Buitenland !Pxoüiftciaai Tlieuws MacktBecUhtm PROCESSEN UIT HET VERLEDEN. gïïtS m°rgen werd z,i in Beiden vervullen evenwel nog steeds een belangrijke rol in onze samenleving. Toegelicht door deskundigen, zullen de films de moderne papierfabricage en het moderne courantenbedrijf van het begin tot het eind in al hunne onderdeelen ons voor oogen voeren en ons een begrip geven van wat er is vooraf gegaan, wan neer wij het blad papier ter beschrijving voor ons leggen of ons blad ter lezing openslaan. Als tegenhanger tot en na de gejaagd heid dezer moderne werkwijzen komt ten slotte de trekschuit achteraan, ver- eenigd op een bekoorlijk Hollandsch filmpje van dien naam, waarbij de char me van het Noord-Hollandsch landschap ten volle tot haar recht komt. DANTZIG ZONDER VERTEGENWOORDIGER. Op den Volkenbond te Genève. Aangezien de Volkenbondsraad nog steeds geen commissaris voor Dantzig heeft benoemd en het mandaat van den tegenwoordigen com missaris Rosting in den afgeloopen nacht om 12 uur afliep, is Dantzig formeel zonder V.B.'s- commissaris, een toestand die in strijd is met het verdrag van Versailles. In de jongste gehei me zitting van den V, B.'s-raad maakte Polen bezwaar tegen de door Engeland voorgestelde candidatuur van den heer Leister. Een nieuwe zitting van den V.B.'s-raad voor de benoeming van een commissaris is nog niet bijeen geroe pen. SPOEDVERGADERING TE GENEVE Over Duitschland's uittreding. Het z.g. kleine bureau der Ontwapeningscon ferentie te Genève is gisterochtend in geheime zitting bij Henderson in het hotel La Paix bij eengekomen. Aanwezig waren Henderson, Politis, Benesj en Avenol, de minister van bui- tenlandsche zaken van Engeland en Frankrijk, zoomede Norman Davis en de Italiaan Markies Soragna met hunne naaste medewerkers. De onderhandelingen werden tegen den middag verbroken en zijn om vijf uur voortgezet. Betreffende het resultaat der zitting, welke twee uren duurde, wordt van Fransche zijde medegedeeld, dat uitsluitend gesproken is over de beantwoording van de nota van gisteren der Rijksregeering. Betreffende de daartegenover aan te nemen houding is principieele overeen stemming bereikt. Paul Concour verklaarde tegenover Fransche persvertegenwoordigers dat het er thans om gaat, de verantwoordelijkheid der Duitsche re geering vast te stellen. Dit zal geschieden in een gemeenschappelijke nota van alle mogend heden, welke Maandag in de zitting der hoofd commissie zal worden aangenomen. De tekst der nota zal nog vandaag worden uitgewerkt. Van Engelsche en Fransche zijde wordt ver klaard, dat ce conferentie, indien slechts eenigszins mogelijk moet worden voortgezet, t-n einde ten minste te komen tot de aanne ming van eenige principes van ontwapening Men zou in vooraanstaande kringen der ont wapeningsconferentie thans een oplossing zoe ken, welke de reeds lang bestaande mislukking der conferentie zou maskeeren en naar buiten den indruk zou maken van een overeenstem ming va® alle mogendheden op zekere principes der ontw/apening. De conferentie is voorloopig een week ver daagd. vangen. Spr.'s wensch was, dat dit aandeel een flink bedrag mag uitmaken, opdat in den komenden winter met dit geld weer heel veel goeds kan worden gedaan. Daarna werd het lint door de presidente van het dagelijksch bestuur, mevr. Ootjers— Bigler, doorgeknipt, waarmee de bazar offi cieel was geopend en allen een kijkje konden nemen in de