Stad en Om DREIN DRENTEL EN RIET PRIKKEi MOORD IN POLE& NOG NIET OPGEHELDERD. Wel veel arrestaties. „ONTVOERD" COMMUNIST AANGEHOUDEN. REGEN IN ENGELAND. Na meer dan een maand droogte. RUSLAND BIDT OM REGEN. Zal het gebed verhoord worden? TORNADO IN HONDURAS. DE ZEEROOVERS-OVERVAL. ALG. NED. VREDE-VROUWENBOND. Afd. Alkmaar opgericht. verson. Mevrouw Tufverson heeft na melijk indertijd een operatie ondergaan, waaruit zij steode een litteeken heeft overgehouden. Van zulk een litteeken valt echter op het te Brighton gevonden lijk niets te zien. De zuster der verdwenen Amerikaan- 6che, mevrouw Selva Tufverson, heeft een beschrijving gegeven van twee boeken en eenige kleedingstukken, die haar zuster bezat en die men in de woning van kapitein Poderjaz, haar maxi, heeft gevonden. Naar men weet is Poderjaz te Weenen gearresteerd, in ver band met de verdwijning van mevrouw Agnes PoderjazTufverson. BESPREKING TUSSCHEN BARTHOU EN DOLLFUSS. Een officieel communiqué. Van de zijde der Oostenrijksche regeering wordt omtrent de bespreking tusschen den Franschen minister van buitenlandsche za ken Barthou en den Oostenrijkschen bonds kanselier Dollfuss het volgende officieel medegedeeld „Op zijn reis naar Boekarest en Belgrado is de Fransche minister van buitenlandsche zaken Louis Barthou hedenavond met den Arlberg-Express Weenen. gepasseerd. Bonds kanselier Dr. Dollfuss heeft den Franschen minister van buitenlandsche zaken aan het Wets-station begroet en verbleef tot aan het vertrek van den trein in zijn gezelschap. Bij de bespreking, die gedurende dit korte tijdsverloop tusschen den Franschen minister van buitenlandsche zaken en den Bondskan selier plaast vond, heeft minister Barthou van de gelegenheid gebruik gemaakt om te genover Bondskanselier Dr. Dollfuss de ver zekering te herhalen, dat de Fransche regee ring, in overeenstemming met de verklaring der drie groote mogendheden van Februari j.l„ de samenwerking met de Britsche en Italiaansche regeering zou voortzetten om niet slechts de onafhankelijkheid van Oosten rijk te waarborgen, doch ook binnen het ka der der aanbevelingen van de conferentie van Stresa de economische- en financieele ontwikkeling van Oostenrijk te bevorderen. Ondanks den korten duur van het onderhoud konden minister Barthou en Bondskanselier Dr. Dollfuss ook andere, de beide landen interesseerende vraagstukken behandelen. De Poolsche politie heeft in verband mer den moord op minister Pieracki zoowel In rechtsche kringen, als bij de Oekrainers en communisten talrijke huiszoekingen verricht Een groot aantal personen, naar verluidt verscheiden honderden, is gearresteerd. Te Stanisiau in Oost-Galicië, zijn volgens de Gazette Polska meer dan 100 Oekrainers en communisten in hechtenis genomen. Hetzelf de lot ondergingen te Warschau eenige lei dende leden der nationaal-democratische partij, o.w. een redacteur der „Gazetta War- zawska". Te Wilna heeft de politie een geheime vergadering van communisten uiteenge jaagd. Eenige personen werden aangehou den. Groot opzien heeft verder het feit ver wekt, dat te Krakau, het hart van het Pool sche land, een Oekrainische terreur-organi- satie is ontdekt. Hier zijn dertig personen ge arresteerd. Het stoffelijk overschot van mi nister Pieracki is hedenvoormiddag te Nowy Soncz, de geboorteplaats van den overlede ne, ter aarde besteld. Een ontzaglijke menschenmenigte woonde de droeve plechtigheid bij. Te Kopenhagen werd in het begin dezer maand (zooals we ook destijds meldden) een Duitscher door Deensche nationaal-socialis- ten „ontvoerd", d.w.z. zij brachten hem naar de woning van een hunner geestverwanten met de bedoeling hem aan de politie uit te leveren daar hij volgens hen een gevaarlijk communist was. De man, zekere Friedrich Kühlmann, wist te ontkomen. Het gevo g van deze ontvoering was, dat een der Deen sche nazi's werd aangehouden. Kühlmann, die voorgaf handelsreiziger en politiek vluchteling te zijn, is bij nader on derzoek gebleken toch niet zoo onschuldig te zijn als hij voorgaf en de inlichtingen, wel ke de politie over hem inwon, waren van dien aard dat hij op zijn beurt dezer dagen in arrest werd gesteld. Hij bleek geen Kühl mann te heeten en geconstateerd is verder dat zijn pas vervalscht was. Hij heeft voorts aanzienlijke geldzendingen ontvangen uit het buitenland; dit geld heeft hij verdeeld onder degenen, die de Deensche zeeliedensta king georganiseerd hebben Hij moet een be kende figuur zijn van het internationale com munisme. Regenbuien zijn thans in vele deelen des lands gevallen, nadat er op sommige plaat sen meer dan een maand lang droogte had geheerscht. ERNSTIG INCIDENT OP P.E.N. CONGRES. „Italië een schaapherder". Op het internationale congres der P.E.N.- club te Edinburgh is het gisteren tot een ernstig incident gekomen tusschen den Ita- liaanschen schrijver Martinetti en den Bel gischen schrijver Louis Pierard. Marinetti drong er bij de vergadering op aan zich van politieke kwesties te onthouden. Pierard stond op en zeide: Wij weten allen, dat Italië een schaapherder is en dat er over al nooddruft is behalve in Italië". Er ontstond hierop een hevige woorden wisseling tusschen beide schrijvers nopens de omstandigheden van den schrijver Croce. De president Curcin (Joego Slavië) ver klaarde ten slotte, dat hij de bewijzen heeft dat de verklaringen van Pierard over het lot van Croce juist zijn. Naar de Moskousche correspondent van de „Times" meldt, zijn in verschillende stre ken van Sovjet-Rusland door de boeren ge meenschappelijke openbare gebeden om re gen gehouden. Het officieele orgaan der militante god loochenaars, de „Bezbozhnik", levert natuur lijk felle critiek op deze godsdienstoefenin gen en noemt ze „een vlucht naar valsche goden". Te Boebden in Daghestan hebben de Mos lempriesters een openbare godsdienstplech tigheid geleid, waarbij 112 schapen en twee koeien aan Allah werden geofferd, terwijl vrouwen zich met water besprenkelden en Allah smeekten regen te geven aan de vel den. Op verschillende plaatsen, aldus het or gaan der godloozen, nemen de leiders der collectieve boerenbedrijven persoonlijk deel aan orthodoxe godsdienstplechtigheden of aan Mohamedaansche ceremoniën. Te Doerowka in het land der Zwarte Aar de hield de voorzitter van een kolchoz dage lijks een afwasschings-plechtigheid, waarbij de boeren en hun vrouwen zich van zonsop gang tot zonsondergang de een na den an der met water besprenkelden, om regen vai den hemel af te smeeken. Soortgelijke plechtigheden worden ook in andere Mohamedaansch-Russische dorpen gehouden. RUST TE TOULOUSE WEER GEKEERD. Drie dooden, 170 gewonden. Omtrent de bloedige straatgevechten te Toulouse wordt nog bekend, dat pas tegen vijf uur gisterochtend de orde eenigszins was hersteld. Om twee uur 's nachts ontruimden politie- strijdkrachten de Place St. George. Voor het blad Petite Cironde was nog een barricade. Bij de botsingen zijn 50 politiebeambten en 120 burgers min of meer ernstig gewond. 