i
Alkmaarsche Courant
EEN EERESCHULD.
JiadiopcoQcamma ^nhhkm»
$euUCetoH
'jPxovinciaal 'Hleuws
Hsnderd Zis en Dertigste isarging.
DONDERDAG 23 AUGUSTUS
Een overval door
Chineesche piraten.
TSJOEUG-JI DE ZEEROOVERKONINGiN.
1 r v'
Studiekosten en
Studieverzekering.
A O
5 Vrijdag 24 Augustus.
HILVERSUM, 1875 M. (8.—
12.—, 4.-8— en 11.—12.—
VARA, de AVRO van 12.—4.— en
VPRO, AVRO van 8.—11.uur).
8.Gr.pl. 10.VPRO-morgenwij-
ding. 10.15 Deel. Ad. Bouwmeester.
10.30 Orgelspel Cor Steijn. 11.
Verv. deel. 11.15 en 12.Gr.pl.
12 30 Kovacs Laios en zijn orkest
2 30 Deel. Marie Meunier Nagte-
gaal. 3.Gr.pl. 4.Zenderwisse-
ling. 4.15 G.pl. 4.30 Voor de kinde
ren. 5.Klein-VARA-ensemble o.
1. v. F. Bakels. 5.30 De Fliereflui
ters olv. J. v. d. Horst. 6.Orgel
spel Joh. Jong. 6 20 Gr.pl 6.30
VARA-orkest olv. Hugo de Groot.
7.30 „De 16 September betooging''
(gr.pl. en causerie door K. Vor-
rink). 7.57 Herh. SOS-ber 8
Causerie ds. A. Noorman. 8.30 Uit
het Kurhaus te Scheveningen: Resi
dentie-orkest o. 1. v. C. Schuricht.
10.15 Vaz Dias en Vrijz. Godsd.
Persbureau. 10.50 Deel. Aj v. Dal-
sum. 11.12.Gr.pl.
HUIZEN, 301 M. (Alg. progr.
KRO). 8.—0.15 en 10.— Gr.pl.
11.30 Voor zieken en ouden van
dagen. 12.151.45 Orkestconcert.
2.Orgelconcert mmv. sopraan.
3.15 Gr.pl. 3.30 Solistenconcert.
4.45 Gr.pl. 5.Causerie. 5.30
7-Schlagermuziek. 7.15 Causerie
en gr.pl. 7.45 Schlagermuziek. 8.30
Vaz Dias. 8.35 Gr.pl. 8.45 Orkest-
concert en gr.pl. 10 30 Vaz Dias.
10.35—12.— Gr.pl.
DAVENTRY, 1500 M. 10.35 Mor
genwijding. 12.20 Orkestconcert o.
1. v. E. W. Maynard. 12.50 BBC-
dansorkest olv. Hall. 1.35 Ch.
Manning en zijn orkest 2.20 Mili
tair concert olv. Chandler. 3.20
Gr.pl. 3.50 Het Northern Studio
orkest olv. J. Bridge. 4.50 Hotel
Metropole-orkest olv. E. Colombo
5.35 Kinderuurtje. 6.20 Ber. 6.50
Orgelconcert R. Dixon. 7.20 BBC-
orkest olv. L. Woodgate, mmv N.
Gruhn, souraan. 8.20 BBC-sympho-
nieorkest olv. Sir Henry Wood, J.
Farrington, bas en Alma Moodie,
viool. 10— Ber. 1020 Lezing.
10.35 Voordracht. 10.40 Dansmu
ziek (gr.pl.) 10.5012.20 Jack
Jackson en zijn orkest.
PARIJS (RADIO-PARIS), 1648 M-
7.20 en 8.20 Gr.pl. 10.35 Orkest-
concert. 12.20 Symphonk*-concert o.
1 v. Letombe. 7.05 en 7.35 Gr.pl.
