Spoct Geneeskundige brieven gevechtsvliegtuigen in aanmerking worden bovendien door hun veel te ge compliceerde bouwwijze sterk belem merd. De overgevoelige en teveel ge specialiseerde motoren en de talrijke nog gevoeligere instrumenten, waarmee de moderne gevechtsvliegtuigen zijn uit gerust,. leidep de aandacht van den piloot veel te.veel af van de hoofdzaak: het waarnemen en. het yechten. Daar de ge vechten zjcb bovendien op zeer groote hoogte zujlen afspelen, moet de piloot in een afgesloten ruimte zitten en heeft een gecompliceerde warmte- en zuurstofuit rusting noodig, allemaal dingen, die hem nog meer zullen hinderen". De verliezen van de aanvallende lucht vloten zullen naar Fokker's meening reeds na de eerste overvallen op het vij- anoelijke land zoo groot zijn, dat spoe dig na het uitbreken van den oorlog een gebrek aan opgeleid personeel zal ont staan. Rusland heeft de beteekenis hier van reeds ingezien en leidt daarom aan houdend in grooten getale zeer knappe piloten en mecaniciens op. Over het al gemeen is Rusland zooals Fokker ge durende zijn onlangs aan dat land ge brachte bezoek heeft kunnen consta- teeren, als luchtmacht veel verder dan algemeen vermoed wordt. De sovjets zijn bezig om de grootste vloot van reus achtige bommenwerpers en transport vliegtuigen te bouwen. Een ander land. dat vol geestdrift is voor de uitbreiding van de luchtbewapening, is Japan. „Japan, aldus verklaarde Fokker heeft niet alleen een reusachtig aantal groote viermotorige gevechtsvliegtuigen gebouwd, doch het heeft ook het "besluit genomen, om eerste klasse vliegtuig industrie op te richten, welke in staat zal zijn, om alle in geval van oorlog benoodigde vliegtuigen en uitrustings stukken te leveren. Vergis u niet, aldus waarschuwde Fokker, maar de Japan ners zijn eerste klasse vliegers en kun nen vooral door hun tot alle offers be reid zijnden heldenmoed uiterst gevaar lijk worden". Een gevaar, meende Fokker tenslotte, dat door de meeste landen niet ten volle wordt ingezien, is dat van de veroude ring van hun luchtvloten. Het komt er niet op aan .hoeveel vliegtuigen een land bezit, maar hoe groot hun gevechts waardigheid in een modernen oorlog is en hoe snel het verlies aan materiaal kan worden aangevuld. „Mussolini is een der zeer weinige staatslieden, die openlijk erkennen, dat luchtvloten steeds verbeterd en gemo derniseerd moeten worden, willen zij niet in zeer korten tijd verouderen. Italië'6 luchtvloot is dientengevolge reeds thans in uitstekenden staat en zal spoedig nog verder gemoderniseerd en verbeterd worden ,tot zij aan de aller hoogste eischen voldoet". „De eerstvolgende oorlog, aldus be sloot de Nederlandsche constructeur het interview, zal vele verrassingen met zich brengen en die zullen niet aange naam zijn. Hij zal verschrikkelijke ver woestingen aanrichten, terwijl de ge vechten veel dieper het land in zuilen plaats vinden dan vroeger het geval was. Heele gezinnen zullen worden uit geroeid en heele steden zullen in rook en vlammen opgaan. Juist zijn schrik wekkendheid evenwel zal mogelijk de zegenrijke uitwerking hebben, dat de ge teisterde burgerbevolking voor eens en voor goed den oorlog aan den oorlog verklaart. Maar de oor-log zal duizenden en nogmaals duizenden levens eischen, voordat de menschheid verstandig zal geworden zijn. "SiUdajCJi be\Jwd&ri! Bord met r o o d e n rand, rood kruis en blauw veld Waar zoo'n bord staat, mag geen