DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA.
Stad en Omgeving.
Jtiavinciaai 7lieuws
DE NIJENRODE-ZAAK.
Voortzetting van de zitting van
gister.
Handschoenen in een ver
warmd huis.
DAME IN DEN HAAO.
Kon alleen nog achteruit loopen
25 jaar lang rheumatische pijnen
„Alle pijnen zijn nu verdwenen".
DE INSTALLATIE VAN
BURGEMEESTER KOLB.
HEILOO.
LANGENDÏJK.
vingers werd geslagen onder de woorden.
Hou je vieze vingers thuis! Een andere stu
dent riep toen: Op wijzen staat 6 jaar! De
heer v. d. G. gaf den student toen een slag
in het gelaat, met het hiervoren gereleveerde
gevolg.
Het staat vast, dat de heeren te voren een
café hadden bezocht en zich tamelijk onrustig
gedroegen.
Volgens de getuigen a charge zou de heer
v. d. G. wél opzettelijk hebben geschopt.
Hierop werden nog gehoord een drietal
getuigen door den verdediger, mr. Prins,
gemobiliseerd, die het gebeurde door een
voor den heer v. d. G. gunstiger bril beke
ken.
Door den officier werd toegegeven, dat in
een studentenstad het onbeduidende relletje
niet tot zulk een omvang zou zijn uitgebreid.
Ook nam de officier aan, dat de fam. v. d. G.
na een drukken St. Nicolaasavond niet was
gestemd cm dergelijke grapjes te waardeeren.
Na het incident nog eens meer in bizonder-
heden te hebben gememoreerd, achtte de of
ficier wel schuld, doch ook verzachtende om
standigheden aanwezig en volstond met
slechts 10 boete of 10 dagen te requireeren.
Mr. Prins noemde het conflict ook een
storm in een glas water. Verdachte was als
oud-politie-agent en sportman in zijn eer ge
tast door het optreden van de jongelieden,
die te voren door het prima bier van Chris
uit den Kelder in iolige stemming waren ge
bracht. Pleiter ontkende dat deze verdachte
een man is om iemand noode'oos te molestee-
ren, allerminst niet dat hij dit verraderlijk
zou hebben gedaan, waarop hij de rechtbank
dankte voor de verleende aandacht.
EEN BENARDE POSITIE.
Een chauffeur uit Bergen, Hendrik Izak
M., denderde op 22 Sept. met zijn vrachtauto
door de gemeente Broek op Langedijk, zonder
al te veel notitie te nemen van den tuinbou
wer A. de Jong uit Oudkarspel, die zich op
zijn rijwiel flink rechts van den weg voort
spoedde. Het scheen echter, dat de chauffeur
omtrent het begrip „rechts" zeer overdreven
ideeën koesterde, althans hij wilde den heer
de Jong nog rechter hebben dan rechts, met
gevolg dat de Jong, toen Hendrik Izak hem
achterop en links voorbijreed, met zijn bee-
nen en rijwiel bekend raakte tusschen een
ijzeren hek en den auto.
Dit verkeersincident op den smallen rijweg
liep gelukkig met lichte verwondingen af en
kreeg de Jong nog geen invitatie om op de
hemelsche harp te komen spelen, doch de
chauffeur werd op 27 Oct. door den kanton
rechter stevig gepakt en veroordeeld tot 40
boete of 30 dagen.
De chauffeur, schijnbaar niet overtuigd
van zijn onbekookt rijden, had tegen dat von
nis hooger beroep aangeteekend, hetwelk he
den door de meerv. strafkamer in behandeling
werd genomen. Deze reprise gaf geen nieuwe
lichtpunten en werd bevestiging van het von
nis gerequireerd.
EEN CHAUFFEUR DIE NIET
UITKEEK.
In de middagzitting verscheen als verdach
te de 32-jarige chauffeur Jan Willem de Gr.
uit Enkhuizen, welke autobestuurder was ten
laste gelegd, dat hij op 29 Nov. j.1. op het
Westeinde aldaar door zijn roekeloos en on
attent rijden de oorzaak was, dat de 17-jarige
mej. Catharina Ooteman van Bovencarspel,
die van de andere zijde op een rijwiel nader
de, van haar fiets werd geslingerd en behal
ve eenige schaafwonden ook nog 'n spierver-
scheuring en een lichte hersenschudding be
kwam, waardoor zij genoodzaakt was 6 we
ken het bed te houden en haar bezigheden,
hulp in de huishouding, niet kon verrichten.
