DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
2)aqeliiksch 0veezicht
Amerika beleeft moeilijke dagen.
Hit het ff!aciemwt
Buitenland
Ho. 75
Directeur: C. KRAK.
Donderdag 29 Maart 1934
136e Jaargang
De met zooveel enthousiasme binnengehaalde
president Roosevett heeft het, nu de publieke
opinie zich tegen hem gekeerd heelt, hard
te verduren.
EEN VERBLUFFEND BESLUIT.
Wat vandaag de
aandacht trekt»
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0 25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. TeleL 3, redactie 33.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Den Haag, 28 Maart 1934.
Een lange sessie heden voor de Twee
de Kamer, en een ongewone ook.
Anders vergadert het Parlement nooit
in de zoogenaamde Stille Week. Maar
nu waren beide Kamers tegen heden
samengeroepen, de Tweede reeds tegen
11 uur in den voormiddag, wat ook al
geen gewoonte is, tot afdoening van een
reeks van agendapunten, de Eerste tegen
den avond hoofdzakelijk ten einde het
ontwerp op de conversie van Ned.
Staatsschuld in behandeling te nemen
De morgenuren heeft de Tweede Ka
mer groot en deels gew;jd aan eenige ver
kiezingen .In de eerste plaats van een
commies-griffier Na eeniire stemmingen
zag zich als zoodanig uitverkoren Je
beer O F M. Cremer, te Arnhem, die
het bij de laatste herstemming met 49
stemmen won van zijn medecandidaat,
Mr. I. Th. Diepenhorst, die het toen
slechts tot 28 stemmen bracht.
Hierna werden twee nominaties opge
maakt voor de benoeming van plaatsver
vangende leden van de A gemeene Re
kenkamer. Er is heel wat gestemd voor
de uitslag definitief vast stond. Deze
luidt nu: Eerste nominatie D O. Norel
te Haarlem, Th. Sanders, alhier er L. C.
Prey, alhier.
Tweede nominatie: Th. Sanders, al
hier, W. de Vries Gzn. te Amsterdam en
L. C. Prey alhier.
Hierna was aan de orde het ontwerp
betreffende conversie van Nederland-
sche staatsschuld Twee sprekers heb
ben we gehoord vóór de Minister van
Financiën aan het woord kwam. De
eerste, de heer Westerman (nat. herst
betoogde dat do conversie eigenlijk een
verkapte inkomstenbelasting was. De
tweede spreker, de heer De Geer (c.h.)
had in één opzicht bezwaar tegen de
conversie: van de leening van 1916 blijft
de rente onveranderd, doch do looptijd
wordt verlengd, waarbij dientengevolge
ook de aflossingen kleiner worden. Zijns
inziens streed dit tegen het karakter
eener conversie.
Minister Oud heeft den heer Wester-
mkn trachten duidelijk te maken, dat de
vermindering der rente geen belasting
ka:i heeten. Den heer De Geer gaf hij
toe, dat inderdaad de verschuiving van
aflossing niet heelemaal in orde was,
maar de nood dwingt er toe. Het ontwerp
is hierop zonder stemming goedgekeurd.
Een technische herziening van het ta
rief der Inkomstenbelasting is mede
zonder stemming aangenomen, nadat de
heer Fleskens (r.k.) het had betreurd,
dat de kinderaftrek niet ruimer wordt
toegepast en de heer Van den Tempel
(s d.a.p.) er op gewezen had, dat de groo
te gezinnen van de nieuwe regeling niet
zullen profiteeren.
Zonder stemming en zonder debat
word eveneens goedgekeurd een verhoo
ging van het bedrag bestemd voor de
uitkeering aan noodlijdende gemeenten
Hij het wetsvoorstel, strekkende om
een stuk van Nieuw-Beyerland, waarop
70 menschen wonen, een suikerfabriek
er. een jaar koffiehuizen zijn gevestigd
hebben de heeren Vervoorn (platte'.),
Van Dijk (a.r.), J. te rLaan (s.d.a.p.) en
Kersten (st.ger.) oppositie gevoerd, ech
ter niet zoo krachtig of na het antwoord
van Minister De Wilde werd het ontwerp
aangenomen met 70 tegen 12 stemmen.
