ALKMAARSCHE COURANT
De Nijenrode-zaak.
Een opgewonden zitting.
Slaatslotecif
No. 79 WOENSDAG 4 APRIL 1934
RECHTSZAKEN
Verhoor van getuige van Coaten.
Het verhoor van den getuige v. Cooten
werd na de pauze voortgezet. Hij vertelde,
dat hij ontdekt heeft, dat er relatie bestond
tusschen Koning en Onnes, doordat op 29
April 1932 Koning in Den Haag gehoord
moest worden in verband met het beleenen
met een platina collier. Bij die gelegenheid
werd Koning gefouilleerd en op hem werd
een niet gesigneerde wissel van den heer
Onnes bevonden. Den dag daarop belde
Johanknegt op met de boodschap, dat „de
iheele poet" bij v. d. Dussen op kantoor lag.
Met de „heele poet" werden de op Nijen-
rode ontvreemde goederen bedoeld.
De goederen zijn toen door getuige bij v.
d. Dussen in beslag genomen.
De officier: Waarom hebt u de Amster-
damsche politie niet gewaarschuwd?
De getuige: Wij wilden de zaak liever
zelf in handen houden Als wij gewaar
schuwd hadden, zou de Amsterdamsche poli
tie de zaak waarschijnlijk overgenomen heb
ben.
De president: Het was dus een kwestie van
animositeit?
De officier: Daaraan wordt de zaak zelf
dan maar gewaagd.
Verhoor van Johanknegt door get.
van Cooten.
Ter sprake kwam dan het proces-verbaal
door getuige van Coolen opgemaakt van een
verhoor van Johanknegt.
Zooals men zich herinnert, is door enkele
getuigen beweerd, dat dit proces-verbaal
door Johanknegt zelf opgesteld zou zijn.
De getuige zei, dat het proces-verbaal is
getypt op de schrijfmachine van Johanknegt
door diens secretaresse.
De getuige* Johanknegt ijsbeerde met zijn
huisjasje aan en zijn pijp in den mond door
de kamer en dicteerde zijn verklaringen aan
mej. Nöggerath.
De presidentMaar u kunt toch niet onder
eede verklaren dat Johanknegt deze verkla
ringen tegenover u heeft afgelegd?
De getuige: Maar ik was er toch bij.
De president: Ja, maar u deedt niets.
De getuige: Als het noodig was heb ik
vragen gesteld. Ik en nrjn collega hebben
Johanknegt verschillende vragen gesteld en
daarna heeft Johanknegt zijn antwoord ge
dicteerd aan mej. Nöggerath.
De president: En hoe is het proces-verbaal
van het verhoor van mej. Nöggerath tot
stand gekomen?
De getuige: Ik heb haar een verhoor af
genomen en daarna zijn haar verklaringen
getypt door haar zelf.
De presidentMaar wie heeft haar dan ge
dicteerd?
De getuige: Ja, dat weet ik niet precies
meer. Door mijn collega Bleyenberg of door
mij.
De president: Juffrouw Nöggerath heeft
voor den rechtercommissaris verklaard, dat
Joanknegt aan zijn secretaresse het heele ver
hoor heeft gedicteerd.
De getuige: Dat is te gek om los te loop en.
Geen cognac en champagne ge
dronken, noch oesters gegeten.
De president: Dat proces-verbaal zou op
gemaakt zijn onder het genot van een glaasje
cognac.
De getuige: Ik heb nooit een druppel cog
nac over mijn lippen gehad. Ik gebruik nooit
sterken drank.
Er is in deze zaak door mij geen druppel
cognac gedronken en ook geen champagne
en ook geen oesters gegeten.
De president: In dat opzicht bent u t dus
eens met Johanknegt, die dat ook heeft ont
kend.
De getuige: Johanknegt heeft in deze
heele zaak maar één waar woord gesproken.
Dat was toen hij zei: „De twee Utrechtsche
rechercheurs zijn een paar keurige menschen
De president: Noemt u het n succes, het
verkrijgen van verklaringen, waarvan u
wist, dat ze op fantasie berustten?
De getuige: Wij hoopten, dat Johanknegt
zich te eeniger tijd zou tegenspreken en dan
konden wij hem in het nauw drijven.
