VOSSEKOP
REIJER
Wij étaleeren met
J.
s.
M. MEIJER ZOON,
6RASB0TER
Eenstemmig
Ceh fdea/Q combinatie
Hei' B
Corsetten, Corselets, Buikbanden
Bustehouders enz.
Rechthouders, Elastieken Konsen
Interlook
YPMA
'ets nieuws/
77 Ct. p. pnnd,
2 pd. v. f1.50
met do. gïootJte vq\ fKlacht
voor Heeren en
Kinderen
PAYGLOP 11.
De draagbare
Gramofoon.
LANGESTRAAT 3-5.
Schoutenstr. 7.
Telefoon 151.
3jtqzzMiden Stukken
ZONDAG 6 MEI a.s.
bij H. H. VAN TRUIJEN,
GROOTSCHERMER.
om aan iedere stof een
andere frisschekleurte geven.
Eerst ontkleuren met
de voor het weefsel
onschadelijke
Vossekop Ontkleurder
COLOREX
Dan verven met
IKLEEBEN-
IVERF
Alléén Mienf 17, Alkmaar.
Het oudste en bekendste adres.
Jongenshemdje 28 cl
borstrokje 4 jaar 57* cl.
broekje 6 jaar 47* ct.
Heerenborstrok 79 cL
hemdje 57i ct.
Lange pantal. 79 -1.30
Borstrok I. mouw 1.25
Damesdirect. 49 - 72* ct.
Camisoles 65 ct.
De trouwe vriend bij al
Uw excursies per fiets
motor, auto of boot.
Alle modellen en uit
voering, in prijzen vanaf
f 13.50 bij de firma
Mo moet U de nieu*
snufjes uit onze laafefe
aanvulling eens
komen bezichtigen.
VERSCKE
45 Of 41 V. f 1.35 cent per pond. (Franco thuisbezorgd).
Brieven uit de hoofdstad
ADAM WEEVERS;
is het gunstig oordeel, zoowel der
H.H, Medici als der patiënten, over
de nooit falende werking van Aam-
beiènzalf ^van Broeder Benedictus.
Prys per pot t 1.—. Verkrijg
baar bij apothekers en drogisten.
Zóó maakt U iedere stof weer als nieuw 1
Tel.
526
CORSETS 0. 0.
BRUXEU.ES
Groote sorteering in de beste fabrikaten
Aanbev.,
|Schfeende modellen
Mparte Qarneerinqen.
bij ons heeft U non hol-
y^erkehjk lage ^jzen"
EIEREN
(versch, van vast- Kaas 40 -f N.H., jong 60 en 70 ct. p. stuk, 25 ct.
gehouden kippen) Per Pond. Onde Kaas 69 en 85 ct. p. stuk, 25
Oi et or ctuk c*' f' Pon^' Melange, vermengd met 25 7» room-
Z-i Cl. per SIUK hoter, 54 cent per pond. Prima HolL Rnndvet
H. Meijroos
melding Nederlandsche Fabrikaat, ofschoon
hij wist, dat deze spanners uit Duitschland
afkomstig waren. Bovendien had hij aan de
N.V. Drukkerij en Uitgevers Mij. „De Arbei
derspers" te Amsterdam, die naar het in de
aanklacht heette, uitsluitend briefhouders van
Nederlandsch fabrikaat kocht, deze briefhou
ders geleverd, na er valschelijk op te hebben
vermeld „Nederlandsch Fabrikaat".
Aangeklaagde fabrikant was nu versche
nen en gaf een uiteenzetting van het geval;
behalve de draaispanners bleken nog ver
schillende onderdeelen uit het buitenland te
komen, doch de briefhouders zelf werden in
de fabriek te Tegelen gemaakt, waar thans
ook de spanners worden gemaakt.
