Alkmaarsche Courant
Jiadioptogcamma
QeuteetUecaden
Üeuitletm
Haar avonturier.
Rechtszaken
Honderd Zes en Dertigste Jaargang.
DINSDAG 12 JUNI
OTERLEEK.
Woensdag 13 Juni.
HILVERSUM, 301 M. (VARA-
uitz.) 8.Orgelspel C. Steyn. 8.30
Gr.pl. 9.30 P. J. Kers: Onze keu
ken. 10.Morgenwijding. 10.15
Voor Arb. in de Continubedrijven:
Carmen (gr.pl.) Mr. M. v. d. Goes
van Naters, lezing en M. Bever
sluis, declamatie. 12.De Noten
krakers olv. D. Wins. 2.15 Kniples.
3 Voor de kinderen. 5.30 De
Flierefluiters olv. J. v. d. Horst.
6.— Concert. J. Plemper, bariton en
Didi Vecht, sopraan. 6.30 RVU. W.
B K. Verster: De binnenvaart. 7.
Nabeschouwing over de Wereld
kampioenschappen voetbal. 7.20 Sa
xofoonrecital Sigurd M. Rascher.
8.Herh. SOS-ber., Vaz Dias en
VARA-Varia. De VARA roept.
8.10 VARA-orkest olv. H. de Groot.
8 45 De plannen van het N.V.V. in
zake de tbc-bestrijdng. 9.Verv.
orkestconcert. 9.30 De VARA hoog.
9.32 Mannenkoor „Zang en Vriend
schap" olv. L. C. Keereweer. 9.50
Orgelspel Joh. Jong. 10.10 Vaz
Dias. 10.15 Deel. J. van Oogen.
10.30 Vervolg orkestconcert. 11.10
—12 Gr.pl.
HUIZEN, 1875 M. (NCRV-uitz.)
8.Schriftlezing en meditatie. 8 l5
9.30 Gr.pl. 10.30 Morgendienst
olv. ds. J. W. Eggink. 11.— Har
moniumspel M. F. Jurjaanz mmv
Mej. D. Mijnhout, sopraan. 12.15
Gr.pl. 12.30 Ensemble v. d. Horst.
1.15 Orgelspel R. Parker. 2.Ver
volg Ensemble v. d. Horst. 3-
Chr. Lectuur. 3.303.45 Gr.pl.
4 Pianorecital C. v. d. Veen. 5.
Kinderuur. 6.Gr.pl. 6.30 Afge
staan. 7.— Ned. Chr. Persbureau.
7.15 Gr.pl. 7.30 Landbouwhalfuur.
8 Ds. J. A. Tazelaar spreekt
over het dankoffer der NCRV. 8.15
Concert uit de St. Bavo-kerk te
Haarlem, mmv. de Chr. Oratorium-
vereeniging olv. G. Robert mmv.
Marcel Dupré, orgel. 9.30 P. J. v.
Mullem: De dichtende schaar. 10.
Vaz Dias 10.10—11.30 Gr.pl.
DAVENTRY, 1500 M. 10.35 Mor
genwijding. 11.05 Lezing. 12.
Fransche les. 12.20 Orgelspel Q.
MacLean. 1.05 Western Studio
orkest olv. F. Thomas mmv. E.
Eaves, sopraan. 2.25 Voor de scho
len. 3.20 Piano-recital C. Dixon.
3.50 Sted. orkest Bournemouth olv.
Sir Dan Godfrey. 4.50 Gr.pl. 5.35
Kinderuur. 6,20 Ber. 6.50 Purcell's
cembalo-muziek. 7.10, 7.25 en 7.50
Lezingen. 8.20 Koor- en orkestcon
cert olv. Adr. Boult. 9.50 Ber. en
Causerie. 10.25 Het Gershom Par-
kington kwintet mmv. L. Gowings,
tenor. 11.15 Voordracht. 1120—
12.20 Roy Fox en zijn Band.
PARIJS (RADIO-PARIS) 1648 M
7.20 en 8.20 Gr.pl. 12 35 Goldy-
orkest. 9.05 Couperin-concert mmv.
orkest en mevr. TurmaRabier,
zang. 9.50 Radio-tooneel. 10.50
Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M. 12.20
2.20 Concert uit het Bellevue-
Strandhotel. 3.20 Gr.pl. 3.50—5.50
Omroeporkest olv. Mahler. 8.20
Fransche muziek olv. Reesen. 9.50
Kamermuziek door strijkkwartet.
