Tragische thuiskomst wijlen Koning Alexander
J&juitenland
Aankomst te Split Zondagnacht om 4
uur.
Ontroering allerwege.
No. 243
ALKMAARSCHE COURANT van Maandag 15 Ociober 1934.
Een menigte van 100.000.
Na den moord.
Koning Alexander was
gewaarschuwd.
De teraardebestelling van
wijlen minister Barthou.
PolïTieke BGftSttlgtïTJ in
Europa sedert 1900.
De havenstad Split in Zuid-Slavië had
zich reeds Zaterdag in rouwgewaad ge
huld. Het eskader, dat den koning terug
bracht, werd immers reeds in de avond-
"Sl«cht weer en storm in
de Middellandsche Zee bezorgden echter
-vertraging den geheelen avond en den
geheelen nacht wachtte men. Van alle
buizen hingen zwarte rouwvlaggen, met
zwart floers gesluierd, vaak omgeven
rnet brandende kaarsan.
De menigte, die zich door de nachte-
i'jke straten bewoog,kan stellig op
100.000 worden geschat. Het scheen of
de geheele kustbevolking was samenge
stroomd, om den koning een laatsten
groet te brengen.
Om vier uur 's ochtends groepeerden
zich de afgevaardigden van de gemeen
ten en-officieels lichamen op den haven
kant, en om vijf uur klonken de eerste
saluutschoten van den Zuid-Slavischen
oorlogsbodem en kustbatterijen, waarin
zich dreunend het klokgelui van de ka
thedraal en het paleis van Diocletianus
mengde. Op de reede gingen vijf Engel-
sche kruisers, met het admiraalschip
Queen Elisabeth, voor anker. Op de ha
venkade was een monumentale katafalk
opgericht, geheel met zwart doek over
trokken en geflankeerd door zuilen,
waarop vuren vlamden.
De aankomst.
Om half zes komt de Dubrovnik in 't
zicht, en kort ntfi zessen stroomt zij lang
zaam de reede op. De valreep wordt
neergelaten: de eerste, die aan boord
gaat, is Prins Arsène Karageorgewitsj,
de oom van den dooden koning, gevolgd
door de leden van de regeering, den
voorzitter van den Senaat en den vice-
president van het Skoepsjila. Zij hebben
een treurige ambtshandeling te verrich
ten. Zij moeten officieel vaststellen, dat
het inderdaad de koning is, die is terug
gekeerd. De kist wordt een oogenblik
geopend, ord na een korte formaliteit
opnieuw te worden verzegeld.
Intusschen is van het Engelsche ad
miraalschip Queen Elisabeth een sloep
gestreken, waarin de Britsche admiraal
Fisher plaats neemt met zijn staf. Even
later gaat van den Franschen kruiser
Colbert eveneens een sloep van boord,
die den Franschen minister van marine
aan wal brengt. Reeds een oogenblik
later dragen de officieren van den oor
logsbodem Dubrovnik de kist met het
koninklijke stoffelijke overschot van den
kruiser op den wal, om haar op de
katafalk te plaatsen.
Het volkslied schijnt de kist tegemoet
te zingen, die de officieren langzaam
schrijdend, trede voor trede omhoog
dragen; de troepen presenteeren het ge
weer, vaandels en vlaggen buigen zich
in diepen, langen groet. Watervliegtui
gen strooien rozen en anjers, vele oi
eieren zijn hun ontroering niet meer
meester, van eenige vaandeldragers sid
deren de handen, terwijl tranen over
hun gezicht rollen. De doodsche stilte
wordt slechts verbroken door het snik
ken uit de menigte, het geronk der mo
toren en de stooten van het zware artil-
leriegeschut
Aartsbisschop Irene uit Sjibenik ver
richt een korte inzegening.
Het défilé.
