ALKMAARSCHE COURANT
Hoe Alkmaar 1 Mei vierde.
VEILIGE HAVENS
Ho. 103 WOENSDAG 2 MEI 1934
Stad en Omgeving
Drie linksche groepen belegden vergaderingen.
De S.D.A.P. in de harmonie.
SeuiMetw
P.A.S. in het „Wapen van
Heemskerk".
ALLE BABIES DIE PER JAAR IN NEDERLAND
GEBOREN WORDEN
WEGEN TEZAMEN
25 Thans voor 4 groote sti kken, bovendien
C TS. op eek pak een bon voor fraaie geschenken
De libertaire groepen in
het Wapen van Munster.
Onder vroolijke marschen van het arb.
muziekkorps Excelsior, afgewisseld door het
tromgeroffel der tamboers, trok de afd. Alk
maar der s.d.a.p. en van den A.B.B. een ge
deelte der stad door naar de Harmonie, waar
de groote zaal in een ommezien vol liep.
Nadat allen gezeten waren, brachten de
A.J.C. en de Arb. Sportbond den vaandel-
groet en toen heette de voorzitter 'van het I
Mei-comité, de heer van Drunen, de aanwe
zigen welkom. Spr. wees daarbij op de ern
stige tijdsomstandigheden, waaronder dit 1
Mei-feest gevierd moest worden en wekte op,
pm de afdeeling Alkmaar en daarmee de ge-
heek beweging te versterken.
Nadat spr. nog op eenige andere punten
had gewezen, verklaarde hij dezen avond
voor geopend en direct daarop demonstreer
den de heeren van den Arb. Sportbond op het
tooneel verschillende vrije oefeningen.
Daarna werd de aandacht gevraagd voor
mevr. J. v. d. VeenWilson, die op buitenge
woon voortreffelijke wijze een viertal gedich
ten voordroeg. De zaal was tijdens deze de
clamatie dopdstil en geen enkel woord be
hoefde gemist te worden. Mevr. v. d. Veen
oogstte een zeer verdiend applaus met „De
eerste Mei'' en „De Nieuwe Lente" (beide
van Margot Vos), „Gebed te Waalwijk" (van
Collem) en „Meizang" (Margot Vos). De de-
clamatrice toonde haar taak volkomen te kun
nen vervullen en verschafte de menigte eeni
ge oogenblikken van waar kunstgenot.
Rede Kupers.
Toen kon de heer Kupers, voorzitter van
het N.V.V. en lid der Tweede Kamer, zijn
Mei-rede uitspreken. Spr. begon met zijn
•blijdschap er over uit te spreken, dat bijna
overal in de wereld, waar de arbeidersbewe
ging nog zelfstandigheid bezit, op den len
Mei met de bekende leuzen gedemonstreerd
wordt. Spr. zelf had reeds twee 1 Mei-feesten
meegemaakt op dezen dag en had o.a. gezien
hoe in het Amsterdamsche Stadion 25.000
tot 30.000 mannen en vrouwen uit de arbei
dersklasse daar gedemonstreerd hadden, wat
blijheid en kameraadschap beteekent. Toen
spr. die massale beweging aanschouwde,
dacht hij zoo'n beweging met zulk een ent
housiasme, die zulk een voorname bescha
vingsfactor is geworden, kan misschien wel
tijdelijk gedrukt worden, zooals dat bijv. in
Italië, Duitschland en Oostenrijk is geschied,
maar moet noodwendig weer gaan groeien,
om de menschheid te leeren, dat geen vijand
schap meer mag bestaan tusschen de volke
ren, dat kameraadschap iets beteekent.
De gedachte, wat het socialisme nu wil,
geeft de arbeiders kracht en steun in hun
streven. Die kracht is noodig, vooral nu na
de periode van opbloei, in de jaren na den
wereldoorlog, toen A.J.C. en Sportbond enz.
konden worden opgericht. Dat zou niet mo
gelijk geweest zijn, als niet aan de stoffelijke
behoefte was voldaan geweest, zooals 20 jaar
geleden.
Wij zijn - aldus spr. stadig voorwaarts
gegaan en nu deze crisis de maatschappij zoo
teistert, het aantal werkloozen in Nederland
alleen nog steeds een 350.000 bedraagt, komt
de vraag op: of de critiek op het kapitalisme
juist geweest is.