Het meisje is thans weer geheel hersteld.
De aanrijding had zich als volgt toegedra
gen: de verdachte had met een tamelijke snel
heid achter een vrachtauto, die een erf op
reed, willen omrijden, zonder rekening te
houden met eventueel verkeer van andere
zijde, dat voor hem onzichtbaar was. Boven
den was het reeds half zeven in den avond
en werkte al deze ongunstige omstandighe
den mede om de aanrijding te bevorderen.
In deze zaak waren niet minder dan 10 ge
tuigen a charge gedagvaard en had de verde
diger, mr. v. d. Loos te Alkmaar, één getuige
a decharge, zekeren heer Spijer, als getuige
opgegeven.
Door den heer Th. Ooteman, geldbezorger
te Bovencarspel, vader van het aangereden
meisje, dat minderjarig is, werd gevorderd
een schadevergoeding van 84.65 wegens
geneeskundige behandeling en schade aan
lijfgoederen en rijwiel. De 22-jarige dienstbo
de, mej. Suze Ketelaar, was de spatbord-
passagier van Trien Ooteman. Ook zij werd
van de fiets geslingerd, doch bekwam geen
letsel van veel beteekenis.
Hierop werden het resteerende 8-tal getui
gen charge gehoord, waaronder bevond
zich ook de heer Elders, chauffeur van den
vrachtauto, die het erf opreed en behoorlijk
zijn „tong", zooals het in vaktaal heet. had
uitgestoken. Op de onmisbare situatiekaart
gaf hij aan, waar hij ongeveer zijn richting
aanwijzer in werking had gesteld. Méér kon
hij niet verklaren. Het ongeluk zelf had hij
niet gezien, wel de gescheurde voorruit van
de taxi. Agent Koorn, spoedig present, had
fijne glassplinters op den weg gevonden en
de auto vertoonde een gebarsten voorruit. De
chauffeur stond niet ongunstig bekend. De
heer A. Dekker had het ongeval waargeno
men. Direct zag hij het gevaar aankomen
De chauffeur haalde links uit en reed rake
lings langs een paal, waarop de aanwij
zing plaats vond. De heer v. d. Berg meen
de, dat de vrachtauto van Elders vrij plotse
ling de richtingaanwijzer had uitgestoken.
Laatste a charge getuige was de heer Ubels,
agent van politie, had op de plaats des on-
heids een onderzoek Ingesteld en niet anders
gevonden dan de vrachtautosporen en voorts
opmetingen gedaan. Tot slot werd gehoord
de heer Markus Spijer uit Amsterdam, welke
heer in de bewuste Baby Taxi als passagier
plaats had genomen. Hij had geen richting
aanwijzer van den vrachtauto opgemerkt tot
kort te voren, toen de auto dat erf opreed.
Mr. v. d. Feen de Lille, de officier, bepaal
de zich den toestand in groote lijnen te rele-
veeren om tot de overtuiging te komen, dat
de schuld van den verdachte in deze zaak
voldoende vast stond om een veroordeeling te
vorderen en werd gerequireerd: f 100 boete
of 60 dagen. De officier liet ook nog uitko
men de gevaarlijke methode van de meeste
taxi chauffeurs om steeds op remmen te
rijden.
Verdediger, mr. v. d. Loos, stelde in zijn
pleidooi de feiten vast en besprak in details
de verklaringen van de getuigen Dekker, v. d.
Berg, Spijer en Elders. Laatstgenoemde ge
tuige weet mr. v. d. Loos indirect de sch*j'"
van het ongeval. Groot schuld was in ieder
geval twijfelachtig, zoodat pleiter per saldo
vrijspraak verzocht, subsidair een minder ge
voelige straf.
EEN DWAZE STREEK.
De bekende ex-slager, rijwielnegociant en
koopman Pieter O., thans woonachtig te Am
sterdam, zou te Alkmaar op 14 November m
den vischwinkel van den heer H. J. Smit in
de Magdalenenstraat, een paar bruine motor
handschoenen hebben weggenomen, welke
handschoenen het eigendom bleken te zijn
van zekeren heer N. v. d. Plas, die in ge
zegde gelegenheid 'n warm gebakken botje
consumeerde.