Zoo vlot ging het niet met het wets
voorstel om Lonneker bij Enschedé te
voegen. De Minister heeft heel wat op
positie moeten aanhooren alvorens aan
het woord te komen.
Het begon al met een voorstel van den
heer Van den Heuvel (a.r.) en 10 andere
leden van verschillende politieke kleur,
om het ontwerp aan te houden tot het
rapport over het streekplan Overijsel,
waai van in de stukken werd gewaagd,
zou zijn verschenen Minister De Wilde
zette uiteen, dat er geen verband bestond
tusschen het streekplan en de voorge
stelde annexatie en de groote meerder
heid der Kamer gaf hem gelijk: met 66
tegen 19 stemmen werd het aanhou-
dingsvoorstel verworpen.
De eerste spreker over het ontwerp
was de heer Louwes (lib.), die er zoo
weinig voor voelde, dat hij den Minister
in overweging gaf het maar weer in te
trekken. Een toestand als wij te En
schede aantreffen vinden we o.a. bij tal
van Friesche gemeenten en daar laat
men de zaken onveranderd. Bij aanne
ming van het voorstel zal Enschede er
financieel niet beter van worden en de
boerenbevolking kwam m slechter con-
Sluis (s.d.a.p..) achtte
om economische redenen de inlijving
van Lonneker bij Enschede onvermijde
lijk Gedeeltelijke annexatie is. gelijk de
MInisM In de stukten h«ft uiteen*.-
onmogelijk. Wanneer na de teer
Louwes spreekt over de conditie van de
landbouwende bevolking van Lonneker,
dan wilde hij er toch op wijzen, dat b v.
Boekelo en Glanerbrug geen landbouw-
plaatsen zijn. Het denkbeeld om een deel
van Lonneker bij Hengelo te voegen, ge
lijk van verschillende kanten is geop
perd, achtte hij wel aantrekkelijk, maar
wanneer de Minister daar op tegen heeft,
zou hij toch niet tegen het voorgestelde
stemmen. Toch zou het nog zoo kwaad
niet zijn, wanneer de Minister een voor
stel in dien geest indiende, omdat dan
de raadsverkiezingen goedschiks tot
1935 konden worden aangehouden.
Hierna heeft de heer Weitkamp (c.h
wegens schorheid blijkbaar, de kortste
rede gehouden, welke wij tot nog toe van
hem in de Kamer hebben gehoord. Hij
zeide enkel, dat hij zich aansloot bij den
heer Louwes en ging toen weer zitten.
Als verdediger van het denkbeeld, dat
Lonneker slechts een strook van zijn
terrein aan Enschede zou afstaan niet
meer dan dit noodig heeft voor zijn ge
meentelijke installaties trad de heer Van
Voorst (r.k.) op. Lonneker heeft dat aan
geboden doch Enschede heeft geweigerd,
mede onder bewering, dat er enkel een
werkliedenbevolking wordt aangetrof
fen Doch dat is niet juist, er wonen juist
vele fabrieksmagnaten in die strook De
Minister heeft er venwel niet van willen
v eten en zich aan de zijde van Enschede
geschaard. Lonneker kon best een
b.oeiende plattelandsgemeente blijven,
zij het ook wat wonderlijk van gedaante
spr. met een aantal gegevens aantoon le,
In ieder geval wordt Lonneker, gelijk de
goedkooper beheerd dan Enschede en
daarom is het wel begrijpelijk, dat de
Lonneker boeren er niet op gebrand zijn
bij het dure Enschede te komen. Spr. is
dus van meening, dat een annexatie van
Lonneker door Enschedé zeer onge-
wenscht zou zijn: Lonneker houde zijn
eigen, historisch geworden bestaans
recht.
De heer ngels (r.k.) was sterk voor de
annexatie als de eenige radicale oplos
sing van de sinds lang bestaande moeie-
lijkheden Hij deed evenwel een beroep
op den Minister van Enschedé, zoo het
financieel nadeel mocht lijden, uit de
staatskas bij te springen.
