Na den dood van Barthou en Poincaré.
De leider der Alexander-verzetplegers.
0En»\E.ERAD,a
8
BxtgeÜfksch
Politieke plannen en vooruitzichten.
JLuliopcogtamma
Buitenland.
Zelfverzekerdheid van revolverpolitici.
Lijn 3: Droitwich 10.35—24
Lijn 4: Keulen 10.30-19.20,
GESTIKT OP DEN EIFELTOREN.
(Van onzen correspondent.)
Het is alsof we niet meer uit de begrafe
nis-atmosfeer kunnen komen! De aanslag te
Marseille, de teraardebestelling van Louis
Barthou, de reis van president Albert Lebrun
met de andere autoriteiten naar Belgrado,
het overlijden van Raymond Poincaré, het dé
filé in het Pantheon, de plechtigheid in de
Notre-DameIn de Fransche bladen niets
aan posthume lofspraken en weinig opwek
kende kiekjes van doodkisten; in de radio
niets dan orgelklank en een speaker die met
bewogen stem het voortschrijden van een
lijkstoet beschrijft. In combinatie met het
sombere regenweer van de laatste dagen,
waaraan in den herfst zelfs Parijs niet ont
komt, strekt dit alles niet tot het scheppen
van optimisme en luchtigheid in een oordeel
over de politieke gebeurtenissen, die zich op
zichzelf toch reeds allerminst vroolijk lieten
aanzien.
Het heengaan van Poincaré treft als het
verdwijnen van dit schouwtooneel van elke
belangrijke persoonlijkheid, die er een plaats
van beteekenis op heeft ingenomen, maar
heeft overigens geen invloed op de gebeurte
nissen. Sinds een paar jaar speelde hij, hul
peloos lijder geworden, praktisch geen rol
meer. Zijn ongelooflijke werklust bleef hem
tot het laatst beheerschen, en als hij kon,
zette hij zich nog aan zijn schrijftafel, en leg
de de verlamde linkerhand met de rechter op
het vel papier, om voort te schrijven aan zijn
Mémoires. Maar de kracht begaf hem, en het
elfde deel is, op enkele zijdjes na, ongeschre
ven gebleven, zijn belangstelling was tot het
laatst levendig, doch de hulde die president
Doumergue hem in zijn lijkrede voor het
Pantheon gebracht heeft als raadsman van
de opeenvolgende regeeringen beantwoordde
niet geheel meer aan de werkelijkheid. Zijn
werk was afgedaan.
Veel grooter is het verlies dat Frankrijk
treft door het vermoorden van Barthou, die
in weerwil van zijn twee-en-zeventig jaren
nog een geweldige werkkracht ontwikkelde.
Hij beheerschte feitelijk de heele buitenland-
sche politiek, en de actie door Frankriik uit
geoefend eerst om Rusland in de plaats te
stellen van den ontrouwen Poolschen bond
genoot, daarna om de banden met Italië
weer aan te halen, was geheel en al zijn
werk. Barthou praatte veel, en sommige van
zijn uitingen, zooals die te Genève tegen Ge-
nève, aan het laatste banket van de Volken
bondspers, hebben aanleiding gegeven tot
gerechtvaardigde kritiek, maar hij handelde
ook, en stond elk oogenblik klaar om den
trein te nemen voor een of andere nuttige
onderhandeling. Dat en het ernstige nadeel
door den aanslag te Marseille aan zijn poli
tiek van toenadering tusschen Frankrijk en
de Kleine Entente eenerzijds en Italië ander
zijds toegebracht, maken dat zijn opvolger
een moeilijken taak krijgt.
De politiek wordt voortgezet.
