Geschiedenis der groote staking.
DREIN DRENTEL EN PIET PRIKKE£
s t
Buitenland
Goed humeur der bevolking werd ergernis.
Bre«
12 en
dags
B i o:1
Cir
mer 1
len E
Hugl
A.
De s
Geor
tweec
ners
Toeg
Vi.
Maa
Wall
(Stai
bcve
Bi
des
de
beth
Extr
bove
8.
phoi
D
teei
gist
O
de
se i
me
Tw
O
geb
f
de
Da
ciai
tac
Stil'
bed
ge<
nii
tai
bei
at
scl
hu
m;
kil
be
h«
n<
te
ai
re
v<
D
d
ir
si
z
a
ii
hek onder stroom was komen te staan. Voor
er dingen van ernstiger aard konden gebeu
ren, had de brandweer het euvel verholpen
Voorts werd er hulp ingeroepen voor een
schoorsteen van het Luthersche weeshuis
aan het Spui, welke door het hemelvuur be
schadigd was. alsmede door het Nieuwe
Huis aan het Roelof Hartplein, waar de
bliksem in een vlaggestok was geslagen met
het gevolg, dat deze op straat tereent was
gekomen.
Ernstiger leek de melding, dat boven een
ontluchtigspijp op het terrein van de Bataaf-
sche Import Maatschappij aan den Wester-
doksdijk een vlam was waargenomen, doch
bij onderzoek bleek, dat ook hier niets ern
stigs aan de hand was.
DE GEMEENTERAAD VAN
AMSTERDAM.
De verlaagde steun ter sprake
De gemeenteraad van Amsterdam heeft in
een middag- en een avondzitting behandeld
een tweetal interpellaties betreffende de ver
laging van den steun.
In deze interpellaties werd aangedron
;en op verhooging van dien steun of althans
iat daarop bij de regeering zal worden aan
gedrongen.
De wethouder van den Maatschappelij'
ken Steun heeft zich met klem verzet thans
naar de regeering te gaan, om op verhoo
ging aan te dringen. Wel verklaarde hij zich
bereid om te trachten verkeerde verhoudin
gen te verbeteren. De wethouder was van
meening, dat hij niet kon meegaan om ver
wachtingen te wekken, die niet in vervulling
kunnen gaan.
Een voorstel van den heer Van Eek (r d.)
om bij de regeering te bepleiten:
1. te voorkomen dat door een rigoreuze toe
passing der bestaande bepalingen in dezen
tijd dubbel-uitgetrokkenen en anderen een
buitensporige verlaging van hun uitkeering
ondergaan;
2. maatregelen te nemen, die er toe kun
nen leiden, dat de woninghuren borden ver
laagd
3. niet voor te schrijven, dat de uitkeerin-
gen, die gedaan worden op grond van de
armenwet, moeten worden verlaagd;
4. dat tijdens hun werkloosheid gehuwde
gesteunden een uitkeering zullen ontvangen,
gelijkstaande aan die, welke aan gehuwden
wordt verstrekt en voorts te besluiten, dat
een commissie wordt benoemd van raads
leden, om besprekingen met de regeering te
voeren, was volgens den wethouder onaan
neembaar.
Het voorstel werd verworpen met 20 tegen
22 stemmen. Voorstellen van de communisten
werden met groote meerderheid verworpen
INDUSTRIEBANK IN LIMBURG.
Deelneming Prov. Stalen.
De Provinciale Staten van Limburg heb
ben in de gisteren gehouden zitting zonder
hoofdelijke stemming besloten om tot een be
drag van 100.000 deel te nemen in de op
te richten Industriebank in Limburg.
Uit den boezem der vergadering werd
warme hulde gebracht aan den commissaris
der koningin in de provincie Limburg, die
het initiatief voor de oprichting eener In
dustriebank had genomen.
DANKBETUIGING HM. DE KONINGIN.
Aan de Delftsche politie.
H.M. de koningin heeft aan den burge
meester van Delft mr. G. van Baren verzocht
aan het Delftsche politiepersoneel mede te
deelen, dat Hare Majesteit zeer ingenomen
is met de uitstekende organisatie der ver
keersmaatregelen bij de uitvaart van Z K.H.
den Prins der Nederlanden Tevens verzocht
H.M. Hare bijzondere tevredenheid over te
brengen voor het optreden en de houding
daarbij aangenomen door het Delftsche po
litiecorps.
