y&Mcqediike Stmd zo°'" Voor de Huisvrouw. De zusters verkeer per auto is des avonds om zeven uur begonnen door tot nu toe onbekende oorzaak. Het blus- schingswerk nam den gehelen avond en ..en gedeelte van den nacht ia beslag. De schade wordt door verzekering gedekt. satie-invaliden en van hunne nabestaanden te Drachten, dat zij met verwondering uit de pers neett vernomen, dat 't in 't voornemen der regee ring ligt om van het bedrag uitgetrokken ingevolge artikel 140 van óe defensiebegroo- KIND VERDRONKEN. Sedert Zaterdagmiddag werd een 4-jarig kind vermist, wonende in Jrcob van Lennep- straat te Amsterdam. Men vreesde reeds, dat de kleine een ongeluk was overkomen. Deze vrees is bewaarheid, want gisteravond is het lijkje opgehaald uit de Jacob van Len- nepkade bij de Nic. Beetsstraat. PAN MET KOKEND WATER OVER HET LICHAAM GEKREGEN. Een kind van 11 maanden is gisteravond gebracht naar het zittinglokaal van den G. G.D. in de Conradstraat te Amsterdam, om dat het een oan met kokend water over het lichaam had gekregen. Het is later ter ver ting ten behooeve van de I Hst'en'ïn'de wederzijdse landen vrij ver offers een bedrag groot 40.000 over te durende negentig dagen per dragen aan de stichting bedoeld in de wet Aat rii voorzien zijn van 26 Juni 1926; dat de regeèring in de memorie van toelich ting op de ingediende suppletoire begrooting het doet voorkomen alsof er een ,,ov^r' schot" is op den post voor de mobilisatie slachtoffers bestemd; dat ons bestuur deze voorstelling van zaken ten zeerste bevreemdt, omdat er van ger" heeft: wit, zwart en zilvergrijs, of drie tinten blauw. De gansche sluimerrol wordt in stokjes gehaakt in ronde toeren. Zet eerst in geel 210 losse steken op en hecht die tot een rondje. Werk dan de 1ste toer aldus: 9 stokjes, 3 stokjes in den volgenden steek; 9 stokjes; 2 lossen overslaan, 9 stokjes 3 stok jes in den volgenden steek, 9 stokjes 2 lossen overslaan enz.; zoo de toeren in 't rond. i'aar 'oo voorwaarde dat zij voorzien zijn 2de toer: Nèt zoo: sla vóór en na het van een fiscaal boekje. Naar aanleiding hier- gaatjes 1 steek over; 9 stokjes, 3 stokjes in t van had België de overeenkomst met Neder midedlste stokje van de 3 in den vorigen toer, land opgezegd en men weet dat sedert dien 9 stokjes enz. Op deze wijze werkt u den ge- België had in 1930 een overeenkomst g* sloten met Nederland waardoor het vrije grensverkeer voor Belgische en Nederlan .- sche automobilisten mogelijk werd Doch, zoo verzekert men aan Belgische z'jde. se dertdien is Nederland toegetreden tot cle conventie van Geneve, waardoor automobi Bord met r o o d e n rand, rood kruis en blauw veld hoed ,taat enkel **9 rtopp— heelen rol af: 63 toeren.' Als kleurverdee- lingsvoorbeeld raad ik u: 1ste en 2de toer een maatregel was genomen, waardoor met ingang V3n 1 Augustus voor de iNcucr- nmu ia u. ioa wj 'vv> i udi niet uift lpndsche auto's die tot goederenvervoer die geel, 3de en 4de rossig; 5de tot en met 8ste moet u het nog maar eens probeeren landscne autos a.e tot g {jscaa] gee|. Qde en me rossf' llde en 12de geel; tellen, maar geen briefjes er over^ch .Da' breien. Dan moet u 28 steken op elk naalden van den voet hebben en 36 naald van de wreef. (Als dat niet nen of betaald personenvervoer 7 «nrake I boekje werd geëischt aan de Belgische grens. een „overschot" ten dezen toch geen sprake een ware verkeersopstopping, kan zijn, waar het algemeenbekend i^dat onvoorziene karakter van den .