y&Mcqediike Stmd
zo°'"
Voor de Huisvrouw.
De zusters
verkeer per auto
is des avonds om zeven uur begonnen door
tot nu toe onbekende oorzaak. Het blus-
schingswerk nam den gehelen avond en ..en
gedeelte van den nacht ia beslag. De schade
wordt door verzekering gedekt.
satie-invaliden en van hunne nabestaanden te
Drachten,
dat zij met verwondering uit de pers neett
vernomen, dat 't in 't voornemen der regee
ring ligt om van het bedrag uitgetrokken
ingevolge artikel 140 van óe defensiebegroo-
KIND VERDRONKEN.
Sedert Zaterdagmiddag werd een 4-jarig
kind vermist, wonende in Jrcob van Lennep-
straat te Amsterdam. Men vreesde reeds, dat
de kleine een ongeluk was overkomen. Deze
vrees is bewaarheid, want gisteravond is
het lijkje opgehaald uit de Jacob van Len-
nepkade bij de Nic. Beetsstraat.
PAN MET KOKEND WATER OVER HET
LICHAAM GEKREGEN.
Een kind van 11 maanden is gisteravond
gebracht naar het zittinglokaal van den G.
G.D. in de Conradstraat te Amsterdam, om
dat het een oan met kokend water over het
lichaam had gekregen. Het is later ter ver
ting ten behooeve van de I Hst'en'ïn'de wederzijdse landen vrij ver
offers een bedrag groot 40.000 over te durende negentig dagen per
dragen aan de stichting bedoeld in de wet Aat rii voorzien zijn
van 26 Juni 1926;
dat de regeèring in de memorie van toelich
ting op de ingediende suppletoire begrooting
het doet voorkomen alsof er een ,,ov^r'
schot" is op den post voor de mobilisatie
slachtoffers bestemd;
dat ons bestuur deze voorstelling van
zaken ten zeerste bevreemdt, omdat er van
ger" heeft: wit, zwart en zilvergrijs, of drie
tinten blauw. De gansche sluimerrol wordt
in stokjes gehaakt in ronde toeren. Zet eerst
in geel 210 losse steken op en hecht die tot
een rondje. Werk dan de 1ste toer aldus: 9
stokjes, 3 stokjes in den volgenden steek; 9
stokjes; 2 lossen overslaan, 9 stokjes 3 stok
jes in den volgenden steek, 9 stokjes 2 lossen
overslaan enz.; zoo de toeren in 't rond.
i'aar 'oo voorwaarde dat zij voorzien zijn 2de toer: Nèt zoo: sla vóór en na het
van een fiscaal boekje. Naar aanleiding hier- gaatjes 1 steek over; 9 stokjes, 3 stokjes in t
van had België de overeenkomst met Neder midedlste stokje van de 3 in den vorigen toer,
land opgezegd en men weet dat sedert dien 9 stokjes enz. Op deze wijze werkt u den ge-
België had in 1930 een overeenkomst g*
sloten met Nederland waardoor het vrije
grensverkeer voor Belgische en Nederlan .-
sche automobilisten mogelijk werd Doch,
zoo verzekert men aan Belgische z'jde. se
dertdien is Nederland toegetreden tot cle
conventie van Geneve, waardoor automobi
Bord met
r o o d e n
rand, rood
kruis en
blauw veld
hoed ,taat
enkel
**9 rtopp—
heelen rol af: 63 toeren.' Als kleurverdee-
lingsvoorbeeld raad ik u: 1ste en 2de toer
een maatregel was genomen, waardoor met
ingang V3n 1 Augustus voor de iNcucr- nmu ia u. ioa wj 'vv> i udi niet uift
lpndsche auto's die tot goederenvervoer die geel, 3de en 4de rossig; 5de tot en met 8ste moet u het nog maar eens probeeren
landscne autos a.e tot g {jscaa] gee|. Qde en me rossf' llde en 12de geel; tellen, maar geen briefjes er over^ch .Da'
breien. Dan moet u 28 steken op elk
naalden van den voet hebben en 36
naald van de wreef. (Als dat niet
nen of betaald personenvervoer
7 «nrake I boekje werd geëischt aan de Belgische grens.