De getuige ontkende, dat Johanknegt hem
in Utrecht reeds het op Nijenrode ont
vreemde goed zou hebben laten zien, voor
dat dit bij v. d. Dussen in beslag werd ge
nomen.
Johanknegt heeft er belang bij, iets te ver
tellen dat niet waar is, want wat hij in deze
zaak heeft gedaan, houdt het midden tus
schen heling en schuldheling. Dat Johan
knegt op een door hem genoemden datum
45 April inderdaad niet de goederen
a*n mij heeft getoond, blijkt trouwens ook
int het feit, dat ik dien dag niet op het poli
tiebureau ben geweest, omdat ik nachtdienst
had.
De president: Hoe stond de heer Onnes
tegenover Johanknegt?
Mr. Kappeyne merkte op, dat uit het feit,
dat de verdachte 1 uur lang gewacht
heeft, toch wel blijkt, dat Onnes aan Jo
hanknegt alle medewerking heeft verleend.
Maar als 'n particuliere detective zooiets van
mij verlangd zou hebben, zou ik doodeen
voudig gezegd hebben „stik".
De officier: Bij den rechtercommissaris
hebt u verklaard, dat Johanknegt en de ver
dachte onaangenaamheid hebben gekregen,
omdat Onnes hem geen zekerheid kon ver
schaffen omtrent de foto.
De verdediger: Ik protesteer tegen deze
bewering van den officier, die den getuige
iets anders in den mond legt, dan hij gezegd
heeft.
De getuige: Het eene sluit het andere
toch niet uit.
De getuige zei vervolgens, dat Johan
knegt hem verschillende bijzonderheden over
den brand bij v. d. Lee in Utrecht heeft ver
teld. Johanknegt wist daar meer van dan de
politie. Hij wist met zekerheid, dat de brand
gesticht was en dat de brandstichter aan de
achterzijde het pakhuis, waarin de schilde
rijen van Koning waren opgeborgen, was
binnengedrongen.
Johanknegt wist nog meer. Hij vertelde,
dat de brand was gesticht door den schakel
tusschen hem en Koning. (Later is getuige
eerst gebleken, dat daarmede Witbraad was
bedoeld). Johanknegt was in 't bezit van
een kluwen katoenen lont, waarmede de
brand gesticht zou zijn. Een deel van deze
lont had getuige in een glazen buisje bij
zich.
De president: Maar wij dwalen nu af. Is
er op 24 December 1932 tusschen u en Jo
hanknegt geen overleg gepleegd over de
vraag, waar de tweede partij goederen zou
worden terug gezonden?
De getuige: Neen.
De flauwte van Johanknegt.
De president: En is het waar, dat u de
voorwaarde hebt gesteld, dat de goederen
op Utrechtsch gebied moesten worden ge
vonden?
Getuige: Neen.
De president: Johanknegt en mej. Nögge
rath zijn afzonderlijk gehoord door den
rechter-commissaris. Zij hebben dit alle twee
beweerd.
De getuige: Ten eerste zijn de verklarin
gen van Johanknegt aan zijn secretaresse
voorgelezen, die ze heeft bevestigd en op de
tweede plaats heb ik zelf gezien, hoe Johan
knegt tijdens zijn verhoor onwel is gewor
den en door mej. Nöggerath ondersteund
naar de kraan is geleid. Toen bestond er
dus wel degelijk contact tusschen die twee.
De officier: Dat is wat nieuws. Dat heb
ik nog nooit gehoord. Ik stel er prijs op, dat
die zaak wordt onderzocht.
De getuige: doet u dat gerust. Een van
de rijksveldwachters heeft het ook gezien.
Die beweerde toen zelfs, dat zooiets om den
haverklap voorkomt.
Toen de getuige verder wilde spreken viel
de officier hem voortdurend in de rede.
Mr. Muller Massis protesteerde er tegen,
dat de officier den getuige intimideerde.
President: Denkt U dat het een lolletje is,
den heelen dag zoo'n verhoor te leiden?
Getuige (opgewonden): Zet me in arrest
en vraag het den autoriteiten. Ik heb nog
dienzelfden dag mijn superieuren in Utrecht
van het voorgevallene bij den rechter-com
missaris te Amsterdam in kennis gesteld.