- 'S Ualtregel, daar niemand gelegenheid had van de post ten behoeve uaa. 11IclIiailu slachtoffers op de begroeting gebracht nog jn f stellen nooit toereikend is geweest en de regeering I om financieele redenen de adviezen van Commissie-Aalberse, voorkomende in 13de, 14de en 15de rood; 16de en 17de geel; 18de en 19de rossig; 20ste en 21ste geel; 22ste, 23ste en 24ste rood; 25ste en 26ste geel; 27ste en 28ste rossig; 29ste en 30ste geel; 31ste, 32 ste en 33ste rood; 34ste en nooit toereikend is geweest en de regeering gc~au NvXr'lan'dsch'e'gedelegeerden zijn ge- I 35 ste geel; 36 en 37ste rossig; 38ste en \afr I komen omÏÏ conventie tot stand te brengen 3<$ste geel; 40ste, 41ste en 42ste rood; aan mij, hoor!) 'w Nu twee toeren breien zonder mindww Dan beginnen met minderen voor den Brei de eerste naald recht tot op 3 steken^' 2 tezamen, 1 recht. De 2de naald recht der minderen; en de 3de: 1 recht, overhad- de naald recht uitbreien. Minder ni*,11' Vrouwegasthuis. VERDUISTERING TE STRATUM. Dader geeft zich zelf aan. Gisteravond is de 46-jarige boekhouder, L. T. A. H. zichzelf bij de Bossche politie komen aanmelden. De man verklaarde, dat hij als boekhouder in dienst is geweest bij de firma Jansen, grossier in vee en vleeseh te Stratum, bij Eindhoven, waar hij tevens woonachtig Cïl UV n-v-n- IVUUUCT Ufo voör'vriïèn^"toegang!"in België, van de Ne-1 43ste en 44ste geel; 45ste en 46ste rossig; I maal in eiken 3dën toer en daanuTn^ pleging opgenomen in het Onze Lieve rapport, naast zich heeft neergelegd, en om d r|andscj,e toerauto's en gemakkelijk grens- 47ste en 48ste geel; 49ste, 50ste en 51ste anderen toer tot het aantal steken tot 7n -i- - EC-1- 1 teruggebracht. Brei dan 8^ c.M. ]an? 11 1>aa, P m der minderen en verdeel vervolgens overeenkomst bereikt die voor beide landen 60ste en 61ste rossig, 62ste en 63ste geel ken VOOr den teen: 35 steken op de wrüj een bevredigend karakter heeft en die m een Haai aan belde uiteinden een draad door de naald; 18 steken op een van de voetnaaiw -J~- 1 steke nen schuif deze in tot een klein rondje: en 17 st. op de derde naald. Brei dé hecht uw draad stevig af en naai aan weers- naajd recht tot op 3 steken na, 2 tez,— kanten een kwast liefst in de drie gebruikte - - - - kleuren. finai.cieele redenen een redelijke toepassing van de bestaande wet niet eens mogelijk is, zoodat de regeering honderden mobilisatie slachtoffers (niet zoogenaamde mobilisatie-1 slachtoffers), die bij voortduring in grooten nood verkeeren en wier rechten in elk op-1 zicht gewettigd zijn, op onbarmhartige maar bovenal op onrechtvaardige wijze af wijst en buiten de wet stelt, doordat hun elk middel van verweer wordt onthouden als gevolg van het ontbreken van een beroeps instantie; dat de regeering zelve voorts aangeeft, een dcvicui^CIIU RCU«JRICI UW.» «7 J officieel communiqué zal worden bekend maakt. was. Hij zeide dat hij ten nadeele van deze u v firma eenige duizenden guldens heeft ver- I dat de f 40.0X) door „beperking" toe te pas-1 kampleiding in het "jongste "weekend een duisterd en dat hij verschillende posten niet in de boekhouding heeft verantwoord. De man is ter bescikkfng gesteld van de recherche te Eindhoven. BIJ HET ZWEMMEN VERDRONKEN. Gisteren is bij het zwemmen op Ameland verdronken de 