DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Na de jongste Duitsche gebeurtenissen
Voortzetting Berlijnsch brandproces.
No. 247
Donderdag 19 Ociober 1933
135e Jaargang
Hit het JUu
Op de agenda van de Tweede Krmer voor
heden stond onder meer de interpellatie van
den heer Kupers naar aanleiding van de be
sluiten van den minister van sociale zaken
inzake de verlaging van den steun aan werk-
looze arbeiders. Het voor de hand liggende
gevolg was drukke opkomst op de publieke
en gereserveerde tribunes, grooter waak
zaamheid van de politie, die in de omgeving
van het Binnenhof op tal van punten was
opgesteld en daarnaast hier en daar hoopjes
;'leegloopers (of het allen werkloozen waren,
;Zou niet direct kunnen worden uitgemaakt).
'Maar het is allemaal moeite voor niets ge
weest: de interpellatie is niet gehouden,
wegens het late uur uitgesteld tot morgen
middag.
Dagetijhsch
Een groote rede van Adolf Hitier over den
huidigen toestand en over de a.s. verkiezingen
HITLER EN AMERIKA.
Ingenieur Bogun doet een relaas over een man,
dien hij uit den Rijksdag heeft zien vluchten.
De stumper v. d. Lubbe
Wat vandaag de
aandacht trekt
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
irancr door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aao de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Den Haag, 18 October 1933.
De eerste nummers van de agenda der
Kamer hebben niet te veel beslag op den tijd
gelegd. Zonder bespreking heeft de Kamer
haar goedkeuring gehecht aan een wijziging
van het wetboek van Strafvordering, zoodat
niet meer verplichtend zal worden gesteld,
dat de rijksadvocaat bij uitspraken in be
lastingzaken tegenwoordig zal zijn. Ook is
zonder een woord van afkeuring of instem
ming aanvaard een stel wetsontwerpen tot
goedkeuring van de verdragen van 19 Maart
1931, ten eerste tot invoering van een een
vormige wet op chèques, ten derde betreffen
de het zegelrecht van chèques en wijders
eenige wijzigingen in verschillende wetten
in verband met dit verdrag.
Des te meer is er gesproken over het vol
gende ontwerp tot naasting van de spoor
wegen Utrecht—Zwolle, ZwolleKampen
en Den Dolder—Baarn. Dat is feitelijk al
een oud beestje. Op 2 December 1932 n.1
werd de bespreking hierover geschorst, om
dat de Kamer niet meeding met de gedrags
lijn van de regeering ten opzichte van de
overeenkomst met Kampen wat betreft de
spoorwegen en omtrent de opheffing van de
tram Zwolle—Blokzijl.
Een aantal leden gevoelden behoefte hun
meening te doen blijken. Om te beginnen
hield de heer Duymaer van Twist (a.r.) een
uitvoerige rede, waarin hij onder meer er op
wees, dat, bij opheffing van de spoorwegver
binding ZwolleBlokzijl, de weg niet vol
doende zou zijn voor een behoorlijke busver
binding.
Het Rijk wil aan Kampen vor de ophef
fing van de verbinding Zwolle—Kampen een
vergoeding uitkeeren van 60 000 in ver
band met het bedrag van 250.000, dat
Kampen indertijd voor dit verbinding heeft
betaald onder het stellen van bepaalde voor
woorden. Voor een behoorlijke verbinding
tusschen Zwolle en Blokzijl met behulp van
motorbussen moest naar de meening van den
heer Van Dijk (a.r.) de weg belangrijk ver
breed worden, doch in de eerste plaats kwam
hij op tegen de geringe uitkeering aan Kam
pen, welke in geen verhouding staat tot wat
dit vroeger heeft gestort. Ook de heer Ebels
(v.d.) drong aan op verbreeding van den
weg. Zoo dacht er mede de heer Krijger
(c.h.) over, die zich kantte tegen de verdwij
ning van de lijn ZwolleBlokzijl, zoolang
er geen zekerheid bestaat omtrent de verbree
ding van den weg, waarover de autobus zal
loopen. Zoo dacht er ook de heer Engels
(r.k.) over en de heer Van Kempen (lib.)
stemde er mede mee in, terwijl de heer Zandt
(statk. ger.) zelfs heelemaal niet van ophef
fing wilde weten. E)e heeren van Braambeek
en Van der Waerden (beiden s.d.a.p.) steun
den daarentegen den minister, al meende
eerstgenoemde dat de uitkeering 60.000
aan Kampen een noodelooze royaliteit was.