De heer Piet O., wien den zetel der ver
dachten in het rechtsgebouw alhier niet ge
heel vreemd is, stond nu ter zake diefstal van
deze varkensleeren glaceetjes terecht, bewe
rende, dat hij deze handschoenen bij vergis
sing in zijn zak had gestoken. Piet werd,
geurende met bedoelde handschoenen en ook
eenigszinds naar drank, bij het station alhier
door de politie aangehouden. De verdediging
van Piet straalde allerjammerlijkst, vooral
ook omdat diverse rechtbanken zich alreeds
met hem hadden beziggehouden.
De officier nam het verweer van Piet dan
ook absoluut niet aan en requireerde 3 maan
den gev., waarop Piet hardnekkig bleef vast
kleven aan zijn idee, dat hij zich in de hand
schoenen had vergist en beslist in de meening
verkeerde, dat zij z'n eigendom waren.
DE KWAAL IS ONGENEESLIJK.
Toen op 1 E>ecember de heeren Arie K. en
Klaas St., twee gezworen pelsjagers van Ar-
kansas-Egmond aan Zee voor de zoo-
veelste maal den kantonrechter een mor-
genbezoek brachten, als gevolge van hun
strafbare bemoeiingen met een carbidlan-
taarn in de Egmonder duinen en voor 14
dagen naar den Geestersingel verwezeu
werden, met verbeurdverklaring van het
konijnenverblindingsmiddel, was echter de
ambtenaar content met deze kneep der ge
rechtigheid, niet alzoo de firma Arie en
Klaas Limited, die zich van een schrale kans
in hooger beroep voorzagen en heden hun
lot stelden in handen van het drievoudig col
lege. Thans riepen zij eenparig de clementie
van het college in en verzochten meer rede
lijke straf.
De officier toonde echter niet veel lust om
mede t& werken en vorderde bevestiging met
uitzondering van de verbeurdverklaring der
lantaarns.
De heeren hielden daarop nog een krach
tig oratio pro domo, maar het verbaasde ons
wel, dat Arie naliet te vertellen, dat hij nu
werkzaam was bij de werkverschaffing te
Schoorl; dat was toch een argument geweest,
dat hout sneed.
Uitspraak in alle zaken a.s. Dinsdag.
PROCES TEGEN DEN NIEUW-
MALTHUSIAANSCHEN BOND.
Voor den kantonrechter te den Haag
mr. Van Haeften, heeft gisteren gediend
de zaak tegen J. H. G. voorzitter van den
Nieuw-Malthusiaanschen Bond en van
do stichting ten algemeenen nutte tot
het exploiteeren van bureaux voor ge
slachtskunde, tevens voorzitter van het
consulatiebureau voor geslachtskunde,
gevestigd dr. J. Rutgershuis te 's-Gra-
venhage.
Het bestuur van den Nieuw Malthu-
siaanschen bond heeft briefjes gestuurd
aan gezinshoofden, in wier gezin een
kindje is geboren.
Verdachte ontkende niet, dat zulke
briefjes ongevraagd per post worden toe
gezonden, maar verklaarde, dat dit niet
beteekende aanbieding van middelen en
diensten. De heer H. M. Th Rurup heeft
zulk een briefje ontvangen en beschouw
de het als een ongevraagde aanbieding
van diensten ter voorkoming van zwan
gerschap.
De ambtenaar van het Openbaar Mi
nisterie zeide, dat het niet dubieus was,
dat hier een overtreding had plaats ge
vonden van art. 451 ter wetboek van
strafrecht. De woorden der circulaire
spreken voor zichzelven. Dit is het on
gevraagd aanbieden van diensten ter
voorkoming van zwangerschap. Spr.
noemde het buitengewoon onkiesch, al
leszins onbehoorlijk en weinig fatsoen
lijk om vlak na de geboorte van een kind
een dergelijk briefje te sturen. Hij sprak
er zijn zeer sterke afkeuring over uit en
vorderde 100 boete of 50 dagen hechte
nis. Vonnis over acht dagen.
