DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. UIT DEN ALKMAARSCHEN RAAD. Uit het 'ftacÉement No. 267 Directeur: C. KRAK. Zaterdag II November 1933 135e Jaargang Dit nummer bestaat uit drie bladen. De heer Westerhof voelt niets voor de kapitalisten, maar wel voor hun kapitaal. Er is in den Raad zoo zwaar ge-boomd, dat men alleen daarvan wel een bosch zal kunnen maken. Waf vandaag de aandacht trekt ALKMAARSCHE COURANT Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, nagegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. irancr door het geheele Rijk 2.50. Losse nnmmers 5 cents. PRIJS DER GEWONF. ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, posHiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. De kunst gaat ver, want Alkmaar zal, wat hoschrijke omgeving aangaat, binnen weinige jaren met een gemeente als Heiloo kunnen concufreeren. We hebben nog wel geen bosch. maar we maken er een en als de natuur een beetje wil meewerken, zullen onze kleinkinde ren nog eens onder het loof van schilderach tige berken en statige eiken hun hangmat ten kunnen vastknoopen. Een kunst-strand kunnen we helaas nog niet fabriceeren en Bergen aan Zee heeft dus vooreerst geen concurrentie te vreezen, maai naar Heiloo heeft ons gemeentebestuur al lang met een scheef oogje gekeken, omdat daar niet alleen de renteniers heentrekken, die wij hier maar al te goed kunnen gebnii ken, maar bovendien nog menig stadgenoot een woonplaats zoekt, die van Alkmaar pro fiteert. maar in Heiloo zijn belasting gaai betalen. Wie bootjes wil verhuren, moet allereerst zorgen, dat hij bootjes bezit en wie goed ge situeerde ingezetenen wil huisvesten, moet er voor zorgen, dat hij daarvoor de noodige villa'tjes en landhuizen in voorraad heeft Het is zooals de heer Westerhof het zoo dui- de'iik gezegd heeft: als ik in een winkel een mooie ets zie, dan koop ik hem eerder dan wanneer ik hem niet zie. Zoo is het ook roet de Amsrerdamsche forensen. Wanneer cr huizen zijn. gaan zij er eerder in wonen dan wanneer c'ie huizen er niet zijn. De vei ge lijking is een beetje vreemd, maar dat ligt aan het voorbeeld, dat de heer Westerhof heeft gegeven. Alkmaar, zoo heeft deze wethouder be toogd. heeft behoefte aan terrein voor war duurdere woning en de menschen, die daarin moeten wonen en tegenwoordig overal te recht kunnen, willen niet op een achter plaatsje of op een fabrieksschoorsteen uitkij ken, maar verlangen een boschrijke omgeving met diverse openlucht-attracties als vijvers, bruggetjes, vischjes, enz. Hoe natuurlijker het bosch er uitziet hoe beter, hoe meer het op een echter rimboe lijkt hoe aantrekkelijker het zal worden en het allerbeste zou eigen lijk wezen om er niet alleen wat hazen en konijnen in los te laten, maar ook een col lectie apen en wat kleine roofdieren. Zullen er voor een dergelijke stedelijke rimboe inderdaad liefhebbers gevonden wor den? Het moet nog worden afgewacht, maar de heer Westerhof kwam triomfantelijk ver tellen, dat een zijner vrienden, een emeritus predikant, al naar den grondprijs geïnfor meerd had, Er is dus alle reden te hopen, dat Zijn Eerwaarde daar als eerste kolonist een blokhut zal bouwen en het is alleen maar te betreuren, dat hij bij gebrek aan wilde volks stammen daar niet als zendeling zal kunnen optreden. Eén zwaluw maakt nog geen zomer en één predikant kan nog geen nieuwe stadwijk be volken, maar er gingen al geruchten, dat eenige secertarie-ambtenaren ongetwijfeld om B. en W. een pleizier te doen niet on genegen zijn in het bosch te gaan wonen, zoodat er al drie zwaluwen zijn en de zomer dus al weer een beetje dichterbij is gekomen. Natuurlijk waren er ook pessimisten in den Raad, mannen, die eiken zin voor romantiek missen en het nieuwe boscholan eenvoudig als een parkplan of, erger nog, als een villa terrein zien. Het zal, volgens den heer Rin- gers, niet anders zijn dan een vrij