DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
het kruitvat aan den Donau.
Uit het JUulement
T>.agdij&sch Overzicht
'Buitenland
No. 272
Vrijdag 17 November 1933
135e Jaargang
Er heerscht in Hongarije al sinds
jaren een schrikbewind, dat voor het
Russische of het Duitsche niet on
derdoet.
WAT EEN HONGAARSCH
JOURNALIST VERTELT.
Wat vandaag de
aandacht trekt...
ALKMAARSCHE COURANT
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
tranc- door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regei meer 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven iranco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij wik. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADE.MA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Den Haag, 16 November 1933.
De Tweede Kamer heeft heden, be
houdens een zeer onwaarschijnlijke
cassatie door de Eerste Kamer, het
doodvonnis uitgesproken over de Ge
zondheidscommissie. Maar alvorens de
beslissing viel hebben heel wat pleit
bezorgers zich ten genste van de uit
zuinigheidsoverwegingen ten doode ge-
coemde instellingen laten hoorea Het
begon met mevr. Mr. Bakker-Nort (vd.),
die handhaving van de gezondheidscom
missie pleitte, desnoods op kosten van
de gemeenten. Haar volgde de heer
Steinmetz (r.k die betoogde, aat de
Gezondheidscommissie haast voor niets
zeer veel nuttig werk verrichten, waar
voor na haar verdwijning de staat zal
moeten betalen. Ook de heer Van der
Waerden (s.d.a.p.) was geen voorstan
der van de opheffing. Maar óe kosten
van de in stand houding van de Ge
zondheidscommissies over te hevelen
naar de gemeenten, achtte hij toch een
ongeoorloofde wijze van handelen. In
ieder geval achtte hij het gewenscht en
redelijk, dat er over de opheffing van de
Gezondheidscommissies niet werd be
slist voor de aanstaande behandeling
van de wijziging van de Wonirgwet,
waarbij dan kan beraadslaagd worden
over de wenschelijkheid van het behoud
der Gezondheidscommissie voor de klei
ne gemeenten en het plattelana. In dien
geest diende hij een motie in, welke hij
evenwel dadelijk terug nam, toen Dr.
Vos (lib.) de opmerking maakte, dat het
veel gewenschter was de Gezondheids
commissies voor het geheele land te be
houden. Genoemde heer'Vos heeft hier
na een zeer warm pleidooi gehouden
voor het behoud, er aan herinnerend,
wat Amsterdam te danken heeft aan
zijn Gezondheidscommissie. De eenige,
die meende, dat de opheffing nog zoo
kwaad niet was, bleek de heer Vervoorn
(plattel.) te zijn, die beweerde, dat de
Gezondheidscommissies het werk der
gemeenten maar belemmeren en deze
bezuiniging best er door kon.
Minister Slotemaker de Bruine erken
de het nut van vele Gezondheidscom
missies, maar wat het zwaarste is. moet
ook het zwaarste wegen en dan komen
uit zuinigheidsoverwegingen de Ge
zondheidscommissies in de eerste plaats
voor opheffing in aanmerking ook om
dat haar werk voor een belangrhk deel
door ambtenaren kan worden overge
nomen. Aan overdracht aan de gemeen
ten mocht hij niet denken, omdat hij
aan de gemeenten geen zwaarder lasten
mocht opdragen. Bij de hierop volcende
replieken kwam de heer Van der Waer-
<en weer met een motie voor den dag.
nu evenwel van wat wijder strekking.
Hij stelde daarin voor opschorting van
het debat tot is onderzocht of de com
missies zouden kunnen blijven bestaan
zonder steun uit de openbare ka®.
Nadat de Minister voor aanneming
van de motie had gewaarschuwd omdat
er haast is bij de opheffing, is rij ver
worpen met 51 tegen 34 stemmen, waar
na het wetsvoorstel werd goedgekeurd
met 62 tegen 20 stemmen.
Hierna heeft de Kamer voortgezet de
behandeling van de Begrooting van Bui
tenlandsche Zaken, en daarbij heeft zich
een eigenaardig incident voorgedaan.