kolfbaan, waar de bazar wordt gehouden. Als men van de voorzaal van het cafe naar de kolfbaan gaat, moet men door de doorrtj- stal. In dezen stal was de kegelbaan opge richt, een inrichting, die zoo langzamerhand bij geen enkele festiviteit mag ontbreken Verder was er nog een sjoelbak opgesteld, waar de sjoelers elkanders krachtep kunnen meten. Deze afdeeling zal wel flink publiek trekken, als wij nagaan hoe druk er bij an dere gelegenheden van de hierboven ge noemde attracties gebruik gemaakt werd De kolfbaan is aardig versierd en op het tooneel is een theetuin ingericht, waar den bezoekers een lekker kopje Van Nelle's thee wordt geserveerd. In het midden van de zaal staat de grootste verkooptafel. Van allerlei is daar te bekomen Huishou delijke artikelen en handwerken maken wel het grootste deel uit van de tallooze hier uit gestalde waren. Voor een koopje kan men zich bijna alles aanschaffen wat er in de huishouding noodig is. Ook is er een stand aanwezig met tabak en sigaren, terwijl er tevens een afdeeling eetbare en drinkbare waar is. In deze zaal zijn verder verschillende at- tractie's opgesteld, zooals het rad van avon tuur. waar velen hun geluk weer zullen be proeven. en een biljart met vlotbrug, waar voor eiken dag nieuwe prijzen beschikbaar worden gesteld. Verder kan naar een ontbijtlaken worden geraden, hoeveel erwten er in een flesch zit ten en hoeveel uren er aan een sprei is ge werkt. Kortom, er bestaat volop gelegenheid, om door middel va al deze stands de vereeni- ging met cfe beide crisis-comité's te steunen Wij wekken dan ook een ieder op, deze bazar te bezoeken, daarmen voor weinig geld h el wat kan koopen en de kans krijgt, verschil lende dingen te winnen, want deze bazar is anders dan andere, hij is goedkooper. Zie daar het devies van de organisatoren. Men heeft rekening gehouden met de tijdsom standigheden. HET NIEUWF STEMBILJET. Nadere toelichting Van bevoegde zijde wordt meegedeeld, dat over de Rijksdagverkiezing in een deel van de pers verwarring-werkende berihten zijn verschenen. Aangezien een nieuwe vorming verboden en strafbaar is zal op het stembiljet voor de Rijksdag- verkiezing van 12 Nov slechts één partij nl de H S D A. P voorkomen. In de achter den naam der partij staande cirkel moet door degene, die vóór de N. S D A. P. willen stemmen een kruis worden gezet. Zij die geen kruis op het stembiljet invullen maken het stembiljet ongeldig Op het biljet voor de volksstemming moet d e t. het woord ,ja" of „neen" wor den aangekruist. NOORDSCHARWOUDE. De bazar. Vrijdagavond had in de zaal van den heer J. Bakker, alhier, de opening plaats van de bazar, welke is georganiseerd' door de. gymnastiekvereeniging „Hercules en Hygiea". Een flink aantal genoodigden was aanwezig. De heer A. Ootjers voorzitter der gym nastiekvereeniging heette allen welkom en herinnerde aan het voor 4 a 5 maanden ge leden genomen initiatief van de gymnastiek vereeniging, tot het houden van deze bazar Spr. had er toen op gewezen, dat men een heele onderneming zou beginnen, waaraan een groot risico verbonden was. Men heeft het echter doorgezet. Alleen door de leden van de gymnastiekvereeniging kon het even wel niet worden volbracht, waarom versch°i- dene personen uit de gemeenten Noordschar- woude en Oudkarspel werden uitgenoodigd, om hun mdewerking te willen verstrekken' Hieraan hebben bijna allen voldaan. Er moest zeer veel w^rk worden