Natuurlijk zal die politiek worden voortge
zet, en ook Mussolini blijft bereid in dezelfde
richting voort te werken. De vraag is maar
hoe het nu verder in Zuid-Slavië loopen zal,
en of de regeering daar bij machte zal blij
ken de opwinding onder de bevolking tegen
Hongarije en Italië, waar de samenzweer
ders vrij hun gang hebben kunnen gaan, en
eenigszins ook tegen Frankrijk, waar de be
waking van hun vorst zoo volstrekt onvol
doende is geweest, te bezweren. Dit zal eerst
over eenigen tijd beoordeeld kunnen worden,
vooral indien, zooals te verwachten is,
Duitschland voortgaat het vuurtje aan te
blazen, in de hoop op een uiteenvallen van
de Kleine Entente. Intusschen zal Pier re La-
val, die de onderhandelingen met Italië reeds
weer heeft aangeknoopt, maar die zich eerst
in dit alles moet inwerken, een zwaren tijd
hebben.
Ook voor de inwendige Fransche politiek
heeft de moord te Marseille groote beteeke
nis gehad, nu als gevolg van de sancties die
tegen de hooge politie-ambtenaren genomen
moesten worden tevens de minister van bin-
nenlandsche zaken, Albert Sarraut, is afge
treden, en nu men van de gelegenheid ge
bruik gemaakt heeft om Chéron, tegen wien
als hoofd der justitie gegronde grieven gere
zen waren om zijn gebrek aan energie bij het
opsporen van de schuldigen in de zaak-Sta-
visky en van de moordenaars van den raads
heer Prince, eveneens te verwijderen.
Een „repiatrage", een oplappen van een
ministerie, tast altijd zijn kracht en zijn
weerstandsvermogen aan. Daarom heeft pre
sident Doumergue steeds zooveel moeite ge
daan om te verhinderen dat het daartoe ko
men zou. Nu het onvermijdelijk geworden
was zijn de onderlinge verschillen, die in een
kabinet van wapenstilstand tusschen de par
tijen als gevolg van zijn gemengde samen
stelling altijd voorkomen, ernstiger gewor
den, omdat de vervulling van de opengeval
len plaatsen niet aller goedkeuring weg
draagt, en men is hier een beetje ongerust
over hetgeen er gebeuren zal als de volgende
maand de Kamers weer bijeenkomen.
De splijtzwam aan het werk.
In verschillende partijen is de splijtzwam
aan het werk en staan de voorstanders van
een voortzetting van den Godsvrede tegen
over hen, die 't schipperen met de eigen be
ginselen, dat er een noodzakelijk gevolg van
is, slechts noode verdragen. De neo-socialis-
ten, die zich door de aanwezigheid van hun
leider Marquet nooit hebben laten weerhou
den in meerderheid ertegen te stemmen, schij
nen van plan hem thans maar heelemaal uit
hun partij te zetten. De radicalen zullen op
hun aanstaand congres te Nantes waar
schijnlijk in meerderheid hun president Her-
riot wel volgen, maar men acht het niet on
mogelijk, dat een deel der linksche elementen
zich afscheidt, en aansluiting zoekt bij het
gemeenschappelijke front van de socialisten
en communisten, met welke ze zich ten slotte
meer verwant gevoelen dan met de behouden
den van de nuances Tardieu en Louis Marin.
Dit alles zou zich wel eens kunnen uiten in
een vermindering van het aantal aanhangers
van het kabinet in de beide Kamers.
Grondwetsherziening.