Naast enkele andere punten bracht de
antirevolutionnaire afgevaardigde an
Dijk ter sprake het feit, dat zijn sociaal
democratische collega Vliegen een her
benoeming tot afgevaardigde ter Ont
wapeningsconferentie had aanvaard,
nadat hij in het voorjaar deze functie
had nedergelegd als een protes* wegens
het werpen van een bom op De Zeven
Irovinciën". Zijn benoeming had hij
aanvaard onder verklaring aan cie Ar
beiderspers, dat dit een klap in het ge
zicht was van minister Deckers Toen
deze uitlating aanleiding gaf tot opmer
kingen, heeft de heer Vliegen, in ant
woord op een desbetreffend telefonisch
gesprek met de Arbeidspcrs, ver
klaard. dat er zwaarder motieven voor
hem waren om zijn benoeming te aan
vaarden. maar dat hij zich op ^ulk een
wijze had uitgelaten ten >pzichte van
minister Deckers, ontkende hij toch niet
Nu bracht de heer Van Dijk de zaak ter
sprake in de vergadering van heden, en
te: wijl hij ronduit verklaarde niet te
begrijpen dat de Regcering den heer
Vliegen weder had benoemd na zijn
vroeger bedanken, was hij nog meer
onthutst over de uitlating van den heer
Vliegen, die deze bij de nadere lezing
van de zaak toch niet had teruggenomen
De heer Vliegen kwam natuurlijk In
verweer tegen in deze opmerkingen be
sloten beschuldiging en verklaarde dat
het door den heer Van Dijk geincrimi-
neerde artikel niet door hem aan de
pqj-s was verstrekt en hij beweerde, dat
hij ook de nadere lezing niet aan de
pers zou hebben gegeven.
Bijzonder afdoende was dit verweer
zeker niet Wij vinden het ten minste
absoluut onbegrijpelijk, dat een dagblad
een rectificatie zou geven van een der
gelijk bedenkelijk bericht zonder den
betrokkene er in gekend te hebben! De
heer Van Dijk gaf het echter na de per
tinente verklaring van den heer Vliegen,
dat hij in de zaak niet was gekend en
hij er dus niet verantwoordelijk voor
kan worden gesteld, maar op. Doch wat
zal nu de betrokken pers verklaren?
Men kan toch moeilijk er van verwach
ten, dat zij nu met de verklaring zal
komen, dat zij alles uit haar duim heeft
gezogen? Of zal zij nu eens pneies we
reldkundig maken hoe de vork in de
steel zit?
De hierop volgende spreker, de heer
Joekes (vd) heeft onder meer de wen
schelijkheid van erkenning van de Sov
jetrepublieken betoogd. Voor ons han
delsverkeer zou dit we' verstandig we
zen Hij drong bij den Minister op spoed
aan in zake het tractaat met België, en
hoopte op openbaarmaking van de
stukken betreffende de bespreking van
de Centrale Rijnvaartcommissie, nu een
onbescheiden courant daaromtrent reeds
heeft geklapt. Ook heeft tegenover de
opmerkingen van den heer Westerman,
gepleit voor ons blijven in den Volken
bond. De 4H ton welke deze organisatie
ons kost weegt wel op tegen het nut van
ons lidmaatschap. Ook vroeg hij goede
hulp van de Regeering voor de Duitsche
uitgewekenen hier te lande. Tegenover
den heer Vliegen zette hij ten slotte zijn
idealen op het stuk van ontwapening
uiteen.
Van den heer Wijnkoop (commheb
ben we hierna weder 'n daverende rede
mogen genieten, waarin hij den staf brak
over den Volkenbond, de s.d a p. van op
portunisme beschuldigde, aandrong op
diplomatieke erkenning van de Sovjet
republieken en besloot met een motie
ten gunste van die erkenning Maar er
waren weer twee partijgenooten afwe
zig en daardoor kreeg de motie geen
voldoende steun. Ja. als je eigen partij
genooten je in kritieke oogenblikken in
den steek laten, krijg je toch wel een
beetje het gevoel in je hemd te staan!
Op zijn gewone hakkerige en ondui
delijke wijze heeft hierna de heer Zandt
(st.ger.) een vrijwel onverstaanbare rede
gehouden tegen den Volkenbond, een
nuttelooze organisatie, welke bovendien
christelijken grondslag mist.