afgelegen en moeilijk bereikbaar stuk weiland met wat boompjes en een beetje water met goud- vischjes, maar verder zoo weinig verzorgd en zoo verstoken van goede wegen en afwa tering, dat de bewoners in den regentijd vrij wel niets anders zullen doen dan ingezonden .Stukken schrijven. Als hij gelijk krijgt, staat onzen lezers dus nog wat te wachten, maar gelukkig bleek de meerderheid der raadsleden van een heel an- ■dere opinie en als hun voorspellingen uitko men, zullen plaatsen als Amersfoort, Hil versum en Bloemendaal weldra vanuit Alk maar een geduchte concurrentie ondervinden. Men kan moeilijk zeggen, dat het nieuwe boschplan niet van alle kanten bekeken is Er is zoolang over geboomd, dat men ten slotte door de boomen het bosch niet meer zag en er zijn daarbij allerlei bijkomstige vraagstukken ter sprake gekomen, waarvan het voornaamste wel de werkverschaffing is geweest. De heer Van de Vall hee't er zich veront waardigd over getoond, dat de heer Ringers verklapte, dat een bedrijfsdirecteur van mee ning bleek, dat hij een plan van dezen opzet zonder nevenbedoelingen nooit zou accepte? ren, maar de burgemeester heeft ruiterlijk erkend, dat dit plan volkomen onverdedigd baar zou zijn in de aandeelhoudersvergade ring van een grondmaatschappij. Wie dat leest en aan een begrooting van 400 000 denkt, voelt als belastingbetaler zijn hart een oogenblik stilstaan en is nog niet heelemaal gerust als hij hoort wat de burgemeester nog verder gezegd heeft, namelijk, dat zelfs als er geen enkele bewoner voor dit nieuwe kwartier opdaagt, we in allen gevalle toch een bosch zullen hebben. Een bosch is mooi, forensen uit Amster dam zijn nog mooier, maar het meest aanlok kelijke was in veler oog het werk, dat aan een zoodanig plan verbonden is, een werk van dien omvang, dat niet minder dan 600 werkloozen er zeventien volle weken arbeid zouden vinden. Men had van sociaal demo cratische zijde natuurlijk ook kunnen zeggen 300 werkloozen vier-en-dertig weken, maar zeshonderd maakt meer indruk en wekt het vermoeden, dat wij ons, wat de werkverschaf fing betreft, vooreerst geen zorg behoeven te maken. Het was vanzelf sprekend, dat de heer Van de Vall voornamelijk den nadruk op het ele ment werkverschaffing gelegd heeft en daar bij nog eens heeft doen uitkomen hoezeer de ellende der werkloosheid in onze gemeente gevoeld wordt. Men kreeg inderdaad een oogenblik den indruk alsof iemand, die het wagen zou zich tegen dit plan te verzetten, geen medelijden met de crisisslachtoffers zou hebben en de heer Hoijtink achtte het dan ook noodig te betoogen, dat hij metterdaad getoond heeft de werkloozen te willen helpen, maar, daarnaast als raadslid, die zich voor de geheele gemeenschap moet interes seeren, toch ook den plicht voelde het vraag stuk eens van een anderen kant te bekijken. De heer Ringers achtte de raming veel te optimistisch en geloofde, dat men voor wegen en trottoirs nog wel 100.000 meer zou moeten uittrekken, maar van de over zijde werd hem onder het oog gebracht, dat de bedrijfsdirecteuren, die een en ander be rekend hadden, geen koekebakkers zijn. Toe vallig is de heer Ringers ook geen koekebak- ker, hij is bouwkundige en oud-wethouder van publieke werken en men nam dus toch notitie van zijn bewering en informeerde bij wethou der Klaver of de begrooting van den heer Ringers al dan niet au serieux was te nemer. Wethouder Klaver stelde de opgewonden gemoederen gerust. Natuurlijk zouden de wegen veel duurder komen als men er in plaats van trottoirs van graszoden, trottoirs van tegels ging leggen. Dan kwam er a' dadelijk 32.000 bij, maar wie de natuur werkelijk zoo lief heeft, dat hij buiten gaat wonen, kan er geen bezwaar tegen hebben, dat hij vooreerst over graszoden zal moeten loopen. Voor het overige achtte de wethou der de raming van den heer Ringers sterk overdreven en bleef hij vasthouden aan de berekening der