Het gevaar daarvoor wor it aanmerkelijk
verhoogd, doordat president Doumergue van
plan schijnt te zijn in de allereerste plaats
zijn voorstel tot Grondwetsherziening er
door te halen, en daarvoor de beide Kamers
te Versailles in een congres te doen bijeenko
men. Doumergue oordeelt dat het volstrekt
noodig is het gezag van de regeering te ver
sterken, en een van de middelen die hij daar
toe voorstelt is den president van den minis
terraad het recht te geven de kamer re ont
binden zonder dat hij 't daartoe, zooals de
grondwet thans nog voorschrijft eens is niet
alleen met den president van de republiek,
maai ook met aeïï senaat. Niet jen onrechte
is hij van meening dat de houding van de
Kamer, waar elk voorstel eindelooze discus
sies en amendementen uitlokt, het voor een
regeering vrijwel onmogelijk maakt nuttig
werk te doen, Doordat de sterkste partij zoo
wel in de Kamer als in den Senaat nog altijc
die der radicaal-socialisten is, heeft een mi
nister-president die mocht willen probeeren
de Kamer naar huis te sturen al heel weinig
kans daarvoor, de toestemming van den Se
naat los te krijgen. Bovendien heeft de eenige
keer dat hier een Kamer ontbonden is, die
van 1877, door maarschalk Mac-Mahon, met
het beruchte „ministère du seize mai" zulk
een ongunstigen indruk achtergelaten, dat de
ontbinding hier nooit, zooals in Engeland
tot een normaal regeermiddel geworden is
Drijft nu Doumergue toch zijn wil door,
dan moet eerst in de beide Kamers een wet
worden aangenomen, waarin verklaard
wordt dat er aanleiding bestaat de Grond
wet te herzien. Het verkrijgen van een meer
derheid daarvoor vormt het voornaamste
beletsel dat de regeering te overwinnen zal
krijgen, want het verzet tegen een derge'ijke
verklaring is in beide Kamers groot. De
linksche partijen in de Chambre der Députés
beschouwen het plan van Doumergue, de
ontbinding in bepaalde gevallen gemakkelij
ker te maken, als in zijn aard fascistisch, en
zijn er daarom tegen. De Senaat ziet een deel
van zijn invloed vervallen indien de president
van den ministerraad voortaan het recht
krijgt de Kamer te ontbinden zonder de tot
dusver vereischte senatoriale goedkeuring, en
het is dus zeer begrijpelijk dat de Senatoren
er niet zeer warm voor gestemd zijn. Daatom
zal het een zware haal zijn de wet die de
procedure der herziening mogelijk moet ma
ken in de twee Kamers erdoor te krijgen.
De grief der linksche groepen.
De grief van de linksche groepen in de
Kamer dat president Doumergue door een
ontbinding te vergemakkelijken den fasmsti-
schen kant zou willen opgaan is in theorie
niet zeer gegrond. Immers de grondwet
schrijft voor dat op elke ontbinding binnen
drie maanden nieuwe verkiezingen moeien
volgen, en ze heeft dus de beteekenis van een
beroep op de kiezers, om een tusschen regee
ring en Kamer gerezen verschil van meening
te Beslechten. Het beginsel is daarom zoo de
mocratisch mogelijk. Mén moet echter wel
degelijk rekening houden met de werkelijk
heid. Vele Kamerleden .zijn dikwijls maar met
een kleine meerderheid gekozen, en hun her
kiezing is allerminst verzekerd. Een verkie
zingscampagne is bovendien voor alle afge
vaardigden een lastige, inspannende en
vooral dure corvée, en het is hun verre van
aangenaam daartoe gedwongen te worden
voordat de vier jaar van hun mandaat, op de
beëindiging waarvan ze het recht hadden ie
rekenen, om zijn. Daarom is de kans groot
dat, wanneer in een bepaald geval de regee
ring met ontbinding dreigt, vele in de Kamer
geneigd zullen zijn ze haar zin te geven, er.
niet Bij hun oppositie te blijven, om maar
voor die corvée te worden behoed. Het is dan
ook zeker om te beschikken over een „stok
achter de deur" dat de heer Doumergue de
Grondwet in dezen zin gewijzigd wenscht te
zien. Men kan hem daarin gelijk geven, maar
het maakt het verzet van socialisten, com
munisten en een aantal'radicalen begrijpe
lijk, en tot zekere hoogte gewettigd.