10.35 Groenlandsch progr. 11-10
12.50 Dansmuziek.
KEULEN, 456 M. 6.25 Gr.pl.
7.20 Orkestconcert olv. Wachsmuth.
12.20 Omroeporkest olv. Busch-
kötter. 2.20 Gr.pl. 4.20 Orkestcon
cert olv. Görlich. 5.35 en 7.20 Con
cert. 8.50 Uit Berlijn: Omroep
orkest olv. Rosbaud. 10.40 Emdé-
orkest.
ROME, 421 M. 8.25 Gr.pl. 9 05
„Bacco in Toscana", van Castel-
nuovo-Tedesco en „La monacella
della Fontane" van Mülè. Dirigen
ten: Votto en Mulè. Koorleiding:
Casolari.
BRUSSEL. 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Gr.pl. 1.30—2.20 Salon
orkest olv. Walpot. 5.20 Gr.pl. 6 50
Zangvoordr. 7.05 Gr.pl. 8.20 Mili
tair concert. 9.20 Salon-orkest.
10.30—11.20 Gr.pl. 484 M.: 12.20
Salonorkest olv. Walpot. 1.302.20
Gr.pl. 5.20 Gr.pl. 6.35 Omroep
orkest olv. André. 7.35 en 8.20 Gr.
pl. 8.35 Revue-progr. 9.20 Militair
concert. 10.3011.20 Gr.pl.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571
M. 8.30 Causerie over het Saarge-
bied. 8.50 Militair concert olv.
Thiele. In de pauze: causerie. 10.30
Ber. 10.50 Radio-kwartiertje. 11.05
Weerbericht. 11.20—12.20 „Das
Gastmahl", hoorspel naar Plato's
dialoog door A. Prugel.
GEMEENTELIJKE RADIO
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Lond. Reg. 10.35—
10.50, Daventry 10.50—11.20,
Lond. Reg. 12.2015.20, Daven
try 15.20—24.-.
Lijn 4: Keulen 10.3517.20,
Deutschlandsender 17.2020.30,
Frankfort 20.3020.50, Deutsch
landsender 20.5024.
No. 136 1934
De gistermiddag gehouden vergadering
van den gemeenteraad werd door alle leden
bijgewoond.
Ingekomen stukken:
a. Berichten van aanneming van benoemin-
gen, in de vorige vergadering geschied. Voor
Kennisgeving aangenomen.
b. Goedkeuring van Ged. Staten van het
raadsbesluit tot aanvaarding legaat mevr.
SmitKokkes. Als voren.
c. Goedkeuring van Ged. Staten om zoo
noodig een kasgeldleening aan te gaan. Als
voren.
d. Goedkeuring van Ged. Staten om de
jaarwedden van de wethouders te stellen op
25. Als voren.
e. Bericht van den minister van financiën,
dat er geen vermindering zal worden toege
past op de uitkeering van het rijk aan de ge
meente. Als voren.
f. Bericht, dat het rijk 10 bijdraagt aan
de jaarwedde van den correspondent voor de
arbeidsbemiddeling. Als voren.
g. Bericht van den heer Joh. van Hars
kamp, dat hij bedankt als lid van de commis
sie van toezicht op het 1. o., met verzoek om
geen bedankje te brengen. Als voren.
h. Verslag openbare leeszaal en boekerij te
Alkmaar. Als voren.
i. Brief van den Bond van arbeiders in het
zuivelbedrijf met verzoek de werkverschaffing
te heropenen of een steunregeling in te voeren
met behoorlijke uitkeering. Als voren.