verricht door de verschillende commissies, maar het dage lijksch bestuur, bestaande uit mevr. Eecen Schipper, mevr OotjersBigler en de heer F Moeijes, heeft hun veel werk uit handen genomen. Verder wees spr. op de groote medewer king, welke men van de winkeliers had mo gen ontvangen, zoowel van den Langendijk als uit omgeving, waardoor het eerste ge- dvelte, het bekomen van waren om te worden verkocht, schitterend is geslaagd. Spr. hoop te. dat het tweede gedeelte, den verkoop, ook zal mogen slagen, waardoor zoo mogelijk het tekort der vereeniging kan worden ge dekt. Mededeelhebbers in deze bazar zijn de crisis-comité's uit beide gemeenten, welke isder 15 van den opbrengst zull*n ont BERGEN. Gevonden voorwerpen. Een eigengemaakte linnen tasch waarin een boek enz., een Lipsleutel, een pullover, een beursje met een geldstuk, een zilveren potlood, een fototasch, een bankbiljet, een huissleutel, een kinderjasje, een witte dames handschoen, een portemonnaie, een rijwiel- pomp, eenige belastingplaatjes, een gabar dine jas, een groene ceintuur, een geslepen koralen collier, een geruit kort jasje, een al pino muts, een ketting, een poederdoos, een portemonnaie, een gouden ring, een rieten handwerktasch, een tasch met inhoud, een kinderportemonnaie met eenig geld, een rij zweep, een loden jongens regenjas, een re serve autoband zonder spaken. W ARMENHUIZEN. In den eersten Nutsavond in dit seizoen heeft dr. van der Sleen uit Haarlem een lezing ge houden over een reis door Zuid-Amerika, welke lezing verduidelijkt werd door lantaarnplaatjes en een filmvertooning. Het in grooten getale opgekomen publiek heeft ten zeerste genoten. VII. De vooravond van den IXen Thermidor. Tot de figuren in de Fransche revolu tie, die niet altijd tot volle recht komen, behoort ongetwijfeld die van mevrouw Roland. Zij was de dochter van zeer een voudige ouders; haar vader was een ar tistiek aangelegd graveur; haar moeder bemoeide zich meer met het huishouden, waartoe een talrijke kinderschaar maar al te zeer aanleiding gaf. Ongetwijfeld was Marie Jeane Philipom, gelijk zij bij haar geboorte heette, een ietwat bijzon der kind, want»zonder daartoe eenige opleiding te hebben ontvangen, las zij do eerste literatoren van haar tijd en van daarvoor. Nauwelijks dertien jaar, zag zij de ntrede van Marie Antoinet te, toen nog Oostenrijksche prinses, als aanstaande Fra.»sche koningin, en iets van minachting voor de buitengewone belangstelling, die men voor deze vrouw had, ging door haar heen. In gematigd democratische richting is haar opvoe ding gegaan, en .men kan niet zeggen, dat daarin aanvankelijk verandering werd gebracht toen zij, in 1779( het aan zoek aannam van den geleerde Roland, die het huis harer ouders bezocht en die van den aanvang af groote belangstel- li ïg voor haar toonde. Toen zij trouwde vvas Roland 46; zij niet ouder dan 26; een verschil, dat in die jaren en bij een man als Roland, reeds oud voor zijn tijd. ster ker sprak dan rnders menigmaa' het geval is. Voordat de revolutie uitbrak, reisde Roland die inspecteur van het fabrieks wezen was, veel en achtereenvolgens bracht het jonge paar maanden door te Parijs, te Amiëns, te Lyon, in Engeland, in Zwitserland. In 1784 vestigde hij zich te Lyon;in 1891 ontving Roland opdracht van de Société d'Agriculture om haar „cahiers voor de toen bijegeroepen Sta ten-Generaal op te stellen; in 1791 vaar digde Lyon hem in