£and: w Jumêouw £xichtvaact OM TE DROGEN.... EEN DUUR AUTORITJE. Vijl jongelui op stap. EEN ONDERNEMENDE ENGELSCHE JONGEN. Eioscoop-exploitant van 13 jaar. HET SPOOK IN DEN SCHOUWBURG. Geestverschijning met een baard. STUWDAM DOORGEBROKEN. Het centrale-personeel ver dronken? 9 Personen het slachtoffer. GEZOND EN KRACHTIG MAN GEPENSIONNEERD. Inspannende politiedienst deerde hem niet. Hoe hij sterk bleef. DE POSTJAGER-AFFAIRE. de uitlatingen van Asjes. Het verweer van luitenant Asjes. NACHTVLUCHT OVER DEN OCEAAN, t Te Santa Marearita in Zuid-Amerika hebben twee arbeiders tijdens graaf werkzaamheden voor bet planten van boomen een aantal dynamietpatroneu gevonden, die vochtig geworden waren. Zij namen ze mee naar een hut en legden ze daar naast het vuur om ze te drogen. Enkele oogenblikken later explodeerden de patronen. Een hunner werd gedood, de ander zwaar gewond. JAPANSCHE MINISTER ARAKI ZIEK. De Japansche minister van Oorlog, Sadao Araki, een der meest op den voorgrond tre dende Japansche politici sedert het uitbreken der incidenten in Mandsjoerije, is, naar in een door het ministerie van Oorlog uitgege ven bulletin wordt medegedeeld, lijdende aan influenza. De patiënt heeft hooge koorts en vertoont symptonen van longontsteking. Vijf ongeveer 20-jarige jongelui te Croydon (Eng.) hebben moeten ervaren, dat de wrekende gerechtigheid nog niet tot het rijk der fabelen behoort. Op den avond vóór Oudejaar hadden ze .buiten medeweten van den eigenaar een ouden auto geannexeerd om een gra tis ritje te gaan maken. Alles ging voor den wind en het gezelschap amuseerde zich reusachtig met community-singing, afgewisseld door spreekkoren, tot de ■bestuurder op een hoek de macht over het stuur kwijtraakte en de auto tegen een lantaarnpaal en eenige hoornen op botste en aan flarden ging. Het chassis werd op den hoofdweg en de carrosserie in een zijlaantje gevonden, toen do poli tie te.* plaatse verscheen en de voorma lige inzittenden op 1 n bon noteerde. Het einde van het drama heeft zich inu voor den politierechter afgespeeld De bestuurder kreeg twee maanden dwangarbeid en de vier medeplichtigen elk 5 pond sterling boete. Toen het vonnis uitgesproken was, barstte een dame op de publieke tribune in tranen uit en een der veroordeelden liep naar den noofdschuldige toe en om armde hem, waarna zijn drie overige kameraden hem met een stevigen hand druk moed kwamen inspreken Een hunner loopt nog met een verband om het hoofd en een tweede zal vermoede lijk een oog moeten missen. Zoowel de aardsche als hemelsche ge rechtigheid hebben ontegenzeggelijk een streng vonnis geveld. In een kelder onder een winkelpand in een steegje, dat naar de haven leidt, wordt door den 13-jarigen Eddie Oliver te Ramsgate (Eng.) een bioscoop geëxploiteerd. Een verslaggever van de „Evening Stan dard" doet het volgende verhaal van een be zoek, dat hij aan dezen ondernemenden jon gen bracht. „Toen ik bij het winkelhuis aan kwam, trof ik den „directeur" niet aan. Ik praatte een poosje met zijn moeder, die mij meedeelde, dat zij den dag te voren een boete had opgeloopen, omdat haar zoontje een voorstelling had gegeven in een overvolle „zaal." Terwijl wij stonden te spreken, kwam er een jongen met een lange broek aan en een muts op, het steegje binnenhollen: de bios coop-directeur Eddi Oliver. We gingen samen naar den kelder. In deze ruimte heeft Eddie nu al drie jaar achtereen stuiver-voorstellingen gegeven. In die drie jaren, zei hij trotsch, hebben