Zijn eenmaal de wetten in de beide Ka
mers gevoteerd, dan zal de herziening zelf er
ook wel doorkomen, al zal men rekening
moeten houden met allerlei obstructie-pogin
gen. Men kan dus voorzien dat het lot van
Het gewijzigde kabinet in den loop van de
volgende maand zal worden beslist.
De vraag wat er zou moeten gebeuren in
dien Doumergue eens gedwongen mocht
worden heen te gaan, kan blijven rusten tot
er omtrent de kansen daarop wat meer ze
kerheid bestaat dan thans.
I
De beruchte aanvoerder der Macedonische
terroristen, Vance Mihailoff, die een belang
rijke rol in de voorgeschiedenis van den
moord op den Joego-Slavischen koning
Alexander te Marseille gespeeld moet hebben
en die nu ook in Turkije in hechtenis is ge
nomen, heeft een paar dagen vóór de ver
schrikkelijke daad een buitengewoon inte
ressant onderhoud met een Turkschen jour
nalist gehad, waaruit duidelijk blijkt, hoe de
mentaliteit van deze oproerlingen eigenlijk
is, met wat voor taaie volhardingskracht zij
voor het doorzetten van hun wanhopige
denkbeelden vechten en op welke wijze zij
met elkaar samenwerken.
Het onderdrukken van de Macedonische
vrijheidsbeweging, zoo zeide hij, heeft het
Macedonische vraagstuk daarom nog niet
den kop ingedrukt. Parabellum-pistolen en
knallende zweepen kunnen de beweging niet
om zeep brengen. De beweging zal eerst dan
ophouden te bestaan, zoodra de Macedoniërs
als een vrij volk in hun eigen land kunnen
en mogen leven. Wij hebben doortastende
mannen, die ook in de toekomst onder alle
omstandigheden voor de vrijheid en onafhan
kelijkheid van hun vaderland zullen vechten.
Op de vraag van den Turkschen persman,
of men zich
voor geld
bij de Macedonische Organisatie kon laten
aanwerven, antwoordde Mihailoff veront
waardigd
„Zooiets bestaat bij ons niet. Wij betalen
onze menschen niet. Geld heeft voor ons wei
nig waarde, wij offeren ons op voor een
denkbeeld. Lieden, die geld voor hun werk
willen hebben, vinden geen plaats in onze
rijendie worden doodeenvoudig
doodgeschoten
Is het waar, vroeg de journalist verder,
dat u in den loop van de laatste twaalf jaar
niet minder dan 25.000 menschen om het le
ven hebt laten brengen?
Mihailoff sprong van zijn stoel op.
Wat? zei hij, wat? Ik zou 25.000 men
schen hebben laten vermoorden?! En in den
oorlog worden net zooveel menschen in een
paar minuten door een enkel machinegeweer
gedood
Mihailoff vertelde dan verder, dat de Ma
cedonische Organisatie ongeveer een millioen
leden telt. Hijzelf kon niet naar Bulgarije te-
rugkeeren, omdat hem daar de doodstraf
wacht.
Ben u nooit bang voor een moordaan
slag? vroeg de journalist.
Bang? antwoordde Mihailoff, bang!
Waarom zou ik voor den dood bevreesd zijn?
U moet toch ook sterven?
Ja, maar waarschijnlijk een natuurlij
ken dood!
Bah! zei Mihailoff, ik beschouw het
sterven in bed
als een schande!
Bent u nooit bang geweest?
Ik zou moeten liegen, wanneer ik dat
zou durven beweren. Neen. Af en toe kan
men wel eens wat zenuwachtig worden.
Maar zenuwachtigheid is een slechte raads
man. Men moet immer oppassen.
Was u erg afgemat op uw vlucht?
Wel neen, in het geheel niet. Alleen
waren onze k'.eeren aan flarden. Maar de
vlucht was niet eens zoo moeilijk. Wij had
den niet eens honger, want we hadden ge
noeg brood, kaas en sardines bij ons. En in
het gebergte was voldoende water. Meer
konden we niet verlangen.