122 personen moesten in het ziekenhuis wor den geholpen. Volgens de laatste berichten zijn drie personen aan hun wonden bezwe ken. Het aantal arrestanten bedraagt 300 De meesten hunner zijn, nadat proces verbaal was opgemaakt, weer in vrijheid ge steld. Plantage verwoest. Volgens uit Progresso (Honduras) ont vangen berichten heeft een tornado, welke over een breedte van ongeveer 20 K.M. h"eft gewoed, verscheidene deelen van Hon duras geteisterd. Een plantage der United Fruit Company is geheel verwoest. Tal van menschen zouden om het leven zijn gekomen. De verbindingsmiddelen zijn geheel onder broken. ROOSEVELT ONTVANGT HET EERE-DOCTORAAT. Na de verdaging van het congres. President Roosevelt is gisteren uit Washington vertrokken om zich naar de uni versiteit van Yale te begeven, waar hem vandaag op plechtige wijze een eere-docto- raat zal worden verleend. Morgen zal Roosevelt de regetta tusschen Harvard en Yale bijwonen. Een der zoons van Roosevelt zit in de Harvard-ploeg Het weekeinde wil Roosevelt doorbrengen Op Hydepark, zijn landgoed in den staat New York. Dinsdag zal hij naar Washington terug- keeren, waar hij ongeveer 300 wetsontwer pen moet onderteekenen, welke het congres in de laatste dagen heeft aangenomen en welke thans door de ministeries worden be studeerd. Kaptein geïnterviewd. De gezagvoerder van het door zeeroovers overvallen Chinecsche stoomschip, kapitein Christiaansen, heeft in een interview mede- deelingen gedaanu omtrent de omstandig heden waaronder het pijnlijke incident heeft voorgedaan. Het blijken smokkelaars uit Kar.toen te zijn, die repressaillemaatregelen hebben genomen wegens het feit, dat de Chi- neesch douane een hulpkruiser in het gebied van Santoeng heeft gestationneerd. De zee roovers hebben geen materieele schade aan gericht, doch zij beperkten zich er toe den passagiers geld en voorraden van waarde te ontnemen. De scheepslading en de post zijn niet aangetast. De piraten lieten hun oude Elunje achter en staken zich in de zooveel etere kleedingstukken, welke zij den passa giers hadden uitgetrokken. Op het bericht, dat een der gegijzelde pas sagiers Japanner zou zijn, werd direct uit Dairem een Japansche kruiser naar Tsjefoe gedirigeerd. Tot de gevangen genomen Chi- neezen behoort de vroegere minister van bin- nenlandsche zaken, Tsjen Tjen Ling. Men vermoedt dat de autoriteiten bij de Chineesche regeering toestemming zullen bergen ten westen van Tsjefoe een onder- verzoeken met behulp van vliegtuigen in de zoek naar de roovers te mogen instellen. Uitgaande van den Algemeenen Neder- landschen Vrede-Vrouwenbond was er gister avond in een bovenzaal van café „Central" een propaganda-avond belegd, met het doel in Alkmaar tot een oprichting van een afdee- ling van dezen bond te komen. Zeer veel dames hadden aan den oproep ge hoor gegeven en het zaaltje was goed bezet, toen mevr. K r u i m e 1S takman namens het voorloopig bestuur de dames van harte welkom heette en in het kort een uiteenzetting gaf van het doel van dezen avond, n.1. om ook in Alkmaar te komen tot het oprichten van een afdeeling. Alvorens mevr. T. v. Renkum haar propa- gandi-;r.sche rede uitsprak, declameerde mevr. W i 1 h. S m i tv. d. W a 11 eenige versen, n.1. „Vrede" van C.