meer dan 16.000 personen naar zijn films gekeken. De kelder meet ongeveer 4 bij 5 Meter. Eiken stuiver, dien hij verdiende, heeft Eddi besteed aan nieuwe toestellen en films. Hij herit nu al voor een waarde van 1500 gulden aan rolprenten liggen. Het zal niet lang meer duren, of hij zal een betere bioscoop kunen openen, want hij verdient ook heel wat met voorstellingen op partijen Hij vertelde me, dat hij het eerst op het idee was gekomen om e»n tooverlantaarn te koopen en daarmee voorstellingen te geven Om dit plan uit te voeren, had hij zijn speel- oed verkocht en bij de opbrengst zijn spaar- uitjes gevoegd. Maar een echte film was toch moocer. Zoodra hij met zijn lantaarn genoeg verdiend had, schafte hij zich een tweedehands-bioscoop-toestel aan, meubileer de den kelder met oude stoelen en pakkisten en de voorstelling kon beginnen. Daar hij g;een brandbare films afdraaide, kon de poli tie hem niets doen, behalve af en toe proces verbaal opmaken wegens de overvolle zaal Maar het „publiek" kwam in steeds grooter aantal binnen. 't Is hier even veilig als in de meeste bioscopen, zei Ed: trotsch. Een deur aan den voor- en oen achterkant; ik kan de zaal binnen een minuut ontruimen, al zijn er 60 kinderen in. De jeugdige bezoekers zijn enthousiast over de voorstellingen. Ze komen van heel ver weg en betalen graag een stuiver voor een ouderwetsche, stomme film. Met Mickey Mouse en Charlie Chaplin komt de „Farley Place Cinema" een heel eind. Toch brandt Eddie van verlangen om een echte zaal te openen en sprekende films te vertoonen. En, dat hij het binnenkort zoover zal brengen, daar is geen twijfel aan. De jongen staat voor niets. Met een baby-toestel neemt hij korte films op van de voornaamste gebeurtenissen in de stad en die hebben ge weldig succes bij zijn miniatuur publiek. Er is een steunfonds voor de onderneming opgericht en de bezoekers kunnen teekenen op een lijst, waarop een dominee het eerst z n handteekening heeft gezet voor een shilling De bioscoop Astoria in de Zuid-Londen- sche buitenwijk Streatham wordt 's nachts bewaakt door een brandwacht. In den nacht van Kerstmis deed hier Lenis Amis dienst, een brandwacht van vijftig jaar, die zijn functie al 30 jaar uitoefent. De Kerst nacht is de eenige nacht in het jaar, dat er slechts een man in de bioscoop is. Hij be waakt de brandkast en maakt af en toe een ronde door het gebouw. Dat deed hij dien nacht ook. Zoo kwam hij om twee uur op zijn ronde in de koffiekamer, waar hij een oude man in witte kleeding meende te zien. Hij stak zijn electrische lantaarn aan en zag toen inder daad een man in het wit met een gerimpeld gezicht en een zwarten baard. Amis bleef staan en vroeg: „Wie ben je; wat wil je?" Daarop draaide de man zich om en liep snel de koffiekamer uit en de trap naar de vesti bule af. Amis ging hem achterna, doch haal de hem niet in. Toen zij bij den uitgang kwa- men, gingen de zware deuren plotseling open en de verschijning schreed er door, tot groote verbazing van Amis daar het zware deuren zijn die niet vanzelf bewegen kunnen. De verschijning ging de zaal binnen en liep op de balustrade van de orkestruimte af. Daar zat de kat van de bioscoop die ver schrikt wegvluchtte. De verschijning stapte op het tooneel, voor het brandscherm, dat gesloten was, draaide zich om en keek Amis aan. Zij hief haar hand op en zei met krakende stem driemaal achtereen: „Ik wil niet verkoopen, ik wil niet verkoopen, ik wil niet verkoopen". Toen verdween