SCHIETPARTIJ TE ARNHEM.
Een schot in den buik.
Gisteravond is te Arnhem een dronke
mansrelletje gebeurd, waarbij één persoon
door een schot, afgevuurd door een agent
van politie, in den buik werd getroffen.
Een tweetal agenten wilde n.1. in het begin
van den avond in Klarendal een dronken
man arresteeren, die zich echter hevig ver
zette. Ook een aantal vrienden van den bc-
schonkene bemoeide zich er mee en verzette
zich eveneens tegen de arrestatie. De agenten
werden zoodanig in het nauw gedreven, dat
een der politiemannen zich genoodzaakt zag
zijn revolver te trekken, waarmee hij een los
schot in de lucht loste. Toen dit niet hielp,
heeft hij een scherp schot afgevuurd, dat een
der verzetplegers zekeren Smits ernstig in
den buik trof. Het slachtoffer is per zieken
auto naar het gemeente-ziekenhuis overge
bracht. Zijn toestand is redelijk.
Behalve de dronken man werd nog een
persoon gearresteerd.
TWIST OM EEN KLEINIGHEID.
Jongen met een zakmes in den rug
gestoken.
Gisteravond omstreeks half tien zat de 15-
jarige loopjongen H. C. Levering uit de
Laurierstraat te Rotterdam op den stoep van
een woning aan de Prins Hendrikkade een
cigaret te rooken. De 15-jarige C. J. de Jon
gen die passeerde, sloeg hem de cigaret uit
den mond. Er ontstond hierop een vechtpar
tij, waarna L. doorwandelde. De jongen met
wien hij twist had gehad, kwam hem echter
plotseling weer achter op en stak hem met
een zakmes in den rug onder het linker
schouderblad. Met een diepe wonde is de
jongen daarop naar het politiebureau Nas-
saukade gegaan, vanwaar hij door den G.
G D. naar het ziekenhuis aan den Coolsingel
is overgebracht. De dader is later in zijn wo
ning door de politie gearresteerd.
DR. IR. C. F. STORK
Zijn levensloop.
Gistermiddag te ongeveer half vier is te
Hengelo op 69-jarigen leeftijd overleden dn
ïr. C. F. Stork, directeur der Machinefabriek
Gebr. Stork en Co.
De heer C F. Stork werd geboren op 6
Febr. 1865 te Oldenzaal. Na aldaar de la
gere school te hebben bezocht, ging hij over
naar de z.g. „Fransche school" te Hengelo.
Reeds op 17-jarigen leeftijd behaalde hij te
Arnhem het einddiploma H.B.S. Daarna fun
geerde hij drie jaar lang als volontair aan
de fabriek van zijn vader, de machinefabriek
C. T. Stork en Co.
In 1885 kwam hij te Delft, waar hij op 3
Juli 1888 het diploma behaalde als werk
tuigkundig ingenieur. In 1888 trad hij in
dienst der fabriek. Hij bezocht een tijdlang
de beetwortelsuikerfabriek in Duitschland.
Van 1890 tot 1892 bestudeerde hij de suiker
industrie, in het bijzonder in Britsch-Indië,
hij bezocht Suriname, Cuba, Mexico, Noord-
Amerika en Japan, waarna een lang verblijf
op_Java volgde.
Terugkeerende werd hem de technische
leiding der fabriek opgedragen. In 1893 werd
hij als firmant met zijn beide broers D. W.
en H. C. in de zaak van zijn vader opgeno
men. Als 28-jarige stond hij dus als leider
der technische afdeeling aan het hoofd der
fabriek. Hij kwam daarbij veelvuldig in aanj
raking met het personeel
der fabriek, dat
humaan patroon leerde
bebouwde
hem als een zeer
kennen.
Onder zijn leidersschap is het
oppervlak der fabriek zeker zes h zeven maal
zoo groot geworden als het tijdens den aan
vang van zijn optreden aan de fabriek was.