*S. v. Adema—v. Schel- tema 'en „Visioen" van de declamatrice. Hierna was het woord aan mevr. T. v. Renkum, die haar rede opende met de vraag. „Vrouwen, wat doet gij tegen den oorlog? vervolgde 'hieropi d<it ook zijzelf in vroeger jaren een oorlog als iets onafwendbaars had beschouwd. Maar naarmate haar nationale gevoelens hadden plaats gemaakt voor het nuchtere feit, dat een oorlog alleen is het belang van enkele personen (wapenfabrikan ten) die achter de schermer aan de touwtjes trekken en bij welks spel het leven van dui zenden jonge menschen als inzet wordt ge nomen, ja, toen werden spr.'s oogen geopend en voelde zij, dat de vrouw niet in afwach tende houding mag staan tegenover den oorlog. Vrouwen als Henriëtte Roland Holst- v. d. Schalk en Alette Jacobs waren reeds de pioniers van het werk, van welks nut thans iedere denkende vrouw doordrongen moet zijn- De eigenlijke oprichster, mej. v. Wijn- gaarde, die een sterk besef van verantwoor delijkheid bezat, heeft zich als levensdoel ge steld haar leven te wijden voor het vredes werk. Ondanks veel verzet, heeft ze toch steeds maar volgehouden haar leuze: Als eerst de vrouwen maar beginnen, dan zullen de jonge kinderen later even verstandig zijn. En deze leuze heeft thans overwonnen. (De vereeniging telt 4500 leden). Schandalig vond spr.'s het Vredesverdrag van Versailles, waaruit ongetwijfeld weer een nieuwe oorlog geboren kan worden. Een oorlog is eigen belang, want het gaat er alleen om het geld van de banken te redden. Wij vrouwen moeten niet vragen: „Wat doet de Volkenbond of wat doet onze regee ring?", maar: „Wat doen wijzelf en wat kunnen we doen?" De vereeniging sluit geen enkele vrouw uit, van welke godsdienstige of politieke richting ook. Zij heeft enkel tot doelstelling de vrede tusschen mensch en mensch te hand haven. De drie voornaamste punten zijn wel: Nationale ontwapening, gelijkrecht voor man en vrouw en afschaffing militaire dienst plicht. Daarnaast werden echter nog vele middelen ter bestrijding van den oorlog toe gepast of althans getracht. De bond is niet onzijdig, wel veelzijdig. Hierop las spr.'s de 14 officieele punten voor, w.o. er een enkele luidt: boos worden is menschelijk, boos blijven is duivelsch en het is een hoogere zegen den vrede te winnen dan den oorlog. Wij als opvoeders van onze kinderen, zoo vervolgde spr.'s haar rede, hebben rustig af te wachten, hoe ons kind zich zal ontwikke len, maar tot een wijs inzicht in de verschrik kingen van den oorlog kunnen wij het bren gen. Is het geen schande, dat aan een 17- 18-jarig kind wordt gevraagd: „Wil je dienen of niet?" De ouders worden absoluut genegeerd. Maar er komt gelukkig verzet, ook in het buitenland staan vrouwen op tegen dit menschonteerend werk. Zeer veel critiek oefende spr.'s uit op de afweer- oefeningen van het leger. Met al die nacht oefeningen enz. wordt thans het doel bereikt: De menschen raken ermede vertrouwd en vinden 't niet zoo erg meer. Word dus lid van onze vereeniging en draag Uw idealen naar buiten uit. Hoe krachtiger de vrouwen zijn, hoe voorzichtiger ouze regiering zijn buitenlandsche politiek zal voeren. Het is geen gemakkelijke taak, want vrij wel alle dagbladen en tijdschriften beschou wen een oorlog als vanzelfsprekend. Geweld is echter nooit met geweld te overwinnen. Inplaats dat de wapenfabrikant zegt, waar om zou er niet weer eens een oorlog komen, moeten de duizenden vrouwen roepenOmdat wij er zijn! Daarvoor moet zijn bereidheid tot het offer, bestaande uit wat tijd, wat geld en wat belangstelling, opdat: Eindelijk de vredesmorgen daagt Dat iedere grens voorgoed is wegge vaagd. (Krachtig applaus). Na de pauze werd de afdeeling met 47 leden opgericht en werd bet bestuur voor loopig als volgt samengesteldmevr. Kruimel Stakman, voorzitster, zuster de Rover, secretaresse en mevr. Verkerkde Vos, pen- ningmeesteresse. Tot slot declameerde mevr S m i tv. d. Wall nog „Dit is geluk" van