zij door het deurtje van het orkest. Amis zocht het geheele gebouw door maar zag niets meer van de verschij ning en vond ook niets ongewoons. Den vol genden nacht was alles weër gewoon. Niet alleen is Amis al jarenlang brand wacht, hij staat ook te boek als een eerlijk en betrouwbaar man en heet al sinds drie jaar geen druppel alcohol meer gedronken. Het merkwaardige van de historie is het volgende. Op de plaats, waar nu de bioscoop staat, stond vroeger een groot woonhuis, eigendom van een ouden heer. De eigenaars van de bioscoop hebben groote moeite gehad om den ouden heer te bewegen het huis te verkoopen. Het heeft maanden geduurd, voor de man voor hun bod bezweek. Toen verliet hij het huis en vestigde zich te Norbury, waar hij nog geen maand later overleed. Nabij Orbey ten Westen van Kolmar (Fr.) is bij een waterwerk een ernstig ongeluk ge beurd. De stuwdam in het bij de centrale- hoorende kanaal brak door, waardoor de ge heele omgeving werd overstroomd. Volgens nog niet bevestigde berichten zou het geheele personeel van de electrische centrale den dood hebben gevonden. Het dorp Orbey wordt eveneens door het water bedreigd. De brandweer en het garnizoen van Kolmar zijn reeds ter plaatse. Het aantal slachtoffers is nog niet bekend. Deze met waterkracht ge dreven electrische centrale ligt tusschen de twee aan bezoekers van de Vogezen zeer be kende meren het Lac Noir en Lac Blanc. Het Lac Noir is ongeveer 100 M. hooger dan het Lac Blanc en toen in den loop van den nacht de stuw in het verbindingskanaal doorbrak, had het neerstortende water in korten tijd de centrale geheel overstroomd. Omtrent de overstroomingsramp bij Orbey in de buurt van Kolmar wordt nader gemeld; dat 9 personen zijn verdronken, waaronder de directeur en de hoofdingenieur der electri sche centrale. Slechts twee arbeiders konden op het laatste moment worden gered. De schade aan de centrale en de bijbehoo- rende watenverken wordt geschat op eenige millioenen francs. Het gevaar bestaat, dat ook de in het dal gelegen huizen door het water worden bereikt. De prefect heeft dan ook de onmiddellijke ontruiming van deze huizen gelast. Het reddingswerk van militai ren en brandweer wordt ten zeerste belem merd door de sneeuw, die ongeveer 1 M. hoog ligt. HET BEPALEN VAN AARDAPPELRASSEN. De inspecteur, hoofd van den planten- ziektenkundigen dienst, N. van Poeteren, schrijft ons: Na eenige jaren van voorloopig onder zoek is het thans mogelijk aan de knol en aan de zich daarop ontwikkelende kiemen (zgn. lichtkiemen) te bepalen, tot welk ras een aardappel behoort. Voor velen kan dit van groot belang zijn. Vooreerst is het zoowel voor koopers als voor verkoopers, vooral van pootaardappe- len, van beteekenis, dat -ekerheid kan wor den verkregen of een partij aardappelen tot één ras behoort of dat zij gemengd is met aardappelen van een ander ras. Van niet minder belang is het, dat thans eveneens met zekerheid kan worden vast gesteld, of een bepaalde partij van een met name te noemen ras, b.v. Eigenheimer, Eerste ling, Bintje of Bravo is dan wel tot een ander ras behoort en ten slotte is het buitengewoon veel waard, dat bepaald kan worcen, tot welk ras een aardappel behoort. Nu kan dus nagegaan worden of een partij raszuiver is, of zij rasecht is of wel met welk ras men in een bepaald geval te doen heeft. Dit laatste is vooral van belang om vast te stellen of ras sen onder hun tuisten naam verbouwd wor den en of nieuw ingevoerde rassen werkelijk