DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
UIT DEN ALKMAARSCHEN RAAD.
Uit het 'ftacÉement
No. 267
Directeur: C. KRAK.
Zaterdag II November 1933
135e Jaargang
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
De heer Westerhof voelt niets voor de kapitalisten,
maar wel voor hun kapitaal.
Er is in den Raad zoo zwaar ge-boomd, dat men alleen daarvan
wel een bosch zal kunnen maken.
Waf vandaag de
aandacht trekt
ALKMAARSCHE COURANT
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, nagegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
irancr door het geheele Rijk 2.50.
Losse nnmmers 5 cents.
PRIJS DER GEWONF. ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
posHiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
De kunst gaat ver, want Alkmaar zal, wat
hoschrijke omgeving aangaat, binnen weinige
jaren met een gemeente als Heiloo kunnen
concufreeren. We hebben nog wel geen bosch.
maar we maken er een en als de natuur een
beetje wil meewerken, zullen onze kleinkinde
ren nog eens onder het loof van schilderach
tige berken en statige eiken hun hangmat
ten kunnen vastknoopen.
Een kunst-strand kunnen we helaas nog
niet fabriceeren en Bergen aan Zee heeft dus
vooreerst geen concurrentie te vreezen, maai
naar Heiloo heeft ons gemeentebestuur al
lang met een scheef oogje gekeken, omdat
daar niet alleen de renteniers heentrekken,
die wij hier maar al te goed kunnen gebnii
ken, maar bovendien nog menig stadgenoot
een woonplaats zoekt, die van Alkmaar pro
fiteert. maar in Heiloo zijn belasting gaai
betalen.
Wie bootjes wil verhuren, moet allereerst
zorgen, dat hij bootjes bezit en wie goed ge
situeerde ingezetenen wil huisvesten, moet er
voor zorgen, dat hij daarvoor de noodige
villa'tjes en landhuizen in voorraad heeft
Het is zooals de heer Westerhof het zoo dui-
de'iik gezegd heeft: als ik in een winkel een
mooie ets zie, dan koop ik hem eerder dan
wanneer ik hem niet zie. Zoo is het ook roet
de Amsrerdamsche forensen. Wanneer cr
huizen zijn. gaan zij er eerder in wonen dan
wanneer c'ie huizen er niet zijn. De vei ge
lijking is een beetje vreemd, maar dat ligt
aan het voorbeeld, dat de heer Westerhof
heeft gegeven.
Alkmaar, zoo heeft deze wethouder be
toogd. heeft behoefte aan terrein voor war
duurdere woning en de menschen, die daarin
moeten wonen en tegenwoordig overal te
recht kunnen, willen niet op een achter
plaatsje of op een fabrieksschoorsteen uitkij
ken, maar verlangen een boschrijke omgeving
met diverse openlucht-attracties als vijvers,
bruggetjes, vischjes, enz. Hoe natuurlijker
het bosch er uitziet hoe beter, hoe meer het
op een echter rimboe lijkt hoe aantrekkelijker
het zal worden en het allerbeste zou eigen
lijk wezen om er niet alleen wat hazen en
konijnen in los te laten, maar ook een col
lectie apen en wat kleine roofdieren.
Zullen er voor een dergelijke stedelijke
rimboe inderdaad liefhebbers gevonden wor
den? Het moet nog worden afgewacht, maar
de heer Westerhof kwam triomfantelijk ver
tellen, dat een zijner vrienden, een emeritus
predikant, al naar den grondprijs geïnfor
meerd had, Er is dus alle reden te hopen, dat
Zijn Eerwaarde daar als eerste kolonist een
blokhut zal bouwen en het is alleen maar te
betreuren, dat hij bij gebrek aan wilde volks
stammen daar niet als zendeling zal kunnen
optreden.
