Nederland wint van Ierland met 5-2.
Onze voorhoedejredt den strijd. het klokje tikt.
het gevaarlijke binnen-trio.
voetbal-vreugde.
Vóór den grooten strijd.
Na den heroïken strijd.
Het verloop van den strijd.
Er is wel eens beweerd, dat Nederland
in het Stadion zoo slecht speelde, omdat
het elftal steeds te weinig contact had
met het publiek
Daar schijnt iets waars in die bewe
ring te liggen. Wel is het product van
Wils zeer fraai, maar het speelveld ligt
iets te ver van de tribunes verwijderd
en vooral de koude wielerbaan is een
onprettige afscheiding geweest.
Toen de hulptribunes voor de beide
overdekte kwam, werd het geheel intie
mer; er kwam meer contact met de spe
lers en meteen werd het succes grooter,
Doen nu, gisteren wai alles geheel an
ders. De overgroote belangstelling van
dezen wedstrijd was oorzaak, dat op
nieuw hulptribunes gebouwd moesten
worden. En ziet, dat volle stadion, met
hulptribunes op de wielerbaan, met
groote tribunes achter de doelen, dat
v^Ile, tjokvolle stadion was nu plot-e-
ling een echt veld geworden, dat om
zoomd was door kijkers.
Het geheel deed verbazend prettig aan.
0——
De massale in.ocht begon al vroeg.
Treinen uit alle provincies brachten be
zoekers naar Amsterdam, autobussen
met alle letters er op, brachten honder
den van naar onze hoofdstad, duizenden
"particuliere auto's verlevendigden de
wegen rondom Amsterdam.
In de stad zelf heerschte een ongeken^
de drukte. Amsterdammers, die wij spra.
ken, vonden het een uitgelezen dag,
meenden, dat nog nimmer zooveel ver
tier in de stad geweest was.
Er heerschte in alle straten, in alle
café's een interland-sfeer, grooter, inten
ser dan anders, zelf grooter dan bij
NederlandBelgië.
Al vroeg trokken wij naar den Amstel-
veenschen weg. Daar heerschte weer de
bekende drukte en de Amsterdamsche
politie was weer in voll eactie. Tempo,
tempo! dat was haar devies; hoe sneller
de auto's reden, hoe beter; er moest geen
opstopping komen.
En er kwam geen opstopping! Alles
liep vlot. En weldra vulden de tribunes
zich. De Marathonpoort stond vol. Daar
passeerden alle menschen van de aller
nieuwste tribunes; 't was iets nieuws,
maar ook dat nieuwe liep als gesmeerd.
Verder was alles als gewoon. De muziek
der Amsterdamsche politie speelde de
meest frissche marschen, vlaggetjes
gingen nu al de hoogte in; sfeer was er
en sfeer zou er blijven!
Toen kwam de strijd, de enerveerende
strijd, die Nederland won met 5 —2. Maar
voor dat het zoover was, bleek toch een
deel van het publiek weer eigenwijs ge
weest te zijn. 't Was algemeen bekend,
dat houders van kaarten voor de nieuwe
tr ibunes voor 2 uur binnen moesten zijn.
De groote massa was inderdaad binnen;
een resteerend gedeelte kwam te laat én
miste een deel van den strijd, een deel
waarin echter geen doe'punten gemaakt
werden .Deze telaatkomers zullen een
volgende keer de eersten zijn!
Wij hebben het Zaterdag gehad over
he te groote optimisme, dat er bij het
ptJ>Iiek heerschte. Gelukkig was dat bij
ae spelers anders; Karei Lotsy had met
zfa bekende woordenvloed de spelers
gewaarschuwd; zij wisten drommels
goed, dat de strijd zwaar zou worden,
zwaarder dan ooit, ook al omdat het
deze keer ging om de puntjes en niet al
leen om de eer!
Maar het publiek? Zeker, een zeer
groot deel zag den wedstrijd met een
zekere bezorgdheid tegemoet. Dat waren
zij, die geregeld wedstrijden bezoeken,
die weten, dat niet steeds het geluk met
een elftal is. Maar anderen dachten zoo
niet. Zij zagen slechts de 93 tegen
België voor hun ocgen en droomden
reeds van dubbele cijfers. En het heeft
ons zeer verwonderd, dat men nog niet
van een Nederlandsch wonterteam heeft
gesproken.