buitengewone zen ding naar de Assemblée Constituante die toen nog zitting hield, af Mad Ro- land vergezelde haar echtgenoot en da,8.r trad zij voor het eerst in directe aanra king met de grooten onder de politici van het oogenblik. met Brissot, den aan voerder der Girondijnen, met Petion, met Robespierre, met Buzot en tal van anderen Zij was toen 36 jaren oud en had een goed ontwikkeld verstand, een onderhoudende conversatie, geest en een scherp en meestentijds juist oordeel. Zelfs Camille Desmoulina. die onvat baar heette voor vrouwelijke schoon heid, behoorde ,zoodra hij haar gezien had, tot haar bewonderaars. Geen won der, dat, toen de opdracht van Roland ten einde was, zij er niet over dacht om voorgoed naar Lyon terug te keeren. Neen, zij wist er haar echtgenoot toe te brengen om zich te Parijs te vestigen en plotseling, nog geen drie maanden later, in Maart 1792, werd Roland geroepen om het ministerie van binnenlandsche za ken te beheeren. Men had op dat oogen blik behoefte, voor het bezetten van de zen post, aan een man, die in de politiek nog niet op den voorgrond was getreden; van wien terecht of ten onrechte de roep uitging, dat hij geheel intègre was; van wien men onpartijdigheid kon verwach ten. Men vergete niet, dat le minister van binnenlandsche zaken, zelfs in die dagen, beschikte over groote fondsen, die gedeeltelijk moesten dienen om de Girondijnsche actie, tegen het konings huis opgericht, te versterken, maar die anderzijds moesten voorkomen, dat de Jacobijnen, wier invloed reeds dreigend werd, zich van het gezag zouden meester maken. De post van minister was in die dagen, dat Lodewijk XVI nog koning was, als koning nog werd erkend, voor al daarom zoo gevaarlijk, omdat aanra king van fatsoenlijke en eerlijke men- schen, gelijk Roland er een was, met den vooral fatsoenlijken en eerlijken koning, hen licht tot de overtuiging kon bren gen, dat men dezen te hard beoordeelde. Roland behoorde dan ook onder dezen, en meer dan eens vertelde zijn vrouw met een zekere bewondering voor zich zelf, dat, indien zij er niet geweest was, hij onder den invloed van den koning zou zijn gekomen. Naar den zin van Mad. Roland gingen de zaken niet gauw ge noeg; het koninklijke gezag bleef stand houden, en Roland behoorde niet onder degenen, die dit op valsche wijze wilden ondergraven. De oorlog met Oostenrijk ej Pruisen bracht een deel van de ver langde oplossing; de koning was er tegen, uit een oogpunt van Fransch be laag, en de feiten toonden wel, dat hij zich niet had vergist. Maar hij moest toegeven, omdat men hem ervan ver dacht zijn Oostenrijkschen zwager in de kaart te willen spelen ten nadeele van Frankrijk. Toen de eerste wapenfeiten voor Frankrijk nadeelig waren, weet men dat ook weer aan hem; men dwong hem twee besluiten af; het eene strek- k'nde om een kamp van 20.000 man bij Parijs op te richten; het andere gericht tegen de priesters. Lodewijk XVI weiger de bij te teekenen; het laatste, omdat het tegen zijn geweten was; het eerste, omdat hij het voelde als niet te zijn ge richt tegen het buitenland, maar tegen zichzelf. Reeds op 20 Juni 1892 had de eerste aanval op de Tuilerieën plaats, op 10 Augustus volgde de beslissende aan slag, d5e aan het koningschap voorgoed een einde maakte. Een keerpunt was gekomen. Voor Mad. Roland en degenen, die dacht zoo als zij en vermoedelijk eerlijk cvertuigd waren dat op deze wijze Frankrijk's