Eén zwaluw maakt nog geen zomer en één
predikant kan nog geen nieuwe stadwijk be
volken, maar er gingen al geruchten, dat
eenige secertarie-ambtenaren ongetwijfeld
om B. en W. een pleizier te doen niet on
genegen zijn in het bosch te gaan wonen,
zoodat er al drie zwaluwen zijn en de zomer
dus al weer een beetje dichterbij is gekomen.
Natuurlijk waren er ook pessimisten in den
Raad, mannen, die eiken zin voor romantiek
missen en het nieuwe boscholan eenvoudig
als een parkplan of, erger nog, als een villa
terrein zien. Het zal, volgens den heer Rin-
gers, niet anders zijn dan een vrij afgelegen
en moeilijk bereikbaar stuk weiland met wat
boompjes en een beetje water met goud-
vischjes, maar verder zoo weinig verzorgd
en zoo verstoken van goede wegen en afwa
tering, dat de bewoners in den regentijd vrij
wel niets anders zullen doen dan ingezonden
.Stukken schrijven.
Als hij gelijk krijgt, staat onzen lezers dus
nog wat te wachten, maar gelukkig bleek de
meerderheid der raadsleden van een heel an-
■dere opinie en als hun voorspellingen uitko
men, zullen plaatsen als Amersfoort, Hil
versum en Bloemendaal weldra vanuit Alk
maar een geduchte concurrentie ondervinden.
Men kan moeilijk zeggen, dat het nieuwe
boschplan niet van alle kanten bekeken is
Er is zoolang over geboomd, dat men ten
slotte door de boomen het bosch niet meer
zag en er zijn daarbij allerlei bijkomstige
vraagstukken ter sprake gekomen, waarvan
het voornaamste wel de werkverschaffing is
geweest.
De heer Van de Vall hee't er zich veront
waardigd over getoond, dat de heer Ringers
verklapte, dat een bedrijfsdirecteur van mee
ning bleek, dat hij een plan van dezen opzet
zonder nevenbedoelingen nooit zou accepte?
ren, maar de burgemeester heeft ruiterlijk
erkend, dat dit plan volkomen onverdedigd
baar zou zijn in de aandeelhoudersvergade
ring van een grondmaatschappij. Wie dat
leest en aan een begrooting van 400 000
denkt, voelt als belastingbetaler zijn hart een
oogenblik stilstaan en is nog niet heelemaal
gerust als hij hoort wat de burgemeester
nog verder gezegd heeft, namelijk, dat zelfs
als er geen enkele bewoner voor dit nieuwe
kwartier opdaagt, we in allen gevalle toch
een bosch zullen hebben.
Een bosch is mooi, forensen uit Amster
dam zijn nog mooier, maar het meest aanlok
kelijke was in veler oog het werk, dat aan
een zoodanig plan verbonden is, een werk
van dien omvang, dat niet minder dan 600
werkloozen er zeventien volle weken arbeid
zouden vinden. Men had van sociaal demo
cratische zijde natuurlijk ook kunnen zeggen
300 werkloozen vier-en-dertig weken, maar
zeshonderd maakt meer indruk en wekt het
vermoeden, dat wij ons, wat de werkverschaf
fing betreft, vooreerst geen zorg behoeven te
maken.
Het was vanzelf sprekend, dat de heer Van
de Vall voornamelijk den nadruk op het ele
ment werkverschaffing gelegd heeft en daar
bij nog eens heeft doen uitkomen hoezeer de
ellende der werkloosheid in onze gemeente
gevoeld wordt. Men kreeg inderdaad een
oogenblik den indruk alsof iemand, die het
wagen zou zich tegen dit plan te verzetten,
geen medelijden met de crisisslachtoffers zou
hebben en de heer Hoijtink achtte het dan
ook noodig te betoogen, dat hij metterdaad
getoond heeft de werkloozen te willen helpen,
maar, daarnaast als raadslid, die zich
voor de geheele gemeenschap moet interes
seeren, toch ook den plicht voelde het vraag
stuk eens van een anderen kant te bekijken.