haarzelf en een fragment van Henriëtte Roland Holst— v. d. Schalk. De voorzitster sloot hierop de ver gadering. DE MEEUWENKOLONIE. Een mooie tocht en een toekomst-idee. De heer E. Molenaar schrijft ons: Gisteren hebben wij een tocht gemaakt naar de meeuwenkolonie achter Schoorl en aan onderwijzers en leeraren, die eens een leerzaam uitstapje willen maken met groo- tere leerlingen kunnen wij sterk aanraden dezen tocht ook eens te maken. Met de bus of den trein naar Schoorl, over de hooge duinen naar het achter lig gend gebied buiten de bebossching en nun zit midden in de meeuwen. Er zijn er hon derden. De meeste nesten zijn uitgebroed, maar er liggen nog honderden eieren en veel pas uitgekomen jongen. Als men bij som mige nesten, waar de jongen aan t uitkomen zijn eens even pauzeert, kan men het heel goed treffen, dat men de jongen de doppen ziet breken. Een jonge meeuw is een aardige leuke vogel, maar die het waagt hem in de handen te nemen moet oppassen, want in zijn angst braakt hij heel graag de inhoud van zijn maag uit over uw zomercostuum. In de meeuwenkolonies op de eilanden ziet men geregeld de nesten omringd door een krans van pooten en andere overblijfselen van krabben. Dat hebben wij hier in Schoorl niet gezien. En nu wij het toch over de eilan den hebben moet ons de opmerking van h°t hart, dat deze Noordhollandsche duinen ver geleken bijv. met de duinen op Terschelling een dorren troosteloozen indruk maken De meeuwenkolonie maakt daarop een schijnbare uitzondering, want er zijn vee! en veel te veel meeuwen. Er zijn er duizenden en waar zij zich op houden zijn de duinen kaal afgepikt en be vuild. Vroeger was er in deze duinen een meer tje, het Zwanemeertje geheeten, en toen was er een kolonie sterns. Nu is de Stern, een zeezwaluw of visch- diefje, een heel andere vogel, 't Is misschien wel de mooiste en gezelligste duinvogel, dien wij hebben. Hij heeft een heel aardig geluid en is niet schuuw, blijft gewoonlijk in de na bijheid van z'n nest en is geen roover zooals de meeuw. U kunt ze in alle sierlijkheid zien zweven boven de Alkmaarsche grachten, maar u moet hem niet verwarren met de zwartkop-meeuw die hier ook vertoeft. De meeuwen dan in de Schoorlsche duinen zijn eerste klas roovers. Zij dulden geen an dere vogels in de buurt en slikken de jongen van anderen met huid en haar in. Daarom, hoe interessant een tochtje voor kinderen naar deze kolonie is, ik zou de auto riteiten den raad willen geven: ruim de hee- le kolonie op, herstel de vroegere meertjes in hun glorie door uitdiepen van den bodem, wat een mooie werkverschaffing zou zijn en poot in de dan ontstane vijvers wat kleine visch. Wanneer dan de sterns weer verschijnen dan hebt u ook kans op andere vogels ais scholeksters en bergeenden. Laat de konijnen leven, die de holen graven voor bergeenden en tapuiten, beplant de hellingen rondom de meertjes met echte duinplanten, zooals duin doorn, duinroos, kruipwilg en helm en staakt het kapitaal verslindende beplanten met kreupelhout. Over vijftig jaren zullen dan wellicht de Schoorlsche duinen er uit zien als de schitterende duinen op de eilan den, mits zoowel daar als 'hier het water behouden blijve. P.S. Wie de tocht wil ondernemen, die haaste zich, want met enkele dagen zijn alle eieren uitgebroed. De autoriteiten in Schoorl zullen zeker hun toestemming niet weigeren. Het is aangeraden een wandelstokje mee te nemen om zich te beveiligen tegen te hevige aanvallen van de oude vogels. EEN ADRES AAN DEN RAAD. Aan den Raad der Gemeente is door