Onder zijn leiding zijn vele sociale instel
lingen aan de fabriek verbonden. Met de v.
Markens Gist en Spiritusfabriek te Delft
stond zijn fabriek in ons land bekend als de
meest democratische inrichting. Het ontwik
kelingswerk zijner employees had zijn bezon-
dere zorg. Reeds vele jaren is een fabrieks
school en teekenschool aan zijn industrie
verbonden, waarin vooral de technische en
maatschappelijke ontwikkeling van het jeug
dige personeel aan bekwame leerkrachten is
toevertrouwd. Veel wetenschappelijk werk
werd door den heer Sterk gesteund. De
Openbare Leeszaal en Bibliotheek is mede
een zijner instellingen. Ook buiten Hengelo
nam hij aan veel maatschappelijken arbeid
deel. Van 1914—1926 was hij bestuurslid en
daarvan vier jaren voorzitter van de Veree
niging van Nederlandsche Werkgevers. Ia
renlang heeft hij zitting gehad in den Hoo
gen Raad van Arbeid en was tevens werkge
versgedelegeerde der Internationale Arbeids
conferentie.
De sociale maatregelen voor het volk had
den zijn bijzondere aandacht.
We mogen hierbij herinneren aan de operi
bare vergadering van den Senaat van de
Technische Hoogeschoo! te Delft, waar hem
tegelijk met sir Henri Deterding voor enkele
jaren terug door den Rector Magnificus der
Hooge School het diploma van doctor hona-
ris causa in de technische wetenschappen
werd uitgereikt. De heer Stork heeft vervol
gens een belangrijken invloed gehad in de
bedrijven „Werkspoor", De Vries Robbé te
Gorkum, de Werf Conrad en Wilton en an
dere groot-bedrijven in ons land.
Vanaf 1921 maakt hij deel uit van de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken voor
Twente, waar zijn adviezen op zeer hoogen
prijs werden gesteld. Voor deze Kamer is
hij gedurende het zittingsjaar 19271928 lid
geweest van den Ned. Spoorwegraad.
Hij is vervolgens Commissaris van .ie
Twentsche Bank, Commissaris in het Behear
van 't Twentsch Centraal Station voor Elec-
trische Stroomlevering, Commissaris en
plaatsvervangend voorzitter van de Ned.
Land- en Boschbouwmaatschappii. Commis
saris van de N.V. Bebcock en Wilcox-Stork
voor Nederland en Koloniën.
Hij was tenslotte Officier in de Orde van
Oranje Nassau.
De heer Stork stelde zijn leven in dienst
van zijn medemenschen, hij bezat een practi-
schen en vooruitzienden blik en heeft zich
een wereldnaam verworven. Hij is de laatste
der drie gebroeders Stork die de machine
fabriek beheerd hebben.
Op 12 Juli is zijn broer H. C. Stork te
Schönfeld in Pommeren overleden.
San Francisco, dat Zondag al een voor
proefje gehad had van de staking, schikte
zich in het begin met een goed humeur in de
algemeene staking, zoo lezen wij in de „New
York Herald".
Zondag waren de café's en restaurants
nog open, de muziek speeide nog, en eigen
lijk was het alleen maar lastig dat men geen
gebruik kon maken van de openbare vervoer
middelen, omdat het personeel daarvan in
staking was gegaan tr was ook geen ben
zine te krijgen, zoodat de meeste particuliere
auto's in de garage moesten blijven, en,
behalve dat het anders zoo drukke Zondag-
sche verkeer ontbrak, herinnerden alleen
de patrouilleerende militairen aan de
dreigende staking, al hing er ook een ge
spannen atmosfeer in de stad.
Maandag was de staking echter algemeen
Zooals men heeft kunnen lezen had de sta
kingsleiding ongetwijfeld succes met den op
roep tot algemeene nederlegging van het
werk. Alles, letterlijk alles staakte: alleen de
werklieden van het electrisch- en gasbedrijt
staakten niet en de waterleiding liep ook
nog. Maar verder lag alles stil. Velen bega
ven zich op rolschaatsen naar kantoor en
staken hun lunch bij zich, want de restau
rants zouden dicht blijven. In 't verdere or-
gemak dat men van de staking ondervond
schikte San Francisco zich met een grap over
de nieuwe en verrassende situatie, die voor
de meesten de sensatie van het ongekendf
had. De eenige auto's die rondreden waren
de vrachtauto's met de soldaten, die zich
van de eene bezetting van strategische pun
ten in de stad naar de andere begaven. Ook
nog enkele particuliere auto's reden rond.
meest van stakingsleiders, die hun posten
controleerden.