49-jarige W. Baarsma. lid van de firma Baarsma te Zwaagwesteinde in Friesland. ZEVENDE INTERNATIONALE WEGENCONGRES. Geen triptieken voor automobilisten deelnemers. Ter gelegenheid van het zevende in ternationale wegencongres, hetwelk begin September in München zal worden gehou den, heeft de minister van financien in Duitschland bepaald, dat de bezoekers van het congres, die in eigen auto naar Duitsch land reizen, geen triptieken voor deze auto mobiel behoeven mede te nemen of een waar borgsom behoeven te storten, wanneer zij althans naast hun pas ook hun deelnemers kaart aan het congres kunnen overleggen. BRAND EN GEBREK AAN WATER. In den nacht van Zondag op Maandag omstreeks twee uur is de kapitale boerderij van den landbouwer J. van Apeldoorn aan den dwarsweg onder Amerongen afgebrand De oorzaak is het omvallen van een bran dend petroleumlampje. Daar er niet voldoen de water aanwezig was, is de brandweer maar weggebleven. sen is verkregen, waaruit ook weer voldoen de blijkt, dat de regeering bijzondere maat regelen heeft toegepast, die absoluut in strijd zijn met de door haar vroeger gedane belofte, waarbij door haar werd toegezegd dat de wet nota bene royaal zou worden uit gevoerd en geholpen zou worden waar dit mogelijk was; dat overigens het feit, dat de regeering de mobilisatie-slachtoffers een onpartijdige be-| roepsinstantie weigert, de situatie ten dezen scherp en voldoende teekent, zoodat de fei ten door ons bestuur aangevoerd voor zich VRIJZINNIG-DE MOCR ATISCHE JONGEREN. Tot besluit van het derde zomerkamp van de vrijzinnig-democratische jongeren-orga nisatie te Eerbeek (Gld.) organiseerde rstp weekend deze de Wollen sportkousen. In den herfst zullen uw groote dochters graag flinke wollen sportkousen dragen. Die kunt u nu wel vast gaan breien met naalden recht. Op de wre'efnaald: 1 recht, overig, recht tot op 3 steken na, 2 tezamen, I 3de naald: 1 recht, overhalen. Den laa^SL toer om den anderen toer herhalen tot nog 30 steken overblijven. Zet nu de steken van de eerste naald op de derde, zoodat tweedaagsche studieconferentie. Voor gelegenheid waren extra deelnemers overge komen. De eerste spreker, de heer J. C. Deering, leeraar in de geschiedenis en staatsinrich ting. hield een inleiding over „Democratie en Autocratie". Mr. dr. A. M. Joekes, adviseur van net hoofdbestuur, bakende in een met groots in teresse gevolgde redevoering de vrijzinnig- democratische gedachte af t.o.v. de diverse staatkundige stroomingen. De beide redevoeringen werden gevolgd No. 2. Mijn voorbeeld-kous is 60 c.M. lang verder gaat op twee naa'den, met 15 sm- van bovenkant tot den hiel, terwijl de voet op elke naald. Kant beide naalden ppn ipnort/» ■yA u o—-c —"35 ze aan. Dan is één kous klaar u aan nummero 2! Pers beide kous^ zelve spreken en geen nadere toelichting be- doQr iangdurige en vruchtbare gedach- hoeveii en ons bestuur met een verwijzing tenwisseling. naar de vele verzoekschriften van belang-1 hebbenden zelve meent te kunnen volstaan; dat ons bestuur echter niet wil verzuimen deze gelegenheid aan te grijpen om nog maals de aandacht te vestigen op de oneer lijke politiek die de regeering in dezen toe past, een politiek die niet alleen funest is voor de nog in leven zijnde mobilisatie- s'achtoffers. maar bovenal funeste gevolgen zal hebben in de dagen dat de regeering we derom een beroep op de