Uit de besprekingen over dit stuk bleek,
dat er thans nog drie werkloozen zijn. Van
tewerkstelling aan den weg door de Beemster
zal niets kunnen komen, omdat daarvoor
menschen uit de randgemeenten worden ge
nomen.
B. en W. stelden voor, zoo noodig een
werkverschaffing in het leven te roepen en
daarvoor steun van het rijk te vragen.
De heer Zwaan betwijfelde, of er wel
steun zou worden verleend.
De heer Heringa was vóór werkver
schaffing boven steun.
De andere heeren waren het daar allen
mee eens.
Werkschuwheid?
De heer Dekker zei, dat hooi- zoowel
als bouwboeren gedwongen zijn om vreemde
krachten te nemen, want de menschen uit
eigen gemeente melden zich niet aan. De
vreemden werken voor hetzelfde loon als de
dorpsgenooten. Spr. vertelde van zijn ervarin
gen met menschen in den hooibouw.
De heer d e B o e r vertelde van een man
uit eigen gemeente, die na een halven dag
wegbleef.
De heer Zwaan erkende de moeilijkheid
van hooibouw om met eigen volk den oogst
tijdig binnen te krijgen. Voor de bouwboeren
meende spr., dat zij best volk uit eigen ge
meente zouden kunnen nemen.
De heer Dekker vond dat tewerkstelling
bij particulieren precedenten schept. Evenwel
zou spr. van zijn standpunt moeten terugko-
ment, want de gemeente kan de werkverschaf
fing niet meer betalen.
De heeren Baltus en Spaan deelden
mede, dat zij geen hooier uit Oterleek hadden
kunnen krijgen.
Laatstgenoemde had wel met een werklooze
in de gemeente gesproken, maar deze vond,
dat het werk (hooioogst bij den heer Spaan)
te lang zou duren.
Devoorzitter was van meening, dat
de werkloozen ter wille van hun gezin er op
uit moeten trekken om werk te zoeken.
Oninbaar schoolgeld.
Een bedrag van ruim 50 aan schoolgeld
over de laatste 3 jaren werd oninbaar ver
klaard.
De heer Zwaan vond dat wel gemakke
lijk. Er zullen nog wel meer van die posten
kunnen komen.
Ja, zei de v o o r z i 11 e r, we moeten dan
een deurwaarder benoemen.
De opmerking werd gemaakt, dat gevallen
zich voordoen, dat verschillende menschen
wel 50 cent per week voor radio betalen, maar
geen 5 cent schoolgeld zeggen te kunnen mis
sen. Dergelijke mentaliteit werd sterk afge
keurd.
Eén van de nalatigen zal nog eens aan den
stand worden gevoeld.
Ten aanzien van het regelement rechtstoe-
Een episode uit den Dertigenjarigen Oorlog
Oorspronkelijke schets van
G. P. BAKKER.
10-
Saxon voelde een groot medelijden met
haar en zocht naar een middel om haar min
der triest te stemmen. Hij wist bij ondervin
ding, dat de stemming de omstandigheden
beheerscht.
„Als ik uw losprijs verdienen wil, waar
moet ik u dan brengen?,, vroeg hij.
Zij bedacht zich even.
„Bij den koning van Zweden. Gustaaf
Adolf", antwoordde zij. „In zijn kamip".
„Het kamp ligt thans niet ver van Berlijn.
Het is een lange weg. Het zal niet gemakke
lijk zijn een groot gedeelte door vijande
lijk gebiedmaar ik neem het aan, al
lijkt het op het oogenblik moeilijk. Ik zal
mijn best doen u er te brengen."
„Als wij maar eerst buiten de stad wa
ren", zeide ze moedeloos. „Het zal ons wel
niet gelukken".
„In elk geval", meende Saxon, „zal het
beste zijn-nu te gaan slapen. De eerste voor
waarde is kracht. Wij maken voor u hier een
leger gereed. Ik ga aan de andere zijde mijn
kwartier inrichten. Achter deze zware deur,
zal ik rustig van verdere avonturen droo-
men", vervolgde hij met een lachje.
