De besprekingen in Genève. DE BESTE SIGARET VOOR UW GEZONDHEID EN DE HOOGSTE WAARDE VOOR UW rmee u GELD. ruin 10 VOOR 1 7i rnlr ALKMAARSCHE COURANT Het voorstel der zes neutrale mogendheden. No. 128 ZATERDAG 2 JUNI 1934 tDxiQelifflsch Ojoeczicht Litwinof opnieuw aan het woord. ^Umtieuws TWEE HOOFDNUMMERS. Alkmaarsch Bioscoop-Theater. HELDEN DER GOLVEN. Victoria Theater. Een onderzeeboot zwerft over de wereld zeeën het is oorlogstijd en zoekt haar prooi? die aan alle zijden van den horizon opduikt. Streng is de behandeling aan boord en de kapitein, een Ijzervreter eerste klas, DE WERELD VERANDERT. Cinema Americain. DE ONBEKENDE GAST. Een zeer goede komische film in het Theater Harmonie. Jiecküizaken VOOR DEN KANTONRECHTER TE ALKMAAR. Gisteren heeft de hoofdcommisie van den Volkenbondsraad in haar zitting de verkla ring kunnen aanhooren van de zoogenaam de zes neutrale mogendheden waartoe ook Nederland behoort. Echter daarvóór legde Henderson een verklaring af, waarin hij op den uiterst critieke toestond der conferentie jfrees. Niettemin hoopte hij, dat het mogelijk jfeal zijn, een weg te vinden, waarlangs men Voorwaarts zal kunnen gaan. Hij meende daarom niet, dat het een ijdele wensch be hoefde te zijn, dat de conferentie zal slagen. Na deze verklaring van Henderson was het woord aan den Poolschen minister van buitenlandsche zaken, Benesj, die er op wees, dat ter conferentie algemeen een pessimisti sche stemming heerscht. Minister Beek zette vervolgens het stand punt der Poolsche regeering uiteen. Hij wees er op, dat de Poolsche delegatie van den aanvang der conferentie af, van meening is geweest, dat deze een duidelijk omschreven taak heeft, n.1. de beperking en vaststelling der bewapening. In dezen geest is de Poo'- 9che regeering steeds werkzaam geweest. Volgens onze meening kunnen wij slechts dan concrete resultaten bereiken, wanneer Wij ons geleidelijk bezig houden met de pro blemen, welke het begrip veiligheid in alle staten kan beschermen. De Poolsche regee ring is bereid tot iederen maatregel op het gebied van vermindering op beperking der bewapening, welke een algemeen karakter draagt en op alle stoten van toepassing zal Zijn. In het verdere verloop van de zittinc sprak de Chineesche gedelegeerde Wellington Koo, die wees op het lot van zijn land, en die een systeem van veiligheid eischte als voorwaar de van ontwapening. Hierna was het woord aan den Zweed- schen minister van buitenlandsche zaken, Sandler, die o.m. verklaarde, dat het onmo gelijk is, zelfs van de verschillende gezichts punten der wapeningsbeperking te komen tot een alle wapeningscategorieën omvat tend verdrag. Overal ter wereld wordt her bewapend en het is een belangrijke taak der conferentie deze feitelijke herbewapening in ieder geval te regelen. De ontwapening zou het juiste middel zijn om de rechtsgelijkheid tot tand t brensgen. Onder de huidige om standigheden moet en behoort noo- steeds een beslissende stap worden gedaan in de richting van gecontroleerde gelijkheid. Wi- begrijpt niet, dat een volk verbolgen moet geraken, wanneer het wordt gehouden in een toestand van minder recht. Nopens de vei ligheid zou het doelmatig zijn de aandacht te richten op een punt, n.1. de uitvoerings garanties. In ieder geval zou Zweden nieu we verplichtingen op zich nemen ten aan zien van de veiligheid mits effectieve ontwa peningsmaatregelen worden ingeleid. Slechts een algemeene ontwapening zou ten slotte een veiligheidssysteem voor allen beteeke- nen. Vervolgens las Sandler een ge meenschappelijke verklaring voor van de delegaties van Neder land, Denemarken, Noor wegen, Zweden, Zwitser land en Spanje. In de verkla ring wordt er de nadri*k op gelegd, dat deze landen hun in