iUIDÏ VSIUG A'*kV ■f §§f i ÜJ ®§sj m m P V ËL ip gg fl Bui IK 8 11 11! K W, DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA. Publicaties Dcuncubtiek m W V JthaaAcuéciek -£• m me. m m m m fPnam m m m wk mm HÉ WM WW m WW, wm Nieuws uit België. Onze Vijlde December-Opgave. Wat zeggen de eerste letters? Bedoeld werd in onze vorige rubriek het woord „Oudejaar'' dat bij het ver schijnen der rubriek zoo nabij was. De bedoelde woorden waren: 1. opa t 2. ulevel 3. darius 4. elpenbeen 5 java if 6. almanak 7. alicante 8. rakker *t Was wel opmerkelijk dat zoo velen eich tot deze oudejaarsavond-puzzle aangetrokken gevoelden. Toekenning Decemberprijs. Bij 't controleeren der lijst bleek met 123 p. bovenaan te staan de heer C. Blankendaal, alhier, aan wien de De cemberprijs a 2.50 is toegekend. Deze prijs is vanaf Maandag bij onze admi nistratie af te halen. Stand der lijst volgende week. Onze Nieuwe Opgave. (No. 1 der Ja- liuari-serie. Welke getallen? Er zijn twee getallen a en b die 19 ver- «chillen. Beide worden tot de derde macht verheven dus a X a X a en b X b X b. Het verschil tusschcn de bei de uitkomsten is 210893293. Welke zijn degetal'en a en b als nog gegeven i-, dat beide uit vier cijfers bestaan en gelegen eijr tusschen 1900 en 2000. Oplossingen (2 p.) liefst zoo vroegtij dig mogelijk, doch uiterlijk tot Vrijdag 12 Jan. 12 uur aan den Pnzzle Redacteur van de Alkmaarsche Courant. ■vens; het landingsterrein zal wel moe ten worden vergroot, maar dat zal best in orde komen, want sinds de gemeente Amsterdam de zorg voor de haven op izich heeft genomen, nu zes jaar geleden, is Schiphol nog wel niet het troetelkind jvan het gemeentebestuur geworden, «naar er wordt toch in alle kringen.van bestuur en burgerij begrepen, dat onze "vlieghaven van het allergrootste belang is voor de hoofdstad. Schiphol zal dan .ook het grootste Nederlandsche vlieg- 1 station worden, waar alle belangrijke 'Europeesche en wereldlijnen hun be gin- en eindpunt of hun knooppunten hebben- Denkt u eens in: de lijn Neder landIndië, die al voor Pelikaan en Post jager overal in de wereld de aan dacht vroeg en die loopt over een traject van meer dan veertien duizend kilo meters, heeft hier haar beginpunt. Wekelijks vertrekken van hier de toe stellen, die de halve wereld bevaren, die passagiers, post en goederen van en naar onze koloniën vervoeren. Voor zoo'n belangrijke luchthaven zijn de toegangswegen echter zeer slecht, moer dan slecht. Maar daarin komt ver andering. Langs een kronkelenden weg, over een voorwereldlijk bruggetje, of, wan neer ge van den Amstelveenschenweg komt, met een levensgevaarlijk pontje komen de voertuigen met post en pas sagiers uit Amsterdam naar Schiphol. De Sloterstraatweg is een weg voor langzaam verkeer; een snelle wagen heeft er geen kans. Geen wonder dan ook, dat de passagiers van Amsterdam naar de vlieghaven Schiphol een uur onderweg zijn. Over een jaar zal dat echter niet meer het geval zijn, want aan het begin van dien Sloterstraatweg zijn de eerste teekenen te onderschei den, die er op wijzen, dat het de gemeen te nu ernst is met het leggen van een goeden weg van de hoofdstad naar de vlieghaven. Naar links is een nieuwe weg getraceerd. Een echte autostrada, die de Haarlemmermeer in de lengte doorsnijdt en dan recht toe recht aan op Den Haag afgaat. Aan dezen weg wordt met man en macht