Dan begint een eindeloos défilé mi
litaire troepen, nationale vereenigingen
en publiek. Publiek: daaronder vele, vele
boeren en boerinnen in hun nationale
kleederdrachten, allen dik onder het
stof; zij hebben den urenlangen weg
uit hun dorpen te voet afgelegd om bij
dit afscheid te kunnen zijn. In de Parij-
sche patriarchale denkwijze is hun
vorst immers geen Kral, geen koning,
maar hij is hun Gospodin, hun heer. Zij
hebben hem kransen en kleurige een
voudige veldbloemen meegebracht, die
zij aan den voet van de katafalk neder-
leggen.
vroegere leider van de Sloween-
sche volkspartij, de abt Korosjetej, eerst
minister-president, dan politiek gevan
gene van de koninklijke dictatuur, staat
lang weenend naast de kist. Op het
oogenblik dat geheel Zuid-Slavie zijn
grooten koning beweent, moet al het an
dere vergeten zijn, laten wij l€™n
werken voor Jugo Slavië, zegt hij.
Be morgennevel is opgetrokken, zon
nestralen buigen zich om het grije om
de katafalk. Om half tien wordt de kist
door tien officieren uitgedragen naar
het station, waar zij in den hoftrein
wordt geplaatst en een half uur later ie
het afscheid ook hier voltrokken.
Te Belgrado.
Om half zeven klonk van de Turksche
vesting Kalimegdan het eerste schot, dat
aankondigde dit het stoffelijke over
schot des konings op vaderla.ndschen
grond was teruggekeerd. Etke vijf mmu-
ten werd het saluut herhaald tot de
plechtigheid in Split was gee^igd.
De stad heeft de laatste hand aan
haar rouwkleed gelegd. In de s^'®ch€
orthodoxe kathedraal werd geen god
dienstoefening gehouden de kerk wor
voor de bijzettingsplechtigheid des
™gs gereed gemaakt. De vrouwen die
men op straat ziet, zijn mts!uitend
het zwart gekleed. Vrouwen en dochters
van staatsambtenaren en van pers
die in eejiigerlei betrekking tot het
ninklijk huis 6taan, dragen zwaren
rouw; de mannen met zwarten das en
een rouwband om den arm.
De straten der binnenstad, die anders
s avonds vol leven zijn, zijn uitgestor
ven; leden van families waar men de
oude Servische tradities in eere houdt,
verlaten hun woning niet.
Prins George naar Belgrado.
De Hertog van Kent (Prins George) is
uit Londen per vliegtuig naar Parijs
vertrokken, waar hij zijn verloofde, prin
ses Marina en haar ouders zal ontmoe
ten.
Met hen zal hij naar Belgrado reizen
per trein, om de begrafenis bij te wonen
van koning Alexander. De hertog zal
ongeveer een week buitenslands vertoe
ven.
De dader zou een zekere
Wlada Georgrief zijn.
Van welingelicht zijde wordt verno
men., dat men in Joego-SLpvië thans ge
looft te weten, wie den dader van den
moordaanslag te Mprseille is. Na publi
catie van 'zijn portret in de bladen zou
den zich onafhankelijk van elkaar twee
Zuid-Servèn, die op' verschillende plaat
sen woonden en geruimen tijd in Sofia
hebben gewoond, bij de autoriteiten heb
ben gemeld. Zij verklaarden, dat volgens
de foto's de dader een zekere Wlada
Georgief moest zijn, die den bijnaam
droeg van Tsjroe Nozemski en lid was
van de I.M.R.O., de beruchte Macedoni
sche Revolutionnaire Organisatie.
Georgief, die té Kazenitza geboren is,
stond bekend als terrorist. In 1924 heeft
hij Hadi Dim'of Vermoord, iri verband
waarmee hij gevangen werd genomen.
Later zeg hij echter kans te ontvluch
ten. Hij trad toen toe tot de revolution
naire organisatie van- Michailiëf, in
welke organisatie hij o.a. als chauffeur
dienst deed. Later werd hij met speciale
opdrachten naar het buitenland gezon
den. Zoo zou hij ook met de Kroatische
emigranten Pertsjetz en Pawalitsj in
contact zijn getreden.
De Joego-Slavische en Bulgaarsche
autoriteiten werken nauw samen om
alle duistere punten ten aanzien van
Georgief op te helderen. Uit Sofia zou te
Belgrado zelfs reeds een bericht zijn ont
vangen, waardoor de Joego-Slavische
vermoedens bevestigd worden.
Opwinding in Bulgarije.