enkel voer tuig stoppen Automobilisme. HOLLAND IN DEN ALPENRIT. (2de bericht). Het Voorspel. Zondagmorgen half zeven, op de Quai des Etats Unis, aan het einde van de Promenade des Anglais. De zon blakert reeds fel op de boulevard en strooit gouden vonken op het blauwe water van de zee. Order groote zon neschermen zitten de officials te wachten en te geeuwen in het vroege morgenuur. Daar verschijnen de eerste wagens, de nummers één, twee en drie, de Nederlandsche rijders v. d. Meulen, van Beeck Caicoen en Bak ker Schut, allen op Ford V-8. Weldra komt ook Nortier en 'n Roemeensche Ford en eenigi Duitsche wagens. De anderen zijn verstan diger geweest en zijn ondanks de indrukwek kende straffen van diskwalificatie en zoo meer in het reglement tegen te laat komen, niet verschenen op zulk een onmenschelijk vroeg uur. Zij hebben gelijk gehad, want het innemen der machines kost ontzaggelijk veel tijd. Er mogen tijdens de rit sledits bitter weinig onderdeelen verwisseld worden, zoo dat alles wat los en vast aan de machines is met gele verf gewaarmerkt wordt. De offi cials zijn het blijkbaar nog niet erover eens, op welke plaatsen zij de waarmerkten zullen aanbrengen en doen dit tenslotte maar op een 32 plaatsen zoodat de motoren onder den motorkap er met al hun verfklodders lang zamerhand als schimmels beginnen uit te zien. Dan moeten de papieren, grensdocumenten, rijbewijzen en andere formulieren van wagens en rijders nog geverifieerd worden, zoodat om half acht nog geen enkele wagen inge nomen is, terwijl een steeds aangroeiende rij van rijders in hun wagens op de boulevard staat te wachten. Het duurt tot half tien voordat alle Hollandsche wagens ingenomen zijn, behalve dan de D. K. W. van Cornelius, die het laatste nummer heeft ep tijdens dep wedstrijd dus den stoet zal sluiten. Ook Posthumus is nog niet gearriveerd, maar wordt in den loop van den dag verwacht; men weet, dat hij 's morgens om zes uur uit Parijs vertrokken is en deze snelle rijder zal dus vóór den avond wel in Nice zijn. De deelnemerslijst, die alle rijders ont vangen, toont aan de concurrentie voor de Hollanders uiterst zwaar zal zijn. Behalve Cornelius, die met zijn D. K. W. in de klasse beneden de 1000 cc. ingeschreven staat, be- hooren alle Hollanders tot de eerste groep, de zware wagens, waar zij beroemde luxe- en racemerken als Hotchkiss, Delahaye, La- gonda en niemand minder dan Bugatti te genover zich vinden. Daartegen moeten zij strijden met hunne goedkoope serie Fords. Uit de herinnering aan de vele overwinnin gen door de Nederlandsche Fordrijders in groote Internationale wedstrijden op even beruchte concurrenten behaald scheppen zij echter moed en vooral de leider van het ge zelschap, van Beeck Ca'koen, weet door zijn onverstoorbare bedaardheid ieder met hoop en vertrouwen te vervullen. 's Middags komt het bericht, dat de weg geslagen bruggen op de Galibier niet tijdig hersteld zullen zijn en de bergproef dus niet gehouden zal worden. Dit is een zware te leurstelling voor de Hollandsche Fordrijders, die juist hier met het geweldige accelera tievermogen van deze 8 cylinder wagens, ge hoopt hadden reeds dadelijk op den eersten dag een voorsprong op hunne tegenstanders te nemen. Er valt evenwel niets aan te doen en de stemming vermindert er niet door, want nu de wagens eenmaal ingenomen zijn en niemand er meer aan mag komen voordat het moment van den start is aangebroken, voelt ieder zich als van een zware zorg be vrijd. 