De heer Ringers achtte de raming veel te
optimistisch en geloofde, dat men voor wegen
en trottoirs nog wel 100.000 meer zou
moeten uittrekken, maar van de over
zijde werd hem onder het oog gebracht, dat
de bedrijfsdirecteuren, die een en ander be
rekend hadden, geen koekebakkers zijn. Toe
vallig is de heer Ringers ook geen koekebak-
ker, hij is bouwkundige en oud-wethouder van
publieke werken en men nam dus toch notitie
van zijn bewering en informeerde bij wethou
der Klaver of de begrooting van den heer
Ringers al dan niet au serieux was te nemer.
Wethouder Klaver stelde de opgewonden
gemoederen gerust. Natuurlijk zouden de
wegen veel duurder komen als men er in
plaats van trottoirs van graszoden, trottoirs
van tegels ging leggen. Dan kwam er a'
dadelijk 32.000 bij, maar wie de natuur
werkelijk zoo lief heeft, dat hij buiten gaat
wonen, kan er geen bezwaar tegen hebben,
dat hij vooreerst over graszoden zal moeten
loopen. Voor het overige achtte de wethou
der de raming van den heer Ringers sterk
overdreven en bleef hij vasthouden aan de
berekening der bedrijfsdirecteuren. De heer
Govers maakte nog bezwaar tegen rioolbui
zen van 30 c.M., daar hij op zijn boerderij
een veel grootere maat had moeten leggen,
maar ook hij werd met een kluitje in het riet
gestuurd door de opmerking, dat de riolen
hier voor menschen en niet voor koeien be
stemd waren.
Mr. Langeveld achtte de plaats ongeluk
lig gekozen en zou eerst voor een goeden
toegang willen zorgen, maar wethouder Wes
terhof stelde hem gerust en verzekerde, dat,
wat de spoorwegtunnel betreft, de gemeente
dit werk als een streekplan ziet, dat dooi
alle belanghebbende gemeenten en bovendien
door Rijk en Provincie als een verkeersbe
lang tot oplossing gebracht moet worden
Er was inderdaad iets waars in de opmer
king van den heer Keijsper, dat de nood
zakelijkheid van een tunnel en daardoor de
drang om er een te maken veel grooter wor
den als de behoefte aan een goeden spoor
wegovergang dringender gevoeld wordt. Ove
rigens werd grif erkend, dat een tunnel on
der den spoorweg allereerst van beteekenis
voor de badplaatsen zal zijn.
Wat de katholieken betreft, het leek wel
een groot deel der fractie niet zooveel voor
het boschplan gevoelt. Er zouden eerst nog
eenige vragen beantwoord en toezeggin
gen gedaan moeten worden alvorens roen
van unanieme medewerking van die zijde
overtuigd zou kunnen zijn, maar het was de
heer Keijsper, die dit mededeelde, en dan be
hoeft men nooit zoo ongerust te zijn, dat de
zaak niet heel spoedig in orde zal komen.
De heer Van Drunen liet doorschemeren
dat de directeur van het Grondbedrijf, au
dit plan niet wenschte, min of meer achter ct
oppositie zou staan, wat hij niet in den naak
vond, omdat, wanneer B. en W. eennif'
slist hebben, dat er iets zal moeten ge
een bedrijfsdirecteur niet anders n
amen heeft te zeggen. De burgemees er
en
be
raamde reeds maatregelen om den schuldige
voor de vierschaar te dagen, toen de heer
Vogelaar mededeelde, dat deze directeur ge
heel vrij uitgaat, aangezien hij bij geen enkel
lid der oppositie eenigen invloed had uitge
oefend. Hij had slechts en dat bleek ook
uit de woorden van wethouder van Slinger
land in de commissie van het Grondbe
drijf zijn afwijkende meening verkondigd en
van een directeur-deskundige, wien om
advies gevraagd wordt, is het niet anders
dan te prijzen, dat hij eerlijk zijn eigen mee
ning weergeeft.