welzijn werd gediend, was de revolutie geëindigd. De democratie heette te heb ben gezegevierd. Maar men verzuimde te bedenken, dat die overwinning slechts gelukt was, met hulp van het geweld; van het geweld van Marat en de zijnen, van de woeste volksscharen, bereid om aan elk opruiend bevel gehoor te geven, zonder te vragen tegen wie. Voor Marat en de zijnen, die zijn „Ami du Peuple" eerst goed begon, had de revolutie nog pa. een aanvang genomen. De bloedba den van 2 September, toen, zonder bevel van het ministerie, niet minder dan 5000 personen werden gevangen genomen, toonden het wel. De Girondijnen begrij pen te laat wat er eigenlijk geschiedde, en men kan Mad. Roland zeker len moed niet ontzeggen, dat zij dat én aan haar vrienden heeft geschreven, én in het openbaar heeft gezegd. Zij bracht Roland er toe om een brief te schrijven, waarin hij de moordenaars van 2 Sep tember en volgende dagen opvorderde om hun ongelijk te bekennen. Zeker, als men het gezag in kwade oogenblikken wil handhaven, moet men andere taal gebruiken; een Bonaparte zou anders gesproken en meer verkregen hebben Roland was geen man van het alle^ of niets, en in de oogen van zijn omgeving was zijn brief reeds een daad van moed! In elk geval had hij een gunstigen uit slag. De verkiezingen voor de nieuw bijeen te roepen conventie brachten vrijwel overal, de overwinning aan de Gorondij nen, voor dat oogenblik gematigde par tij. die in Frankrijk voor alles de orde wilden herstellen. Het ministerie was dan ook vrijwel uitsluitend uit Girondij nen samengesteld; het presidium van de Conventie onder leiding van Petion eveneers. De Berg-partij, aldus genoemd, wijl de Jacobijnen boven de Girondijnen hun zetels hadden, was verre in de min derheid, maar zij was niet verantwoor delijk voor den gang van zaken, zij had grootere vrijheid, zij kon meer bloed eischen .hetgeen haar in dien bloedigen tijd een groot voordeel gaf. Bovendien, in de politieke arena stond de Bergpartij tegenover Girondijnen en monarchalen, üf. veel te weinig met elkander één lijn okken in die zaken, waarin het noodig as Waren de Girondijnen er in ge laagd de kleurlooze middenstof in de Conventie, die ook reeds toen bestond, te reorganiseeren vermoedelijk zou den zij resultaat hebben gehad. Maar zij lieten het na, gedeeltelijk uit voorzich tigheid, gedeeltelijk omdat zij het niet noodig achtten, en zij gaven aan de Berg-partij een voordeel, dat deze goed wist te gebruiken. In diezelfde dagen bleven Marat en zijn vrienden schelden in de steeds talrijker wordende volk~- <?°°r het parijsche gepeupel 7 ,v<TsI«nden Men vergete toch hl? Juv ^nventie zich midden in h jParijs bevond, onvoldoen de beschermd, elk oogenblik ten prooi aan een overval van dit gepeupel. Ook op Roland en zijn bevallige vrouw richtte Marat zijn pijlen. Wat werd Ro land, de eenvoudige burgerminister, ge lijk hij zich gaarne voordeed, met ge hoond over de schitterende feestmalen, die hij heette te geven, in een woning, die met groote luxe heette te zijn inge richt, en waar zich, onder leiding van mevrouw Roland, tooneelen heetten af te spelen, die niet minder het zedelijk gevoel kwetsten dan bij het vroegere hof van Lodewijk XVI! Wat kon Roland tegen dergelijken laster doen? Vertellen gelijk waar was dat hij een eenvou- digen staat voerde, dat weliswaar meni- gen middag een aantal zijner goede vrienden bij hem aan tafel waren, en