Het tooneel werd een en al opgewonden
heid en verwarring.
De president sloot deze opgewonden zit
ting tot Donderdagochtend a.s. Rechter mr.
de Gaay Fortman verdween haastig in de
raadkamer, vóór het einde der zitting reeds
tot ieder was doorgedrongen.
Getuige van Cooten wordt Donderdag
verder gehoord.
HET GEBEURDE TE LOPIK.
Mishandeling van een leider der N.S.B.
De N S.B. hield op 15 Februari 1.1. in een
café te Lopik een vergadering, waarin de
heer Holswilder uit Schoonhoven als spreker
optrad. Na afloop der bijeenkomst zijn de
spreker en zijn gezelschap door een troep met
knuppels gewapende mannen uit Jaarsveld
aangevallen, waarbij de heer Holswilder be
wusteloos werd geslagen en later met ernsti
ge wonden aan het hoofd werd opgenomen
Ook bekogelden de aanvallers den auto met
steenen, zoodat deze onherkenbaar was ge-
Uit het verhoor der zeven verdachten, die
zich brutaal en opstandig gedroegen, zoodat
ze herhaaldelijk tot kalmte moesten worden
gemaand, construeerde de president van ae
rechtbank te Utrecht, waar de zaak gister be
handeld werd, nog eens den gang van zaken
op den bewusten avond. Een der verdachten
erkende, dat hij de ruit en een lantaarn van
den auto had stukgeslagen en toen de presi
dent hem naar de reden vroeg1, antwoordde
hij, dat hij dit in zijn drift had gedaan.
Verschillende andere verdachten verklaar
den, dat ze wel in de schuur waren gedron
gen, maar dat ze niet aan het gevecht of het
gooien hadden deelgenomen. Het was er
pikdonker en dus hadden ze ook niet kunnen
zien, wie het wel hadden gedaan.
De veldwachter uit Lopik, als getuige ge
hoord, verklaarde dat er veel roode elementen
op de vergadering waren geweest, zoodat
óngeveer 1/5 deel tij het zingen van het Wil
helmus overbleef. Buiten zette men de Inter
nationale in, waarop de veldwachter de men
schen verzocht geen herrie te maken, omdat
zij in hun vergaderingen ook niet graag
werden gestoord. Toen hij later met den spre
ker en enkele andere bestuursleden buiten
kwam, werd er eensklaps met steenen ge
gooid. Het was er levensgevaarlijk. We waren
dus gedwongen ons in het café terug te trek
ken. Toen er ongeveer 20 minuten verstreken
waren en men dacht dat de vechtersbazen
wat waren gekalmeerd, is men opnieuw naar
de schuur gegaan waar de auto stond. Het
leek eerst rustig, de koplichten van den wa
gen werden ontstoken, maar opnieuw begon
nen de kerels te gooien.
De veldwachter zeide, dat de steenen tevo
ren bij elkaar moeten zijn gebracht, evenals
de stokken, zoodat men van een tevoren be
raamden overval moet spreken. Verschillende
malen heeft de veldwachter gesommeerd tot
kalmte en toen dat niet hielp, een schot ge
lost. Ook dat heeft hij tevoren nog aange
kondigd maar of ze dat gehoord hebben,
durfde hij niet zeggen. Na het schot werden
ze pas goed woest. Met steenen en knuppels
drong men de schuur binnen „als een troep
wilde beesten" en het is alleen aan zijn storm-
lamp te danken dat hij enkele van de aanval
lers heeft kunnen onderscheiden. De veld
wachter vertelde dan wie hij had gezien.
De veldwachter vertelde ook nog, dat hij
enkele dagen later op Zaterdagavond een
schot had gehoord maar toen hij de buurt
had afgezocht, niemand had kunnen ontdek
ken. Voorts deelde hij mede hoe hij op een
avond op den dijk achterop is gefietst, ook al
in het donker, en met een mes in zijn tuniek is
gestoken. Op een vraag van den president
antwoordde hij, dat dit een tevoren door de
S.D.A.P. beraamde overal moet zijn geweest
en op een vraag van een der verdedigers,
waarop deze meening berustte, dat er op
Zaterdag na den overval een vergadering van
de afd. der S.D.A.P. was geweest waar,
naar enkele zegslieden hem hadden meege
deeld, de aanvallers zijn geprezen en waar
men geld voor de slachtoffers heeft verza
meld en voor de verdediging.