De heer Rutgers van Rozenburg (c.h.)
vond het zeer rationeel, dat nschedé er
or uit is de groote belastingschuldigen,
die aan zijn grens wonen onder zijn
régiem te krijgen. Maar daarvoor heeft
het toch niet beslag te leggen op een ge
bied, dat 1 maal grooter is dan zijn
eigen territoir! Meer dan 2000 H A. heeft
Enschedé niet noodig om zijn doel te be
reiken. De bezwaren die de Minister in
dertijd zelf heeft geopperd tegen de
annexatie van Rijswijk en Voorburg
door den Haag gelden ook bij dit voor
stel.
Gelijk te verwachten was, ontpopte de
volgende spreker, de heer Van den Heu
vel (a.r.) zich als tegenstander van het
voorstel en hij beriep zich daarbij op de
beginselen van de partij, dat er niet
anders als bij hooge uitzondering tot
samenvoeging van gemeenten mocht
worden overgegaan. De abnormale toe
standen, welke bij Enschedé en Lonne
ker bestaan, erkende hij, maar ernstig
bezwaar hebben zij nooit opgeleverd.
Verder betoogde hij, dat bij de ontwor
pen annexatie de kapitaalkrachtige be
woners van het voormalige Lonneker
toch niet zijn vast te houden en zullen
verdwijnen. Ten slotte zette hij uiteen,
hoezeer het hem speet, dat juist deze
minister met het voorstel was gekomen,
waarvan hij evenwel een verstokt tegen
stander bleef. 4
Zijn partijgenoot Ameling bleek juist
een even heftig voorstander er van te
zijn. Nieuwe argumenten voerde hij met
aan, maar voorzoover we bij het rumoe
rig gedruisch in de Kamer konden «aar-
nemen, schaarde hij zich volkomen aan
de zijde des Ministers.
Nadat de heer J. ter Laan (s.d.a p in
stemmende overigens met het voorstel,
een wijziging van de wachtgeldregeling
had voorgesteld, kreeg de Minister, de
heer De Wilde, het woord Hij heeft kort
maar krachtig zijn tegenstanders beant
woord, uiteen gezet, dat hij met eigen
oogen had waargenomen, hoe onhoud-
haar de toestand van het oogenblik is.
Men mag hem zijn houding in zake de
inlijving van Voorburg en Rijswijk niet
verwijten. Elke zaak dient naar eigen
mérites beoordeeld te worden. Er valt
niet te denken aan een partieele annexa
tie. Er is geen scherpe scheiding tus
schen de bevolking te maken, er is geen
onderscheid tusschen een fabrieksarbei
der en een landbouwer. Het loopt alles
ineen bij deze zeer heterogene bevolking,
verdeeld over tal van dorpen en ge
huchten, zonder gevoel van saamhoorig-
heid.
Het streekplan, dat in wording is,
heeft voor het oogenlbik niets te betee-
kenen voor dit ontwerp. Er is zeker veel
te zeggen voor een grensregeling met
Hengelo, maar dat zou een drietal jarm
wellicht in beslag nemen en zoolang
kan deze zaak niet wachten. Wat de
wachtgeldregeling aangaat, door deu
heer Ter Laan aangeroerd, de Minister
weigerde er eenige verandering in te
aanvaarden omdat de voorgestelde re
geling overeenkomt met de rijksregeling
en deze niet onbillijk is. Den heer Engels
antwoordde de Minister, dat hij op het
stuk van geldelijke hulp aan Enschede
hier geen enkele belofte kon doen.
Er werden geen replieken gehouden,
en in de hierop volgende avondvergade
ring is een amendement van dei. heer
Suring strekkende om de overtallige on
derwijzers van Lonneker bij de annexa
tie niet dadelijk op straat te zetten, zon-
de*- stemming goedgekeurd. Een amen
dement van den heer Jan ter Laan be
treffende de wachtgeldregeling werd
verworpen met 48 tegen 21 stemmen,
waarop het wetsvoorstel werd goedge
keurd met 49 tegen 21 stemmen.
Hierop ging de amer over tot verdere
afhandeling van de aanhangig gebleven
wijziging van de Woningwet.