hun in het memorandum van 14 April 1'934 neergelegde opvatting voor-al no pens de ontwapening, veiligheid en rechtsgelijkheid handhaven. Op de ze basis leggen zij der Hoofd commissie o.m. de volgende overwe gingen voor: Een bizondere com missie moet er mee worden belast onverwijld de kwestie der uitvoe ringsgaranties der toekomstige con ventie te bestudeeren. Het presidium moet onverwijld de kwestie der instelling van een strenge controle van den handel in en de fabricage van staats wege en door particulieren van wapens en oorlogsmateriaal overwegen. Het presidium moet worden opgewekt zoo spoedig mogelijk den tekst van het ontwerp verdrag van 27 Januari 1933 mitsgaders de door den Engelschen minister van buiten landsche zaken in zijn rede van 30 Mei ge noemde problemen te bestudeeren. In het bi zonder moet rekening worden gehouden met een onvoorwaardelijk verbod van bombarde ment uit de lucht en iedere voorbereiding daarvan. De vernietiging van een voor iederen staat te bepalen aantal vliegtuigen, welke volgens het Britsche ontwerp worden verboden. On derzoek der maatregelen tot verhindering van het gebruik van particuliere vliegtuigen voor militaire doeleinden. Vernietiging van tanks en zware veldar tillerie. Met hit oog op de noodzakelijkheid iede ren betrokken staat aan deze maatregelen deel te doen hebben en met het oog op het feit, dat Duitschland niet deelneemt aan de conferentiewerkzaamheden, moet het presi dium worden gemachtigd ieder geschikt ge- achten maatregel te nemen, welke het moge lijk zou maken, dit ontwerp tot alle staten uit te breiden. Het zal voorts zaak van het presidium zijn van de hoofdcommissie te zijner tijd bijeen te roepen opdat definitieve besluiten worden genomen. Hierna was het woord opnieuw aan den Sovjet-Russischen volkscommissaris van bui tenlandsche zaken, Litwinof, die ten aanzien van de drie door Simon ter sprake gebrachte punten opmerkte, dat de chemische oorlog reeds bij verdrag van 1929 is verboden. Slechts eenige staten hebben dit verdrag ge ratificeerd. Tot de staten die het niet hebben geratificeerd, behoort een die thans niet aan wezig is en men moet zich afvragen, hoe een dergelijk verdrag door dezen staat wordt opgevat. Hetzelfde geldt voor de publicatie der uitgaven voor bewapening. Nopens hd derde punt verklaarde Litwinof dat het beter zou zijn de geheele conferentie permanent te verklaren en niet slechts een commissie, mits de conferentie werkzaam zij en niet ledig De taak der permanente conferentie zou moe ten zijn de organisatie der veiligheids- en vredegaranties naast de verdere behandeling der ontwapeningskwestie. Het A. B. T. opent zijn programma deze week met een uitgebreid journaal en een na tuurfilm, waarop 2 actueele hoofdnummers volgen. Als eerste wordt gegeven „De wereld zonder mannen", met in den hoofdrol Paul Roulien, een aardige film, die laat zien, hoe de wereld er uit zou zien zonder mannen. Paul heeft in deze film veel succes bij de vrouwen. Zooveel zelfs dat hij er last van heeft, want het meisje waar hij mee verloofd is, verbreekt die verloving, omdat ze niet kan aanzien dat er meer meisjes op Paul verliefd zijn. Paul gaat een recordvlucht maken over zee. Hij veronge lukt en komt op een onbewoond eiland terecht, waar hij jaren alleen leeft. Ondertusschen is er een ziekte geweest, waardoor alle mannen zijn gestorven, en hij dus alleen overblijft. Natuur lijk wordt hij ontdekt en wat er dan allemaal gebeurt is zoo vermakelijk, dat het de moeite waard is dit te gaan zien. Het 2e hoofdnummer „Doodende vingers" ts meer sensationeel. Alexander Kirkwood wordt als Engelsch afgezant naar Moskou gezonden, waar hij in den trein kennis maakt met een meisje dat door de politie gezocht