Getuige Holswilden, het voornaamste
slachtoffer, vertelde daarop, hoe een der
verdachten, dien hij bij name noemde en
dien hij ook bij het licht van zijn lantaarn
had herkend, hem bad toegeroepen: kapot zal
je en kapot zal ik je maken!
De officier van justiie eische ten slotte
tegen ieder der zeven verdachten, allen arbei
ders te Jaarsveld, een gevangenisstraf van 8
maanden.
Uitspraak 17 dezer.
DE MOORD TE SOMEREN.
De verdachte vrijgesproken.
Gister deed de rechtbank te Roermond
uitspraak in de zaak tegen den 34-jar.
L. Z. uit Someren, verdacht van dood
slag op Ph. Bollen, gepleegd op 7 Jan.
j.1. te Someren. Conform den eisch van
het O. M. werd verdachte, wegens ge
brek aan bewijs, vrijgesproken.
DOODSLAG TE WEERT.
De rechtbank te Roermond deed gister
uitspraak in de zaak tegen den 16-jari-
gen W K, die zijn 37-jarigen oom L. K.
in zijn woning in de Kanaalstraat te
Weert op 17 Januari j.1. meteen revolver
doodde. De rechtbank stelde W. K. voor
waardelijk ter beschikking van de re
geering met een proeftijd van drie jaar.
De eisch was ter beschikkingstelling van
de regeering tot zijn 21sten jaar en drie
jaren gevangenisstraf
POLITIE-STOPTEEKEN NIET
GEZIEN.
Automobilist tot drie weken
gevangenisstraf veroordeeld.
Vrijspraak in hooger beroep.
Onduidelijke stopteekens zijn levensgevaar
lijk in de eerste plaats voor hem, die de
auto's wil controleeren, maar ook voor de in
zittenden. Iemand, die een dergelijk teeken,
b.v. met een lantaarntje gegeven, over het
hoofd ziet, heeft daarom alleen nog geen
gevangenisstraf verdiend!
Het ligt voor de hand, dat de controle op
auto's in de grensstreken scherper is dan el
ders in het land, omdat de smokkelhandel
fantastische afmetingen heeft aangenomen.
Naar aanleiding van binnengekomen klach
ten wendde de A.N.W.B.-Toeristenbond voor
Nederland zich, zooals men weet, enkele
maanden geleden tot den minister van finan
ciën met het verzoek om den controleerenden
ambtenaren te instrueeren minder schielijk te
zijn met den kogel. De minister heef toen zelf
een inspectietocht gemaakt waarbij geconsta
teerd werd, dat de toestanden niet zóó erg
zouden zijn als de A.N.W.B. wel meende. Of
schoon dit resultaat niet erg bemoedigend
was, werd ook bij een volgende gelegenheid
door den minister toegezegd, dat event. noo-
dige verbeteringen zullen worden ingevoerd.
Frappant geval bijAmsterdam.
Maar inmiddels bereikte den A.N.W.B. een
klacht van iemand, die ver van de beruchte
grensstreek, in het vredige Halfweg (tusschen
Haarlem en Amsterdam) 'n politiestopteeken
over het hoofd gezien had. Dit feit nu had
men aangemerkt als een misdrijf, de justitie
zag hierin namelijk overtreding van art. 184
van het Wetboek van Strafrecht: het opzette
lijk niet voldoen aan een bevel van een be
voegd ambtenaar, hetgeen gestraft kan wor
den met gevangenisstraf tot drie maanden!