Het bericht, dat de identiteit van den
moordenaar van koning Alexander is
vastgesteld in den persoon van den Ma-
cedonischen Bulgaar, heeft in Roemenië
groote opwinding veroorzaakt.
Zoodra te Sofia de eerste berichten
uit het buitenland omtrent den moorde
naar van koning Alexander bekend wer
den, heeft de Bulgaarsche politie een
onderzoek ingesteld, om na te gaan, of
hij werkelijk lid is geweest van de eeni
ge maanden geleden ontbonden Imro.
De resultaten van het onderzoek zijn on
middellijk ter kennis gebracht van de
politie te Belgrado en te Parijs, ten ein
de de vaststelling van de identiteit te
vergemakkelijken. De Bulgaarsche poli
tie zet inmiddels haar nasporngen voort.
Nog een slachtoffer te Marseille.
De filmoperateur Dhcombs, die
bij den moordaanslag op koning
Alexander tt Marseille aan het
filmen was en toen gewond
werd, is aan een hersenbloeding
gestorven.
Hij wilde echter niet van zijn
reis afzien.
Van betrouwbare zijde wordt verno
men, dat koning Alexander herhaalde
malen tegep een bezoek aan Frankrijk
is gewaarschuwd, omdat hij daar zijn
noodlot tegemoet zou gaan. joen hij zijn
reis naar Parijs zou ondernemen, aldu6
verhaalt Alexanders kamerdienaar, die
hem reeds van' zijn jeugd af heeft ge
diend, heeft de koning een gesprek ge
had met koningin'Maria, die hem be
zwoer niet naar Parijs te vertrekken,
omdat hem daar iets vreeselijks te wach
ten stond.
De koning, aldus ging de bediende
voort, antwoordde echter, dat hij zijn
voorgenomen reis niet kon opgeven,
daar zij van groot belang was voor de
politiek van vrede op den Balkan.
Maar ook van andere zijde heeft men
den koning gewaarschuwd. De voorzit
ter van het Joegoslavische Huis van Af
gevaardigden, Koemanoedisj, heeft spe
ciaal daarvoor zijn verblijf te Istanboel
onderbroken. Hij is in allerijl naar Bel
grado teruggekeerd om den koning voor
zijn reis naar Parijs te' waarschuwen,
omdat er een samenzwering bestond,
die zich ten doel stelde op Franschen
bodem een aanslag te plegen op zijn
leven. De koning antwoordde ook Koe
manoedisj, dat hij niet van zijn reis
naar Parijs kon afzien.
Peter terug naar school?
Volgens artikel 40 van de Joegoslavi
sche grondwet moet de koning binnen
het koninkrijk wonen. Men tracht nu
echter, naar Reuter verneemt, middelen
en wegen te vinden waardoor het den
jongen vorst mogelijk zal worden naar
Engeland terug te keeren ter voltooiing
van zijn studies.
De plechtigheid op de Esplanade
des Invalides.
Tot negen uur Zaterdagmorgen duurde
het délilé van de belangstellende Parijsche
bevolking langs de baar om den te Marseil
le bij den moordaanslag op koning Alexan
der om het leven gekomen minister van
buitenlandsche zaken, Barthou.
Te één uur Zaterdagmiddag begon de
lijkstoet zich op te stellen langs de Quai
d'Orsay nabij het ministerie van buitenland
sche zaken, waar de lijkkist gedurende twee
dagen stond opgebaard in de Salon de 1'
Horloge.
Een reusachtige menigte had zich langs
den weg opgesteld, die de stoet zou volgen,
langs de Quai dOrsay tot de Pont Aelex-
andre.
Politie en militaire troepen hadden voor
een afzettingscorden langs den geheelen
weg gezorgd.
Het was ruim half twee, toen de stoet zich
in beweging zette, voorafgegaan door eeni
ge bereden afdeclingen van de Garde Ré-
publicaine. Dan volgden vier rijtuigen,
zwaarbeladen met ontelbare kransen en
bloemstukken.
Getrokken door zes paarden reed hier
achter het affuit, waarop de lijkkist ge
plaatst was, die geheel bedekt was met een
reusachtige vlag in de kleuren van Frank
rijk. Naast het affuit schreden officieren, die
de kussens droegen met de ordeteekenen van
den overledene.