bedrijfsdirecteuren. De heer Govers maakte nog bezwaar tegen rioolbui zen van 30 c.M., daar hij op zijn boerderij een veel grootere maat had moeten leggen, maar ook hij werd met een kluitje in het riet gestuurd door de opmerking, dat de riolen hier voor menschen en niet voor koeien be stemd waren. Mr. Langeveld achtte de plaats ongeluk lig gekozen en zou eerst voor een goeden toegang willen zorgen, maar wethouder Wes terhof stelde hem gerust en verzekerde, dat, wat de spoorwegtunnel betreft, de gemeente dit werk als een streekplan ziet, dat dooi alle belanghebbende gemeenten en bovendien door Rijk en Provincie als een verkeersbe lang tot oplossing gebracht moet worden Er was inderdaad iets waars in de opmer king van den heer Keijsper, dat de nood zakelijkheid van een tunnel en daardoor de drang om er een te maken veel grooter wor den als de behoefte aan een goeden spoor wegovergang dringender gevoeld wordt. Ove rigens werd grif erkend, dat een tunnel on der den spoorweg allereerst van beteekenis voor de badplaatsen zal zijn. Wat de katholieken betreft, het leek wel een groot deel der fractie niet zooveel voor het boschplan gevoelt. Er zouden eerst nog eenige vragen beantwoord en toezeggin gen gedaan moeten worden alvorens roen van unanieme medewerking van die zijde overtuigd zou kunnen zijn, maar het was de heer Keijsper, die dit mededeelde, en dan be hoeft men nooit zoo ongerust te zijn, dat de zaak niet heel spoedig in orde zal komen. De heer Van Drunen liet doorschemeren dat de directeur van het Grondbedrijf, au dit plan niet wenschte, min of meer achter ct oppositie zou staan, wat hij niet in den naak vond, omdat, wanneer B. en W. eennif' slist hebben, dat er iets zal moeten ge een bedrijfsdirecteur niet anders n amen heeft te zeggen. De burgemees er en be raamde reeds maatregelen om den schuldige voor de vierschaar te dagen, toen de heer Vogelaar mededeelde, dat deze directeur ge heel vrij uitgaat, aangezien hij bij geen enkel lid der oppositie eenigen invloed had uitge oefend. Hij had slechts en dat bleek ook uit de woorden van wethouder van Slinger land in de commissie van het Grondbe drijf zijn afwijkende meening verkondigd en van een directeur-deskundige, wien om advies gevraagd wordt, is het niet anders dan te prijzen, dat hij eerlijk zijn eigen mee ning weergeeft. Wanneer de directeur zijn bedrijf als een onderneming ziet, is het heelemaal niet ver wonderlijk, dat hij weinig lust gevoelt om de stroppen van dergelijke riskante werken voor zijn rekening te nemen. Het Grondbedrijf heeft een aardige reserve gehad en het ge vaar bestaat, dat dit potje heel spoedig zal verdwijnen, als het al niet voor een groot deel verdwenen is, want bij een bedrijf waar bij in een tijd als de^ze slechts eenmaal per vijf jaar een taxatie plaats heeft, weet men eigenlijk nooit, waar men aan toe is. Komt men bij een ondernemer met dt mededeeling, dat er nu eens een mooi zaakje te doen valt, maar zegt men er van te voren bij, dat er geen cent winst en waarschijnlijk alleen maar verlies in zal zitten, dan is het volkomen te begrijpen, dat die zakenman den bezoeker naar een zijner collega's zal ver wijzen. Waarom zou hij de stroppen dra gen om anderen in staat te stellen de kosten van sociale voorzieningen naar de toekomst te verschuiven? Trouwens, dat dit onbillijk zou zijn, heeft men later ook wel begrepen en al is men dan ook niet ingegaan op het denkbeeld van den heer Ringers om een gunstiger grondprijs te berekenen, het werk dan in het grondbedrijf te brengen en voor het tekort voor werkver schaffing een subsidie aan de gemeente te vragen, toch is uitdrukkelijk vastgsteld, dat h^t Grondljpdrijf niet met de bijkomende kos ten voor werkverschaffing enz. bezwaard zai worden. Dat dit belangrijke boschplan in den Raad een groote meerderheid zou vinden was spoe dig te bemerken, en tegen half vier waren er zelfs geen verrassingen