„Ieder voor zich zelf, en de duivel hale den
laatste". Dat is een geliefkoosde Angelsaksi
sche zegswijze in betrekking tot den toestand,
dien wij thans in de wereld beleven. Er is een
algemeen streven om zijn buren te eigen
bate zooveel mogelijk te benadeelen. Daarbij
gaat men uit van de ijdele verwachting, dat
die buren niet gelijk met gelijk zullen vergel
den. Men verlangt, dat die buren goede klan
ten zullen zijn, terwijl men uit alle macht
probeert, hun koopkracht te verzwakken. Er
is geen land meer, dat niet te lijden heeft
onder deze practijken, dat niet zijn ballen
hard teruggekaatst krijgt. Desniettemin gaar
men op den ingeslagen weg voort. Er zullen
weinige regeeringen zijn die dit niet beseffen
Allen jammeren over den wantoestand, die de
dood is van het internationaal verkeer. De
Amerikaansche regeering is dan ook kort ge
leden tot de ontdekking gekomen, dat het, ter
vermijding van een ramp voor den Ameri-
kaanschen landbouw, noodzakelijk was het
buitenland gelegenheid tot invoer te geven,
opdat het nog over de middelen zou beschik
ken om Amerikaansche landbouwproducten
te koopen. De regeering te Washington heeft
toen een ruime volmacht gevraagd, om met
andere landen te kunnen onderhandelen over
een wederzijdsche verlaging van tarieven.
Men bleek in te zien, dat de handelsbelemme
ringen en het te hoog opjagen van de inko
mende rechten, zich wreken op degenen, die
zich eraan schuldig maken.
Meer dan een vleug is dit blijkbaar niet ge
weest. Dat bewijst een bericht in ons och
tendblad, waaruit wij vernemen, dat Roose-
velt een Acte van Navigatie heeft ondertee
kend. Op alle economische conferenties is het
subsidieeren van de nationale scheepvaart
veroordeeld. Het gaat er echter mede als met
al dergelijke misbruiken: Zij, die er zich aan
hebben gewend, kunnen er niet meer af. Lan
den als Frankrijk, Italië en ook Amerika wa
ren er daarom zeer afkeerig van, over het
onderwerp te spreken. Andere schuldigen
ontkenden schuld, zooals de Duitschers, die
echter, zooals men weet, hun reederijen heel
belangrijk met het loon van hun bemanning
tegemoet komen. Dat deze toestand econo
misch ongewenscht is, ziet iedereen in. Maar
afschaffen is iets anders dan inzien, aldus de
N R. Crt.
Roosevelt, voor weinige weken weer eens
vrijhandelaar, is, in zijn snelle omwentelin
gen, ten opzichte van de scheepvaart tot een
uiterste van protectie teruggekeerd. Hij heeft
een besluit onderteekend, inhoudende dat
voortaan Amerikaansche goederen, die met
regeeringssteun geproduceerd of uitgevoerd
worden, uitsluitend met Amerikaansche sche
pen zullen mogen worden vervoerd. Alleen
als officieel is vastgesteld, dat Amerikaansche
scheepsruimte niet te krijgen is, mogen die
goederen met vreemde vaartuigen verscheept
worden. Uit het bericht vernemen wij verder,
dat men in Amerikaansche scheepvaartkrin
gen dit den belangrijksten maatregel noemt,
die in deze eeuw terwille van de scheepvaart
genomen is. Wij kennen de Amerikaansche
voorliefde voor den overtreffenden trap. Wat
in Amerika geschiedt of tot stand komt, moet
ongeëvenaard zijn; hetzij ten goede of ten
kwade. Men bepaalt zich ditmaal bescheiden-
lijk tot deze eeuw, omdat men zich een zeke
ren Cromwell schijnt te herinneren. Maar
men is nu eens te bescheiden. De Amerikaan
sche maatregel overtreft in een zeker opzicht
de politiek van den grooten Protector: En wel
door zijn naive vrijmoedigheid. Immers, de
Acte van Navigatie betrof den Engelschen
invoer uit vreemde landen en de Engelsche
kustvaart; dus de waar, die Engeland kocht.