Eenige soldaten volgden de lijkkist, en
achter hen schreed, voor de leden der regee
ring uit, de president der republiek, Lebrun,
gevolgd door de voorzitters van Kamer en
Senaat en de ministers.
Op de Esplanade des Invalides staan ter
weerszijde van den rijweg twee tribunes op
gesteld, rechts een voor de familieleden,
leden der regeering en genoodigden, links
voor de delegaties. In het midden staat de
op vier zuilen rustende catafalk, waarop de
kist geplaatst zal worden. De catafalk is
eveneens bedekt met de Fransche driekleur
en ter zijde is een reusachtige krans van
eikenloof ertegen aan geplaatst.
De geheele weg waar de stoet langs trekt
hoort men slechts het geschuifel van de pas-
seerende rouwstoet en van tijd tot tijd de
tonen van een treurmarsch der gardemuziek,
afgewisseld door het doffe geluid der om
floerste trommel. De brandende straatlan
tarens langs den weg zijn met rouwfloers
omhangen.
Het is ongeveer twee uur als de kop van
de stoet op de Esplanade des Invalides aan
komt. Voor de catafalk houdt het affuit halt
en officieren dragen de kist op de catafalk.
Rede van
Doumergue.
minister-president
Als allen gezeten zijn, beklimt minister
president Doumergue het spreekgestoelte
links van de catafalk tot het uitspreken van
de rouwrede.
Hij zegt, dat het onmogelijk is een volle
dig overzicht te geven van het leven en de
werkzaamheden van Louis Barthou, zoodat
hij slechts het voornaamste daaruit zal aan
stippen. Zijn geheele leven werd beheerscht
door zijn liefde voor het vaderland. Zijn
generatie heeft de nederlaag gekend en de
tragische gebeurtenissen van 1870 hadden
een zoo diepen indruk ep hem gemaakt, dat
de richting waarin zijn verdere leven zou
gaan, erdoor bepaald werd. De mannen van
zijn generatie hebben zich gewijd aan het
herstel van Frankrijk, en Frankrijk heeft
Barthou gediend op alle mogelijke wijzen.
Schrijver en philosoof zoowel als politicus
heeft hij ook op cultureel gebied zijn plichten
tegenover Frankrijk vervuld en heeft hij ook
Frankrijk's taal, natuur en kunst lief gehad.
Hij zag Frankrijk als dat, wat de natuur
het had geschonken en wat zijn bewoners
door noesten arbeid er van hadden gemaakt.
Als hij zijn land bedreigd achtte aarzelde
hij niet op heldhaftige wijze te doen wat hij
noodig meende. Hij was het die als minister
in 1913 in de Kamer de invoering van den
driejarigen dienstplicht voorstelde en door
zette, waardoor het in 1914 mogelijk was
weerstand te bieden aan een vreemde inva
sie, en het hoofd te bieden aan een doodelijk
gevaar.
Barthou begreep ook, dat het niet vol
doende was den vrede te willen om hem te
verkrijgen. Daarom was het ook noodig in
vredestijd te zorgen voor de krachten, die
den vrede konden handhaven en het recht
beschermde.
Toen zijn zoon op de slagvelden van den
Elzas viel, aldus Doumergue, heb ik de
tranen in zijn oogen en zijn smart om dit
verlies gezien, maar hij bleef zijn plicht
doen, en toen hij in Februari geroepen werd
om de portefeuille van buitenlandsche zaken
op te nemen, hebben wij opnieuw samenge
werkt. In deze acht maanden heeft hij den
vrede bevorderd door een politiek van toe
nadering tusschen alle volken, die van goe
den-wik zijn. Hij bracht - persoonlijk contact
tot stand met alle leidende politici vail
Europa en hij stierf aan de vooravond van
een bezoek aan een naburig land, -waarheen
hij wilde trekken om eenige nog bestaande
misverstanden uit den weg fe ruimen.
Hij stierf aan de zijde van een nobel, wijs
en ridderlijk koning, die door denzelfden
vredeswil was bezield als hij en die vervuld
was vap dezelfde vriendschap jegeos Frank
rijk, die wij jegens Joego-Slavië koesteren.