land- en zeemacht meent te moeten doen en zich zonder twijfel zal wreken, terwijl ons bestuur voorts eer biedig verzoekt het daarheen te willen leiden, dat aan nieuwe verslechteringen, die de re geering bij goedkeuring van deze door ver dere beperking ongetwijfeld zal invoeren, paal en perk zal worden gesteld en deze voorstellen van de regeering Uwe goed keuring te willen onthouden. MOBILISATIE-INVALIDEN Het Bestuur van den Bond van Mobili satie-Invaliden en van hunne Nebestaanden heeft zich mei het volgende adres tot de Tweede Kamer gewend: Geeft met verschuldigden eerbied te ken nen, het bestuur van den Bond van mobili- naar het Duitsch van Ebba Maran, door H. A. C. S. O, nu was het lichter weer. Nu moest men de oogen openen, men kon zich niet meer in het donker van den nacht verstoppen, als in een zwart, beschermend laken. De sleutel in de deur knarste, een stem zei: „Mevrouw Ramin, voor het verhoor". Nu reeds? Men was nauwe lijks ingeslapen, nauwelijks wakker, en reeds begonnen weer die vragen, vermoeiende, einde looze vragen. „Mevrouw Marga Ramin", zei de rechter van onderzoek vriendelijk, „neemt u plaats, u ziet er slecht uitJa, ik begrijp het. Gelooft u niet, dat u u veel beter zoudt voelen, wanneer u het zwaarste achter den rug hebt? Leg uw bekentenis al; er bestaat immers geen twijfel: u hebt uw echtgenoot met veronal vergiftigd, uit jaloerschheid op uw jongere zuster het geval is menschelijk en begrijpelijk. Wanneer u eenmaal bekend hebt, wordt u niet meer on dervraagd, dan hebt u rust!" Rust? Marga Ramin lachte bijna. Bestond er voor haar nog rust? „Gelooft u mij toch; ik was het niet. Ik hield van mijn man!" „Ja, u hield zooveel van hem, dat u dreigde hem en uw zuster te vermoorden. Uw dienst meisje heeft verteld, dat u op den dag vóór de dar een heftige seine had, dat u huilde en dreigde. Kunt u dat ontkennen?" Och neen, dat kon men niet ontkennen. Maar hoe zou men den rechter in onderzoek aan het verstand brengen, dat men in drift dingen zeg gen kan, die men nooit, nooit werkelijk doen zou? Hoe zou men hem begrip bijbrengen van de droevige geschiedenis van haar leven, welke als een sprookje begint? Er was eens een klein meisje, dat werd door haar ouders bemind en vertroeteld. Later kreeg het een klein zusje, en van dien dag af was al les anders, het geheele huis draaide om het heel-teere, heel-nietige ding, en Marga was „de groote". Men is echter, met zes jaren, nog niet groot, men kan echter reeds zeer jaloersch zijn. En ondanks die jaloerschheid hield Marga van de arme, kleine Elfrieda, die nooit springen loopen en lawaai maken kon als andere kinde ren. Zoo ging het jaren lang. Toen Elfrieda veertien jaar oud was, zei de dokter, zij kon misschien gezond worden, wanneer zij in het Zuiden woonde. De ouders zijn welgesteld, moeder reist met Elfrieda naar de Riviira, dan naa Egypte, en voor Marga de „groote" be gint een nieuw leven. Vader en Marga zijn al leen, alles behoeft niet meer om Elfrieda te draaien, zij zijn menschen die opeens het recht hebben hun eigen leven te hebben. Marga is voor de eerste n\aal in h*ar leven gelukkig. HET AUTOVERKEER TUSSCHEN BELGIE EN NEDERLAND. Een bevredigende overeenkomst bereikt. Te Brussel zijn onderhandelingen ge voerd tusschen Nederlandsche gedelegeer den en vertegenwoordigers van het Belgi sche ministerie van financiën over het regi me, dat