Tegen den tijd van het diner werd San
Trancisco dien eersten stakingsdag reeds
minder vroolijk en goed gehumeurd: de res
taurants waren nog steeds dicht, op een 20-
tal na, waarvoor men in een lange file moest
staan en dan nog slecht en gebrekkig eten
creeg, of heelemaal niet, omdat geen levens
middelen meer te krijgen waren. Des avonds
begon men zich al te ergeren: de café's wa
ren dicht en de radio staakte; de bioscopen
en theaters waren gesloten en op straat was
het doodstil.
De stakingsleiding begreep den boog niei
al te zeer te moeten spannen en deed conces
sies; de blokkade rond de stad werd opge
heven, zoodat de levensmiddelentoevoer
weer voortgang kon hebben, de trams moch
ten weer rijden; en de restaurants gingen
weer open. Maar 't vrachtvervoer bleef sta
ken, zoodat de distributie van de levensmid
delen moeilijkheden opleverde, en bovendien
was de aanvoer van buiten niet voldoende
Dus moest de bevolking van San Francisco
zich nog in veel schikken, terwijl het ver-
maaksleven geen ontspanning bracht. Die
tweede stakingsdag, Dinsdag, maakte San
Francisco geen grappen meer. Het goede
humeur verdween en maakte plaats voor er
gernis Het gevolg was o.a. dat men com
munistische een: ra, die de stakingsactie
trachtten te verscherpen, bestormde en ette
lijk agitatoren mishandelde.
De staking*), iding begreep dat haar actie
oij de openbare meening terrein verloor en
dred nog meer moeite om hei publiek gunstig
vcor zich te stemmen. De slagz 1 „food will
wir- the yar" treek niet de uitwerking te heb-
en die de stakers ervan verwachtten, n.1.
druk op het doen van concessies en toegeven
aan de eischen van dt arbeidersfederatie. In
tegendeel, deze politiek keerde zich juist te
gen de stakingsleiding zelf, in de hand van
et publiek dat het langzamerhand welle
tjes begon te vinden.
Snel werden nu door de stakingsleiiing
vrachtauto's beschikbaar gesteld voor beter
vervoer en betere distributie van de levens
middelen. Overal zag men vrachtauto s met
levensmiddelen rijden, doeken voerende'
„operating under union perinit". Maar de
plaatsen van distributie, de winke's bleven
meerendeels gesloten, zoodat he' gr-0ie pu
bliek toch niet naar den zin werd bediend
De situatie werd onhoudbaar en zooals men
hierboven kan lezen, de stakingsleiding
moest toegeven en het conflict onderwerpen
aan arbitrage. In afwachting van de arbi
trale uitspraak zal de belemmering van het
dagelijksche leven langzaam aan verminde
ren. Dit is natuurlijk niet naar den zin van
de radicale elementen onder de stakers, die
in strijd met de bevelen van de stakingslei
ding, op eigen houtje te werk gaan, daarbij
natuurlijk geholpen door allerlei lieden die
in troebel water visschen. Hiertegen keert de
politie zich met kracht, daarbij geholpen
door de „wachten" van de stakers, die geor
ganiseerd zijn om de bevelen van de sta
kingsleiding te doen uitvoeren.
De geschiedenis van de staking.
De staking vloeit voort uit het bekende ha
venarbeidersconflict, dat op 9 Mei uitliep op
een staking der havenarbeiders. Deze eisch-
ten dat hun vakvereeniging zou worden er
kend en dat de bureaux voor aanneming van
arbeidskrachten onder controle zouden wor
den gesteld. Werklooze havenarbeiders
plachten zich n.1. op te geven bij bazen die
hun waarschuwden als ergens werk te doen
was. De havenarbeiders zeggen dat dit
systeem in de practijk erop neer kwam dat
een zeker deel van hen geregeld werk kreeg
en een ander deel nooit omdat deze arbei
ders bij de bazen niet in den pas stonden.