Na de pauze werden aan den getuige Wit-
braad nog enkele vragen gesteld, o.m. of het
juist is, dat hij tegenover de assistentie van
den detective Johanknegt, mej. N. verklaard
zou hebben dat de kunsthandelaar Goudstik
ker ook wel meer van de inbraak afwist en
dat getuige hem dan ook wel eens een briefje
zou sturen.
De getuige: Ik heb dat nooit gezegd. Ik
heb Goudstikker dan ook nooit geschreven
De „verhuizer" Maag, als getuige ge
hoord, vertelde voor de zooveelste maal, op
welke wijze hij en zijn kameraden de verhui
zing van de schilderijen en miniaturen op
Nijenrode hebben uitgevoerd.
De verdediger van den verdachte Onnes,
mr. Muller Massis, vroeg dezen getuige of
hij er werkelijk van overtuigd was, dat de
verhuizing een eerlijke zaak was, die ge
schiedde met goedvinden van den kasteelheer.
De getuige beantwoordde deze vraag be
vestigend.
Mr. Mulles Massis: Waarom trok u dan
bij uw bezoek handschoenen aan?
De getuige: Omdat het zou koud was.
De verdachte: 't Heele huis is centraal ver
warmd. U en uw kameraden hebben binnens
huis handschoenen gedragen. Dat was. toch
volmaakt overbodig.
„Plus minus 25 jaar geleden begon mijn
vrouw te tobben met rheumatiek, zelfs zoo
hevig, dat zij om vooruit te komen, achteruit
moest loopen. Haar handen kon zij niet ge
bruiken en het loopen viel haar hoogst moei
lijk. Nu twee jaren geleden werd zij weer
zoo hevig aangetast, dat zij zich driemaal
per week door electrischen stroom moest
laten behandelen. Deze behandeling, die
drie maanden duurde, en vanzelfsprekend
veel tijd kostte, gaf niets. Daarna kreeg zij
op een hevige manier ischias, waarvoor zij
tusschen zakken met warm zand drie maan
den het bed moest houden. Aanvankelijk
dachten wij, dat zij na deze ziekte nu geheel
hersteld zou zijn, maar nauwelijks was ze
weer op de been of de pijnen kwamen weer
terug. Daarom begon zij met Kruschen Salts
en nu, na gebruik van twee fleschjes Kru
schen, gevoelt zij zich zóó flink; alle pijnen
zijn verdwenen en tegen loopen ziet zij nu
niet op. Ik breng het bovenstaande onder Uw
aandacht, opdat ook anderen, lijdende aan
rheumatiek, door gebruik van Kruschen
Salts weer op verbetering mogen hopen. Het
is een groote uitkoms* dat mijn vrouw nu
weer geheel bevrijd is van rheumatische
pijnen". (Origineele brief ter inzage).
C. v. d. S., te H.
Kruschen Salts spoort de inwendige
organen aan tot krachtiger werking. Urine
zuur en afvalstoffen, die zich mochten heb
ben opgehoopt, en de aanleiding zijn Uwer
rheumatiek, worden verwijderd. Gezwellen
en pijnen verdwijnen, stijve ledematen wor
den weer normaal en ge gevoelt U weer ge
zond en lenig als voorheen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten a 0.90 en
1.60 per flacon, omzetbelasting inbegre
pen. Stralende gezondheid voor één cent per
dag. Let op dat op het etiket op de flesch,
zoowel als op de buitenverpakking de naam
Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam
voorkomt.
De getuigeDan zal het wel de macht der
gewoonte zijn geweest.
Op een vraag van den president erkende
de getuige op Nijenrode in den nacht van de
inbraak inderdaad een schilderij te hebben
zien hangen, voorstellende de aanbidding
door de drie koningen. Dit schilderij werd na
de inbraak vermist, maar de drie verhuizers
hebben altijd volgehouden, dat zij dit schil
derij niet hebben meegenomen.
De presidentU weet dus beslist, dat u dit
schilderij hebt zien hangen?
De getuige: a, ik ben zelf katholiek en dan
valt je zoo iets altijd gauw op.
De president: Waarom hebt u dat schilde
rij niet meegenomen?
De getuige: Het was boven de maat. Het
was grooter dan de overige schilderijen, die
wij wel hebben meegenomen.
De verdachte beweerde, dat de voorstel
ling der aanbidding niet grooter maar juist
kleiner was dan de overige schilderijen, die
op Nijenrade zijn ontvreemd.
