Alkmaarsche Courant EEN EERESCHULD. WU CISCHEN f&ISSCtlE LUCHT EN ZON IN DEN VORM VAN RADION HorfSerd Zes en Dertigste Jaargang. WOENSDAG 1 AUGUSTUS Amerikaansche notities Jxuilteion hoofdstuk II. QetneetUecaden Jladicpttoqtamma ®©©©o©# JUovmciaai Tlieuws No. 179 1934 Dame Liberty vierde haar 50en verjaar dag. De afmetingen der groote groene dame. Wat zij zag op haar plaats aan de haven. De 4de Juli, de groote Amerikaansche herinneringsdag bij uitnemendheid, waarop 177 jaar geleden de Verklaring van Onaf hankelijkheid tegenover het Britsche moeder land geteekend werd en de geschiedenis van de U.S A. als een zelfstandige natie begon, is dit jaar nog van een andere beteekenis geweest. De 4de juli wordt door iedere inge zetene van dit land, waar hij of zij zich ook moge bevinden, gevierd; hij is geenszins ge lijk aan onzen Waterloo-dag, omdat in onze oudere geschiedenis zooveel dagen en jaar tallen van strijd en vrijheid voorkomen, dat we eenigszins ongevoelig op dat punt zijn geworden. De Amerikanen niet! Voor hen is 4 Juli de groote datum, waarop zij vrij heer meester van dit uitgestrekte werelddeel werden en elk jaar opnieuw moeten zij dat herdenken met groote feesten, waarop veel gesproken wordt, veel plezier gemaakt, veel van den nationalen vrijen dag wordt gepro fiteerd en waarop voor schatten aan vuur werk wordt afgestoken tot schade van dui zenden slachtoffers. Alleen in de stad New Vork liepen 2600 groote en kleine feestvier ders dit jaar min of meer ernstige brand wonden op door onvoorzichtigheid of bal dadigheid. Het Vrijheidsstandbeeld jubileert. Dit jaar werd echter op dien gedenkwaar- digen dag nog een jubileum gevierd, dat niet in het buitenland onopgemerkt voorbij mag gaan, omdat de jubilaresse over de heeie wereld bekend is en wel: het Vrijheidsstand beeld aan den ingang van de New Yorksche haven. Zelfs menschen, die nooit in Amerika zijn geweest en er hoogstwaarschijnlijk nooit komen zullen, kennen dit beeld met zijn hoog opgerichte arm als een Verwelkoming aan de bezoekers of de immigranten van dit land. Het is een bezienswaardigheid van de stad, precies als de Empire State Building met 107 verdiepingen of de George Building met 107 verdiepingen of de George Washington Bridge en zoovele andere dingen, voor Ame rikaan en Europeaan tegelijk. Het staat op de lijst van mericwaardige plekken of dingen, die men moet gezien en bezocht hebben, om dat het iets unieks in de wereld is. En nu is zij dezen 4den Juli precies een halve eeuw oud geworden! Vijftig jaar heeft zij gediend als het bewonderend geschenk van de Fransche zusterrepubliek aan de Amerikaansche ter verheerlijking van liber- té, fraternité en égalité! 4 Juli 1884 werd de schepping van Frédéric Auguste Bartholdi, tot stand gekomen door een vrijwillige in schrijving in Frankrijk, officieel overgedra gen aan het Amerikaansche gouvernement. Niemand minder dan de beroemde graaf Ferdinand de Lesseps hield een toespraak bij de overdracht en noemde het beeld „het acht ste wereldwonder". Twee jaar later stond het beeld op Bedloe's Island en werd het door een plechtige ceremonie ingewijd door president Cleveland. De volgende presiden ten hebben er het hunne toe bijgedragen om het eiland beter en mooier te maken en in de naaste toekomst is het te verwachten, dat de militaire bezetting geheel verdwijnen zal en het eiland een soort natuurmonument zal worden. In die vijftig jaar heeft „Dame Li berty'', zooals zij populair genoemd wordt, heel wat meegemaaktzware sneeuwstormen en troepentransporten naar Cuba en Frank rijk, ondoorzichtbare