Na wekenlange onderhandelingen beslo
ten de werkgevers op 16 Juni de vakvereeni
ging van havenarbeiders te erkennen en bo
den aan een gemengde controle op de ar-
beidsbureaux. De arbeiders wilden echter een
controle uitsluitend van de vertegenwoordi
gers van hun vakvereeniging. Hiertegen ver
zetten de werkgevers zich onder aanvoering
van de bewering dat dit aanleiding zou kun
nen geven tot misstanden.
Daar geen van beide partijen verder wilde
toegeven bleef het conflict slepen totdat de
algemeene staking erop volgde.
Gecompliceerde situatie.
De stakingstoestand te San Francisco
wordt steeds meer gecompliceerd, daar
de reeders wel willen oaderhande.er,
met de vakvereeniging der havenarbei
ders, maar niot met de andere vakve-
eenigingen, zooals die der dokwerkers en
die van de machinisten.
Het verluidt, dat ook de vakvereni
gingen, die het waren eens geworden
omtrent het voeren van onderhandelin
gen met de reeders stemmingen moeten
organiseeren, hetgeen vier weken in be
slag zou nemen. De moeilijkheden wor
den verhoogd door de meeningsver6chil-
len der reeders onderling.
Te Seattle is het tot botsingen geko
men tusschen politie en stakers De poli
tie maakte gebruik van gummistok en
traangas en dreef de stakers terug. Ver
scheidene personen werden gearres
teerd. De dokwerkers en de machine-
arbeiders hebben tot een sympathiesta-
king besloten. Te Baltimore zijn talrijke
voerlieden in staking gegaan.
Geen interventie van Roosevelt.
Volgens te San Francisco ont-
.vangen berichten uit Honoloeloe
heeft president Roosevelt niet
de bedoeling naar San Francisco
te gaan om zich te mengen in de
algemeene staking.
Intuaschen heeft de president
van de NIRA, generaal Johnson,
den geheelen ochtend onder
handeld met vertegenwoordigers
der stakers en der werkgevers
om zoo spoedig mogelijk tot
overeenstemming te komen.
Gisteren waren weer groente
Spoedig einde van de staking
te verwachten.
en vet te krijgen.
Met het oog op het aanbod van de
stakingsleiding de geschillen tusschen
reeders en havenarbeiders langs scheids
rechterlijken weg bij te leggen wordt
thans een spoedig einde van de staking
verwacht, ondanks den tegenstand van
den linkervleugel. De president der
NIRA, Johnson, noemde in een redevoe
ring e Berkeley de algemeene staking
een bloedige opwekking. William Green,
de president van het Amerikaansche
vakvereenigingsverbond, heeft te Chi-
cago verklaard, dat zijn organisatie de
aigemeene staking te San Francisco
noch heeft geproclameerd, noch geadvi
seerd. De staking is van zuiver plaatse
lijke beteekenis.
ZWITSERLAND OVER DE „PUTSCH
VAN ROEHM".
„Wat Roehra antwoordt".
Onder bovengenoemd opschrift publiceert
„der Bund" uit Bern een uitvoerig artikel
dat wij hieronder laten volgen.
Kapitein Roehm is als vele anderen (hoe-
velen?) zonder onderzoek geëxecuteerd. Hij
mocht geen woord inbrengen tot zijn verde
diging. In geheel Duitschland waagt thans
jeen enkel mensch de stem te verheffen ter
lescherming van de eer van een man
tegen wien nog voor enkele dagen eveneens
geen mensch zou hebben gewaagd in het
openbaar iets te zeggen. Voor enkele maan
den heeft Hitier hem een rijkelijk verdiende
dank betuigd. Zonder Roehm's persoonlijk
heid en overgave zou de geschiedenis van de
opkomst der Nationaal-socialistische bewe
ging en van haar leider nauwelijks denk
baar zijn.