Wat denkt u van de toekomst? vroeg
de journalist nog.
Van de toekomst? Ik ben er zeker van,
dat wij de overwinning zullen behalen. Be
slist!"
Gezien echter de wijze, waarop de terro
risten en revolverhelden in Europa worden
aangepakt, zal het met Mihailoff en de tien
moordenaars van Marseille voorloopig wel
uit zijn
Uit Kladno in Bohemen wordt gemeld, dat
de schoone blonde Slavische vrouw,
die in verband is gebracht met den
aanslag op koning Alexander en minister
Barthou, in deze stad heeft gewoond en
daar verkoopster is geweest in een suiker-
bakkerswinkel. Zij is kort geleden van haar
echtgenoot gescheiden en thans wordt haar
naam opgegeven als Marie Janous—Vondra-
cek.
De Kroaat dr. Peritsj, die te Luik is gear
resteerd, verdacht van medeplichtigheid aan
den moordaanslag op koning Alexander,
heeft, naar uit het onderzoek is gebleken,
4800 francs opgenomen met een credietbrief,
die was uitgegeven door een te Lausanne ge
vestigde Zwitsersche bank Een lid van het
comité der Oestasji's te Seraing, Anitsj ge
naamd, was bij de uitbetaling aanwezig.
De Roemeensche bladen melden, dat de
politie een Franschman, een Bulgaar en een
Kroaat heeft gearresteerd. De arrestaties
zouden in verband staan met het drama van
Marseille.
Tien gearresteerde zwaar verdachten en
10 gearresteerde medeplichtigen achter slot
en grendel in de verschillende landen- men
schijnt een ziektegezwel in Europa's lichaam
te kunnen opereeren ten bate van allen die
rust en vrede wenschen.
LIJST VAN POLITIEKE
GEVANGENEN IN DUITSCHLAND.
In een brief aan de redactie van de „Man
chester Guardian" vestigen eenige lezers de
aandacht op het feit, dat, ondanks de aan
gekondigde amnestie bij den dood van Von
Hindenburg, toch nog een groot aantal poli
tieke gevangenen vastgehouden wordt. Zij
noemen de volgende namen: Ernst Thai
mann, die thans na negentien maanden
arrest binnenkort voor het volksgerechtshof
zal terechtstaan. Ernst Torgler. vrijgespro
ken in het proces van den Rijksdagbrand;
Carl von Ossietoki, vroeger redacteur van
het pacifistische weekblad „Die Weltbühne";
dr. Carl Mierendorf, oud sociaal democra
tisch rijksdaglid; Frits Küster, vroeger pre-
sident van de Duitsche liga voor den vrede;
dr. Hans Ritten, partijloos advocaat, die
arbeiders voor de rechters in de jaren tus
schen 1928 en 1932 verdedigde, dr. Theo
Neubauer, een gewezen communistisch rijks
daglid, wiens vrijlating eenige maanden ge
leden beloofd is. (Dezer dagen is hij tot
zeven maanden gevangenisstraf veroordeeld
wegens valschheid in geschrifte. Red.)
Ludwig Renn, de bekende schrijver.
Onder hen, die als gijzelaars worden vast.
gehouden worden genoemd:
Else Steinfurth, echtgenoote van het com
munistisch lid van den Pruisischen landdag,
dat in Februari j.1. vermoord werd. Cen'a
Beunier, wier echtgenoot ontvluchtte uit het
concentratiekamp bij Dachau, haar zuster
en een jong neefje; Annemarie Jacobs, een
verpleegster en Cilly Nadsluy, de vrouw van
een communistischen agitator.
Zaterdag 27 October.
HILVERSUM. 301 M. (VARA
uitz.) 8.ur.pl. 10.VPRO-
morgenwijding. 10.15 Voor Arb. in
de Continubedr.: De Flierefluiters
olv. J. v. d. Horst, mmv. A. de
Booy, zang en gr.pl. 12.— De
Notenkrakers olv. D. Wins en gr.
pl 1.45 Zenderverz. 2.— Filmpr.
