DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De Fransche buitenlandsche politiek. MEVROUW STAVISKY VERTELT. E No. 14 Directeur: C. KRAK. Woensdag 17 Januari 1934 136e Jaoranria Ttaqdiiksch Paul Boncour spreeht in den Franschen Senaat over de ontwapeningsconferentieover de crisis in den Volkenbond en over de onderhande lingen met Duitschland. DUITSCHE TAAL SPREKEN BUITENLASD Mijn man ontving eiken dag ministers, kamerleden, diplomaten en bankiers, die zich allemaal plot sulingniets m.er hsrinneren. LIEFDE OP HET EERSTE GEZICHT. Wat vandaag de aandacht trekt AliKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behaive Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Dit nummer bestaat uit twee bladen Paul Boncour, de Fransche minister van buitenlandsche zaken, heeft gisteren in den Senaat een rede gehouden over den buiten- landschen politieleen toestand. De minister eprak allereerst en zeer uitvoerig over de Ontwapeningsconferentie, de crisis in den Volkenbond en tenslotte over de directe on derhandelingen met Duitschland. Men heeft mij aldus begon Paul Bon cour met nadruk verzocht, duidelijke taal te spreken. En dus zeide Boncour kort en krachtig: Frankrijk heeft tot nu toe steeds on dubbelzinnig gesproken. Men heeft misschien niet zooveel kabaal gemaakt als in zekere andere landen. Men mag de huidige moeilijk heden niet over het hoofd zien, maar de re geering is van meening, dat zij geen gevaar, noch verontrusting of moedeloosheid recht vaardigen, in het bizonder met het oog op den steun, welke Frankrijk van andere lan den heeft te verwachten en met het oog op de overeenstemmende meening met vele nabuur- staten. De Duitsche. revolutie plaatst Europa voor een vraagteeken, omdat men nog niet duidelijk ziet wat de werkelijke oogmerken van Duitschland zijn. Het L natuurlijk wan neer verschillende landen zich verontrust ge voelen. De laatste opvatting van deze natie is de grenzen over te trekken om de volken van hetzelfde ras voor zich te winnen. Het bewijs is het probleem van het Saargebied en het Oostenrijksche probleem. Van het Saar gebied is te zeggen, dat Frankrijk niet het recht heeft af te zien van de volksstemming. Krachtens voordeelige aanbiedingen, welke men Frankrijk op economisch gebied heeft gedaan, kan Frankrijk de Saarbevolking het recht op vrije stemming niet ontnemen. Evenals Frankrijk deze rechten der Saar bevolking wenscht te garandeeren wenscht het ook de onafhankelijkheid van Oostenrijk te handhaven. Frankrijk heeft de onafhanke lijkheid van Oostenrijk steeds beschouwd als den sleutel voor het Europeesche evenwicht Het gelukkigste resultaat der Fransche no'i- tiek in de Oostenrijksche kwestie is het juri dische oordeel over den Anschluss door het Haagsche Hof. Over de noodzakelijke onaf hankelijkheid van Oostenrijk bestaat tusschen Frankrijk en Italië volkomen overeenstem ming. De Fransche minister van Buitenlandsche Zaken behandelde vervolgens de algemeene Europeesche politiek en verklaarde dat Frank rijk steeds geprobeerd heeft de vredelievende landen om zich te scharen en niet om Duitschland te isoleeren, doch om met alle volken samen te werken. Het hangt slechts van Duitschland af zich aan te sluiten bij deze samenwerking. Geruchten van een slapper worden der Fransche betrekkingen met Polen en de Kleine Entente zijn een legende, want de overeenstemming met deze landen is sterker dan ooit. Frankrijk wenscht slechts niet deze vriendschappen in den vorm van een blok tegenover een ander blok te plaatsen, doch probeert steeds weer daarvoor nieuwe vriend schappen te winnen. De Fransch-Italiaansche betrekkingen zijn in de laatste maanden zeer verbeterd. Tegenover Rusland voert Frankrijk een bewuste toenaderingspolitiek, welke tot uiting is gekomen in het sluiten van het non agressiepact en het Fransch-Russische econo mische verdrag. Paul Boncour kondigde aan, dat binnen kort een Balkanpact zal worden gesloten, waaraan zal worden deelgenomen door Roe menië, Zuid-Slavië, Griekenland en Turkije. De hoop bestaat, dat ook Bulgarije zich bij dit pact zal aansluiten. De Italiaansche regee ring, welke afwijzend tegenover