moet wordeij toegepast wederzijds op de over de grens komende automobilisten, aldus de N R.Crt. Een lezeres, die zich op beminlijke wijze als een „eigenwijze stokoude opoe" aan meldt ('t zal wel losloopen, met die eigen wijsheid want haar briefje maakt juist zoo'n lieven bescheiden indruk!) vraagt of ik het erg naar zou vinden om voor haar het patroon over te schrijven van een ouderwet- sche sluimerrol. Natuurlijk heelemaal niets naar! Integen deel, ik vind het gezellig, dat lezeressen van allerlei leeftijd steeds weer uit zich zelf bij mij aankloppien, als zii om een patroontje of een handwerk-idee verlegen zijn. Ik vond een heel aardig motief voor uw sluimerrol in een gemaakt kussen met een soort „permanent wave"-teekening! De afwisseling van kleu ren geeft er de groote bekoring aan. Rood, rossig en geel b.v. is een goede combinatie, of als u 't liever wat „stemmi- een lengte heeft van 24 c.M. Begin bovenaan en zet 90 steken op; 30 steken dus op iedere naald. Brei dan 20 toeren het ribbetje: 1 recht, 1 averecht; ga daarna door in recht breiwerk. Brei in het midden van de eerste naald den 16den steek averecht; dat wordt dan het naadje van de kous. Als er 25 c.M. lang gebreid is, begint het minderen: recht breien tot op 2 steken vóór het naadje; 1 st. afhaken, 1 st. breien, afgehaalde over de gebreide heen halen, dat is dus „overhalen"; dan de steek van het naadje averecht, 2 te zamen en weer recht tot het einde van den toer. Brei nu 7 toeren zonder rr'nderen en herhaal dan de laatste 8 toeren, totdat het totaal aantal steken op 70 is teruggebracht; brei vervolgens 10 c.M. lang zonder minde ren. Nu begint de hiel en moet u dus de steken verdeelen; zet 17 steken aan eiken kant van het naadje op de achterste naald en 18 steken op de eene en 17 st. op de an dere voorste naald. Brei nu op de achterste naald heen en te rug over een lengte van Syi c.M. (haal steeds den lsten st. af) en brei recht op den rechten kant en aver. aan den aver. kant; alleen de steek van het naadje moet aver. aan den rechten kant en recht aan den averechten zijn. Begin dan in een aver. toer aan den klei nen hiel; volgende toer: 20 aver., 2 aver. te zamen, 1 aver., omkeeren (steeds 1ste steek afhalen na het omkeeren); volgende toer: 1 afh., 6 recht, overh., 1 recht, omkeeren; volg. toer: 1 afh., 7 aver., 2 averecht tezamen, 1 aver., omkeeren; volgende toer: 1 afh. 8 recht, overh., 1 r., omkeeren; volgt 1 afh., 9 aver., 2 aver. tezamen, 1 aver., omkeeren. Ga zoo door tot alle steken gebreid zijn en er 21 steken in het midden van de naald overblijven. Dan met deze naald 18 lussen opnemen aan de linkerzijde van den hiel; met een andere naald de steken van de 2 voorste naalden op één naald breien en met weer een andere naald 18 lussen opnemen aan de rechterzijde van den hiel; ook noj 10 van de hielsteken op deze zelfde naai of maas begint aan den rechten kant goed op. CASTRICUM (Juli), Geboren Rudolf Franciscus, z. van H- J. Beentjes en V. G. A. Huigen. Jan Adriaan, z. van P. Vennik en E. M. Een hoorn. Catharina Willemina, d. van W. Ineke en A. K. van der Touw. Wil- brordus Cornelis, z. van J. Brakenhoff en J. Burger. Johannes Franciscus, z. van C. W. van der Lans en G. H. Reen- wijk. Margaretha Dorothes, d. van G Glorie en A. M. Ruijter. Jan, z. van J. Tromp en M. Brakenhoff. Jan, z. van G Ronk en A. Gnodde. Willem, z. van