Onze kleine boeren, kleine middenstanders
en anderen, die geen belang bij het kapitaliS'
me hebben, zijn gaan twijfelen, al hebben zij
allen nog niet voldoende vertrouwen in de
s.d.a.p. Dat was ook in het buitenland het ge
val en daardoor kon het fascisme daar
Sroeien, het fascisme, dat het socialisme mis-
ruikte. Dat leert Italië, waar nog geen be
lofte van Mussolini is ingewilligd; dat leert
Duitschland, waar Hitier vergat, wat hij de
arbeiders beloofde. Alleen is de toestand der
arbeidersklasse slechter dan ooit geworden.
Vervolgens ging spr. in 't kort na, wat er
in Oostenrijk gebeurd is en hij meende, dat
de daad der Oosten rijksche arbeiders een
volkomen rehabilitatie voor de geheele bewe
ging geweest is. Hij bracht hulde aan die
Oostenrijksche arbeiders, die zelfs nu, in de
dagen van terreur, op den eersten Mei getui
genis hebben afgelegd van hun liefde en ver
trouwen in het socialisme. (Applaus.)
Spr. wees voorts op het geleidelijk herbe-
door BASIL KING.
(Uit het Engelsch).
88)
Tom betuigde den rector zijn dank, en
ging toen onmiddellijk naar het politiebu
reau, waar de hoofdcommissaris hem ont
ving, zij 't dan ook niet zoo hartelijk als de
rector had gedaan. Ook die was een groote,
breedgeschouderde man, koel en streng, als
gevolg van langjarigen omgang met de wet,
en voortdurend handhaven van tucht en or
de. Hij maakte op Tom den indruk van een
machine, die geen anderen arbeid kon ver
richten, dan die, waarvoor zij was geconstru
eerd, iemand, die geen genade kent en geen
uitzondering op een bestaanden regel zou
maken. Uiterlijk althans was hij ernstig en
verhard.
Maar ook hier mocht Tom door den ernst
zijner woorden den palm der overwinning
wegdragen.
De hoofdcommissaris maakte er geen ge
heim van, dat men reed bezig was een onder
zoek in te stellen naar de gronden, waarop
men „dien halven gek" met de meeste streng
heid zou kunnen vervolgen. Maar de wet
was niet heelemaal zonder hart, en als in
verband met de tijdsomstandigheden het va
derland, zij 't in nog zoo'n geringe mate,
kon worden gediend door ten opzichte van
wapenen van Duitschland en vond het heel
begrijpelijk, dat Frankrijk huiverig is voor in
krimping van zijn weermacht, nu het als het
ware steeds bedreigd wordt door twee fas
cistische landen: Italië en Duitschland. Im-
me»r? J1 fascisme beteekent oorlogsgevaar
Mede daardoor is het van belang, dat het
fascisme, dat niet past in de Ned. verhou
dingen, niet overslaat op de Westersche de
mocratie. Gelukkig is de Nederlandsche ar
beiders immuun voor het fascisme, dat een
import is.
Spr. meende, dat het fascisme in Neder
land zijn hoogtepunt reeds voorbij is, al
blijft oppassen de boodschap. Gelukkig wor
den onze vergaderingen aldus spr.
steeds goed bezocht, waardoor men steun en
kracht kan vinden bij elkaar en voor elkaar.
Als men steeds in zulk een grooten getale ter
vergadering komt, dan voelt men de kame
raadschap. Het is noodig, dat de arbeiders
elkaar steunen, het is noodig, dat allen, man
nen en vrouwen, schouder aan schouder blij
ven staan.
Als spreker nog eens terugziet op de ach
ter ons liggende jaren en denkt aan de aan
vallen, die de arbeidersklasse thans van
uiterst links en van rechts moet afslaan, dan
ziet spr. in gedachte 1903 terug, toen dui
zenden arbeiders het slachtoffer werden na
een strijd. Wij versaagden echter niet, omdat
wij vertrouwen hadden in het socialisme. Op
nieuw werden wij sterk en in 1918 moesten
wij weer een aanval op het socialisme af
slaan. En in 1933 gebeurde tijdens de ge
beurtenis op de Zeven Provinciën precies
hetzelfde.
De arbeidersbeweging zal men nooit neer
kunnen krijgen, omdat de arbeider gelooft in
zijn beginselen.