dit pact heeft gestaan, keurt het thans goed. Overigens voert Frankrijk een bewuste Volkenbonds- politiek. In verband met de eischeri inzake een hervorming van den Volkenbond is Frankrijk bereid tot zekere aanpassingen, doch Frankrijk is er tegen, dat de grond rechten van den Volkenbond worden aange tast. Wanneer Frankrijk naar de Ontwapenings conferentie is gegaan, heeft het zulks niet ge daan om de Fransche wapening met een slag er aan te geven, zooals men in rechtsche krin gen beweert, maar omdat Frankrijk door de verdragen daartoe wordt verplicht en omdat de ontwapening een der hoogste taken van den Volkenbond is. Wanneer de Ontwapeningsconferentie mis lukt, zou een bewapeningswedloop beginnen. Frankrijk zal dan alle maatregelen nemen welke de omstandigheden noodig zullen maken. Tevoren wil het evenwel alles doen om de Ontwapeningsconferentie resultaat te doen hebben. Paul Boncour besprak ten slotte in het kort het Fransche memorandum van 1 Januari en verklaarde dat de daarin vervatte voorstellen de Fransche veiligheid niet in gevaar brengen. De senaat heeft de redevoering van Paul Boncour met grooten bijval begroet. De debatten na de rede. Na de rede van Paul Boncour werd de zit ting van den senaat eenige oogenblikken on derbroken; na de pauze nam als eerste Hille- rand het woord, die critiek uitoefende op de houding van Duitschland, dat zich niet alleen herbewapend had, doch thans ook nog de ontwapening der anderen eischte. De Jouve- nel, die vervolgens het woord voerde wees er op, dat Hiiler zich kon beroepen op 40 nril- lioen Ja-stemmen. Dat vormt zijn sterkte. Frankrijk mag niet den indruk wekken, alsof het alleen staat bij zoo ernstige onderhande lingen. Wanneer de Fransche regeering is in gegaan op de Duitsche eisch tot onderhan delingen kan men beweren, dat zij daarmede niet in den val is geloopen. Dit zou wel het geval zijn geweest, wanneer de Fransche re- geering. ongeneigdheid tot onderhandelingen had te kennen gegeven. Wanneer men een geweldspolitiek voorstelt, moet men ook be reid zijn de laatste consequenties te trekken. Hen. die zoo spreken moet men herinneren aan het woord van Frederik den Grooten, dat het gevaarlijkste van alle handelingen is het geweer in den aanslag te brengen, maar dan niet te schieten. Wat» de onderhandelingen tusschen Frankrijk en Duitschland betreft, de kring van betrokkenen moet worden uitge breid, want er zijn geen problemen, die beiden landen alleen aangaan. Men mag zich niet laten leiden door de Duitsche tactiek, die er op neer komt de moeilijkheden afzonderlijk aan te vallen, maar men moet alle tusschen •beide landen hangende kwesties tegelijk aan pakken opdat men inzicht verkrijge in de oogmerken van de politiek van elk betrokken land. In verband met het reeds late uur werden hierop de debatten verdaagd tot Donderdag a.s. Minister-president Chautemps zal dan de groote richtlijnen van de Fransche buiten landsche politiek aangeven. De vertegenwoordiger van een Engelsch dagblad heeft een onderhoud gehad met mevrouw Stavisky, die vertelde, dat zij Serge 9 jaar geleden leerde kennen. Zij bevond zich in gezelschap van een bekenden en rijken Zuid-Amerikaan in een restaurant toen plots Alexandre voor haar tafeltje stond. Hij liet zich voorstellen. Op het eerste gezicht waren zij aanstonds op elkaar verliefd Tengevolge van zijn wankele gezondheid wilde zij, dat Stavisky buiten ging wonen. Hij was echter een volbloed financier, die van rusten niets wilde weten. Eiken ochtend, hoe laat het ook eworden was, was hij reeds om 7 uur bij de and. Tusschen 7 en 9 uur ontving hij bijna da gelijks de meest vooraanstaande personen, w.o. ministers, kamerleden, bankiers, diplo maten, kortom velen, die het zich plotseling niet meer herinneren, dat zij met Serge in verbinding hebben gestaan. Maar tegen- over de Justitie heeft zij thans deze namen geopenbaard. Stavisky had op haar naam een levensver zekering afgesloten van 5 millioen fiancs ('A millioen gulden). Uit het gelukkig huwelijk werden twee kin deren geboren, die nog niet weten, dat hun vader dood is. „Het mon-p dan waar zijn", aldus mevr. Stavisky, „dat