Y. Beintema en G. Boerwinkel. Mar garetha Johanna, d. van Th. Lute en J. Hoek. Alida Johanna, d. van E. Lute en C. Beentjes. Jacobus Johannes, i van J. J. Schuijt en W. G. Keijer.Gfr rardus Willem Pieter, z. van Th. Brand- sen en A. de Graaf. Catharina Jo hanna, d. van W. H. Mulder en A Bra- kenhoff. Maria Johanna, d. van J Veldt en A. Kroone. Hendrika Maris Engelina, d. van P. Admiraal en Th. C. Beentjes. Overleden Dirk Tjeerds, 50 ja«r overleden te Alkmaar. Getrouwd: A. de Nijs en E. Röw«, kamp. J. Liefting en C. Zonneveld- J. Stet en C. Bont. F. Staats en I Schermer. - - 1 Wanneer het geluk eenmaal er is, toont het zich welgezind. Er komt een man, die van Mar- g- Ramin houdt, en zij, zij hangt met haar uit gehongerd hart, dat, de kinderjaren door, in zijn rechten bekort werd, aan hem, zoo sterk, zoo sterk, niemand weet hoe sterk, niet eens hij zelf. Zeven jaren waren Harry en Marga ge trouwd waren het werkelijk zeven jaren mijnheer de rechter van onaerzoek? H.t lijkt zoo ongelooflijk; de tijd was zoo mooi, en vloog zoo snel. Men was gelukkig, had een tehuis, een mensch, bij wien men be hoorde. Toen kwam het bericht, dat moeder in Egypte gestorven was. Elfrieda, die nu hee lemaal gezond moest zijn, moest terugkomen. Mocht zij een tijd lang bij haar zuster blij ven? Zeker moest zij blijven, heel lang! „Kleine Elfrieda!" zong Marga, vol vreug de, terwijl zij alle vazen in het huis met bloe men vulde. Elfrieda kwam, nog altijd teer en slank, maar zij zag er niet meer ziek uit. den, en Zij bewoog zich met de zekerheid van een hoor weer opnieuw!'' te Marga in elkaar. Een enkelen keer huil de zij uit, die haar zoo wreed pijn deden, stamelde verward woorden van doode dood willen zijn. Den volgenden morgen vond men den man dood. In het glas, dat naast hem stond, be vonden zich duidelijk sporen van veronal. Elfrieda lag bewusteloos in haar kamer, zij had 's nachts een bloeduitstorting gehad. De verdenking ging terstond naar Marga had zij niet van dooden gesproken? Had zij niet alle reden gehad voor een daad van wanhoop? Had zij niet, korten tijd geleden, tabletten veronal gekocht? Zette zij niet el- ken dag het glas met frisch water in de ka mer van haar echtgenoot? Was het niet hoogstwaarschijnlijk, dat zij het steunen van haar zuster niet gehoord had? Om de bewering, dat zij een slaappoeder genomen had, werd gelachen. De rechter van onderzoek sloeg geërgerd de stukken dicht: „In Godsnaam, wanneer ze niet bekennen wil, begint het geheele ver- mensch, wiens wenschen voor zijn omgeving bevel zijn. Zij was als een prinses uit het verre land. De menschen keken haar na. Ook Marga's man was bijna stom van verba zing, toen hij zijn schoonzuster zag. Elfrie-1 da lachte om zijn verwondering; de beide anderen lachten ook, allen waren zoo vroo- lijk. Zij bleven vroolijk. Elfrieda wilde overal bij zijn, haar levensgulzigheid was zoo I groot. Men ging met haar uit, naar den schouwburg, naar concerten, naar danslo- kalen, alles voor Elfrieda. Dikwijls leek het Marga, dat haar zuster niet zoo heelemaal gezond was, als zij beweerde maar zij lachte slechts, en zei: „Het is niets". En toen kwam het vreeselijke. Marga was wel de laatste, die het merkte. Harry was verliefd op het jonge schoonzusje. Hij hield anders van haar dan hij van Marga hield, met wie hij rustig en gelukkig geleefd had. Hij hield van haar met