Minister Kalff heeft zijn in een nota uit
eengezette opvatting nader uiteengezet en de
billijkheid van de schadevergoeding aan
Kampen tevens betoogd.
Aan de destijds door Kampen gestelde
voorwaarden betreffende den loop der treinen
is steeds ten volle voldaan, maar nu men tot
opheffing over wil gaan, is een schadever
goeding tot een bedrag van 60.000 zeer
zeker billijk ,maar ook voldoende. Wat be
treft de tram ZwolleBlokzijl, de slechte
uitkomsten der exploitatie rechtvaardigen de
opheffing, doch de minister is bereid aan de
trammaatschappij te vergunnen een bus
dienst te exploiteeren met behoud van het er
reeds aan verleende voorschot van 30.000
Wat den weg betreft, verklaarde de minister
zich bereid de verbreeding er van te bevor
deren in aansluiting met dien naar Kuinre,
welks verbreeding Overijsel en Friesland,
naar hij meent, wel willen ter hand nemen
Na een repliek van den heer Krijger (c.h.) is
het wetsvoorstel aangenomen met 80 tegen
5 stemmen. Tegen stemden de heeren EXiy-
maer van Twist (a.r.), Van Dis( staatk. ger.)
Zandt (Staatk. ger.), Lingbeek (herv. ger.)
en Krijger (c.h.)
Hierna was aan de orde het ontwerp tot
reorganisatie van de openbare organen be
last met de uitvoering van de sociale ver
zekering.
In hoofdzaak werd voorgesteld opheffing
van den Verzekeringsraad, terwijl het toe-
zilht op de Raden van Arbeid dan bij de
Rijksverzekeringsbank zal worden overge
bracht, samenstelling van het dagelijksch be
stuur van een Raad van Arbeid, te vormen
door drie leden: een voorzitter, een lid-werk
gever en een lid-arbeider, terwijl de Rijks
verzekeringsbank bevoegd zal zijn admi
nistratieve voorschriften aan de Raden van
Arbeid te geven. De bespreking van dit ont
werp is in hoofdzaak gevoerd tusschen mi
nister Slotemaker de Bruine en den heer Van
den Temoel s.d.a.p.), waarbij nu en dan een
der andere leden een duit in het zakje wierp.
De heer Van den Tempel had met zijn
partijgenoot Kupers eenige amendementen
ingediend en daarover heeft voornamelijk de
discussie, na weinig beteekenende algemeene
beschouwingen, geloopen.
Wanneer we daaruit vermelden, dat van
meer dan één zijde gepleit is voor de ambte
naren, die door de opheffing van den Ver
zekeringsraad buiten betrekking geraken en
dede minister daaromtrent geruststellende
verklaringen heeft afgelegd, kunnen we onzes
inziens volstaan met de resultaten van het
debat te vermelden. Zoo heeft de Kamer met
40 tegen 26 stemmen afgewezen een amende
ment van genoemde heeren, strekkende om
bij de benoeming van leden van den Raad
van Toezicht op de Rijksverzekeringsbank
rekening te doen houden met de grootte van
de organisaties, die daarvoor voordrachten
hebben ingediend. Van een dergelijke even
redigheidsberekening wilde de meerderheid
niet weten.
Eenige amendementen, strekkende om aan
den Raad van Toezicht ruimer adviseerende
bevoegdheid te verleenen, werden door mi
nister Slotemaker overgenomen. Een amende
ment om een Raad van Arbeid niet uit drie,
gelijk de minister had gewild, doch uit vijf
leden (twee werkgevers, twee werknemers,
iedere categorie met twee plaatsvervangers,
alsmede een voorzitter) te doen bestaan, werd
wel door den minister bestreden maar niette
min zonder hoofdelijke stemming aangeno
men. Het ontwerp is hierop zonder hoofde
lijke stemming goedgekeurd, waarop de ver
gadering tot den volgenden dag werd ver
daagd.