Daar Roehm door hen, die hem het laat
ste woord door den kogel ontnomen hebben,
met verwijzing naar zijn abnormalen aan
leg ook moreel vernietigd wordt, is het recht
vaardig te hooren, wat hij op dergelijke aan
vallen vroeger heeft geantwoord, toen open
bare critiek op Nationaal-socialistische
grootheden nog veroorloofd en het duizend
jarige rijk der Duitsche vrijheid r.og niet
was aangebroken. Wij zien daaruit, dat in
1931 tegen Roehm een onthullingsactie aan
Oen gang was, die echter niet geleid heeft
tot een verwijdering van den leider of ook
slechts tot een onderzoek der bezwaren door
de N.S.D.A.P. Er kan geen twijfel aan zijn,
dat de Roehm moreel ten laste gelegde din
gen Hitier reeds lang bekend moesten zijn
Het systeem heeft Roehm echter tot het
laatste toe met de scherpste middelen be
veiligd tegen alle aanklachten. Iedere critiek
zou ongezond geweest zijn voor den cri
ticus.
Een antwoord op de van boven bevolen
moreele vernietiging van Roehm mag echter
met de volgende woorden als van te voren
uitgesproken gelden. Het is een gebod der
rechtvaardigheid ze ter kennis te brengen
van de door zijn vijanden in beslag genomen
openbare meening.
Uit Roehm's autobiograohie: De
geschiedenis van een hoogver
rader".
Bladzijde 267 sqq. „Niets is leugenach
tiger dan de z.g. moraal der maatschappij,
met geen begrip wordt meer gezwendeld. Ik
constateer van te. voren* dat ik niet tot de
brave Hendrikken behoor en geen eerzucht
heb onder hen te worden gerekend Met de
„moreelen" wil ik echter heelemaal niets te
doen hebben
„Toen ik in 1928 deze regels schreef, kon
ik niet vermoeden, dat drie jaar later mijn
politieken vijanden een groot opgezetten mo
reelen veldtocht tegen mij zouden onderne
men, een veldtocht die weergaloos is van
schaamteloosheid en gemeenheid. De ver
melding van particuliere aangelegenheden
in 't openbaar is slechts 'n euvel dat geboren
is uit pruderie, huichelarij en onwaarachtig,
heid. Gebeurt het echter om politieke rede
nen, om den zakelijk niet aanvalbaren tegen
stander te treffen dan wordt daarmede een
laagtepunt bereikt, waar beneden men niet
meer kan uitgaan
„Ook mij werd talrijk materiaal
ter beschikking gesteld, om deze
oneerbare tegenstanders op het
zelfde terrein tegemoet te treden
Ik heb dergelijke voorstellen steeds
van mij gewezen.
„In de geheele wereld zijn zulke politieke
„strijdmethodes" ondenkbaar; in Enge
land bevat het wetboek van strafrecht zelfs
de gevoeligste straffen daarvoor. Alleen de
Duitsche rechts- en maatschappij-opvat
ting... maakt daarop een nergens benijde
uitzondering.
Sedert mijn intreden in het politieke leven
heb ik verleerd mij te verbazen".
„Wanneer ik mij zou willen verweren tegen
den vloed van beleedigingen, laster, zou ik
gedwongen zijn geweest alleen daarvoor al
mijn kracht te gebruikenDe poging ma
door de Duitsche rechtbanken recht en ge.
noegdoening te verschaffen moest ik opge-
ven. Ik heb mij er mede tevreden gesteld door
den strafrechter te doen vaststellen, dat aan
de beschuldigingen geenerlei strafbare han
delingen ten grondslag liggen..."
„De anderen hebben geld, boetes schrikken
hen niet af. Ik heb noch tijd, noch geld. Ik
stond dus voor de vraag: strijd voor mijn
persoon of strijd voor de beweging? Als so).
daat kon ik slechts één besluit nemen: met
achterstelling van mijn persoon mijn gehee-
le kracht voor de S.A.De philister zal
dit nooit begrijpen; de strijder zal mij ver-
staan; in het bewustzijn van mijn verant
woordelijkheid heb ik mij op eigen recht ge
steld tegenover het oordeel van een veile
openbare meening. En ik trotseer Jiaar".
