DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
UIT DEN ALKMAARSCMEN RAAD.
No. 128
Zaterdag 2 Juni 1934
136e Jaargang
Het grootste ongeluk, dat de directeur van den Gem. Geneeskundigen
dienst ooit heeft meegemaakt is, dat er zich menschen met zijn dienst
bemoeien, die er geen verstand van blijken te hebben.
Als ondernemingen aan den Voordam door draaierij ten gronde gaan, zal
men dat zeker niet aan onbetrouwbaarheid van haar directies mogen wijten.
De politie heeft order wandelaars, die over het trottoir van den Kennemer-
straatweg laveeren, niet wegens beschonkenheid naar het bureau te geleiden.
Waf vandaag de
aandacht trekt.,,
tButienlatid
ALKMAARSCHE COURANT
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
iranco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven iranco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. TeleL 3, redactie 33.
Directeurs C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Er zijn van die grondwettelijke bepalin
gen, die iedere staatsburger als zijn meest
kostbare rechten beschouwt, b.v. dat hij de
vrijheid heeft vergaderingen te beleggen en
dat hij zijn meening door middel van de
drukpers mag uiten. Men heeft wel eens be
weerd, dat men in de tegenwoordige om
standigheden in beide vrijheden zoo bijzon
der vrij niét meer is, maar zoolang er geen
grondwetswijziging heeft plaats gevonden
is iedere staats- en stadsburger dus nog ge
rechtigd zijn critiek op het overheidsbeleid
door middel van een ingezonden stuk aan
zijn medeslachtoffers kenbaar te maken.
Wij hebben Donderdagmiddag de wonder
lijke ontdekking gedaan dat daarin, althans
voor zoover Alkmaar betreft, eenige wijzi
ging is gekomen.
Tet raadslid de heer Stoutjesdijk had na
melijk, in verband met een ingezonden stux
in onze courant, waarin een ooggetuige cri
tiek op het belèid van den Gem. Geneeskun
digen Dienst had uitgeoefend, eveneens een
ingezonden stuk geschreven waarin hij het
gebeurdeeenigszins anders belichtte en te
vens de gelegenheid te baat nam ten opzich
te van bovengenoemden dienst eenige practi-
sche wenken en nuttige waarschuwingen te
geven. -
Het onvoorziene gevolg daarvan was, dat
de heer Bülens als raadslid toestemming
voor een interpellatie vroeg om te spreken
over het ingezonden tsuk van een „zekeren"
Stoutjesdijk. Wie de voorgeschiedenis van
dit drama niet kent zal daarin iets kleinee-
rends zien, maar de interpellant bedoelde
er niets anders mee te zeggen en hij heeft
dat in den Raad ook werkelijk verkondigd
dan dat hij zich niet kon begrijpen, dat een
raadslid zijn klachten over c^.i gemeen
tedienst per ingezonden stuk uitte en dat hij
daarom noodgedwongen wel moest veron
derstellen, dat de inzender Stoutjesdijk niet
de edelachtbare was, die zoo nu en dan met
hem aan dezelfde groene tafel over de be
langen van stad en bevolking beraadslaagt.
Wij kunnen niet anders zeggen dan dat
zekere Bülens hier zeer zeker buitengewoon
onzeker in zijn verzekeringen is geweest.
Onze rubriek „Ingezonden Stukken" staat
natuurlijk ook voor raadsleden open en zeer
vele leden van onze vroedschap hebben daar
van in den loop der jaren dan ook een dank
baar gebruik gemaakt. Immers, waarom zou
een raadslid bij elke opmerking, die hij in
het algemeen belang wil maken, een inter
pellatie moeten aanvragen en bovendien, wat
is er beter en doeltreffender dan een ingc.
zonden stuk om iets te algemeener kennis te
kunnen brengen. Tenzij de heer Bülens ver
onderstelt, dat alle abonné's ook de raads-
verslagen lezen, maar wij zouden dat laat
ste niet gaarne durven onderschrijven.
Interpellaties van den heer Bülens hebben
gewoonlijk de strekking een der wethouders-
partijgenooten de gelegenheid te geven iets
te zeggen, dat deze moeilijk op andere wijze
officieel te algemeener kennis kan brengen
en wij hadden dan ook niets anders ver
wacht dan dat de heer Bonsema zou verkon
digen, dat de organisatie van den Eerste
Hulpdienst hier ter stede onberispelijk werkt
en dat „zekere" Stoutjesdijk er dus in alle
opzichten naast geweest is.