In de leidersbijeenkomst der N.S.D.A.P.,
die gisteren in de zittingzaal van den
Pruisischen landdag werd gehouden, heeft
rijkskanselier Hitiereen groote rede ge
houden, waarin hij in de eerste plaats
over den buitenlandsche politieke toestand
sprak, die in het nauwste verband staat
niet de binnenlandsche werkzaamheden in de
komende weken. De worsteling om gelijkbe
rechtigdheid, waarbij de Duitsche natie thans in
een beslissend stadium is getreden is onafschei
delijk verbonden met den strijd om het econo-
niische herstel den strijd om het brood, die in
het Duitsche volk reeds langer dan 8 maanden
doelbewust voert.
De groote fout van alle vorige regeeringen in
Duitschland is geweest, dat zij geen rekening
hebben gehouden met het beginsel, dat elke
deelneming aan internationale conferenties van
te voren doelloos zou zijn, zoo lang de gelijk
berechtigdheid niet verwezenlijkt was.
Hitier noemde zijn voorganger in vorige re-
op
vrede
ge^ringen min of meer lijdend aan de Geneef
sche ziekte, waardoor zij pessimistisch ten aan
zien van Duitschland en optimistisch ten aan
zien van den Volkenbond werden. Hitier daar
entegen is optimistisch ten aanzien van z
volk en pessimistisch ten aanzien van Gene
en den Volkenbond. Duitschland was nimmer
vredelievender dan thans. Nu het den rug heeft
toegekeerd aan deze stad met zijn weinig
wekkende atmosfeer.
Het geheele Duitsche volk staat achter de
geering wanneer het verklaart dat het vr
wil, doch zich niet als een tweede-rangs
gendheid laat behandelen.
Terwijl Duitschland elke geweld-politiek
wijst is het anderzijds vast besloten
rechten te beschermen. In dit verband dient
verkiezingspropaganda der partij gezien te wor
den. Met elke achterstelling van alle °>jza e
moet alles geconcentreerd worden op de e
langrijkste kwesties, 't bullen weken van ïepe
en heilige ernst voor het Duitsche volk zijn. Het
groote verzoeningswerk in het volk zelf dat
door het nationaal-socialisme is begonnen moet
af
zijn
de
thans zijn bekroning vinden. Ook den vroegeren
tegenstanders op het terrein der binnenlandsche
politiek wordt in het teeken van dezen strijd
der geheele natie de hand gereikt indien zij be
wijzen, dat ook zij voor de Duitsche eer willen
strijden en een even groote liefde tot den vrede
toonen.
Elk nationaal-socialist moet zich bij al
zijn doen en laten van deze verantwoorde
lijkheid bewust zijn en bij het doen van zijn
plicht hard zijn jegens zichzelf. Wie als na-
tionaal-socialist zijn nationalen plicht ver
zaakt, moet begrijpen dat hem nog minder te
vergeven valt, dan andere volksgenooten. De
partij heeft een groot nationaal doel en daar
aan moet alles ondergeschikt zijn.
Hitier behandelde in het kort nog eenige
economische kwesties. Wanneer de natie
thans het gevoel heeft, dat men economisch
vooruitgaat, dan moet alles gedaan worden
om dezen vooruitgang te versterken. Met
een opwekking aan ieder om zich plicht te
doen, eindigde Hitler zijn rede.
De houding van de Engelsche
regeering.
Naar Reuter gisteravond meldde, heeft de
bijeenkomst van het Engelsche kabinet dui
delijk aangetoond, dat de collega's van Sir
John Simon het volkomen met zijn houding
eens zijn en dat hij bij alle onderhandelingen
den steun van het heele kabinet heeft.
Sir John Simon zal volgende week naar
Genève terugkeeren; voordien zal er mis
schien nog een kabinetsraad worden gehou
den.
Betuigingen van hulde aan de
Duitsche regeering.