Aldus geschiedde. Op warmen toon
wenschte Saxon Marion goeden nacht en
stand van den secretaris vroeg de heer H e-
r i n g a of onder controleerende geneesheer
moet worden verstaan de praktiseerende
plaatselijke geneesheer.
Uitgemaakt werd, dat de plaatselijke ge
neesheer bedoeld wordt
De bepaling ten aanzien van schorsing lokte
ook nog een bemerking uit van den heer
Heringa, waarop geantwoord werd, dat
die niet veranderd kan worden.
Een bepaling, dat iemand van 65 jaar ont
slag moet worden verleend, werd door den
hoer S paan gemist.
1)5^ e r n g a vond haar niet ge-
wenscht, omdat een man van dien leeftijd dik-
w.jlsnog «en goede werkkracht is.
De heer Dekker was het hiermee eens en
W6t? °i? ^en vor'?en gemeente-ontvanger.
De heer Heringa zou een eventueel be
sluit om den secretaris te ontslaan op 65-ja-
rigen leeftijd, niet van toepassing willen ver-
klaren op den tegenwoordigen functionnaris.
De heer Spaan meende, dat elk bezwaar
kan worden ondervangen, als men in het be-
sluit zegt: de raad kan ontslag verleenen op
65-jarigen leeftijd van den ambtenaar.
De heer d e B o e r sloot zich hierbij aan.
De heer Dekker betoogde, dat ook dan
nog de raad gebruik kan maken van de bepa
lingen om den secretaris te ontslaan wegens
het bereiken van dien leeftijd. Wij hebben dan
de moeilijkheid, dat, als de burgemeester niet
tevens als zoodanig aftreedt, er een vacature
van secretaris ontstaat, zoodat daarin voor
zien zou moeten worden.
De heer Spaan bleef bij zijn meening.
Niemand zal gelooven, dat den tegenwoor
digen secretaris bij zijn 65e jaar ontslag zal
worden gegeven.
De heer H e r i n g a zou liever willen, dat
in den raad geenerlei voorstel in dezen kwam,
in afwachting of van hoogerhand iets in die
richting zal worden opgelegd.
De heer S paan zou geen voorstel doen
om wat hij een leemte noemde in de bepalin
gen op te heffen.
Het reglement werd hierna zonder hoofde
lijke stemming goedgekeurd (de heer
Spaan wilde geacht worden tegen te heb
ben gestemd).
Een zelfde besluit werd genomen op het
reglement ten aanzien van den ontvanger-
De schoolschoonmaker krijgt
een vaste aanstelling.
De heer Heringa wees op de bepaling,
dat een tijdelijke benoeming slechts éen jaar
kan duren, met mogelijke verlenging van
nogmaals één jaar.
De schoolschoonmaker is nu ruim een
jaar tijdelijk in functie geweest. Er dient nu
een definitief besluit te worden genomen.
B. en W. stelden nu voor den man een
vaste aanstelling te verleenen.
Werd met algemeene stemmen goedgevon
den..
Verhaal van pensioenpremie.
Eveneens werd goedgevonden om pensioen-
verhaal toe te passen tot 8 pet.
Rondvraag.
De heer Zwaan vroeg hoever B. en W
gevorderd zijn met het onderzoek naar den
verbouw der school te Stompetoren.
De voorzitter zou in comité mededee-
lingen doen en zei voorts, dat er al te veel
over gesproken is, zoodat de aandacht van
Ged. Staten op die school is gevestigd.
De heer Heringa vroeg, hoe het staat
met de benoeming van een veldwachter.
De voorzitter antwoordde, dat er een
zestal is gevormd. Met de benoeming zal
worden gewacht tot na de terugkomst van
dien commissaris der koningin van zijn
vacantie.
Hierna werd de openbare vergadering ge
sloten.
VOOR DEN ALKMAARSCHEN
KANTONRECHTER.
Strafzitting van Vrijdag 8 Juni.
DE GEVOLGEN VAN EEN
AANRIJDING.