Tenslotte deed spr. een beroep op de jon
geren, die straks de plaats van de ouderen
moeten innemen. De weg naar het einddoel
is nog lang en moeilijk, doch moet afgelegd
worden Daaraan moet ook Alkmaar, dat
zoo'n rijke historie heeft, mee doen. Alk
maar moet, evenals in 1573, een eere-bataljon
worden in den strijd voor een betere samen
leving. Dan zal Alkmaar later een voorbeeld
kunnen zijn voor hen, die strijden voor dat
ideaal, den strijd voor het socialisme.
(Applaus.)
Het verdere programma.
Nadat de heer Kupers zijn rede had be
ëindigd, verscheen de Stem des Volks op het
tooneel. Het zeer talrijke ensemble zong on
der leiding van een overtuigend en enthou
siast dirigent een drietal liederen, die veel
applaus ontlokten. De dirigent heeft met
vele moeilijkheden te kampen, omdat de stem
verhoudingen zoo uiteenloopen. Aanvulling
der tenoren en der bassen zou zeer wensche-
lijk zijn. Toch zitten er goede krachten in
deze vereeniging, die ongetwijfeld snel zal
vooruitgaan.
Na de pauze droeg mevr. v. d. Veen
Wilson nog een fragment voor uit „Gij vrou
wen", een roman van Helen Z. Smith, een ro
man, feller dan het „lm Westen nichts
Neues". De dames van den Arb. Sportbond
kwamen verder nog op het tooneel, de A.J.C.
eveneens (spreekkoren) en ook de „Stem des
Volks", en zoo kwam het einde van den feest
avond, die zeer veel variatie bood en die in
alle opzichten geslaagd mocht heeten.
De s.d.a.p. en de A.B.B. hebben hun 1 Mei
dag gevierd op een wijze, waarop allen met
voldoening kunnen terug zien.
o
In den ochtend van gister is een bezoek
gebracht aan het kerkhof, waar op de graven
van overleden partijgenooten bloemen wer
den gestrooid. Op het graf van wijlen den
heer G. Veen werd een steen onthuld, ge
schenk van den A.B.B. De heer H. van Dru
nen schetste hierbij de verdiensten van den
overleden strijder voor de arbeidersbeweging.
De heer J. Westerhof voerde eveneens nog
het woord ter herdenking van de overledenen.
Des middags was er met medewerking
van den N.A.S.B., A.J.C. en Excelsior een
gezellig samenzijn op het speelterrein Roch
dale.
In samenwerking met den N.A.S.-Vrouwen-
bond ,de O.S.P. en den Rev. Jeugdbond was
gisteravond in het „Wapen van Heemskerk"
een openbare 1 Mei-vergadering belegd,
waaraan medewerking verleende het muziek
gezelschap „Ontwaakt" o.l.v. van den heer
P. Schilp uit Bakkum en de tooneelvereeni-
ging„De Toorts, regie den heer D. Lührs,
terwijl de Mei-rede uitgesproken werd door
den heer F. B o s m a n van Zaandam.
Nadat de heer Joh. Korver namens het
1 Mei-comité met enkele woordén erop ge
wezen had, dat waarschijnlijk moedeloosheid
de oorzaak was, dat er zoo weinig aanwezi
gen waren en nadat „Ontwaakt" eenige
strijdliederen en een karakterstuk had doen
hooren, nam de heer Bosman het woord, zijn
rede beginnende met het feit te herdenken,
dat het juist 45 jaar geleden is, dat de 1 Mei
dag als hoogtijdag van het arbeidersproleta
riaat zijn intrede had gedaan. En wanneer
we, aldus spr., terugzien en thans onze ba
lans opmaken, dan moeten we toch erkennen,
dat de soc. dem. gewogen zijn, maar stellig te
licht bevonden. Ze zijn in hun taak tekort ge
schoten en daaruit moeten wij, revolution-
nair-socialisten, onze conclusie trekken.
Nadat spr. hierna uitvoerig was ingegaan
op de totstandkoming van de Eerste Inter
nationale, of de in 1889 herrezen Tweede
Internationale, zoo leek het spr. zeer ver
klaarbaar, dat er thans zoo weinig arbeiders
op deze vergadering waren gekomen, omdat
ze dénken, onder den druk der bourgeoisie,
dat deze reactie eeuwig zal duren en verge
ten, dat op reactie onherroepelijk weer actie
zal komen.