een „overschot" ten dezen toch geen sprake
een ware verkeersopstopping,
kan zijn, waar het algemeenbekend i^dat onvoorziene karakter van den
.- 'S Ualtregel, daar niemand gelegenheid had
van
de post ten behoeve uaa. 11IclIiailu
slachtoffers op de begroeting gebracht nog jn f stellen
nooit toereikend is geweest en de regeering I
om financieele redenen de adviezen van
Commissie-Aalberse, voorkomende in
13de, 14de en 15de rood; 16de en 17de geel;
18de en 19de rossig; 20ste en 21ste geel;
22ste, 23ste en 24ste rood; 25ste en 26ste
geel; 27ste en 28ste rossig; 29ste en 30ste
geel; 31ste, 32 ste en 33ste rood; 34ste en
nooit toereikend is geweest en de regeering gc~au NvXr'lan'dsch'e'gedelegeerden zijn ge- I 35 ste geel; 36 en 37ste rossig; 38ste en
\afr I komen omÏÏ conventie tot stand te brengen 3<$ste geel; 40ste, 41ste en 42ste rood;
aan mij, hoor!) 'w
Nu twee toeren breien zonder mindww
Dan beginnen met minderen voor den
Brei de eerste naald recht tot op 3 steken^'
2 tezamen, 1 recht. De 2de naald recht
der minderen; en de 3de: 1 recht, overhad-
de naald recht uitbreien. Minder ni*,11'
Vrouwegasthuis.
VERDUISTERING TE STRATUM.
Dader geeft zich zelf aan.
Gisteravond is de 46-jarige boekhouder,
L. T. A. H. zichzelf bij de Bossche politie
komen aanmelden.
De man verklaarde, dat hij als
boekhouder in dienst is geweest bij de firma
Jansen, grossier in vee en vleeseh te Stratum,
bij Eindhoven, waar hij tevens woonachtig
Cïl UV n-v-n- IVUUUCT Ufo
voör'vriïèn^"toegang!"in België, van de Ne-1 43ste en 44ste geel; 45ste en 46ste rossig; I maal in eiken 3dën toer en daanuTn^
pleging opgenomen in het Onze Lieve rapport, naast zich heeft neergelegd, en om d r|andscj,e toerauto's en gemakkelijk grens- 47ste en 48ste geel; 49ste, 50ste en 51ste anderen toer tot het aantal steken tot 7n
-i- - EC-1- 1 teruggebracht. Brei dan 8^ c.M. ]an? 11
1>aa, P m der minderen en verdeel vervolgens
overeenkomst bereikt die voor beide landen 60ste en 61ste rossig, 62ste en 63ste geel ken VOOr den teen: 35 steken op de wrüj
een bevredigend karakter heeft en die m een Haai aan belde uiteinden een draad door de naald; 18 steken op een van de voetnaaiw
-J~- 1 steke nen schuif deze in tot een klein rondje: en 17 st. op de derde naald. Brei dé
hecht uw draad stevig af en naai aan weers- naajd recht tot op 3 steken na, 2 tez,—
kanten een kwast liefst in de drie gebruikte - - - -
kleuren.
finai.cieele redenen een redelijke toepassing
van de bestaande wet niet eens mogelijk is,
zoodat de regeering honderden mobilisatie
slachtoffers (niet zoogenaamde mobilisatie-1
slachtoffers), die bij voortduring in grooten
nood verkeeren en wier rechten in elk op-1
zicht gewettigd zijn, op onbarmhartige
maar bovenal op onrechtvaardige wijze af
wijst en buiten de wet stelt, doordat hun elk
middel van verweer wordt onthouden als
gevolg van het ontbreken van een beroeps
instantie;
dat de regeering zelve voorts aangeeft,
een dcvicui^CIIU RCU«JRICI UW.» «7 J
officieel communiqué zal worden bekend
maakt.
was. Hij zeide dat hij ten nadeele van deze u v
firma eenige duizenden guldens heeft ver- I dat de f 40.0X) door „beperking" toe te pas-1 kampleiding in het "jongste "weekend een
duisterd en dat hij verschillende posten niet
in de boekhouding heeft verantwoord. De
man is ter bescikkfng gesteld van de recherche
te Eindhoven.