Tot onze groote verwondering was het dit
maal anders. De wethouder erkende dat in
het bewuste geval inderdaad te lang ge
wacht is met ingrijpen door den G.G.D. en
verklaarde dit door te verhalen, dat de di
recteur van dien dienst op controle geweest
was en niemand hem in het eerste half uur
had kunnen bereiken.
Het is vanzelfsprekend, dat niemand dien
directeur verplichten kan voor de rest van
zijn leven in het ziekenhuis op zijn kamer te
zitten om op eventueele ongelukken te wach
ten. Die directeur heeft nog andere plichten
en het is ook begrijpelijk alhoewel iets
minder begrijpelijk dat zoo nu en dan de
directeur wel eens een half uurtje onvind
baar zal blijken. Gebeurt er nu juist in dat
halve uur een ongeluk dan is Leiden of bet r
gezegd Alkmaar natuurlijk in last, dan ko
men er van „zekere" zijde ingezonden stuk
ken, dan gaat het publiek zich met de zaken
bemoeien en dan komt men algemeen tot de
erkenning, dat er aan de organisatie van on
zen G.G.D. nog iets blijkt te ontbreken.
Wethouder Bonsema verzekerde, dat bij
alles in één week tijds tot een definitieve op
lossing kon brengen als men hem voor zijn
geneeskundigen dienst een auto en drie ver
plegers wil toestaan, die elkaar om de acht
uren kunnen aflossen. Hij heeft daarbij
evenwel geen rekening met ziekte en vacantie
gehouden, zoodat het eigenlijk een auto en
vijf verplegers zouden moeten worden en wij
gelooven inderdaad, dat er in dat geval wei
nig reden voor klachten zou. overblijven, ten
zij dan van de belastingbetalers, die dat al
les zouden moeten bekostigen. Kreeg men er
nog een tweeden auto bij dan zou men, even
als de brandweer, ook andere gemeenten ge
neeskundig kunnen bedienen, maar de heer
Westerhof, die met voorbeeldige zorg over
onze financiën waakt, had er een zwaar
hoofd in al vond ook hij dat er iets zou
moeten gebeuren en wat hem betreft zal
er waarschijnlijk hoogstens op een motor
brancard en den portier van het ziekenhuis
gerekend kunnen worden.
Gelukkig en dat is ten slotte een verbe
tering in de organisatie heeft wethouder
Bonsema toegezegd, dat men bij tijdelijke
onvindbaarheid van den directeur voortaan
een verpleegster en daarna zoo noodig de
ziekenauto zal afzenden. Ook de brand
weerauto rukt wel eens voor niets uit en men
huldigt daar althans dezen goeden stelregel,
dat het beter is tienmaal tevergeefs te ko
men, dan éénmaal de spuit thuis te laten als
deze noodig zou blijken.
Dank zij het ingezonden stuk van zekeren
Stoutjesdijk en de interpellatie van den
heer Bülens zijn wij dus weer een stapje
vooruit gekomen op den weg van een bete
re organisatie van onzen Eerste Hulpdienst
en wanneer alle animositeit nu eens opzij
gezet wordt en men bij ongelukken niet al
leen den G.G.D. maar ook de leden van de
transportcolonne van het Roode Kruis waar
schuwt zoodat men veel meer kans heeft
iemand thuis te treffen twijfelen wij er
niet aan of Alkmaar zal op den duur een
Eerste Hulpdienst krijgen, die in alle opzich
ten een voorbeeld voor andere gemeenten
zal zijn.
Een diplomaat is over het algemeen
iemand, die met veel woorden zoo weinig
zegt, dat niemand eigenlijk weet wat hij pre
cies beweerd heeft.
Als deze definitie juist is zijn B. en W.
onverbeterlijke diplomaten wat ook al weer
niet te verwonderen is omdat de meeste le
den van het college in alle opzichten poli
tieke veteranen zijn.
Zij hadden de schriftelijke vragen zoowei
van den heer Keijsper als van de vrijheids-
bondsche fractie op zoo diplomatieke wijze
beantwoord, dat beide interpellanten behoef
te gevoelden er in den Raad nog eens nader
op terug te komen.