Evenals in 1914 is men ook thans ziende
blind en hoorende doof. Als uitvindsel van de
soc.-democratie zelf is het nat.-socialisme ont
staan, reeds in den wereldoorlog. Want even
als toen, zal ook nu," bij het uitbreken van dén
oorlog, de soc.-dem. haar arbeiders naar het
front sturen, niet om de aanvallers, maar
zichzelf en hun medestrijders te vermoorden
nog niet '/7 van de hoe
veelheid Sunlight Zeep die
de Nederlandsche huis
vrouwen jaarlijks gebrui
ken! En waarom wordt er
zooveel Sunlight Zeep ge
bruikt? Omdat de huis
vrouw door ervaring over
tuigd is van de voortreffe-
lijke kwaliteit van Sunlight
Zeep!
Sn-owH-
dien drommelschen idioot genade voor recht
te doen gelden dan zou dat worden gedaan.
Tom moest wel begrijpen, dat men het on
zinnige van het heele geval wel degelijk had
ingezien, maar daarmee kon men niet te veel
rekening houden. Indien Tom's protégé ech
ter opnieuw in de vingers van de politie zou
komen, dan zou hij, juist wegens de nu be
toonde toegevendheid, des te harder worden
aangepakt.
Zoo vlug hij kon ging hij toen naar West-
morley Court, waar hij aan Tad's deur aan
klopte. Na een knorrig „binnen!" ging hij
de kamer in, die vol rook stond, en waar hij
ir. het wintersche schemerlicht een half do
zijn studenten vaag kon zien. Tad keerde
zich in den draaienden stoel om, die voor
zijn bureau stond, dat midden in de kamer
was geplaatst, en waarop alles ordeloos
door elkaar lag. Hij had geen jas aan, en
alle knoopen van zijn vest waren los, terwijl
zijn voeten op den rand van het bureau la
gen. Een sigaar ging heen en weer van den
eenen hoek van den mooi gevormden, min
achtenden mond naar den anderen.
Tom liep regelrecht naar het bureau, en
sprak gejaagd. „Kan ik je even alleen spre
ken?"
Tad bewoog zich niet en nam de sigaar
niet uit zijn mond. „Neen, dat kun je niet".
En met een beweging van zijn hoofd in de
richting van de deur: „Ga zoo gauw moge
lijk de kamer uit."
„Dat zal ik doen, zoodra ik klaar ben. Als
ik 'je niet alleen kan spreken, dan zal ik in t
bijzijn van de anderen doen. Maar luisteren
naar me, zal je."
Tad bleef in zijn onbeschaamde onbeweeg
lijkheid volharden. Heb ik je den laatsten
keer, dat ik je ontmoette, niet gezegd, dat als
je je weer met mijn zaken zou bemoeien
„Je me zou doodschieten. Zeker. Welnu,
sta dan op en schiet. Als je dat niet kunt, of
niet van plan bent 't te doen, waarom dan te
dreigen? Maar ik ben hier gekomen om je
naar rede te laten luisteren. Wensch je dat
niet, dan doe ik een beroep op deze heeren
hier, om te zorgen, dat je dat wel zulf doen.
Zij zullen, evenmin als ik, je nog langer zien
doen als een harlekijntje, dat je maar aan
zijn touwtje behoeft te trekken, om het de
gekste bewegingen te laten maken. Laat dat
malle air van hooghartigheid nu maar gauw
varen, en luister naar mijn zakelijke mede
deel ing."
Het was Guy Ansley, die de kamer verliet.
„Zeg, lui en zonder dat hun gastheer
het scheen op te merken, gingen de overigen
ook heen. Maar Tad had het wel opgemerkt.
En toen hij met zijn vijand alleen was, steeds
zijn voeten op den rand van het bureau, en
de sigaar in zijn mond houdend, verwaardig
de hij zich te zeggen: „Als je voor zaken
bent gekomen, blaf dan maar op."
,Dat zal ik. Ik ben zooeven bij den rector-
magnificus en daarna bij den hoofdcommis
saris van politie geweest."
Wel, wel! En nu kom je voor beul spe
len" nietwaar?"
,Neen, er zal geen beul bij te pas komen
Beiden hebben je gratie verleend op mijn
verzoek."
Donderdag 3 Mei.
