Spoct
Geneeskundige brieven
gevechtsvliegtuigen in aanmerking
worden bovendien door hun veel te ge
compliceerde bouwwijze sterk belem
merd. De overgevoelige en teveel ge
specialiseerde motoren en de talrijke
nog gevoeligere instrumenten, waarmee
de moderne gevechtsvliegtuigen zijn uit
gerust,. leidep de aandacht van den piloot
veel te.veel af van de hoofdzaak: het
waarnemen en. het yechten. Daar de ge
vechten zjcb bovendien op zeer groote
hoogte zujlen afspelen, moet de piloot in
een afgesloten ruimte zitten en heeft een
gecompliceerde warmte- en zuurstofuit
rusting noodig, allemaal dingen, die hem
nog meer zullen hinderen".
De verliezen van de aanvallende lucht
vloten zullen naar Fokker's meening
reeds na de eerste overvallen op het vij-
anoelijke land zoo groot zijn, dat spoe
dig na het uitbreken van den oorlog een
gebrek aan opgeleid personeel zal ont
staan. Rusland heeft de beteekenis hier
van reeds ingezien en leidt daarom aan
houdend in grooten getale zeer knappe
piloten en mecaniciens op. Over het al
gemeen is Rusland zooals Fokker ge
durende zijn onlangs aan dat land ge
brachte bezoek heeft kunnen consta-
teeren, als luchtmacht veel verder dan
algemeen vermoed wordt. De sovjets
zijn bezig om de grootste vloot van reus
achtige bommenwerpers en transport
vliegtuigen te bouwen. Een ander land.
dat vol geestdrift is voor de uitbreiding
van de luchtbewapening, is Japan.
„Japan, aldus verklaarde Fokker
heeft niet alleen een reusachtig aantal
groote viermotorige gevechtsvliegtuigen
gebouwd, doch het heeft ook het "besluit
genomen, om eerste klasse vliegtuig
industrie op te richten, welke in staat
zal zijn, om alle in geval van oorlog
benoodigde vliegtuigen en uitrustings
stukken te leveren. Vergis u niet, aldus
waarschuwde Fokker, maar de Japan
ners zijn eerste klasse vliegers en kun
nen vooral door hun tot alle offers be
reid zijnden heldenmoed uiterst gevaar
lijk worden".
Een gevaar, meende Fokker tenslotte,
dat door de meeste landen niet ten volle
wordt ingezien, is dat van de veroude
ring van hun luchtvloten. Het komt er
niet op aan .hoeveel vliegtuigen een land
bezit, maar hoe groot hun gevechts
waardigheid in een modernen oorlog is
en hoe snel het verlies aan materiaal
kan worden aangevuld.
„Mussolini is een der zeer weinige
staatslieden, die openlijk erkennen, dat
luchtvloten steeds verbeterd en gemo
derniseerd moeten worden, willen zij
niet in zeer korten tijd verouderen.
Italië'6 luchtvloot is dientengevolge
reeds thans in uitstekenden staat en zal
spoedig nog verder gemoderniseerd en
verbeterd worden ,tot zij aan de aller
hoogste eischen voldoet".
„De eerstvolgende oorlog, aldus be
sloot de Nederlandsche constructeur
het interview, zal vele verrassingen met
zich brengen en die zullen niet aange
naam zijn. Hij zal verschrikkelijke ver
woestingen aanrichten, terwijl de ge
vechten veel dieper het land in zuilen
plaats vinden dan vroeger het geval
was. Heele gezinnen zullen worden uit
geroeid en heele steden zullen in rook
en vlammen opgaan. Juist zijn schrik
wekkendheid evenwel zal mogelijk de
zegenrijke uitwerking hebben, dat de ge
teisterde burgerbevolking voor eens en
voor goed den oorlog aan den oorlog
verklaart. Maar de oor-log zal duizenden
en nogmaals duizenden levens eischen,
voordat de menschheid verstandig zal
geworden zijn.
"SiUdajCJi be\Jwd&ri!
Bord met
r o o d e n
rand, rood
kruis en
blauw veld
Waar zoo'n
bord staat,
mag geen
enkel voer
tuig stoppen
Automobilisme.
HOLLAND IN DEN ALPENRIT.
(2de bericht).
Het Voorspel.