Het ligt voor de hand, dat de betrokken
automobilist zijn oogen niet kon gelooven,
toen hem uit de dagvaarding bleek wat ten-
laste gelegd werd. Hij was op een nacht in
Augustus (omstreeks halfeen) van Haarlem
naar Amsterdam gereden. Enkele kilometers
voorbij Halfweg was hem een auto langzij
gekomen waarin een veldwachter zat, die hem
liet stoppen. Daarbij vernam de automobilist,
dat de veldwachter hem in de bebouwde kom
van Halfweg met een lantaarntje een stop-
teeken had gegeven, doch in plaats van vaart
te verminderen was de auto doorgereden, zoo
dat de veldwachter zelf terzijde had moeten
springen om het veege lijf te redden. Dit
stopteeken stond in verband met controle op
achterlichten; een collega van den veldwach
ter had 100 meter terug geconstateerd, dat
de nummerplaat van de onderhavige auto on
voldoende verlicht was en daarna was dan 't
stopsein gegeven.
Niemand zag het sein.
Niet alleen de bewuste autorijder, maar
ook zijn drie passagiers verklaarden perti
nent, dat zij geen stopsein gezien hadden,
bovendien voerde de automobilist aan, dat het
uitzicht door mist niet helder was, terwijl ten
slotte tijdens de achtervolging best een ver
wisseling had kunnen plaats hebben. Niets
hielp, nadat de Haarlemsche kantonrechter
de kwestie van de nummerplaatverlichting
had afgedaan, volgde eenige maanden later
de behandeling voor den politierechter al
daar, die den verdachte bij verstek tot drie
weken gevangenisstraf veroordeelde, van
welk vonnis de automobilist in verzet kwam
voor denzelfden rechter. Hij bracht toen ge
tuigen mede, maar in weerwil van alle be-
toogen bevestigde de politierechter het ver-
stekvonnis.
Voor het Hof te Amsterdam.
Natuurlijk berustte de automobilist niet in
dit vonnis, hij teekende hooger beroep aan.
De A.N W B.-Toeristenbond voor Nederland,
die van oordeel was, dat het hier een zaak
van principieel belang voor het autoverkeer
in ons land betreft, nam de verdediging op
zich. De verdediger wees er in zijn pleidooi
nadrukkelijk op, dat het niet waarnemen van
een stopsein allerminst beteekent, dat de door
rijdende automobilist a tout prix een misdadi
ger is. De autorijder moet zijn aandacht con-
centreeren op den weg, het verkeer en de zij
straten eischen, vooral in bebouwde kommen,
een volkomen concentratie op normale ver
schijnselen. Een in het duister staande politie
agent voorzien van een wellicht zwak lan
taarntje kan allerminst als een uit ver-
keersoogpunt normale verschijning worden
opgevat. Van opzet kon volgens pl. in dit ge
val dan ook zeker niet gesproken worden, wel
bleek er uit, dat het van zeer groot belang is
om stopseinen duidelijker te geven. Niet al
leen voor den controleerenden politieman
maar ook voor de inzittenden van den wagen
en voor het overige verkeer zijn onduidelijke
aanhoudingen levensgevaarlijk.
De officier van justitie kon zich bij dit be
toog aansluiten, hij requireerde een kleine
geldboete, doch dezer dagen heeft het Am
sterdamsche Gerechtshof, onder vernietiging
van het vonnis van den Haarlemschen politie
rechter, den verdachte vrijgesproken.
De hulp van den raadsman van den A. N.
W. B. heeft dezen automobilist dus behoed
voor een straf, welke zeker iedereen als on
rechtvaardig gevoeld zou hebben.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK
TE ALKMAAR.
Meervoudige strafkamer.
Zitting van Dinsdag 3 April.
Klaas Herm. B., reiziger, Helder.
Thans gedetineerd. Poging tot dood
slag. 2 maal gepleegd, aniet bewezen,
vrijgesproken en in vrijheid gesteld.
Arie T. en Petr. T., schippers te 't Zand
(Zijpe). Vervoer van spiritus of gedis
tilleerd zonder bewijs dat daarvoor de
veischuldigde accijns was voldaan.
Ieder 4 maanden gevangenisstraf met
verbeurdverklaring der inbeslag geno
men sterken drank.
DE HEILOOSCHE INBREKER VAN
DEN KOUDEN GROND.
De groote voorraad nog niet afge
dane strafzaken was oorzaak, dat het
meervoudig college gedwongen was ge
weest, zoowel op de begrafenisdag van
wijlen Koningin-moeder Emma, als op
den dag onmiddellijk volgende op de
Pcschen, strafzitting te houden.