Echter, er was één overeenkomst.
Iedereen wist, was er absoluut van over
tuigd, dat Nederland goed voetbalde.
Iedereen wist, dat dit elftal zeer moeilijk
te kloppen was, dat het tegen elk ander
elftal een kans zou hebben, zelfs tegen
een Oostenrijk, zelfs tegenIerland.
Een kans, maar meer niet. Zoo dacht zij
er over. Zij vonden den wedstrijd geheel
„open" en elke uitslag zou mogelijk zijn.
De successen der laatste tijden heb
ber half Nederland voetbal-gek gemaakt
Fraaie overwinningen leiden daartoe en
wij wisten het: Nederland telt een
woordje mee!
Vandaar de sfeer, de prettige sfeer;
vandaar de beklemming tevens. Vroeger,
toen Nederland wel eens tegen profs
speelde, wist men, dat die profs sterker
waren. Men legde zich daarbij neer en
vroeg slechts af, met hoev^e.l wij zou len
verliezen.
Dat is nu veranderd. De Oostenrijk-
sche profs wonnen met 1—0 dank zij
100 veine en de Iersche profs
We zouden zien
't Is misschien nog een minuut voor half
drie, als trompetgeschal, het bekende „geeft
acht"-signaal, van den Marathon-toren
klinkt. De muziek heeft zich opgesteld voor de
eere-tribune, een leger van persfotografen
staat gereea, om aan te vallen, boven ons
saorren drie vliegmachines, de Marathon
faroü »!e 'U1(;^en en meteen verschijnen de
in "'®zeJlun volkslied hooren, blijven ze
r.rrff j?° stean, doch worden weldra gedi-
ïgeerd naar de bekende plaats. Ze doen heel
erg kennen blijkbaar deze ceremo
nie niet al te best.
Even daarna komen de Nederlanders en
een enorm hoezee klinkt op. En niet zoodra
linken de eerste tonen van ons Wilhelmus
en alles zingt het volkslied mee,
zoo krachtig zoo massaal, als wij nog nim
mer gehoord hebben. Er zit electriciteit in de
lucht, het publiek :s nu al enthousiast. Alle
maal nog vanwege de 9—3!
i traPPen de spelers zich los en dan
laat Ohlsson tossen. Puck van Heel raadt
goed en laat de Ieren het stadsdocl verdedi
gen. Verschil in terreinhelft is er echter vrij
wel niet, de wind staat precies dwars over het
veld, doch straks kan er een voordeeltje ko
men. Als nl. de zon komt, krijgt Ierland in
de tweede hel'f deze zon schuin tegen zich.
Om precies 5 over half drie stellen de vol
gende elftallen zich dan op en trapt Moore
af:
Nederland*.
v. Male
Weber van Run
Pellikaan Anderiesen van Heel
Wels Vente Bakhuys Smit Mijnders
Meehan Jordan Moore Squires Kennedy
Kendrick Chatton O'Reilly
Byrne Gaskins
Foley.
Ierland.
Heel eventjes wordt er verkend; de Ieren
zetten Moore ver vooruit, doch Weber ont
dekt dat al direct en voor dat Moore in actie
kan komen, is de bal al bij onze voorhoede en
heel onverwacht schiet Bakhuys van verre
op het doel. Het schot is echter te zacht en
Foley werkt weg.
Direct stoomt de Iersche voorhoede vlot
combineerend op v. Male af, doch van Run
onderschept op fraaie wijze het leer. Weer
gaat het op het lerache doel af.
Gaskins mist, maar Smit is te verrast, om
van dien misser te profiteeren.
Het spel gaat razend snel op en neer en
beurtelings zijn de doelen in gevaar. Bij ons
staat echter Weber als een rots en slaat elke
poging, om te doelpunten, af op zekere
wijze. Het spel is intusschen niet bijzonder
fraai; wel gaat het snel, maar het combd-
neeren is iets onzuiver, terwijl de voorzetten
ook niet afgemeten zijn. Voorloopig is onze
voorhoede iets gevaarlijker, omdat ze een
zeer open spel spee.t, terwijl de Ieren het met
een klein beetje te kort spel probeeren en bo
vendien niet durven te schieten.