HILVERSUM, 301 M. (AVRO-
uitz.) 8.— Gr.pl. 10.— Morgenwij
ding. 10.15 Gr.pl 10.30 Vioolreci
tal B. Lensky. Aan den vleugel: E.
Veen. 11.— Knipcursus Kinderklee-
ding. 11.30 Zang door M. Ochse.
12.Omroeporkest olv. N. Treep
en gr.pl. 2.Pianorecital O.
MoszkowskyElias. 2.30 Vervolg
Omroeporkest. 3.Knipcursus.
4.Voor zieken en ouden-van-
dagen. 4.30 Gr.pl. 5.Radiotoo-
neel voor de jeugd. 5.30 Kovacs
Lajos en zijn orkest. 6.30 Sport-
praatje Han Hollander. 7.Ver
volg Kovacs Lajos. 7.30 Engelsch
voor beginners door Fred Fry. 8-
Vaz Dias. 8.05 Gr.pl. 8.15 Concert
gebouw-orkest olv. dr. W. Mengel
berg. In de pauze gr.pl. 10.15 Ko
vacs Lajos en zijn orkest 11.Vaz
Dias. 11.10-12.— Gr.pl.
HUIZEN, 1875 M. (8.30—9.15
en 11.2.KRO, de NCRV van
10.11.en 2.12.uur). 8.
9 15 en 10.Gr.pl. 10 15 Morgen
dienst olv. ds. P. de Smit. 10.45
Gr.pl. 11.30 Godsd. halfuur. 12.15
Orkestconcert en gr.pl. 2.Hand-
werkcursus. 3.Chr. Lectuur. 4.
Bijbellezing door ds. M. van Grie
ken mmv. bariton en orgel. 5.
Cursus Handenarbeid v. d. jeugd.
5.30 Chr. Kinderkoor „Lenteklok
jes" o.l.v. mej. R. Meyering. Aan
den vleugel: H. Zirkzee. 6.30 Gr.
pl. 6.45 Causerie A. Stapelkamp.
7.Ned. Chr. Persbureau. 7.15
Gr.pl. 7.30 Journ. Weekoverzicht C.
A. Crayé! 8.„Judas Macca-
baus", oratorium van Handel, m.
m. v. de Chr. Zangver. „Excelsior",
5. Both—Maas, sopraan. A. Vee-
nenbos, alt. J. van Kempen, tenor
en B. de Groot, bas. Leden van de
Haarl. Orkestvereeniging en H.
Hermans, piano. Leiding: J. Cou-
vée. In de pauze om 9.30: Causerie
door Ds. S. F. H. J. Berkelbach v.
d. Sprenkel. 10.45 Vaz Dias. 10.55
12.Gr.pl.
DAVENTRY, 1500 M. 9.35 Mor
genwijding. 9.50 Tijdsein en ber.
10.05 Lezing. 11.20 Rutland Square
en New Victoria Orkest o. 1. v. N.
Austin. 12.20 Gr.pl. 1.20 Voor de
scholen. 2.20 Vesper. 3.10 Duitsche
les. 3.25 Schotsch Studio-orkest
olv. G. Daines, mmv. W. Cook,
bariton. 4.35 Kinderuur. 5.20 Ber.
5.50 Concert door Strijkkwartet en
C. H. Trevor, orgel. 6.10 Spaan-
sche causerie. 6.40 „The Sheffield
Outrages", hoorspel v. R. S. Lam-
bert 7.20 „Airways of Empire",
luchtvaartpr. samengesteld door L.
Sieveking. 8.20 Ber. en lezing.
8-55 BBC-Theaterorkest olv. S. Ro-
binson. 9.50 Korte dienst. 10.05
11.20 Het Casani-Cluborkest o.l.v.
Charlie Kunz.
PARIJS, (RADIO-PARIS) 1648 M
6.20 en 7.20 Gr.pl. 11.50 Pascal-
orkest. 7.20 Kwartetconcert en
zang. 9 50 Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M. 11.20
—11.35 en 11.55—1-20 Concert uit
Hotel Angleterre. 2 054-05 Om
roeporkest olv. Reesen. 7.30 Wolf-
1 ieder en door H. Franke. Aan den
vleugel: F. Jensen. 8.201.20
Dansmuziek.
LANGENBERG, 456 M. 5-25,
6.20 en 10.50 Gr.pl. 11.20 Königsb.