meer mogelijk, die de beslissing in ongunstigen zin konden be ïnvloeden, zoodat wij het er op gewaagd hebben onze lezers voor dien avond de aarf- neming van de bijlage mede te deelen. De heer Van de Vall was de eerste, die ontdekte, dat wij zelf reeds een beslissing hadden genomen en wij kunnen niet anders dan dezen afgevaardigde hulde betuigen voor den ernst en de nauwkeurigheid waar mede hij dadelijk na de verschijning in de raadszaal onze courant blijkt te bestudeeren Hij is een soort Dimitrof onder de raads leden en springt telkens overeind als hij meent, dat de een of ander iets gezegd heeft dat niet door den beugel zal kunnen. Dat bij ook bij dit plan nog eens in schrille kleuren de ellende der werkloozen heeft geschilderd was te verwachten en hij kan er zeker van zijn, dat zijn rede door zeer velen met instem ming is aangehoord Alleen zouden wij hem den goeden raad willen geven niet te veel vreemde woorden te gebruiken. Een man, die in den Raad openlijk de boycot van Duitscbe waren predikte, moet niet te dikwijls van erentfeste lieden spreken. Het is niet heeie maal Duitsch maar het lijkt er toch veel op en als hij onmiddellijk daarna verkondigt, dat Minerva efl Mercurius ten troon zetelen en van een reis van Utopia naar werkelijk heid spreekt, vreezen wij, dat vele van de menschen voor wie zijn woorden bestemd zijn, hem in de hoogere taalsferen niet zoo vlug zullen kunnen volgen. In het algemeen zijn de klachten over dit boschplan vele en verschillende geweest. Men sprak over een te hoogen grondprijs, die fo rensen zou afschrikken, over te weinig wer ken in aanbesteding, wat te riskant zou wor den, men vreesde dat een termijn van 20 jaar te kort zou zijn om het beschikbare bouwter rein te verkoopen, men achtte het verkave lingsplan te onzeker, zag geen bedrag uitge trokken voor het onderhoud van het bosch en sprak zelfs van malaria-muggen, die zich in dit lage land bloeddorstig op hun slacht offers zouden werpen. Veel van die vrees en van die ongerustheid hebben de heeren wethouders door een tege moetkomende houding weten weg te nemen. Al is de grond duur, de bewoners jullen wel komen en het Lyceumkwartier heeft wel bewezen, dat dergelijke werken kunnen mee vallen. Èr zal opnieuw worden nagegaan hoe men zal kunnen aanbesteden om voor erondarbeiders, vakmenschen en bouwers het grootst mogelijke nuttige effect te berei ken, het verkavelingsplan zal gewijzigd kun nen worden als het in de toekomst onbruik baar blijkt, het bosch kost weinig aan onder houd, werkloozen zullen er 's winters een dankbaar object vinden, en men heeft goede hoop, dat er meer kapitalisten dan malaria muggen zullen verschijnen. Het natuurreservaat wordt omgeven door een gordel, niet van smaragd, maar van hooge boomen, die veel wind vangen en daardoor de bewoners in de luwte zullen zet ten en het geheele plan was, volgens den wet houder van financiën zoo weinig riskant, dat men er geen bezwaren tegen kon hebben. Zelfs al zou de gemeente er 200.000 aan te kort komen, dan zouden de 9000 rente, die daaraan vastzitten spoedig weer door nieuwe belastingbetalers worden opgebracht en bo venal was dit werk een prachtig ro ddel cm de werkloozen aan arbeid te helpen. De heer Westerhof gaat in zijn sociaal democratische opvattingen niet zoover, dat hij de kapitalisten zou willen weren. Integen deel, hij verzekerde, dat hij allen van harte het „welkom vreemdeling" zal toeroepen, maar hij goot terwile van zijn kiezers dade lijk wat olie over deze kapitalistische golven door er bij te voegen, dat hij dit welkom on middellijk zOu laten volgen door de toevoe ging „als gij maar te onzen behoeve belas ting wilt betalen". De werkverschaffing is ongetwijfeld het voornaamste motief geweest ook voor de oorspronkelijke tegenstanders om hun stem aan dit voorstel te geven. Werken, in werkverschaffing zijn vaak vrij onproductief of laten wij liever