Zondagmorgen half zeven, op de Quai des
Etats Unis, aan het einde van de Promenade
des Anglais. De zon blakert reeds fel op de
boulevard en strooit gouden vonken op het
blauwe water van de zee. Order groote zon
neschermen zitten de officials te wachten en
te geeuwen in het vroege morgenuur. Daar
verschijnen de eerste wagens, de nummers
één, twee en drie, de Nederlandsche rijders
v. d. Meulen, van Beeck Caicoen en Bak
ker Schut, allen op Ford V-8. Weldra komt
ook Nortier en 'n Roemeensche Ford en eenigi
Duitsche wagens. De anderen zijn verstan
diger geweest en zijn ondanks de indrukwek
kende straffen van diskwalificatie en zoo
meer in het reglement tegen te laat komen,
niet verschenen op zulk een onmenschelijk
vroeg uur. Zij hebben gelijk gehad, want het
innemen der machines kost ontzaggelijk veel
tijd. Er mogen tijdens de rit sledits bitter
weinig onderdeelen verwisseld worden, zoo
dat alles wat los en vast aan de machines is
met gele verf gewaarmerkt wordt. De offi
cials zijn het blijkbaar nog niet erover eens,
op welke plaatsen zij de waarmerkten zullen
aanbrengen en doen dit tenslotte maar op een
32 plaatsen zoodat de motoren onder den
motorkap er met al hun verfklodders lang
zamerhand als schimmels beginnen uit te
zien.
Dan moeten de papieren, grensdocumenten,
rijbewijzen en andere formulieren van wagens
en rijders nog geverifieerd worden, zoodat
om half acht nog geen enkele wagen inge
nomen is, terwijl een steeds aangroeiende rij
van rijders in hun wagens op de boulevard
staat te wachten. Het duurt tot half tien
voordat alle Hollandsche wagens ingenomen
zijn, behalve dan de D. K. W. van Cornelius,
die het laatste nummer heeft ep tijdens dep
wedstrijd dus den stoet zal sluiten. Ook
Posthumus is nog niet gearriveerd, maar
wordt in den loop van den dag verwacht;
men weet, dat hij 's morgens om zes uur uit
Parijs vertrokken is en deze snelle rijder zal
dus vóór den avond wel in Nice zijn.
De deelnemerslijst, die alle rijders ont
vangen, toont aan de concurrentie voor de
Hollanders uiterst zwaar zal zijn. Behalve
Cornelius, die met zijn D. K. W. in de klasse
beneden de 1000 cc. ingeschreven staat, be-
hooren alle Hollanders tot de eerste groep,
de zware wagens, waar zij beroemde luxe-
en racemerken als Hotchkiss, Delahaye, La-
gonda en niemand minder dan Bugatti te
genover zich vinden. Daartegen moeten zij
strijden met hunne goedkoope serie Fords.
Uit de herinnering aan de vele overwinnin
gen door de Nederlandsche Fordrijders in
groote Internationale wedstrijden op even
beruchte concurrenten behaald scheppen zij
echter moed en vooral de leider van het ge
zelschap, van Beeck Ca'koen, weet door zijn
onverstoorbare bedaardheid ieder met hoop
en vertrouwen te vervullen.
's Middags komt het bericht, dat de weg
geslagen bruggen op de Galibier niet tijdig
hersteld zullen zijn en de bergproef dus niet
gehouden zal worden. Dit is een zware te
leurstelling voor de Hollandsche Fordrijders,
die juist hier met het geweldige accelera
tievermogen van deze 8 cylinder wagens, ge
hoopt hadden reeds dadelijk op den eersten
dag een voorsprong op hunne tegenstanders
te nemen. Er valt evenwel niets aan te doen
en de stemming vermindert er niet door,
want nu de wagens eenmaal ingenomen zijn
en niemand er meer aan mag komen voordat
het moment van den start is aangebroken,
voelt ieder zich als van een zware zorg be
vrijd.
's Avonds na het diner kwam voor allen
de zware tweestrijd tussChen de lokkende
zomeravond en het rustbrengende bed, waar
over den volgenden morgen om half vier de
reveille zou geblazen worden. Om vijf uur
starten de eerste wagens, de drie Nederland
sche Fords van van der Meulen, van Beeck
Calkoen en Bakker Schut, ieder met een mi
nuut iusschenruimte, op den voet gevolgd
door de wagens van het Delahaye team. En
daarna volgen de andere Hollanders uit de
zware klasse, Davids op Railton Terraplane
het laatst om half zes, terwijl tegen acht uur
pas Cornelius op D K W zal starten.