Waarom, zoo vroeg de heer Keijsper nog
maals, waarom is niet bekend gemaakt, dat
de vacature van den commies Kolb op de
secretarie vervuld is door een schrijver tot
commies te bevorderen? Of beter gezegd:
waarom is er dus niet bekend gemaakt, dat
er een vacature voor schrijver bestond? Nie
mand wist het en niemand heeft dus gesol
liciteerd behalve twee jongelui, van wie de
eene vrij zeker is gewaarschuwd en de an
dere misschien helderziend is.
Wij hebben een Arbeidsbeurs waar bruik
bare candidaten waren ingeschreven en van
dag tot dag houdt de gemeente de patroons
voor oogen, dat zij een nuttig sociaal werk
verrichten door hun personeel uitsluitend
over die Arbeidsbeurs te betrekken.
Waarom heeft de gemeente dat dan ook
zelf niet gedaan?
Er is, zeide de heer Ke.jsper, een jonge
man uit Ursem benoemd. Dat is binnen af-
zienbaren tijd de tweede Ursemmer die hier
aan een betrekking wordt geholpen. Is de
opleiding in Ursem zoo goed of is het men-
schenmateriaal uit die vruchtbare streek zoo
bijzonder bruikbaar?
De burgemeester wien de weinig benij
denswaardige taak ten deel viel, deze inter
pellatie te moeten beantwoorden en het beleid
van B. en W. te moeten verdedigen, heeft ge
zegd, dat het in de laatste acht jaren geen
gebruik was schrijvers voor de secretarie
openlijk op te roepen, al kwam dit dan ook
in hoofdzaak omdat men, hetzij op de secre
tarie dan wel bij andere gemeentediensten,
altijd jongelui had, die voor een vacature in
aanmerking kwamen.
De gemeente had hier het voorbeeld van
het rijk gevolgd, dat bij onderwijsbe-noemin-
gen het standpunt inneemt, dat men niet
percé een werklooze of wachtgelder
behoeft te benoemen, omdat, wanneer men
een nog in functie zijnde onderwijzer van
elders benoemt er toch ook daar weer een
vacature zal komen. Bovendien zou men hier
niet iedereen kunnen gebruiken omdat op een
secretarie als die te Alkmaar speciaal jongelui
geplaatst moeten worden, die de noodige
capaciteiten hebben om zoo nu en dan eens
promotie te maken en bovendien: waarom
zou men candidaten oproepen en ijdele hoop
wekken bij velen, die ten slotte toch geen
kans op benoeming zouden krijgen?
Dat zoo zeide de heer Vogelaar
waren eigenlijk ontoelaatbare vergelijkingen,
want al kon het 't rijk onverschillig blij ven
of men een wachtgelder in Alkmaar of in
Ursem zou benoemen, de gemeente had hiér
een werklooze ingezetene kunnen helpen, die
waarschijnlijk in Ursem wel geen kans meer
zal krijgen.
Wil men geen ijdele hoop wekken, dan
zouden voortaan alle oproepingen bij vaca
tures achterwege moeten blijven.
Het waren keiharde schoten, welke de
burgemeester in het doel van B en W. in
ontvangst had te nemen en terwijl in andere
gevallen de spraakzame wethouders in
moeilijke oogenblikken nog wel eens hun
supporterstalenten toonen, bleken zij den
critieken toestand thans volkomen te onder
schatten. Erger nog, de rechtsbuiten Van
Slingerland kopte een politieke bal in eigen
doel door nadrukkelijk te verklaren, dat hij
het met den interpellant volkomen eens was
en dat hij datzelfde ook al in de vergadering
van het college had verkondigd. Hij had niet
geweten, dat men hier met de benoeming van
een zeer goede bekende te doen had, maar
zelfs al had hij dat geweten, dan zou hij nog
den normalen weg van een officieele oproe
ping gevolgd hebben waarbij de thans be
noemde, dank zij zijn capaciteiten zeker nog
een goede kans gemaakt zou hebben.
Zelfs de heeren Van Drunen en Van de
Vall lieten een afkeurend geluid hooren en
de heer Keijsper dreigde met een motie, die
hij natuurlijk niet indiende nog afgescheiden
van de omstandigheid, dat de burgemeester
verkondigd had, dat het benoemingsrecht in
dit geval uitsluitend bij het college berustte.
Beterschap is er niet uitdrukkelijk beloofd,
maar wij hebben toch wel den indruk gekre
gen, dat de eerstvolgende schrijver ter secre
tarie niet meer een onderhandsche benoeming
zal krijgen.