De Duitsche regeering heeft naar aanlei
ding van haar jongste maatregelen een groot
aantal betuigingen van trouw ontvangen,
o.a. van het meer dan drie millioen boeren
omvattende Raiffeisenverband, van den Duit-
schen landbouwraad, het rijksverbond van
Duitsche werknemersvereenigingen, het Duit
sche landarbeidersverbond, het Duitsche me-
taalbewerkersverbond, het rijksverbond van
Duitsche schrijvers, dat van de uitgevers en
dat van de artsen en apothekers.
Hitler en Washington.
Dinsdagmiddag is de nieuwe Amerikaan-
sche ambassadeur te Berlijn, William E.
Dodd, door rijkskanselier Hitler ontvangen,
met wien hij een onderhoud van ongeveer een
uur had over den algemeenen toestand, in
het leven geroepen door Duitschlands terug
trekking van de ontwapeningsconferentie, en
over verschillende Duitsch-Amerikaansche
kwesties, zooals de bescherming van Ameri-
kaansche staatsburgers in het Duitsche rijk.
Na afloop gaf Dodd uiting aan zijn vol
doening over het onderhoud, dat, naar hij
mededeelde, zeer hartelijk was en waarin
Hitler de in zijn Zaterdag gehouden rede
geuite vreedzame gevoelens herhaalde.
Volgens de „New-York Herald" gaf Hitler
den ambassadeur de verzekering, dat hij ern
stig wenschte alles te vermijden wat het toe
vlucht nemen tot geweld in Europa zou ver
haasten. Volgens het blad wijst alles er op.
dat Hitler het gevaar inziet van een overijld
handelen door een der regeeringen en de
voorkeur geeft aan kalm onderhandelen.
Daarom wordt de verdaging der ontwape
ningsconferentie voor een week, te Berlijn
met instemming begroet.
De „Herald" vestigt er ten slotte de aan
dacht op, dat de Duitsche regeering haar be
sluit om uit den Volkenbond te treden nog
niet officieel ter kennis van den secretaris
generaal heeft gebracht, welk feit het blad
veelbeteekenend noemt, daar het erop wijst
dat Duitschland de deur nog niet definitief
achter zich heeft dichtgeslagen. Het is echter
ook mogelijk, dat Berlijn met zijn officieele
kennisgeving wacht tot na de volksstemming.
Amerika voldaan.
Naar Reuter uit Washington seint, is het
departement van buitenlandsche zaken vol
daan over de veroordeeling tot een half jaar
gevangenisstraf van twee „bruinhemden",
die te Dusseldorf een Amerikaansch staats
burger hebben mishandeld.
Tegenspraak.
Philips, de Amerikaansche onderminister
van buitenlandsche zaken, spreekt naar Reu
ter uit Washington meldt het gerucht tegen,
dat de ronde doet, als zou Hitler den Ameri-
kaanschen ambassadeur op het denkbeeld
hebben gebracht, dat de Ver. Staten een for
mule zouden moeten zoeken om den terug
keer van Duitschland naar de ontwapenings
conferentie mogelijk te maken, en eveneens
het gerucht, dat Dodd de goede diensten der
Ver. Staten zou hebben aangeboden.
Bezichtiging onderaardsche gang.
Na de pauze in de gisteren gehouden
zitting van het proces inzake den rijks
dagbrand gedurende welke de onder
aardsche gang nauwkeurig werd bezich
tigd waarbij werd geconstateerd dat
zonder rumoer een man op kousen de
gang niet door kon gaan werd getui
ge Adermann nogmaals gehoord over
de z.g. stafwacht.
Getuige deelt mede, dat de president
van den Rijksdag een stafwacht van on
geveer zes man had. Als minister-presi
dent Göring niet in de voorzitterswo
ning toefde, kwamen de leden der staf
wacht ook niet op. Op den avond van
den brand was Göring niet in de wo
ning, dus was de stafwacht er ook niet
Dr. Sack wijst op een te Londen afge
legde verklaring van den secretaris der
sociaal-democratische fractie, dr. Hertz,
dat sedert Göring voorzitter van den
Rijksdag was, in de ambtswoning steeds
veel lieden in S. A. en S. S. uniformen
in en uit gingen. Of deze S. A.-lieden
persoonlijk wachtdienst deden in de
voorzitterswoning, lijkt mij een vraag
van gewicht.