Nederlandsche Fordploeg
uitgeschakeld.
Dinsmorgen vroeg is te Nizza de Alpenrit
begonnen. Een karavaan van niet minder dan
125 splinternieuwe auto's (15 ploegen van
drie, en individueele concurrenten) tot diver
se Éuropeesche en Amerikaansche merken
behoorend zette zich in bontkleurige warre
ling in beweging. Er waren duizend toe
schouwers, die met stijgend enthousiasme
getuige waren van dit buitengewone tooneel.
Al spoedig verdwenen de concurrenten in
den bochtigen weg. De Hollandsche Ford
rijders leidden de karavaan. Zooals gezegd
was de opdracht van den eersten dag van
den Alpentocht Aix-les-Bains te bereiken.
Niet alle ingeschrevenen zijn gestart, want
er waren er niet minder dan 158. Velen van
de afwezigen konden tengevolge van het
slechte weer Nice niet op tijd bereiken.
De 125, die het geluk gehad hebben om te
kunnen deelnemen, zijn als volgt in de vijf
klassen ondergebracht:
31 concurrenten, waarvan de meeste Hol
landers, in de hoogste klasse, 19 in de twee
de klasse, 19 in de derde k<asse, 29in de
derde klasse, 19 in de vierde en 27 in de
kleinste klasse.
De eerste étappe ging niet zonder moei
lijkheden gepaard. Enkelen kwamen deze
zelfs niet te boven en anderen moesten met
leede oogen vaststellen, dat hun strafregister
niet langer onbelast kon blijven. Helaas is
het traject ook noodlottig geworden voor de
Nederlandsche Fordploeg, waarvan No. 1,
waarschijnlijk de wagen van Van der Meulen,
ongelukkigerwijs werd de naam van den
bestuurder niet aangegeven wegens een
defect aan den gangwissel heeft moeten op
geven. Hierdoor ligt reglementair de geheele
ploeg uit de combinatie, er kunnen de beide
overblijvende Fordrijders nog slechts indi
vidueel mededingen.
De Ford 29, waarvan evenmin de bestuur
der gemeld wordt, maakte een tonneau ter
hoogte van den Glandonpas. De bestuurder
werd licht aan een der oogen gewond en
moest opgeven.
De Hotchkiss 27 deze kan bijna niet
anders zijn dan van den heer Sprenger van
Eyk moest wegens brand den strijd opge
ven. Persoonlijke ongevallen kwamen hierbij
niet voor.
De Ford 20, bestuurd door den Fransch-
man Ambaud, heeft ter hoogte van Ouillestre
opgegeven. Oorzaak was het aantal opge-
loopen strafpunten, dat niet minder dan 50
bedroeg.
Dit zijn de resultaten van den eersten dag.
Aangenomen wordt, dat alle andere Hol
landsche deelnemers het er naar behooren
afgebracht hebben.
Woensdag de tweede étappe: Aix-les-Bains
Interlaken; lang 421 km en tellend drie
groote passen, waaronder die van den groo
ten St. Bernard, 2472 meter.
Zwemmen.
LICHTWEDSTRIJD IN HET
VICTORiEBAD.
Vanavond wordt in het Victoriebad een
lichtwedstrijd gehouden; o.m. zullen de polo
zeventallen van A. Z. '34 en D. A. W. een
propaganda-wedstrijd spelen.
De demonstraties beginnen pas om half
tien, zoodat gebruik gemaakt zal moeten
worden van de verlichtings-installatie.
't Kan een interessante avo"d worden.
W a n a e 1 e n.
DE PROPAGANDA WANDELTOCHT
VAN „TURNLUST".
Thans blijkt al meer en meer, dat boven
genoemde tocht voor de wandelsport Zon
dag een prachtige propaganda belooft te
worden.
De V.V.V. te Alkmaar heeft haar belang
stelling getoond door een subsidie toe te zeg
gen, terwijl V.V.V. Schoorl een prijs beschik
baar stelt. De inschrijvingen zijn op het
oogenblik grootendeels binnen. Twee groe
pen, een bescheiden aantal van de gymnas
tiekvereepigipgen ,J)e Halter" en „Tum-
lust" zelf, bene- ens een'ge individueele wan
delaars vormen de Alkmaarsche deelnemers.