Zijn dood en leven, dat hij offerde voor het
vaderland, zij ons allen een voorbeeld. Door
den nauwen band," die het gezamenlijk ver
lies tusschen twee volken legt, dient hij
zijn vaderland nog zelfs na zij dood.
Toen Doumergue zijn rede beëindigd had
en van het spreekgestoelte was afgedaald
defileerden de troepen, waarbij alle Fran
sche wapenen en legerafdeelingen, alsmede
legerafdeelingen uit de koloniën en een af-
deeling Spahi's uit Marokko vertegenwoor
digd waren, langs de catafalk, vervolgens
werd de stoet opnieuw geformeerd en werd
de kist overgebracht naar de Dome des Inva
lides, waar een muzikaal rouwprogram
werd uitgevoerd als einde der officieele
plechtigheid.
De nieuwe ministers in Frankrijk
De nieuwe ministers Rollin en Marij
chandeau hebben gister op het Elysée
een officieel bezoek gebracht aan den
President der Republiek Lebrun.
Men verwacht, dat Doumergue nog
Zondagavond of Maandagmorgen de
vrijgekomen portefeuille van Justitie
den Senator Marcel Regnier zal aanbie
den. Door het aftreden van Chéron en
Sarraut en den dood van Barthau wordt
de Senaat momenteel nog slechte door
Laval in de regeering vertegenwoordigd
Derhalve zou Doumergue er prijs op
stellen, een senator tot opvolger van
Chéron te benoemen. Marcel Regnier
maakt deel uit van de radicaal-socialis
tische Senaatsfract.
De „Jour" verklaart te hebben verno
men dat Chéron kort voor zijn aftreden
een ontwerp-verordening tot beperking
van de persvrijheid in den ministerraad
zou hebben ingediend.
Uit Parijs wordt nu gemeld, dat minis
ter-president Doumergue door tusschen-
komst van Laval aan senator Regnier
de portefeuille van Justitie heeft aange
boden. Regnier heeft echter medege
deeld, dat hij dit aanbod niet kan accep
teeren, daar hij er den voorkeur aan
geeft algemeen rapporteur van de se-
naats-commissie van financiën te blij
ven.
MOEILIJKHEDEN MET DE
DUITSCHE KERK.
Befooging van trouw aan dr. Meiser.
Uit München wordt aan de „Daily Tele-
graph" gemeld, dat aldaar Zondag indruk
wekkende betoogingen van aanhankelijkheid
aan Dr. Meiser, die, zooals men weet door
Rijksbisschop Dr. Mueller van zijn functie
is ontheven, hebben plaats gehad.
Na den kerkdienst hebben de Protestanten
zich naar het paleis van Dr. Meiser, die
„huisarrest" heeft begeven. De bisschop ver
scheen op het balcon en zegende de geloovi-
ge schare.
De bisschop sprak den kerkgangers toe en
vroeg hen met waardigheid „stand te hou
den", hij verzekerde zelf niet te zullen toe
geven.
Generaal von Epp, Rijksstadhouder in
Beieren, en roomscne katholieke geestelijken
hebben gisteren, aldus het blad, twee uren
lang met Hitier geconfereerd en er bij den
Fuhrer op aangedrongen het geschil te re
gelen. Hitier weigerde evenwel te interve-
nieeren.
REORGANISATIE FRANSCH
KABINET.
Laval krijgt buitenlandsche zaken.
In den ministerraad van Zaterdagavond is
de reorganisatie van het Fransche kabinet
voltrokken In de plaats van Barthou is
Laval, tot dusverre minister van koloniën,
benoemd tot minister van buitenlandsche
zaken. In de plaats van den afgetreden mi
nister Sarraut is Mardhandeau, tot dusverre
burgemeester van Reims, benoemd tot mi
nister van binnenlandsche zaken. De vroegere
minister van economische zaken en afge
vaardigde Rollin is tot minister van koloniën
benoemd.
Chéron afgetreden.
De minister van justitie Chéron heeft den
ministerpresident zijn ontslag aangeboden
om zijn taak te vergemakkelijken.
Doumergue heeft het ontslag aanvaard en
in het begin van de volgende week zal voor
zien worden in de benoeming van een nieu
wen minister van justitie.