Sergeniet door de politie is doodgeschoten Fen feit is het. dat men hem 2 uur lang. nadat hij zelfmoord had ge pleegd, onverzorgd op den grond heeft laten liggen, omdat de commissaris eerst telefo nische instructies aan Parijs is gaan vragen Hij durfde niet eiVener bewening 'mijn man naar een ziekenhuis te doen transporteeren waar medische hulp hem mogelijkerwijs nog had kunnen redden". „Aan den vooravond van Kerstmis zeide Serge plotseling: „Tissier is gearresteerd, mijn zaken zijn verkeerd geloopen. Dit is het einde Ik moet weg, maar ik kan je niet zeg gen waarheen ik ,a. Zoodra de toestand is opgehelderd, zal :ij de eerste zijn, die van mij hoort". Ik heb hem slechts dood mogen terugzien Aan zijn zoon vertelt hij van zijn groote liefde- De hoofdpersonen van den millioenen- zwendel te Bayonne, Alexander Stavisky, die in Chamonix zelfmoord pleegde, heeft kort voor zijn dood een b ef aan zijn zoon Clau de geschreven. Deze brief moest Claude over handigd worden als hij v> wassen was, doch werd opengemaakt en door de Fransche bla den gepubliceerd. Hij luidt als volgt: Mijn beste kleine Claude. mijn geliefde zoon, Als je lieve moeder je dezen brief zal laten lezen, zal je ongetwijfeld al een man, of in elk geval een groote jongen zijn, die in staat is om het verschrikkelijke drama te begrijpen, dat ons leven zoo moeilijk heeft gemaakt. Ik hoopte, ik verlangde er zoo naar om je een bestaan te geven, dat zoo al niet luxueus, toch in e'k geval zeer gemakkelijk was. Het lot heeft gewi'd, dat het anders is en de ge beurtenissen zijn zoo ernstig geworden, dat ik niet verder heb kunnen vechten tegen het onvermijdelijke. Ik kon niet anders doen dan verdwijnen om niet een struikelblok, een hinderpaal te worden in jullie leven, voor jullie toekomst, voor jullie tweeën, mijn k'eine lieve kippetjes (dit is een uitdrukking die je moeder en ik gebruikten als we over jullie praatten) en voor je lieve kleine mama. Het is niet innerlijk verscheurd dat ik dit besluit nam, maar ik loop kans om gedurende 10 of 15 jaar uit de wereld der levenden te worden gesloten. Ik ben 43: over 10 of 15 jaar zou ik bijna een grijsaard zijn Je kleine moeder is jong. Zij heeft het recht om te le ven en zij verdient volkomen het geluk, dat zij nog zal kunnen hebben. Veroordeel me niet. Mijn lieve kind, veroordeel mij niet, je moe der zal het je niet toestaan. Ik vraag je ver giffenis, dat ik je beroofd heb van een vader en van den steun, d:en je het recht had van me te verwachten. Ik zou toch zoo gelukkig geweest zijn en zoo trotsch om je te zien op groeien, jij en je lieve zusje. Ik zou zoo trotsch geweest zijn op het succes van mijn zoon. Zie je, beste, kleine Claude, de gedachte om je niet te zien opgroeien, om voor jullie beiden een vreemde ie zijn is mij dermate cn- verdragelijk, dat ik er mij aan den anderen kant telkens weer rekenschap van moet Te ven, dat mijn beslissing de eenig mogelijke is. Ik schrijf je, mijn geliefden zcon, omdat ie het hoofd van de familie zult zijn en omdat ie moet weten, dat ik je moeder boven alle menschelijke krachten liefheb. Ik heb haar aanbeden, ik aanbid haar als een madonna en deze liefde heeft de weinige jaren, dat wij samen waren (zoo armelijk kort) van een diep geluk vervuld Misschien, kleine Claude, ben je nog te jong om de beteekenis te begrij pen van de woorden die ik geschreven heb, maar later zal je het begrijpen, later, als je het leven beter zal kennen. Je moeder, zie je, beteekent alles voor mij: de moeder, de echtgenoote, de minnares, de vertrouwelinge, de vriendin. Ik schrijf in den verleden tijd, mijn lieve ling. omdat deze brief dien je bezig bent te lezen, van een verdwenene is. De zonnestraal. Je moeder is het stukje blauwe lucht voor mij geweest, de zonnestraal die mijn bestaan verlicht heeft temidden van al mijn zorgen; ik reken er dan ook op, dat je haar zult om ringen met alle teederheid die ze noodig heeft en dat je je zult inspannen om haar nooit verdriet te doen. Vertroetel haar zooals zij jou vertroetelde toen je klein was en zoo als ook ik het deed als ik thuiskwam en jullie nog niet sliepen. Omring haar met al je ge