9 05 „La fille du tambourmajor",
operette van Offenbach Leiding:
Labis. 10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M- 12.20
2.20 Strijkorkest o.lv. Bendix.
3— Cello-recital. 3.20-5.20 Or
kestconcert o.l v. Andersen. 8.30
Omroep-sympbonie-orkest olv. Ma-
zurkiewicz, mmv. Irene Dubiska,
viool. 9 35 Gr.pl. 9.45 Verv orkest-
concert. 10.45—12-50 Dansmuziek
olv. Tuxen.
KEULEN, 456 M. 5.50 Gr.pl.
6.55 Gr.pl. 10.30 Orgelconcert
12 20 Ruhrland-orkest olv. Switing.
2 20 Gr.pl. 4.20 Radio-Schrammel-
kwartet. 4.50 Koorconcert olv. A.
Lossen. 5.35 Kwintetconcert. 7.20
Zang, sopraan en alt-sopraan. 8.30
Omroepkleinorkest olv. Eysoldt en
solisten. 11.20—12.20 Weragkamer-
orkest olv. Hartmann.
ROME, 421 M. 8 30 en 9.05 Gr.pl.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12 20 Gr.pl. 1.30—2.20 Salon
orkest. 5.20 Omroeporkest. 6.20 en
7.35 Gr.pl. 8.20 Omroeporkest m.
m. v. zangsoliste. 9 20 Concert uit
Knocke. 10.40—11.20 Dansmuziek.
484 M.: 12.20 Salonorkest. 1.30—
2.20 Gr.pl. en zangvoordr. 5.20
Radio-symphonie-orkest. 5.35 Gr.pl.
7.20 Zangdecl. 8.20 Voor oud
strijders. 9 35 Radio-Symph.-orkest.
10.30—11.20 Gr.pl.
DEUTSCHLANDSENDER, 1571
M. 8 30 Gevar. concert o. 1. v. E.
Prade. 10.20 Rep. 10.30, 10.45 en
11.06 Ber. 11.201.15 Verv. gevar.
concert.
GEMEENTELIJKE RADIO-
DISTRIBUTIE.
Lijn 1: Hilversum.
Lijn 2: Huizen.
Lijn 3: Lond. Reg. 1035
10.50, Daventry 10.501105,
Lond. Reg. 12.20—15.20, Daventry
15.20—17.35, Lond. Nat. 17 35—
19.20, Daventry 19.20—24.—.
Lijn 4: Parijs 10.3516.05,
Keulen 16.0519.20 Luxembourg
19.20—24.—.
Na 198 1934
i Reportage door Etoile H. van Stadt.
'J e komst van het
i1 oorlogsschip.
De lieden, die tot voor kort de ware be
manning van de „Flying Bird" vormden
waren in hun logies opgesloten. Tot onze
verwondering konden Mabel, John Baker
en ik vrij rondloopen. Kapitein Bailstone
was eveneens achter slot en grendel ge
bracht.
Wij hadden er geen notie van welk lot ons
te wachten stond. De „Flying Bird" stoom
de naar het een of andere onbekende doel,
de piraten bestuurden haar.
„Mooi landschap", merkte Mabel op, ter
wijl ze naar de kust tuurde.
„Prachtig", antwoordde Baker en spuwde
op het dek, juist toen Wright voorbijkwam
Die deed, of hij niets zag.
„Zegt u ook eens wat, mr. van Stadt!"
riep Mabel we toe.
Lust tot converseeren had ik niet en ik ver
wonderde mij over de frivole houding der ge
vangenen, die men eenige honderdduizenden
dollars lichter zou gaan maken, maar om
me een houding te geven, zei ik:
„Mooi weer!"
Opeens was er onrust aan boord te bespeu
ren De roovers stieten luide, onbegrijpelijke
kreten uit, maar aan hun gebaren kon men
zien, dat er iets bijzonders aan de hand was.
Op de cooimandabrug stond Wright en
naast hem gesticuleerde mr. Andrade en
wees naar de zee. Verrekijkers werden op de
horizon gericht.
„Dat moet een schip zijn", meende Baker,
piaar we zagen niets. Plotseling ontwaarde
Mabel een zwarte stip. Ingespannen bleven
we kijken.
John Baker haalde met niet geheel ver
antwoorde vroolijkheid zijn pijp voor de dag,
stopte hem en stak er de brand in.
„Mr. Baker", zei ik, „het staat nog abso
luut niet vast, dat dit een oorlogsschip is,
en als dat zoo mocht zijn, dan kan het wei
nig beginnen, omdat wij hier aan boord zijn.
De piraten sluiten ons eenvoudig op en zet
ten ons het mes op de keel. Als het oorlogs
schip een groote mond opzet, zijn we er ge
weest."
„Dat is niet waar", zei Baker, „dan kent
u de methoden niet. Ze zullen de „Flying
Bird" van onder tot boven willen doorzoeken
en als dat niet wordt toegestaan en ze weten,
dat er hier piraten aan boord zijn, schieten
ze onze boot desnoods in de grond met ons
er bij. Dat weten de heeren en daarom zul
len ze liever vluchten Daar gaan ze al!"
Inderdaad keerde zich een jonk van het
jacht af, daarna een tweede, tenslotte zeilde
de heele vloot weg.
„Moet u niet mee?" vroeg Baker spottend
aan Wright, die een beetje bleek zag en een
sigaret rookte. „We zullen jullie achterna-
zetten en ik zal niet rusten, voor u aan de
groote ra hangt van het schip, dat daar
aankomt."
„Dat zult u wel laten", zei Wright, „we
blijven hier aan boord en noemen ons weer
uw „Europeesche legertje". Kapitein Rail-
stone kan het bevel weer op zich nemen."
Baker was een oogenblik perplex, ik voelde
me zeer beklemd, maar daarna haalde
Baker de schouders op en riep:
„Hij wil ons bluffen, of de angst is hem
naar het hoofd gestegen!"
„Geen van beide,' zei Wright, „U zult
wel zoo vriendelijk zijn aan de oorlogssche
pelingen te verklaren, dat alles aan boord
oij u wel is, dat de jonken de „Flying Bird"
niet hebben aangevallen, omdat het een han
delsvloot was."
„Maak dat je wegkomt!" brulde Baker,
„anders vervroeg ik de executie."
„Kijkt u, voor u besluiten neemt, even
door dit toestel", adviseerde Wright. „De
groote jonk legt juist aan en u moet belang
stellen in wat er aan boord gebeurt."
Baker werd opeens bleek, rukte Wright de
kijker uit de hand na een snelle blik rondom
zich te hebben geworpen. De rest laat zich
begrijpen. Mabel, die naar haar kajuit was
gegaan, was niet teruggekeerd
t eerst leek het of Baker een beroerte
zou krijgen. Ik trok de kijker uit zijn hand
en richtte hem op de kust. Aan de wal ont-
Naar het Engelsch van Dorothea Gerard.
24)
Die ander was Malewicz en wij wisselden
onze eerste opmerkingen over dit onderwerp
onder de muziek, die de Mazurka begeleid
de, gedanst door menig vroolijk, jong paar
tje. Die feestelijkheid had niet plaats op
Ludniki, maar op Krasno, het verblijf van de
Lewicki's, waar alle buren uit den omtrek
genoodigd, even na Paschen dat dit jaar
heel vroeg was ter viering van het geboor
tefeest van Pan Lewecki, den vader van
Wladimir. Om dien jongen man daar op
het bordes te zien staan, met de schitterende
voorjaarszon op het satijn van zijn wam
buis blinkend en de stralende juweelen van
zijn gordel want ter eere van zijn ultra-
nationalen vader vertoonde hij zich dien dag
in nationaal costuum was op zichzelve
een tractatie voor ieder, die een open oog
had voor artistieke effecten. Het kon wat
theatraal genoemd worden, maar het was
schitterend! Vandaag was hij een sprookjes-
Ïrins in optima farma. Geen wonder dat
adwiga liefde voor hem had opgevat. Een
veel koudere fantasie dan de hare zou door
een dergelijke verschijning al ontvlamd zijn.
Wat een charme in de manier, waarop hij
de gasten ontving en één voor één naar zijn
reus van een vader geleidde, die doordat hij
dekte ik Mabel, die door piraten omgeven,
zich landinwaarts verwijderde.
„Miss Mabel zal niets overkomen, als ons
niets passeert", zei Wright, „u moet nu zelf
maar weten wat u doet.
Baker was genoodzaakt kapitein Railstone
op te dragen de bemanning in te lichten. Een
kwartier daarna was het oorlogsschip zoo
dicht genaderd, dat er vlaggeseinen konden
worden gewisseld. De kruiser bleek de „Soen-
jatsen" te zijn. Hij seinde:
„Is er bij u iets aan de hand??'
Wright, die zich naast den seiner had op
gesteld, beval:
„Alles wel."
„Waarom hielden uw radiosignalen plot
seling op?"
Weer beval Wright: „Installatie licht ge
havend". En de matroos seinde: „Installatie
licht gehavend."
„Voor iedere leugen een kogel", knorde
kapitein Railstone in zichzelf.
Het volgende signaal van de „Soenjat-
sen" luidde: „Wacht. We sturen een boot"
Een oogenblik aarzelde Wright. Toen liet
hij terugsignaleeren„Wij wachten op u"
Wright beklom daarop de commantfabrug
en zei, dat hij hoopte, dat niemand dom
heden zou begaan. Hij zei tot kapitein Rail
stone, dat die den officier van het oorlogs
schip maar in de kapiteinshut te woord
moest staan en hem een „drink" aanbieden
Niemand antwoordde iets, maar wanneer
we vrij in ons doen en laten waren geweest,
dan had de heer Wright waarschijnlijk de
langste tijd geleefd.
Aftrek van het inkomen mode-
lijk?
De examens zijn weer achter den rug.
Leeraren en leerlingen genieten hun
vacantie. De scholen staan leeg en ver
laten Maar buiten de scholen is de
spanning nog niet geweken, want ook
daar moeten beslissingen vallen en
wordt gewikt en gewogen. De ouders
zien zich gesteld voor de vaak moeilijke
kwestie wat zoon of dochter verder zal
moeten doen en voor de daarmee ver
band houdende vraag of papa betalen
kan, wat men gaarne zou zien gebeuren.
Vooral tegenwoordig zal het heel wat
hoofdbrekens kosten om vast te kunnen
houden aan wat men zich vroeger heett
voorgesteld. Mogelijkheden tot verdere
bezuiniging zullen worden overwogen
en het spreekt van zelf, dat ook de hooge
belastingen daarbij ter sprake zullen
komen Wij willen daarom eens nagaan
of de inkomstenbelasting ook rek ming
houdt met den last, dien men zich ap
den hals haalt, door zijn kinderen te
laten studeeren. Het zou toch een aan
merkelijke vermindring op den aanslag
geven indien men de studiekosten van
zijn kindern van het inkomen zou kun
nen aftrekken.
Het staat wel vast, dat zonder meer
de wet dezen aftrek niet toelaat. In het
aangiftebilpjet zal men tevergeefs zoeken
naar een vraag, waarbij men de studie
kosten van zijn kinderen kan vermel
den. En degene, die daarvan met een
toelichting gewag maakt, zal bij de ont
vangst van zijn aanslagbiljet bemerken,
dat de inspecteur aan die toelichting
geenerlei gevolg heeft gegeven.
Men 1 eeft op verschillende manieren
geprobeerd aan den aftrek een dusdani-
gen vorm te geven, dat hij valt onder de
posten, die de wet wel in mindering van
het inkomen toelaat. Op dit punt is tus-
schen fiscus en publiek veel strijd ge
voerd. Men heeft getracht de betaling
van de studiekosten door den vader te
gietefa in een zoodanigen vorm, dat de
vader verplicht is deze kosten aan zijn
zoon te betalen. De wet staat nl. toe pe
riodieke uitkeeringen, die men verplicht
is te betalen, van het inkomen af te
trekken.
en vernuftige vader 6loot met zijn zoon
een onderhandsch contract, waarbij de
zoon tegenover de verplichting van den
aan rheumatiek leed, bang was, zich aan de
scherpe voorjaarslucht bloot te stellen. Van
het begin tot het einde was Wladimir de ziel
van de feestelijkheid.
Op Krasno ging alles veel weelderiger
toe dan op Ludniki en natuurlijk was er voor
goede muziek gezorgd, zoodat, na verschil
lende overvloedige maaltijden, de dag beslo
ten werd op de eenige geëigende wijze voor
een Poolsche feestelijkheid, namelijk met een
dans. Zoo waren Malewicz en ik op eikaars
gezelschap aangewezen. In den beginne deed
hij niet veel moeite om te spreken; dit was
niet voor het eerst, dat wij beiden als toe
schouwers dienst deden, en hij had leeren
begrijpen, dat ik zijn stilzwijgen eerbiedigde.
Misschien vermoedde hij toen al, dat ik sym
pathie voor hem voelde, al had hij er nog
nooit een beroep op gedaan. Vandaag zin
speelde hij pas voor het eerst op de hem over-
heerschende gedachte.
„Die twee zullen een prachtig paar vor
men", zei hij, op een toon, of hit hem niets
aanging. Zijn blik rustte intusscnen op Jad-
was in 'n toiletje van lichtblauwe zijde, waar
onder allersierlijkst telkens haar slanke,
schoon-gevormde voeten te voorschijn kwa
men, terwijl haar gezichtje straalde van le
vendigheid en zij over het geheel dien dag
uitdagend schoon was. Er waren vele imita
tie- Jadwiga's in het vertrek; jonge meisjes,
in uiterlijk voorkomen tot denzelfden sfijl
behoorend want donker haar, buigzame
gestalten en levendige gezichtjes komen
neel veel voor in Polen maar Jadwiga
overtrof haar toch allen! Ik zou haar willen
vergelijken bij het uitverkoren exemplaar in
vader tot bet betalen van de kosten, van
zijn kant zich verbond om de studie vlot
te beëindigen. De rechter nam dit con
tract echter au serieux. Een ander beweer
de, dat zijn studeerende zoon en dochter
behoeftig waren. Men weet, dat de
ouders verplicht zijn hun behoeftige
kinderen te onderhouden en dat zij op
grond van deze verplichting, bevoegd
zijn de kosten daarvan van hun inkomen
af te trekken. Maar de rechter weigerde
den pootigen zoon en de flink uit de
kluiten gewassen dochter behoeftig te
verklaren, enkel en alleen omdat zij stu
deerende den kost niet kunnen verdie
nen.
Het middel gevonden.
Tenslotte heeft men echter het middel
toch gevonden om op vrij eenvoudige
wijze te verkrijgen, hetgeen de wet zon
der meer niet toestaat. De laatste jaren
wordt dit middel geregeld toegepast
door degene, die het weet. Het bestaat
hierin, dat men bij notarieele acte aan
zijn zoon of dochter schenkt een perio
dieke uitkeering van bijv. 125 per
maand, eindigend bij overlijden van
vader of kind. Zonder notarieele tus-
schenkomst gaat het niet, omdat een
dergelijke schenking alleen geldig is,
indien zij notarieel geschiedt. Maar te
genover de notarieele kosten staat een
wel belangrijke besparing van belasting,
vooral indien het inkomen van den
vader vrij belangrijk is. Wel wordt de
zoon aangeslagen voor het genot van de
uitkeering, maar hij betaalt daarvan
veel minder belasting dan de vader an
ders had moeten betalen.
De vreugde over deze wetstoepassing
moeten wij helaas temperen met de
mededeeling, dat zij niet kan plaats
hebben zoolang bet kind minderjarig
is, daar de wet bepaalt, dat schenking
van uitkeeringen aan minderjarige
kinderen niet van invloed is op het in
komen. Zoodra het kind echter op 1 Moi
van zeker jaar 21 jaar is, kunnen de
studiekosten voor het belastingjaar, dat
op dien eersten Mei aanvangt, worden
afgetrokken. Men verzuime echter niet
vóór den eersten Mei de schenkingsacte
gereed te hebben.
Deze contracten zijn langen tijd door
den fiscus met leede oogen aangekeken.
Men vond er iets onbehoorlijks in. Het
is daaraan toe te schrijven, dat de mo
gelijkheid van dezen aftrek nog lang
niet algemeen bekend is. Tegenwoordig
wordt deze wijze van handelen echter
volkomen toelaatbaar geacht; ook de
meest correcte belastingbetaler behoeft
zich daarvan niet te onthouden.
Studieverzekering.
Wij willen thans nog iets zeggen over
de z.g. studieverzekering, die ten doel
heeft over de noodige gelden te kunnen
beschikken, indien de kinderen den leef
tijd bereiken, dat hun studie groote
financieele offers vergt. Deze verzeke
ring komt in verschillende vormen voor.
De premie kan in eens zijn betaald, in
welk geval men niets van het inkomen
kan aftrekken. Wordt een jaarlijksche
premie betaald, 'dan kan te zamen met
andere verzekeringen, zooals bekend,
hoogstens 100 en hoogstens 5 pet van
het inkomen worden afgetrokken en
.-nudie ver zekering biedt du-s fiscaal geen
voordeelen.
Men moet met den inhoud van de po
lissen van deze verzekeringen zeer voor
zichtig zijn. Er komen verzekeringen
voor, krachtens welke de vader op bijv.
i-jarigen leeftijd van hol kind, niet een
bedrag in eens, maar bijv vijf jaarlijk
sche uitkeeringen van een zeker bedrag
ontvangt. Wij hebben wel polissen ge
zien, die fiscaal zeer ongunstig waren
geredigeerd. In het algemeen zij men met
contracten, waarbij men zich een jaar
lijksche uitkeering verzekert, op zijn
hoede. Men wende zich tot een accouu-
tant of tot den inspecteur met een out-
werp-contract en stelle zich op de hoog
te van de fiscale gevolgen.
een bouquet van één soort bloemen, dat, of
schoon van dezelfde kleur en denzelfden
vorm als z'n buren, toch ieder kenmerkende
eigenschap van de soort meer in treffende
mate bezit.
Toen ik zoo vaag mijn instemming had be
tuigd met hetgeen Malewicz zei, ging hij
peinzend voort:
„En toch was het zóó niet de bedoeling
van haar vader".
„Had hij dan al plannen voor haar ge
maakt? Ze was toch nog maar een klein
kind toen hij stierf".
„Ja, dat ik ook zoo, maar toch had hij een
plan klaar, dommige vaders zien al zoo ver
vooruit, weet u. Hij had zelfs een echtgenoot
voor haar bedacht. U raadt nooit wien?"
„Neen, hoe zou ik dit nu kunnen raden".
„Niemand anders dan uw onderdanigen
dienaar", zei Malewicz met stroeven, harden
lach, die pijnlijk was om aan te hooren.
„Maar zooals u ziet: de dooden krijgen
niet altijd hun wenschen vervuld, zoo min
als de levenden", voegde hij er op nauw
hoorbaren toon bij. Toen ging hij voort: „Ik
zal ook niet zeggen, dat het bepaald zijn be
doeling was; waarschijnlijk was het meer
een inval Mijn vader was een oude vriend
van hem en hij dacht zeker, dat hij mij daar
mee een goeden dienst zou bewijzen. U
heeft zeker wel gehoord dat Pan Zielinska
over het geheel zeer vriendelijk voor mij
was?"
Hij keek mij doordringend aan, .wijl hij
dit voeg, en ik antwoordde bevestigend,
daar ik ook werkelijk van Jadwiga had ge
hoord, dat haar vader bij meer dan één ge
Indien men zich een uitkeering ge
durende een zeker aantal jaren bedingt,
is het voor de inkomstenbelasting het
voordeeligst, indien men deze uitkeering
bij overlijden laat overgaan op zijn eif-
genamen zonder meer. De uitkeering is
dan, wat de wet noemt, niet van het le
ven afhankelijk, hetgeen voor de toe
passing der wet gunstig is. Er zijri ech
ter verzekeringspolissen geweest,' die
bepaalden dat de uitkeering bij het over
lijden van den verzekerde overging op
zijn weduwe en eerst daarna op zijn
erfgenamen. In den zin der wet op de
inkomstenbelasting is een dergelijke
uitkeering, die niet zonder meer op de
eifgenamen overgaat, maar eerst uit
sluitend aan de weduwe ten goede
komt, ten volle als inkomen belastbaar.
Een verzekerde zag zich dan ook aan
geslagen voor een jaarlijksche uitkoe-
ring van bijv. 1000, terwijl hij vroeger
de gestorte premies maar voor een
zeer klein deel van zijn inkomen had
kunnen aftrekken. De verzekeringsmaat
schappijen zullen tegenwoordig in haar
polissen deze klip wel omzeilen, maar
men doet toch goed bij het sluiten van
een studieverzekering zelf op te letten.
BLOEMBOLLENSANEERING.
Naar we vernemen heeft ook de afd.
Winkel en Omstreken van het Holl. Bloem-
bollenkweekersgenöotsehap vergadert, even
als elders verschillende vereenigingen van
bloembollenkweekers ter bespreking van het
saneeringsplan 1934.
Heftig werd geprotesteerd tegen de minis-
trieele teeltbeschikking, waarbij een heffing
op <Je teeit wordt gevraagd van 4 per Are
voor tulpen en narcissen. De vergadering
legenheid hulp had aangeboden aan den
zoon van zijn overleden vriend, maar ook,
dat deze hulp steeds geweigerd was.
„Hij was excentriek in vele opzichten; de
gedachte, om mij tot schoonzoon te kiezen,
is daarvan wel een bewijs. Ik geloof, dat
Pani Jadwiga mij rekent tot de heeren van
middelbaren leeftijd".
Ik wist, dat dit niet geheel waar was, of
schoon door een verschil van een tien a
twaalf jaren Malewicz nooit een speelkame
raad was geweest in den zin zooals Wladi
mir, vandaar dat hij ook niet het privilege
genoot, dat hij bij zijn voornaam werd ge
noemd.
„Excentriek?" herhaalde ik. „Ik heb ge
hoord, dat hij meer dan excentriek was!"
„Dat hij gek was zeker? Iemand zal u de
geschiedenis wel verteld hebben?"
„Ja, de geschiedenis werd mij verteld,
maar ik weet niet, wat ik denken moet van
die krankzinnigheid. Zegt u eens even. Pan
Malewicz", drong ik, in een aanvechting
van nieuwsgierigheid, want de gelegenheid
leek mij te schoon om die verloren te laten
gaan, „is u ook die meening toegedaan?"
Even trok zijn blik den mijne, toen keek
hij het vertrek rond.-
„Welke andere verklaring zoudt u er
voor weten?" vroeg bij, op lang niet zoo'n
beslisten toon als gewoonlijk.
„Ik heb er géén of liever te veel om er
een keuze uit te doen".
„Zoo? Mag ik ze dan eens hooren?"
Ik deelde nu in grove trekken ae romance
mee, die ik zelve had opgesteld, naar aan
leiding van het gehoorde, zoowwel als de
was van oordeel, dat als een dergelijke hef
fing werkelijk grind wordt, mèt de bollen
heel wat kweekers door de regeering „inge
nomen'' worden en verdwijnen.
Verder hoorde men vele grieven tegen de
Kweekerscentrale over het late uitbetalen van
de surplus-bolien, het behandelen van ver
zoekschriften aan de Kweekerscentrale, waar
men nooit taal of teeken op krijgt en het op
zoo korten termijn eischen van inlevering
van bloembollen, waardoor velen niet klaar
konden komen voor de inlevering.
Ook bleek, dat door administratieve fou
ten van sommigen inlevering werd gevraagd,
waar dat heelemaal niet geoorloofd was,
met de bedreiging, dat wanneer men op de
vastgestelde datums niet inleverde, voor de
crisistuchtrechtspraak-commissie te worden
gedaagd.
Het bleek uit de vergadering, dat tal
rijke kweekers niet hebben ingeleverd.
Daar men uit het vakblad nog niet had
vernomen, wat meq van de zijde van het
H. B. G. zal doen voor de kweekers om de
heffing van Utrecht zooveel mogelijk te
reduceeren, werd de motie aangenomen,
waarin met aandrang aan de directie van
het H. B. G. wordt verzocht, in verbinding
te treden met de Algem. Vereeniging voor
Bloembollencultuur en de Bond van Kleine
Kweekers om gezamenlijk geen poging on
beproefd te laten, het bedrag der teelthef-
fing tot een zoo laag mogelijk bedrag te
reduceeren en om de directie te verzoeken,
een protestvergadering te Haarlem te orga-
niseeren, waar alle kweekers tegenwoordig
kunnen zijn om te protesteeren tegen de
ministerieele teeltbeschikking en tegen de
handelingen van de kweekerscentrale tegen
over de kweekers.
Uit Je vergadering bleek heel sterk, dat
men het liever zonder regeeringsinmenging
stelde dan op deze manier.
De kweekers hebben destijds wel om een
variaties op dit thema. Hij luisterde met ge
spannen aandacht.
„Denkt u, dat ik dicht nabij de waarheid
ben?" vroeg ik tenslotte.
Hij haalde de schouders op.
„Hoe zou dit nu kunnen zijn? Waarom zou
ik er meer van weten dan ieder ander?"
vroeg hij ongeduldig. „De wereld meent, dat
hij krankrzinnig was en misschien heeft de
wereld wel gelijk!"
„Misschien. Maar liever dan de opinie
van de wereld zou ik hebben die van den
ouden Franschen monnik, die het slachtoffer
is geworden".
„Hij was niet zoo heel oud. Zeker nog
geen vijftig".
„Hebt u hem gezien?" vroeg ik verrast.
„Zeker".
„Dood of levend?"
„Alle twee. Heeft u niet gehoord, dat hij
ons aan huis te geweest, eer hij naar Ludni
ki ging? Wij lagen op zijn weg, ziet u".
„Neen, dat had ik nog niet gehoord'" ant
woordde ik, met steeds stijgende belangstel
ling. „Wat voor indruk kreeg u van hem?
Hieldt u hem voor een beschaafd mensch en
Franschman?"
„Een Franschman was hij zeker en ik ge
loof ook wel, dat hij beschaafd was".
„Maar u was hij toch geheel vreemd?"
ja!"
„Zou hij uw vader ook een vreemde zijn
geweest?" peinsde ik overluid. ,Uw vader is
in zijn jeugd ook in Parijs geweest, maar
toen was hij al overleden, nietwaar?"
„Hij was twee jaar te voren gestorven".
Ik dacht een oogenblik na:
(Wordt vervolgd).