Getuige Adermann verklaart dit voor
een leugen. Er is nog nooit een wacht
van S. A. of S. S-lieden in het huis van
den president geweest. Wanneer er hee
ren in uniform kwamen, dan waren het
bezoekers.
De kwestie van de stafwacht.
De vraag van beklaagde Dimitroff, of
het mogelijk is, dat niettegenstaande de
bewakingsmaatregelen, vreemde perso
nen onopgemerkt door de ondergrond-
sche gang konden komen, beantwoordt
getuige ontkennend
Daarna werden twee portiers van het
huis van den rijksdagpresident gehoord,
die beiden verklaarden, dat er nooit een
permanente S. S.-wacht van 30 man in
het huis is geweest. Er waren alleen dan
S. S.-lieden als minister-president Go
rt g, als rijksdag pre üdent, besprekin
gen hie'd. Nooit zijn er S. A.-lieden bin
nen geweest.
Hierop werd getuige Weber gehoord,
die als leider van een S. S.-commando
steeds tot het gevolg van Göring behoort.
Getuige verklaart, dat hij op 27 Fe
bruari dienst had in het ministerie van
binnenlandsche zaken. Toen de minis
ter-president tegen half tien bericht van
den brand kreeg, heeft getuige hem on
middellijk in een auto naar den Riiks-
De toestand in Duitschland n»
de jongste gebeurtenissen in het
rijk. (Dag. Overzicht
Duitsche christenen en politiek.
(Buitenland.)
De onrust in Oostenrijk (Buiten
land.)
Belangrijke Belgische kabinets
raad. (Buitenland.)
Te Den Haag een tram op een
colonne militairen gereden; één
doode. (Binnenland.)
Te Nieuw-Kuyk op een onbewaak-
ten overweg een vrachtauto verplet
terd door een trein Een der inzit
tenden licht gewond. (Binnenland.)
In „De Ingenieur'" betoogt ir. W.
Kamp, dat een autobaanbedrijf over
den afsluitdijk beter op haar plaats
is dan een spoorbaan. (Binnenland)
De Internationale en de Socialis-
tenmarsch voor de radio verboden.
(Raiio.)
Vergadering K. v. K. en F., be
spreking o.m. omzetbelasting, regee-
ringsbemoeiïng inzake het vervoer
langs den openbaren weg en toe
stand overweg Bergerweg (Stad en
omgeving.)
Behandeling van bezwaren tegen
het uitbreidingsplan aan den Wes-
terweg voor den Raad van State.
(Stad en omgevirg.)
Zie verder eventueel Laatste Be
richten.
dag gebracht. In den Rijksdag heeft
kapitein Jakobi hem gelast om miet drie
Schupo-lieden de keldergang te door
zoeken.
Wij hadden in het huis van den presi
dent den sleutel gehaald en waren naar
de gang gegaan. De toegang was gesloten
en ook de deur tot het rijksdaggebouw.
Niets bijzonders was hem opgevallen.
De werklooze Göring.
Dr. Sack wijst op een bewering in de
buitenlandsche pers ,dat minister presi
dent Göring op dien dag om zoo te zeg-
ger werkloos in het ministerie had ge
zeten en slechts op het melden van den
brand zat te wachten.
Getuige Weber zegt. dat dit onwaar is.
Deskundige dr. Schatz verklaart dat
hij op zijn teenen de gang doorgeloopen
is, en hoewel hij zeer voorzichtig had
geloopen, was er toch een hoorbaar ge-
ruisch geweest.
Het verhaal van Ir. Bogun.
Ingenieur Bogun vertelt daarop uit
voerig, wat hij gezien heeft.
Toen ik bij ingang II kwam hoorde ik
een geluid of iemand een deur wilde
opentrekken. Ik keek en zag een man
met een glad gezicht en een donkere
overjas, die uit de deur keek. Op dat
oogenblik, misschien omdat hij mij zag,
schrok hij en tuurde naar den kant van
den „Tiergarten" naar twee vrouwen,
die hem tegemoet kwamen. Ik meende
te merken, dat deze beide vrouwen een
handbeweging maakten, alsof zij hem
wenkten. Op dat oogenblik zette de man
het op een loopen.