mist en dranksmokke laars, felle zonneschijn en de aankomst van Lindbergh of het groote Italiaansche vlieg- eskader onder generaal Balbo. Wanneer zij een tong had en die gebruiken kon, wat zou zij al niet kunnen vertellen! De zeelui noe men haar „The Lady with the Lamp" de dame met de lantaarn en wat heeft zij in die halve eeuw niet op het gebied van de zeevaart meegemaakt: van statige zeilen tot de super-expresstoomers als de „Europa", de „Bremen", de „Rex", die minder dan vijf dagen doen over het verbinden van de Euro- peesche en Amerikaansche kusten. In 1912 zag zij de „Carpathia" stil binnenkomen met de overlevenden van de „Titanic", die met 1500 menschen aan boord gezonken was. En Naar bet Engelsch van Dorothea Gerard. 5) Dit is alles voor vandaag. Met het ver- Schijnen van Jadwiga was de familiekring compleet en zij belooft het meest belang wekkend lid van 't gezin te zijn. Als ik je nu den volgenden keer schrijf, zal ik meer ge woon zijn geraakt aan mijn omgeving. De uilen in de heesters, die vlak tegen mijn ven ster groeien, huilen iederen nacht een beetje te veel om het aangenaam te kunnen vinden, en ook is er een ruit gebroken. Toen ik hier melding van maakte aan Andrej, den defti- gen knecht, die een persoon van groot ge wicht blijkt te zijn in de huishouding, wees hij er mi op, dat het aantal ongeschonden ruiten toch in de meerderheid was, zoodat het nog niet zooveel beteekende een argu ment waaraan ik niet gedacht zou hebben Ongetwijfeld heeft hij gelijk n!c nie szkodzi Je ziet, hoezeer ik al mijn best doe, om mij aan te passen aan mijn nieuwe Vaarwel, liefste! Schrijf de arme tenne- linge eens gauw, maar bedenk wel, mij g«en '"ig^o^MIDDLETOH" In de dagen, die volgden op het sctmjv van dien brief, was ik in de gelegenheid mij een duidelijke meening te vormjn over J wiga's uiterlijk en over haar karakter. P zij' zag in 1915 de „Lusitania" de Hudson dPnlTi 0m nünmer teru* keerenen den stoot te geven aan Amerika's deelname hffi yereldoorl°g- „Dame Liberty" zou heel veel kunnen vertellen! Zij heeft in de jaren 1920 tot 1929 de schepen volgeladen Europa-waarts zien trekken en hen sinds het fatale jaar bijna eeg zien langsstoomen. Zij heeft de Zeppe lin onder commando van dr. Hugo Eckener rond haar hoofd door de lucht zien varen D»raier-Wal.vli^bo^ Liirg™, S sche, Engelsche en Duitsche luchtbezoekers geen van allen vergetend om als een geste van beleefdheid een kring om haar hoofd te vliegen Zij bleef staan! Zij hield de fakkH van welkomst hoog in de rechterhand en knipperde zelfs niets met haar groene meta len oogleden zij had al zoo veel gezien De stad achter haar rug was opgegroeid van tien verdieping-huizen tot wolkenkrab- bers van over de honderd, de schepen waren veranderd in drijvende paleizen en de vlieg- machines zoemden om haar hoofd als reus- achtige muggen. Zij was uit de lucht gefoto- grafeerd van alle kanten in plaats dat de menschen moeizaam in haar binnenste langs de kronkelende ladder naar boven klomnuc Vrouwe Liberty heeft haar 50sten verjaar dag gevierd met trouw te doen wat van haar verwacht wordt: de fakkel van welkom hoog op te heffen ook al beweren deskundigen, dat de tand des tijds aan haar geknabbeld heeft en zij het misschien geen andere halve eeuw zal kunnen volhouden zonder ingrij- Smde reparaties. Dame Liberty behoort bij ew-York als de wolkenkrabber. Moge zij even duurzaam blijken! Ik herinner me nog goed mijn eerste be zoek in 1920 aan deze grande dame ge bracht te hebben en hoezeer ik er van onder den indruk was. Er gaat elk half uur een