Een resultaat dat niet onbevredigend ge
noemd mag worden. Het overgroote deel der
tippelaars komt uit andere plaatsen, 100
deelnemers uit Den Helder, een veertigtal
uit Delft; Haarlem, Amsterdam en IJmuiden
laten zich ook niet onbetuigd, zoodat zich
minstens 'n 300-tal deelnemers aan den start
zullen melden.
De start vindt plaa's vanaf t Gulden
Vlies", 's morgens 10 uur. Nieuwe gegadig
den kunnen zich daar nog laten inschrijven
tot half tien.
De start vindt plaats vanaf t Gulden
met Waagtoren, is bij Hartland geëtaleerd
en mag zeker een waardige belooning ge
noemd worden.
De Ziekenfondsen.
De geneesheer, uie algemene of specia
listische praktijk uitoefent, behoort in het al
gemeen tot die groep van werkers in de
maatschappij, die een z.g. „vrij beroep" uit
oefenen. Het grootste deel van hen is met een
belangrijk gedeelte der geneeskundige ambte
naren samen vereenigd in de „Nederladsche
Maatschappij tot Bevordering der Genees
kunst". In wezen en opzet is dit een weten
schappelijke vereeniging, opgericht in 1848.
Door de ontwikkeling der maatschappelijke
verhoudingen is deze maatschappij van ge
neeskundigen zich ook moeten gaan be
moeien met de vakbelangen, zoodat zij nu in
menig opzicht ook met een vakvereeniging is
te vergelijken. Daarom overheerschen op de
jaarvergaderingen van den laatsten tijd
wel eens deze vakbelangen, al zijn deze
soms gelukkig nog wel op het tweede plan
gebleven.
Het inkomen van den geneeskundige wordt
gevormd door de bedragen, welke hij zijn
patiënten in rekening brengt voor vergoe
ding van de verstrekking van zijn genees
kundige hulp. Er bestaat dus een financieele
band tusschen den geneesheer en zijn patiënt
op het oogenblik dat deze laatste ziek wordt
en hulp inroept. Deze band blijft bestaan
zoolang als de geneeskundige behandeling
volgens het oordeel van den geneesheer
noodig is en eindigt weer na 't laatste dok
tersbezoek. Meestal wordt het bedrag per be
zoek of andere geneeskundige verrichting be
rekend en betaalt de welgestelde patiënt voor
dezelfde verrichting een grooter bedrag dan
de nooddruftige zieke. Dit mag uit den aard
der zaak geen verschil maken in de wijze
van behandelen.
De vestiging van een geneesheer is geheel
vrij, evenals dat het geval is met een advo
caat of een architect. Verdeeling naar plaat
selijke behoefte met afgrenzing tot een maxi
mum zooals dat bij het notarieele ambt is ge
regeld, bestaat hier niet. Ook bij vestiging
van specialisten, die voor de uitoefening van
hun beroep voor een belangrijk deel zijn
aangewezen op hun toelating in de plaatse
lijke ziekenhuizen, wordt dit beginsel voor
zoover dit mogelijk is, zooveel mogelijk na
gestreefd. Uit practische overwegingen is
hier de doorvoering echter niet altijd ten
vol'e mogelijk.
Aangezien de behandeling door een ge
neesheer een zaak van vertrouwen is, wordt
de patiënt in de keuze van zijn dokter zoo
veel mogelijk vrijgelaten. Pogingen om dit
goede beginsel ook in de armenpraktijk in te
voeren zijn in het algemeen misluk*, omdat
dit op onoverkomelijke bezwaren van aller
lei aard is gestuit, werike echter niet door de
geneeskundigen zijn opgeworpen Er
heerscht dus wat wc- noemen de vrije artsen
keuze. Vandaar dat in vele plaatsen van ons
land de eene geneesheer 'n uitgeoreiaer prak
tijk heeft en de andere zich 'n onevenredig
klein soms uit een oogpunt van medisch
kunnen zelfs onbillijk gering aantal pa
tiënten ter verzorging ziet toegemeten.