Wanneer de directeur zijn bedrijf als een
onderneming ziet, is het heelemaal niet ver
wonderlijk, dat hij weinig lust gevoelt om de
stroppen van dergelijke riskante werken voor
zijn rekening te nemen. Het Grondbedrijf
heeft een aardige reserve gehad en het ge
vaar bestaat, dat dit potje heel spoedig zal
verdwijnen, als het al niet voor een groot
deel verdwenen is, want bij een bedrijf waar
bij in een tijd als de^ze slechts eenmaal per
vijf jaar een taxatie plaats heeft, weet men
eigenlijk nooit, waar men aan toe is.
Komt men bij een ondernemer met dt
mededeeling, dat er nu eens een mooi zaakje
te doen valt, maar zegt men er van te voren
bij, dat er geen cent winst en waarschijnlijk
alleen maar verlies in zal zitten, dan is het
volkomen te begrijpen, dat die zakenman den
bezoeker naar een zijner collega's zal ver
wijzen. Waarom zou hij de stroppen dra
gen om anderen in staat te stellen de kosten
van sociale voorzieningen naar de toekomst
te verschuiven?
Trouwens, dat dit onbillijk zou zijn, heeft
men later ook wel begrepen en al is men dan
ook niet ingegaan op het denkbeeld van den
heer Ringers om een gunstiger grondprijs te
berekenen, het werk dan in het grondbedrijf
te brengen en voor het tekort voor werkver
schaffing een subsidie aan de gemeente te
vragen, toch is uitdrukkelijk vastgsteld, dat
h^t Grondljpdrijf niet met de bijkomende kos
ten voor werkverschaffing enz. bezwaard
zai worden.
Dat dit belangrijke boschplan in den Raad
een groote meerderheid zou vinden was spoe
dig te bemerken, en tegen half vier waren er
zelfs geen verrassingen meer mogelijk, die de
beslissing in ongunstigen zin konden be
ïnvloeden, zoodat wij het er op gewaagd
hebben onze lezers voor dien avond de aarf-
neming van de bijlage mede te deelen.
De heer Van de Vall was de eerste, die
ontdekte, dat wij zelf reeds een beslissing
hadden genomen en wij kunnen niet anders
dan dezen afgevaardigde hulde betuigen
voor den ernst en de nauwkeurigheid waar
mede hij dadelijk na de verschijning in de
raadszaal onze courant blijkt te bestudeeren
Hij is een soort Dimitrof onder de raads
leden en springt telkens overeind als hij
meent, dat de een of ander iets gezegd heeft
dat niet door den beugel zal kunnen. Dat bij
ook bij dit plan nog eens in schrille kleuren
de ellende der werkloozen heeft geschilderd
was te verwachten en hij kan er zeker van
zijn, dat zijn rede door zeer velen met instem
ming is aangehoord Alleen zouden wij hem
den goeden raad willen geven niet te veel
vreemde woorden te gebruiken. Een man, die
in den Raad openlijk de boycot van Duitscbe
waren predikte, moet niet te dikwijls van
erentfeste lieden spreken. Het is niet heeie
maal Duitsch maar het lijkt er toch veel op
en als hij onmiddellijk daarna verkondigt,
dat Minerva efl Mercurius ten troon zetelen
en van een reis van Utopia naar werkelijk
heid spreekt, vreezen wij, dat vele van de
menschen voor wie zijn woorden bestemd
zijn, hem in de hoogere taalsferen niet zoo
vlug zullen kunnen volgen.