stoombootje van Battery Place, New-York's zuidelijkste punt, waar oorspronkelijk Nieuw Amsterdam gestaan heeft, naar Bedloe Island toe, waar het kolossale standbeeld op staat. Vlak voor den ingang van de haven liggen een drietal eilanden, die zich door de jaren heen een aparten en beroemden naam ver worven hebben. Daar hebben we Governor's Island, dat een militaire bezetting heeft en waarvan moderne lieden een landingsplaats voor vliegtu.gen willen maken, maar waar tegen het departement van Defensie zich om onbekende redenen hardnekkig blijft ver zetten. Daar ligt verder het befaamde Ellis Island, waar vroeger duizenden landverhui zers ondergebracht werden om eerst ondei- zocht te worden of zij wel geschikt waren om in het Land van Belofte toegelaten te worden en dat tegenwoordig in omge keerden zin dienst doet om de gedeporteer den te herbergen, die wachten op de eerste scheepsgelegenheid om naar het vaderland teruggevoerd te worden. En verder ligt daar Bedloe (spreek urt: Bedloo) Island, ook on der militaire bezetting, waar het beroemde standbeeld op staat. Vandaar dat de stoom- jjont ook altijd een aantal militairen aan boord heeft en men door mili tairen op het eiland ontvangen wordt, ter wijl verder aan boord een trio Italiaansche muzikanten benevens een kraampje met sou venirs, voornamelijk bestaand uit afbeel dingen van het standbeeld in den vorm van sigaretaanstekers, schemerlampen e.d. er de vroolijkheid inhouden gedurende de vaart van ongeveer 15 minuten, 's Winters is het in de kajuit gloeiend heet gestookt en erg rookerig, 's zomers kan men boven op het dek zitten en den aanblik van de New- Yorksche benedenstad genieten. Ik heb dezen tocht al zoo vaak met landgenooten gedaan, dat ik er den tel van kwijt ben en toch is het iedere keer weer een aparte sensatie voor me: het is iets eenigs, dat men nergens ter wereld opnieuw aantreft. Een reuzenbeeld. Eenmaal op het eiland aangeland, wandelt men recht op zijn doel af er. belandt dan in het kolossale granieten voetstuk, waar een lift door een soldaat bediend, de bezoekers brengt naar den voet van 't strandbeeld zelf. Vanaf dat oogenblik kan men kiezen tus- schen den omtrek af te zien of zich de len denen te gorden tot de vrij vermoeiende en eentonige klimpartij in het beeld zelf. Er zijn n.1. twee rondwentelende ijzeren trappen een voor het naar boven gaan en een voor het naar berKden dalai, die met geen mogelijkheid met elkaar verward kunnen worden waar het aankomt op sterke knie spieren en geen last van duizeligheid hebben De trap draait onophoudelijk rond en heeft om de paar stappen een ijzeren zitting in de leuning om vermoeide menschen te laten uit rusten. En geen keer ben ik naar boven ge klommen of mijn knieën trilden toen ik ein delijk aangeland was boven op het hoofd van deze groene dame, wier voorhoofd vlak onder den stralenkians plaats biedt aan een dertigtal menschen en van waaruit men een superbe uitzicht heeft over de New-Yorksche haven. Jammer genoeg, alleen maar zee waarts. aangezien de stad achter het stand beeld ligt en men niet om een hoekje kan kijken. Maar ik heb het toch eens meege maakt. dat de „Statendam" net onder mij langs voer op weg naar huis en ik zal dat schouwspel op het zilver lichtende water, terwijl de zon ter kimme neeg, niet licht ver geten. Evenmin hoe bij mijn eerste bezoek een Japanner zich alleen met mij in deze ruimte bevond en toen vriendelijk lachend tegen ons. die ook een vreemde taal spraken, de opmerking maakte: „Big head, no brains" („Een groot hoofd, maar geen hersenen"). Een halve eeuw