Bij den beruchten doodshoek Schagerweg
Rijksweg nabij de Stolpervlotbrug had op
5 Mei weer eens een aanrijding plaats tus-
schen een luxe wagen en een zandauto, be
stuurd door den chauffeur A. M. Ooster-
baan uit Schoorl. Deze zandrijder kwam met
een slakkengangetje van 6 a 7 K.M. uit den
Schagerweg den hoofdweg oprijden met het
doel de vlotbrug op te sjokken. Hij had zich,
voor zoover doenlijk, overtuigd dat de rijweg
links en rechts vrij was, signaal gegeven,
doh voor hij over de rechter rijksweghelft
heen was, had een uit richting Alkmaar ko
mende auto met groote snelheid, hem gepikt
hoorde, hoe zij de deur achter hem gren
delde.
Voor hem was de rust nog niet gekomen.
Zekerheidshalve deed hij nog eerst de ronde
en begaf zich dan weer naar den kelder.
Juist was hij begonnen de zware ruiterlaar-
zen uit te trekken, toen hij Marion op de
deur hoorde kloppen. Angstig riep ze hem
toe:
„Mag ik de deur openen. Ik hoor gelui
den".
„Zeker, schuift u den grendel maar te
rug".
Bevend stond Marion voor hem met ver
trokken doodsbleek gelaat. De flikkerende,
bijna afgebranden kaarsen wierpen een fan
tastisch licht door het gewelf de sprook
jeskelder, zooals zij hem noemde en
speelden een wonderlijk spel van grillig be
wegende schaduwen op de muren. Alles wat
zij de laatste dagen had doorgemaakt, had
haar volkomen uitgeput en het geluid, waar
aan zij zich in gewone omstandigheden wei
nig zou hebben gehoord, deed haar thans
alle zelfbeheersching verliezen.
Zoo zacht mogelijk liep Saxon naar de
plek, welke zij angstig aanwees. In den hoek
hoorde hij een rat knagen op hout. De hoek
was verborgen achter een groot, recht op
staand eiken fust, dat er uitzag alsof het daar
eeuwen gestaan had.
Gespannen luisterde hij en keek. Marion
aan, den vinger op den mond. Nu hij bij
haar was, werd ze weer wat kalmer. De rat
scheen eindelijk zijn weg gevonden te heb
ben. Saxon beproefde het vat op zij te duwen
echter zonder resultaat. Verwonderd keek
hij Marion aan en h"a1de zijn schouders op
De rat begon weer te knagen. Marion was
met zooveel kracht darde zwaarbeladen auto
(met ,,'n dikke vracht", zei Oosterbaan), een
eind werd weggeschokt. Persoonlijke onge
vallen kwamen niet voor, doch de bestuur
der van den luxe-wagen, de Amsterdamsche
reeder H. J. M. V., die rechts den voorrang
had moeten verleenen en volgens ooggetui
gen op den verleidelijken weg met veel te
groote snelheid had gereden, stond heden te
recht en had zeer veel werk gemaakt van
zijn verdediging.
Niet alleen had hij zich voorzien van mr.
Koster, een Amsterdamschen advocaat, doch
ook van een ingenieur als deskundige, ten
einde wiskundig vast te stellen de snelheid
op 't moment van de aanrijding. Voorts wa
ren aanwezig vele foto's van den localen toe
stand en een door den ingenieur vervaardig
de situatieteekening.
De verdachte reeder, die met een aanvan-
kelijken snelheid van plm. 70 K.M. zou heb
ben gereden, was echter reeds op grooten af
stand begonnen gas af te sluiten en had zeer
sterk geremd, doch een aanrijding had hij
niet kunnen voorkomen.
De getuige M. Bakker, een neutraal toe
schouwer, gaf als zijn meening te kennen,
dat de verdachte zeer snel had gereden. In
een ommezien zat hij op den vrachtauto.
Het uitzicht was volgens verdachte en
deskundige voldoende.
Teneinde nog eenige meerdere getuigen
te dagvaarden, werd de verdere behandeling
geschorst tot a.s. Vrijdag, dus valt er aan
deze zaak nog méér te kluiven.