negenheid, waak over haar, bescherm haar. Je hebt een goed hart. je bent goed, ik ben êr zeker van, want als heel klein kind merkte ik die goedhartigheid al bij verschillende ge- ■inrpnheden. Hou van ie lieve moeder. Probeer door je kinderlijke liefde het verschrikkelijk leed, dat ik haar moest aandoen, te verzachten. Wees een brave fatsoenlijke jongen Wijk nooit van den rechten weg af en waak, zoodra ie dit zult kunnen, voor het welzijn van je moeder en je zusje. Wees niet jaloersch. En, als je moeder haar leven eens op nieuw zou willen beginnen, wees niet ja loersch, mijn beste, groote zoon. Zeg tot jezelf, dat de natuur ons als mensch van vleesch en bloed geschapen heeft en dat het leven onder alle omstandigheden zijn rechten herneemt. Als je moeder behalve de vol doening die je zuster en jij haar zullen geven, nog een beekje geluk kan hebben, wees er ver heugd over. want zij heefi het volkomen ver diend. Maar het grootste geluk dat zij hebben kan is, ik ben er zeker van, het geluk dat jullie beiden, mijn iieve kinderen, haar geven zult, de liefde en teederheid waarvan jullie harten over zullen ioopea voor haar, die te zelfdertijd jullie moeder en ook m ij n innig- geliefde moeder was. Ik omhels je teeder, mijn geliefde longen, ik druk jeaan mijn hart en ik zegen je bij voorbaat voor alle liefde, waarmede je ons klein mama'tje omringen zult. Je ongelukkige vaaer. Te inspraak. De procureur-generaal heeft een tegen spraak gepubliceerd inzakt de mededeeling van mevrouw Stavisky. Volgens hem is er geen sprake van dat er twee kogels zijn ge vonden. De minister van Justitie heeft den voor zitter van het Hof van Cassatie te Parijs en twee raadsheeren van dit Hof opgedragen een.snel en diepgaand onderzoek in te stellen naar alle administratieve feiten, welke in ver band staan met de Stavisky-affaire en ressor teeren onder het ministerie van Justitie. De pas van Stavisky. De vraag hoe wijlen Stavisky in het bezit gekomen is van de pas van zijn lijffcediende, den bokser Niemen. is thans door de autori teiten opgelost na een verl oot van Niemen Deze verklaarde dat hij op zekeren dag ont dekte, dat zijn paspoort moest worden ver nieuwd en hij vroeg daarop aan Stavisky het voor hem te willen laten doen. Stavisky bleek hiertoe zeer gaarne bereid, doch in plaats van de pas na de vernieuwing aan Niemen terug te geven, hield Stavisky het en plakte er zijn eigen foto in. Blijkbaar was Stavisky voornemens op Niemen's pas te reizen als de nood aan den man kwam. Arme kinderen. Er zijn twee personen in Frankrijk die nog niet weten, dat Stavisky dood is en dat hij de hoofdpersoon is van het groote financieele schandaal, n.1. zijn twee kinderen Micheline en Claude, die vijf en zeven jaar oud zijn. De kleine Micheline klaagt er alleen over, dat zij al haar poppen heeft moeten achter laten bij het verhuizen naar hun nieuwe woning, doch mama, aldus de kleine, heeft gezegd, dat ik ze terug zal krijgen als het weer beter is om ze uit wandelen te nemen. De kinderen gelooven intusschen dat Papa voor zaken op reis is. doch zij verwonderen zich alleen over het groote aantal vreemde bezoekers, die bij vaders afwezigheid voort durend in en uihocpen ei- de kasten en laden in de nieuwe woning doorzoeken. DE KERKSTRIJD IN DUITSCHLAND. De positie der katholieken. Een redacteur van de Nieuwe Koerier te Roermond, heet een studiereis door Duitschland gedaan, om er de positie van het katholieke gemeenschapsleven na te gaan. Aan een der artikelen ont- leenen wij deze passage: Iedereen verkeert in een groote on zekerheid. Niemand weet, wat den ka tholiek morgen wacht. Het is deze on zekerheid, dit lusteloos toezien, dat den ernstigen katholiek met een beangsti gende zorg lam slaat. Hij is midden in een kultuurstrijd geworpen, niet als een groot strijder, doch als een werkloos slachtoffer. De Nederlandsche pers schrijft de laatste maanden geregeld het groote woord „Kulturkampf". Men tracht dan ook n-og blijk te geven van historische kennis en noemt daarbij den naam van B'smarck. Wie de huidige tragische gescniede- nis van het katholieke volk in Duitsch land in verband wil brengen met den kultuurstrijd ten tijde van von Bis- marek, legt getuigenis af van een onvol doende inzicht. De strijd, die de katholieken van thans doormaken kan niet vergeleken wor den met den kultuurstrijd uit den Bis- marek-tijd. De inhoud van den nieuwen strijd is veel grooter en van wijdere strekking. Bovendien is er nog een grondig ver schil in de omstandigheden. Ten tijde van Bismarck waren er nog zekere algemeen erkende rechten waar op zich voor- en tegenpartijen kon 'en beroepen. Het Hitler-regiem kent echter geen recht meer omdat het een geweldstaat De Fransche buitenlandsche poli tiek .