BIJ HET ZWEMMEN VERDRONKEN.
Gisteren is bij het zwemmen op Ameland
verdronken de 49-jarige W. Baarsma. lid
van de firma Baarsma te Zwaagwesteinde
in Friesland.
ZEVENDE INTERNATIONALE
WEGENCONGRES.
Geen triptieken voor automobilisten
deelnemers.
Ter gelegenheid van het zevende in
ternationale wegencongres, hetwelk begin
September in München zal worden gehou
den, heeft de minister van financien in
Duitschland bepaald, dat de bezoekers van
het congres, die in eigen auto naar Duitsch
land reizen, geen triptieken voor deze auto
mobiel behoeven mede te nemen of een waar
borgsom behoeven te storten, wanneer zij
althans naast hun pas ook hun deelnemers
kaart aan het congres kunnen overleggen.
BRAND EN GEBREK AAN WATER.
In den nacht van Zondag op Maandag
omstreeks twee uur is de kapitale boerderij
van den landbouwer J. van Apeldoorn aan
den dwarsweg onder Amerongen afgebrand
De oorzaak is het omvallen van een bran
dend petroleumlampje. Daar er niet voldoen
de water aanwezig was, is de brandweer
maar weggebleven.
sen is verkregen, waaruit ook weer voldoen
de blijkt, dat de regeering bijzondere maat
regelen heeft toegepast, die absoluut in
strijd zijn met de door haar vroeger gedane
belofte, waarbij door haar werd toegezegd
dat de wet nota bene royaal zou worden uit
gevoerd en geholpen zou worden waar dit
mogelijk was;
dat overigens het feit, dat de regeering de
mobilisatie-slachtoffers een onpartijdige be-|
roepsinstantie weigert, de situatie ten dezen
scherp en voldoende teekent, zoodat de fei
ten door ons bestuur aangevoerd voor zich
VRIJZINNIG-DE MOCR ATISCHE
JONGEREN.
Tot besluit van het derde zomerkamp van
de vrijzinnig-democratische jongeren-orga
nisatie te Eerbeek (Gld.) organiseerde
rstp weekend
deze
de
Wollen sportkousen.
In den herfst zullen uw groote dochters
graag flinke wollen sportkousen dragen. Die
kunt u nu wel vast gaan breien met naalden
recht. Op de wre'efnaald: 1 recht, overig,
recht tot op 3 steken na, 2 tezamen, I
3de naald: 1 recht, overhalen. Den laa^SL
toer om den anderen toer herhalen tot
nog 30 steken overblijven. Zet nu de steken
van de eerste naald op de derde, zoodat
tweedaagsche studieconferentie. Voor
gelegenheid waren extra deelnemers overge
komen.
De eerste spreker, de heer J. C. Deering,
leeraar in de geschiedenis en staatsinrich
ting. hield een inleiding over „Democratie
en Autocratie".
Mr. dr. A. M. Joekes, adviseur van net
hoofdbestuur, bakende in een met groots in
teresse gevolgde redevoering de vrijzinnig-
democratische gedachte af t.o.v. de diverse
staatkundige stroomingen.
De beide redevoeringen werden gevolgd
No. 2. Mijn voorbeeld-kous is 60 c.M. lang verder gaat op twee naa'den, met 15 sm-
van bovenkant tot den hiel, terwijl de voet op elke naald. Kant beide naalden
ppn ipnort/» ■yA u o—-c —"35 ze aan. Dan is één kous klaar
u aan nummero 2! Pers beide kous^
zelve spreken en geen nadere toelichting be- doQr iangdurige en vruchtbare gedach-
hoeveii en ons bestuur met een verwijzing tenwisseling.
naar de vele verzoekschriften van belang-1
hebbenden zelve meent te kunnen volstaan;
dat ons bestuur echter niet wil verzuimen
deze gelegenheid aan te grijpen om nog
maals de aandacht te vestigen op de oneer
lijke politiek die de regeering in dezen toe
past, een politiek die niet alleen funest is
voor de nog in leven zijnde mobilisatie-
s'achtoffers. maar bovenal funeste gevolgen
zal hebben in de dagen dat de regeering we
derom een beroep op de land- en zeemacht
meent te moeten doen en zich zonder twijfel
zal wreken, terwijl ons bestuur voorts eer
biedig verzoekt het daarheen te willen leiden,
dat aan nieuwe verslechteringen, die de re
geering bij goedkeuring van deze door ver
dere beperking ongetwijfeld zal invoeren,
paal en perk zal worden gesteld en deze
voorstellen van de regeering Uwe goed
keuring te willen onthouden.