oud. Ik weet niet wat vermoeiender is: het klim men naar boven of het afdalen, maar in ieder geval is het een wonderlijke geschiede nis om dat beeld aan den binnenkant te zien met al zijn plocien en de ijzeren steunbalken om het bij elkaar te houden. Na zonsonder gang is de fakkel in de rechterhand niet al leen verlicht, maar schijnwerpers op den grond verlichten het heele beeld van de voeten tot het hoofd en aangezien de tijd er zijn stempel op gedrukt heeft door een soort groenen uitstag is 't een heel apart schouw- spel om 's avonds Vrouwe Vrijheid aan den ingang van de New-Yorksche haven te zien staan. HENSBROEK. De raad vergaderde Dinsdagmiddag te 3 uur. De voorzitter opende de vergadering met een woord van welkom aan wethouder Oudejans, die na het hem overkomen ongeval weer aanwezig was. Ingekomen stukken. Van Ged. Staten was een schrijven inge komen, waarin een 12-tal voorwaarden wer den genoemd, waaraan moet worden voldaan om voor een bijdrage van het rijk in de ge meentelijke huishouding in aanmerking te komen. De raad besloot aan deze te voldoen, alleen den post van 25 voor het bijhouden van den legger der wegen wenschte men ge handhaafd te zien. De bijdrage zal vermoe delijk 14000 bedragen. Verder deelden Ged. Staten mee, dat het salaris van den ambtenaar van den Burg. Stand moet worden verlaagd van 200 op 100. Goedgevonden. Benoeming armmeester, aftr. de heer Jac. Wijte. het oogenblik, dat zij dien middag aan de thee verscheen, uitgerust, met zorg gekleed en gekapt, zag ik tot mijn voldoening, dat zij zeer mooi was ofschoon niet in een stijl, waarvan ik tot nog toe persoonlijke ervaring had. Misschien was zij meer bevallig en be koorlijk dan mooi; het is zelfs mogelijk dat zonder het stralende, dat er als 't ware van uitging, dat teere, bleeke gezichtje met de vrij dikke lipjien en den onbeduidenden neus niet eens mooi zou zijn geweest. Anulka had denzelfden vorm van trekken en nagenoeg dezelfde kleur van oogen, die bij haar alleen wat scherper waren, maar het was nu al duidelijk te merken, dat, ofschoon ze mis schien wel „pikant" kon worden, zij nooit mooi zou kunnen zijn en dit wel juist door het stralende, dat haar ontbrak. Volgens mijn opvatting had Jadwiga iets van een plant, die in het donker is opge groeid. Haar prachtig-blanke huis was wat te wit geworden uit gebrek aan frissche lucht en te zacht ook, zooals ik gaandeweg ondervond. Beweging nemen in de open lucht is een totaal onbekende gezondheids maatregel in Polen; niemand, die bij zijn zinnen is, denkt er aan om uit te gaan, ooit anders dan bij moo' weer, waaronder dan verstaan wordt, niet alleen dat er geen regen valt, maar ook dat er geen wind is; dat de wegen niet stoffig of modderig zijn, of dat er volstrekt niet iets meer dan een zeer ma tige vorst is. Daar de winter er precies een half jaar duurt, kan men makkelijk nagaan, hoe weinig frissere lucht de Poolsche in den regel maar geniet. Behalve op de zachtste zomermiddagen en de zoelste avonden met lichte maan schijnt uitgaan er over het ge heel als een noodzakelijk kwaad te worden beschouwd. Jadwiga's gezichtje zag er uit of ze nooit een scherpe wind had gevoeld en dit was ook hoogstwaarschijnlijk. Maar dat de huid zoo kleurloos was, was niet het ge volg van een slechte gezondheid integen deel: als haar gestel niet zeer gezond was geweest, zou het dat régime van binnenshuis te blijven niet hebben doorstaan maar alleen van de omstandigheden. Haar oogen leken er des te donkerder door; ze waren in werkelijkheid bruin, maar door de tegenstelling van die bijna