Van den heer Brautigam (s.d a p
hebben wij een van kennis van zaken
getuigend pleidooi gehoord ten gunste
van inmenging der Regeering in de
Rijnscheepvaart, die saneering ten zeer
ste noodig heeft. Wij hebben 46.2 per
cent van de geheele Rijnvloot. maar we
lijden ernstig schade door de chaotische
toestanden in het schippersbedrijf en
slechts overheidshulp kan ons daaruit
redden. Ook hij sprak ten gunste van
een aanknooping van betrekkingen met
Rusland. Dit schijnt toch wel in de lucht
te zitten vooral wanneer we ervaren,
dat de volgende spreker, de heer Bie-
rema (lib.) daar ook al op aandrong,
terwijl de na hem komende spreker, de
heer Sneevliet (rev.-soc.) mede wilde,
dat we de Sovjetrepublieken zouden er
kennen.
Nadat de heer Duymaer van Twist
(antir.) ook egn hartig woord ten bate
van onze Rijnschippers had cjoen hoo
ien en op een grondig onderzoek had
aangedrongen, verkreeg de Minister van
Buitenlandsche Zaken het woord.
Voor heden bepaalde hij zich tot de
onthulling, dat de door verschillende
leden geprezen rede, welke hij in een
vergadering van den Volkenbond had
gehouden, het geesteskind was van den
gedelegeerde prof. Fran^ois. Morgen zal
hij zijn rede voortzetten.
Hedenavond voortzetting van de be
handeling van de Defensiebegrooting.
Van Hongaarsche zijde kreeg de N. R. Ct.
landsche zaken, was volkomen uit den duim
een brief van een Hongaarsch journalist, die
in schrille kleuren de toestanden van zijn
land schildert en feiten vertelt, waarover wij
als Nederlanders ons bijna geen denkbeeld
kunnen vormen. En nu het thans in Midden-
Europa verre van rustig is, meenen wij goed
te doen, het relaas hier weer te geven. De
brief dan luidt:
De Hongaarsche actie voor de herziening
van de vredesverdragen heeft den laatsten
tijd vormen aangenomen, die eiken vriend des
vredes met oprechte bezorgdheid moeten ver
vullen. In het Hongaarsche parlement zijn
ernstige beschuldigingen geuit tegen de ver-
tsjechingsmethoden van de regeering te
Praag tegenover de Hongaarsche minder
heid en de Hongaarsche bladen slaan tegen
Isjechoslowakije een opgewonden toon aan
die aan de oorlogsjaren doen denken. In de
ze oververhitte atmosfeer kunnen de geweren
elk oogenblik vanzelf losbrai den en Europa
in een bloedbad storten. De steeds weerkee-
rende verzekering van de kleine entente, dat
revisie oorlog zou beteekenen, maakt het ge
vaar niet kleiner. Deze starre houding leidt
er slechts toe, de rechtvaardige smart van het
Hongaarsche volk te versterken en een on
verzoenlijke stemming te wekken.
Dat het verdrag van Trianon een noodlot
tige politieke fout is geweest, valt niet te be
twijfelen. Tweederde van het land en zijn be
volking zijn door dit opgelegde verdrag on
der vreemde heerschappij gebracht. De werk
loosheid is noodlottig, het bedrijfsleven
kwijnt. De uitvoer staat stil. De landbouw
producten vinden geen koopers meer. Het
graan verrot, de wijn wordt azijn, het meel
wordt duf, terwijl groote deelen des volks
letterlijk verhongeren. G?en hart kan zoo
versteend zijn, dat het niet uit smart en mee
lij kloppen zal over de afschuwelijke ellende
van een volk dat zoo'n lot niet verdiend
heeft. Te Boedapest wemelt het van
der ellende, in smerige lompen gehuld. Up
de groote wegen herleeft Maxim Gorki
nachtasyl in de figuren, die men daar zie
rondtrekken.
Zelfmoord ia een epidemie gewofden vtaar-
tegen geen dammen meer op te werpen schij
nen. Hongarije sterft.