MOBILISATIE-INVALIDEN
Het Bestuur van den Bond van Mobili
satie-Invaliden en van hunne Nebestaanden
heeft zich mei het volgende adres tot de
Tweede Kamer gewend:
Geeft met verschuldigden eerbied te ken
nen, het bestuur van den Bond van mobili-
naar het Duitsch van Ebba Maran,
door H. A. C. S.
O, nu was het lichter weer. Nu moest men de
oogen openen, men kon zich niet meer in het
donker van den nacht verstoppen, als in een
zwart, beschermend laken. De sleutel in de
deur knarste, een stem zei: „Mevrouw Ramin,
voor het verhoor". Nu reeds? Men was nauwe
lijks ingeslapen, nauwelijks wakker, en reeds
begonnen weer die vragen, vermoeiende, einde
looze vragen.
„Mevrouw Marga Ramin", zei de rechter van
onderzoek vriendelijk, „neemt u plaats, u ziet
er slecht uitJa, ik begrijp het. Gelooft u
niet, dat u u veel beter zoudt voelen, wanneer
u het zwaarste achter den rug hebt? Leg uw
bekentenis al; er bestaat immers geen twijfel:
u hebt uw echtgenoot met veronal vergiftigd,
uit jaloerschheid op uw jongere zuster het
geval is menschelijk en begrijpelijk. Wanneer u
eenmaal bekend hebt, wordt u niet meer on
dervraagd, dan hebt u rust!"
Rust? Marga Ramin lachte bijna. Bestond er
voor haar nog rust?
„Gelooft u mij toch; ik was het niet. Ik hield
van mijn man!"
„Ja, u hield zooveel van hem, dat u dreigde
hem en uw zuster te vermoorden. Uw dienst
meisje heeft verteld, dat u op den dag vóór de
dar een heftige seine had, dat u huilde en
dreigde. Kunt u dat ontkennen?"
Och neen, dat kon men niet ontkennen. Maar
hoe zou men den rechter in onderzoek aan het
verstand brengen, dat men in drift dingen zeg
gen kan, die men nooit, nooit werkelijk doen
zou? Hoe zou men hem begrip bijbrengen van
de droevige geschiedenis van haar leven, welke
als een sprookje begint?
Er was eens een klein meisje, dat werd door
haar ouders bemind en vertroeteld. Later kreeg
het een klein zusje, en van dien dag af was al
les anders, het geheele huis draaide om het
heel-teere, heel-nietige ding, en Marga was „de
groote". Men is echter, met zes jaren, nog niet
groot, men kan echter reeds zeer jaloersch zijn.
En ondanks die jaloerschheid hield Marga van
de arme, kleine Elfrieda, die nooit springen
loopen en lawaai maken kon als andere kinde
ren. Zoo ging het jaren lang. Toen Elfrieda
veertien jaar oud was, zei de dokter, zij kon
misschien gezond worden, wanneer zij in het
Zuiden woonde. De ouders zijn welgesteld,
moeder reist met Elfrieda naar de Riviira, dan
naa Egypte, en voor Marga de „groote" be
gint een nieuw leven. Vader en Marga zijn al
leen, alles behoeft niet meer om Elfrieda te
draaien, zij zijn menschen die opeens het recht
hebben hun eigen leven te hebben. Marga is
voor de eerste n\aal in h*ar leven gelukkig.
HET AUTOVERKEER TUSSCHEN
BELGIE EN NEDERLAND.
Een bevredigende overeenkomst bereikt.
Te Brussel zijn onderhandelingen ge
voerd tusschen Nederlandsche gedelegeer
den en vertegenwoordigers van het Belgi
sche ministerie van financiën over het regi
me, dat moet wordeij toegepast wederzijds
op de over de grens komende automobilisten,
aldus de N R.Crt.