wordt. Hij weet haar echter te beschermen, en om alle zekerheid te hebben dat de justitie haar niet te pakken krijgt, trouwt hij haar. Zijn vrouw was *1 getrouwd met een moordenaar, waar ze van gevlucht was. Als ze in Londen terug zijn, weet haar eerste man te ontvluchten, om dan verder met de wereld af te rekenen. Op sluwe manier weet hij met beiden in aanraking te komen, en wat nu volgt is wel zoo spannend en griezelig, dat wij deze film als iets bijzonders kunnen be- •chouwen. Natuurlijk loopt alles nog op het nippertje goed af. Over het geheel genomen een goed program ma, het A. B. T. waardig. schat niets hooger in het leven dan de disci pline. Zoo nu en dan is er eens gelegenheid om te passagieren en zoowel de offiecieren als de bemanning maken daarvan een dank baar gebruik. Er zijn heerlijke typen op deze boot, vooral onder de bemanning, vrienden op leven en dood, die elkaar in allerlei avon turen bijstaan. Zoo nu en dan wordt er eens een robbertje gevochten, maar Wein, Weib und Gesang doen al het leed en al de oorlogsverschrikking een wijle vergeten. Ook de beide jonge officieren van de duik boot staan op het punt een paar gastvrije armen te zoeken als de kapitein comman deert, dat zij op het admiraalsbal moeten verschijnen. Zij doen meer dan hun plicht door met allerlei overjarige muurbloempjes te dansen, maar de jongste van het tweetal ontdekt plotseling een lieftallige jonge dame die hij met veel moeite overhaalt om een uit stapje naar het kermisterrein te maken. Als zij boven in een Turksch rad zitten komt een divisie luchtschepen de feestvreugde versto ren. Bommen vallen op het vroolijke stadje neer en menschen en huizen worden getrof fen. Met moeite bereikt de officier Tom zijn eigen villatje en eenmaal daar bekent hij het meisje zijn liefde. Zij zegt hem nooit te kunnen trouwen maar laat toe, dat hij haar in zijn armen neemt. Op hetzelfde oogenblik krijgt lom bericht, dat de duik boot op excursie moet. Hij snelt naar boord en dan geeft de film buitengewoon spannen de en interessante opnamen van het torpe- deeren van vijandelijke schepen. Men ziet hoe de bevelen ten uitvoer gebracht worden, men ziet de torpedo's de koopvaarders en slagschepen treffen, men ziet hoe de beman ning daarvan om een plaats in de reddings boot vecht en hoe de zwaar getroffen sche pen overhellen en in den Oceaan verdwijnen. Op een dier tochten wordt de luitenant die Toms beste vriend is met enkele manschap pen op verkenning gezonden, maar een divi sie vliegtuigen verschijnt aan den horizon en de vliegeniers doen hun projectielen zoo dicht om de duikboot vallen, dat de kapi tein besluit direct te dalen. Met moeite geLkt het Tom te gehoorza men en zijn vriend daar buiten in het ver kenningsbootje aan een zekeren dood prijs te geven en ook later treedt hij zoo eigenmach tig op, dat de strenge kapitein hem beveelt Lnlfcr -• o. V- J -• -• Yy naar zijn hut te g .an en zich ais gevangene te beschouwen. Voor den krijgsraad wordt Tom tot ontslag uit den dienst veroordeeld en hij is juist van plan het meisje, dat hij eens ontmoette en dat cie dochter van den kapitein is, desondanks te trouwen als hij tot de ontdekking komt, dat zij door het hu welijk reeds aan een militair is gebonden, die in den oorlog zijn ruggegraat heeft be schadigd en daardoor lam is geworden. De kapitein wijst hem er op hoezeer hij deze man door een huwelijk met des kapiteins dochter zou dupeeren en hoe het geluk der beide jonge menschen dus rlleen op de smart van een ander zou gebouwd zijn en dan vindt Tom het juiste middel om zich tijdig terug te trekken. Op een uiterst gevaarlijke expeditie wordt hij aan boord gesmokkeld en als de kapitein die in den grond van zijn hart nog zoo slecht