In het algemeen zijn de klachten over dit
boschplan vele en verschillende geweest. Men
sprak over een te hoogen grondprijs, die fo
rensen zou afschrikken, over te weinig wer
ken in aanbesteding, wat te riskant zou wor
den, men vreesde dat een termijn van 20 jaar
te kort zou zijn om het beschikbare bouwter
rein te verkoopen, men achtte het verkave
lingsplan te onzeker, zag geen bedrag uitge
trokken voor het onderhoud van het bosch
en sprak zelfs van malaria-muggen, die zich
in dit lage land bloeddorstig op hun slacht
offers zouden werpen.
Veel van die vrees en van die ongerustheid
hebben de heeren wethouders door een tege
moetkomende houding weten weg te nemen.
Al is de grond duur, de bewoners jullen
wel komen en het Lyceumkwartier heeft wel
bewezen, dat dergelijke werken kunnen mee
vallen. Èr zal opnieuw worden nagegaan
hoe men zal kunnen aanbesteden om voor
erondarbeiders, vakmenschen en bouwers
het grootst mogelijke nuttige effect te berei
ken, het verkavelingsplan zal gewijzigd kun
nen worden als het in de toekomst onbruik
baar blijkt, het bosch kost weinig aan onder
houd, werkloozen zullen er 's winters een
dankbaar object vinden, en men heeft goede
hoop, dat er meer kapitalisten dan malaria
muggen zullen verschijnen.
Het natuurreservaat wordt omgeven door
een gordel, niet van smaragd, maar van
hooge boomen, die veel wind vangen en
daardoor de bewoners in de luwte zullen zet
ten en het geheele plan was, volgens den wet
houder van financiën zoo weinig riskant, dat
men er geen bezwaren tegen kon hebben.
Zelfs al zou de gemeente er 200.000 aan te
kort komen, dan zouden de 9000 rente, die
daaraan vastzitten spoedig weer door nieuwe
belastingbetalers worden opgebracht en bo
venal was dit werk een prachtig ro ddel cm
de werkloozen aan arbeid te helpen.
De heer Westerhof gaat in zijn sociaal
democratische opvattingen niet zoover, dat
hij de kapitalisten zou willen weren. Integen
deel, hij verzekerde, dat hij allen van harte
het „welkom vreemdeling" zal toeroepen,
maar hij goot terwile van zijn kiezers dade
lijk wat olie over deze kapitalistische golven
door er bij te voegen, dat hij dit welkom on
middellijk zOu laten volgen door de toevoe
ging „als gij maar te onzen behoeve belas
ting wilt betalen".
De werkverschaffing is ongetwijfeld het
voornaamste motief geweest ook voor de
oorspronkelijke tegenstanders om hun
stem aan dit voorstel te geven. Werken, in
werkverschaffing zijn vaak vrij onproductief
of laten wij liever zeggen werken, die een ze
ker risico met zich brengen. Komt dit plan
tot uitvoering, dan bespaart men de gemeen
te een bedrag van circa 125.000 aan steun
gelden. welke anders uitgekeerd moeten wor
den. Wie anders steun ontvangt zal nu voor
een grooter bedrag kunnen werken en al
was het alleen maar om het demoraliseeren-
de niets-doen tegen te gaan, dan zou de uit
voering van een werk als dit alleszins aan
beveling verdienen. Daarbij komt, dat het
Rijk welicht met een belangrijke subsidie zal
steunen en dat het boschplan werkelijk eenige
attracties biedt, die de verwachting doen
koesteren, dat Alkmaar er in de toekomst van
zal profiteeren. Dat alles heeft er toe meege
werkt, dat ten slotte ook de leden der oppo
sitie hun stem aan het voorstel hebben gege
ven, zoodat dit zelfs zonder hoofdelijke stem
ming werd goedgekeurd. Het is slechts te
hopen, dat de minister zóó onder den indruk
van deze eendracht der fracties zal komen,
dat hij bereid zal blijken de gevraagde rijks
subsidie toe te kennen aangezien het werk
zonder deze subsidie nimmer tot uitvoering
zal kunnen komen.