zeggen werken, die een ze ker risico met zich brengen. Komt dit plan tot uitvoering, dan bespaart men de gemeen te een bedrag van circa 125.000 aan steun gelden. welke anders uitgekeerd moeten wor den. Wie anders steun ontvangt zal nu voor een grooter bedrag kunnen werken en al was het alleen maar om het demoraliseeren- de niets-doen tegen te gaan, dan zou de uit voering van een werk als dit alleszins aan beveling verdienen. Daarbij komt, dat het Rijk welicht met een belangrijke subsidie zal steunen en dat het boschplan werkelijk eenige attracties biedt, die de verwachting doen koesteren, dat Alkmaar er in de toekomst van zal profiteeren. Dat alles heeft er toe meege werkt, dat ten slotte ook de leden der oppo sitie hun stem aan het voorstel hebben gege ven, zoodat dit zelfs zonder hoofdelijke stem ming werd goedgekeurd. Het is slechts te hopen, dat de minister zóó onder den indruk van deze eendracht der fracties zal komen, dat hij bereid zal blijken de gevraagde rijks subsidie toe te kennen aangezien het werk zonder deze subsidie nimmer tot uitvoering zal kunnen komen. Natuurlijk was er ook weer een jubilaris in den Raad en hoewel de gebruikelijke receptie na afloop ditmaal achterwege bleef en zelfs de traditioneele cake niet bij de thee geser veerd werd, stemde de Raad unaniem met de woorden van den burgemeester in, die den heer Venneker bij zijn koperen echtvereeni- gnig in diens huwelijksbootje een goede vaart en een gelukkige reis toewenschte. Daarna volgde de belangrijke mededeeling, dat de burgemeester het Kamerlidmaatschap onvereenigbaar met zijn ambt als burgemees ter acht, niet alleen omdat een Kamerlid veei afwezig moet zijn, maar ook omdat een man van sterk uitgesproken politieke overtuiging en dat is de voorzitter van een partij zeer zeker niet op zijn plaats is als hoofd van een gemeente van den omvang en de beteeke nis van Alkmaar. Natuurlijk had zoowel de Raad als de bur gerij deze mededeeling verwacht, maar nog onbekend was het, dat de burgemeester in verband met het genomen besluit, tegen 15 Januari zijn ontslag bij H M. de Koningin aangevraagd heeft. Zoowel de heer Govers als de heer Westerhof hebben doen uitkomen, dat zij zeker zullen spreken als de gelegen heid daarvoor binnen afzienbaren tijd gebo den zal worden en wij kunnen hier ook wel de toezegging doen, dat de Aikmaarsche Cou rant tezelfder tijd het heengaan van dezen burgemeester niet onopgemerkt zal laten. Over het boschplan was zoo lang gediscus sieerd, dat het intusschen al over half zes was geworden waarna met uitzondering van eenige hamerstukken de rest van de agenda voor den Donderdag bewaard werd op welk tijdstip de groote jaarlijksche volks voorstelling zal worden gegeven welke ge woonlijk met den naam „Behandeling der Gemeentebegrooting" wordt bestempeld. Wij durven nu reeds de voorspelling wa gen, dat deze begrooting, ondanks dagen lange discussies, vrijwel onveranderd zal goedgekeurd worden. MacDonald en een deputatie over het ontwapeningsvraagstuk. (Dag. Overzicht). 300 000 Joden naar Turkije? (Buf- tenland). In Oostenrijk is het standrecht af gekondigd. (Buitenland). Hedenavond van 6.20 tot ha'f ze ven zal Hindenburg voor alle Duitsche zenders over de verkiezing van morgen spreken. (Buitenland). De toestand op Cuba. (Buitenland) Het financieel beheer van het N. V. V. (Binnenland). Wijzigingen (verlaging) in de be dragen der kortingen voor de ge meenten op de uitkeeringei, vanwege het gemeentefonds. (Binnenland). Felle actie tegen den burgemees ter van Grootschermer. (Stad en omgeving). Nabij Egmond een Duitsche log ger gestrand. (Stad en omgeving). Zie verder eventueel Laatste Be richten. Den Haag, 10 Nov. 1933. De tribunes der Tweede Kamer waren „uitverkocht in de loges boven den presidentszetel was geen plaats onbezet gebleven en ieder keek met belangstel lende blikken naar den minister-presi dent, die voor