niet is ziet hoe moe dig hij zich gedraagt krijgt hij zijn marine pet terug als bewijs, dat de commandant weer vertrouwen in hem stelt. Met tien dui zend kilo springstoffen geladen moet de duikboot onder een vestingtoren doorvaren, die daarbij in de lucht zal moeten springen. Alle manschappen redden zich tijdig door in het water te springen en de kapitein is op het punt zich op te offeren als Toi aan dek verschijnt en hem zonder veel complimenten overboord zet. Dan stuurt hij zelf als laatste man de boot onder den toren door en vindt den dood bij een geweldige explosie. Zooals gezegd is deze mooie film buiten gewoon spannend. Schepen worden als luci fersdoosjes gekraakt, duikbooten kruisers en vliegtuigen ziet men in volle actie, links en rechts worden schepen en menschen vernie tigd, een duikboot krijgt een lek en de be manning is op het punt op den bodem der zee te stikken als de beschadigde machines op het allerlaatste oogenblik weer beginnen te werken en de bemanning naar de opper vlakte brengen. Daar tusschendoor krijgt men allerdolste scènes van passagierende matrozen en een prachtig stukje romantiek als de jonge zeeofficier de dochter van den kapitein naar zijn villa brengt en haar zijn liefde bekent. Het bal bij den admiraal is een scène, die de toeschouwers allerhartelijkst doet lachen. In deze film waarin Robert Montgomery de hoofdrol speelt zijn moeite n' ch kosten gespaard om den oorlog ter zee en in de lucht tot in de kleinste bijzonderhe den natuurgetrouw na te bootsen en wij verwachten, dat zeer velen deze week deze prachtfilm zullen bekijken. Vooraf gaat een zeer uitgebreid program ma, w.o. de voetbalwedstrijd tegen België en de groote strijd van het Nederlandsrh elftal te Milaan. Er is een biljartspeler te zien, die op het groene laken wonderlijke staaltjes van speelkunst vertoont en er is, naast een uitgebreide serie nieuws een leuke één-acter waarin een paar jeugdige actrices allerlei komische avonturen beleven. De film „The world changes" (De wereld verandert) heeft, nadat de première met succes had plaats gehad, veel stof tot critiek doen op waaien. Immers, hier was een gebeurtenis op zoo subtiele wijze uitgebeeld, dat zelfs een Fritz Lang en Mr. Sternberg zich bij den nieu wen regisseur Mervijn Leroy ten achter voel den gesteld. Dit op zichzelf is reeds een bewijs, van welke inportance deze rolprent is. Deze film zou ook betiteld kunnen zijn „De zondeval van het kapitaal", en o. i. zou dit een betere benaming zijn dan „The world changes". Maar hoe dan ook, een woord van extra aanbeveling mogen we deze film zeker niet onthouden. Waar thans de stad Chicago is, was om streeks 1850 een onherbergzaam terrein, een lustoord voor bandieten en nomaden. Afgemat en volkomen uitgeput komt een eenzame boer met zijn vrouw door deze zandvlakten aan- sjokken. Door de hitte bevangen, moeten ze hun reis staken en teneinde raad vestigen ze zich daar ter plaatse. Met een onverzettelijke wilskracht weet de boer met zijn vrouw zich daar een bestaan te veroveren, en aangetrokken door den vrucht baren bodem komen telkens meer gezinnen. Orin is de zoon, geboren uit hen, die zich het eerst vestigden en Selma is de dochter van het tweede echtpaar. Zeer logisch zou het dus zijn, indien Selma aan Orin zou worden uitgehuwe lijkt. Maar Orin is een avontuurlijk jongmensch, hij heeft iets in zich „van den wandelenden Jood" en alhoewel alles in den beginne iets in die richting wijst, neemt de geschiedenis een geheel ander verloop. Want Orin wordt een beroemd veedrijver en hij weet zich tenslotte op te werken tot een der rijkste slachters van Chicago. Door zijn huwelijk met de dochter van zijn onmiddellijken chef kan hij zich een onge kende weelde