Of deze wijze van verdediging aldus
Bund" |MM I I
eindigt „der
voldoende fc; is een
andere vraag. Maar hoe de vernietigers van
Roehm, nadat hun diens uitdaging van de
openbare meening jaren lang op zijn minst
toelaatbaar had toegegeschenen, nu met hun
deugdzame verontwaardiging te voorschijn
komen, dat is voor een vrije, niet veile open
bare meening in het geheel geen vraag.
HET BELGISCHE VORSTEN-
HUWELIJK.
Luthersch en R. Katholiek.
In de „Etudes" 1934 no. 1 publiceert de
"ransche Jezuïet Yves de la Brière bijzon
derheden over de wijze, waarop den 10 Nov.
1926 het huwelijk tusschen den toenmaligen
Belgischen kroonprins Leopold, den tegen-
woordigen Koning Leopold III, met de
Zweedsche prinses Astrid is ingezegend. Wij
ontleenen daaraan:
Daar de Prinses tot de Luthersche confes
sie behoorde, moesten de door de R.K. Kerk
voor gemengde huwelijken vereischte ver
plichtingen onder het oog gezien worden.
Toen koning Albert en de hertog van Bra
bant zich in Zweden bevonden om de Prin
ses af te halen, constateerden zij, dat de
eisch om het huwelijk volgens R.K. opvattin
gen te sluiten, op groote moeilijkheden zou
stuiten. Directe en indirecte pogingen wer
den aangewend om van koning Albert de
toestemming te verkrijgen öf tot een Luther
sche huwelijkssluiting in Stockholm met een
daarop volgende huwelijkssluiting te Brus
sel, öf tenminste tot een religieuze ceremo
nie, welke volgens den Lutherschen ritus te
Stockholm zou plaats vinden. De koning
wees beide oplossingen van de hand, omdat
een nog zoo eenvoudige Luthersche ceremo
nie met de plechtigheid van 'n protestantsche
huwelijkssluiting kon worden verwisseld en
de canonieke regel van de „eenmaligheid"
der religieuze huwelijkssluiting miskend zou
worden.
De toenmalige aartsbisschop van Upsala,
wijlen dr. Söderblom, primaat van de Lu
thersche Staatskerk van Zweden, had intus-
schen den wensch uitgesproken als eeregast
bij de R.K. huwelijkssluiting te Brussel aan
wezig te zijn. Koning Albert echter vreesde,
dat in protestantsche kringen van Scandina
vië en in andere landen de officieele tegen
woordigheid van den aartsbisschop bij de
huwelijkssluiting te Brussel gemakkelijk als
een zekere deelneming van den Lutherschen
aartsbisschop aan de religieuze huwelijks
ceremonie kon worden opgevat. Aldus zou
een nieuwe dubbelzinnigheid ten aanzien
van het zuiver katholieke karakter van het
huwelijk kunnen ontstaan. Daarom heeft ko
ning Albert aan aartsbisschop Söderblom
laten mededeelen, dat hij zijn tegenwoordig
heid te Brussel bij het huwelijk van het prin
selijk echtpaar niet wenschelijk achtte. De
koning der Belgen zou zich daarom gelukkig
achten, wanneer de aartsbisschop van Upsa-
la in Zweden en niet in België afscheid van
jrïj1868 zou nemen Het canonieke recht
werd dan nauwkeurig toegepast.
nu kardinaal-aartsbisschop van
Mechelen authentiek bericht van de houding
van koning Albert gekregen had, stelde hij
63. Piet had maar meteen 200 «tuk* meegenomen. Hij beloofde
te betalen, zoodra hij ze verkocht had. Maar onderweg had de
wind ze te pakken gekregen en toen Piet thui» kwam, zat hij
heelemaal onder de kleverige «trooken verborgen.
A L ^9
„Arme Piet jammerde Drein, „ik zal je gauw komen hel
pen hoor Maar hoe Drein ook zijn best deed om Piet uit de
kluw los te maken, hij bereikte niets anders dan dat hij zelf
eveneens onder het kleverige goedje bedolven werd. Het
duurde dan ook niet !ang of Piet Prikkel en Drein Drentel za
ten aan elkaar geplakt.