Operaorkest o. 1. v. Brückner. 3.20
Concert. 4.35 Gewijd concert, kwar
tet en orgel. 6.20 Dansmuziek olv.
Eysoldt. 8.Orkestconcert o. 1. v.
Buschkötter. 9.50 Kwintetconcert.
10.50—11.50 Gr.pl.
ROME, 421 M. 8-05 Concert m.
m. v. piano, viool, cello en sopraan.
9.05 Radiotooneel. 9-50 Gr.pl.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
11.20 Gr.pl. 12.30—1.20 Salon
orkest. 4.20 Omroeporkest. 6-20
Zang S. Norac. 7 20 Omroeporkest
olv. André. 8.20 Vervolg concert.
9.30—10.20 Gr.pl. 484 M.: 11.20
Orkestconcert. 12.301.20 Gr.pl.
4.20 Pianorecital. 5.35 Gr.pl. 5.50
Salonorkest. 7.20 Radio-Symphonie-
orkest olv. Kumps. 8.05 Zang. 8-35
Vervolg orkestconcert. 9.30—10.20
Gr.pl.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571
M. 7.35 „Alles neu macht der
Mai", vroolijk programma m.m.v.
solisten, koor en orkest. 9.20 Ber.
9.40 K. G. Sell: „Worüber man in
Amerika spricht". 10.05 Weerber.
10.20—11.50 Concert uit Ham
burg.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Lond. Reg- 9.359.50,
Daventry 9.50—10.20, Lond. Reg.
11.20—15.25, Scott. Reg. 15.25
17.50, Lond. Reg. 17.50—19.20,
Daventry 19.2024.
Lijn 4: Langenberg 10.05
19.20, Rome 19.20—24.—.
Ons eerste verzet kwam uit Rusland, waar de
arbeiders weigerden den dood in te gaan voor
een land, dat hen niet eens te eten kon geven.
Alhoewel de tegenstand der kapitalisten
groot was, toch hebben deze revolutionnairen
overwonnen. Want zoo scherpzinnig kan de
bourgeoisie niet zijn, of de kern der revolu
tionnairen blijft bestaan, blijft doorvechten
voor een heilig ideaal.
Hierna wees spr. op de in 1918 door
Troelstra begane vergissing en in verband
hiermee de soc.-dem. in Duitschland. Laat
dit voor ons een les zijn. Want Hitier heeft
die Duitsche soc.-dem. arbeiders loon naar
werken gegeven. Na de overheersching van
het Duitsche fascisme schreef „Het Volk":
„Wij zijn dom geweest, maar 't zal ons nooit
weer gebeuren". Ach ja, dat verkondigen ze
nu al jaren lang, meeloopen en meepraten
met de burgerlijke partijen, dat is alles, wat
ze thans tot stand brengen. Zooals ook „De
Tribune" zijn lezers tracht in een overwin
ningskoorts aan zich te bindën. Als bewijs,
dat de historie niet ligt, haalde spr. eenige
voorbeelden aan uit het buitenland, uit Oos
tenrijk, Spanje en Polen.
De goede revolutionnaire arbeiders moet
weten, wat een offer-brengen beteekent. En
tenslotte wekte spr. een ieder op te strijden
voor een vrije maatschappij waar geluk en
arbeid is voor alle arbeiders. (Applaus.)
Hierna voerden de tooneelvereen. „De
Toortst" een tweetal één-acters op, w.o. „De
dag zal komen", terwijl het muziekgezelschap
zich nogmaals liet hooren.
De voorzitter sloot hierna dé vergadering
met een enkel woord, waarna de vergadering
rustig uiteen ging.
Toen kwamen de voeten van het bureau af
en werd de sigaar uit den mond genomen
Tad boog zich in zijn stoel voorover ge
spannen en ongeloovig.
„Op jouw verzoek?"
Tom antwoordde kalm: „Ja, op mijn ver
zoek. Ik heb met beiden gesproken. Ik heb
gezegd, dat ik me verantwoordelijk voor je
zou stellen, dat je niet langer als een gek
zou doen en trachten een man te zijn."
De trek van ongeloovigheid op zijn ge
zicht maakte plaats voor booze verbazing.
„En wie, voor den donder, gaf je daartoe
het recht?"
„Niemand. Ik deed het uit eigen beweging,
Als iemand geholpen wordt, dan moet hij
die hulp aanvaarden en niet sputteren tegen
dengeen, die ze hem bood. In Gods naam,
tracht wat verstandiger te worden."