Omtrent het tweede gedeelte van de aan
klacht werd een Amsterdammer, werkzaam
bij de „Arbeiderspers" gehoord, die tenslotte
verklaarde, dat niet het al of niet zijn van
Nederlandsch. fabricaat, doch de goedkoopte
van het product den doorslag tot den koop
had gegeven.
De eisch van den officier van justitie luidde
vervolgens vrijspraak.
Uitspraak over 1.4 dagen.
OPLICHTING TEN NADEELE VAN
BETREKKING ZOEKENDEN.
In hooger beroep ;heeft voor het gerechts
hof te Den Haag terecht gestaan de 50-jarige
koopman A. W. B. L., thans gedetineerd, die
door de Haagsche rechtbank, wegens oplich
ting, meermalen gepleegd, is veroordeeld tot
2 jaar gevangenisstraf. Het O.M. had tegen
verdachte li/2 jaar geëischt. Hij had in Aug
j.1. advertenties doen plaatsen, waarbij een
„Rechtskundig bureau" een wissellooper
vroeg. Gegadigden moesten een bedrag van
50 als borgstelling storten. In het contract
voor de aanstelling was een clausule opge
nomen, waarbij de onderteekenaars er mede
accoord gingen, dat de door hen gestorte be
dragen in „de zaak" werden gestoken.
Spoedig was het den getuigen gebleken,
dat zij in handen waren gevallen van een
sluwen oplichter, en dat zij krachtens het
door hen onderteekende contract, hun borg
stelling niet konden opeischen. Volgens de
verklaringen van een kantoorjuffrouw werd
een schrijfmachine reeds beleend voordat zij
dienst behoefde te doen. Er was briefpapier
bedrukt met gewichtige opschriften van bij
kantoren, die niet bestonden, etc. etc.
Na 8 weken moest het kantoor worden op
geheven.
Waar het O.M. ten deze geen appèl heeft
aangeteekend, kon de advocaat-generaal geen
hoogere straf requireeren en hij verzocht der
halve het vonnis der rechtbank te bevestigen.
DIENSTWEIGERING.
Een viertal dienstweigeraars, soldaten uit
Emmen, Onstwedde, Groningen en Drach
ten, is overeenkomstig den eisch van den
auditeur-militair, door den krijgsraad te 's-
Hertogenbosch veroordeeld tot tien maanden
gevangenisstraf met aftrek van het voorar
rest en ontslag uit den dienst, zonder ontzet
ting uit de bevoegdheid bij de gewapende
macht te dienen.
Weest voorzichtig nut vuur
In bosch en heide.
AFLOOP VAN VERKOOPINGEN.
Uitslag veiling bij opbod gehouden op
Dinsdag 1 Mei 1934, ten overstaan van
den notaris Mr. J. W. van der Heide te
Alkmaar, van de navolgende perceelen
gelegen in de gemeente Alkmaar:
l.'Een fabrieksgebouw met erf aan de
Perronstraat, groot 3 Aren, alsmede het
5/9 onverdeeld gedeelte in den aangren-
zenden weg, geheel groot 3 90 Aren.
3860.—.
2., Een huis met erf aan de Roemer
Visscherstraat no. 3, groot 1.21 Aren,
4080.—.
De afslag blijft bepaald op Dinsdag
8 Mei 1934, des avonds i uur in het café
„Het Gulden Vlies" van den heer W.
Mooij, aan de Koorstraat te Alkmaar.
(Buiten verantwoordelijkheid van cu
Redactie. De opname in at rubriek, bewijst
geenszins dat de 'edariie er mede instemt)
DE OUD-GEPENSIONNEERDE
MILITAIREN.
Zeef geachte Hoofdredacteur!
Naar aanleiding van een vraag van mevr.
PothuisSmit, heeft Zijne Excellentie de
minister van financiën verwezen naar de
Stichting (steunregeling) en daarbij als zijn
meeding doen kennen, dat die Stichting aan
redelijke eischen voldoet.