De officier (tot den getuige): Als u geen
opdracht zou hebben gekregen om bepaalde
stukken weg te halen, wat zou u dan, als
vakman, hebben gedaan bij uw nachtelijk
bezoek aan Nijenrode?
De getuige: Ik zou alles hebben meegeno
men. 't Heele kasteel zou ik hebben leegge
haald.
De tweede verhuizer, van Binsbergen, deed
hetzelfde verhaal als zijn collega Maag. Hij
verklaarde alleen in tegenstelling met Maag,
dat, wanneer hij op eigen gelegenheid zou
hebben ingebroken, hij alleen het goud en het
zilver zou hebben meegenomen.
De rechtbank ging dan over tot het identi-
ficeeren van de stukken van overtuiging, de
in beslag genomen miniaturen en schilde
rijen, waaronder zich een Rembrandt be
vindt. Alle kunstvoorwerpen werden stuk
voor stuk bezichtigd.
De derde verhuizer, Grotjohan, verklaarde
op een vraag van den officier o.m., dat hij
tijdens zijn nachtelijk bezoek aan Nijenrode
zijn 'handschoenen heeft aangehouden om
geen vingerafdrukken te maken, zulks voor
het geval, dat achteraf onverhoopt zou blij
ken, dat de verhuizing een minder eerlijke
zaak was dan oorspronkelijk door de ande
ren was voorgegeven.
Gehoord wordt dan een ambtenaar van de
secretarie te Breukelen, die van den verdacht*
Onnes het eerste telefonische bericht heeft
ontvangen over de inbraak.
De gemeenteveldwachter van Breukelen,
Koekkoek, als getuige gehoord, verklaarde het
eerste onderzoek op Nijenrode te hebben in
gesteld. Twee dagen na de inbraak is getuige
naar den Haag geweest, omdat men daar en
kele menschen had aangehouden, die ook van
de inbraak werden verdacht.
Op bevel van den burgemeester heeft getui
ge zich tenslotte niet meer beziggehouden
met het onderzoek, omdat daarmee intus
schen al een paar rechercheurs uit Utrecht
belast waren.
Om half zes wordt de zitting geschorst.
In ons nummer van gister deelden wij reeds
mede, dat de raad vóór de installatie den
nieuwen burgemeester tot secretaris en amb
tenaar van den burgerlijken stand benoemde.
Deze benoeming ging echter met een inci
dent gepaard, dat niet onvermeld mag
'blijven, aangezien het een staaltje van unieke
piattelandspolitiek genoemd mag worden.
De kleine raadszaal was opgepropt met
belangstellenden, zelfs de trap was met dor
pelingen bezet en aangezien de burgemeester
bij zijn bezoek aan de raadsleden, als solli
citant naar de betrekking van gemeente
secretaris van alle leden de toezegging voor
zijn benoeming had verkregen, kon ver
wacht worden, dat deze benoeming als een
formaliteit vlot van stapel zou loopen. Toen
de loco-burgemeester, de heer F. Posch, na
voorlezing van de ingekomen sollicitatie van
den burgemeester de benoeming van den
secretaris aan de orde stelde en de aanbe
veling voorlas, verklaarde, tot ieders ver
bazing de wethoudster mevrouw. Slooten
Smit, dat van deze aanbeveling haar niets
bekend was. Zij wilde alleen tot de benoe
ming medewerken wanneer wethouder
Posch haar excuus aanbood.
Wethouder Posch verzekerde echter, dat
mevrouw SlootenSmit abuis was. Hij had
haar wel degelijk op het raadhuis, in tegen
woordigheid van den ambtenaar, die op
nummer 2 van de aanbeveling stond, ge
vraagd of hij de voordracht zoo kon indienen.
Dit was wel geen officieele B. en W.-vergade-
ring geweest, doch mevrouw SlootenSmit
had wel degelijk verklaard, met de aanbeve
ling accoord te gaan.
Mevr. S1 o o t e nS m i t bleef zulks ont
kennen en beweerde, dat er in het geheel niet
over gesproken was om Pieter de Koning op
de aanbeveling te plaatsen.
Op verzoek van wethouder Posch beves
tigde de ambtenaar de juistheid van zijn
mededeeling.
De heer H e ij n e s vroeg of het noodzake
lijk was, dat de benoeming in deze vergade
ring geschiedde.