„Wat kan 't jouw schelen of ik verstandi
ger word of niet?"
„Eigenlijk niets."
„Maar waarom bemoei je je er dan in 't
hemelsnaam mee?"
„Omdat ik 't nu eenmaal wensch te doen.
Een ander antwoord zal ik je niet geven,
noch een naderen uitleg. Het eenige, dat je
te doen hebt, is je gewonnen te geven. Een
geboren dwaas ben je niet; je hebt alleen
maar een dwaas van je zelf gemaakt. Er
zit nog te veel goeds in je, om je tot de ri-
sée van iedereen van de hoogeschool te ma
ken. Laat 't hoofd niet hangen! Wees een
kerel. Na anderhalf jaar voor gek te heb
ben gespeeld, dunkt me, dat je nu toch wel
moet gaan inzien, dat je daarmee niets hebt
bereikt."
Onder het motto „Geen 1 Meifeest, maar
365 strijddagen" hadden de libertaire groe
pen hare leden gisteravond bijeengeroepen in
„Het Wapen van Munster", waar als spreker
optrad de heer C. Bonnet, van Blaricum.
Na het verstrijken van het befaamde Alk-
maarsche kwartiertje sprak de heer J. V e e n
als voorzitter een woord van welkom, daarbij
zijn voldoening uitsprekend over het behoor
lijk talrijke bezoek. Hij constateerde, dat al
leen menschen, die kleur durven en willen be
kennen, in deze dagen Mei-vergaderingen be
zoeken. Spr. weidde uit over het fascisme, dat
overal den kop opsteekt en ook in onze stad
valt op te merken en wees hierbij op de inbe
slagname en het fotografeeren aoor de poli
tie van z. i. onschuldige strooibiljetten. Wij
staan voor ernstige tijden, vervolgde spr., een
nieuwe oorlog staat voor de deur, maar wij
hopen dat onze groepen pal zullen staan voor
het beginsel, dan zullen wij meer kunnen be
reiken dan andere groepen, grooter in aan
tal, maar met minder vast beginsel.
Alvorens den spreker van den avond het
woord werd gegeven, speelde Cor Lodder uk
N.-Niedorp zeer verdienstelijk een paar mu
zieknummers op de viool, uitstekend op de
piano begeleid door zijn zuster; voorts decla
meerde nog de heer Zwetsman uit Koedijk
„Het gebed van den onwetende", van Mul-
tatuli en „Het lied van de zee", van Hélène
Swarth.
Nooit in zijn leven had Tad Whitelaw zöö
ongenadig op zijn gezicht gekregen. Maar
daar was het Tom juist om te doen. Alleen
een duchtig pak ransel, hetzij met woorden,
hetzij op andere manier, zou hem kunnen be
vrijden van zijn eigendunk. Zijn laatdun
kendheid had blijkbaar al een klap gekregen,
want in zijn toon was reeds een zweem van
zwakheid hoorbaar.
„Wat ik inzie of niet inzie, is mijn eigen
zaak."
„O, volstrekt nietEr bestaat iets, dat men
korpsgeest noemt. We kunnen geen snertke-
rels in ons midden dulden, vooral in dezen
tijd niet."
Tad begon nog een toontje lager te zingen
„Ik ben niet de eenige snertvent. Waarom
pik je er mij uit?"
„Dat heb ik je al gezegd: omdat ik 't nu
eenmaal wensch te doen. Je zou 't verstan
digst doen je maar aan me gewonnen te ge
ven, want je kunt me toch niet van je af
schudden, evenmin als je je geweten tot zwij
gen kunt brengen."
Tad sprong op. Zijn oogen bliksemden
weer van woede. „Ik mag vervloekt worden,
voordat ik me aan je gewonnen geef
„En ik mag vervloekt worden, als je 't niet
doet. Als ik je door overreding niet tot over
tuiging kan brengen, zal ik 't doen op de ma
nier, die ik eens op je heb moeten toepassen.
Ik zal je murw ranselen. Ik zal niet gedogen
dat je een schandvlek wordt."
„O, ha! Daar komt de aap uit de mouw!
Een schandvlek! Je praat, alsof je een lid
van de familie bent. Dat is 't, waarnaar je
streeft, daarop aas je, zoolang
(Wordt vervolgd