doods- bleeke huid leken ze zwart. Als zij moe of uit haar humeur was, werd die bleekheid haast spookachtig; wanneer daarentegen beweging of opgewondenheid een kleur op haar ge zichtje te voorschijn riep, werd ze onmiddel lijk tienmaal zoo mooi als anders. Haar handen waren het model van wat een hand moet zijn, aangenomen dan, dat ze niet be doeld werd om in eenigerlei zin als werktuig te dienen; prachtig slank en blank en zóó zacht, dat de gedachte aan een streeling daarvan op zichzelf al een zegen was; to taal nutteloos wat werken betrof, maar zoo mooi om te zien, dat de beschouwer daarvan persoonlijke dankbaarheid voelae jegens de gene, die hem dit genot bezorgde. In het eerst deed het zien van die handen mij een pijnlijk vergelijk treffen met de mijne, maar toch geloof ik niet, dat de hoop, om deze te evenaren, mij verzoend zou hebben met het idéé, om handschoenen te dragen in huis, zooals Jadwiga dat deed, zoodra zij maar de geringste ruwe aanraking duchtte. Haar bijzijn alleen deed mij mijzelve zoo onaan genaam grof en geweldig robust voelen. Ik geloof, dat ik al dadelijk van haar gehouden heb,, ondanks die allesbehalve voor mij gun stig uitgeloopen vergelijkingen en ondanks veel, wat mijn eenigszins bekrompen Brit- Donderdag 2 Augustus. HILVERSUM, 1875 M. (AVRO- uitz.) 8.Gr.pl. 10.Morgen wijding. 1015 Gr.pl. 10.30 Zang door mevr. C KonijnVieyra. Aan den vleugel: mevr. M. Rinkelde Vos. 11.—Voordr. K. Kleyn. 11.30 Gr.pL 12.Kovacs Lajos en zijn orkest en gr.pl. 2.15 Gr.pl. 2.30 Pianorecital M. de Jong. 3.3.45 Gr.pl. 4.Voordr. Rie Beyer. 4.30 Gr.pl. 5.Voor groote kinderen. 5.30 Orgelconcert P. Palla, mmv. J. Wolf, tenor. 6.30 Sportpraatje H. Hollander. 7.Majoor b. d. W. G. de Bas: 2 Augustus-Overpein- zing. 8-Vaz Dias. 8.05 Uit het Geb. v. K. W. te Den Haag: Plechtige herdenking gewijd aan de nagedachtenis van H. M. de Konin gin Moeder. Spreker: Prof. A. A. van Schelven, mmv. de Kon. Mil. Kapel olv. Kapt. C. L. Wather Boer, W. Ravelli, bas en het Pales- trinakoor olv. J. Vranken. 9- Pianoduetten door E. Bartlett en R. Robertson. 9.20 Bouwmeester- Revue-orkest olv. E. Beeckman. In de pauze: Vervolg van 9.11. Vaz Dias. 11.-12.— Kovacs Lajos en zijn orkest. HUIZEN, 301 M. (8.—9.15 en 11—2.— KRO, de NCRV v. 10.— 11.—en 2.—11.45 uur). 8.—9.15 en 10.— Gr.pl. 10.15 Morgendienst olv. ds. W. Heerma. 10.45 Gr.pl. 11.30 Godsd. halfuur. 12.15 Schla- germuziek en gr.pl. 2.Orgelcon cert F. Kloek. 3.-3.45 Gr.pl. 4.— Bijbellezing door ds. H. C. Zwah- ler, mmv. bariton en orgel. 5.En semble van der Horst mmv Th. de Vries, tenor en T. de Vriesvan Bosse, piano. 7.15 Gr.pL 7.30 Journ. weekoverzicht. 8.Haar- lemsche Orkestvereeniging olv. F- Schuurman mmv. A- Woud, alt. 9.Dr. J. Lammerts van Bueren: Wijlen Hare Majesteit de Konin gin-Moeder. 9.30 Vervolg concert. 10.30 Vaz Dias. 10.40—11.45 Gra- mofoonmuziek. DAVENTRY, 1500 M. 10.35 Mor genwijding. 12.20 Rutland Square en New Victoria-orkest olv. N. Aus- tin. 1.20 Gr.platen. 2.20 Western Studio-orkest o.l.v. Thomas. 3.20 Vesper. 4.10 Concert door F. Hin- ton, alt en I. Crowther, piano. 4.35 Belfaster Omroeporkest olv. Mont- gomery mmv. E. Kerr, sopraan. 5 35 Kinderuur. 6.20 Ber. 6.50 Sted. Orkest Torquay olv. Goss. 7.50 Medvedeff's Balalaika-orkest mmv. O. Alexecva, sopraan. 8.20 „Wenn die kleinen Veilchen blü- hen", ojoerette van Stolz. Leiding: Ch. Prentice. 9.35 Ber. en causerie. 10.15 Concert door I. Scharrer, piano. 10.50 Voordracht. 10.55 12.20 BBC-Danso(jfest olv. Hall. PARIJS (RADIO-PARIS) 1648 M. 7.20 en 8.20 Gr.pl. 10.35—1150 Orkestconcert. 