Bedoelde zitting ving aan om half twee
met de uitspraken en daarna werd
voortgezet de behandeling der strafzaak
contra den bekenden 22-jarigen .koop
man Adrianus Petrus Gr., wonende te
Heiloo, thans reeds geruimen tijd in
voorarrest, ter zake de tegen hem be
staande verdenking, dat hij zich in den
na.'ht van 8 op 9 November j.1. door
verbreking van een vensterruit toegang
had verschaft in een perceel bewoond
door den veehouder Jan Lengers aldaar,
die kort tevoren koeien te Alkmaar had
verkocht en dus geacht kon worden 'n
aardig duitje in petto te hebben, wat in-
tusschen aan den nachtelijken bezoeker
bekend was.
Reeds op 16 Januari stond Adrianus
Petrus voor dit feit terecht, doch, hoe
wel de antecedenten van dezen knaap
niet heel schitterend waren, vond de
rechtbank termen, alsnog een nader on
derzoek in te stellen, vandaar de reprise
op heden.
Het door dr. Hoeneveld ingestelde on
derzoek had tot conclusie, dat verdachte
wél toerekenbaar, doch zeer onverschil
lig is. Hij heeft a-sociale neigingen.
De officier requireerde opnieuw 7
maanden gevangenisstraf, doch thans
met aftrek van 2 maanden voorarrest.
Mr. A. G. de Lange, verdediger van A.
P. Gr., vermeende dat verdachte toch
wel een psychopatisch beeld vertoonde.
Voorts betwijfelde pleiter, of het wettig
en overtuigend bewijs wel was geleverd,
zoodat tot vrijspraak moest worden ge
concludeerd, doch pleiter sprak deze
conclusie uit, maar verzocht het opleg
gen van een zoodanige straf, dat deze
door het voorarrest ongeveer zou worden
gecompenseerd.
KNOEIERIJ MET KERKELIJKE
OBLIGATIÉN TEN BEHOEVE VAN
EEN KERK TE FADT IN HONGARIJE.
De 40-jarige, te Akersloot geboren, as
suradeur en commissionnair Petrus
Paulus V. te Alkmaar, thans in voor
arrest, verscheen als verdacht van
vaischheid in geschrifte met gebruik
making daarvan, voor de meervoudige
strafkamer.
Volgens dagvaarding zou verdachte te
Alkmaar in September 1931 een aantal
obligatieformulieren hebben doen druk
ken met betrekking tot een kerkelijke
leening ten behoeve van de parochie van
den allerheiligsten Verlosser te Fadt
in Hongarije, van welke obligaties hij
als waren zij echt en onvervalscht, had
uitgegeven en wel 2, groot 1000 aan
zekeren heer H. M. Bosman, veehouder
te Zijpe en 15 dusdanige obligaties aan
den heer W. Slijkerman te Oude Niedorp.
In deze zaak waren gedagvaard 4 ge
tuigen, J. H Droge, Rafaël, Bosman en
Slijkerman. Verdachte werd voorts juri
disch bijgestaan door mr. Thomas te
Hoorn.
De heer V. erkende wèl het telaste ge
legde feit, doch wees eenig strafbaar
opzet van den hand. Wel was hem be
kend, dat de oorspronkelijke stukken
niet naar behooren waren afgewikkeld.
De door verdachte uitgegeven stukken
waren niet gezegeld en door hem getee-
kend met den naam Lohman.
Allereerst werd gehoord de heer
Dröge, typograaf te Alkmaar, die op
last van den verdachte een 50-tal obli
gaties als hier voren vermeld, had gedrukt
ten bedrage van 39.52. Het had ge
tuige niet gefrappeerd, dat de stukken
niet gezegeld waren. Een origineel stuk
had getuige niet gezien en verdachte
had niet gezegd, dat deze stukken
slechts voorloopig moesten dienen.
De administrateur van de voormalige
Burgers Bank te 's-Gravenhage, de heer
Rafaël, verklaarde, dat in 19*28 een emis
sie had plaats gehad ten behoeve van
de parochie van de Allerh Drievuldig
heid te Fad in stukken van diverse
waarde en alstoen was ook een derge-
(Niet officieel)
2de klasse, 2de Ifjst
Trekking van Woensdag 4 April 1934
Hooge Prijzen
1500.— 12318
1000.— 6473 18937 20960
400— 8633 17135
200— 14516 20072
100.— 738 1628 4463 5366 8637 11692 14011
18065
Prijzen van 35.