Amerika echter wil nu de andere landen
dwingen zekere artikelen, die zij uit Amerika
betrekken, alleen door Amerikaansche sche
pen, met terzijdestelling van hun eigen
scheepvaart, te laten aanvoeren. De betrok
ken artikelen worden met reeeeringssteun ge
produceerd of uitgevoerd; in de buitenwereld
aan den man gebracht, vertegenwoordigen zij
een vorm van dumping. Zoo pleegt men dat
tenminste op het oogenblik te noemen. De
vreemde landen moeten zich niet alleen de
dumping laten welgevallen, maar bovendien
zullen zij nog niet het recht hebben de zoo
aangekochte waren met hun eieren schepen af
te halen. Op die gedachte is Cromwell nooit
gekomen! Het zal belangwekkend zijn te zien,
of het buitenland zich in dezen waarlijk ver-
bluffenden maatregel zal schikken. Overal
elders hunkert men naar afzet, is men reeds
meer dan tevreden als men verkoopen kan.
Daarom kan men het besluit van Roosevelt
oorspronkelijkheid niet ontzeggen. De super
latief is er wel aan besteedniet echter in
vleienden zin!
BRAND IN CHEMISCHE FABRIEK.
Groote explosies.
Kort na middernacht is in de chemische
fabriek van Byk Gulden in Oraniënburg
(Dtl.) een groote brand uitgebroken, waar
door het twee verdiepingen hooge admi
nistratiegebouw der fabriek in lichterlaaie
kwam te staan. Verscheidene chemicaliën zijn
geëxplodeerd. De brand sloeg ook over naar
de magazijnen en de woningen van verschil
lende employés. Verschillende brandweer af
deel ingen uit Oraniënburg en omgeving zijn
ter plaatse.
VAN EEN BERLINER BOL.
En een gonden horloge.
De commensaal van een Berlijnsche vrouw
zat gezellig aan de koffietafel en stopte daar
bij een Berlinerbol ineens in zijn mond. Op
hetzelfde oogenblik bemerkte de vrouw, dat
het gouden horloge van haar overleden echt
genoot was verdwenen. Toen de man de Ber
linerbol op had, gaapte hij, waarbij hij voor
het eerst zijn mond te houden. De vrouw, op-
fewonden van zijn leven zoo beleefd was. zijn
and voor door het verdwijnen van het gou
den horloge, riep een juist passeerenden
politie-agent binnen. Deze doorzocht de ge
heele woning en onderw ierp alle aanwezige
personen aan een nauwkeurig onderzoek De
commensaal hield lachend de beide armen uit
elkaar en liet zich betasten. Plotseling titke
de agent hem op het voorhoofd en zei: „Je
hebt een klok in je lichaam"! Toen kneep de
agent den neus van den commensaal dicht,
waardoor deze werd gedwongen, zijn mond
te openen om niet te stikken. Men vond nu
het gouden horloge in den mond van den
commensaal, die voor deze goochelarij 6
maanden gevangenisstraf kreeg.
DE M ARKTREGELING VOOR
EIEREN IN DUITSCHLAND.
Op 1 April a.s wordt de nieuwe markt
regeling inzake kippeneieren voor geheel
Duitschland van kracht. De bekendmaking
van 10 Februari 1934 is per 31 Maart ten
einde.
OOSTENRIIKSCHE BELANG
STELLING.
In het Engelsche Lagerhuis.
In het Lagerhuis te Londen heeft een af
gevaardigde den Britschen minister van bui-
tenlandsche zaken gevraagd of hij de moge
lijkheid overweegt de geheele kwestie der hui
dige internationale moeilijkheden van Oos
tenrijk ter volgende zitting van den Volken
bondsraad ter sprake te brengen en te streven
naar de regeling er van door den Volken'
bond op grond van art. 10. Sir John Simon
antwoordde hierop, dat de Britsche regee
ring een dergelijken stap niet overweegt,
hoewel zulks naar zijn meening misschien
wel gewenscht is Op de verdere vraag of
het niet wenschelijk zou zijn de vraag voor
Amerika beleeft moeilijke dagen.
(Dag. Overzicht).
Stavisky-onderzoekingen. (Bui
tenland).
Doodstraf in Spanje ingevoerd.
(Buitenland).
De ontvluchte millionnair Insull
te Istamboel aangekomen. (Buiten
land).