Plotseling geeft Andriesen een mooie pass
naar Bakhuys Het leer is iets te snel en
Bakhuys kan er net niet bij. Even later krijgt
Vente een kans; een hard schot volgde maar
helaas redtBakhuys, tegen wiens been
het leer vliegt en ver naast het doel vliegt de
bal uit.
Tevens blijkt op dit moment, dat Mijnders
er totaal uit is. Hij kan geen bal vrij maken
en bovendien zijn zijn voorzetten onzuiver,
ïn toch blijft Nederland gevaarlijk en zoo
ziet plotseling Bakhuys de Iersche verdedi
ging passeeren; zijn schol faalt echter.
Een zeer gevaarlijke Iersche aanval volg
de, doch Weber redt tot twee keer toe op
een wijze, die bewondering afdwingt. Een
volgende aanval van den linkervleugel
strandt op buitenspel van Moore, die trou
wens voor dien tijd al eenige keeren in de
val is geloopen, waardoor onze verdediging
het nog vrij gemakkelijk gehad heeft.
Een vrije trap veroorzaakt dan een snelle
Nederlandsche aanval, doch Foley stopt eerst
een kopbal van Smit en direct daarop een
schot van dezen speler. En nog geen minuut
later kopt Smit al weer in, doch weer is
Foley op zijn plaats. En zoowaar stopt hij
nog net op de lijn een kogel van Vente.
Het spel is zeer fel; er heerscht de com
petitie-sfeer en de Ieren ontsieren hun spel
door prof-trucs. Moore blijft maar buitenspel
staan, zichtbaar tot zijn eigen ergernis. En
opnieuw valt Nederland aan, Wels geeft
door naar Bakhuys, doch Foley neemt onzen
mid-voor den bal als 't ware van de voet af!
Al weer volgt een snelle aanval der Ieren,
doch van Run weet te redden. Echter de
Ieren komen terug en mogen dan de eerste
corner nemen. Kennedy neemt den backschop
heel zuiver, doch v. Male stompt weg. Al
weer volgt een Iersche aanval, doch Jordan
schiet precies in het zijnet. En als de druk op
ons doel aanhoudt, blijkt Weber in ongeken-
den vorm en retourneert alles. Toch kan hij
niet alles doen en plotseling houdt Jordan
vlot bij het doel, maar hii durft niet schieten,
zet terug naar Meehan, die over de lat
poeiert!
Dan, bij een rush van Wels, mag Neder
land een corner nemen Mijnders zet het leer
prachtig voor het doel. Maar Vente is precies
iets te laat. En direct daarop moet v. Male
hoog opspringen een voorzet onderscheppen.
Nu zijn de Ieren weer in den aanval, doch
opnieuw is Weber de rots' En ais van Run
even later in het nauw gedreven wordt, moet
hij corner trappen. Anderiesen zorgt er voor,
dat deze geen onheil brengt en ruimt op.
Dan moet gestopt worden voor Jordan,
die gewond raakt en vervangen wordt door
Horlacker, die buiten gaat spelen, terwijl
Meehan nu linksbinnen speelt.
Als v. Male dan ver uittrapt, komt de bal
bij Bakhuys, die ineens naar Wels passeert.
Een afgemeten voorzet volgt en Smit zet zijn
hoofd eronder. Foley duikt, maar te laat en
Nederland leidt met 10!
Er is dan nog 3 minuten te spelen.
Rèods denken wij, dal met dezen
voorsprong de rust zal ingaan, want
twee vinnige aanvallen der Ieren wor
den afgeslagen door Pellikaan en
Smit, doch dan krijgt Moore het leer,
een verre schuiver volgt en v. Male
grijpt mis! (11) Net, als bij het eerste
Belgische doelpunt!
En zoo komt de rust met een gelijken
stand!
De tweede hellt.
De teleurstelling bij dien gelijkmaker
wordt in de rust niet onder stoelen en
banken gestoken en vooial van Male
wordt fel becritiseerd. Veel tijd tot debat
is er echter niet, want om 3.35 uur wordt
weer begonnen.
De Ieren vallen direct snel aan en
Moore krijgt al dadelijk een kans. Het
schot gaat echter net over! Dan combi
neeren Mijnders en Smit heel snel en
Mijnders lost een scherp schot, dat Gas
kins op de doellijn stopt!