dat men na afloop zich aangenaam on derhield. Maar kon hij het bewijzen? Hij had geheel het Parijsche gepeupel bij zich moeten noodigén; had hij het ge daan, dan zou men toch aan hem ge antwoord hebben, dat hij er alles op had ingericht om het volk te misleiden. Dumouriez, commandant van het Fran sche Noordelijke leger in 1792, bracht een dezer middagen bij Roland en zijn vrienden door; toen stond men op het toppunt van de macht; al spoedig zou het uit zijn. Zoozeer voelde Mad. Roland het gevaar nabij, dat zij zich slechts ter ruste legde met twee geladen pistolen onder haar kussen? Op 7 Dec. 1792 brak het schandaal los in de Conventie; een der leden van de Bergpartij beschuldigde Roland en zijn vrouw kennis te hebben bedragen van een complot tegen de Republiek en dit niet te hebben aangebracht. Roland liet den President verzoeken zijn vrouw te doen roepen en in deze zonderlinge tij den gaf men ook aan deze zonderlinge oplossing gevolg. Mevrouw Roland kwam; zij was waardig gelijk men van haar verwachtte; zij sprak, gelijk niet vele mannen in deze Conventie spreken konden, met een gemak, dat men bij haar niet had verondersteld, gaf zij de verlangde uiteenzetting; de Girondijnen leefden op; de Bergpartij, niet spoedig uit het veld geslagen, zat zwijgend daar en wist niet wat te antwoorder». Zoo sterk was de indruk dien zij maakte, dat men tot het einde van haar uiteenzetting haar rustig liet doorspreken, haar niet meer in de rede viel. En geen aanmer king werd gehoord toen de president Petion concludeerde, dat de vergadering voldaan was over de gegeven uiteenzet tingen. Maar nog geen maand later durf de Robespierre het aan om Roland van verraad te beschuldigen, hem allerlei slechts naar het hoofd te slingeren; be schuldigingen, die niet bewezen konden worden, maar die toch iets van hun gif nalieten in de harten van het volk. Kort daarop kwam het proces tegen Lodewijk XVI. De Girondijnen wilden den dood des konings niet. Verginaud, de meest welsprekende onder hen had er tegen gesproken, maar durfde, het Parijsche gepeupel op de tribune ziende, niet tegenstemmen. Nog geen maand later kwam het voorstel tot de instelling van het revolutionnair tribunaal; een punt, waarop de Girondijnen niet had- deL mogen en moeten toegeven, waarop zij ongetwijfeld handelden in strijd met den stilzwijgenden last, hun door hun kiezers meegegeven Maar zij waren op den weg van het compromis, dat in de politiek misschien aannemelijk, maar tegenover bloedig gevaar lafhartig en hoogst bedenkelijk is. De opstand in Lyon, de samenscholingen en plunde ringen te Parijs mochten er toe leiden om Marat en Hebert te beschuldigen; na zijn vrijspraak was deze machtiger dan ooit. Op 31 Mei en 2 Juni 1793 sloeg de doodsklok voor de Girondijnen; de be sluiten der Conventie, aangenomen on der de pressie van het door Marat en de Bergpartij opgehitste gepeupel, lieten aan duidelijkheid niets meer te wen- schen over. De Girondijnen wisten waar zij aan toe waren; hun hoofden vlucht ten; wie niet vluchten kon, werd gevan gen genomen. Mevr. Roland, op de hoog te gesteld van het gevaar dat dreigde, zich herinnerend welken indruk zij in de Conventie had gemaakt, deed wat niet velen in haar plaats hadden durven doen, en begaf zich naar de Conventie Met veel moeite slaagde zij er in Ver- niaud te spreken; daarnaast hoorde zij het tumult, dat in de vergaderzaal was losgebarsten en dat