RAAKTE HIJ DE KLUTS KWIJT?
Een koopman uit Warmenhuizen, de heer
Arie K. werd op 29 April door de gedragin
gen van een voorrijdenden wagen, die eens
klaps zonder richtingwijzen en met het ne
men van een al te grooten omhaal naar links
een zijweg insloeg, als chauffeur al te zeer
beproefd. Hij geraakte de macht over zijn
stuur kwijt en reed, zonder aan te kloppen,
door een hek een particulier erf op.
Voor al deze manoeuvres stond de heer K.
heden terecht, doch was niet geneigd schuld
te erkennen.
De verklaring van den postbode Houten-
bos, die den heer Arie K. uit geoorloofde ba
nen had zien vliegen, bleek niet sterk genoeg
voor de bewijslevering en dus werd tot aan
houding en hooren van meerdere getuigen
besloten. A.s. week zal dus getracht worden
het naadje van deze verkeerskous te vinden.
NOG MEER NIEUWS VAN DE
STOLPERVLOTBRUG.
Ook de zandauto-chauffeur Jan H. uit
Schagen had bij de Stolpervlotbrug een ver-
keersabnormaliteit beleefd.
Hij was met zijn „dik" beladen wagen
uit den Schagerweg komen hobbelen, had
niet voldoende gelet op het verkeer van
rechts, waarvan een aanrijding met een uit
richting Den Helder komende luxe-auto, be
stuurd door zekeren heer N. Dolven uit Lei
den het resultaat was.
De chauffeur trachtte zijn baantje met de
vasthoudendheid van een sneeuwschepper
schoon te praten, doch 't gelukte hem alleen
den kantonrechter te overtuigen, dat zijn
schuld op de lastige plek niet uiterma'e
groot was, zoodat de straf werd bepaald op
5 boete of 5 dagen.
ZIJ ZAGEN GEEN BORDJES.
De verloofde mijnheer Fred. St. uit Nieu
we Niedorp reed op 30 Mei met mej. Corrie
V. op den Heerenweg onder Egmond aan den
Hoef op den rijksweg en zag zoo min als
zijn dulcinea eenig verbodsbord. De rijks
veldwachter Minnee was echter in meer
prozaische stemming en kalkte het paartje
eendrachtig op den bon. De verliefde jonge
ling vertegenwoordigde heden ook zijn meis
je en kreeg de mededeel ing mee naar huis,
dat ieder hunner 4 boete of 2 dagen was
opgelegd.
EEN KLUNGELAAR.
Een automobilist, met name Jan D., reed
op 22 April te Bergen in de Dorpstraat door
te veel links uit te halen, een auto aan uit
Zaandam, waarin de heer T. R. en zijn ver
loofde waren gezeten. Het innig samenzijn
werd zeer verstoord en bovendien aan den
wagen van Amor nog voor 13.75 schade
toegebracht. Vonnis tegen den niet-versche-
nen automobilist 30 boete of 10 dagen en
13.75 schadebetaling.
VROOLIJKE NACHTPITTEN.
In den nacht van 29 op 30 April had zich
zekere heer J. T. v. d. B. met andere bon-
vivants op het drankpad.begeven en bezocht
men ondermeer een bruilofspartij, waarop
men niet eens was genoodigd. De genoodig-
den die wél waren getooid met liet bruilofts
kleed, zagen van de ongenoode gasten liever
hun hielen, dan hun teenen, doch wisten
bij Saxon blijven staan en probeerde hem te
helpen, maar het fust bewoog zich niet.
„Achter het vat moet een houten stuk in
den muur zitten", fluisterde Saxon opgewon
den. „Misschien de weg naar de gang".
„Gelooft u aan wonderen?" vroeg Marion
eenigszins minachtend. „De prinses en de
edele ridder belegerd in den kelder. Een kat
knaagt en wijst hun den weg naar buiten. De
ridder fluit en plotseling verschijnen twee
melkwitte schimmels om de prinses en den
ridder veilig naar het kamp van den koning
te brengen. Is zoo het sprookje niet?"