Wethouder Posch antwoordde, dat dit
niet noodzakelijk, doch wel gebruikelijk was.
De heer Smit: „Wat staat er in de wet?"
De voorzitter: „Deze puzzle kan ik
niet oplossen.
De heer H e ij n e s „Laten wij de benoe
ming dan tot de volgende vergadering uit
stellen.
De voor zitterDaar kan ik ook
mede accoord gaan.
De heer v. d. L a a n „Als het wettig is en
ik zie niet in, dat dit niet het geval is, onrciat
het een aanbeveling is en er zelfs buiten de
aanbeveling om iemand kan worden be
noemd, dan wil ik de benoeming laten door
gaan en ons niets aantrekken van de praatjes
van mevr. SlootenSmit. Wordt het besluit
onwettig verklaard dan benoemen wij den
burgemeester opnieuw".
De heer Smit: „Daar ben ik tegen, want
wij doen iets onwettigs".
De voorzitter: „Laten wij stemmen
of wij thans al of niet zullen benoemen.
Met 4 tegen 3 stemmen werd besloten tot
de benoeming over te gaan.
Hierna werd met 4 stemmen tot secretaris
de heer Kolb benoemd.
Twee stemmen werden blanco uitgebracht,
terwijl mevrouw SlootenSmit zich van
stemmen onthield.
Hierna werd de burgemeester door den
bode binnengeleid en had de installatie
plaats.
Met 6 stemmen en een onthouding werd
hierop de heer Kolb tot ambtenaar van den
Burgerlijken Stand benoemd.
Na de ambtsaanvaarding door den burge
meester, nam mevrouw S 1 o o t e nS m i t
het woord, die verzekerde, dat het haar
moeilijk viel een paar woorden te spreken.
Toch kon zij niet nalaten, den burgemeester
met zijn benoeming te feliciteeren. U bent
thans, zoo zeide zij, burgemeester, in een
gemeente, die een unicum in het land mag
worden genoemd, wat de financien betreft,
want wij hebben nog een klein voordeelig
saldo. Terecht hebt gij opgemerkt, dat de
administratie hier van dien aard is, dat men
die nergens in een plattelandsgemeente beter
vindt. Wij danken dit aan het genie van uw
voorganger en u kunt daarvan profiteeren.
De heer Molenaar zeide, dat het niet
in zijn bedoeling lag om in herhaling te
treden. Het was hem echter een behoefte mede
namens een kleine groep menschen in de ge-
mente, de z.g. wilden, den burgemeester ge
luk te wenschen met dezen dag. 1 Maart
1934, zoo vervolgde spreker, was voor u een
dag van een mooie promotie DaTT~T
lichtzijde aan het ambt verbonden a T
daarnaast staan ook schaduwzijden
geen gemakkelijke taak om de leiding 7»V?
Houden, vooral niet in deze tijden, waarin s
belangen van de menschen in de maatsch«„
pij zoo met elkander in strijd zijn. Ik
dat alles waf hier in behandeling 2al komJi
door u onbevooroordeeld en van uit
rechtvaardig standpunt onder de loupe
worden genomen en bekeken. Ook hoon ik
dat de vraagstukken in samenwerking
oplossing zullen worden gebracht, want dil
zal uw taak vergemakkelijken en verlichten
Gaarne verklaar ik vanaf deze plaats aan
die samenwerking te willen medewerken Ik
hoop, dat u en uw gezir in de toekomst met
genoegen op dezen dag zult terugzien en
dat door uw optreden in de gemeente een
geest moge geboren worden, die de dag zal
do enzegenen van uw benoeming ala de
doen zegenen van uw benoeming als de
De burgemeester dankte den heer
Molenaar ten zeerste voor het door hem g®.
sprokene en verzekerde, dat hij er steeds
naar zal streven om als burgemeester boven
de partijen te staan.
Nadat de heer Kolb in handen van den
heer Posch de door de wet vereischte eeden
als secretaris en ambtenaar van den burger,
lijken stand had afgelegd werd de openbare
vergadering gesloten.
Hierna begaf men zich naar de kolfbaan
van het café van den heer Truijen, waar
velen op de door den nieuwen burgemeester
gegeven receptie verschenen om hem gelui
te wenschen en van de aangeboden verver-
schingen te genieten.