hartstocht; hij had Elfrieda willen rooven, en haar ergens ver stoppen. voor de anderen. Ook Elfrieda raak te in opwinding. Nooit had een hinderpaal haar tegengehouden, nu was er een; hij prikkelde en lokte maar tegen haar eigen zuster, neen! Elfrieda verklaarde op een goeden dag, dat ze vertrok, naar vader. De scènes, welke nu volgden, waren on beschrijflijk. „Elfrieda blijft!'' zeide de man, met een vaalbleek gezicht. „Elfrieda gaat naar vader!" zei Marga, die zich inspande om zich te beheerschen. „Ik moet weg!" lachte Elfrieda. „Ik wil niets van haar, ik wil alleen, dat zij in de buurt is!" schreeuw de de man eeos, in vertwijfeling. Toen zak- En zoo ging het de volgende dagen ver der: verhoor, vragen, ongeloovig glim lachen, hoofdschudden van den rechter. Dan alleen in de cel: denken, denken, denken. Weer verhoor. Weer alleen. En dan de dag der zitting. Een zaal vol menschen, wier oogen zich op haar richtten als naar een tooneelspeel ster op de planken. De advocaat, jong, knap, voor wien dit proces een groote zaak was Rechters, een president, getuigen, allen vreemden, die niets van haar afwisten. Neen, zij kunnen mij niet ter dood veroor- deelen. De advocaat zei: uitgesloten. Maar was het niet het beste? Wat moest men zoo alleen in de wereld? Of die kleine El frieda „Wat, mijnheer de president!" „U moet mijn vragen beantwoorden, aan geklaagde." Het was vreemd, aangeklaagde te heeten Men raakt hier zijn naam kwijt; eerst heette men aangeklaagde, dan werd men het num- wanneer men zich ook terugtrekken kon, voor eeuwig en altijd. De aangeklaagde trekt zich, volgens den wensch van den rechtbank, terug, in het graf. Maar het vonnis luidt: acht jaar ge vangenis met inachtneming van ver zachtende omstandigheden De advo caat straalt: „een volkomen succes, me vrouw. Maar acht jaar. Na eenigen tijd dienen wij een verzoek om gratie iri. U zult zien, hoe 6nel dit alles voorbij gaat!" Maar acht jaar! Dank u, mijnheer de advocaat, dank U! U hebt het goed be doeld, met u zelf, en misschien zelfs ook met mij. De cel. Nu is het ergste voorbij, zooals de rechter van onderzoek zei. Geen vragen meer. Een gevoel van de diepste moeheid Men zinkt; grijze nevels komen over de knagende pijn; het is zeer stil. Wanneer Marga wakker wordt, is de cel vol menschen. Langzamerhand her kent zij den cipier, den advocaat. En daar is dat vader niet? Waarom was vader niet bij de zitting tegenwoord'g geweest? „Nu i6 het te laat, vader!" „Niet te laat, Marga, mijn lieve kind, alles is opgehelderd, je bent onschuldig! „Mevrouw!" roept de jonge advocaat, opgewonden, „u bent vrij! nog een paar formaliteiten, en dan kunt u de gevan genis verlaten!" „Wat wat is er?" vraagt Marga, en heeft geen stem, geen woorden meer. „Elfrieda is dood, Marga. Je weet, dat ze erg ziek was. Toen zij bewusteloos HEEMSKERK. - (Juli). Ondertrouwd: J. L. Hoogerwerf en A. M. de Wildt. Bevallen: J. Baltus—Smit, d. Jac, Veldhuis—Zonneveld, d. Overleden: A. Welboren geb. Scher mer. ==g=gga8i Marga en Elfrieda. Zij nam dezen brief van den knop en las hem in haar kamer. Het was eigenlijk maar een briefje, en het ontroerendste, wat zij ooit gelezen had. Harry nam daarin afscheid van (ie beide vrouwen, die hij zoo erg liefhad. De brief sloot met de mededeeling, dat naast hem, reeds onder het schrijven, het glas met de veronal-oplossing stond, en met de vraag, dat