gewerkt, zoo dat in 1935 deze prachtige snelle ver keersader gereed kan zijn. Er zijn twee afzonderlijke wegen, een voor heen-, de ander voor teruggaand verkeer. Deze snijdt den nieuwen uitstekenden weg, die in den kop van den Haarlemmer meer ligt en Schiphol met Haarlem verbindt. Op een klein gedeelte na bij Haarlem is deze weg klaar. Later wordt deze verkeersader doorgetrokken inaar het Oosten, waardoor een snelle verbinding met het Gooi tot stand komt. Een brug over de ringvaart, ter hoogte van het fort zal daarvoor worden ge bouwd. De eerste viaduct van de auto strada AmsterdamDen Haag, die dicht langs Schiphol loopt, over den zooeven genoemden verkeersweg Schip holHaarlem is zelfs al klaar. In 1935 zal dus Schiphol met een snellen wagen van Amsterdam uit in een kwartier, twintig minuten te berei ken zijn; kort daarop, wanneer de autostrada opgeleverd is, kan men op gelijke wijze SchipholDen Haag in een half uur rijden. Niet alleen zal dat de uitbreiding en toepassing van het luchtverkeer sterk bevorderen, maar ook tal van bedrijven en instellingen, die op eenigerlei wijze met een expansief vliegwezen verband houden, zullen er wel bij varen. ADAM WEEVERS. R.hei Rijwielpad, waar op vele fietsers bij voorkeur niei rijden. R is dèn Rijweg Remmen Ruïne Rijksklinieken R. I. P. Aan de Dammers! In onze vorige rubriek gaven wij ter oplossing probleem 1310. Stand. Zw. 10 sch. op: 2, 6, 8, 9, 11, 12, 20, 21, 26, 30. W. 10 sch. op: 22, 23, 31, 32, 37, 38, 42, 43. 44, 48. Oplossing. 1. 23—18 1. 12:23 2. 32—28 2. 23 41 3. 42—37 3. 41 32 4. 38 7 4. 2:11 5. 44—39 5. 26 37 6 48—42 6. 37 48 7. 39—34 7. 48 17 8. 34:21! Uit de partij. In den volgenden stand is een aardig zetje mogelijk. Jmm 'éfa. m 'w. ''/Ma m wm,^ mw, w W. Wf/A wm m WA. //WW. wm Ww. fü Zw. 7 sch. op: 7, 9, 11, 12, 19, 28, 29. W. 7 sch. op: 21, 30, 31, 35, 37, 42, 43. Zwart is aan zet en speelt 1117. Hier op laat wit volgen: 1. 30—24! 1. 29 20 (gedw.) 2. 37—32 2. 17 39 3. 32 3 en wint, doordat de schijven 12 en 20 beide op slag staan en schijf 39 altijd meegeslagen wordt. In een wedstrijdpartij kwam de vol gende positie voor: WA. Ww>. ywfc w ww< Zw. 10 sch. op: 3, 6, 11, 16, 17, 19, 22, 23, 24, 25. W. 10 sch. op: 26, 28 ,31, 32, 33, 35, 36, 38, 40, 42. Wit was aan zet en speelde 4034 (3127 en 26 37 was beter) N a40—34 volgde 23—29 (34 14), 24—29 (33 24), 22 33 (38 29), 3—9 (14 3), 25—30 (3 21), en 16 47. Ter oplossing voor deze week: Probleem 1311 van M. v. Praag, A'dam. JS! -pi® 16 HP wm Hf Hl '§n §P PU ■1 m HH Sfü Zw. 10 sch. op: 1, 3, 7, 8, 9, 10, 14, 17, 21 27. W. 10 sch. op: 19, 23, 25, 34, 35, 37, 38, 43, 44, 47. In onze volgende rubriek geven wij de oplossing. Oplossing eindspel 720. 1. Te6f! Kd7 (na Ke6 2. Pc7) 2. Lf5. Dd8. (na Dc7 3. Tc6f! Kc6. 4. Lc8. Ook fout is 2Da7 3. Th6t en Th8J waar na Th7) 3. Lh3 3 4. Kdl f2. 5. Ke2 flDf Kfl. 6. Da8 7. Te8f Ke8. 8. Pc7f en wint. Oplossing eindspel 721. 1. Lg3! Dg3. (a. b. c) 2. Pc3 Ke5 3. Tb5 en wint de dame door 4. Pe4f of 4 Pe2f. a) 1. Dd2f 2. Pc3+ Kd4. 3. Td6f enz. b) 1. Dh3 (of Dhl) 2. Td6f Ke4 3. Pf2 enz. c) 1Dgl. 2. Pc3f Kd4 3. Pe2f enz. Probleem 477. „Lockvogel". Uit probleemwedstrijd Weenen-Berlijn. abc Tweezet. e t g h Eindspel 722. H Rinck. a b c <1 e t S h Wit speelt en wint. Wit speelt en wint. De volgende zeer leerzame partij werd gespeeld in consultatie te Parijs op 22 Mei '33 tusschen: Wit: Dr. Aljechine met Mevr. de Gos- selin en Zwart: Dr. Tartakower en L. de Villeneuve. Aljechine wordt met zijn eigen wape nen bestreden n.1. de Aljechine-verdedi- ging. 1. e4 Pf6 2. e5 Pd5 3. c4 Pb6 4. d4 d6 5. ed6 (Jammer, dat wit hier niet 5. f4 speelt. Met de tekstzet bereikt hij niets). 