124 172 188 273 308 317 340 347
355 375 398 429 449 485 534 560
590 620 630 635 664 736 8<>7 811
821 823 844 851 882 886 895 927
953 966 995 1001 1036 1045 1064 1073
1078 1135 1183 1235 1291 1330 1331 1330
1363 1376 1385 1409 1430 1458 1461 1487
1494 1505 1515 1522 1543 1595 1609 1637
1692 1758 1779 1806 1816 1891 1892 1900
1913 1916 1993 2048 2072 2124 2132 2144
2168 2214 2221 2246 2277 2286 2288 2315
2352 2489 2610 2619 2645 2683 2696 2711
2715 2720 2827 2844 2863 2901 2917 2941
2947 2956 3007 3059 3090 3140 3162 3209
3248 3266 3275 3305 3402 3428 3429 3472
3494 3501 3568 3573 3588 3625 3685 3695
3716 3835 3876 3890 3901 3931 3957 3962
3986 3989 4002 4006 4014 4015 4051 4057
4068 4074 4103 4111 4206 4286 4306 4322
4384 4415 4421 4434 4497 4538 4591 4752
4757 4764 4834 4848 4867 4901 4962 4973
4981 4992 5013 5040 5096 5130 5152 5164
5190 5253 5292 5323 5427 5470 5497 5513
5565 5578 5640 5685 5705 5712 5718 5730
5766 5775 5794 5799 5875 5935 5940 5958
5964 5978 5995 6002 6006 6008 6105 6117
6174 6175 6203 6244 6261 6270 6282 6292
6348 6392 6421 6433 6436 6479 6480 6554
6596 6680 6689 6692 6738 6761 6821 6885
6893 6898 6941 6972 6979 7009 7019 7045
7057 7062 7154 7159 7209 7218 7233 724»
7251 7263 7375 7386 7402 7413 7421 7433
7485 7509 7568 7600 7606 7651 7679 7743
7746 7748 7756 7805 7844 7864 7962 7978
8024 8072 8081 8089 8091 8113 8133 824»
8307 8311 8379 8404 8435 8470 8479 8511
8512 8513 8521 8528 8607 8641 8651 8661
8663 8681 8709 8735 8746 8761 8772 8774
8781 8830 8915 8931 8957 9000 9016 9074
9088 9097 9102 9128 9170 9202 9236 9239
9242 9252 9264 9273 9274 9349 9354 9358
9391 9393 9397 9405 9406 9434 9481 9559
9568 9569 9582 9597 9638 9656 9670 9708
9720 9724 9801 9824 9827 9859 9933 9966
9986 10038 10044 10072 10080 10105 10109 10115
10174 10184 10214 10234 10269 10270 10275 10351
10412 10457 10459 10463 10490 10512 10526 10575
10638 10662 10669 10681 10687 10730 10738 10781
10786 10795 10797 10873 10900 10908 10929 10935
10968 10971 10989 11000 11003 11051 11067 11073
11077 11089 11130 11136 11153 11263 11343 11366
11409 11423 11436 11452 11463 11493 11556 11596
11607 11622 11641 11655 11656 11688 11708 11711
11738 11773 11802 11844 11867 11878 11917 11919
11962 11993 12007 12037 12073 12091 12095 12122
12156 12163 12227 12260 12316 12339 12361 12371
12426 12435 12450 12514 12535 12536 12543 12556
12566 12574 12579 12595 12630 12674 12724 12759
12784 12785 12801 12813 12820 12823 12910 13009
13023 13051 13143 13282 13284 13301 13333 13355
13392 13454 13506 13530 13593 13605 13661 13675
13755 13790 13860 13910 13984 14002 14079 14090
14101 14203 14223 14242 14262 14325 14368 14371
14393 14402 14466 14467 14521 14526 14584 14604
14608 14743 14828 14864 14938 14951 14999 15010
15014 15027 15097 15107 15166 15171 15272 15345
15397 15464 15505 15514 15524 15599 15613 15627
15631 15710 15718 15751 15754 15766 15804 15820
15821 15839 15889 15935 15937 15984 16008 16017
16034 16042 16052 16106 16187 16216 16249 16300
16311 16331 16343 16365 16378 16413 16448 16475
16503 16506 16671 16685 16693 16700 16703 16735