De ministerraad heeft verder besloten, dat
staatspresident Lebrun naar Belgrado zal
gaan om Frankrijk te vertegenwoordigen bij
de bijzettingsplechtigheden voor wijlen
koning Alexander. Lebrun zal vergezeld wor
den door den minister van oorlog, maar
schalk Pétain. den minister van marine Piétri,
en den minister van Luchtvaart Denain.
Deze laatste zal aan het hoofd van een
eskader vliegtuigen naar Belgrado vertrekken.
Sarraut heeft in een zitting officieel zijn
aftreden bekend gemaakt. Hij deed- verder
mededeeling van de maatregelen, die hij ge
troffen heeft tegen drie hooge ambtenaren.
De controleur-generaal bij de algemeene
politie, Sisteron, is evenals de prefect van het
departement Bouche du Rhone en den di
recteur der Surété Générale van zijn post
ontheven.
Regnier wil geen minister van
Justitie worden.
Minister-president Doumergue heeft door
tusschenkomst van o minister van Buiten
landsche Zaken Laval, senator Regnier de
portefeuille van Justitie aangeboden.
Regnier heeft evenwel verklaard, dat hij
zich door dit aanbod wel is waar zeer ver
eerd gevoelt, doch dat het hem niet mogelijk
is het aanbod aan te nemen, aangezien hij er
dc voorkeur aan hecht algemeen rapporteur
te blijven van de senaatscommissie van
Financiën.
Minister-president Doumergue zal thans
hedenochtend zijn bemoeiingen voortzetten.
DE SPAANSCHE OPSTANDELINGEN.
Vandaag zou te Madrid het
werk hervat worden.
Terwijl Zaterdag den geheelen dag de
telegrafische verbinding met Madrid ver
broken was en geen enkel contact kon wor
den verkregen, is Zaterdagavond omstreeks
negen uur een bericht ontvangen, volgens
hetwelk de minister van binnenlandsche za-
Schrikbarend lang is de lijst van politieke
aanslagen, die in de eerste 30 jaren van deze
eeuw in Europa zijn gepleegd. Wij zullen
slechts die aanslagen bespreken, die geleid
hebben tot den dood van staatshoofden of
regeeringsgeleiders, want als men aan deze
lijst nog wilde toevoegen die aanslagen, die
of geheel mislukten, of slechts tot verwon
dingen hebben geleid, dan zou het aantal
minstens het dubbele bedragen. Verder
wordt niet in aanmerking genomen het groo
te aantal politieke aanslagen en moorden die
in de loop van dit jaar in Midden-Europa
zijn gepleegd.
In de lijst van slachtoffers moeten in de
eerste plaats worden genoemd aartshertog
Frans Ferdinand en zijn gemalin, wier dood
in Serajewo de aanleiding was tot den we
reldoorlog. Het oude OostenrijkHongarije
verloor door moord den Oostenrijkschen mi
nister-president graaf Stürgkh en in den tijd
der omwenteling den toenmaligen Hongaar-
sche minister-president graaf Tisza, het nieu
we Oostenrijk bondskanselier dr. Seipel,
wiens vroegen dood moet worden toegeschre
ven aan de gevolgen van zijn verwondingen,
en tenslotte bondskanselier dr. Dollfuss.
Sedert het begin van deze eeuw werden de
volgende staatshoofden het slachtoffer van
een politleken aanslag: koning Humbert van
Italië (Juli 1900), dan in Juni 1903 koning
Alexander en koningin Draga van Servië, in
Februari 1908 koning Carlos van Portugal
met zijn zoon, kroonprins Filips, in Maart
1913 koning Carlos van Griekenland en in
Juni 1918 de laatste Russische Czaar met zijn
familie. In den na-oorlogtijd waren het de
Poolsche staatspresident Narutovicz, die in
December 1922 in Warschau werd doodge
schoten, evenals in Mei 1932 president Dou-
mer in Frankrijk.
Onder de hooge Europeesche regeerings-
personen, die sedert 1900 op gewelddadige
wijze den dood vonden, opent de Russische
minister-president Stolypin de tragische rij.
