterk de
nationaal-socialistische richting uitgegaan
De genoemde Raad van State zou dan sa
men met de regeering het opperste orgaan
worden, dat een gemeenschappelijke beslis
sing van alle „Huizen" zou moeten teweeg-
roepen, en zoo dit niet lukte, dus in gevallen
van nood, een zelfstandig besluit zou moeten
nemen, buiten de Huizen om, of zelfs tegen
hen in. De Raad van State zou door den
bondspresident worden benoemd, wiens be
voegdheden bij de grondwetsherzieningen
verruimd zouden worden, evenals die van
den bondskanselier en de bondsregeering in
het algemeen.
In regeeringskringen rekent men er op de
hierboven in grove trekken (die trouwens nog
niet geheel vaststaan) geschetste grond
wetsherziening in het eerste kwartaal yan
Na de pauze in, de zitting van gisteren in
het rijksdaggebouw te Berlijn van het Staats-
gerechtshof inzake het proces-van der Lubbe,
protesteerde, zooals reeds gemeld, de verde
diger van Torgler, dr. Sack, tegen een bericht
over uitzetting van een Braziliaansch jour
nalist, waarvan officieel niets bekend bleek
te zijn.
Daarna werd, zooals ook reeds gemeld, ge
tuige Wendt, nachtportier van uitgang V.,
gehoord.
Getuige deelt mee hoe de nachtdienst in
het rijksdaggebouw geregeld is. Hij verklaart
dat zijn dienst om 8 uur is begonnen. „Na
ongeveer 20 minuten werd mii uit de commu
nistische fractiekamer meegedeeld, of ik, als
er opgebeld werd, afgevaardigde Torgler
wilde waarschuwen. Na eenigen tijd werd er
opgebeld. Beklaagde Torgler voerde in mijn
tegenwoordigheid een gesprek. Ik herinner
mij slechts, dat hij zeide dat men elkaar op
den afgesproken tijd zou treffen. Torgler ging
toen weer naar boven en kwam kort daarop
met Konen en secretaresse Rehme naar bene
den. Toe zij weg gingen gaven zij den sleu
tel der fractiekamer aan den electricien
Scholz, die hem mij gaf.
Brand in de restauratiezaal.
Op de vraag van den president of hij dien
avond iets opvallends had opgemerkt, ant
woordde getuige: „neen". Het kwam dikwijls
voor, dat afgevaardigden eerst na 8 uur het
gebouw verlieten, ook als er geen zitting
as. Of Torgler een actetasch bij zich had,
kon getuige niet zeggen, want hij had daarop
niet gelet.
Ongeveer 9.10 heeft getuige van een Schu-
po-beambte gehoord, dat de rijksdag in
brand stond. „Ik heb toen den ingang afge
sloten en ben naar de trap gegaan. Ik zag
toen, dat er brand was in de restauratiezaal.
De politie-beambte vertelde mij, dat de
brandweer reeds gealarmeerd was. Toen ik
terugkwam, wilde ik den hoofdinspecteur
Soranowitz waarschuwen, maar ik kreeg
geen gehoor. Terwijl ik met den chef-bode te
lefoneerde, kwam de brandweer reeds''.
President: Hoeveel minuten zouden er in
het geheel verloopen zijn?
Getuige: Ongeveer twee.
President: Is in dien tijd een man in bur
ger het gebouw binnengeloopen of uitge
gaan?
Getuige: Neen. Eerst later kwam een man
in burger uit het gebouw, een afgevaardig
de, en daarom liet ik hem door. Hij werd
echter door de politie teruggehaald en gecon
troleerd. Daarna kon hij doorgaan.
Na een kwartier kwam deze afgevaardigde
terug, omdat hij iets vergeten had. Ik liet
hem niet door en verwees hem naar de poli
tie. Het was toen p!m. 10 uur.
Wat te controleeren was!
President: Behalve deze is dus niemand
uit het gebouw gekomen? Dat kunt u met be
slistheid verklaren? Zoudt u het beslist ge
zien moeten hebben, als er iemand was uit
geslopen?