Opnieuw wrijving tusschen Japan
en Rusland. (Buitenland).
De oudste Nederlander, de wed.
Tjaden-Postema te Groningen, wordt
morgen 105 jaar. (Binnenland).
A.s. Zaterdag om 1 uur zal H. M.
de Koningin voor de radio spreken.
te Amsterdam.
Drie arrestaties
(Binnenland.)
Te Alphen aan den Rijn een meel
fabriek afgebrand. (Binnenland).
(Zie verder eventueel laatste
berichten).
den Volkenbond te behandelen, aangezien de
toestand van Oostenrijk niet alleen Italië en
Duitschland betreft, doch onder zekere om
standigheden den wereldvrede in gevaar zou
kunnen brengen, antwoordde Simon, dat men
eerst de voorwaarden van art. 10 moet be-
studeeren om te kunnen vaststellen welke
kwesties op grond van dit artikel aan den
Volkenbond kunnen worden voorgelegd.
DOODSTRAF IN SPAN IE
INGEVOERD.
Ter bestrijding van de misdaad.
Het wetsontwerp ter bestrijding van de
misdaad, dat door de regeering aan het par
lement is voorgelegd, voorziet in de herin
voering van de doodstraf, welke totnutoe
sslechts kon worden uitgesproken door de
militaire rechtbanken. Het nieuw artikel be
treft misdaden met ontplofbare stoffen, over
vallen en roof door twee of meer gewapende
personen en aanslagen tegen spoorlijnen e d
openbare instellingen. De duur van de wet
wordt op een jaar gesteld. De doodstraf
wordt uitgesproken door speciale rechtban
ken, welke in kort geding uitspraak doen.
OP DEN OVERWEG
Baanwachter op de vlucht.
Te Ronsse in België werd een auto op een
overweg door een trein gegrepen. De bestuur
der, een dokter, werd op slag gedood. Zijn
vrouw moest uit den totaal vernielden auto
worden gezaagd. Zij stamelde nog eenige
woorden en gaf daarop den geest. Toen de
baanwachter zag, dat er gebeurde, nam hij
de vlucht. Hij is later door de politie aange
houden. Het parket stelt een onderzoek in.
BARTHOU BRENGT RAPPORT UIT.
Na zijn vele reizen.
Inzake het rapport, dat Barthou in den
kabinetsraad van heden heeft uitgebracht
over zijn besprekingen in Brussel wordt
medegedeeld, dat men te Brussel gesproken
heeft over de uitvoeringsbepalingen van het
verdrag van Locarno. en over de toepassing
van het Rijnpact.
Inzake de tusschen de Belgische en Fran-
sche regeering hierover bestaande meenings-
ve-schillen wordt van semi-officieele Fran-
sche zijde opgemerkt, dat van zeer bijzonder
belang de kwestie is of de onder garantie
staande mogendheid ook de zekerheid heeft,
dat in geval van nood de garandeerende mo
gendheid zoo snel mogelijk haar hulp zal
kunnen bieden. Tot opheldering van deze en
andere vraagstukken zullen deskundigen van
beide landen gemeenschappelijk een onder
zoek instellen hoe men de toepassingsbepalin
gen der bovengenoemde verdragen buigzamer
kan vormen.
De Fransch-Belgische economische betrek
kingen hebben volgens het rapport van den
minister van buitenlandsche zaken bij de
Brusselsche besprekingen een grooten plaats
ingenomen.
STAVISKY-ONDERZOEKINGEN.
Chiappe voor de commissie.
De parlementaire commissie van onderzoek
in de Stavisky-affaire die Vrijdag a s. tot
9 April verdaagd zal worden, heeft gisteren
opnieuw den vroegeren prefect van politie
van Parijs, Chiappe, gehoord, dien zij vooral
ondervraagde over intriges en de daartegen
genomen politie-maatregelen. Chiappe ver
dedigde zijn vroegere ondergeschikten tegen
het verwijt lauw te zijn geweest en deelde
o.a. mede. dat hij den gearresteerden direc
teur van de Volonté. Dubarry een jeugd
vriend reeds geruimen tijd geleden voor Sta-
visky had gewaarschuwd. Dubarry had hem