5ed6 6. Pc3 Le7 7. Ld3 Pc6 8 Le3 00 9. Dh5. (dwingt tot g6 maar verder bereikt wit hiermede niets). g6. 10 Ddl. (Na 10. Dh6 wint zwart na 11. Pbl den pion c4 daar Ld3 punt c2 moet bestrij ken) 10Pb4 11. Le2 Lf5 12. Tel. Lg5! 13. a3 Pc6 14. f4? (Dit kost na eenige zet ten een pion ,wat ook na 14. Lg5 Dg5 15. g3 Pd4!) 14. Te8! 15. fg5 Te3. (Na 15. Ld2 Lf6 staan d4 en c4 aan alle ge varen bloot en na 15. Kf2 De7 16. Dd2 volgt Pa5! of 15. Dd2 Lf4! 16. Lf4 Pc4 17. Del Pb2 en 18. Pd3f) 16. Pf3 Lg4 (Fout zou zijn 16Pc4 wegens 17. Kf2 Pb2 18 Dd2 enz.) 17. 0-0 Lf3 18- Lf3 Dg5. 19. Pd5 Pd5 20. cd5 Pd4ü 21. Dd4. Tf3! 22. Tfel (Nemen gaat niet daar dan Tel valt met schaak) 22Tf5 23. Tc7 Td5. 24. Dc4 b5 25. Dc6 Taf8 26. Ta7 Dd2 27. Dc3 (Fout zou zijn 27. Tfl wegens Dd4f 28. Dhl Tf5! en 29Da7. Ook fout zou zijn 27. Tae7. wegens Tc5!) 27Dc3 28. bc3. Td3 29. Tbl Te8 30. Tfl (Na 30. Tbö volgt Te2 met matdrei- ging en torenverdubbeling op de 2e lijn. Nu dwingt wit tot f5 wegens dj aanval op f7. Daardoor kan de zwarte Ko ning niet over de 7e lijn heen komen) 3 0f5 31. Tfbl. 't Spel wordt nu scherp door de gedwongen zet f5. Im mers na 31Te5 volgt 32 .a4. en na 3 1Tc3 volgt 32. Tbö en 33. Tbb7. Maar zwart is wit net een tempo voor) 31Te2! (Nu kan Tb5 niet wegens mat.) 32. h4 Tg3 33. Tbö Tg3f! 34. Kfl Tef2f 35. Kei Tb2! (bezweert 't mat en dreigt zelf met mat) 36. Tb2 Tgb2 37. a4 Th2. 38. a5 Th4. 39. a6. Ta4 Wit staat nu kennelijk verloren. Er volgde nog 40. Ke2 h5 41. Kf3 g5 42. Kg3 f4+ 43. Kh3 g4f 44. Kh4 f3 45. Ta8 Kg7 46. Ta7 Kg6 47. Ta8 Tal 48. a7 Kg7 (Er dreigde Tg8.f en a8D) 49. Tb8 Ta7 50è Tbl Tf7 51. Tfl. f2 52. c4 Kg6 53. Kg3 Kg5 54. Kg2 h4 55. Kh2 Tf3 56. Kg2 h3| 57. Kh2 Kh4 en wit gaf op. Aljechine heeft wat een ergernis ge had dat de groote bladen deze overwin ning van Dr Tartakower vermeldden. Was zijns inziens toch geen ernstige partij!! (Van onzen correspondent.) Een crimineele zaak met verrassin gen. Een terdoodveroordeelde die zich zelf beschuldigt van een misdaad, waarvoor een ander werd gestraft met den dood. Juri disch probleem. Nog steeds het geval Felix Daels. Een paar dagen geleden is, voor het assi senhof van Oost-Vlaanderep, zetelende in het gerechtshof te Gent, in een crimineele zaak fepleit, die eenig is in de annalen van de elgisch rechterlijke geschiedenis. Het verhaal is niet opwekkend en speelt zich af, wat de eigenlijke feiten van het pio- ees betreft, in de laagste kringen. Er zijn twee hoofdpersonen: Adolf Osselaere, een nog jonge man 26 jaar die, twee jaar geleden tot de doodstraf werd veroordeeld wegens moord, om diefstal te vergemakke lijken op drie winkeliersters, waarvan een gepleegd te Gent. Osselaere was te Gent ge boren en werd in een gesticht voor ouderloo- ze kinderen Opgevoed. Hij werd homoseXueel en ging onder in een perversiteit, welke hem spoedig tot misdaad heeft gebracht De tweede hoofdpersoon is de thans 57-jarige behanger Leo Peelman, ongehuwd, die met Osselaere in relatie kwam, wat hem noodlot tig werd. Op 10 Februari 1927 werd name lijk te Gent een