's Avonds na het diner kwam voor allen de zware tweestrijd tussChen de lokkende zomeravond en het rustbrengende bed, waar over den volgenden morgen om half vier de reveille zou geblazen worden. Om vijf uur starten de eerste wagens, de drie Nederland sche Fords van van der Meulen, van Beeck Calkoen en Bakker Schut, ieder met een mi nuut iusschenruimte, op den voet gevolgd door de wagens van het Delahaye team. En daarna volgen de andere Hollanders uit de zware klasse, Davids op Railton Terraplane het laatst om half zes, terwijl tegen acht uur pas Cornelius op D K W zal starten. Nederlandsche Fordploeg uitgeschakeld. Dinsmorgen vroeg is te Nizza de Alpenrit begonnen. Een karavaan van niet minder dan 125 splinternieuwe auto's (15 ploegen van drie, en individueele concurrenten) tot diver se Éuropeesche en Amerikaansche merken behoorend zette zich in bontkleurige warre ling in beweging. Er waren duizend toe schouwers, die met stijgend enthousiasme getuige waren van dit buitengewone tooneel. Al spoedig verdwenen de concurrenten in den bochtigen weg. De Hollandsche Ford rijders leidden de karavaan. Zooals gezegd was de opdracht van den eersten dag van den Alpentocht Aix-les-Bains te bereiken. Niet alle ingeschrevenen zijn gestart, want er waren er niet minder dan 158. Velen van de afwezigen konden tengevolge van het slechte weer Nice niet op tijd bereiken. De 125, die het geluk gehad hebben om te kunnen deelnemen, zijn als volgt in de vijf klassen ondergebracht: 31 concurrenten, waarvan de meeste Hol landers, in de hoogste klasse, 19 in de twee de klasse, 19 in de derde k<asse, 29in de derde klasse, 19 in de vierde en 27 in de kleinste klasse. De eerste étappe ging niet zonder moei lijkheden gepaard. Enkelen kwamen deze zelfs niet te boven en anderen moesten met leede oogen vaststellen, dat hun strafregister niet langer onbelast kon blijven. Helaas is het traject ook noodlottig geworden voor de Nederlandsche Fordploeg, waarvan No. 1, waarschijnlijk de wagen van Van der Meulen, ongelukkigerwijs werd de naam van den bestuurder niet aangegeven wegens een defect aan den gangwissel heeft moeten op geven. Hierdoor ligt reglementair de geheele ploeg uit de combinatie, er kunnen de beide overblijvende Fordrijders nog slechts indi vidueel mededingen. De Ford 29, waarvan evenmin de bestuur der gemeld wordt, maakte een tonneau ter hoogte van den Glandonpas. De bestuurder werd licht aan een der oogen gewond en moest opgeven. De Hotchkiss 27 deze kan bijna niet anders zijn dan van den heer Sprenger van Eyk moest wegens brand den strijd opge ven. Persoonlijke ongevallen kwamen hierbij niet voor. De Ford 20, bestuurd door den Fransch- man Ambaud, heeft ter hoogte van Ouillestre opgegeven. Oorzaak was het aantal opge- loopen strafpunten, dat niet minder dan 50 bedroeg. Dit zijn de resultaten van den eersten dag. Aangenomen wordt, dat alle andere Hol landsche deelnemers het er naar behooren afgebracht hebben. Woensdag de tweede étappe: Aix-les-Bains Interlaken; lang 421 km en tellend drie groote passen, waaronder die van den groo ten St. Bernard, 2472 meter. Zwemmen. LICHTWEDSTRIJD IN HET VICTORiEBAD. Vanavond wordt in het Victoriebad een lichtwedstrijd gehouden; o.m. zullen de polo zeventallen van A. Z. '34 en D. A. W. een propaganda-wedstrijd spelen. De demonstraties beginnen pas om half tien, zoodat gebruik gemaakt zal moeten worden van de verlichtings-installatie. 