Wat zijn de oorzaken van dit voorname,
begaafde, vlijtige volk, dat ten ondergang ge
doemd schijnt? Stellig heeft het verdrag van
Trianon. veel schuld aan dit treurspel. Maar
toch niet de volle schuld. Benesj, de Tsjecho-
slowaaksche minister van buitenlandsche za
ken, heeft dezer dagen een oordeel geuit, dat
waard is opgeteekend te worden. De Honga
ren die in Tsjechoslowakije v onen, hebben 't
beter dan de Hongaren die in Hongarije wo
nen. Heeft hij gelijk? Het objectieve ant
woord kan slechts een voor eiken Hongaar
"pijnlijk ja zijn.
De verkiezing van een volksvertegenwoor
diging volgens democratische beginselen
wordt ons volk sinds tien jaar steeds weer
beloofd, zonder dat deze belofte ooit gehou
den wordt. De regeering vreest een geheime
verkiezing, omdat zij maar al te goed weet,
dat achter haar een nauwelijks noemens
waardige minderheid staat.
De Witgardisten, onzaliger gedachtenis,
bestaan nog steeds. Dat zijn de mannen, die
Joden alleen omdat het Joden waren, gloei
ende ijzers om het lichaam hebben gebrand
de Joodsche vrouwen en meisjes, voor de
oogen van mannen, hun zoons en hun broe
der hebben mishandeld en verkracht.
Thans hullen zij zich in het nationale dun
doek en het verdrag van Trianon is voor hen
het voorwendsel om het tot extase opgejaag
de volk te onderdrukken. De pers is sinds
lang gleichgeschaltet"het eenige blad dat
den moed heeft om de waarheid te zeggen,
dat der arbeiders, wordt voor elk woord dat
de overheid onaangenaam is, in beslag geno
men Concentratiekampen bestaan er al veer
tien jaar, alleen noemt men ze huizen van
bewaring. Ze zijn steeds overvol. Een woord
van critiek op den bestaanden toestand, op
een der handelingen van de regeering, is
voldoende om als communist beschouwd te
worden en langs administratieven weg ge
lijk vroeger in Rusland en thans in Duitsch
land naar een huis van tewaring gezon
den-te worden. Ook de krankzinnigengestich
ten doen in vele gevallen dienst om hen, die
te veel weten, onschadelijk tt maken. Niette
min, of juist daardoor, worden voortdurend
nieuwe communistische cellen ontdekt, en het
is veelzeggend, dat zij in den regel bestaan
pit jntqllectueelen, uijt professoren, litterato
ren, juristen, artsen en studenten. Op de uni
versiteiten bestaat nog steeds de numerus
clausus. Er bestaat zoomin vrijhe.d van ver-
eeniging als werkloozensteun. Boeken, die
openlijk de wondeplekken in het openbare
leven blootleggen, worden tegelijk met hun
schrijver volledig vernietigd. Een geestdrif
tige jongeman schreef on'angs een prachtig
boek, dat het lijden des volks toonde. Hij
noemde het „het gè vloek te land". Het boek
werd in beslag genomen en vernietigd, de
schrijver werd „ter observatie" naar een
krankzinnigengesticht gezonden. Een publi
cist, die het gewaagd had, in het buitenland
de toestanden te geeselen, werd ongeveer
drie weken geleden met geweld per auto uit
Oostenrijk naar Hongarije gebracht en daar
op staanden voet neergeschoten.
Een treffende geschiedenis.
De volgende geschiedenis, voor welks
waarheid ik tegenover ieder de volle verant
woordelijkheid op mij neem, legt beter dan
elke theoretische uiteenzetting den reaction-
nairen geest en het stelsel van gruwelen
bloot, dat wordt toegepast op elkeen, dié* het
waagt, zich, al gaat het om de hoogste be
langen des volks, tot de staatsmacht te wen
den.
Een Hongaarsch journalist, die tientallen
van jaren in Duitschland gewerkt had, was
door toevallige omstandigheden achter ern
stige gevallen van corruptie gekomen, die
Hongarije tot den bedelstaf brachten. Hij
had uit veilige haven, uit het buitenland, de
zaak ruchtbaar kunnen maken. Zijn gevoel
van schaamte belette hem dezen weg in te
slaan. Hij vatte hetgeen hij ontdekt had, nu
ongeveer 16 maanden geleden, samen in een
memorie, waarin hij de daders bij name
noemde, begaf zich naar Boedapest en be
zorgde zijn aanklacht op de kanselarij van
den rijksregent. Te voren had hij zijn ge
schrift door een bekenden Hongaarschen ju
rist en politicus laten waarmaken. Deze deed
zulks, maar waarschuwde hem met de woor
den: „het kan je leven kosten, stellig je vrij
heid, maar God zegen je". Den volgenden
d<fg werd de journalist in hechtenis genomen.