Bij de groote materieeie ellende, welke een
ziekte van eenige beteekenis toch al in een
gezin kan brengen, is de financieele band,
die daarbij nu ook nog ontstaat tusschen
patiënt en arts, vaak een knellende zorg te
meer. Deze band kan zelfs remmend op de
behandeling inweruen doordat men het aan
tal bezoeken niet durft op te voeren tot het
aantal, dat op gronu van het verloop van de
ziekte eigenlijk noodig zou zijn. Ook vreest
men soms dat de patiënt en zijn omgeving
in het opvoeren van het aantal visites on
waardige bijbedoelingen zoekt. Deze gedach
te wordt zelfs wel eens openlijk uitgespro
ken. De meeste goede dokters komen echter
toch zoo vaak als dit in hun oogen voor de
behandeling noodig is en ronden het hun
toekomend bedrag bij het uitschrijven der
nota's sterk naar beneden af. Uitzonderin
gen, welke dezen regel bevestigen, zijn te be
treuren maar mogen niet tot 'n onjuiste ai-
gemeene conclusie voeren Zulk een vermin
dering der nota kan echter niet onbeperkt
en altijd geschieden. Deze vorm ^an philan-
thropie heeft zijn grenzen, want de arts heeft
ook materieeie plichten tegenover zichzelf en
zijn gezin. Hij begint pas op lateren leeftijd
te verdienen, zit daarbij vaak op zware las
ten van inrichting en exploitatie (groot
huis!) en zijn gestel wordt steeds weer op
de proef gesteld. Door weer en wind, in
nacht en ontij moet hij er op uit als de nood
klok luidt. En altijd moet hij ten volle paraat
zijn en beschikbaar. Een deel der artsen
moet dan ook op niet al te hoogen leeftijd
ophouden, soms wanneer de kinderen nog
niet klaar zijn voor het beroep, dat zij heb
ben gekozen. Het is een beroep met een groot
levensrisico.
Daarom zijn publiek en geneeskundi
gen beiden gebaat met de ontwikkeling
der ziekenfondsen. Deze beoogen ge
neeskundige hulp in zoo volledig moge
lijken zin te waarborgen aan de minder
welgestelden door collectieve onderlinge
verzekering Boven een zekeren wel-
standsgrene hoort men in het gewone
ziekenfonds niet thuis; beneden een
minimum inkomen blijvende kan men
de contributie voor het ziekenfonds niet
betalen en dan behoort men dus al
evenmin er in thuis. Het ziekenfonds
beoogt dus de behartiging der medische
verzorging voor die groepen van gezin
nen en alleenstaande personen, wier in
komen zoowel voor beneden als naar
boven aan een grens gebonden is. In de
ziekenfondsen heerscht de hierboven ge
noemde vrije artsenkeuze in sterke, hoe
wel niet volstrekte mate De geneesheer
is om begrijpelijke redenen sterk bij deze
ziekenfondsen geinteresseerd maar wei
gert zich in loondienst van het zieken-
fondsbestuur te stellen. Het is een rege
ling een collectieve overeenkomst als
het ware tusschen patiënten en artsen
als volkomen gelijkwaardige partijen.
Er mag hiér geen sprake zijn van be
grippen als werknemer en werkgever.
De handhaving en doorvoering van
deze begrippen vrije artsenkeuze en
vrije dienstregeling heeft niet altijd
onverdeelde instemming gevonden,
evenmin als het stellen van een wei
standsgrens. Zoo ontstaat er hier en
daar een onverkwikkelijke ziekenfonds-
strijd, waarbij de Nederlandsche Maat
schappij tot Bevordering der Genees
kunst het als vakorganisatie opneemt
voor de belangen der artsen. Slechts
zelden wordt helaas geloofd, dat daarbij
ook de belangen der patiënten worden
beoordeeld en dat deze, volgens het in
zicht der artsen, het beste worden ge
diend door de ziekenfondsen op deze
basis te handhaven.
Op grond van medische ervaringen, ook
uit het buitenland, zijn de artsen er in over
groote meerderheid van overtuigd dat de be
langen der geneesheeren en die van het zie-
kenfondspubliek in deze volmaakt parallel
loopen. Ook het toestaan van de uitoefening
van particuliere praktijk naast de zieken
fondspraktijk word, in het algemeen met
overtuiging verdedigd. Al zijn wellicht voor
de gedachte dat de arts ook ambtenaar be
hoorde te zijn enkele deugdelijke gronden
aan te voeren, dit systeem wordt in het alge
meen geacht te zijn noch in het belang van
den geneesheer, noch in het belang van de
patiënten.