Natuurlijk was er ook weer een jubilaris in
den Raad en hoewel de gebruikelijke receptie
na afloop ditmaal achterwege bleef en zelfs
de traditioneele cake niet bij de thee geser
veerd werd, stemde de Raad unaniem met de
woorden van den burgemeester in, die den
heer Venneker bij zijn koperen echtvereeni-
gnig in diens huwelijksbootje een goede vaart
en een gelukkige reis toewenschte.
Daarna volgde de belangrijke mededeeling,
dat de burgemeester het Kamerlidmaatschap
onvereenigbaar met zijn ambt als burgemees
ter acht, niet alleen omdat een Kamerlid veei
afwezig moet zijn, maar ook omdat een man
van sterk uitgesproken politieke overtuiging
en dat is de voorzitter van een partij zeer
zeker niet op zijn plaats is als hoofd van
een gemeente van den omvang en de beteeke
nis van Alkmaar.
Natuurlijk had zoowel de Raad als de bur
gerij deze mededeeling verwacht, maar nog
onbekend was het, dat de burgemeester in
verband met het genomen besluit, tegen 15
Januari zijn ontslag bij H M. de Koningin
aangevraagd heeft. Zoowel de heer Govers
als de heer Westerhof hebben doen uitkomen,
dat zij zeker zullen spreken als de gelegen
heid daarvoor binnen afzienbaren tijd gebo
den zal worden en wij kunnen hier ook wel
de toezegging doen, dat de Aikmaarsche Cou
rant tezelfder tijd het heengaan van dezen
burgemeester niet onopgemerkt zal laten.
Over het boschplan was zoo lang gediscus
sieerd, dat het intusschen al over half zes
was geworden waarna met uitzondering
van eenige hamerstukken de rest van de
agenda voor den Donderdag bewaard werd
op welk tijdstip de groote jaarlijksche volks
voorstelling zal worden gegeven welke ge
woonlijk met den naam „Behandeling der
Gemeentebegrooting" wordt bestempeld.
Wij durven nu reeds de voorspelling wa
gen, dat deze begrooting, ondanks dagen
lange discussies, vrijwel onveranderd zal
goedgekeurd worden.
MacDonald en een deputatie over
het ontwapeningsvraagstuk. (Dag.
Overzicht).
300 000 Joden naar Turkije? (Buf-
tenland).
In Oostenrijk is het standrecht af
gekondigd. (Buitenland).
Hedenavond van 6.20 tot ha'f ze
ven zal Hindenburg voor alle
Duitsche zenders over de verkiezing
van morgen spreken. (Buitenland).
De toestand op Cuba. (Buitenland)
Het financieel beheer van het
N. V. V. (Binnenland).
Wijzigingen (verlaging) in de be
dragen der kortingen voor de ge
meenten op de uitkeeringei, vanwege
het gemeentefonds. (Binnenland).
Felle actie tegen den burgemees
ter van Grootschermer. (Stad en
omgeving).
Nabij Egmond een Duitsche log
ger gestrand. (Stad en omgeving).
Zie verder eventueel Laatste Be
richten.
Den Haag, 10 Nov. 1933.
De tribunes der Tweede Kamer waren
„uitverkocht in de loges boven den
presidentszetel was geen plaats onbezet
gebleven en ieder keek met belangstel
lende blikken naar den minister-presi
dent, die voor deze gelegenheid een
pandjesjas had aangedaan. Hij had tot
taak namens de regeering te antwoor
den op de gedurende drie dagen door de
leden der Kamer gehouden beschouwin
gen over de rijksbegrooting 1934, en
men verheugde zich reeds bij voorbaat
over zijn heldere vertoogen, hoopte ook
nog wat politiek nieuws op te doen.