Even later zal Vente het probeeren;
hij passeert een back en net als hij zal
schieten, wordt hij gehaakt. Het fluitje
klinkt, doch tot aller verrassing beslist
Ohlsson, dat het,een vrije trap net op
de lijn van het beruchte gebied is. Dat
was fout: de overtreding geschiedde ver
binnen het strafgebied!
Wels moet de vrije schop nemen en
plaatst een heel zacht boogballetje in
den uitersten bovenhoek! Foley grijpt
en kan precies corner tippen. En deze
levert niets op.
Nog een paar Nederlandsche aanval
len volgen en dan krijgt Ierland de over
hand. Telkens vallen ze aan, steeds
fraai combineerond. Doch de com
binatie wordt te ver doorgevoerd en
Weber en van Run kunnen telkens in
grijpen.
Dan krijgt Ierland een corner te ne
men; Horlacher zet scherp voor het
doel, v. Male stompt mis, doch An-
deriessen weet nog juist op de lijn te
redden!
Merkwaardig genoeg begint Neder
land heel onzeker te spelen; het plaat
sen wordt slordig en alleen de verdedi
ging houdt stand. Een paar uitvallen
brengen even wat oplichting, doch dan
komt
het tweede Iersche doelpunt.
De tweede helft is net 13 minuten oud,
als Squires ver in het veld een pass wil
geven naar Moore. v. Run laat het leer
loopen voor v. Male, die gemakkelijk
kan stoppen. Moore loopt echter door en
met een vaart duwt hij v. Male in het
doel. Goal!
Een gejoel en gefluit gaat op, maar
het doelpunt is geldig.
Bakhuys trapt weer af, doch slechts
een kopbal van hem gaat over de lat en
de Ieren zijn al gauw weer in den aan
val. En onze Oranje-jongens kunnen
zich niet loswerken. Het lijkt er op, dat
Nederland nu geslagen is. Het publiek
wordt stil, wordt angstig stil. Minuten
lang duurt het duel tusschen de Iersche
voorhoede en onze verdediging en als
dan eindelijk Weber en Pellikaan op
luchtig brengen, krijgt Mijnders een be
vlieging. Nu schaart hij net als tegen
België, twee spelers schudt hij van zich
af en in uiterst moeilijke positie zet hij
hoog voor het doel. Vente vangt op, een
tikje naar Bakhuys en
de gelijkmaker ligt in het net!
Na 23 minuten is de stand weer gelijk!
Nu wordt het publiek wakker en de spe
lers krijgen nieuwen moed. Plotseling is er
weer niets van den uitslag te zeggen en de
Ieren voelen zich lang niet gerust. Dat blijkt
uit de vele prof-trucjes, die ze uithalen en
vooral Moore doet soms zeer onsympathiek.
Onze voorhoede komt nu pas goea los en
zelfs Anderiesen weet een keer hard op hei-
doel te schieten. Foley stopt echter alles.
Zoo verstrijkt de tijd. Onze backs stoppen
met voeten en hoofd diverse ballen en van
Male krijgt heel weinig te doen. En langzaam
wordt de druk op het Iersche doel grooter.
In de 34ste minuut zal het dan gebeuren. Een
fraaie, breede aanval van de onzen brengt
het leer vlak voor het doel en Byrne kan
slechts corner trappen. Wels plaatst het leer
zeldzaam zuiver voor het doel, Bakhuys kopt
tegen de kruising, de keeper slaat het leer
weg en opnieuw kopt BakhuysVol
treffer!
Nederland leidt met 32!
Het publiek is dol, de spelers juichen, er
heerscht sfeer.
Er is nu nog 12 minuten te spelen. En het
succes van Bakhuys prikkelt de anderen en
nu pas komt ons elftal op stoom. Mijnders
goochelt, zet voor en schoten van ons bin-
nentrio volgen. Even nog dreigt er gevaar
voor ons doel, doch van Run bezweert dat
en dan stormt onze voorhoede weer op het
vijandelijke doel aan. Fraai is het combinee
ren en als Vente even het leer vrij krijgt,
volgt een kogel en 't is 42. Nog 6 minuten
is er te spelen.
Nederland ruikt de zege en valt nogmaals
aan. Al weer combineert onze linker-vleugel
heel vlot en rukt de Iersche verdediging uit
elkaar. Smit maakt een schijnbeweging, een
schot en 't is 52.