Hij werd in September 1911 het offer van
een revolver-aanslag, nadat reeds in Augus
tus 1906 een bomaanslag op hem gepleegd
was, waarbij 30 personen, waaronder twee
kinderen van den minister-president, werden
gedood. In November 1912 viel als volgend
slachtoffer de Spaansche minister-president
Canalejas, in Mei 1915 de Portugeesche mi
nister-president Joas Chagas, die door een
senator werd doodgeschoten, in den na-oor-
logstijd de minister-president van den Beier'
schen revolutietijd Kurt Eisner, wiens moor
denaar graaf Arco Valley was, in 1921 dé
Spaansche minister-president Dato, in Octo-
ber van hetzelfde jaar de Portugeesche mi
nister-president Granjax, tegelijk met drie
van zijn ministers, in Juni 1923 de Bulgaar
sche minister-president Stambuliski, in De
cember 1933 de Roemeensche minister-presi
dent Duca.
Onder meer buitengewone politici moet
men den Russischen minister van binnen
landsche zaken, v. Plekwe noemen, die in
Juli 1904 ten offer viel aan een bom van de
nihilisten. In Mei 1916 werd de beroemde
Russische monnik Gregor Rasputin ver
moord, die reeds in Juli 1914 door een vrouw
met een dolk zwaar gewond was. In Januari
1919 werden in Berlijn Karei Liebknecht en
Roza Luxemburg door hun vervolgers op
de vlucht gedood, in April van hetzelfde
jaar werd de Saksische minister van oorlog
Neuring door demonstranten in de Elbe ge
worpen en, terwijl hij zwom, door geweer
schoten vermoord.
ken van Spanje mededeelt, dat de vakver-
eenigingen in Madrid besloten hebben
Maandag het werk door hare leden te doen
hervatten, zocdat heden alles weer nor
maal zal zijn. Intusschen kan nog steeds
met Madrid geen telefonische verbinding
verkregen worden en wordt alleen toege
staan telegrammen te wisselen, welke echter
onder strenge militaire censuur staan.
Caballero gearresteerd.
De Spaansche socialistische en vakver-
eenigingsleider Largo Caballero is Zon
dagmorgen in zijn woning gearresteerd.
Naar uit Madrid gemeld wordt zou de
stad weer haar normaal uiterlijk hebben
herkregen. Er rijden weer meer trams, de
winkels zijn open en de openbare bedrijven
werken weer normaal.
De transportarbeiders, een deel der keil-
ners en der bakkersgezellen hebben het werk
hervat. De stakingsleiding van den onder
grond is gearresteerd.
In geheel Spanje, Asturie uitgezonderd,
zou rust heerschen. De dorpen in de ver
schillende provincies, waar de opstande
lingen zich hebben teruggetrokken en ver
schanst, worden stuk voor stuk door de re-
geeringstroenen omsingeld en ingenomen.
Oviedo, Gijon, Aviles en andere steden
zijn in handen der regeering. Een revolu-
tionnair centrum bestaat nog slechts in het
mijndistrict van Mieres.
Uit officieele verklaringen van de Spaan
sche regeering blijkt verder, dat de opstan
delingen zich in massa overgeven. Men ver
wacht, dat de laatste centra der revolution-
nairen binnen 48 uur vernietigd zullen zijn.
DE GEZONDHEIDSTOESTAND
VAN DEN PAUS.
Het slot van het Eucharistisch
congres te Buenos Aires.
Zaterdag verluidde, dat de gezondheids
toestand van den Paus in verband met de
gebeurtenissen in Spanje, Frankrijk en Zuid-
Slavië door de groote bezorgdheid welke
Z. H. gevoelt, minder goed genoemd moet
worden, in verband waarmede de radio
toespraak, welke hij gisteren voor het
Eucharistische congres te Buenos Aires rca
houden, niet doorging. De uitzending werd
beperkt tot een eenvoudige zegening.
Het twee en dertigste Eucharistische Con
gres te Buenos-Aires is besloten met een
algemeene vergadering, waarin op de
500.000 pelgrims een dringend beroep werd
gedaan de leering van het heilige sacre-
ment naar het vaderland mede te nemen.
Het einde van het congres was gisteren
een pontificale mis, een processie en een Te
Deum.