Getuige: Ja.
Dr. Werner: U nam aan dat afgevaardig
de Torgler nog alleen in het gebouw was. In
derdaad waren Konen en de secretaresse ook
nog aanwezig. Is het eigenlijk te controleeren
wie in het gebouw is.
Getuige verklaart, dat bij den uitgang een
nauwkeurige controle wordt gehouden. De
portier van uitgang II houdt daarvan aan
teekening.
De getuige beantwoordt in bevestigenden
zin de vraag van het O.M. betreflende de
controleering van alle deuren door den eer
sten bewaker.
O. M.„Was het niet mogelijk, dat iemand
in de plenaire zittingszaal was geweest?"
Get.: „De zaal is altijd open".
President: „Wanneer de bewaker des
avonds zijn rondgang doet en hij nog een
afgevaardigde aantreft, deelt hij u dit dan
mede?"
Get.: „Gewoonlijk telefoneert de collega
mij, dat in de een of andere kamer zich nog
iemand bevindt".
Op verschillende vragen van advocaat
Sack antwoordt get., dat hij niet kan verkla
ren of beklaagde Torgler toenmaals een acte
tasch bij zich had. De vraag van den verde
diger hoe beklaagde den Rijksdag verlaten
heeft, beantwoord get. met de mededeeling
dat de afgevaardigden precies op dezelfde
wijze als anders het gebouw verlaten heb
ben.
Get. verklaart verder, dat hij op den
avond van den Rijksdagbrand zijn gewonen
dienst heeft gedaan. Evenals zijn collega's
deden. Op verdere vragen van dr. Sack deelt
get. mede, dat hij indertijd wel dicht bij het
standpunt der nationaal-socialisten heeft ge
staan, maar dat hij niet tot de partij behoort
en dat hij ook vroeger nooit lid van een par
tij is geweest.
Een hoofdinspecteur behoord.
Thans wordt de hoofdinspecteur van den
bewakingsdienst in het Rijksdaggebouw, So
ranowitz, gehoord. Deze wijst erop, dat hij
volkomen vertrouwd is met de geheele in
richting van het rijksdaggebouw. Hij kan al
tijd op de hoogte ervan zijn wie der afge
vaardigden in het gebouw is, daar de namen
nauwkeurig worden geregistreerd op de
daarvoor bestemde borden.
Op 27 Febr. heeft hij het gebouw om on
geveer kwart voor drie verlaten na van te
voren de gewone controle te hebben gedaan.
Hij is 's morgens tusschen elf en twaalf uur
door de plenaire zaal gekomen, zonder iets
verdachts op te merken. Tegen negen uur
's avonds heeft hij thuis gegeten. Om kwart
over negen heeft hij de sirenen van de brand
weer gehoord. Uit het feit, dat de brandweer
de straat vóór zijn huis, welke een zgn.
„Einbahnstrasse"" is (straat met één-rich-
tingsverkeer) in de verkeerde richting door
reed, had hij opgemerkt, dat ze naar den
Rijksdag op weg was. Onmiddellijk heeft hij
telefonisch aan den nachtportier gevraagd,
wat er gebeurd was, waarop deze antwoord
de, dat in het restaurant brand was ont
staan. Waarop hij zelf ijlings naar den
Rijksdag was geloopen.
De opgewonden portier.
De president wijst erop, dat de nachtpor
tier heeft verklaard, dat hij den huisinspec
teur had opgebeld.
Get. antwoordt, dat de nachtportier in de
opwinding zijn nummer opgebeld heeft dat
slechts dan functionneert, wanneer de cen
trale nog in werking is. Hij had echter het
huisnummer moeten opbellen.
Op een vraag van den president verklaart
get dat hij zelf niemand heeft gewaar
schuwd; voor hem was de hoofdzaak geweest
de brandweer in het gebouw te laten en zoo
snel mogelijk alle portalen te oepenen. Vóór