Nog 4 minuten. Nederland blijft aanval
len; nog eens probeert Ierland het, doch We
ber heeft weinig moeite met deze poging en
dan
Dan is het tijd. Het publiek stroomt op het
veld, de spelers nemen Karei Lotsy op de
schouders en wij
Wij gaan naar Italië!
Wij hebben gewonnen! De gevaarlijke Ier
sche profs kunnen vandaag naar huis gaan
en daar vertellen, dat Nederland een ploeg
ïeeft, die respect afdwingt Maar ongetwij
feld zullen ze er bij zeggen, dat de uitslag
een beetje geflatteerd is.
Wanneer wij nog eens even het verloop van
229 uur: groen-geshirte Ieren op hst
grastapijt.
2.31 uur: oranje*»»jen presenteeren
zich.
2.32 uur: 38579 menschen zingen het
Wilhelmus; de rest zwijgt.
2.34 uur: kruis of munt.
2 35 uur: Moore trapt af.
2.37 uur: Begin van een regen van vrije
trappen tegen Ierland.
2.56 uur: Einde van dien regen; een
corner op het Hollandsche
doel.
3.03 uur: Mijnders bij de hoekvlag; geen
succes.
3.10 uur: Nu Ierland weer een corner.
3.17 uur: Smitje kopt en 41.102 men
schen juichen. (10).
3.19 uur: De revanche: 11. O v. Male
3.20 uur: Even op adem komen.
3.35 uuiHet beruchte kwartiertje be
gint
3.42 uur: Corner op het Iersche doel.
3.44 uur: Van Male bezorgt ons een ze
nuwaanval.
3.48 uur: Pinkpillen, een afgekauwde si
garet, een brok, kauwgummi
achter in de keel (12).
3.49 uur: Corner van Mijnders.
3.50 uur: Einde berucht kwartiertje.
3.51 uur: Weer begint het te regenen
(d.w.z. vrije trappen),
3.58 uur: De regen houdt op.
3.59 uur: Wij gaan(2—2).
4.14 uur: Wij gaan naar(32).
4.14 uur: Wij gaan naar Italië (42).
4.17 uur: Wie heeft er nog kaarten voor
Italië (5—2).
4.20 uur: Gaat U mee naar Rome?
den strijd nagaan, dan zijn de cijfers inder
daad een beetje geflatteerd. Of beter gezegd,
het had geen 52 mogen zijn, maar wel was
een andere uitslag normaal geweest.
Onze voorhoede heeft weer 5 doelpunten
kunnen maken en dat beteekent, dat wij thans
een zeer productieve voorhoede hebben. Maar
het was ongetwijfeld niet bij 5 doelpunten ge
bleven, als Ohlsson iets beter had opgelet,
Tot twee keer toe bleef Ierland een straf
schop gespaard en in beide keeren was dat
toch verdiend geweest. De eerste keer gaf
Ohlsson een vrije trap juist op de iijn van het
beruchte gebied en de tweede keer zag hij de
overtreding niet. Bovendien had onze voor
hoede niet al te veel geluk. Tal van schoten
gingen precies naast of over de lat, verschil
lende kopballen werden nog net gestopt, kort
om, de Ieren hadden niet over het geluk te
klagen in hun verdediging.
Daarnaast rijst de vraag, of Ierland dan
niet meer dan twee doelpunten verdiend heeft.
Hun combinatievermogen was toch zeer goed.
Dat is allemaal wel waar, maarhet
combinatiespel werd veel te ver doorgevoerd.
Steeds ging alles even vlot, maar als men
op schotafstand kwam, durfde men niet te
schieten. En onze verdediging kon dan ook
steeds opruimen. Toch had ook onze verdedi
ging een paar keei geluk, maar dat bleek
eigenlijk uit fouten van van Male. Een corner
miste hij en Anderiesen werkte net op tijd
weg; een bal beoordeelde hij verkeerd en
het schot ging over de lat.
Aan den anderen kant blunderde v. Male
twee keer en dat kostte twee doelpunten. Eerst
mist hij een lage schuiver van Moore en in
de tweede helft werd hij met bal en al in doel
geloopen door Moore. Dat laatste was wel
heel frappant, want van Run had het leer wel
heel best kunnen stoppen. Hij liet het echter
expres loopen voor van Male, omdat een
keeper nu eenmaal beter kan wegwerken. Met
het fatale gevolg.