permitteeren, en het duurt niet lang of hij is zijn geboorteplaatsje nog wel naar hem genoemd Orinville totaal vergeten. Zoo maken we dan mee zijn lijdensweg, want de beide zoons uit het huwelijk geboren zijn nietsnutters, jongens, die door het geld het be grip van een strijdbaar leven ten eenenmale missen. Wanneer hun moeder in een bui van waanzin knar man uitmaakt voor „slachter", „bloed hond" en dergelijke laag-bij-de-^rond-staande woorden, dan is hun besluit genomen en gaan ze met vader s geld naar New-York. Tenslotte moet de oude man in 1929 de vol komen degeneratie van zijn zoo geliefde klein zoons meemaken en dit maakt hem wanhopig. Slechts één heeft de natuur van den ouden grijsaard, in hem ziet de grootvader weer de man, die het in de wereld aandurft zonder dat geld daartoe de drijfveer is. En terwijl de Nordholms bankroet gaan, ziet de oude Orin dit met een glimlach aan, met de bewuste ze kerheid, dat tenminste één kleinzoon iets in zich draagt van het oude geslacht. Het is hier Paul Muni, die van den hoofdrol iets grootsch weet te maken, terzijde gestaan doir een keur van bekende filmartisten. Moge dit simpele verslag een aansporing te meer zijn om dezen rolprent te gaan zien. Het voorprogramma is met zorg samenge steld. Na interessant Profilti-nieuvs (o.a. de huwelijksvoltrekking van Jan Pijnenburg en Mimi Bierens). Verder een cultuurfilm over Jerusalem, en tenslotte een buitengewoon aardig Jazz-filmpje. De directie van het theater Harmonie heeft de zomercampagne geopend met een zeer ge slaagde komische film, n.1. De Onbekende Gast, In deze film wordt de hoofdrol op onnavolg bare wijze gespeeld door den bekenden Szöhe Izahall. Hij is in de film de kruidenier uit het kleine stadje, die een briefkaart krijgt van zijn dochter uit Berlijn, waarin zij hem mededeelt, dat zij gelukkig getrouwd is en in een mooie villa woont. Dat het als kamermeisje is, weet Papa niet. Hij gaat naar Berlijn en wordt daar aangezien voor de rijke schoonvader, vader van de mevrouw bij wie zijn dochter Frieta in dienst is. Dit mevrouwtje wordt door haar man bedrogen. Papa zal de zaak voor zijn dochter in orde maken, doch maakt het geval steeds erger, door onbegrijpelijke vergissingen. De komische situaties volgen elkaar snel op. Een trouwlustige huishoudster maakt de ver rassingen nog prettiger. Als papa toevallig in een chique cabaret terecht komt, moet het spaarvarken van de huishoudster redding bren gen. Wij zeiden reeds dat Szöhe Isahall zijn rol prachtig heeft gespeeld, vol fijne trekjes. Lucy English was zijn pittige dochter. Kurt Vesper- mann en Annie Markart het eigenlijke echtpaar uit de villa, Hilde Hildebrand de vriendin van mijnheer en Sente Sönneland had de moeilijke rol van de dwaze huishoudster. Men heeft zich bij deze film kostelijk geamu seerd. Het voorprogramma brengt drie nummer,s die alle uw bijzondere aandacht verdienen. Het Ufa-journaal is zeer goed, de Micky-Mous-film bijzonder geslaagd. Maar wat gij vooral niet mag verzuimen is de Vitaphoon-tweeacter „Welk nummer alstublieft?" Een schitterend zang- en dansnummer, met diverse sterren, o.a. Donald Novis, de groote radiozanger uit Amerika. Maandag, Dinsdag en Woensdag wordt een nieuw programma gegeven, hoofdnummer de sensatiefilm De Hekser. Dit programma is gratis te zien voor hen, die heden of morgen „De On bekende Gast" bijwonen. DE NIEUWSGIERIGE FUIKEN INSPECTEUR. Slager Gerrit van St. was niet present toen hij op moest treden tegen den veldwachter Schellinghout en toen hij eindelijk uit zijn heimath Haringhuizen arriveerde, was de kous al afgebreid. De rijk. veldwachter vermeende, dat het niet louter nieuwsgierigheid was geweest van Gerrit om eens in de fuiken te kijken. Ook