12.502.20 Pascal- orkest. 7 05 Gr.pl. 8.20 Zang olv. Vallier. 10.50 Dansmuziek KALUNDBORG, 1261 M 12.20 2.20 Concert uit rest. Wrvex. 3.30 Zang en piano. 3.505.50 L. Preil's orkest. 8.20 Omroeporkest olv. L. Gröndahl. 8.50 Gevar. mu zikaal programma olv. Gröndahl. 10.35 Omroeporkest olv. Gröndahl. 11.20—12.50 Dansmuziek m.m.v, orkest en piano-trio. KEULEN, 456 M. 5.55 Gr.pL 6.25 Orkestconcert. 10.30 Solisten- concert 12.20 Gr.pl. 1.203.05 Gr.pl. en solistenconcert. 4.20 Om- roepkleinorkest. 5.35 Solistencon cert. 7.20 Concert door de Hitler- •jeugd. 8.20 Ber. 8.30 Microfoon- rep. 9.05 Militair concert. 1020 Ber. 10.40—12.20 Concert. ROME, 421 M. 8.20 Ber. en gr.pl. 9 05 Mendelssohn—Barholdy-pro- gramma mmv. orkest en R. Prin cipe, viool. 10.5011.20 Dansmu ziek. BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.: 12.20 Max Alexys' orkest. 1.30— 2.20 Gr.pL 5.20 M. Alexys' orkest 6 50 Cabaretprogr. 8.20 Sympho- nieconcert m. m. v. solisten o. 1. v. Kumps. 10.30—11.20 Gr.pL 484 M.: 12.20 Gr.pl. 1.30-2.20 Max Alexys' orkest. 5 20 Symphoniecon- cert olv. Kumps. 6.35 Gr.pl. 8.20 Omroeporkest. 10.3011.20 Gr.pl. DEUTSCHLANDSENDER, 1571 M. 8.35 Noorsche Kamermuziek door het Omroepstrijkkwartet. 9.05 Knut Hamsun-herdenking. Radio tooneel en toespraak. 10.20 Ber 10.50 Sportpraatje. 11.05 Weerber. 11.2012.50 Dansmuziek uit Leip- zig- GEMEENTELIJKE RADIO DISTRIBUTIE. Lijn 1: Hilversum. Lijn 2: Huizen. Lijn 3: Lond. Reg. 10.35 10 50, Daventry 10501120, Lond. Reg. 12.2016.10, Daventry 16.10—17.35, Lond. Nat. 17.35— 19.20, Daventry 19 2024. Lijn 4: Keulen 10.3524. Het Burg. Armbestuur bood de volgende voordracht aan: 1. Jac. Wijte, 2. W. Duin Na een korte schorsing werd met 6 tegen 1 stem de heer Wijte herbenoemd. De raad besloot om het nadeelig saldo van het G. E. B. a f 308,71, ontstaan door de verplaatsing, in verband met de weg- verbreeding, te putten uit de reserve van het G. E. B. Werkverschaffing. De voorzitter verzocht machtiging, om, in dien noodig, de werkverschaffing te doen aanvangen. Er is gepoogd om door het uit diepen van een vaart naar den dijk een werkobject te vinóen en tevens van het 60 millioenpian te profiteeren. Voorts zal er wederom gebaggerd moeten worden. Thans zijn er 8 werkloozen. Mocht het getal grooter worden, dan zal men de werkverschaffing doen aanvangen. Aan de orde was vervolgens een aantal wijzigingen der begrooting 1934, meeren- deels kleine posten betreffende. Doch ook de steunverleening en werkverschaffing die een 20.000 vraagt, oefent hier grooten invloed uit. Er zal een groot bedrag worden uitge- stooten, n.1. 15401.70. Het rentelooze voorschot daalt daardoor tot f 3400. Nadat de raad nog eenige pensioengrond slagen had vastgesteld, dankte wethouder Oudejans voor de vriendelijke woorden en hoopte wederom voor de belangen der ge meente te mogen arbeiden. De voorzitter sloot hierna de vergadering. sche opvattingen schokte. Wel heel gauw ging ik inzien, dat zij het product was van ae in haar land hearschende gebruiken en omstandigheden en leerde ik haar aanvaar den, zooals zij was. Het was inderdaad moeilijk om niet onder de bekoring van haar enthousiaste persoonlijkheid te geraken. Er lag iets innemends over Jadwiga, iets, dat je genegenheid al binnengedrongen was, eer je zelve goed wist dat je een enkel reetje hadt opengelaten. Ondanks haar vurig tempera ment bezat ze een kinderlijke oprechtheid; zij had de houding van een koningin en de vleierige maniertjes van een jong katje maar een katje, waarbij de ziel uit de oogen sprak. Er was nooit een zweem van geheim zinnigheid