Een lezeres, die zich op beminlijke wijze
als een „eigenwijze stokoude opoe" aan
meldt ('t zal wel losloopen, met die eigen
wijsheid want haar briefje maakt juist
zoo'n lieven bescheiden indruk!) vraagt of ik
het erg naar zou vinden om voor haar het
patroon over te schrijven van een ouderwet-
sche sluimerrol.
Natuurlijk heelemaal niets naar! Integen
deel, ik vind het gezellig, dat lezeressen van
allerlei leeftijd steeds weer uit zich zelf bij
mij aankloppien, als zii om een patroontje of
een handwerk-idee verlegen zijn. Ik vond een
heel aardig motief voor uw sluimerrol in een
gemaakt kussen met een soort „permanent
wave"-teekening! De afwisseling van kleu
ren geeft er de groote bekoring aan.
Rood, rossig en geel b.v. is een goede
combinatie, of als u 't liever wat „stemmi-
een lengte heeft van 24 c.M. Begin bovenaan
en zet 90 steken op; 30 steken dus op iedere
naald. Brei dan 20 toeren het ribbetje: 1
recht, 1 averecht; ga daarna door in recht
breiwerk. Brei in het midden van de eerste
naald den 16den steek averecht; dat wordt
dan het naadje van de kous. Als er 25 c.M.
lang gebreid is, begint het minderen: recht
breien tot op 2 steken vóór het naadje; 1 st.
afhaken, 1 st. breien, afgehaalde over de
gebreide heen halen, dat is dus „overhalen";
dan de steek van het naadje averecht, 2 te
zamen en weer recht tot het einde van den
toer. Brei nu 7 toeren zonder rr'nderen en
herhaal dan de laatste 8 toeren, totdat het
totaal aantal steken op 70 is teruggebracht;
brei vervolgens 10 c.M. lang zonder minde
ren. Nu begint de hiel en moet u dus de
steken verdeelen; zet 17 steken aan eiken
kant van het naadje op de achterste naald
en 18 steken op de eene en 17 st. op de an
dere voorste naald.
Brei nu op de achterste naald heen en te
rug over een lengte van Syi c.M. (haal steeds
den lsten st. af) en brei recht op den rechten
kant en aver. aan den aver. kant; alleen de
steek van het naadje moet aver. aan den
rechten kant en recht aan den averechten
zijn.
Begin dan in een aver. toer aan den klei
nen hiel; volgende toer: 20 aver., 2 aver. te
zamen, 1 aver., omkeeren (steeds 1ste steek
afhalen na het omkeeren); volgende toer: 1
afh., 6 recht, overh., 1 recht, omkeeren; volg.
toer: 1 afh., 7 aver., 2 averecht tezamen, 1
aver., omkeeren; volgende toer: 1 afh. 8
recht, overh., 1 r., omkeeren; volgt 1 afh., 9
aver., 2 aver. tezamen, 1 aver., omkeeren.
Ga zoo door tot alle steken gebreid zijn en
er 21 steken in het midden van de naald
overblijven. Dan met deze naald 18 lussen
opnemen aan de linkerzijde van den hiel;
met een andere naald de steken van de 2
voorste naalden op één naald breien en met
weer een andere naald 18 lussen opnemen
aan de rechterzijde van den hiel; ook noj
10 van de hielsteken op deze zelfde naai
of maas
begint
aan den rechten kant goed op.
CASTRICUM (Juli),
Geboren Rudolf Franciscus, z. van
H- J. Beentjes en V. G. A. Huigen. Jan
Adriaan, z. van P. Vennik en E. M. Een
hoorn. Catharina Willemina, d. van
W. Ineke en A. K. van der Touw. Wil-
brordus Cornelis, z. van J. Brakenhoff
en J. Burger. Johannes Franciscus,
z. van C. W. van der Lans en G. H. Reen-
wijk. Margaretha Dorothes, d. van G
Glorie en A. M. Ruijter. Jan, z. van J.
Tromp en M. Brakenhoff. Jan, z. van
G Ronk en A. Gnodde. Willem, z. van
Y. Beintema en G. Boerwinkel. Mar
garetha Johanna, d. van Th. Lute en J.