Petion, voorzitter zonder gezag reeds, vergeefs trachtte tot bedaren te brengen. Vergniaud, terneer geslagen gedeprimeerd, moede van het strijden, had zich reeds gewonnen gege ven; was op het ergste voorbereid- ei viel niets meer te doen. Het eeniee waarin Mad. Roland kon slagen, was er voor te waken, dat haar man werd in hechtenis genomen. Zijn vlucht wist zii te begunstigen, maar te haren eigen koste. Zij werd op de Abbaye gevang-n gezet. Afgesloten van verkeer was zii niet; zoo nu en dan mocht zij vrienden en vriendinnen ontvangen; zij had veel lectuur, en kon werken" Lang duurde deze eerste gevangenschap; maar op Echter maar voor heel korten tijd Het bewind had ontdekt, dat men haar on arresteerde men haar op wettige wijze onwettige wijze had gearresteerd- hei had haar vrijspraak kunnen zijn' N, bracht haar naar de St. Pelagie, ateHöe Conciergerie, het zekere teeken dat 75 voor de guillotine bestemd was Septet ber, October gingen voorbij; de Girond nen, voor zoover zij niet waren vlucht, en Marie Antoinette warenge storven op het schavot. Eindelijk in den loop van November onderging iij haar eerste verhoor. Twee dagen daarna hel tweede verhoor waarbij zij én door de rechtbank èn door den openbaren aan klager dusdanig onbeschoft werd behan deld, dat zelfs haar de tranen in oogen schoten. Geheel den daarop vol genden nacht besteedde zij om haar ver dediging voor te bereiden; verdediging die eigenwijk niet moeilijk viel, omdat de- voorgeroepen getuigen: de onderwij. zeres van haar dochter, haar keuken meid, haar knecht .allen ten gunste van haar eerlijke gevoelens hadden getuigd Maïtre Chauveau Lagarde, die Charlotte Corday had verdedigd, wilde ook haar in rechten bijstaan. Hij poogde haar moed in te spreken, maar zij voorzag te duidelijk wat zou gebeuren. Alleen, zij wilde er niet van beschuldigd kunnen worden van niet het uiterste te hebben beproefd. Op 8 November, den dag van haar vonnis, verscheen zij, waardiger en schooner dan ooit, voor haar rech ters; haar verdediging was geweest, maar men liet haar niet den tijd om te spreken. Men kende den invloed van haar woord, had dien eens ondervon den, eA waagde zich geen tweede maal daaraan. Het vonnis van den 18 Bru- maire (8 November) verklaarde haar schuld aan samenspanning tegen de eenheid en de ondeelbaarheid van de Republiek en de vrijheid en veiligheid van het Fransche volk, overtuigend be wezen, en veroordeelde haar ter dood. De tenuitvoerlegging van het vonnis had, als gebruikelijk en als door haar voorzien, onmiddellijk daarna plaats. In den laten middag tegen half vijf ver voerde de wagen, daarvoor aangewezen, haar naar het schavot. De Place de ]a Revolution overgaande, keerde zij zich naar het reusachtige standbeeld van de Vrijheid, dat zich verhief op dezelfde plaats, waar tegenwoordig de bekende Obelisk staat, en riep met trillende stem uit: „O vrijheid, hoe heeft men u mis leid". Terwijl anderen beweren gehoerd te hebben: „O vrijheid, welke misdaden heeft men in uw naam begaan." Histori sche woorden zijn dikwerf verkeerd ge- hoord en verder gegeven, maar dat staat wel vast, dat op het oogenblik, dat haar uur gekomen was, Mad. Roland meer aan de belaagde vrijheid dan aan zich- zelve dacht. Een ding had zij voorspeld: dat haar man haar niet lang zou overleven. In- derdaad. De arme Girondijnen, gevlucht, opgejaagd, bevonden zich in do buurt van Caen. Telken male maakte