Of dit wel juist is moet worden betwijfeld,
gelet o.m. op de omstandigheid dat alle
rangsverschil daarin is uitgeschakeld en de
vrijwillige ouderdomsrente van de beide echt-
genooten geheel in mindering wordt ge
bracht van den te verleenen steun.
Dat die steunregeling, wegens de vele on
billijkheden en het krenkend karakter niet
deugt, schijnt ook te worden begrepen o.a.
door de leden van alle fracties in de beide
Kamers, vermits zij in de laatste jaren met
aandrang hebben gepleit voor verbetering
van de pensioenen der oud-gepensionneerde
militairen door gelijkstelling daarvan met de
oud-gepensionneerde burgerambtenaren.
Erkennende de voor het land moeilijke fi-
nantieele omstandigheden heeft het comité
van actie der samenwerkende bonden van
oud-militairen, dan ook niet de volledige ge
lijkstelling gevraagd met de nieuw-gepension-
neerden, maar slechts gelijkstelling als door
de Kamerleden verlangd, waarbij is overwe
gen dat hiervoor slechts een gering bedrag
Benoodigd is.
De Hoogedelgestrenge heer van Kempen
bracht op 14 November 1933, tijdens de be
handeling van de Defensiebegroöting voor
1934, in herinnering wat een fractiegenoot
op 26 November 1931 in de Kamer heeft ge
sproken en wel dit:
„Dat in vergelijking met de ontzaglijke
sommen, die worden uitgetrokken voor werk-
loozensteun, werkverschaffing, de gelijkstel
ling in pensioen van de oud-militairen niet
de oud-burgerambtenaren slechts een zeer
gering bedrag zou eischen.
„Hier", zoo sprak hij, „moet het billijk
heids- en rechtvaardigheidsgevoel den door
slag geven".
Mede wees deze afgevaardigde op het be
handelde door Zijne Excellentie minister Oud
als Kamerlid op 14 December 1932 en wel:
„Dat men bij andere zaken nog wel eens
kan zeggen dat betere tijden moeten worden
afgewacht doch dat het dan voor de oud-
gepensionneerden stellig te laat zal zijn. Dit
vraagstuk zoo werd gememoreerd is
bijzonder klemmend voor de oud-militairen,
die in zoo menig opzicht bij de burgerlijk
oud-gepensionneerden achterstaan".
Mijnheer de Hoofdredacteur, veel meer zou
ik over deze lijdensgeschiedenis kunnen
schrijven, maar beknoptheid noopt mij,'hoe
wel noode, te eindigen.
Moge de regeering spoedig tot de hierbe-
doelde daad van rechtvaardigheid besluiten
en de Kamerleden, zoo noodig, hun invloed
doen gelden, opdat deze oud-landsdi '.naren,
deze ouden van dagen van Land- en Zee
macht en Koloniën, niet in nood en bitterheid
ondergaan.
Onder grooten dank voor de opname, heb
ik de eer te zijn,
Hoogachtend,
J. S.
Onze nieuwe nationale held:
Willem Mengelberg. De be
noeming van Bruno Walter te
verwachten. Hossende jon
ge dames. Dansuitvoeringen
en dansscholen.
Sinds Zaterdagavond hebben wü er
een nieuwen nationalen held bijgekre-
gen: Dr. Willem Mengelberg, die weder
in onze stad is teruggekeerd na lange
afwezigheid. Hij is zoo bejubeld eu be-
juicht, dat wij gerust van onzen nieu
wen nationalen held mogen spreken, al
willen wij hiermede geenszins de groote
verdiensten van dezen kunstenaar ver
kleinen. Wij zijn veel te verheugd, dat
nu eindelijk ook eens 'n kunstenaar als
nationaal bezit vereerd wordt inplaats
van deze kwalificatie te betrekken op
voetballers, zesdagenrenners of gentle
men die elkander een oog uit en een
mond dicht slaan.