Wat is zoo vroeg de heer Govers als
volgende schriftelijk afgescheepte interpel
lant wat is de reden, dat er voor de ver
betering van den walmuur van den Voordam
niets op de begrooting stond, terwijl nu ge
bleken is, dat dit werk geen dag en geen
nacht heeft kunnen wachten?
Wist men niet, dat hier een gevaarlijke ver
zakking plaats had en als de gemeente acht
opzichters in dienst heeft, waarom heeft men
er dan niet tijdig naar gekeken?
En de heer Stoutjesdijk gaf daarbij een
toelichting, welke de bewoners van den Voor
dam ongetwijfeld de haren te berge heeft
doen rijzen. De walmuur zakt in, de straat
brokkelt af, een lantaarnpaal, de boomen en
zelfs een kabelhuisje staan scheef. Hoe ge
makkelijk had het geheele bankgebouw van
het Noord Hollandsch Landbouwcrediet kun
nen kelderen en hoe veel kans was er niet
geweest, dat schrijver dezes in zijn redactie
bureau in een scheeve positie tegenover zijn
lezers was komen te staan.
Had men op Gemeentewerken van dat alles
tenminste voor zoover het de verzakking
van den walmuur betreft nu letterlijk niets
geweten?
Totaal niets, zoo verklaarde de heer Kla
ver, wethouder van Gemeentewerken. De ver
zakking van den walmuur was een even
groote verrassing als een aardverschuiving
in de Zwitsersche bergen en nu kan men wel
zeggen, dat de opzichters bijtijds hadden
moeten ingrijpen, maar wie geen dief ziet.
behoeft hem ook niet te pakken en als het
werkelijk waar was, dat de heer Stoutjesdijk
al weken lang het gevoel had, dat hij op een
vulkaan leefde, dan h ij de directie van Ge
meentewerken maar eens moeten waarschu
wen.
„Ben ik als edelachtbare aangewezen om de
scheuren in onze kaaimuren te controleeren?"
vroeg de heer Stoutjesdijk met begrijpelijke
verontwaardiging en de heer Govers deed
een roerend verhaal over de wijze waarop in
vroeger jaren toen er nog zoo nu en dan
iets aan onze straten verbeterd werd de
commissie van Publieke Werken onder des
kundige leiding een rondgang maakte en er
op eiken walmuur een zwaartillend en ge
wichtig gezelschap gezet werd zonder dat er
scheuren in de steenen geconstateerd werden.
Noch bij de begrooting, noch bij de supple
toire, zoo vertelde de heer Klaver, hebben wij
een andere verzakking bemerkt dan die van
de financiën in onze stedelijke schatkist en hij
verkondigde er de verwonderlijke stelling
bij, dat de oppositie eigenlijk geen recht van
spreken had, omdat die tegen de begrooting
gestemd had en dus ook tegen een post voor
de walmuren zou geweest zijn,
De opmerking was niet onaardig, maar ook
niet heelemaal juist, ten eerste omdat er op
de begrooting heelemaal niets voor verbete
ring van walmuren was uitgetrokken en ten
tweede omdat de oppositie er waarschijnlijk
vóór gestemd zou hebben, als dat wel het ge
val was geweest. In allen gevalle ten minste
de heer Stoutjesdijk, die als Voordambewo-
ner in een weinig benijdenswaardige positie
verkeert.
Het politieke addertje, dat hier onder het
gras schuilde, werd natuurlijk ontdekt door
den heer Hoijtink, die tromphantelijk ver-
cl aarde, dat er in de drie laatste jaren voor
130.000 op de verbetering van onze stra
ten was bezuinigd en dat deze door de meer
derheid van den raad gesteunde politiek
schrikwekkende financieele gevolgen zou heb
ben.
De verzakking der walmuren, die dit jaar
voor tijdelijke verbetering 1500 zal kosten
en waarvoor op de volgende begrooting niet
minder dan 23000 geraamd is, wordt na
tuurlijk allereerst veroorzaakt door het op
volle kracht draaien van de schroeven der
froote schepen, die vlak bij den kademuur al
et zand uit de paalfundeeringen loswerken
en daarnaast ongetwijfeld door de zware
vrachtauto's, die elkaar op den hoek van den
Voordam en den Zijdam een zeer gevaar
lijk punt slechts door langs het water te
rijden kunnen passeeren. Een betere verkeers
regeling op den Voordam zal er ongetwijfeld
tot medewerken dergelijke verzakkingen in de
toekomst te voorkomen.