't Kan een interessante avo"d worden. W a n a e 1 e n. DE PROPAGANDA WANDELTOCHT VAN „TURNLUST". Thans blijkt al meer en meer, dat boven genoemde tocht voor de wandelsport Zon dag een prachtige propaganda belooft te worden. De V.V.V. te Alkmaar heeft haar belang stelling getoond door een subsidie toe te zeg gen, terwijl V.V.V. Schoorl een prijs beschik baar stelt. De inschrijvingen zijn op het oogenblik grootendeels binnen. Twee groe pen, een bescheiden aantal van de gymnas tiekvereepigipgen ,J)e Halter" en „Tum- lust" zelf, bene- ens een'ge individueele wan delaars vormen de Alkmaarsche deelnemers. Een resultaat dat niet onbevredigend ge noemd mag worden. Het overgroote deel der tippelaars komt uit andere plaatsen, 100 deelnemers uit Den Helder, een veertigtal uit Delft; Haarlem, Amsterdam en IJmuiden laten zich ook niet onbetuigd, zoodat zich minstens 'n 300-tal deelnemers aan den start zullen melden. De start vindt plaa's vanaf t Gulden Vlies", 's morgens 10 uur. Nieuwe gegadig den kunnen zich daar nog laten inschrijven tot half tien. De start vindt plaats vanaf t Gulden met Waagtoren, is bij Hartland geëtaleerd en mag zeker een waardige belooning ge noemd worden. De Ziekenfondsen. De geneesheer, uie algemene of specia listische praktijk uitoefent, behoort in het al gemeen tot die groep van werkers in de maatschappij, die een z.g. „vrij beroep" uit oefenen. Het grootste deel van hen is met een belangrijk gedeelte der geneeskundige ambte naren samen vereenigd in de „Nederladsche Maatschappij tot Bevordering der Genees kunst". In wezen en opzet is dit een weten schappelijke vereeniging, opgericht in 1848. Door de ontwikkeling der maatschappelijke verhoudingen is deze maatschappij van ge neeskundigen zich ook moeten gaan be moeien met de vakbelangen, zoodat zij nu in menig opzicht ook met een vakvereeniging is te vergelijken. Daarom overheerschen op de jaarvergaderingen van den laatsten tijd wel eens deze vakbelangen, al zijn deze soms gelukkig nog wel op het tweede plan gebleven. Het inkomen van den geneeskundige wordt gevormd door de bedragen, welke hij zijn patiënten in rekening brengt voor vergoe ding van de verstrekking van zijn genees kundige hulp. Er bestaat dus een financieele band tusschen den geneesheer en zijn patiënt op het oogenblik dat deze laatste ziek wordt en hulp inroept. Deze band blijft bestaan zoolang als de geneeskundige behandeling volgens het oordeel van den geneesheer noodig is en eindigt weer na 't laatste dok tersbezoek. Meestal wordt het bedrag per be zoek of andere geneeskundige verrichting be rekend en betaalt de welgestelde patiënt voor dezelfde verrichting een grooter bedrag dan de nooddruftige zieke. Dit mag uit den aard der zaak geen verschil maken in de wijze van behandelen. De vestiging van een geneesheer is geheel vrij, evenals dat het geval is met een advo caat of een architect. Verdeeling naar plaat selijke behoefte met afgrenzing tot een maxi mum zooals dat bij het notarieele ambt is ge regeld, bestaat hier niet. Ook bij vestiging van specialisten, die voor de uitoefening van hun beroep voor een belangrijk deel zijn aangewezen op hun toelating in de plaatse lijke ziekenhuizen, wordt dit beginsel voor zoover dit mogelijk is, zooveel mogelijk na gestreefd. Uit practische overwegingen is hier de doorvoering echter niet altijd ten vol'e mogelijk. Aangezien de behandeling door