men jacht op hen, maar kon hen nie- vinden. Ou een ochtend vond men op enkele kilometers van Rouaan een man opge hangen aan een boom; het bleek de vroe gere minister Roland te zijn, die aldus zijn leven geëindigd had. De andere voortvluchtige Girondijnen, die om zich den tijd te verdrijven, hun memoires schreven, waaraan wij later zooveel heb ber ontleend, geraakten op de vlucht verspreid. De een na den ander kwam in min of meer geheimzinnige omstandig heden, die nog geenszins geheel zijn ver klaard, o.m. Pition en Buzot, voor wiens leven Mad. Roland zoo had gesidderd, stierven tezamen; men vond hen half door de wolven verslonden, in een hooi veld, dat sedert dien nog altijd den naam van Chaap des Emigrés draagt Nog was de revolutie niet uitgeroeid. Maar het einde van den bloeddorst naderde! ALKMAAR, 16 Oct. 1933. Op de heden gehouden veemarkt waren aanvoer en prijzen als volgt; 15 Vette koeien 120200; 21 Graskalveren 20—30, 6 Vette kalveren 3575, vette kalveren per K.G. 70—90 cent; 7 Nuchtere kalv. (slacht) 8—16; 386 Vette varkens (zware) per K.G. 35—41 cent. Handel matig. AMSTERDAMSCHE VEEMARKT. AMSTERDAM, 16 Oct. 1933. Op de he den gehouden veemrrkt waren aanvoer en prijzen als volgt: 228 vette koeien, le kl. 58 —65 cent, 2e kw. 4655 cent, 3e kw. 4044 cent per K.G., slachtgewicht; 151 Melk- en kalf koeien 140—180; 157 Vette kalveren, le kw. 5462 cent, 2e kw. 4452 cent, 3e kw. 3842 cent per K.G. levend gewicht; 66 Nuchtere kalveren 5—8; 105 Schapen 1620; 572 Varkens, vleeschvarkens 90 110 K G., 4647 cent, zware varkens 44 —45 cent, vette varkens 4243 cent per K.G. slachtgewicht; 'i Paarden 50—100. Er waren 4 wagons geslachte runderen uit Denemarken aangevoerd. Overzicht: Runderen kleine aanvoer, door de hooge vraagprijzen, stugge handel en verkoopprijzen op hooger niveau, vette kalve ren, matige aanvoer, stugge handel en pijs houdend. Varkens minder aanvoer dan de vo rige week, handel redelijk en vaste prijzen. PURMEREND, 16 Oct 1933. Op de na- jaarsmarkt waren 467 runderen aangevoerd, waarvan de prijzen als volgt: Pinken 60— 90, graskalveren 20—50. Handel stug. BROEK OP LANGENDIJK, 16 Oct 33. Langendijker Groentenveilin?. 3000 stuks Bloemkool 2e s. 0.75—1.50, lecerf 4.60—7, reuzen 3.70— 4.60 per 100 stuks; 22000 K.G. Roode kool le s. 1— 1.50;33000 K.G Gele kool le s. f I— 1.10; 23000 K.G. Witte kool le s 1- 1.25; 2650 K.G. Deensche witte kool 0.90—1.40; 11000 K G. Uien: gele uiefl 1.90—2.20, gele drielingen 0.90—1» gele nep 2.20—.' 2.49; 450 K G. Slaboo- nen 5—/ 11.90, 6000 K.G Bieten 060 -ƒ 1.10:4100 K.G Peen f2 10-/ 2.20; 1700 K.G. Andijvie 0.50: 16500 K G- Aardappelen: Sch muizen f 0.60; Drielin gen 0.40, alles per 100 K.G. PURMEREND, 14 Oct. 1933. Afslagver. Beemster, Pui-merend en Omstreken. Augur ken per mand (6 K.G.) waren de prijzen als volgt: Grof le 52 cent en 2r s. 43 cent; Bas_ terd le s. 37 cent en '-e s 31 cent; Stek 12 ct.; Bommen 24 cent. WARMENHUIZEN, 14 Oct. '33. Roods kool le s. l—f 1.30; Gele kool le s. Schotsche muizen (drielingen) O.40— f 0.50; Nep 1.30-/ 1 70, Drielingen .80 —90 cent; Uien f 1.60—2 10; Grove ui«i 1 80-/ 2.10; Peen 1.69— f 2.20; FiPf°* heimers 2-/2.20; Slabocnen 8.60- J 11; Bieten 60- 70 eer.t. „ortA Aanvoer; 28200 K G Roodo kool; 8300 L G. Gele kool; 1600 K.G. Nep; 4300 K-O- ,en2950 K O P«*n18000 K G Aardaf Biète» Slaboonen en 7200

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 12