over Jadwiga. Haar openhartig heid benauwde mij zelfs in het eerst. „Ik heb van de week drie tanden laten plombeeren", zei ze, terwijl ze met kleine teugjes van haar thee genoot. „En u kunt zich niet begrijpen hoe heerlijk dat is. Ik had het zoo lang mogelijk uitgesteld, omdat ik ontzettend laf ben, maar toen bekroop mij ineens de vrees dat ik een tand zou moeten missen en dat stond mij in het geheel niet aan, want ik ben ook verschrikkelijk ijdel: bovendien hinderde het mij als ik jam at en ik ben gulzig, weet u". „Laf, ijdel, gulzig!" somde Anulka op met haar ouwelijken glimlach. Wat een mooi idee zal miss Middleton van je krijgen!" ,,'t Is beter, dat ze maar dadelijk weet, waar ze met mij aan toe is", lachte Jadwiga. „Toe, An, geef me nog wat rozenjam; ik kan er nu met gerust geweten van genieten". ,,'t Was juist met rozenjam, dat je je tan den bedorven hebt", merkte het zusje haast streng op, maar gaf toch de jam door.. „Is dat de echt Poclsche rozenjam?" BERGEN. De Zondag 1.1. in deze gemeente gehou den speldjesdag, ten behoeve van „Herwon nen Levenski acht" heeft opgebracht 87,37. WIERINGEN. Rioleering. Gistermorgen vond ten gemeentehuize de aanbesteding plaats voor het aanleggen van gedeelten rioleering langs de noord- en zuidzijde van den Koningsweg in de Belt en langs de westzijde van de Belterlaan te Hippolytushoef. Ingeschreven werd door de volgende aannemers: (1. Belt, 2. Belterlaan, a. opgave joer Meter rioleering, b. opgave per te plaatsen straat- kolk). Fa. Dekker en Lont la. f 1.42, lb. 28.40, 2a. f 2.06, 2b. 28.40; D. J. Mosk, Bree- zand la. 1.65, lb. 34.50, 2a. 1.85, 2b. 34.50; N. Tijsen en S. Ottens: la. 1.28K, lb. f 23.70, 2a. f 1.48K. 2b. 23 70; Gebr. E. en L. Bügel la. f 1.50, lb. 45, 2a. 2.25, 2b. 47.50; T. Ippel: la. f 1.20, lb. 24.50, 2a. 1.45, 2b. 24.50; Gebr. D. en S. Lont: la. f 1.14, lb 24, 2a. f 1.36, 2b. 24. Voorzoover geen woonplaats is ver meld zijn de inschrijvers te Wieringen woon achtig. De gunning is aangehouden. vroeg ik. „Wil je die mij ook eens aanreiken, Anulka? Ik zal 't er dan maar op wagen, er mijn t3nden mee te bederven! En als het van geen ergere gevolgen is dan bij je zus ter. dan gaat het nog al". Terwijl ik dit zei, kon ik niet nalaten eerjs te kijken naar de schitterende tandjes, wit als porselein, iederen keer, dat zij het le peltje naar haar mond bracht. Ze had nu zeker geen tandheelkundige hulp noodig, of schoon over het geheel de dentisten in Ga- licië een even grooten rol spelen als de con- fiseurs, aan wie ze zeker het reuzenaandeel van hun praktijk verschuldigd zijn. Jadwiga lachte over mijn laatste opmer king. Ze had een verwonderlijk lagen en toch helder-klinkenden lach. „Dus u Engelschen kunt toch ook com plimentjes maken; ik dacht, dat wij dit enkel maar konden, dat u er veel te verstandig en te practisch voor waart! Ik zou wel eens willen weten of het mij in Engeland zou be vallen. Is het heusch waar, dat men daar 's Zondags zelfs geen piano mag spelen? Dat zou mij al vast niet aanstaan!" „Ik denk, dat er meer was, dat je niet zou aanstaan". En ik schetste haar een ortho doxen Engelschen Zondag, zooals die ge vierd werd in de familie, waar ik het laatst was geweest en die behoorde tot de Evange lische partij in de Engelsche kerk. Zoowel jadwiga als Anulka luisterden met wijd open oogen en ooren. „Maar dat is nog erger dan op Asch- Woensdag of oo Goeden Vrijdag", zei Anul ka vol ontzetting, „behalve dan, wat het eten betreft. Maar u moogt toch eten zooveel als u wilt?" (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 5