een ge neesheer een zaak van vertrouwen is, wordt de patiënt in de keuze van zijn dokter zoo veel mogelijk vrijgelaten. Pogingen om dit goede beginsel ook in de armenpraktijk in te voeren zijn in het algemeen misluk*, omdat dit op onoverkomelijke bezwaren van aller lei aard is gestuit, werike echter niet door de geneeskundigen zijn opgeworpen Er heerscht dus wat wc- noemen de vrije artsen keuze. Vandaar dat in vele plaatsen van ons land de eene geneesheer 'n uitgeoreiaer prak tijk heeft en de andere zich 'n onevenredig klein soms uit een oogpunt van medisch kunnen zelfs onbillijk gering aantal pa tiënten ter verzorging ziet toegemeten. Bij de groote materieeie ellende, welke een ziekte van eenige beteekenis toch al in een gezin kan brengen, is de financieele band, die daarbij nu ook nog ontstaat tusschen patiënt en arts, vaak een knellende zorg te meer. Deze band kan zelfs remmend op de behandeling inweruen doordat men het aan tal bezoeken niet durft op te voeren tot het aantal, dat op gronu van het verloop van de ziekte eigenlijk noodig zou zijn. Ook vreest men soms dat de patiënt en zijn omgeving in het opvoeren van het aantal visites on waardige bijbedoelingen zoekt. Deze gedach te wordt zelfs wel eens openlijk uitgespro ken. De meeste goede dokters komen echter toch zoo vaak als dit in hun oogen voor de behandeling noodig is en ronden het hun toekomend bedrag bij het uitschrijven der nota's sterk naar beneden af. Uitzonderin gen, welke dezen regel bevestigen, zijn te be treuren maar mogen niet tot 'n onjuiste ai- gemeene conclusie voeren Zulk een vermin dering der nota kan echter niet onbeperkt en altijd geschieden. Deze vorm ^an philan- thropie heeft zijn grenzen, want de arts heeft ook materieeie plichten tegenover zichzelf en zijn gezin. Hij begint pas op lateren leeftijd te verdienen, zit daarbij vaak op zware las ten van inrichting en exploitatie (groot huis!) en zijn gestel wordt steeds weer op de proef gesteld. Door weer en wind, in nacht en ontij moet hij er op uit als de nood klok luidt. En altijd moet hij ten volle paraat zijn en beschikbaar. Een deel der artsen moet dan ook op niet al te hoogen leeftijd ophouden, soms wanneer de kinderen nog niet klaar zijn voor het beroep, dat zij heb ben gekozen. Het is een beroep met een groot levensrisico. Daarom zijn publiek en geneeskundi gen beiden gebaat met de ontwikkeling der ziekenfondsen. Deze beoogen ge neeskundige hulp in zoo volledig moge lijken zin te waarborgen aan de minder welgestelden door collectieve onderlinge verzekering Boven een zekeren wel- standsgrene hoort men in het gewone ziekenfonds niet thuis; beneden een minimum inkomen blijvende kan men de contributie voor het ziekenfonds niet betalen en dan behoort men dus al evenmin er in thuis. Het ziekenfonds beoogt dus de behartiging der medische verzorging voor die groepen van gezin nen en alleenstaande personen, wier in komen zoowel voor beneden als naar boven aan een grens gebonden is. In de ziekenfondsen heerscht de hierboven ge noemde vrije artsenkeuze in sterke, hoe wel niet volstrekte mate De geneesheer is om begrijpelijke redenen sterk bij deze ziekenfondsen geinteresseerd maar wei gert zich in loondienst van het zieken- fondsbestuur te stellen. Het is een rege ling een collectieve overeenkomst als het ware tusschen patiënten en artsen als volkomen gelijkwaardige partijen. Er mag hiér geen sprake zijn van be grippen als