(Dag. Overzicht.) Göring op Göbbel's terrein. (Bui tenland.) Het aantal slachtoffers van de aardbeving in Britsch-Indië. (Bui tenland.) Mevr. Stavisky vertelt. (Buiten land.) Japan,sche spionnen boven Ame rika. (Buitenland.) De kerkstrijd in Duitschland. (Buitenland.) Ernstig auto-ongeluk tengevolge roekeloos rijden te Halfweg (Bin nenland De Centrale Bond van Spoorweg personeel heeft de loonsvoorstellen van de directie der Ned Spoor wegen verworpen (Binnenland) Heden radiorede van minister de Graeff. (Radio.) De Zwolsche burgerwacht en het fascisme. (Binnenland) Installatie van den heer T. G. Loggers als burgemeester van Bar- singerhorn. (Provincie Overval te Den Haag. (Binnen land (Zie voor nadere bijzonderheden eventueele laatste berichten). heeft gevestigd. Dit is de sterk tragische zijde in rleu kultuurstrijd van de Duitsche katho lieken. Het is eenvoudig niet toegestaan naast den Hitierwil een andere oprechte over tuiging te plaatsen Reeds het uitspre ken van zoo'n eerlijke overtuiging, zij het ook in eng besloten kring, wordt on middellijk gestraft. Een geweldstaat, die alles en iedereen aan zich ondergeschikt wil maken, a' ook door eigen geweld vergaan. Maar vóór het zoover komt, zal de politiek-staatkundige strijd van de Na zi's zich verschoven hebben naar het terrein van het zuiver geestelijk denken en leven. Daarvoor zorgen een Baldur von Schi- rach, een Fuchs ea, die het nationaal- socialisme een „geloof" willen schen ken, dat dienstig is aan de nieuwste op vattingen van een nieuw Deutschtum Reeds heeft men in Berlijn de rede neering zoover doorgetrokken, dat het Christendom in het algemeen en het katholicisme in het bijzonder een ele ment bevat dat een beletsel vormt om een goed Duitscher te kunnen zijn NEDERLANDSCHE NOTA OVER YOLKENBGNDSFFP.VORMING. Het eerste oflicieele document van dien aard. De NR Crt-correspondent te Genève meldde gisteravond: De Nederlandsche regeering heeft aan den secretaris-generaal van den Volken bond een nota over het vraagstuk van de wijziging van het volkenbondsver drag en van de werkmethoden van r:en Volkenbond doen toekomen Berichten hieromtrent in Geneefsche bladen, als zoude de Nederlandsche regeering uit drukkelijk daarbij hebben verzocht deze nota aan de leden van den Volken bondsraad te doen toekomen, zijn ech ter onjuist. Waarschijnlijk zal het vol kenbondssecretariaat echter uit eigen beweging besluiten de Nederlandsche nota aan alle leden van den Volkenbond toe te zenden. De Nederlandsche nota is het eerste officieele document, dat het volkenbondssecretariaat over de moge lijke hervormingsplannen ontvangen heeft en zal het begin van een dossier hieromtrent kunnen worden, 'at dan wellicht in September door de eerste, de juridische, commissie der Volkenbonds vergadering zal worden besproken De tekst van de Nederlandsche nota wordt op verzoek van onze regeering voor- loopig nog geheim gehouden, doch naar ik verneem is de nota zeer gematigd van inhoud en bevat zij geen bepaalde voorstellen. De Nederlandsche regeering erkent dat het volkenbondsverdrag niet iets onaantastbaars is, doch zij waar schuwt aan den anderen kant tegen het gevaar dat aan het aan de orde stellen van radicale wijzigingen kan verbonden zijn. In het bijzonder verklaart onze re geering dat de mogelijkheid tot opzij- schuiving van het beginsel van de rechts gelijkheid van alle staten en tot ophef fing van den regel der eenstemmigheid in den Volkenbondsraad op grooten te genstand zou stuiten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 1