oude schoenmaker vermoord in het huis, waarin Peelman de eerste ver dieping huurde. Peelman leefde in ruzie met Tassaert om een reden, die nooit zeer duide lijk is geweest. Enkele getuigen meenden, dat het was omdat Peelman bezoeken ont ving van jonge lieden, op wie Tassaert niet gesteld was. Anderen verklaarden, dat Tas saert een zeer lastig mensch was, waarmee niemand kon omgaan. Uitgesloten is het niet, dat de man eenvoudig Peelman benijd de. Peelman was het, die de politie waar schuwde en van dit oogenblik stond hij onder verdenking. Hij ging n.1. aan de politie vertellen, dat hij alleen de stilte in huis en de verdwijning van Tassaert verdacht vond, bewerende nog niet te weten dat Tassaert was vermoord, terwijl later bleek, dat hij reeds aan verscheidene personen had ge zegd, vooraleer naar de politie te gaan, dar Tassaert was vermoord. Hij had een zeer zonderlinge houding en loochende dingen, die onbetwistbaar vast stonden. De misdaad was in den loop van den avond te voren ge pleegd. Peelman zei niets te hebben gehoord en in den loop van den avond driemaal te zijn uitgeweest, zonder iets te hebben gezien, dat verdacht was in de benedenwoning. Ge tuigen verklaarden, dat hij een Duitsch bijl tje bezat., met langs den eenen kant een ha mer en langs den anderen kant een bijltje. Het werd teruggevonden en hij loochende 't bezit. Peelman droeg een pas gewasschen hemd. Er waren sporen van een kleinen schoonmaak en van een wasch, in zijn apar- tement en op zolder vond men een jas, die was uitgewasschen. Zij werd toevertrouwd aan dr. Felix Daels niet te verwarren met dr. prof. Frans Daels, van de Gentsche uni versiteit toentertijd expert van het par ket, die conclusies indiende, luidende, dat hij bloedvlekken had vastgesteld op de jas, die, beweerde hij, ten hoogste twee of drie dagen oud waren. Peelman loochende alle schuld en alhoewel er geen tastbaar bewijs was te gen hem, werd hij hofodzakelijk op grond van het versla» van den expert van het par ket tot de doodstraf veroordee'd. Hij had er kend de jas te hebben gewasschen, echter een 3-tal dagen vóór den moord. Wij hebben u vroeger reeds verteld hoe de expert sedert dien afgezet moest worden en hoe hij is ver oordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf door het beroepshof te Gent wegens verduistering ten nadeele van de universiteit. Bovendien wor den in de pers zware beschuldigingen geuit tegen hem, luidende, dat hij op de meest on verantwoordelijke wijze rapporten had uitge bracht als expert in crimineele zaken, o.m. in vergiftigingsgevallen. Op deze beschuldi gingen heeft Daels nooit geantwoord Er werden acties gevoerd om bepaalde proces sen te doen herzien, doch hiervan is niets ge komen. Toen is de zaak Peelman-Osselaere ontstaan, begin April 1933. Osselaere, die in de centra1e gevangenis te Leuven was opgesloten, schreef n.1. aan de directie, dat hij den moord had gepleegd, waarvoor Peelman was veroordeeld en dat deze laatste volledig onschuldig was Peel man zat in dezelfde gevangenis en hij had steeds volgehouden dat hij onschuldig was. Osselaere verklaarde dat hij wist dat Peel man geld bezat, een 5000 fr., die hij wist te liggen. Zelf was hij naar Brussel verhuisd en hij moest soldaat worden. Zonder geld middelen zijnde, had hij besloten naar Gent te gaan om Peelman te bestelen Hij zou binnen gekomen zijn in het