Hoek. Alida Johanna, d. van E. Lute
en C. Beentjes. Jacobus Johannes, i
van J. J. Schuijt en W. G. Keijer.Gfr
rardus Willem Pieter, z. van Th. Brand-
sen en A. de Graaf. Catharina Jo
hanna, d. van W. H. Mulder en A Bra-
kenhoff. Maria Johanna, d. van J
Veldt en A. Kroone. Hendrika Maris
Engelina, d. van P. Admiraal en Th. C.
Beentjes.
Overleden Dirk Tjeerds, 50 ja«r
overleden te Alkmaar.
Getrouwd: A. de Nijs en E. Röw«,
kamp. J. Liefting en C. Zonneveld-
J. Stet en C. Bont. F. Staats en I
Schermer. - - 1
Wanneer het geluk eenmaal er is, toont het
zich welgezind. Er komt een man, die van Mar-
g- Ramin houdt, en zij, zij hangt met haar uit
gehongerd hart, dat, de kinderjaren door, in
zijn rechten bekort werd, aan hem, zoo sterk,
zoo sterk, niemand weet hoe sterk, niet eens
hij zelf.
Zeven jaren waren Harry en Marga ge
trouwd waren het werkelijk zeven jaren
mijnheer de rechter van onaerzoek? H.t
lijkt zoo ongelooflijk; de tijd was zoo mooi,
en vloog zoo snel. Men was gelukkig, had
een tehuis, een mensch, bij wien men be
hoorde.
Toen kwam het bericht, dat moeder in
Egypte gestorven was. Elfrieda, die nu hee
lemaal gezond moest zijn, moest terugkomen.
Mocht zij een tijd lang bij haar zuster blij
ven? Zeker moest zij blijven, heel lang!
„Kleine Elfrieda!" zong Marga, vol vreug
de, terwijl zij alle vazen in het huis met bloe
men vulde. Elfrieda kwam, nog altijd teer
en slank, maar zij zag er niet meer ziek uit.
den, en
Zij bewoog zich met de zekerheid van een hoor weer opnieuw!''
te Marga in elkaar. Een enkelen keer huil
de zij uit, die haar zoo wreed pijn deden,
stamelde verward woorden van doode
dood willen zijn.
Den volgenden morgen vond men den man
dood. In het glas, dat naast hem stond, be
vonden zich duidelijk sporen van veronal.
Elfrieda lag bewusteloos in haar kamer, zij
had 's nachts een bloeduitstorting gehad.
De verdenking ging terstond naar Marga
had zij niet van dooden gesproken? Had
zij niet alle reden gehad voor een daad van
wanhoop? Had zij niet, korten tijd geleden,
tabletten veronal gekocht? Zette zij niet el-
ken dag het glas met frisch water in de ka
mer van haar echtgenoot? Was het niet
hoogstwaarschijnlijk, dat zij het steunen
van haar zuster niet gehoord had? Om de
bewering, dat zij een slaappoeder genomen
had, werd gelachen.
De rechter van onderzoek sloeg geërgerd
de stukken dicht: „In Godsnaam, wanneer
ze niet bekennen wil, begint het geheele ver-
mensch, wiens wenschen voor zijn omgeving
bevel zijn. Zij was als een prinses uit het
verre land. De menschen keken haar na. Ook
Marga's man was bijna stom van verba
zing, toen hij zijn schoonzuster zag. Elfrie-1
da lachte om zijn verwondering; de beide
anderen lachten ook, allen waren zoo vroo-
lijk.
Zij bleven vroolijk. Elfrieda wilde overal
bij zijn, haar levensgulzigheid was zoo I
groot. Men ging met haar uit, naar den
schouwburg, naar concerten, naar danslo-
kalen, alles voor Elfrieda. Dikwijls leek het
Marga, dat haar zuster niet zoo heelemaal
gezond was, als zij beweerde maar zij lachte
slechts, en zei: „Het is niets".
En toen kwam het vreeselijke. Marga was
wel de laatste, die het merkte. Harry was
verliefd op het jonge schoonzusje. Hij hield
anders van haar dan hij van Marga hield,
met wie hij rustig en gelukkig geleefd had.