Doch men heeft een paar uur geduld
moeten oefenen. Want wel had minis
ter Colijn Donderdag in den laten na
middag enkele woorden gesproken ter
inleiding van zijn rede van heden, zoo
dat hij volkomen het recht had om deze
reeds bij het begin van de vergadering
voort te zetten, doch president Ruys de
Beerenbrouck had de zaak anders ge
regisseerd en liet een dozijn kleinere
ontwerpen aan de voortzetting van de
algemeene beraadslagingen over de
rijksbegrooting voorafgegaan. Maar die
kleine ontwerpen hebben de Kamer nog
twee uur bezig gehouden!
Het meerendeel ging onder den hamer
des voorzitters door, maar de Kamer
heeft zich eenige oogenblikken verdiept
in het wetsontwerp tot onteigening voor
de verbetering van de spoorwegtoestan
den ten oosten van Amsterdam. De heer
Van Braambeek (s. d. a. p.) had daar
tegen eenige bezwaren, een paar uit
Amsterdam herkomstige afgevaardigden
mengden zich in het debat en het slot
van de zaak is geweest, dat minister
Kalff het ontwerp zonder stemming zag
goedgekeurd.
Langer is de Kamer blijven stilstaan
bij het Oostenrijksche protocol, waarbij
Nederland als garant zal optreden voor
3 millioen schilling in de leening van
300 millioen, welke de mogendheden
aan Oostenrijk willen geven ter sanee
ring van zijn financiën.
Daartegen kwam de heer Albarda
d. a. p.) in verzet, die als antagonist
van president Dolfuss allerlei bezwaren,
ook van staatsrechtelijken aard, tegen
het voorstel opperde, de rechtsgeldig
heid van de leening in twijfel trok en
daarom een motie van uitstel indiende
om de regeering in staat te stellen een
nader onderzoek daaromtrent in te
stellen.
Die motie werd evenwel verworpen en
na eenige verdere besprekingen werd
ten slotte het voorstel goedgekeurd met
54 tegen 26 stemmen, waarbij de sociaal
democraten, communisten, de revolu-
tionnair-socialist, de 3 staatkundig ge
reformeerden en de heer Max van Poll
tegenstemden.
De vrienden van pluizerijen op
staatsrechtelijk gebied mogen het debat
nalezen in het officiëele verslag.
Hierna kwam eindelijk de heer Colijn
aan het woord tot voortzetting van zijn
rede. Hij stelde in uitzicht dat hij de
volgende vijf hoofdpunten zou behande
len: de financieele politiek, den econo-
mischen toestand, werkverschaffing, ge-
zagshandhaving en de beschouwingen
over de mogelijkheid van een vernieu
wing van onze staatsinstellingen. Twee
uur achtereen is de bewindsman aan het
woord geweest, zoodat onze lezers niet
mogen verwachten een volledig verslag
van zijn rede te zullen ontvangen. Ook
met het oog op de plaatsruimte is beper
king geboden, zoodat we ons tot de
hoofdpunten moeten bepalen.
De minister verklaarde, alvorens tot
de hoofdzaken over te gaan, enkele
speciale punten te willen behandelen,
en als eerste punt besprak hij de kwestie
van cumulatie, welke hij erg opgeblazen
achtte. De salarissen van onze hooge
ambtenaren zijn, vergeleken met het
buitenland, zeer bescheiden, en evenzoo
is het gestelde met de pensioenen. Er
bestaat slechts één pensioen van
20.000: dat van den gouverneur-g ne-
raal, maar overigens zijn de pensioenen
zeer hescheiden. Een combinatie van
salarissen tracht de Regeering zooveel
mogelijk te vermijden, een combinatie
van pensioen en salaris is reeds zooveel
mogelijk ingeperkt, doch voor een te
groote combinatie van pensioenen denkt
de Regeering een wetsontwerp in te
dienen.
Vervolgens deelde de minister mede,
dat bij Justitie een nieuwe pachtwet in
voorbereiding is, welke nog in dit zit
tingsjaar zal worden ingediend. Een wet