waren deze fuiken van den slager en niet van zijn broer. Voorts speelde Schellinghout nog 'n leeiijk troef uit in Gerrit's nadeel, omdat hij, ofschoon te krap in z'n duiten om een vischacte te nemen, hij toch weer vischwater had gepacht. De laatste mededeeling deed om zoo te zeggen de deur dicht en volgde veroordeel ing tot 8 boete of 8 dagen hechtenis en verbeurdverklaring van 13 in beslag genomen fuiken, zoowat een schadepostje van 60. VAN HET PAD DER DEUGD AFGEDWAALD. Een andere veedooder uit het lage land, de slager Gert van Z. uit Wierin- gerwaard, maakte op 11 Maart ook geen succesvolle autotocht. Het weer was nat en gebrek van 'n ruitenwisscher maakte het uitzicht slecht, zoodat hij op den rijksweg onder Schoorl al heel gauw ca ramboleerde met een autobus, die door deze botsing werd beschadigd. Natuur lijk werd hem een visite bij den kanton rechter niet bespaard. Hij ontving daar de noodige vermaningen om bij regen weer niet zonder ruitenwisscher op stap te gaan en werd voorts door een boete van 10 of 10 dagen hechtenis tot meer voorzichtigheid geanimeerd. EEN SLECHT GESLAAGDE REEFT-IMMITATIE. De broodbezorger van de firma Leguit uit Callantsoog, de heer Jan E., wilde op 10 Februari met zijn bestelwagen op de Hoep te Schagen een achterwaartsche manoeuvre maken, doch kwam toen door onvoldoende attentie in onzachte aanraking met een huurwagen, waar mede de heer D. Broertjes in gezelschap van zijn dierbare 50 procent op weg was naar de R A I. De schok was zoo groot dat Broertjes weer 'n andere huurling moest charteren, om zijn uitstapje niet te missen. De 80 schade die was aan gericht, was 'n vervalletje voor de ver zekering en de 10 boete of 10 dag -n hechtenis, die de kantonrechter den on handige bakker toedacht 'n douceurtje voor den Staat. ONSPORTIEVE PLAGERIJ. Een handelsreizer uit Bergen, de heer J. G. Schlüter werd op 27 April door zekeren Nic. P., 'n onbeleefde kilometer vreter, uit Noorddorp, gedwongen van Ursem tot Heerhugowaard achter zijn vrachtauto te blijven rijden, alvorens ge legenheid werd gegeven tot voorbij rij den. De niet verschenen Noorddorper werd 'n lesje in de politesst de la route gegeven tegen een tarief van 12 of 12 dagen hechtenis. EEN GOEDE VOORSPREEKSTER. De grossier Bart van D. te Warmen- huizen, die op 28 April 'n linkerbocht in de Dorpstraat te veel afkneep en daar door de fiets van mej. J. C. Hoortens stuk reed, vond heden in die jonge dame een vriendelijke advocate. De schade aar., haar rijwiel was vrijwillig betaald en de heer van D. had bij 't zien aan komen van een ongeval onmiddellijk gestopt. Natuurlijk was zoo'n aanbeve ling in de gunst van de rechter méér waard dan 'n pleitrede van een half uur en werd geen hooger straf opgelegd dan 6 boete of 6 dagen hechtenis. DAAR MOET DE ROODE PET OP AF. De heer Jan O. te Koedijk schijnt geen overmatige lust te gevoelen tot spoedige afdoening van zijn schulden en kwam op 21 April te zijnen woonhuize de 16- jarige A. Wetsteijn om namens zijn vader den tuinder voor de zooveelste maal de rekening te presenteeren. Er werd niet gereageerd op het herhaalde bellen van de schuldvorderaar, doch ten slotte begon dit alarm den bewoner zeker te vervelen, althans hij kwam ver woed het huis uit snellen, niet met het gevraagde geld, doch om de fiets van den knaap, die tegen een hekje stond, met geweld tegen den grond te slingeren. Van deze baldadigheid werd aangifte ge daan en heden deze prestigen heer O. veroordeeld tot 10 boete of 10 dagen hechtenis. Vrouw „Je houdt niet meer van me Man.Maar liefste, hoe kom Je daarbij Vrouw „Je zoudt niet van een vrouw kunnen houden ln zulke oude kleeren als Ik heb !'- (Happy Mag.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 7