Als bijzonder verschijnsel van dezen tijd
komt daarbij nu hier en daar naar voren het
streven naar verlaging der ziekenfondscon
tributie over de geheele linie. Dit is, volgens
sommigen, dan tevens het offer dat ook de
geneesheeren in dezen tijd van crisis behoo
ren te brengen. Hun loonen moeten immers
mee naar het nieuwe, lagere niveau! Geheei
uit het oog wordt daarbij verloren, dat de
invloed van de cr'sis zich heusch in het
doktersambt al evenzeer doet gevoelen als
elders. Dit ligt in de wijze van berekening
van zijn honorarium logisch opgesloten.
Juist omdat hij betaald wordt naar draag
kracht spreekt het toch vanzelf, dat de alge-
meene vermindering van deze financieele
draagkracht van zijn patiënten zwaren in
vloed moet uitoefenen op het inkomen van
den geneesheer.
De eerste klas patiënt is naar de tweede
klasse overgegaan teruggeloopen ware
een juister woord de tweede klas patiënt
vloeit terug naar de derde klasse en de te vo
ren nog zelfstandige en vrije burgerman
wordt ziekenfondslid terwijl een deel der
vroegere ziekenfondsen helaas en noodge
dwongen op de instellingen van weldadig
heid en armenzorg wordt aangewezen.
Daarom is het vraagstuk van de vermin
dering der ziekenfondscontributie een veel in
gewikkelder vraagstuk dan dit op het eerste
gezicht oogenschijnlijk lijkt te zijn. Er heeft,
onder invloed van de heerschende malaise
en werkloosheid, een sterke verschuiving
plaats.
Aan deze verschuiving past de geneesheer
zich natuurlijk aan. Maar waarom moet nu
tevens de contributie voor een gezinsinko
men dat, laten wij b.v. zeggen tusschen 1000
en 2400 gulden, gelegen blijft, eigenlijk om
laag terwijl wellicht zelfs de koopkracht van
dit inkomen bij voortgezette prijsdaling
stijgt? Een uniforme verlaging zonder meer
is daarom niet het aangewezen geneesmiddel
Heel iets anders is het, dat verschillende zie
kenfondsleden die vroeger de contributie be
trekkelijk gemakkelijk konden opbrengen, om
dat hun inkomen dichter bij de welstands-
grens gelegen was, nu veel meer moeite heb
ben dit bedrag wekelijks af te dragen, doordat
hun inkomen nu bedenkelijk dicht bij de on
derste grens is komen te liggen. Soms zijn
inkomens zelfs beneden deze grens gekomen
en dan is het heel hard niet in het fonds te
kunnen blijven en eventueel op armenhulp en
een anderen dokter te zijn aangewezen.
Geen enkel weldenkend arts zal weigeren
hierin voorzieningen te aanvaarden welke be
oogen deze oude vrienden uit zijn praktijk in
het ziekenfonds te houden met behulp van
noodmaatregelen, conti ibutievermindering,
een steunfonds of wat dan ook. In verschil
lende ziekenfondsen ook in die. welke zijn
opgericht door de Nederlandsche Maatschap
pij tot Bevordering van Geneeskunst, d. z.
de afdeelingsziekenfondsen is een derge
lijke regeling dan ook reeds ingevoerd of in
bewerking. Maar het is recht en plicht van
den geneeskundige zich er tegen te verzetten,
dat door een schoon klinkende leuze in on
juist verband het domme potlood verande
ringen in de ziekenfondsen gaat aanbrengen,
welke er krachtens het wezen en den histori-
schen opzet var. deze fondsen niet in behoe
ven te worden aangebracht. In tegenstelling
met de opvatting, door den beer J. W. van
Hoorn Alkema in de „Telegraaf" van 16
Maart j-1. naar voren gebracht, dat het sy
steem der ziekenfondsen niet meer past in het
huidige cultuurstadium, beschouwen de art
sen het juist als een zegen voor de mensch
heid, dat de ziekenfondsen er op dit oogen
blik zijn. Bij goed geleid overleg zal daarbij
voldoende blijken dat de medewerking der
artsen gemakkelijk is te verkrijgen voor veran
deringen die door den nood der tijden nood
zakelijk zijn. Zij zullen echter aan de rede
lijkheid worden getoetst en de structuur der
ziekenfondsen zoo weinig mogelijk behooren
te wijzigen.