Hij sprong de trap af en draafde in de
richting van de Sieges Allee De vrou
wen keken nog vaak naar hem om en
ook de man keek bij den lantaarn op
den hoek nog eens om. Toen verdween
hij. Ik nam aan dat hij een beambte van
den Rijksdag was. Weer viel mij op, dat
geen licht brandde en de deur niet ge
sloten was. Ik wist dat steeds een poli
tieagent op den hoek stond en hem wi'de
ik mijn waarnemingen vertellen. Ik zag
echter geen agent. Ik liep toen in de
richting van het gebouw van aen gene-
ralen staf. Daar stonden een man in een
lederen jekker en een vrouw, die naar
het rijksdaggebouw keken. Ik hoorde de
vrouw zeggen: „Kom mee, man, het zal
een mooie geschiedenis worden." Overi
gens was in den geheelen omtrek nie
mand te zien.
Thuis komende, hoorde ik in de radio
dat het rijksdaggebouw in brand stond
Ik dacht dadelijk dat die man, .dien ik hij
de voordeur had gezien, daarbij betrok
ken zou kunnen zijn en dus reed ik snel
oo mijn fiets naar de politiewacht aan
de Brandenburgerpoort om van een en
ander mededeeling te doen
Nog steeds de sleutel.
President: „Hoe stond het met het
sluiten van de voordeur?"
Getuige: „De deur werd met een dub
belen slag dichtgetrokken. Een sluiten
heb ik niet gehoord Wij uebben destijds
met de politie proeven met de deur ge
nomen. Wanneer de deur van buiten
wordt dicht getrokken, hoort men den
dubbelen slag niet. Wanneer men ze
achter van binnen dichtwerpt, hoort
men een dubbelen slag Toén ik, ging
getuige voort, Popoff bij de confrontatie
zag, schrok ik even. want ik meende in
hem den man te herkennen. Ik had da
delijk den indruk dat ziin houding en
manier van staan en loopen dezelfde
waren Ook de hoed was dezelfde. De
mogelijkheid van een vergissing is een
ter niet uitgesloten."
President: „Indien gi| beden, lettende
op alle omstandigheden uw vvaarno-
mingen nog eens onder wt orden moest
brengen, hoe zoudt gij dan aanvoerden
op de vraag, of hij het was of niet?"
Getuige: „Ik zou op dezelfde wijze
moeten antwoorden als destijds."
Er ontspint zich dan een lang discus
sie over tegenstrijdigheden in sommige
getuigenverklaringen.
Dr. Teichert verzoekt om nog een
p ar getuigen te hooren.
Ook bestaat er verschil van meening
hoe laat zich een en ander bij ingang II
heeft afgespeeld. Waarschijnlijk zal het
ongeveer 9.05 geweest zijn.
Popoff is vermagerd.
Beklaagde Popoff verklaart dat hij
er voor zijn arrestatie geheel anders
had uitgezien dan op den dag van de
confrontatie met de getuigen. In de drie
weken van zijn hechtenis had hij zeer
onder griep en ernstige maagpijn te lij
den gehad. In dien korten tijd had hij 5
tot 6 K.G. aan gewicht verloren.
Popoff wijst er verder op dat getuige
Bogun over zijn (beklaagdes) hoofdbe
dekking vijf elkaar tegensprekende ver
klaringen heeft afgelegd.
Op de vraag van den president of ge
tuige Bogun naar aanleiding hiervan
zijn verklaring moet wijzigen of aan
vullen .antwoordde deze: „Neen".
De president deelt daarop mede, dat
getuige Thaler opnieuw zal worden ge
hoord.
Popoff verwijt getuige Bogun, dat hij
onwaarheid over zijn persoon heeft ge
sproken, tegen welke uitlating de pré
sident protesteert. Popoff verzekert nog
maals zijn onschuld.
Beklaagde Dimitroff stelt dan weer
zijn gewone vraag betreffende het be-
hooren van getuige tot eenige partij.
Bogun antwoordt ,dat hij tot ¥7 be
hoort heeft tot de Duitsch-nationale be
drijfsgroep bij Siemens, echter geen lid
van de partij was.
Daarop wordt de zitting gesloten tot
.Vrijdag,