deze gelegenheid een pandjesjas had aangedaan. Hij had tot taak namens de regeering te antwoor den op de gedurende drie dagen door de leden der Kamer gehouden beschouwin gen over de rijksbegrooting 1934, en men verheugde zich reeds bij voorbaat over zijn heldere vertoogen, hoopte ook nog wat politiek nieuws op te doen. Doch men heeft een paar uur geduld moeten oefenen. Want wel had minis ter Colijn Donderdag in den laten na middag enkele woorden gesproken ter inleiding van zijn rede van heden, zoo dat hij volkomen het recht had om deze reeds bij het begin van de vergadering voort te zetten, doch president Ruys de Beerenbrouck had de zaak anders ge regisseerd en liet een dozijn kleinere ontwerpen aan de voortzetting van de algemeene beraadslagingen over de rijksbegrooting voorafgegaan. Maar die kleine ontwerpen hebben de Kamer nog twee uur bezig gehouden! Het meerendeel ging onder den hamer des voorzitters door, maar de Kamer heeft zich eenige oogenblikken verdiept in het wetsontwerp tot onteigening voor de verbetering van de spoorwegtoestan den ten oosten van Amsterdam. De heer Van Braambeek (s. d. a. p.) had daar tegen eenige bezwaren, een paar uit Amsterdam herkomstige afgevaardigden mengden zich in het debat en het slot van de zaak is geweest, dat minister Kalff het ontwerp zonder stemming zag goedgekeurd. Langer is de Kamer blijven stilstaan bij het Oostenrijksche protocol, waarbij Nederland als garant zal optreden voor 3 millioen schilling in de leening van 300 millioen, welke de mogendheden aan Oostenrijk willen geven ter sanee ring van zijn financiën. Daartegen kwam de heer Albarda d. a. p.) in verzet, die als antagonist van president Dolfuss allerlei bezwaren, ook van staatsrechtelijken aard, tegen het voorstel opperde, de rechtsgeldig heid van de leening in twijfel trok en daarom een motie van uitstel indiende om de regeering in staat te stellen een nader onderzoek daaromtrent in te stellen. Die motie werd evenwel verworpen en na eenige verdere besprekingen werd ten slotte het voorstel goedgekeurd met 54 tegen 26 stemmen, waarbij de sociaal democraten, communisten, de revolu- tionnair-socialist, de 3 staatkundig ge reformeerden en de heer Max van Poll tegenstemden. De vrienden van pluizerijen op staatsrechtelijk gebied mogen het debat nalezen in het officiëele verslag. Hierna kwam eindelijk de heer Colijn aan het woord tot voortzetting van zijn rede. Hij stelde in uitzicht dat hij de volgende vijf hoofdpunten zou behande len: de financieele politiek, den econo- mischen toestand, werkverschaffing, ge- zagshandhaving en de beschouwingen over de mogelijkheid van een vernieu wing van onze staatsinstellingen. Twee uur achtereen is de bewindsman aan het woord geweest, zoodat onze lezers niet mogen verwachten een volledig verslag van zijn rede te zullen ontvangen. Ook met het oog op de plaatsruimte is beper king geboden, zoodat we ons tot de hoofdpunten moeten bepalen. De minister verklaarde, alvorens tot de hoofdzaken over te gaan, enkele speciale punten te willen behandelen, en als eerste punt besprak hij de kwestie van cumulatie, welke hij erg opgeblazen achtte. De salarissen van onze hooge ambtenaren zijn, vergeleken met het buitenland, zeer bescheiden, en evenzoo is het gestelde met de pensioenen. Er bestaat slechts één pensioen van 20.000: dat van den gouverneur-g ne- raal, maar overigens zijn de pensioenen zeer hescheiden. Een combinatie van salarissen tracht de Regeering zooveel mogelijk te vermijden, een combinatie van pensioen en salaris is reeds zooveel mogelijk ingeperkt, doch voor een te groote combinatie van pensioenen denkt de Regeering een wetsontwerp in te dienen. Vervolgens deelde de minister mede, dat bij Justitie een nieuwe pachtwet in voorbereiding is, welke nog in dit zit tingsjaar zal worden ingediend. Een wet

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1933 | | pagina 1