huis omstreeks 8 uur 's avonds en dan zou hij recht naar 'bo ven zijn gegaan, met een koevoet, om de deur open te breken. Toen hij zag dat dit te veel lawaai zou maken ging hij naar bene den, waar Tassaert zat. Deze heeft hij, zoo beweerde hij, toen neergeslagen met zijn koevoet, waarna hij, zonder veel wanorde te stichten uit een koffer 500 fr. wegnam en vertrok. Onmiddellijk na de bekentenis werd Osse laere naar Gent gevoerd, evenals Peelman, en enkele dagen later was Peelman in voor- loopige vrijheid. Er werd een volledig nieuw onderzoek gedaan. Elk rechterlijk onderzoek is in België geheim en de verdediger van Peelman werd buiten het onderzoek gelaten tegen Osselaere, zoodat slechts op de zitting van het nieuwe proces deze laatste kennis kreeg van wat het had opgeleverd. Hier ging men nu iets ongewoons bijwonen. Het nieuwe onderzoek tegen Osselaere had nl een groot aantal tegenstrijdigheden doen constateeren tusschen de vaststellingen uit het onderzoek, in 1927, en de verklaringen van Osselaere. Deze had gezegd om 8 uur 's avonds te »r aangekomen te Gept, terwijl de misdaad moest gepleegd zijn tusschen 5 en 6 m,r 's avonds. Tassaert had de gewoonte een blaa te gaan koopen om 6 uur en dan plaatste hu een bordje voor het raam om te zeggen wan neer hij zou terug zijn. Zijn lijk werd terug" gevonden met een sjerp rondom den hals en zijn pet naast hem. Op het bordje had hii reeds geschreven „Terug om 6 uur" Osse' laer beweerde ook, dat hij Tassaert had neer- geslagen in het eerste vertrek, terwijl het lijk in het tweede vertrek lag en de wanden van deze kamer met bloed waren bespat. Osse laere beweerde ook, dat hij den schoenmaker had neergeslagen toen deze op een stoel zat. Hij zei geen wanorde te hebben gesticht, ter wijl er de grootste wanorde heerschte Het is onder deze omstandigheden, dat de zaak van den moord op hassaert opnieuw voor het as- sisenhof is gekomen, ongetwijfeld alleen om de openbare meening te bevredigen, want de omstandigheid dat Felix Daels in deze zaak ook Wét voornaamste bewijsstuk had geleverd tegen Peelman, was voor het parket een reden om den schijn te vermijden, dat de zaak in den doofpot werd geduwd. Het eigen- aardige was echter, dat de openbare aankla ger zijn meening reeds had gevormd nopens de bekentenis van Osselaere en de akte van beschuldiging was dan ook een stuk, waar- van men niet veel voorbeelden zal vinden in de bestaande literatuur van dit genre. Het was nl. Osselaere, die voor het assisenhof verscheen, onder de genoemde beschuldiging en de openbare aanklager had dit proces ge- êischt, doch voor het assisenhof werd Peel- man tenminste evenveel beschuldigd als Osselaere. Zelden werd het volksgerecht voor een zoo zware verantwoordelijkheid gesteld. Het openbaar ministerie sprak zich niet vit Hij gaf alleen de dingen aan, die tegen Peelman pleitten, en waarop hij door het as- sisenhof tot de doodstraf werd veroordeeld, echter zonder te spreken over het beruchte verslag van Felix Daels, om daarna de be kentenissen te vertellen van Osselaere, met alles wat tegen deze bekentenis pleitte Hij besloot zijn belangrijk stuk van het dossier met de woorden dat de jurv zou beslissen en de ''oop. dat de debatten opheldering zouden brengen. Onmiddelliik bij de opening van de debatten lecde de openbare aanklager boven dien no» een verklaring af luidende, dat het