„Juist", prees Saxon, „buitengewoon juist",
vervolgde hij op bittere scherts ingaande,
„maar helaas een der schimmels trapt in een
molshoop en verstuikt zijn voorbeen. Is het
een onheil of een geluk? Hoe het zij, de rid
der moet de prinses voor zich in den zadel
nemen en galoppeert met haar over velden
en door bosschen, tot zij eindelijk vermoeid
van de lange rit en de vele avonturen haar
zwartgelokt hoofd op zijn schouder laat rus
ten en vermoeid inslaapt. En de liefde is in
ziin hart ontwaakt. Bij het kamp van den ko
ning gekomen, wekt hij haar zacht met een
Verontwaardigd wilde Marion hem in de
rede vallen, maar hij legde met een vinger
op den mond het zwijgen op en wees in de
richting waar de rat nog steeds knaagde.
Onverstoorbaar vervolgde hij:
,De ridder brengt de prinses bij den ko
ning, die hem hoffelijk en dankbaar ontvangt
en hem aldus aanspreekt:
Ridder, gij hebt deze jonkvrouwe het le
en gered.' Bemint gij haar?"
Nu kon zij zich niet langer bedwingen
Zwijg!" riep ze verontwaardigd
hen met een zoet lijntje en een borreltje bui
ten de deur te werken. Zij vertrokken daar
op in hun auto, doch liepen toen in de ar
men van chef Vermeulen, die constateerde,
dat de chauffeur v. d. B. onder den invloed
verkeerde en tot besturen niet in staat was.
De gevaar voor de veiligheid van het ver
keer opleverende likkebroeder werd thans bij
verstek (hij was niet verschenen) veroordeeld
tot 30 boete of 10 dagen en ontzegging rij
bevoegdheid voor den tijd van 6 maanden.
DE LUCIFERS WILDEN NIET
BRANDEN.
Onze Alkmaarsche ijscospecialiteit Piet S.
was weer op 't appél om het vervolg en slot
van zijn avontuur te Bergen, alwaar hij door
den seizoenveldwachter Jan Heystra, 'n bij
zonder krasse zestiger, was geverbaliseerd
wegens het innemen van een verboden stand
plaats in de Eeuwigenlaan te Bergen. Het
verweer van Piet, dat hij geen handel had
gedreven, maar alleen een jongmensch wat
„vuur" had verstrekt, kon niet worden ont
zenuwd, maar Piet was zoo dom geweest
den heer Heystra te vertellen dat hij toestem
ming van zekeren collega Zwart had gekre
gen, diens standplaats bij zijn afwezigheid
te mogen innemen, over welke smoes hij
figuurlijk gesproken, zijn hals brak, met ge
volg veroordeeling tot 1 gulden boete of 1
dag.
EEN JURIDISCHE ANGEL ONDER
HET GRAS.
De heeren A. S. en Kr. BI. uit Egmond
aan Zee waren in 't holle van den nacht
Saxon lachte eindelijk heimelijk. Haar zelf
vertrouwen was teruggekeerd.
Onderwijl hadden zijn handen niet gerust,
maar welke moeite hij ook deed, in het vat
was geen beweging et krijgen. Toch gevoel
de hij als bij ingeving, dat hier de uitweg
was, waarnaar zij zochten.
„Hier moet een geheime uitgang zijn",
sprak hij nu ernstig, „doch ik kan hem niet
vinden".
Zijn overtuigende toon en doelbewust op
treden, deden hun uitwerking gelden.
„Kijkt u eens achter het fust", raadde
ze.
Zij lichtte hem bij. Het vat stond een voet
van den muur verwijderd. Saxon stak zijn
hand in de opening, doch voelde niets wat op
een deur geleek.
„Kijk daar eens", zei Marion en liet het
kaarslicht vallen op een uitstekenden steen
achter het fust, waar de muur aan de onder
zijde breeder was.
„Daar kan ik niet bij".
„Klimt u op het vat". Opgewonden sleep
te zij een stoel aan.
Vlug klom hij naar boven. Zoo ver moge
lijk liet hij zich in de opening zakken en kon
iuist met zijn teenen den uitstekenden steen
bereiken.