Op de vraag waarom nog altijd niet met
de werkzaamheden aan den Geesterweg is
begonnen, deelde wethouder Klaver mede, dat
de Berger brug nog niet klaar is en dat met
den weg dezer dagen wordt aangevangen,
zoodat men een en ander gelijktijdig en in
allen gevalle nog vóór het hoogtepunt van
het seizoen gereed hoopt te hebben. Daarmede
waren de interpellaties voor ditmaal gelukkig
ten einde.
Wat de agenda-punten betreft, is er nog
langdurig gediscussieerd over net uitbrei
dingsplan „Overdiê en Achtermeer", waarbij
de rioleeringskwestie de hoofdschotel van het
minder smakelijke menu vormde. Closetvuil,
afvalwater en huishoudwater, sceptictanks en
rioolbuizen paseerden onafgebroken de revue
en de wethouder betoogde met klem, dat men
dit reeds bij voorbaakt goedgekeurde uitbrei
dingsplan niet terwille van de verlangens
van een daarop bescheiden bouwende ven
nootschap zou mogen verwerpen. Riolen wer
den in gedachten ontworpen, de wethouder
van financiën liet bij het noemen van hooge
bedragen een duidelijk non possumus hooren,
al zijn de Alkmaarsche grachten dan ook aan
het einde van hun opnemingscapaciteit, de
lucht bij de Bleekersloot en bij de Van Hou
tenkade werd opgesnoven en min of meer ver
dacht bevonden, maar het college verklaarde,
dat deze onwelriekende geschiedenis reeds de
aandacht heeft van Gemeentewerken en dat
de directeur van dezen dienst na een veel
omvattend onderzoek in binnen- en buiten
land ongetwijfeld een middel zal vinden om
hiervoor met een minumum van kosten een
goede oplossing te verkrijgen. Riolen zijn in
elk opzicht een kwestie van tonnen en zoolang
de rijksdaalders in onze stedelijke schatkist
belangrijk beneden Alkmaars peil staan, is er
geen sprake van, dat men zich daarvoor be
denkelijke offers zal kunnen getroosten.
Ten slotte had het uitbreidingsplan aller
instemming behalve die van den directeur van
de becritiseerde Vennootschap, die op de
publieke tribune zetelde en nog vóór de stem
ming wegliep met het duidelijk gemompelde
dreigement, dat hij tot in hoogste instantie
zou trachten voor dit onverantwoordelijk
plan het bekende stokje te laten steken.
De rest van de agenda bestond vrijwel al
leen uit hamerstukken.
Er werden weer diverse stukjes grond ver
kocht, er werden rekeningen en verantwoor
dingen goedgekeurd, er werd schoolgeld ver
hoogd, er werden leeningen gesloten, er
werd een regeling voor destructie van het af
gekeurde vleesch getroffen en er werd een
legaat aanvaard met de mededeeling, dat de
gemeente zich in deze moeilijke tijden voor
legaten op elk gebied beleefd aanbevolen
houdt.
Het voorstel om over te gaan tot den aan
koop van 25 gedeelten van voortuintjes aan
den Kennemerstraatweg voor den aanleg van
een trottoir veroorzaakte nog eenige discus
sie, omdat bleek, dat de bezitters van deze
tuintjes de gelegenheid te baat hadden geno
men de gemeente eens te laten gevoelen, dat
de grondprijzen in dit stadskwartier op bij
zonder hoogen prijs gesteld worden, een wenk
waarmede de directeur van het grondbedrijf
bij eventueelen verkoop van bouwgrond in
deze omgeving wellicht zijn voordeel zal kun
nen doen.
Men had oorspronkelijk prijzen tot 95
per vierkanten Meter durven vragen, maar
was afgezakt tot 25 a 40, toen bleek, dat
de gemeente niet zoo naïf was als men wel
verondersteld had.
Thans waren er nog een drietal onwilligen,
die tot 50 per vierkanten Meter vroegen
en de heer Van de Vall stelde voor den afloop
van de onteigeningsprocedure niet af te
wachten, maar nu reeds te beginnen het trot
toir aan te leggen, opdat de geheele gemeente
De besprekingen te Genève; het
voorstel der zes neutrale landen.