den heer H. Jansen het volgende adres gezon den. Edelachtbare Heeren, Hierbij heb ik de eer nogmaals terug te komen op mijn verzoek een arbitragecommis sie te willen benoemen, waarop ik recht heb in overeenstemming met verordening gemeen teblad 758, een recht, dat in Uw vergade ring van den 19den April 1.1. niet werd ont kend. Het door mij aan Ged. Staten gericht ver zoek van den 8 den Mei houdt natuurlijk slechts zijdelings verband met mijn verzoek om arbitrage aan Uw raad. Ged. Staten kun nen het door U genomen besluit in dit geval wel niet vernietigen, omdat het een negatief besluit betreft en de Hooge Raad heeft vast gesteld, dat de provincie op een dergelijk be sluit geen invloed kan oefenen. De strekking van dit adres is echter zoo mogelijk te berei ken, dat van hooger hand geen motieven „in strijd met de goede zeden", zooals door Uwen burgemeester gebezigd worden geto lereerd. Het is mijn bedoeling deze zaak vrij te houden van nevenargumenten maar ik stel er wel prijs op Uw raad mede te deelen, dat de betrokken wethouder, toen ik mijn be zorgdheid voor de zooveelste maal uitsprak over het uitblijven van de beloofde arbitrage commissie mij de woorden toevoegde: „bo vendien is de burgemeesetr een hoogstaand man". Alweer een bewijs te meer, dat ik te recht meende op de gesproken woorden te mogen bouwen. Toen Uw raad in zitting van 19 April be sloot mij de arbitragecommissie hierboven aangehaald te weigeren, is die weigering geschied onder invloed van twee argumenten die ik nu door den loop der gebeurtenissen volkomen kan ontzenuwen. Uw wethouder was van meening, dat op een besluit van een vorigen raad niet terug gekeerd kon worden en hij hoopte, dat hij en de nestor van den raad het nooit zouden be leven, dat zulks geschiedde, al zaten ze 75 jaar in den raad. Een dergelijk standpunt wordt door geen enkele wetsbepaling gesteund, maar er is meer. Enkele weken terug in Mei besloot de Amsterdamsche raad niet accoord te gaan met plaatsing van die gemeente in de tweede belasting-klasse. Tien dagen daarna vernie tigde diezelfde raad het eigen besluit en be sloot tot het tegenovergestelde. En hier gold het dus nog wel een besluit van denzelfden raad. De argumentaiie van den heer Wes terhof wordt door deze gebeurtenis van re- centen datum volkomen ontzenuwd. Een andere bewering in den raad geuit kwam hier op neer, dat de zaak Jansen door de rechtbank was behandeld en ik in het on gelijk zou zijn gesteld. Voorts had ook de later benoemde (politieke) commissie mij on gelijk gegeven. Om nu maar meteen duidelijk te maken it van „behandelen" van mijn zaak voor de rechtbank geen kwestie is geweest, wil ik dat van „«x geen kv er hier uitdrukkelijk op wijzen, dat voor de rechtbank de hoofdzaak niet in behandeling is genomen. De advocaat van de gemeente voerde aan, dat ik niet tot getuigenbewijs kon worden toegelaten, „omdat ik hier als aannemer was opgetreden". Maar het zon derlinge feit is hier te constateeren, dat de gemeente mij juist noodzaakte te procedee- ren, omdat mij arbitrage geweigerd werd omdat ik niet als „aannemer" moest worden beschouwd. Er zou dus voor mij geen recht zijn onverschillig of ik wel of niet aannemer zou zijn geweest. De rechtbank heeft mij dyg niet toegelaten tot getuigen bewijs, het Hof evenmin en mijn kans bij de Hooge Raad heb ik laten voorbijgaan, omdat ik geloof hechtte aan de beloften van een wethouder en den burgemeester, zij het ook indirect. Nu ligt hier voor mij een officieel bericht van den 15den Mei j.1., waarin aan de Tweede