„Het fust beweegt", riep Marion. Hij had
dit zelf ook reeds bemerkt, daar hij bij de on
verwachte beweging bijna zijn evenwicht had
verloren.
Op gevaar af achter het vat te vallen,
liet hij zich zakken en bracht zijn volle
gewicht op den steen over. Er knarste en
schuurde iets. Langzaam maakte het vat een
halve draai en week verder van den muur Fr
kwam een opening vrij, groot genoeg om
aangetroffen door den rijksveldwachters v.
d. Leegte en Mol op 't strand onder Bergen,
in 't bezit van carbidlantaarns en vergezeld
van een hond en als toen aangehouden. Er
ontstond een geweldige „deining" onder dit
weinig harmonieus gezelschap, gevolgd door
een geducht verzet, waarvoor de Egmonders
tot een strenge straf werden veroordeeld.
Bij die gelegenheid namen de veldwach
ters twee carbidlantaarns in beslag, doch de
kwestie was nu in hoofdzaak: was bedoeld
zeestrand jachtveld in den zin van de jacht
wet. De rijksveldwachter en de ambtenaar
waren het daarmee roerend eens, doch na
tuurlijk verkondigden de stroopers, waarbij
Krijn tevens voor zijn hardhoorigen en van
een geluidsversterker voorzienen kameraad,
het woord voerde, een tegenovergestelde
meening. Het was ook, volgens amice Krijn,
niet hun bedoeling geweest te stroopen, doch
zij waren zoekende naar aangespoeld hout
ter inlevering bij de strandvonderij.
Gevorderd werd tegen ieder 10 boete of
10 dagen, doch de kantonrechter hield de
vonniswijziging nog één week in beraad.
ZE WAGEN HET ER MAAR OP.
Een tweetal jonge en blijkbaar levens
lustige slagersknechts uit Hoorn, de heeren
Theo B. en Piet D. waren op Donderdag 26
April in een huurauto op stap gegaan naar
Neerlands hoofdstad en hadden laat in den
avond den terugtocht aanvaard met een hui
veringwekkende snelheid, plm. 70 K.M. On
derweg begon het te regenen, bleek de rui-
i i t
Saxon gelegenheid te geven den muur achter
het vat grondig te onderzoeken.
Snel liet hij zich weer naast Marion op
den grond glijden.
Alle vermoeidheid was geweken. Beiden
waren slechts door de gedachte bezield een
uitgang te vinden.
„Ik begin in uw sprookje te gelooven",
riep ze uit. Haar oogen schitterden. Op haar
eerst zoo bleek gezicht vertoonde zich een
zachte blos van opwinding, die haar in
Saxon's oogen nog bekoorlijker maakte Hij
keek haar getroffen aan, maar zijn stem
klonk weer spottend, toen hij vroeg:
„En ook in den koning?"
Zonder notitie te nemen van haar ant
woord, verdween hij geheel achter het vat,
zette zijn onderzoek voort. Hij klopte en tast
te, tot eindelijk zijn vingers een nauwe
spleet in de kalklaag voelden, vol stof en
vuil. De speet bleek minsens vier voet lang.
„Hier moet het geheim verborgen liggen"
zei hij. „Maar ik zie geen kans in deze steen
massa beweging te krijgen. Het geweld is
niets te bereiken".
„Maak eerst de spleet schoon", raadde
Marion hem.
Met zijn dolk begon hij de spleet van zand
en vuil te ontdoen, zonder echter iets te ont
dekken. Wel scheen het hem dat de spleet
in het midden iets breeder was. Hii stiet met
ziin dolk in de nauwe opening. Hij voelde
dat hij op ijzer stiet. Hij drukte de dolk zoo
hard mogeliik naar beneden F.en veer. Een
licht gekraakt. Zij konden een juichkreet niet
onderdrukken. Een gedeelte van den achter
wand week bijna geruischloos en de twee
jonge menschen staarden in een onpeilbare,
donkere diepte
(Wordt vervolgd).