werknemer en werkgever. De handhaving en doorvoering van deze begrippen vrije artsenkeuze en vrije dienstregeling heeft niet altijd onverdeelde instemming gevonden, evenmin als het stellen van een wei standsgrens. Zoo ontstaat er hier en daar een onverkwikkelijke ziekenfonds- strijd, waarbij de Nederlandsche Maat schappij tot Bevordering der Genees kunst het als vakorganisatie opneemt voor de belangen der artsen. Slechts zelden wordt helaas geloofd, dat daarbij ook de belangen der patiënten worden beoordeeld en dat deze, volgens het in zicht der artsen, het beste worden ge diend door de ziekenfondsen op deze basis te handhaven. Op grond van medische ervaringen, ook uit het buitenland, zijn de artsen er in over groote meerderheid van overtuigd dat de be langen der geneesheeren en die van het zie- kenfondspubliek in deze volmaakt parallel loopen. Ook het toestaan van de uitoefening van particuliere praktijk naast de zieken fondspraktijk word, in het algemeen met overtuiging verdedigd. Al zijn wellicht voor de gedachte dat de arts ook ambtenaar be hoorde te zijn enkele deugdelijke gronden aan te voeren, dit systeem wordt in het alge meen geacht te zijn noch in het belang van den geneesheer, noch in het belang van de patiënten. Als bijzonder verschijnsel van dezen tijd komt daarbij nu hier en daar naar voren het streven naar verlaging der ziekenfondscon tributie over de geheele linie. Dit is, volgens sommigen, dan tevens het offer dat ook de geneesheeren in dezen tijd van crisis behoo ren te brengen. Hun loonen moeten immers mee naar het nieuwe, lagere niveau! Geheei uit het oog wordt daarbij verloren, dat de invloed van de cr'sis zich heusch in het doktersambt al evenzeer doet gevoelen als elders. Dit ligt in de wijze van berekening van zijn honorarium logisch opgesloten. Juist omdat hij betaald wordt naar draag kracht spreekt het toch vanzelf, dat de alge- meene vermindering van deze financieele draagkracht van zijn patiënten zwaren in vloed moet uitoefenen op het inkomen van den geneesheer. De eerste klas patiënt is naar de tweede klasse overgegaan teruggeloopen ware een juister woord de tweede klas patiënt vloeit terug naar de derde klasse en de te vo ren nog zelfstandige en vrije burgerman wordt ziekenfondslid terwijl een deel der vroegere ziekenfondsen helaas en noodge dwongen op de instellingen van weldadig heid en armenzorg wordt aangewezen. Daarom is het vraagstuk van de vermin dering der ziekenfondscontributie een veel in gewikkelder vraagstuk dan dit op het eerste gezicht oogenschijnlijk lijkt te zijn. Er heeft, onder invloed van de heerschende malaise en werkloosheid, een sterke verschuiving plaats. Aan deze verschuiving past de geneesheer zich natuurlijk aan. Maar waarom moet nu tevens de contributie voor een gezinsinko men dat, laten wij b.v. zeggen tusschen 1000 en 2400 gulden, gelegen blijft, eigenlijk om laag terwijl wellicht zelfs de koopkracht van dit inkomen bij voortgezette prijsdaling stijgt? Een uniforme verlaging zonder meer is daarom niet het aangewezen geneesmiddel Heel iets anders is het, dat verschillende zie kenfondsleden die vroeger de contributie be trekkelijk gemakkelijk konden opbrengen, om dat hun inkomen dichter bij de welstands- grens gelegen was, nu veel meer moeite heb ben dit bedrag wekelijks af te dragen, doordat hun inkomen nu bedenkelijk dicht bij de on derste grens is komen te liggen. Soms zijn inkomens zelfs