Het eerste Concert onder leiding van
dr. Willem Mengelberg na zijn terugkeer
is Donderdagavond in het Concertge
bouw gegeven en het was een enthousi
aste toegewijde zaal, die spontaan tel
kens den dirigent huldigde. De onge
ëvenaarde Beethoven-reeks is hiermee
weèr ingezet.
Het Concertgebouw zelf maakt moei
lijke tijden door. Hoop op financieele
verbetering is er niet, nu de Voetbal
bond niet wil ingaan op het plannetje
van minister Marcbant om via het voet-
balenthousiasme het Concertgebouw
orkest te steunen. Van het monstercon
cert in het Stadion is ook geen enkel
financieel voordeel te verwachten.
Naar onze meening moet een van de
omroepvereenigingen in de bres sprin
gen. Men hoort altijd en allerwegen, dat
die omroepvereenigingen bulken van
het geld en hoe zou dit geld beter kun
nen worden besteed dan door daarvan
jaarlijks een ton, desnoods twee in com
binatie met andere omroepvereenigin
gen, ter beschikking te stellen van het
Concertgebouworkest? In de eerste
plaats is daarmede dat orkest geholpen
en in de tweede plaats kunnen de be
trokken omroepvereenigingen de con
certen als 'n belangrijk programmapunt
naar voren brengen. Indien minister
Marchant nu eens in deze richting werk
te: omroepvereeniging steunt het Con
certgebouworkest, in plaats van in Ant
werpen te gaan voetballen om wellicht
nog de voetbalofficials te bewegen om
de kunst te steunen, dan bereikt zijne
Excellentie wellicht meer en handelt hij
ook zonder het wezen der kunst geweld
aan te doen.
Naast dr. Mengelberg zal nu als twee
de dirigent optreden dr. Bruno Walter.
Dit is 'n keuze, die valt toe te juichen.
Wij hebben in Amsterdam erg gesuk
keld met de bezetting van de tweede-
d'-igentenplaats, maar voor het volgend
seizoen is'dit nu gelukkig uit. Dit is
overigens een officieuse mededeeling,
die uiteraard aanleiding zal geven tot
tegenspraak, doch onze bronnen zijn van
„zoo wel ingelichte zijde", dat de toe
komst ons in het gelijk zal stellen.
Op het gebied der kunst boekte Am
sterdam deze week nog een tweetal uit
voeringen, die vermeld moeten worden
omdat zij voor ons aanleiding zijn om
over de Amsterdamsche dansscholen te
schrijven. Niet over dansscholen, waar
men den salondans leert, maar waar
men den „kunstdans" onderwijst. Die
uitvoeringen waren: een van de „groep
'34"; de andere van de school van Me
vrouw Mashja Peereboom. Op beide uit
voeringen werd hevig de kunst in den
dans betrokken en vooral op de eerste
w- getracht om de kunst nummero één
te plaatsen. De dans kwam daardoor in
verdrukking en, niettegenstaande alle
loffelijke pogingen, de kunst ook. De
voorstelling, die mevrouw Peereboom
gaf, had minder pretentie en was van
beter gehalte, al valt in het algemeen
dat slappe kunstdansgedoe niet te be
wonderen. Wel moeten wij toegeven,
dat er op dit gebied voor niet hard wer
kende jonge dames en jonge mannen,
die met tijd en geld verlegen zitten
enkele goeden uitgeschakeld spoedig
iets te bereiken is, waarvoor familie
leden en kennissen al heel gauw bewon
dering hebben.
De slechte resultaten, waaraan de cri-
tische toeschouwer zich ergert, zijn niet
de schuld van de onderwijzeressen-
kunstenaressen, die aan het hoofd van
deze scholen staan. Zooals gezegd, ligt
dit aan de weinige toewijding, mindere
begaafdheid en vooral aan de luiheid
van de leerlingen. Het is teveel een sno
bistisch beroep geworden. Het klinkt
wel leuk: „ik ben danseres" of „ik ben
danser", waarbij de oogen verdraaid
worden vanwege de artistieke bedoelin
gen, die achter het geval verondersteld
wordt te zitten.