De Middenstandshond „V. E. M. I."
hield Woensdagavond jaarvergadering in
,De Rustende Jager". De nieuwe voorzitter,
de heer J. Rus Czn. opende met een inlei
ding waarin hij resumeerde dat de moeilijk-
heden voor den middenstand zich steeds op
stapelen spr. ging daar dieper op in -»
en wekte allen op om den bond te steunen.
De heer D. A. Bakker bracht een goed ver
zorgd jaarverslag uit, waarin het bestaans
recht van den bond werd bevestigd. Het le
dental is gestegen tot 30. De heer Jac. van
Gemeren deed rekening en verantwoording,
De ontvangsten waren 130.56 J4, de uit»
gaven 83.05, saldo (saldo vorig jaar in
begrepen) 88.79. De heeren de Vries en
Jongejan werden benoemd in de kascom-
missie en zullen later rapport uitbrengen.
Daarna kwam aan de orde afwikkeling
3-daagsche H. A. B.-tentoonstelling. De
"f'
ntg,
ontvangsten waren 1430.05, de uitgaven
1393.92. Saldo 36.13, welk restant, aan
beide vereenigingen voor de helft, is afge
dragen. De voorzitter zeide dat de zaak was
afgewikkeld door het H. A. B.-comité, de
bestuursleden waren er niet in gekend. Men
stond nu voor een voldongen feit en men
had de rekening goed te keuren, critiek kan
men hebben, doch het heeft geen zin. De
heer Jongejan keurde het af dat men voor
'n voldongen feit stond. Waarom geen afre
kening in tegenwoordigheid van de besturen
der middenstandsbonden en waarom lag de
rekening niet ter visie, zooals 5 jaar geleden?
De hr. Zwaag had een meeningsverschil over
levering. Waarom kwam er nooit antwoord
op zijn verzoek. Over de afwikkeling
was men maar matig te spreken. De
heer van Gemeren zeide dat de beide
middenstandsbonden een commissie „van
vier" benoemden voor uitvoering. Die
commissie had bet recht om de zaak
uit te voeren en af te wikkelen en doet
hier (en dat is ook gebeurd bij „De Hanze")
rekening en verantwoording. De voorzitter
constateerde dat hij er weinig van wist
door de bestuurswisseling. Men be
sloot de rekening ter visie te leggen en met
de Hanze overleg te plegen omtrent de vor»
dering. Bestuursverkiezing. Aftredend de
heer A. Keuris, die zich niet herkiesbaar
stelde. Gekozen werd de heer L. E. Stuve-
ling. Bij de rondvraag werd gevraagd wan
neer het adresboek (aangekondigd 1 Janu
ari verschijnen) nu eens uitkwam. Voorzit
ter: Het is ter perse. De heer Jongejan
kwam terug op de reclame van de H. A- B.
Waarom, vroeg spreker, moesten juist de be
stuursleden voor getrokken worden. De
voorzitter vroeg of men van hem (hij had
herhaaldelijk gezegd dat de afwikkeling der
H. A. B. hem niet kon bekoren, maar dat hij
er niets van wist) een antwoord verwachtte?
Daarna sluiting.
In deze tuinbouwstreek is het aantal
werkzoekenden nog altijd groot. Gelukkig
dat in den Wieringermeer, aan den weg door
het Geestmer Ambacht en de werkverschaf
fing bij het baggeren een groot gedeelte va#
die werkzoekenden ook werk vinden. Aa#
Langendijk en tuinbouwende omgeving a
131. Dat was me even een schrik geweest! Maar de
beide vliegeniers bleven al even beduusd kijken. Wat
moesten ze nu met hun vreemde vangst beginnen?
Dat ze Piet terug hadden was best. maar wat meosten
ze met dat jochie doen? Die scheen echter heelemaal
niet bang te zijn en ging doodkalm op zijn hurken zit
ten en keek, of hij gewend was alle dagen een vlieg
tocht je te maken.
132. Meenemen op hun verdere tochten? dat ging
toch nietMaar Piet was zoo blij een makker te
hebben, dat hij smeekte om hem mee te mogen nemen.
Veel tijd vjor beraadslagen was er niet, daarom werd
er besloten vooreerst maar verder te vliegen Maar wat
was dat? Opeens vlogen ze midden in een zwarte wolk.