Hij hield van haar met hartstocht; hij had
Elfrieda willen rooven, en haar ergens ver
stoppen. voor de anderen. Ook Elfrieda raak
te in opwinding. Nooit had een hinderpaal
haar tegengehouden, nu was er een; hij
prikkelde en lokte maar tegen haar eigen
zuster, neen! Elfrieda verklaarde op een
goeden dag, dat ze vertrok, naar vader.
De scènes, welke nu volgden, waren on
beschrijflijk. „Elfrieda blijft!'' zeide de man,
met een vaalbleek gezicht. „Elfrieda gaat
naar vader!" zei Marga, die zich inspande
om zich te beheerschen. „Ik moet weg!"
lachte Elfrieda. „Ik wil niets van haar, ik
wil alleen, dat zij in de buurt is!" schreeuw
de de man eeos, in vertwijfeling. Toen zak-
En zoo ging het de volgende dagen ver
der: verhoor, vragen, ongeloovig glim
lachen, hoofdschudden van den rechter. Dan
alleen in de cel: denken, denken, denken.
Weer verhoor. Weer alleen. En dan de dag
der zitting.
Een zaal vol menschen, wier oogen zich
op haar richtten als naar een tooneelspeel
ster op de planken. De advocaat, jong, knap,
voor wien dit proces een groote zaak was
Rechters, een president, getuigen, allen
vreemden, die niets van haar afwisten.
Neen, zij kunnen mij niet ter dood veroor-
deelen. De advocaat zei: uitgesloten. Maar
was het niet het beste? Wat moest men zoo
alleen in de wereld? Of die kleine El
frieda
„Wat, mijnheer de president!"
„U moet mijn vragen beantwoorden, aan
geklaagde."
Het was vreemd, aangeklaagde te heeten
Men raakt hier zijn naam kwijt; eerst heette
men aangeklaagde, dan werd men het num-
wanneer men zich ook terugtrekken kon,
voor eeuwig en altijd. De aangeklaagde trekt
zich, volgens den wensch van den rechtbank,
terug, in het graf.
Maar het vonnis luidt: acht jaar ge
vangenis met inachtneming van ver
zachtende omstandigheden De advo
caat straalt: „een volkomen succes, me
vrouw. Maar acht jaar. Na eenigen tijd
dienen wij een verzoek om gratie iri. U
zult zien, hoe 6nel dit alles voorbij gaat!"
Maar acht jaar! Dank u, mijnheer de
advocaat, dank U! U hebt het goed be
doeld, met u zelf, en misschien zelfs ook
met mij.
De cel. Nu is het ergste voorbij, zooals
de rechter van onderzoek zei. Geen
vragen meer. Een gevoel van de diepste
moeheid Men zinkt; grijze nevels komen
over de knagende pijn; het is zeer stil.
Wanneer Marga wakker wordt, is de
cel vol menschen. Langzamerhand her
kent zij den cipier, den advocaat. En
daar is dat vader niet? Waarom was
vader niet bij de zitting tegenwoord'g
geweest? „Nu i6 het te laat, vader!"
„Niet te laat, Marga, mijn lieve kind,
alles is opgehelderd, je bent onschuldig!
„Mevrouw!" roept de jonge advocaat,
opgewonden, „u bent vrij! nog een paar
formaliteiten, en dan kunt u de gevan
genis verlaten!"
„Wat wat is er?" vraagt Marga, en
heeft geen stem, geen woorden meer.
„Elfrieda is dood, Marga. Je weet, dat
ze erg ziek was. Toen zij bewusteloos
HEEMSKERK. - (Juli).
Ondertrouwd: J. L. Hoogerwerf en
A. M. de Wildt.
Bevallen: J. Baltus—Smit, d. Jac,
Veldhuis—Zonneveld, d.
Overleden: A. Welboren geb. Scher
mer.
==g=gga8i
Marga en Elfrieda. Zij nam dezen brief
van den knop en las hem in haar kamer.
Het was eigenlijk maar een briefje, en
het ontroerendste, wat zij ooit gelezen
had. Harry nam daarin afscheid van (ie
beide vrouwen, die hij zoo erg liefhad.