beneden deze grens gekomen en dan is het heel hard niet in het fonds te kunnen blijven en eventueel op armenhulp en een anderen dokter te zijn aangewezen. Geen enkel weldenkend arts zal weigeren hierin voorzieningen te aanvaarden welke be oogen deze oude vrienden uit zijn praktijk in het ziekenfonds te houden met behulp van noodmaatregelen, conti ibutievermindering, een steunfonds of wat dan ook. In verschil lende ziekenfondsen ook in die. welke zijn opgericht door de Nederlandsche Maatschap pij tot Bevordering van Geneeskunst, d. z. de afdeelingsziekenfondsen is een derge lijke regeling dan ook reeds ingevoerd of in bewerking. Maar het is recht en plicht van den geneeskundige zich er tegen te verzetten, dat door een schoon klinkende leuze in on juist verband het domme potlood verande ringen in de ziekenfondsen gaat aanbrengen, welke er krachtens het wezen en den histori- schen opzet var. deze fondsen niet in behoe ven te worden aangebracht. In tegenstelling met de opvatting, door den beer J. W. van Hoorn Alkema in de „Telegraaf" van 16 Maart j-1. naar voren gebracht, dat het sy steem der ziekenfondsen niet meer past in het huidige cultuurstadium, beschouwen de art sen het juist als een zegen voor de mensch heid, dat de ziekenfondsen er op dit oogen blik zijn. Bij goed geleid overleg zal daarbij voldoende blijken dat de medewerking der artsen gemakkelijk is te verkrijgen voor veran deringen die door den nood der tijden nood zakelijk zijn. Zij zullen echter aan de rede lijkheid worden getoetst en de structuur der ziekenfondsen zoo weinig mogelijk behooren te wijzigen. P. N. N. MactU&ecicfUeu ALKMAARSCHE EXPORTVEILING. ALKMAAR, 8 Aug. 1934. Op de heden gehouden veiling werd betaald voor: Aard appelen per 100 K.G. 2.60—4.90; Aal bessen per 100 pond 4—9; Andijvie per 100 stuks 0.805.20; Appelen per 100 pond 4—10; Augurken per 100 pond 2—9; Bloemkool le s. 8—16, 2e s 2—5.50 per 100 stuks; Druiven per 100 pond 20—27; Gele kool per 100 K G 1.60; Groene kcol per 100 stuks 2—6; Kropsla per 100 stuks 1.90—5; Kom kommers per 1 OO^ksTT^Tr,^^ per 100 stuks 8-ƒ 28; Perp' pond 4-ƒ 10; Prei pe/ l£ Perziken per stuk 4—13 cent p 1 6.?0 f 3~Lctn'; RabaS' 'iïÏÏL'f ?5MJ Z'rP 0-40—1Snijboon en p. ïoo nanfl Dufbele spercieb£>„« pT^.sJ 1-101.75; Tomaten ner irv. 2.506; Uien per 100 KG f 2.60; Wortelen per 100 bos i '<J Zwarte bessen per 100 pond 4 '9; AMSTERDAMSCHE AARDAPpp» PRIJZEN. A^pEl. AMSTERDAM 9 Aug. 1934 oB den gehouden aardappelenmarkt wa hf' prijzen als volgt: Andijker muizen r 6.40, Andijker blauwen 6—<5 4fJ gendijker muizen 6—6.40; pUn:' sche muizen 6—6.40; Hilleij^ zandaardappelen 6—6.50; bonte 7; Zeeuwsche blauwe f 6.20. Alles per IOC K.G. Aanvoer K G. 5% HOORN, 9 Aug. 1934. Op de heri*, houden kaasmarkt waren in totaal 34 pels, wegende 19982 K-G. kaas aan»! waarvan soort en prijzen als volgt- pels boerenkaas 21.50; 17 stapel», briekskaas 19.50 en 7 stapels boeren missiekaas 24. eDc* BROEK OP LANGENDIJK, 9 Au? 'u Aanvoer en prijzen waren heden als vnu 11000 K.G. Aardappelen: Sch. mui£; 4.10-/ 5.60, BI. Eigenheimers 4*? 