P. N. N.
MactU&ecicfUeu
ALKMAARSCHE EXPORTVEILING.
ALKMAAR, 8 Aug. 1934. Op de heden
gehouden veiling werd betaald voor: Aard
appelen per 100 K.G. 2.60—4.90; Aal
bessen per 100 pond 4—9; Andijvie per
100 stuks 0.805.20; Appelen per 100
pond 4—10; Augurken per 100 pond
2—9; Bloemkool le s. 8—16, 2e s
2—5.50 per 100 stuks; Druiven per 100
pond 20—27; Gele kool per 100 K G
1.60; Groene kcol per 100 stuks 2—6;
Kropsla per 100 stuks 1.90—5; Kom
kommers per 1 OO^ksTT^Tr,^^
per 100 stuks 8-ƒ 28; Perp'
pond 4-ƒ 10; Prei pe/ l£
Perziken per stuk 4—13 cent p 1 6.?0
f 3~Lctn'; RabaS'
'iïÏÏL'f ?5MJ Z'rP
0-40—1Snijboon en p. ïoo nanfl
Dufbele spercieb£>„« pT^.sJ
1-101.75; Tomaten ner irv.
2.506; Uien per 100 KG
f 2.60; Wortelen per 100 bos i '<J
Zwarte bessen per 100 pond 4 '9;
AMSTERDAMSCHE AARDAPpp»
PRIJZEN. A^pEl.
AMSTERDAM 9 Aug. 1934 oB
den gehouden aardappelenmarkt wa hf'
prijzen als volgt: Andijker muizen r
6.40, Andijker blauwen 6—<5 4fJ
gendijker muizen 6—6.40; pUn:'
sche muizen 6—6.40; Hilleij^
zandaardappelen 6—6.50;
bonte 7; Zeeuwsche blauwe f
6.20. Alles per IOC K.G. Aanvoer
K G. 5%
HOORN, 9 Aug. 1934. Op de heri*,
houden kaasmarkt waren in totaal 34
pels, wegende 19982 K-G. kaas aan»!
waarvan soort en prijzen als volgt-
pels boerenkaas 21.50; 17 stapel»,
briekskaas 19.50 en 7 stapels boeren
missiekaas 24. eDc*
BROEK OP LANGENDIJK, 9 Au? 'u
Aanvoer en prijzen waren heden als vnu
11000 K.G. Aardappelen: Sch. mui£;
4.10-/ 5.60, BI. Eigenheimers 4*?
5.60, Eigenheimers 5.40; 40000 v r
Roode kool 11.80; 10000 K.G rwf"
kool 1 2; 6000 K.G. Vroege witte W,
1 -ƒ 1.60; 4700 K.G. Tomaten j
10.60, B 8.10-/ 9.80, C 6.10 Cr
2.80; 940 K.G. Druiven: Frankenthale,
40.60—40.80, Alicante 35.20; loc
K.G. Slaboonen 6—12.90; 235 KG
Snijboonen 5—10.10; 4300 K.G uien-
gele uien 2.90-/ 3.30, gele drielingen
2.30—3.40, gele nep 4—4.40, zfl.
vei nep 4.304.50, zi 1 verdrielingen
3.50 en zilveruien 0.80, alles per 100
K.G. en 1650 stuks Bloemkool le s 1130
14.50 en 2e s. 2.50—4.10.
SCHAGEN, 9 Aug. 1934. Op de heden
gehouden weekveemarkt waren aanvoer en
prijzen als volgt: 12 Paarden 15<)l.