16751 16808 16828 16848 16863 16921 16949 16977
17000 17028 17125 17142 17143 17166 17190 17191
17244 17266 17331 17377 17381 17473 17483 17490
17523 17553 17567 17573 17733 17792 17800 17853
17868 17882 17884 17894 17929 17961 17968 17989
17996 18001 18002 18014 18036 18046 18051 18094
18111 18113 18126 18143 18152 18175 18206 18209
18241 18263 18329 18334 18343 18361 18372 18441
18461 18517 18562 18578 18611 18631 18658
18705 18707 18740 18754 18781 18790 18796 18846
18936 18958 19028 19032 19121 19138 19155 19197
19211 19248 19294 19301 19317 19327 19338 19350
19358 19372 19394 19405 19432 19441 19457 19479
19484 19491 19492 19519 19528 19530 19535 19552
19573 19600 19674 19772 19786 19796 19805 19822
19853 19891 19941 19960 19967 19994 20004 20091
20098 20100 20135 20143 20154 20166 20274 20292
20324 20325 20338 20341 20351 20373 20410 20424
20483 20484 20507 20520 20561 20603 20652 20666
20681 20694 20703 20776 20790 20827 20864
Verbeteringen 2e kl. Ie lijst: 293 m. z. 294;
2827 m. z. 2829; 3490 m. z. 3470; 7822 m. z. 7872.
lijk stuk geleverd aan het commis-
sionnairsbedrijf van Verduin te Scha-
gen.
Door verdachte werd opgemerkt, dat
te Eindhoven ook een particulier een
dergelijke leening had uitgeschreven
De getuige Bosman uit Schagerbrug
had door welwillende bemiddeling van
verdachte een groot bedrag verloren
Hij had verdachte een aantal stukken
ter waarde van 4300 ter hand gesteld
om te verzilveren. Deze opdracht vlotte
heel slecht en toen begon Bosman zijn
commissionnair te wantrouwen. Na
aansporing om de afwikkeling der za
ken wat te bespoedigen, kreeg Bosman
ru en dan 'n paar honderd gulden en
tenslotte ontving hij twee der gefingeer
de obligaties van Fad, zoogenaamd
ter waarde van 2000.
Verdachte had bij deze aanbieding op
gewekt gezegd: Nu heb ik weer wat!
Volgens verdachte was hij destijds aan ge
tuige Bosman geen geld schuldig, wat zijn
boeken zouden kunnen uitwijzen. Echter gaf
hij toe, dat hij van getuige 5 stukken had ont
vangen ter waarde van 4300, doch deze
schuld had hij gedelgd door levering van
andere stukken die hij zelf had gefabriceerd.
Getuige Bosman ontkende dat verdachte in
zijn tegenwoordigheid bedoelde stukken zou
hebben geteekend. Het bleek dat met de ver
wisseling van diverse stukken op een won
derlijke manier door verdachte was geschar
reld.
De 65-jarige veehouder W Slijkerman te
Oude Niedorp begon met de moedgevende
verklaring dat de connecties met verdachte
hem zijn gansche vermogen hadden gekost!
De verdachte stak hem echter een riem
onder het hart met de bekende spreuk: Alles
komt terecht", wist om de zaak te redden,
twee accepten groot 30.000 los te krijgen
en gaf Slijkerman toen als onderpand 15
stukken van de Parochie van de Allerheilig
ste Drievuldigheid, rentende 8 procent die hij
zelf had gefabriceerd. Gteuige had echter
geen trek in deze stukken en verkreeg van
verdachte de toezegging dat hij niet-
kerkelijke stukken zou leveren, doei deze
stukken had Slijkerman nimmer gekregen
Alweer een reuze knoeiboelDe officier ging
deze onverkwikkelijke obligatie geschiedenis
nog eens na en releveerde dat de yalsche