Was alles normaal gegaan, dan had Ier
land wellicht twee doelpunten kunnen maken,
maar onze voorhoede had naast die 5 doel
punten zeker nog 2 strafschoppen moeten be
nutten.
Zoodat Ierland zelfs nog tevreden mag zijn
met dezen uitslag.
Toch was dit elftal sterker dan dat der
Belgen; dat bleek vooral in het veldwerk.
Da-t was verrassend goed. Maar het was nu
eenmaal niet productief. En zelfs Moore, die
de beste van het geheele elftal genoemd werd,
was niet productief. Wij hadden van hem na
zijn schuiver verwacht, dat hij meer van deze
schoten zou lossen, maar het gebeurde niet.
En toch had hij genoeg bewegingsvrijheid,
omdat Anderiesen hem heelemaal niet „scha
duwde".
Nee, de schotvaardigheid der Ieren is
tegengevallen. Maar overigens? Een uitste
kende ploeg met fraai kop- en voetwerk en
met een sterke verdediging, die pas in het
laatste kwartier uit elkaar gerukt werd. En
toen was er geen houden meer aan.
De Nederlanders hebben geprobeerd, hun
eigen spelletje te spelen en dat was goed ge
zien. En toch wilde het in de eprste helft niet
vlotten. Vooral Pellikaan en Mijnders kon
den niet in hun spel komen; hun plaatsen
was heel onzuiver en Mijnders gaf nimmer
een afgewerkte voorzet. De rest van het elftal
was er dadelijk goed in, zoodat ondanks het
min of meer falen van deze twee spelers de
strijd direct aantrekkelijk was.
In de achterhoede schitterde Weber. Hij
bleek een enorme versterking en van Diepen
beek kon niet in zijn schaduw staan. Echter
ook van Run was safe en met hun beiden
zorgden ze er vooi, dat van Male niet veel te
doen kreeg.
In de halflinie was na het herstel van
Pellikaan geen zwakke plaats meer Van Heel
en Anderiesen speelde vlot en gemakkelijk en
wisten de voorhoede steeds te voeden, terwijl
Als „gewoon" mensch heb ik de achteraf
wel lichtzinnige gedachte gehad, dat wan
neer ik maar tijdig een kaart voor Holland
Ierland aanvroeg ik er inderdaad ook een
zou ontvangen.
Maar zie, het is thans tot m'n trage herse
nen doorgedrongen, dat nu eenmaal niet
iedereen een lot uit de voetbal-loterij kan
trekken en dus door deze wetenschap ge
troost nestelde ik me in m'n luie stoel voor
de radio in het „geluidshoekje" van de kamer,
het hoekje waaruit vreugde en smart spreekt
tot het menschelijk hart in huiselijken kring.
Of ik zenuwachtig was? Nee hoor, heele
maal niet, al was 't wel opvallend, dat ik m'n
anders zoo uitstekend-fungeerend geluids
kastje tot vijfmaal toe van on-selectiviteit
moest betichten. Maar nadat ik het algemeen
zwijgverbod met een zekere geprikkeldheid
over m'n wering uit het Stadion had afgekon
digd, kon de groote strijd wat mij betrof, een
aanvang nemen.
Aha, daar hoorde ik onzen vriend Hollan
der al, zijn stem was nu nog als de onmerk
bare onheilspellende golfslag van de mach
tige zee even vóór het losbarsten van den
storm. Het klonk zoo naïef: „Ik heb vertrou.
wen in onze jongens, we moeten naar Rome".
Hij had makkelijk praten, je moest er eerst
zelf maar eens voorstaan.