Vier en twintig uur later bracht de politie
hem naar een krankzinnigengesticht.
De beide daarop volgende dagen bevatten
alle bladen uitvoerige officiëele mededeelin-
gen. Zij spraken hun leedwezen uit over den
ongelukkige, die plotseling waanzinnig was
geworden en hoogst waars-hijnlijk zijn leven
in het krankzinnigengesticht zou eindigen.
Hij was met een geladen revolver op het mi
nisterie van buitenlandsche zaken de kamer
binnengedrongen van een hooggeplaatst
ambtenaar met de bedoeling, hem te ver
moorden. Men had hem het wapen kunnen
ontrukken en kunnen binden. Het bericht
schetste de gebeurtenis zeer plastisch met de
nauwkeurigste bijzonderheden en herhaalde
woordelijk de bedreigingen, die de man tegen
den ambtenaar geuit had. Dit bericht, dat uit
was gegaan van het ministerie van binnen
gezogen. De bijna 60-jarige journalist had
nooit van zijn leven een wanen in handen ge
had. hij heeft nimmer de kamer van den be
trokken ambtenaar betreden, heeft dezen zoo
min ooit gezien als gesproken, of zelfs maar
getracht te spreken tc krijgen. Wel is waar,
dat deze ambtenaar ook voorkwam op de lijst
van hen, die hij in zijn memorandum van cor
ruptie had beschuldigd.
E>e journalist, die van de Hongaarsche
methode een executie zonder vorm van proces
op de hoogte was, pakte den strijd voor zijn
bevrijding uit het huis van bewaring met
verdubbelde geestkracht aan. vast verwach
tende, dat bij, eenmaal van poging tot
moord beschuldigd, de gelegenheid zou
krijgen zijn aanklachten tegen de Witgar
disten voor den rechter te staven en zijn land
voor verderen ondergang te behoeden. Het
lijden in Dante's hel moet vergeleken bij de
afschuwelijke kwellingen tusschen 600 waan
zinnigen slechts een amusant tijdverdrijf zijn
geweest. Na vier maanden verklaarde een
commissie van de voornaamste deskundigen
hem volkomen normaal Nu eischte hij we
gens poging tot moord voor den rechter
gedaagd te worden
Als antwoord stelde de politieke recherche
hem voor de keus van 100 stokslagen of zijn
paspoort. Hij koos natuurlijk het paspoort.
Hierop eischte het ministerie van binnenland-
sche zaken, dat een oppasser van het ge
sticht den journalist naar 'e grens zou ge
leiden. De geneesheeren van het gesticht
weigerden dat. Voor deze daad van moed
betuigt hiermede de betrokken journalist, die
de schrijver is van deze regelen, deze dappere
mannen.
De vervolging van de politieke emigranten
houdt bij de grens niet op. Zij wordt in het
buitenland door laster voortgezet. Sommige
regieringen schenken geloof aan de officieele
Hongaarsche mededeelingen en zetten de
aldus belasterden over de grens. Van land tot
land gejaagd, economisch te gronde gericht,
in elk opzicht uitgeput, verdwijnen zij uit de
rangen van de strijders voor de vrijheid en de
reactie triompheert. Een aantal Hongaarsche
emigranten, politici en publicisten, die in
Duitschland gewoond hebben, hebben ook
van daar moeten vluchten. Van twee kanten
vervolgd is hun toestand bijzonder tragisch.
Zonder aan een partij gebonden te zijn,
Het Kruitvat aan den Donau.
(Dag. Overzicht).
Autobus in afgrond gestort in
Spanje; 24 socialisten gedood (Bui
tenland).
De fascistische beweging in Ja
pan; opstand op Forrncsa? (Buiten
land).
Simon en Eden naar Genève.
(Buitenland).