nieuw zijn. Deze werkzaamheden worden uitgevoerd door den Plantenziektenkundigen Dienst te Wageningen. Er is thans een tarief daarvoor vastgesteld, n.1.: 1. voor de bepaling of een aangeboden monster aardappelen behoort tot één of tot meer, niet met name te noemen rassen 0.25 per monster; 2. voor de bepaling of een aangeboden monster aardappelen behoort tot het ras, dat bij aangifte daarvan is genoemd 0.50 per monster; 3. voor de bepaling tot welk met name te noemen ras één aangeboden monster be hoort 1 per bepaling. Belanghebbenden worden uitgenoodigd, het monster, dat zij voor een der hierbovenge- noemde bepalingen willen inzenden, te doen bestaan: a. voor het onderzoek sub 1 (raszuiver heid) zoo mogelijk uit 50 knollen of meer; Dit schrijft hij vijf jaar nadat hij ge- pensionneerd was: „Ik ben 55 jaar en 5 jaar geleden werd ik gepensionneerd als politie-agent. Ik had dikwijls zwaren dienst te doen bij nacht en ontij en tot op den dag van vandaag ben ik nog even krachtig als de sterkste man in actieven dienst. Men vraagt mij dikwijls: „Hoe blijf je zoo jong?" en mijn antwoord is: „Kruschen Salts". Ik heb Kruschen Salts meer dan 13 jaar lang gebruikt. Als ik het een morgen mis, voel ik het den volgenden dag en ik zal Kruschen zeker blijven gebruiken tot ik van deze wereld afscheid neem". w. J De dagelijksche dosis Kruschen is zoo klein, zoo gemakkelijk en zoo goedkoop, maar ze doet U enorm veel goed. De zes zouten in Kruschen verschaffen juist die dagelijksche aansporing, die Uw inwen dige organen noodig hebben om behoor lijk te functionneeren. Zoodoende houdt Kruschen Salts Uw organisme vrij van alle schadelijke afvalstoffeJÏ, die de ge zondheid benadeelen en het bloed on zuiver maken. Millioenen hebben reeds ondervonden dat het dagelijksch gebruik van Kruschen Salts hen gezonder, ster ker en opgewekter maakt, waardoor hun levensgeluk in niet geringe mate ver hoogd werd. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg baar bij alle apothekers en drogisten k 0.90 en 1.60 per flacon, omzetbelas ting inbegrepen. Stralende gezon Iheid voor één cent per dag. Let op dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de bui tenverpakking de naam Rowntree Han- de's Mij., Amsterdam, voorkomt. b. voor de onderzoekingen sub 2 en 3 zoo mogelijk ten minste uit 15 knollen. PRACHTIGE HANDELS VOORLICHTING. Vrijdag j.1. verscheen in de Fransche Staatscourant een decreet, waarbij o.a. de in voer van witte kool, die tot dusver vrij was, wordt gecontingenteerd. Dinsdagmorgen wist de Langendijker handel nog niets; daarna werd hij ingelicht uit Frankrijk, doch vanwege onze Ned. Directie van den Land- bc tw had men Woensdag... nóg niets ge hoord, ofschoon Nederland te Parijs een rijkslandbouwconsulent heeft gestationneerd. Intusschen is deze maatregel zeer ongun stig voor onze koolstreek; de witte kool, waarvan de December-export naar schatting 4 a 5 maal zoo groot was als in Dec. '32, terwijl de prijs van 5 (een maand geleden nog 1) een aardigen steun voor de markt beteekende, is klaarblijkelijk ten offer geval len aan den steun aan de Fransche zuurkool fabrikanten, die op hun te Parijs d.d. 19 De cember gehouden vergadering hadden beslo ten, bij de regeering op contingenteering aan te dringen. In welke mate zal worden gecon tingenteerd, is nog niet bekend. Tot nog toe zijn de vluchten van de Post- jager geen overweldigend succes geworden. Eerst moest Asjes een langdurige en gedwon gen rust houden in Italië