325; 2 Pinkstieren 75—95; 30 Gelde,
koeien (mag.) 80—140; 66 Geldekoeiea
(vette) 160-/ 235; 10 Kalf koeien 150
210; 36 Graskalveren 26—30; 70
Nuchtere kalveren 6—10; 60 Schapen
(magere) 10-/ i5; 21 Schapen
J 13—17, 104 Lammeren ƒ6—10; 6
Bokken en geiten 0.50—5; 38 Varkens
(mag.) 1219; 16 Varkens (vette) oer
K.G. 28-32 cent; 23 Biggen 6-ƒ 0-n
Konijnen 0.25—1.25; 68 Kippen 3(M0
cent, Eenden 10—35 cent, Haantjes 10-50
cent; 70000 stuks kipeieren- 52—54 mij
55-57 3.10-/ 3.30, 58-60 3 20-
3.50, 61-63 3.30-/ 3.70 en 64-^
3.70; 1000 stuks Eendeieren 2.30 «1
19 Kalkoeneieren 4.50.
BEVERWIJK, 8 Aug. 1934. De m,
dat de bloemkool Woensdag tengm^. m
daags tevoren geleden verliezen op de Ksal
markt aan de speciale veiling aan «a
sterke prijsdaling onderhevig zou zijn,
werd niet bewaarheid. Voor le s. warende
prijzen 10.30—15 70 en voor 2e s. ƒ2
5.60.
NOORDSCHARWOUDE, 8 Aug. 1934.
27000 K.G. Aardappelen: R. Duken ƒ150
2.70, Eigenheimers 4.20—/ 5, BI
Eigenheimers 4.10—5; 17500 K
Uien: uien 2.403.30, drielingen 2.30
2.80, gele nep 3.90-/ 4 30; 12300
K.G. Zilveruien: zilveruien 0.701.20,
drielingen 3.30—3.60, zilvernep 4.20
4.60; 7600 K.G. Spercieboonen 9.20
13.10; 50 K.G. Snijboonen 3.40
3.90; 4600 K.G. Roode kool 1-/ 1.30;
4100 K.G. Witte kool 0.80—1.20; 1800
K.G. Gele kool 2.102.20, alles pet
100 K.G.
PURMEREND, 8 Aug. 1934.
ver. Beemster, Purmerend en Omstreken'.
Aardappelen: BI. Eigenheimers 1-18—
1.48 per kist, 25 K.G.; Slaboonen: dubb.
1.18—1.38, dubb. z. dr. 1.78-/ 1-93,
enkele z. dr. 1.70 per kist, 15 K.G.; Snij
boonen: Stok 1.30—2.60, Stam (breede) -
0.45—1.65 per kist, 15 K.G.; Ro°d:
Aalbessen 4—16 per 100 K G.; Klap
bessen 20—50 cent per 10 K.G.; Perziken
1.805.40 per 100 stuks; Pruimen
5—24 per 100 K.G.; Komkommen
0.70—3 per 100 stuks; Tomaten: A
5-/ 8 en C 3—5 per 100 K.G j
Bloemkool 1.50—11 en Roode kool
3.40—8 per 100 stuks; Spinazie 50 ct
en Postelein 1830 cent pér kist, 6 K O'
Sla 0.50-/ 3.40 per 100 krop; Andijv*
36—74 cent per 100 kist; Wortelen 3.®"
8 per 100 bos; Uien 60-70 cent,
(drielingen) 45—70 cent en Uien nep f U'
per 25 K.G. Druiven: Frankenthalers 30-'
44 cent en Alicant 38—42 cent per KU
Meloenen: Suiker 8—35, Net 5—1
*n Annanas 10—28 per 100 stu»
Augurken: Middel 8—12 cent, Basterd
24 cent, Stek 12—14 cent en Bommen
cent per mand, 6 K.G. Appels: Codhn
wiek 4—10, Kardinaal Julet f 7—/ M
M. Gladstone 5-ƒ 12, Roode tulpap^
412 en Yellow Transparant "j,
alles per 100 K.G. Peren: Clapp's Favod»
716, Kruidenierspeer 4—/ 1
cose de Trevoux 5f 12, Suiketp-a
1.504, ales per 100 K G.
ZAANDAM, 8 Aug. 1934. Veilig
„De Zaanstreek". Sla 0.60—1-' jut
dijvie 30—60 cent per kist; Peen 5 ~l
per bos; Bloemkool 12—15 cent. 2^
Pieterselie 2—2% cent per bos; Sel®
3 cent en Uien 2—3'A cent per bos,
nen 5—8 cent en Snijboonen 5—8 h
pond; Komkommers 0,7—314 cent p
Rabarber 2—4 cent per bos; Spm' per
31 cent per kist; Postelein 35—""
kl. kist; Roode kool 2414 cent e 9^3eb
kool 5—6 cent per stuk; Stoofperen ct,
Tomaten 46 cent, Prolefieken cgi'.
Aalbessen 3—6 cent, Handperen 31 \y.
Appelen 5—10 cent per pond; "er
cent per stuk.