Amerika erkent de Sovjet-Unie.
(Buitenland).
Twee dooden en drie gewonden
bij een auto-ongeluk in de gemeente
Tietjerksteradeel. (Binnenland).
De Wormerveersche brandstich
tingsaffaire weer voor de reentbank.
(Rechtszaken).
Adres aan de regeering gezonden
door de Vereen, van Ned gemeenten
over de korting op de uitkeeringen.
(Binnenland).
Zie verder eventueel Laatste Be
richten
streven zij, en m-?t hen ongetwijfeld de meer
derheid van het Hongaarsche volk. naar een
herziening van het gansche leven der natie in
politiek, moreel en economisch opzicht, een
democratie van het vrije woord, het vrije ge
weten, de vrije menschelijkheideen vernieu
wing door den geest, in het teeken der huma
niteit. Zij streven naar een oprechte vriend
schap met alle volken, in de eerste plaats de
buurlanden en vooral het democratische
Tsjecho-Slowakije. Zij zijier van overtuigd,
dat eenmaal de nieuw verworven vriend den
vriend ook op territoriaal gebied een tege
moetkomendheid zal betoonen. welke hij
thans den steeds dreigenden vuist moet ont
houden. De eerste steen voor Pan-Europa
zou in het Donaubekken kunnen ontstaan en
de verlossing kunnen brengen van de zonde
van Trianon Een oorlog daarentegen zou
slechts een stellig resultaat hebben: Heka-
tomben van dooden en verminkten, een ver
woest land en de volkomen d' eling van wat
er thans nog van Hongarije over is Zich met
al hun kracht, met een vastberaden overgave,
welke de krachten verveclvuldigt tegen deze
krankzinnigheid te ve-weren is de vaste w;l
van de Hongaarsche emigranten.
SIMON EN EDEN NAAR GENEVE.
In het besluit der Engelsche regeering den
Engelschen minister van buitenlandsche za
ken, sir John Simon, vandaag naar Genève
te laten vertrekken en hem zoo mogelijk *e
doen vergezellen door onderstaatssecretaris
Eden was gisteravond geen verandering ge
komen.
Sir John Simon heeft fristerochtend een
langdurig telefonisch onderhoud met Genève
gevoerd, waarbij Henderson den Engelschen
minister dringend verzocht naar Genève te
komen en beloofde ook de vertegewoordigers
van Frankrijk, Amerika en Italië te bewegen
deel te nemen aan een gemeenschappelijke
bespreking.
Henderson is van meening. dat Frankrijk
zijn minister van buitenlandsche zaken, Paul
Boncour, Italië baron Aloisi en de Vereenig-
de Staten den gezant te Bern, Wilson, naar
deze bijeenkomst zullen afvaardigen.
Sir John Simon en captain Eden hebben
hierop een onderhoud gehad met Mac
Donald, die sterk onder den indruk stond
van den ultimatieven eisch van Henderson
en erstige vrees koesterde voor een aftreden
van Henderson. Besloten werd de beide En
gelsche vertegenwoordigers naar Genève te
zenden.
MacDonald gelooft ook, met dezen stap
tegemoet te komen aan de wenschen van een
groot deel der openbare meening.
Op het oogenblik liggen nog geen bespre
kingen van Sir John te Parijs in het voor
nemen.
Verwacht wordt, dat Simon gedurende een
week te Genève zal blijven. Men onderstelt
dat de andere groote mogendheden het voor
beeld van Engeland zullen volgen en hun
vooraanstaande kabinetsleden naar Genève
zullen zenden. Er zijn evenwel geen offi
cieele mededeelingen ontvangen of en wan
neer Paul Boncour of Aloisi te verwachten
zijn.
Men verwacht, dat het presidium der Ont
wapeningsconferentie tegen begin der vol
gende week zal worden bijeengeroepen.
Voorstel voor Viermogendheden-
conferentie?
In politieke kringen te Londen verwacht
men, dat Sir John Simon zijn aanwezigheid
te Genève te baat zal nemen om een verkla
ring af te leggen, waarin hij de tot nu 'oe
door Engeland aangenomen houding zal
verdedigen en zal mededeelen. dat Engeland
zich nog niet definitief gebonden acht door