De brief sloot met de mededeeling, dat
naast hem, reeds onder het schrijven,
het glas met de veronal-oplossing stond,
en met de vraag, dat de zusters hem ver
geven mochten. Nadat Elfrieda dezen
brief gelezen had, wilde zij naar hem
toe, naar jou om hulp te roepen -
maar dan weet zij niets meer, de bloed
uitstorting kwam, en zij werd bewuste
loos.
Het verhaal was zoo heider, de zieke
had geen koorts, het moest waar rijd-
Maar, o God, waar was die brief? Ik
moest dadelijk den brief zoeken. Je huis
was verzegeld, jouw vonnis was intus-
schen reeds uitgesproken. Je advocaat
en ik zorgden voor de noodige volmach
ten en voor wat noodig was. Wij zochten
Elfrieda's kamer door, de schrijftafel
den prullemand, niets! In het klei»
handtaschje was een papiertje
schreeuwde van vreugde niet.
was een boekenlijstje. De tasch was oo
reeds door de politie doorzocht. DaA
naast lagen, opgerold tot een bal,
lange handschoenen, die het arme ki»
op den noodlottigen avond had gedrag*
die ik haar zelf cadeau had
Zacht streek ik over het koele leer
scheen opeens, alsof er iets in kraaki
mer
en had geen naam meer noodig, en geen
rechter en geen getuigen, geen heimwee
meer naar de gestorven liefde.
Wat zei de advocaat daar? „Zelfs wan
neer mijn cliënt de daad gedaan had, zij
heeft het niet gedaan, maar zelfs wanneer,
wie zou niet met haar meevoelen? De eigen
man, de eigen zuster
O God, hij moest ophouden Men moest
hem niet laten spreken! Als hij maar rustig
was, en niet in de dingen rond woelde, die de
allerdiepste smart en persoonlijk eigendom
zijn. De rechtbank trekt zich terug. Ach,
neerstortte, sloeg haar hoofd zóó onge- Ik keerde de lange handschoenen om, «D
daarin zat, heelemaal in elkaar g^frC>®
meld, Harry's brief. Elfrieda had v
teld, dat zij vóór de bloeduitstort t
meende te zullen stikken, zij
handschoenen krampachtig van
handen getrokken hebben, toen g{
het stuk papier, dat zij nog vast^'0vi^[
in te zitten, waar het onopgemerkt m
Elfrieda is vandaag gestorven,
lukkig op den grond, dat haar hersens
getroffen werden. Het arme kind ijlde in
een wilde koort6, daarna werd ze heele
maal stil, herkende niemand, sprak een
paar onsamenhangende woorden. De
longen werkten al zwakker en zwakker
Vóór het sterven kwam Elfrieda bij ken
nis, zij was heelemaal helder. Zij sprak
met groote liefde over jou, natuurlijk
van een cel, dan was men eindelijk dood wist zij niets van het proces tegen jou, Zij tobde erg over het gebeurde, v
ad treen naam mwr nnoHicr pn rrppn waarom het vreeseliike aan stpn;onHp „,^i Hnon tnn en waara»"
waarom het vreeselijke aan de stervende
te vertellen? Toen verlangde Elfrieda
den brief, zij wilde hem nog eens lezen
Welken brief? Den brief, dien Harry
schreef, voor hij zich met veronal ver
giftigde. Elfrieda, je hebt weer koorts!
Neen, vader, ik heb heusch geen koorts!
En zij vertelde, hoe zij in dien nacht, om
jullie niet te ontmoeten, laat van haar I
kennissen naar huis terugkeerde, hoe
zij bij het voorbijgaan een brief zag, die
aan de knop van Harry's deur vastge-
1 stoken was, met het opschrift: Aan1
zij wel niets aan doen kon en
zij zich toch schuldig voelde.
„Kom, Marga", smeekte de vad
blijf je bij mij!" »d-
„Kom mee, mevrouw!' drong Dj4|
vocaat aan, „U bent vrij! Bent
blij?"
blik
Vil)
Toen trok Marga den starren "'""uctit
de vensters weg. waarachter ros
een mooien avond beloofde, _k^ Qiep
beiden aan, en zei, goedig,
tegen spelende kinderen
dank! Ik kom."
zooals
praat: