Alkmaarsche Courant
DE GROOTE
TUXEDO WERELDPUTSCH
BEGONNEN
TUXEDO
INKWARTIERING
tmnieiws
^Rechtszaken
Honderd Zes en Dertigste Jaargang.
ZATERDAG 6 OCTOBER
MR. ROBINSON CRUSOE.
Alkmaarsch Bioscoop Theater.
isfutë de
BI) SIGARETTEN-WINKELIERS.
JtoMnêaof mii &et pu&£Uk.
FLYING DOWN TO RIO.
Een schitterende dans
en operettefilm in Cinema
Americain.
De directie der C. A. brengt deze week
een hoofdnummer zoo vlot en aantrek
kelijk als men slechts zelden te zien
krijgt. Prachtige muziek, zeldzaam ge-
ensceneerde en uitgevoerde dansen en
een boeiend verhaal. Iedereen betreurt
aan het slot dat de film uit is en ver
schillende scènes zou men o zoo gaarne
nog eens willen zien.
Roger Bond is de bandleider in een
groot hotel in Miami. Zijn muziek is
meesleepend en de aardige vrouwtjes
zijn steeds een attractie voor hem. Op
zekeren dag heeft hij ook een Brazili-
aansche onder de bezoekers. Deze weet
hem tot een dans over te halen, maar de
hotel-etikette onder het nieuwe régime
verzet zich hiertegen en Roger met zijn
band worden ontslagen. Wat nu? spoe
dig is er een nieuw contract. De band is
geëngageerd voor de opening van een
nieuw etablissement in Rio de Janeiro.
Op zeer handige wijze weet Roger daar
in zijn vliegmachine heen te vliegen in
gezelschap van de schoone Braziliaan-
sche en de gedwongen landing op Haïti
is beide niet onaangenaam. De liefde
triomfeert, maar Dolores bedenkt dan
dat zij in Rio reeds zoo goed als ver
loofd is en de gebruiken in Brazilië zijn
op dit gebied streng. In de prachtige
stad Rio de Janeiro speelt zich dan de
geschiedenis verder af. De band-leden
maken er kennis met het muzikale le
ven en het dansen en dan krijgt men een
schitterende demonstratie te zien van
de Carioca. Niet zoo maar eens een kort
scènetje, maar een grootsch opgenomen
uitvoering zoowel wat de muziek als het
dansen betreft. Fred Astaire, een der
beste dansers van Amerika, en Ginger
Rogers krijgen daarbij ook gelegenheid
om te laten zien wat zij kunnen en zij
doen voor de Brazilianen niet onder.
Het Tangonummer, gedanst op de mu
ziek van Bond's nieuwe compositie
„Moonlight", is niet minder bekoorlijk
en ten slotte brengt de opening van het
nieuwe gebouw de sensatie van het
vliegtuigen-ballet, of liever het dansen
der girls op vliegmachines. Inderdaad
iets origineels. Komt het ten slotte nog
in orde tusschen Dolores en haar mu
zikale vriend? zult gij vragen. Ja na
tuurlijk en wel door de opoffering van
den verloofde Julio.
Dolores del Rio en Gene Raymond
hebben de hoofdrollen uitmuntend ge
speeld. Fred Astaire bleek opnieuw een
prima kracht als acteur en als danser
en Ginger Rogers was opmerkelijk goed
als de refreinzangeres.
Niemand mag met de komende feest
dagen verzuimen deze grootsch opge
zette film te gaan zien. Alleen de ballet
ten zijn een bezoek al meer dan waard
en de muziek is zeer meesleepend en
wordt door artisten uitgevoerd.
Het voorprogramma brengt een boei
end journaal en een komisch nummer
m drie acten, getiteld: „Met Gladys op
stap". U behoeft van deze Gladys echter
niets kwaads te denken, want zij is
maar neen, dat moet gij zelf maar gaan
zien.
Maar de nieuwe dans, de Carioca, zal
door deze film in onze stad beroemd
worden.
Douglas Fairbanks, deze naam alleen
zegt al veel, en dat dit geenszins overdreven
is, blijkt wel uit deze uiterst spannende
avontuurlijke film.
Jammer genoeg ziet men Douglas tegen
woordig niet meer zoo dikwijls spelen als
vroeger, maar zeker is dat hij de kunst be
zit om op te treden als eminent hoofdver
tolker in avonturenfilms. Men kan de film
met een gerust hart gaan bekijken in het
A.B.T. Mr. Robinson Crusoë (in de hoofd
rol Douglas Fairbanks) is in een woord keu
rig. Niet alleen dat deze film avontuurlijk
geestig en romantisch is, maar ook het onge
repte natuurschoon, zooals men dat alleen
aantreft langs de Zuidzee, heeft er toe bijge
dragen, dat zij door een ieder gezien mag
worden.
Ofschoen in het geheel niet noodig, komt
Douglas op de idee, als hij met een paar
vrienden op een jacht langs de kusten der
Zuidzee vaart, om eens als tweede Robinson
Crusoë te spelen. Als hij met dit voorstel bij
zijn vrienden aankomt, willen ze hem niet
gelooven. Maar ze moeten hem wel gelooven
als hij met z'n vrienden gewed heeft, dan het
water in springt en naar land zwemt, zonder
dat hij iets bij zich heeft dan alleen z'n
hondje, dat hem achterna is gezwommen.
Dat hij zich geweldig kan behelpen in de wil
dernis blijkt al gauw. Binnen enkele weken
heeft hij zulke geweldige en orgineele werk
tuigen gemaakt, dat hij zich in alles kan
redden. In alles heeft hij zich beholpen,
zoo raar kan men zich niet indenken of hij
heeft het op primitieve wijze nagemaakt. Als
het zoo enkele weken is doorgegaan krijgt
hij bezoek van een koppensneller, die hem z'n
hoofd wil afhakken. Wat Douglas me dit
ventje doet, is allervermakelijkst, want hij
kraakt hem, en net als hij hem als rijdag
wil aanstellen, weet de sneller bij Douglas
te ontvluchten. Op dit moment echter doet
Douglas een betere vangst, en wel in z n
valstrik, die hij heeft uitgezet. Een aardig
halfbloedje (Maria Alba) van een naburig
eilandje is van haar aanstaanden man, met
wien ze volgens hun wetten moest trouwen,
wig gevlucht, en toevallig bij Douglas n
de val geloopèn. Wat hij hier mee beleeft, is
Ze zijn gekomen! Met millioenen. En millioenen vol
gen om de stormloop van het publiek te weerstaan.
De overwinning is hun. Want elke Tuxedo bezit méér
goede eigenschappen dan welke soortgenoot ook.
Zij weten, dat zij stuk voor stuk de lucht in
gaan. Maar zij weten óók, dat de overgave van
den Hollandschen rooker dan onvoorwaardelijk is.
Ziedaar dus een wederzijdsche overgave en ver
broedering, eenig in de historie I
ROOKERS VAN NEDERLAND! Loopt storm op de
Tuxedo-scharen. Voor slechts 15 cent worden U 20
Tuxedo's geleverd. Elke goede sigarettenwinkelier
zal U binnenkort op zijn eigen wijze in zijn etalage
kenbaar maken, dat hij Tuxedo's in kwartier heeft.
dol-vermakelijk, maar de last hiervan is veel
erger. Gelukkig is Douglas op alles nogal
voorbereid, en weet hij zich overal door heen
te slaan. Op het laatste nippertje komen ech
ter zijn vrienden hem nog te hulp, anders
had het allicht anders kunnen afloopen. Als
hij dan weer goed en wel aan boord van z'n
jacht is aangekomen, is ook z'n halfbloedje
meegekomen, wat niet direct bij hem in den
smaak valt, maar waar hij zich toch op aar
dige wijze over ontfermt. Al met al een film.
die, naar wij gelooven, op een goed bezoek
mag rekenen.
Het voorprogramma bestaat uit binnen- en
buitenlandsch nieuws, 2 aardige teeken
filmpjes, en een leuke twee-acter van een
pension, waar de gasten zulke levenmakers
zijn en zulke rare dingen uithalen, dat ze
ten slotte op straat moeten gezet worden.
Het geheel mag dus geslaagd genoemd
worden.
VOORJAARSPARADE.
Victoria-Theater.
Het zijn gemoedelijke films, die rol
prenten van Weenen vóór den grooten
oorlog. De schneidige militairen zijn al
leen nog maar gevaarlijk voor de harten
der jonge, bekoorlijke Wienerinnen en
als de regimentsmuziek voorbijtrekt,
blijft geen vrouw binnenshuis en loopen
drommen menschen hossend en sprin
gend voor de militairen uit.
Des avonds danst men bij Heuriger de
oude Weensche walsen en in de Wein-
stuben en biertuinen zijn overal gezel
lige priëeltjes, waar precies plaats is
voor twee personen, een man en een
vrouw.
Het middelpunt van die gemoedelijke
Weensche wereld is der alte Kaiser,
Franz Jozelf, die in deze film natuurlijk
niet in eigen persoon optreedt, maar
vervangen is doorPaulHörbiger,die hem
bedriegelijk nabootst en 'n goedigen mo
narch van hem gemaakt heeft, die om
dat hij niet alleen keizer van Oosten
rijk maar ook koning van Hongarije is,
er pleizier in heeft een typisch Hon-
gaarsch meisje als Marika op audiëntie
te ontvangen.
Daarmee zitten we eigenlijk al mid
den in de geschiedenis van deze film en
omdat We vooraan beginnen moeten,
vertellen we, dat 'n alleraardigste Hon-
gaarsche in nationale dracht op een
jaarmarkt van een waarzegster te hoo-
ren krijgt, dat zij met een edelman of
met een kunstenaar zal trouwen. Zij
besluit naar Weenen te gaan en reist
op een hooiwagen naar haar tante, die
in de oude keizerstad een bakkerij heeft.
Toevallig komt zij door haar Hon-
gaarsch costuum op een gemaskerd bal
terecht, waar men haar voor een ver-
kleede barones aanziet, en waar zij ken
nis maakt met een hopeloos verliefden
baron.
Eenmaal bij haar tante gevoelt Mari
ka Franziska Gaal evenwel heel
wat meer voor een jongen korporaal van
de stafmuziek, die zoo heerlijk en met
gevoel op een Turkschen trom kan
slaan. Muziek maakt haar nu eenmaal
zwak en het gevolg is dan ook een af
spraak tusschen beiden om elkaar bij
Heuriger te ontmoeten, hoewel de tuin
voor militairen verboden is. Er zijn drie
militaire zondaars, die daar met hun
bruidjes den hemel gevonden hebben,
maar juist op het oogenblik, dat de kor
poraal, die in zijn hart ee'n componist is.
een nieuwe marsch ontdekt heeft en aan
de verzamelde menigte voorspeelt, komt
de overste op inspectie, zoodat de korpo
raal vier weken in arrest gaat.
Marika bakt 't muziekpapier i. d. brood
jes, die haar tante voor het ontbijt van
den keizer levert en vraagt daarin te
vens een audiëntie aan. Dan ontvangt
Franz Jozef het meisje en belooft haar,
dat de muziek door een regimentskapel
gespeeld zal worden en wanneer ten
slotte heel Weenen er op uittrekt om de
voorjaarsparade bij te Vronen, is het
voor Marika de groote dag, dat zij haar
verloofde aan den keizer mag presen
teeren, die hem tot kapelmeester be
noemt.
Theo Lingen speelt in deze film de
tragi-comische rol van den verliefden
baron, die door zijn onverstandig op
treden aan het verkeerde meisje en
wat voor een meisje gekoppeld
wordt. De geheele film is vol komische
tafreeltjes en het kostelijke spel van
Franziska Gaal maakt van dat alles een
alleraardigst geheel, waarvan men van
ganscher harte kan genieten.
Wie nog eens de gemoedelijkheid van
het oude Weenen wil ondergaan, wie bo
vendien een geestige en buitengewoon
goed gespeelde film wil zien, mag een
bezoek aan het Victoria-Theater deze
week niet verzuimen.
Vooraf gaat een uitgebreide serie
binnen- en buitenlandsch nieuws
w.o. de 8 Octoberfilm 1933 een inte
ressante éénacter, waarin eerste klas
cabaretartisten optreden en een werke
lijk geestige screensong.
NIFUWE NEDERLANDSCHE FILM.
„Blokkade"' onder regie van
Willem van der Hoog.
Binnenkort kan man de eerste vertoo
ningen tegemoet zien van de Neder-
landsche detectivefilm „Blokkade". De
hoofdrol wordt gespeeld door Louis de
Vrie6, terzijde gestaan door Liesje San
ten, die de vrouwelijke hoofdrol voor
haar rekening heeft genomen, terwijl
verder medespelen Anne Marie Barbas,
Jacque6 Reule, Lou den Hartogh, Betty
Brent, Elsy Keppler etc. De muzikale
gedeelten zijn verzorgd door Melle
Weersma en zijn band met Ann Royce,
verder door „De Ramblers" onder leiding
van Theo Uden Masman, Beuker en
Denijs met Chiel de Boer.
Regisseur is Willem van der Hoog,
aan de camera stonden Willem Bon met
W- K. Eisma en Jan Koelinga, geluids
technicus was G. Saan, architect A.
Kom ter en décorbouwer Van der Lugt.
De Nederlandsche spoorwegen en de
K. L. M. verleenden hun medewerking
voor de achtervolgingscènes. De Ned.
Spoorwegen stelde geruimen tijd een
Dieseltrein ter beschikking en de K. L.
M. haar vliegtuigen.
EEN DRANKZUCHTIGE WERKSTER.
Wegens diefstal vier maanden
tegen haar geëischt.
Een 50-jarige werkvrouw moest zich gis
teren verantwoorden wegens diefstal van
ruim 100 aan zilvergeld uit een harer
werkhuizen te Amsterdam. Bij huiszoeking
was een zakje met zilvergeld in het fornuis
gevonden het bedrag kwam ongeveer over
een met dat wat gestolen was. De vrouw, die
aan den drank is verslaafd en die al eerder
met de justitie in aanraking is geweest, ont
kende hardnekkig. Volgens haar was het in
het fornuis gevonden geld een spaarduitje,
dat zij eerlijk had verdiend.
Haar zoon, die bij haar inwoont en die
haar zoo weinig mogelijk geld in handen
faf, om te voorkomen dat ze er drank voor
ocht, wist van een spaarduitje niets af. Bo
vendien bleek, dat zij nog korten tijd geleden
iemand geld ter leen had gevraagd. Ook het
over de vrouw uitgebrachte rapport luidde
ongunstig.
De Officier van Justitie mr. .Van Dulle-
men kon de verdediging van verd. niet aan
vaarden. Spr. requireerde een gevangenis
straf van vier maanden wegens diefstal.
De verdediger mr. van Gilse pleitte vrij
spraak, subs. drong hij op elementie aan.
Vonnis 19 October.
WREED TIJDVERDRIJF.
Student lokt musschen met
brood, om ze daarna dood te
schieten.
Omstreeks 31 Augustus van dit jaar
werd de Utrechtsche politie in kennis
gesteld met een ergerlijk geval van die
renmishandeling. Het was de omwonen
den aan den Gruttersdijk namelijk opge
vallen, dat er uit het venster van een
der huizen op de zich op een plat bevin
dende musschen werd geschoten. De
dieren bleven half of geheel dood op het
plat liggen, of wel vielen op straat, om
daar als speelgoed voor de kinderen te
dienen. Een der buren is tenslotte de
politie gaan waarschuwen en deze toog,
vergezeld van een inspecteur van Die
renbescherming op onderzoek uit. Het
bleek alras, dat de schoten werden ge
lost uit het raam van het huis, waar een
student op kamers was, die de schoten
loste. Als reden hiertoe gaf hij op „een
hekel aan musschen" te hebben. Hij
scheen verder zijn geschiet op tamelijk
groote schaal uit te oefenen, tenminste
de heele buurt ergerde zich aan dit ge
doe. Er werd zelfs beweerd, dat de schut
ter eerst brood op het plat strooide en
als er dan genoeg vogels waren aan
komen vliegen, schoot hij ze dood.
Donderdagmiddag had, naar het U. D.
meldt, deze student zich voor den poli
tierechter voor zijn dierenmishandeling
te verantwoorden. De 24-jarige jonge
man, die tandheelkunde studeert, maak
te in het geheel niet den indruk van den
student, die in min of meer brooddron
ken bui dergelijke dingen uithaalt. In
tegendeel, hij was een ernstige jonge
man, die zich bedeesd gedroeg, en nau
welijks hoorbare antwoorden gaf op de
vragen, welke hem werden gesteld. In
geen geval zou men hem capabel achten
tot de wreedheden welke hij had begaan.
Waarom hij nu eigenlijk op musschen
schoot?
„Omdat ik een hekel aan ze heb, en
omdat ze schadelijk zijn."
De officier van justitie, mr. Quarles
van Ufford: „Wat doen musschen nu in
's hemelsnaam voor schade".
De student vertelde toen een heel ver
haal van musschen, die in zijn geboor
teplaats, een klein dorpje in Friesland,
schadelijk waren. Ze bevuilden daar de
daken en maakten zoodoende het regen
water, dat daar voor drinkwater wordt
gebruikt, ongenietbaar. Algemeen wer
den musschen daar dan ook als schade
lijk beschouwd.
De officier. „En omdat ze nu in Fries
land het dak bevuilen gaat u ze hier in
Utrecht aan den Gruttersdijk doodschie
ten."
Het wapen waarmee geschoten werd,
werd ook eens nader bekeken; het bleek
een luchtpistool te zijn, dat een aardige
capaciteit bezat. De jongeman verklaar
de, dat hij op een afstand van ongeveer
zes meter op de musschen schoot mot
looden kogeltjes. Al6 hij een musch ge
raakt had bekommerde hij zich er ver
der niet al te veel om, en de buren had
den dan ook verscheidene diertjes ge
vonden met stuk geschoten kop, kapotte
vleugels en pooten en dergelijke ver
wondingen. Óm te bewijzen, dat hij toch
nog niet zoo heel erg slecht met ze
omsprong verklaarde de student verder
dan nog, dat wanneer hij een musch
aangeschoten had en het dier bleek niet
geheel dood te zijn, hij nogmaals een
schot loste om het uit zijn lijden te hel
pen.
De officier van justitie zei in zijn re
quisitoir deze dierenmishandeling zeer
ernstig te vinden. Het schieten op deze
weerlooze dieren is feitelijk nog erger
dan wanneer twee menschen elkaar te
lijf gaan; menschen kunnen zich ten
minste tegen elkaar verdedigen. Boven
dien heeft het dooden van musschen
geen enkel doel en was er voor den jon
geman ook geen enkele reden toe. De
dieren hadden hem niets gedaan en al-