Kamer wordt voorgesteld een com missie van drie deskundigen te benoemen in een actie om schadevergoeding van zekeren heer Rijswijk te Zwijndrecht in verband met afdammingswerken van de „Strooppot".., Deze heer heeft een commissie gehad, hij heeft geprocedeerd en is uiteindelijk in het ongelijk gesteld door den Hoogen Raad (wat met mij niet het geval is). Hier is on recht is geschied en wordt de benoeming van een arbitragecommisse op billijkheidsgronden aanbevolen. Uw raad zal niet ontkennen, dat ik, die recht heb op een arbitragecommissie over eenkomstig verordening gemeenteblad 758, die geen ongelijk heb van den Hoogen Raad, die een belofte heeft gehad van den vorigen betrokken wethouder, het volste recht heb te verwijzen naar het begrijpelijk standpunt van deze Kamercommissie: erkend onrecht behoort hersteld te worden. Tenslotte moet ik er mij over beklagen, dat mijn kwestie niet zuiver zakelijk wordt behan deld door een deel der raadsleden. In Oc- tober verleden jaar schreef Uw mederaads lid, de heer van Drunen in de Arbeiderspers een artikel tegen mijn deskundige den ac countant Elfring waarin woordelijk onder meer stond: „Wij hebben zoo het gevoel, dat Elfring blij is een reden gevonden te hebben om een onderhoud met den burgemeester te ontloo- pen. Althans hij stelt de behandeling van de zaak uit tot a'r eens een anderen burgemees- ster zal zijn verschenen. Dat is o.i. niet juist en ook niet noodig. Eerst wanneer Elfring aantoont, over deze aangelegenheid geen onderhoud met Mr. Wendelaar te kunnen krijgen, pas dan kan hij een grooten mond opzetten". En verder: „Indien Elfring werkelijk de bewijzen in handen zou hebben gehad, dan zou hij er mee hebben moeten komen, zonder onder scheid van personen". Nu is de heer Elfring in het bezit van twee telegrammen van Mr. Wendelaar van den óden November '33, het eene van 10 uur 20, het andere van 11 uur 50, die als volgt lui den: Gevraagde onderhoud kan plaats hebben, heden op het door U te bepalen uur stad huis Alkmaar. Burgemeester van Alkmaar, Wendelaar, en: Door plotseling opgekomen verhindering voor tweede gedeelte vanmiddag ben ik ge noodzaakt voorkeur te geven aan onderhoud te twee uur. Burgemeester van Alkmaar, Wendelaar. Uit een en ander blijkt toch zeker wel, dat de heer Elfring geen reden had besprekingen met en heer Wendelaar te vreezen en ik ver wijs dan ook naar zijn uitvoerig rapport in Uw bezit, dat 20 vel Folio beslaat en bo vendien de volledige briefwisseling bevat. Het is te begrijpen, dat Uw raad na inzage van dit rapport mijn recht op arbitrage niet ontkent. Niettemin meende ik van Uwen heer van Drunen te mogen verwachten, dat hij, nu mijn deskundige zijn uitdaging heeft aange nomen vóór mijn verzoek zou hebben ge stemd of minst genomen het tegenstemmen van hem en zijn fractie had gemoivteerd. Hoewel de heer Elfring volkomen in staat is om meer inlichtingen in dezen geest te ver schaffen is hij met mij van meening, dat ze Kr zake weinig diende zijn. 13. Op handen en voeten kroop Piet Prikkel bij den apotheker binnen. Deze maakte gauw een drankje klaar, dat Piet ineens achter elkaar opdronk. Hij voelde zich toen heelemaal beter en hij ging weer naar buiten, waar Drein op hem stond te wachten. 14. Drein had zich intusschen vreeselijk kwaad gemaakt. „Al die narigheid heb ik aan jou te danken", zei hij woedend. „Waarom zijn we niet rustig in ons dorp gebleven?" Maar Piet trok zich van al die leelijke woorden niets aan en stak een pijpje op.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 6