Vijftien of zestien jaren geleden be
reikte de danskunst in Amsterdam haar
hoogtepunt. In dien tijd was het de ge
woonte, dat Europeesche en Russische
beroemdheden op het gebied der dans
kunst op hun doorreizen naar Amerika
de oorlog was juist achter den rug
Nederland bezochten en in de hoofdstad
voorstellingen gaven. lederen Zaterdag
middag was er dansmatinee, dan van
deze, dan van die beroemdheid. Am
sterdam doorleefde een soort danswoe
de. Onder de kunstenaressen en kunste
naars waren verscheidenen, die echte
kunst gaven; maar velen behoorden ook
tot de kwasi-artiesten. Het publiek wist
geen onderscheid. Het gezwaai met ar
men, beenen en bovenlijven werd voor
kunstkoek opgegeten. Langzamerhand
gingen echter de oogen open en het
dangsgetij verliep, totdat nu weer in de
laatste twee jaren eenige opleving te
bespeuren valt. Niet zoozeer nog wat be
treft het dansavonden of matinée's, dan
wel het leerlingenschap.
De „volksche" aanstaande dansers be
zoeken meestal de school van Florrie
Rodrigo, die wel eenige honderden leer
lingen telt. Haar instituut staat onge
twijfeld kwantitaief bovenaan.
Verder zijn daar de dansscholen van
Lili Green, Getrud Leistikow (ongetwij
feld de voornaamste kunstenares, die
Nederland op dansgebied kent, een
vrouw met een wereldnaam als danse
res), Masja Peereboom. Chaja Goldstein
(een Poolsch-Russische danseres), die
sinds korten tijd te Amsterdam geves
tigd is en die bovendien uitblinkt in het
zingen van oost-Joodsche liederen, welke
liederen ook wel door haar gedanst
worden voorgedragen), Magrobi en
Yvonne Georgi. De laatste is weinig in
Holland en verblijft een goed deel van
het jaar in Hannover, waar zij een
dansschool leidt.
Dan zijn er nog tal van instituten,
waar rhythmische gymnastiek en ver
schillende systemen van lichaamscul
tuur worden gedoceerd, die wij echter
niet als dansscholen kunnen noemen,
hoewel de daar gegeven lessen uitste
kende voorbereidingen voor toekomstige
dansleerlineen vormen.
De gemeente Amsterdam heeft door
instelling van een Commissie voor de
Danskunst getracht de oplevende be
langstelling voor den dans als kunst
gaande te houden en die commissie had
tot taak. voor uitvoeringen in het open
baar, leerlingen "an de verschillende
scholen aan te wijzen. Die onder toezicht
van deze commissie gegeten dansuit
voeringen hebben zich beperkt tot twee
kortstondige uitvoeringen en sinds Men
ligt de danskunst plat ter aarde, al kan
men hier en daar lezen, dat de dans zoo
bloeiend in den tuin der kunsten te
pronken staat. Doch die zoo schrijven,
zijn leden van de gemeentelijke dans-
commissie; zij voeren n.1. tevens de criti-
sche danskunstpen, wat natuurlijk een
belachelijke combinatie van functies is
en waardoor de danskunst kunstmatig
in het leven wordt gehouden.
De dansscholen kunnen, zoolang de
leidsters het niet dringend noodig vin
den om in het publiek op te treden en
daardoor velen te ergeren, heel goed
werk doen.
Vele jonge meisjes vinden een vul
ling van haar leegen tijd in de lessen en
de dansoefeningen geven psysieke ont
wikkelingsmogelijkheden. Maar de uit
verkoren priesteressen van de dans-
godin zijn vooralsnog met een lan
taarntje te zoeken.