(Dag. Overzicht).
Saarplebiciet op 13 Januari. (Bui
tenland).
Roosevelt over de oorlogsschulden.
(Buitenland).
Italië wint van Spanje. (Sport),
Boechbrand nabij Venlo. (Binnen
land).
Jongetje overreden en gedood te
Roermond. (Binnenland).
Het muziekfeest in het Stadion.
(Binnenland).
(Zie Terder eventueel laatste
berichten).
aan de daarin uitspringende voortuintjes zal
kunnen zien, welke bewoners van zoo weinig
burgerzin getuigen, dat zij extra financieel
voordeel boven behartiging van het alge
meen belang stellen.
De burgemeester vond de oplossing niet
bijzonder fraai, omdat men dan genoodzaakt
zal zijn over het telkens onderbroken trottoir
te laveeren en de heer Keijsper zou eerst de
argumenten van de nog tegenspartelende be
woners willen kennen, maar zwaaide nog
spoediger om dan gewoonlijk, toen hem werd
medegedeeld, dat dezen meer dan het dubbele
van de waarde voor hun grond was geboden
Dus werd het voorstel-van de Vall met al-
gemeene stemmen aangenomen en zullen de
onwilligen voorloopig de eenige Alkmaarders
zijn, wien het vergund is des avonds hun
tuinmeubeltjes midden op het trottoir neer te
zetten.
De vernieuwing van de brug in de Noor
derkade en de verbetering van de Nieuwe
Hoornsche Vaart bleken zelfs na een uur ge
heime zitting zooveel tegenstrijdige beschou
wingen uit te lokken, dat de raad er Woens
dagavond een aparte vergadering over zal
houden.
SAARPLEBICIET OP
13 JANUARI.
Overeenstemming fusschen
Duitschland en Frankrijk.
Gisteravond is zoowel uit Parijs als uit
Berlijn de definitieve goedkeuring ontvangen
van de formuleering van de oplossing van
het plebisciet in het Saargebied, waarover,
zooals Donderdag gemeld, overeenstemming
was bereikt tusschen de gedelegeerden van
Duitschland en Frankrijk te Genève, onder
bemiddeling van Italië.
De volksstemming zal reeds op 13 Januari
1935 plaats hebben. De bijzondere recht
banken zullen nog een jaar na de overdracht
van het Saargebied aan het land ten gunste
waarvan de bevolking zich heeft uitgesproken
in werking blijven. De politie zal uit Saarlan-
ders blijven bestaan, tenzij de Volken'bonds-
raad op bijzonder aandringen der regeerings-
commissie later nog de aanvulling met eeni
ge buitenlandsche elementen noodig zal ach
ten.
De Volkenbondsraad zal Maandag bijeen
komen om aan het verblijdend accoord zijn
officieele goedkeuring te hechten.
Aloisi heeft den Volkenbond en Europa een
grooten dienst bewezen door een definitieve
overeenstemming tusschen de regeeringen
van Duitschland en Frankrijk over de voorbe
reiding van de volksstemming in het Saarge
bied tot stand te brengen. Zooals Donderdag
reeds bericht werd, was Aloisi er in geslaagd
de toestemming van Barthou en van Von
Lerchner voor een gewijzigd ontwerp-rap-
port aan den Volkenbondsraad te verkrijgen.
Het wachten was toen nog op de toestemming
van Berlijn, terwijl Barthou, zooals later be
kend werd, ook nog gemeend had uitdrukke
lijk zijn regeering te moeten raadplegen,
daar hij vreesde, dat hij van de linksche ele
menten in Frankrijk verwijten te hooren zou
krijgen door toe te stemmen dat de volks
stemming reeds in Januari van hef volden-
jaar zal plaats vinden.
WEG MET DE SPECULATIES!
Roosevelt onderteekent wetsvoorstel.
Het Amerikaansche congres heeft gisteren
de beurswet aangenomen en daarmede een
strenge regeling van den effecten-handel,
waardoor een einde wordt gemaakt aan al te
roekelooze speculaties. Zoowel senaat als
huis van afgevaardigden keuidfen het rap
port inzake het herziene wetsontwerp goed,
dat nu nog slechts moet worden ondertee
kend door president Roosevelt.
De beurswet zal 1 Juli van kracht worden
en de beurzen onder federale controle steller
voor de eerste maal in de geschiedenis