proces Osselaere niet de herzien in» was vas het proces Peelman. wiens veroordeeling in a' haar kracht van gewiisde bleef voortbe staan Nochtans waren a' de getuigen uit het proce* Peelman van 1°27 gedaevaard en ganseh het proces door zou er sprake zijn van Peelman. De iup' zou zich voor de vraag gesteld zien: wie heeft het gedaan. Peelman of 0«sel?ere? en niet voor de vraag is het Osse'aere? Fn Pee'tnan. de ter dood veroor deelde, zolder burgerrechten, de eenige die 'bij de zaak alles had te winnen, daar Osse laere niets '"eer heeft te verliezen, de man die de onzichtbare beschuldigde scheen van bet proces, kon zïrh niet verdedigen, daar hij geen recht had. Men beweerde, dat het pro ces geen herziening was en iuridisch ook niet kon Hin. maar practisch was het proces niets ar "s dan de herziening van de zaak Peel man. F.n voor de eerste maal sedert de be- schu'digin»en te»en Daels zou in het open baar een van ziin veelbesproken rapporten ontleed en besproken worden door een ande ren offiriee'en exnerf van het parket te Brus sel en zou hii, als get"i»e gedagvaard, dit ranrort hebben te verdedigen. De expert uit Brussel sprak een vernieti gend oordeel uit ovei het werk van Daels. Dit ook was de belangrijkste ziide van het proces, dat echter van den eersten dag eet verrassende wending nam Osselaere trok n.1. ziin bekentenis in. zeggende dat bij wist, dat Pee'nian niet de schuldige was en hij daarom alles op zich had genomen, daar meit hem anders toch niet zou h^blen geloofd en Peelman in de gevangenis zou ziin gebleven. Hij voegde erbij dat ten zekere A'bert De- ligne. dien hii te Brussel enkelen tiid voor ziin arrestatie had leeren kénnen, de moordenaar was. Hij vertelde, dat deze Deligne van het zelfde broederschap was als hij. op moreel gebied en dat hij hem had bekend, dat hij een misdaad had geploegd te Brussel, die ongestraft was gebleven en ook deze op Tassaert. Deligne zou ook Peelman hebben gekend, en aidus den weg naar het huis van Tassaert hebben gevonden. Deze verklaring kwam slechts den derden dag. nadat reeds een 40-tal getuigen waren gehoord o.m. een wetsdokter die de wonden var. het slacht offer in 1927 had onderzocht en tot het be sluit kwam dat zij niet met een bijltje konden toegebracht zijn. ook niet met den hamer- kant van het veelbesproken en betwiste bijltje van Peelman, maar wel met den koe voet van Osselaere. Men vernam ook. dat in 1931 reeds, tien dagen na de eerste veroor deeling van Osselaere wegens moord, een zijner medegevangenen, die bem in 1927 had gekend in een andere gevangenis, waar hij voor een kleine veroordeeling was opgeslo ten, een brief had geschreven, waarin voor de eerste maal sprake as ovewr de schuld van Osselaere aan den moord op Tassaert. Deze gevangene verklaarde, dat in 1927 Osselaere 37. Het lawaai de$d intusschen dezelfde diensten. Pedro verscheen met een kan koude koffie en een stuk brood, zoo hard als de keien van de dijken in Dijkdorp. Maar hij zette er dadelijk zijn tanden in en goot het kannetje in drie teugen leeg door zijn keelgat 38. Pedro stond hem al dien tijd grijnslachend aan te kijken en nauwelijks was hij klaar, toen een dof gebrom al luider en luider werd en op de nabijheid van een vliegtuig wees. Pedro maakte met zijn armen een gebaar van „vliegen" en wees telkens op Piet,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 10