Een nauwelijks hoorbaar schril fluitje was
al genoeg voor meneer Hollander om op hol
te slaan. Het paard was losgebroken, in een
wilde ren galoppeerde het de lange, lange
voetbal-laan af, steeds vlugger en vlugger,
adembeklemmende oogenblikken maak je
mee
Nu heeft Pellikaan den bal, geeft 'm
aan Anderiesen, die plaatst op zijn beurt
naar Vente, maar Chatton komt ertusschen,
die plaatst scherp naar voren, dribbelt er
mee langs Weber, maar het is v. Run, die hier
ingrijpt, bravo v. Runen de bal vliegt
over de zijlijn, wordt ingegooid door Squires,
komt terecht op den voet van Moore, die 'm
naar de linkervleugel, naar Meelhan schiet,
maar het is hier wederom v. Run, die den bal
te pakken neemt en het gevaar is geweken,
dan krijgt Bakhuys den bal, hupla naar Vente,
van Vente naar Wels, Wels dribbelt langs de
lijn en zet zuiver voor naar Bakhuys, die 'm
iets te laag krijgt en dan is het O'Reilly, die
corner maakt, Wels zal den hoekschop nemen,
wordt goedgenomen ook, Smit zet z n hoofd
er ondertegen de paalnogmaals
naar Bakhuystoe nu, toe nu, bravo Mijn
ders, schotnee, miskomt nogmaals
terugnu naar Smitvooruit Smitje
schotgoal
Het knallende paard fs tot stilstand ge
bracht. Deze j'ubel-schreeuw bezorgt ons,
enthousiaste luisteraars, een koude rilling en
eenigszins onwezenlijk staren we elkaar aan.
De luidspreker gaat schudden van emotie,
ondefinieerbare klanken benauwen de druk
kende kamer-atmosfeer, meneer Hollander
pruttelt alsmaar verder.
Zou er ooit een oogenblik geweest zijn, dat
zooveel duizenden en tienduizenden in en ver
buiten het Stadion zich allen tegelijk voelden,
zóó opgelucht, zóó bevend van vreugde, als
teen Holland de leiding nam?
Neen, voor je gezondheid hoef je heusch
niet naar zoo'n wedstrijd te luisteren't is
afmattend en zenuwsloopend. Maar dat alles
hebben we er graa^ voor over, wantw ij
gaan nu tóch naar Rome!
zij hun verdedigende taak- nimmer verwaar
loosden.
Ons binnentrio was den geheelen wedstrijd
gced, net als tegen België. De ziel van den
aanval was Bakhuys, die 'n sjjel demonstreer
de, dat verbluffend goed was. Hij opende naar
beide vleugels met een snel temjx) en schoot
als hij kans zag. Vente en Smit waren als
tegen België, al had Vente niet zooveel geluk
met zijn schoten.
De ruststand 11 was heel normaal te
noemen en zelfs toen het 21 voor Ierland
was, kon die stand, wat het veldwerk betreit,
niet onverdiend genoemd worden, al hadden
wij liever een mooier doelpunt gezien. Maar
toen de gelijkmaker kwam, toen bleek, welk
een kracht ónze voorhoede had. Toen was
ook Mijnders weei de oude en er was geen
houden aan. Meer dan een uur hadden Bak
huys es. geprobeerd, de verdediging uit el
kaar te rukken; toen, in het laatste kwartier
lukte het.
Onze voorhoede heeft den strijd gewonnen
en niet onze achterhoede. Wel ws de laatste
heel sterk en zeker, maar de druk op het doel
in het begin van de tweede helft had niet
langer moeten duren. Er moest opluchting
komen en die kwam dank zij het goede spel
van onze voorhoede. Deze bracht op het cri-
tieke moment .en ommekeer in den strijd en
daardoor won Nederland.
Ons elftal heeft dus niet teleurgesteld. Al
leen v. Male is niet die kracht, die wij er
van verwacht hadden. Hij neemt niet genoeg
deel aan het spel en maakt bovendien kost
bare fouten. Dat kostte tegen België een
paar doelpunten, dat kostte er nu twee.
Doch het zwakke spel van v Male sprak
nog duidelijker uit het systeem dat onze backs
volgden Na de tweede fout van v. Male lieten
zij niets meer aan hem over, doch ruimden
zelf op, ook in zeer moeilijke momenten.
Toch is v Male geen slechte keeper. Het
schijnt echter dat hij nog steeds niet vrij
van zenuwen is. Zouden zijn fouten, gemaakt
tegen België daar oorzaak van zijn? Dan
zal het er nu nog wel niet beter op zijn ge
worden!
Misschien krijgt hij nog een kans, doch er
is meer kans dat hij straks tegen België ver-
vangen zal worden doot Keizer van Ajax.
V. d. Meulen wordt wel heel erg gemist
o
Het publiek was na afloop opgetogen Het
verbrak de omrastering en stroomde het veld
op. Maar de spelers voelde weinig voor een
pijnlijke ovatie. Neen, zij deden iets anders:
zij namen Lotsy op hun schouders Dat V-s
een groot en grootsch moment. Dat was