5.60, Eigenheimers 5.40; 40000 v r Roode kool 11.80; 10000 K.G rwf" kool 1 2; 6000 K.G. Vroege witte W, 1 -ƒ 1.60; 4700 K.G. Tomaten j 10.60, B 8.10-/ 9.80, C 6.10 Cr 2.80; 940 K.G. Druiven: Frankenthale, 40.60—40.80, Alicante 35.20; loc K.G. Slaboonen 6—12.90; 235 KG Snijboonen 5—10.10; 4300 K.G uien- gele uien 2.90-/ 3.30, gele drielingen 2.30—3.40, gele nep 4—4.40, zfl. vei nep 4.304.50, zi 1 verdrielingen 3.50 en zilveruien 0.80, alles per 100 K.G. en 1650 stuks Bloemkool le s 1130 14.50 en 2e s. 2.50—4.10. SCHAGEN, 9 Aug. 1934. Op de heden gehouden weekveemarkt waren aanvoer en prijzen als volgt: 12 Paarden 15<)l. 325; 2 Pinkstieren 75—95; 30 Gelde, koeien (mag.) 80—140; 66 Geldekoeiea (vette) 160-/ 235; 10 Kalf koeien 150 210; 36 Graskalveren 26—30; 70 Nuchtere kalveren 6—10; 60 Schapen (magere) 10-/ i5; 21 Schapen J 13—17, 104 Lammeren ƒ6—10; 6 Bokken en geiten 0.50—5; 38 Varkens (mag.) 1219; 16 Varkens (vette) oer K.G. 28-32 cent; 23 Biggen 6-ƒ 0-n Konijnen 0.25—1.25; 68 Kippen 3(M0 cent, Eenden 10—35 cent, Haantjes 10-50 cent; 70000 stuks kipeieren- 52—54 mij 55-57 3.10-/ 3.30, 58-60 3 20- 3.50, 61-63 3.30-/ 3.70 en 64-^ 3.70; 1000 stuks Eendeieren 2.30 «1 19 Kalkoeneieren 4.50. BEVERWIJK, 8 Aug. 1934. De m, dat de bloemkool Woensdag tengm^. m daags tevoren geleden verliezen op de Ksal markt aan de speciale veiling aan «a sterke prijsdaling onderhevig zou zijn, werd niet bewaarheid. Voor le s. warende prijzen 10.30—15 70 en voor 2e s. ƒ2 5.60. NOORDSCHARWOUDE, 8 Aug. 1934. 27000 K.G. Aardappelen: R. Duken ƒ150 2.70, Eigenheimers 4.20—/ 5, BI Eigenheimers 4.10—5; 17500 K Uien: uien 2.403.30, drielingen 2.30 2.80, gele nep 3.90-/ 4 30; 12300 K.G. Zilveruien: zilveruien 0.701.20, drielingen 3.30—3.60, zilvernep 4.20 4.60; 7600 K.G. Spercieboonen 9.20 13.10; 50 K.G. Snijboonen 3.40 3.90; 4600 K.G. Roode kool 1-/ 1.30; 4100 K.G. Witte kool 0.80—1.20; 1800 K.G. Gele kool 2.102.20, alles pet 100 K.G. PURMEREND, 8 Aug. 1934. ver. Beemster, Purmerend en Omstreken'. Aardappelen: BI. Eigenheimers 1-18— 1.48 per kist, 25 K.G.; Slaboonen: dubb. 1.18—1.38, dubb. z. dr. 1.78-/ 1-93, enkele z. dr. 1.70 per kist, 15 K.G.; Snij boonen: Stok 1.30—2.60, Stam (breede) - 0.45—1.65 per kist, 15 K.G.; Ro°d: Aalbessen 4—16 per 100 K G.; Klap bessen 20—50 cent per 10 K.G.; Perziken 1.805.40 per 100 stuks; Pruimen 5—24 per 100 K.G.; Komkommen 0.70—3 per 100 stuks; Tomaten: A 5-/ 8 en C 3—5 per 100 K.G j Bloemkool 1.50—11 en Roode kool 3.40—8 per 100 stuks; Spinazie 50 ct en Postelein 1830 cent pér kist, 6 K O' Sla 0.50-/ 3.40 per 100 krop; Andijv* 36—74 cent per 100 kist; Wortelen 3.®" 8 per 100 bos; Uien 60-70 cent, (drielingen) 45—70 cent en Uien nep f U' per 25 K.G. Druiven: Frankenthalers 30-' 44 cent en Alicant 38—42 cent per KU Meloenen: Suiker 8—35, Net 5—1 *n Annanas 10—28 per 100 stu» Augurken: Middel 8—12 cent, Basterd 24 cent, Stek 12—14 cent en Bommen cent per mand, 6 K.G. Appels: Codhn wiek 4—10, Kardinaal Julet f 7—/ M M. Gladstone 5-ƒ 12, Roode tulpap^ 412 en Yellow Transparant "j, alles per 100 K.G. Peren: Clapp's Favod» 716, Kruidenierspeer 4—/ 1 cose de Trevoux 5f 12, Suiketp-a 1.504, ales per 100 K G. ZAANDAM, 8 Aug. 1934. Veilig „De Zaanstreek". Sla 0.60—1-' jut dijvie 30—60 cent per kist; Peen 5 ~l per bos; Bloemkool 12—15 cent. 2^ Pieterselie 2—2% cent per bos; Sel® 3 cent en Uien 2—3'A cent per bos, nen 5—8 cent en Snijboonen 5—8 h pond; Komkommers 0,7—314 cent p Rabarber 2—4 cent per bos; Spm' per 31 cent per kist; Postelein 35—"" kl. kist; Roode kool 2414 cent e 9^3eb kool 5—6 cent per stuk; Stoofperen ct, Tomaten 46 cent, Prolefieken cgi'. Aalbessen 3—6 cent, Handperen 31 \y. Appelen 5—10 cent per pond; "er cent per stuk.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 8