de zusters hem ver geven mochten. Nadat Elfrieda dezen brief gelezen had, wilde zij naar hem toe, naar jou om hulp te roepen - maar dan weet zij niets meer, de bloed uitstorting kwam, en zij werd bewuste loos. Het verhaal was zoo heider, de zieke had geen koorts, het moest waar rijd- Maar, o God, waar was die brief? Ik moest dadelijk den brief zoeken. Je huis was verzegeld, jouw vonnis was intus- schen reeds uitgesproken. Je advocaat en ik zorgden voor de noodige volmach ten en voor wat noodig was. Wij zochten Elfrieda's kamer door, de schrijftafel den prullemand, niets! In het klei» handtaschje was een papiertje schreeuwde van vreugde niet. was een boekenlijstje. De tasch was oo reeds door de politie doorzocht. DaA naast lagen, opgerold tot een bal, lange handschoenen, die het arme ki» op den noodlottigen avond had gedrag* die ik haar zelf cadeau had Zacht streek ik over het koele leer scheen opeens, alsof er iets in kraaki mer en had geen naam meer noodig, en geen rechter en geen getuigen, geen heimwee meer naar de gestorven liefde. Wat zei de advocaat daar? „Zelfs wan neer mijn cliënt de daad gedaan had, zij heeft het niet gedaan, maar zelfs wanneer, wie zou niet met haar meevoelen? De eigen man, de eigen zuster O God, hij moest ophouden Men moest hem niet laten spreken! Als hij maar rustig was, en niet in de dingen rond woelde, die de allerdiepste smart en persoonlijk eigendom zijn. De rechtbank trekt zich terug. Ach, neerstortte, sloeg haar hoofd zóó onge- Ik keerde de lange handschoenen om, «D daarin zat, heelemaal in elkaar g^frC>® meld, Harry's brief. Elfrieda had v teld, dat zij vóór de bloeduitstort t meende te zullen stikken, zij handschoenen krampachtig van handen getrokken hebben, toen g{ het stuk papier, dat zij nog vast^'0vi^[ in te zitten, waar het onopgemerkt m Elfrieda is vandaag gestorven, lukkig op den grond, dat haar hersens getroffen werden. Het arme kind ijlde in een wilde koort6, daarna werd ze heele maal stil, herkende niemand, sprak een paar onsamenhangende woorden. De longen werkten al zwakker en zwakker Vóór het sterven kwam Elfrieda bij ken nis, zij was heelemaal helder. Zij sprak met groote liefde over jou, natuurlijk van een cel, dan was men eindelijk dood wist zij niets van het proces tegen jou, Zij tobde erg over het gebeurde, v ad treen naam mwr nnoHicr pn rrppn waarom het vreeseliike aan stpn;onHp „,^i Hnon tnn en waara»" waarom het vreeselijke aan de stervende te vertellen? Toen verlangde Elfrieda den brief, zij wilde hem nog eens lezen Welken brief? Den brief, dien Harry schreef, voor hij zich met veronal ver giftigde. Elfrieda, je hebt weer koorts! Neen, vader, ik heb heusch geen koorts! En zij vertelde, hoe zij in dien nacht, om jullie niet te ontmoeten, laat van haar I kennissen naar huis terugkeerde, hoe zij bij het voorbijgaan een brief zag, die aan de knop van Harry's deur vastge- 1 stoken was, met het opschrift: Aan1 zij wel niets aan doen kon en zij zich toch schuldig voelde. „Kom, Marga", smeekte de vad blijf je bij mij!" »d- „Kom mee, mevrouw!' drong Dj4| vocaat aan, „U bent vrij! Bent blij?" blik Vil) Toen trok Marga den starren "'""uctit de vensters weg. waarachter ros een mooien avond beloofde, _k^ Qiep beiden aan, en zei, goedig, tegen spelende kinderen dank! Ik kom." zooals praat:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 8