en tijdens het ver blijf in Bandoeng bleek er alweer iets te ha peren aan de motoren. Bovendien had men last met de antenne, die tijdens de heenvlucht meerdere keeren afknapte en nu bij het proef vliegen al weer niet bestand bleek tegen de snelheid. Daardoor moest de terugreis weer worden uitgesteld en thans is deze bepaald op heden avond 6 uur Amsterdamsche tijd. Gaat alles goed, dan kan de Postjager Maandagavond op Schiphol terug zijn. Intusschen houdt de vliegerij zich op het oogenblik druk bezig met Luitenant Asjes heeft bij de aankomst in Batavia aan verschillende verslaggevers een interview toegestaan en daarin de K.L.M. op minder prettige wijze genoemd. Hij toch be weerde, dat de K.L.M., een door het rijk ge subsidieerde instelling, zich niet moest bezig houden met recordvluchten, zooals de Péli- kaantochten en niet de subsidies moeten ge bruiken voor vlagvertoon. Deze uitlating herhaalde Asjes bij de aan komst op Bandoeng en pas toen werd het gezegde wereldkundig gemaakt. Zoodra luitenant Asjes dit las, heeft hij zich gehaast, om een andere lezing te geven. Hij zou zich niet op deze manier uitgelaten hebben, maar de Aneta-verslaggever zou zich t.d.o. vergist hebben. Toen wendde Aneta zich tot haar bureau in Batavia om nadere inlichtingen en het re- su'taat was het volgende telegram: Bij het dementi dit via het Snelpost-comité door luitenant Asjes in de Nederlandsche pers werd gepubliceerd, kan het volgende worden aangeteekend Aneta interviewde luitenant Asjes direct na aankomst van den Postjager op Tjililitan in bijzijn van vier dagbladvertegenwoordi gers. Aan den vlieger werd door Aneta on dermeer verzocht, ook iets vriendelijks te zeggen over de vlucht van de Pelikaan, waar op luitenant Asjes de bemanning van de Pe likaan loofde (zooals ook werd geseind), doch de vlucht van de Pelikaan aanstonds critiseerde, als zijnde een door een gesubsi dieerde verkeersmaatschappij genomen risico van leven en dood. Deze opmerkingen werden door de aan wezige persvertegenwoordigers en door Ane ta met het oog op den eerbied voor beide na tionale prestaties aanvankelijk niet overgeno men. Maar hiertoe bestond echter niet langer aanleiding en mogelijkheid, toen luitenant Asies op het vliegveld Andir dezelfde critiek uitte, en de zekerheid bestond, dat de te Ban doeng verschijnende bladen deze zouden af drukken. Intusschen had Aneta zich bovendien ver gewist, dat de secretaris van de Stoomvaart- Mij. Nederland geen bezwaar zag tegen pu blicatie van de critiek van luitenant Asjes. Uit de Indische persstemmen over het op treden van luitenant Asjes citeeren wij het volgende: Het Soer. Handelsblad noemt de uitlating van luitenant Asjes ook uit sportief oogpunt onjuist. Het blad „had van een officier ver wacht dat dte nationale eer, zoo hoog gehou den door de bemanning van den Pelikaan, hem zwaar genoeg zou hebben gewogen een concurrentie-opmerkingen terzijde te laten". E>e Java Bode kapittelt eveneens de concur- rentienijd van luitenant Asjes en merkt op „boven al dit gemodder steken de bekwaam heid en de sportiviteit van de IndiëHol land-vliegers wel op zeer bijzondere wijze uit". Het Bat. Nieuwsblad noemt de uitlating van luitenant Asjes een wanklank, unfair, ontactisch en onverstandig. Aneta heeft een brief van luitenant Asjes ontvangen, waarin o.a. wordt medegedeeld, dat hij geschrokken is van het Aneta-tele- gram, dat een bekorting voorstelt van het personderhoud, doch een onjuiste samenvoe ging is geworden. Luitenant Asjes schrijft dat hij slechts in beschouwing nam het principe van postver voer alleen, of vervoer van post en passa giers, waarbij hij zich herinnerd gezegd te hebben „Het is absoluut onjuist, dat een Verkeers-Mij. als de K.L.M. het risico durft te nemen om een dergelijke recordvlucht te organiseeren. Het is wat anders indien par ticulieren zoo'n vlucht organiseeren en finan cieren". Luitenant Asjes ontkent het subsidie der K.L.M. in verband met bet vlagvertoon te hebben gebracht. Hij herinnert zich voorts het vlagvertoon vragenderwijze te hebben gebezigd bij de releveering van de snelheid van de Postjager. (De houding van luitenant Asjes is niet bewonderenswaardig, vooral niet, omdat hij zijn vlucht eigenlijk alleen kon maken dank zij de K.L.M. Deze maatschappii toch heeft alles gedaan, om de tocht met de Postjager mogelijk te maken. Zij gaf Asjes een harer beste piloten, Geijssendorffer, mee en stond verder een harer marconisten af. Bovendien kreeg Asies van de K L M. de laatste kaarten van de K.L.M. en mocht deze gebruik maken van de K.L.M.-grondorganisatie, enz. enz Dat Asjes dus naar Indië kon vliegen, was niet alleen te danken aan zijn eigen vlieg kunst, of aan zijn Postiager. maar in de al lereerste Maats aan de KI M. Juist daardoor treft het zoo onaangenaam dat Asjes zich vergat en de K.L.M. hekelde Prettiger ware het geweest wanneer Asies spontaan en gemeend de K.L.M. dank had gebracht voor de buitengewone medewer king, van deze maatschappij ondervonden. Red.) DE PELIKAAN TE ATHENE. De N.R.Crt.-correspondent schrijft d.d. 30 December: Een heerlijke Grieksche winternacht. De boomen langs den weg werpen grillige scha duwen, terwijl de auto er voorbijsuist, in snelle vaart naar 't vliegveld toe. Er achter, aan beide zijden van den weg, strekt zich de blauwe vlakte van Attica uit, met hier en daar, heel in de verte, 'n fonkelend licht. Bo ven ons is de hemel met wolken bedekt. Toch niet zoo dicht, dat het maanlicht er niet doordringt. Er is veel wind. De wolken zwe ven naar het noorden, vormen witte en don kere gevaarten, die over elkaar glijden en steeds een ander beeld geven. He is ongeveer één uur. In de stad Athene is 't nog druk op dit uur. Lange rijen auto's wachten voor ho tels en theaters. De menschen hebben geen haast om naar bed te gaan. Hier buiten heerscht stilte. Een Kerstnacht. Bij het vlieg veld telkens schildwachten, in dikke mantels en hooge mutsen op. Zij laten den auto stop pen, vragen waar wij heen willen. Een vraagt ons ook, hoe laat het is. Hij verlangt schijnbaar er naar afgelost te worden. Het vliegveld van Tatoï is nog karig ver licht. Straks worden de schijnwerpers aan stoken, nu is t er nog te vroeg voor. Men weet precies waar het Hollandsche vliegtuig is, is voortdurend in contact. In zijn kieine, gezellige kantoortje, door een petroleum kacheltje verwarmd, zit de onderdirecteur, die voor de gewichtige gebeurtenis gaarne een deel van zijn nachtrust opoffert. Er zijn nog eenigen, die dat gaarne doenonze zaak gelastigde en mevrouw Sillem, een vertegen woordiger van de K.L.M., een van de Shell, een douanier en een Grieksche journalist, die zoo nu en dan eens even telephoneert. Hij vertelt zijn redactie, dat er een koude maal tijd voor de komende gasten gereed gemaakt wordt, dat er ook warme koffie is en bouil lon ook eenige bizonderheden over de vlucht van de Pelikaan, de prachtig gelukte heen reis waarmee alle records geslagen werden, hoe de dappere Hollanders Woensdagochtend van Java vertrokken waren en nu al hier kwamen. Aan allen kwam dat voor als een wonder. Om half acht waren zij uit Caïro vertrokken. Onze gedachten waren steeds bij hen daar hoog boven de donkere zee. Steeds kwamen er berichten, ook over het weer. In Italië scheen het eerst heel ongunstig te zullen zijn. Toen werd het beter. Het groo te licht was nu aan. Het zond zijn stralen ver over het land, naar de richting van de stad, waar de Lycabethosheuvel hoog boven de huizenmassa's uitstak. Vele tintelende lichten daar. Naar lichten keken wü uit. „Daar zijn zij", roept iemand. Maar dat is een ster tusschen de wolken! Het is geen ster, het verandert van plaats. Allen kijken er naar in groote spanning. Een ster, de ster van Bethlehem in den Kerstnacht. Steeds grooter wordt zij. Zij komt recht naar ons toe, ieder oogenblik meer glanzend, sterker Het vliegtuig is er, prachtig op tijd, men kan het geronkel van cte motoren nu goed hooren. Onze opwinding wordt steeds grooter. Daar zijn ze, de luchtheldenEen nuchtere Hollan der kan dan toch ook gloeien van nationalen trots! En dan gaat alles zoo gauw. Het vlieg tuig is al voorbij voordat men het weet, het draait en na een ommezien heeft het den bo dem bereikt en snellen allen toe, om de be manning te verwelkomen. In de cabine wil men ze de hand drukken, ze feliciteeren, ze bedanken. „Niet allemaal tegelijk", roept Smirnoff. Dan moest hij honderd vragen be antwoorden. „Wij gaan zoo gauw mogelijk weer verder". Of ze dan niet moe waren. Zij hadden geen tijd om moe te zijn Werke lijk zagen 'zij er na bijna drie dagen aan een stuk doorvliegen nog bewonderenswaardig frisch uit. Even kwamen zij nu naar het kantoortje. Eten wilden zij niet, een kop bouillon en een cigaret en een praatje. Morgenmiddag, neen dezen middag zouden zij in Amsterdam zijn. De directie telegrafeerde, dat zij niets moes ten forceeren. Maar het zou toch wel heel mooi zijn. In onze gedachten zagen wij iets van wat dan komen zou, iets overweldi gends. Maar de vliegers zagen hun huis. „Als wii den watertoren van Aalsmeer zien. „Dan krijg je van mij een klap, die je zal heugen". Als Hollander in den vreem de gaf dat een gevoel van heimwee Heden al, over de tien of veertien uren. Maar wat hadden deze menschen dan hun geluk ver diend! De Grieksche pers maakte een paar photo's met magnesium. De vertegenwoordi ger van de K. L. M., de heer Costa Aspro- gérakas boodt een zilveren beker aan met een inscriptie in het Fransch en in het Grieksch, de Costabeker noemde hij hem lachend. Deze spontane, onverwachte huldi ging werd zeer op prijs gesteld. Het was een blijvende herinnering. Maar het was half vier en het bericht kwam dat alles gereed was voor het vertrek. De luchthelden hadden toen geen rust meer. Haastig liepen allen naar de Pelikaan, dat oude beestje, dat het toch maar zoo prachtig gedaan had. Handendrukken en een tot weer zien roepen. „Als gij weer in Athene komt, blijft gij langer". „De groeten aan Neder land". De cabine slokt de vier stoere man nen weer op. De motoren worden aangezet. Nog even staat de Pelikaan daar als vast geklonken aan den bodem. Wij kijken alsof ieder oogenblik, dat wij nog kunnen zien, ons kostbaar is. Dan komt er beweging. De Pelikaan taxiet het veld op, ver weg in het duister. Wij kunnen hem bijna niet meer zin. Dan neemt hij zijn aanloop; hoe gauw is hij al in de lucht! Weldra is alleen nog maar het blauwe lichten om de motoren zichtbaar Als vastgenageld blijven wij nog even staan. Onze gedachten zijn ook weg gevlogen. Zij gaan mee met den wondervo gel naar het Vaderland. Goede reis! VLIEGTUIG TITDENS MIST TEGEN RADÏOMAST GEVLOGEN. Twee dooden. Een vliegtuig van de Duitschv school voor verkeersvliegers te Brunswijk is bij de landing op het vliegveld aldaar tegen een radiomast opgevlogen en slecht neergekomen. De beide inzittenden zijn om het leven gekomen. Het Fransche watervliegtuig „Croix du Sud" is gisteren te Natal in Brazilië aange komen, na een nachtvlucht over het Zuidelijk gedeelte van den Atlantische C:eaan. De vlucht stond onder leiding van de Bonnet, die vergezeld was van 4 helpers. De afstand van St. Louis in Senegal, een afstand van 2010 mijl werd zonder incidenten afgelegd in 18 uur 17 minuten. GEMEENTELIJK BUREAU VOOR SOCIALE ZAKEN. (District-Arbeidsbeurs. Tel. 838) Geopend voor werkgevers van 9—12 en van 25 uur. Voor werknemers uit sluitend van 912 uur. Op Maandag- en Donderdagavond van 78 uur. Bemid deling voor vrouwelijk personeel op werkdagen van 2—5 uur. (Uitgezonderd op Zaterdag.) De directeur van bovengenoemd bureau deelt mede, dat heden staan in geschreven: Groep bouwvakken: 119 grondwer kers, 92 timmerlieden, 43 metselaars, 33 opperlieden, 68 schilders, 21 stucadoors, 13 voegers, 8 betonwerkers, 2 steenhou wers, 2 tegelzetters, 2 steenbikkers, 1 glazenwasscher, 1 bouwkundige, 2 bouwk. teekenaars, 4 opz. teekenaars, 1 stuc. opperman, 3 straatmakers, 2 glas in loodzetters. Groep metaalindustrie: 1 autog. las- scher, 18 bankwerkers, 1 blikbewerker, 1 blikslager, 6 electriciens, 1 fitter, 1 fraiser, 1 instrumentmaker, 7 carros seriebouwers, 1 constructiewerker, 2 kernmakers, 4 ketelmakers, 6 klinkers, I koperslager, 14 loodgieters, 2 lijnwer- kers, 7 machinisten, 2 mach. teeke naars,, 1 orgelmaker, 3 plaatwerkers, 3 scheepsbouwers, 8 metaal draaiers, 1 metaalschaver, 1 metaalvijler, 3 metaal slijpers, 12 monteurs, 1 scheepsteeke- naar, 2 scheepstimmerlieden, 6 smeden, II stokers, 1 tandtechniker, 1 voorslaan- der, 4 vuurwerkers, 4 wagenmakers, 1 werktuigkundige, 15 ijzerwerkers, 1 zandbereider, 5 zandvormers. Groep voedings- en genotmiddelen: 46 si garenmakers, 2 sorteerders, 4 sigarenkisten plakkers, 2 tabaksstrippers, 3 tabaksbewer kers, 1 bosjesmaker, 14 bakkers, 4 slagers, 4 koks, 1 bier bottelaar, 2 chocoladebewerkers. Groep boek- en steendrukkerijen: 3 letter zetters. Groep houtbewerking: 14 meubelmakers, 6 meubelsofeerders, 4 beh.-stoffeerders, 7 ma chinale houtbewerkers, 1 beeldhouwer, 3 kis tenmakers, 2 borstelmakers. Groep landbouwbedrijven: 17 tuinlieden, 18 boerenarbeiders, 4 bloemisten. Groep handel: 14 vertegenwoordigers, 9 winkelbedienden. Groep verkeerswezen: 37 chauffeurs, 5 koetsiers, 1 schipper binnenvaart, 21 pak huisknechts, 14 magazijnbedienden, 4 keil- ners. Overige beroepen: 4 boekbinders, 1 was- scher, 11 kleermakers, 1 rietwerker, 2 schoen makers, 1 verfbereider, 5 incasseerders, 1 kalkbrander, 13 kantoorbedienden, 4 zakken- stcppers, 1 tegelmaker, 1 onderwijzer, 1 se cretarieambtenaar, 40 transport- en 278 losse arbeinders. Gedeeltelijk werkloos: metaalindustrie 65, tabaksindustrie 16, overige beroepen 7. Jeug dige werkloozen beneden 18 jaar in diverse beroepen 28. Geplaatst: 88 werkzoekenden w.o. 80 sneeuwruimers. Vrouwelijk personeel aangeboden: 2 steno typisten, 1 kantoorbediende, 1 winkeljuf frouw, 3 werksters, 1 huishoudster, 4 dag meisjes.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 7