M. Sluyser. 2.15 „Hernani", opera
van Verdi (op gr.pl.) 3.Econo
mische causerie J. W. Matthijsen.
3 20 Klein VARA-Ensemble olv. F.
Bakels. 4.— Rep. uit een groote
radiofabriek. 4.30 Verv. ensemble
concert. 5.— Cor Steyn, accordeon
en JJ. Vogel, piano 5.10 Vervolg
ensembleconcert. 5.30 Literaire
causerie A. M. de Jong. 5.50 Verv.
accordeon en piano. 6.Gr.platen.
6.30 De Krekeltjes, olv. Leida Hul-
scher. 7.— Friesche uitz. 8.—
Herh. SOS-ber. 8.03 Gr.pl. 8.30
Bonte Avond, mmv. VAR A-orkest
olv. H. de Groot, de Flierefluiters
olv J. v. d. Horst, de Notenkrakers
olv.' D. Wins, Joh. Jong en Cor
Steyn, piano, R. Bresser, cello, J
Mulder, saxofoon en L. Blom, alt
viool, Lombardo, bariton, Coos en
Polly Speenhoff, liedjes en VARA-
tooneel olv. W. van Cappellen. In
de pauze'sVaz Dias en VARA-
Varia. 11.30—12 Gr.pl.
HUIZEN, 1875 M. (KRO-uitz.)
8—9.15 en 10.— Gr.pl. 11.30
Godsd. halfuur. 12.15 Orkestcon
cert en gr.pl. 2 Voor de jeugd.
2.30 Gr.pl. 3.-4.— Kinderuur.
4.15 Gr.pl. 5Schlagermuziek en
gr.pl. 6.20 Causerie. 6.45 Gr.pl.
7 15 Lezing en gr.pl. 8.— Orkest
concert. 8.30 Vaz Dias. 8.35 Cau
serie. 9.05 Orkestconcert. 9,15
Radiotooneel. 9.45 Orkestconcert.
10.30 Vaz Dias. 10.35 Gr.pl. 1045
Schlagermuziek. 11.3012.Gra-
mofoonplaten.
DROITWICH, 1500 M. 10.35
10.50 Morgenwijding. 11.05 Le
zing 11.20 Gr.pl. 12.05 BBC-Nor-
thern Orkest olv. Morrison, m.m.v
C Locke, fluit. 1.20 Commodore
Grandorkest olv. H. Davidson. 2.25
Het Belfaster Omroeporkest olv. E
G. Brown. 3.20 Orgelspel H. Ram-
say. 3.50 BBC-MicTland-orkest olv.
H. F. Clark. 4.35 „Songs from the
films", gevar. procrr. 5.35 't Casani
Club Dansorkest oiv. Ch. Kunz.
6.20 Ber. 6.50 Sportpraatje. 7.05
Welsch Intermezzo. 7.20 Actueele
uitz. 7.50 BBC-orkest olv. J. Lewis,
mmv. E. Hannevig, sopraan. 8.50
Variété-progr. 9.50 Ber. 10.20
Amerikaansche muziek olv. S. Ro-
binson. 11.20—12.20 Dansmuziek
door Ambrose en zijn Band.
PARIJS (RADIO-PARIS), 1648 M
7 20 en 8.20 Gr.p'. 12.20 Symph.-
concert olv. Letombe. 3.20 Assoc.
des Concerts Lamoureux. 8.20 „La
périchole", operette van Offenbach.
10.50 Dansmuziek.
KALUNDBORG, 1261 M. 11.20
—1.20 Concert uit rest. Wivex.
1 50—2.20 Gr.pl. 2.50—4.50 L.
Preil en zijn orkest. 6.50 Opera
muziek, mmv. jet Omroeporkest,
koor en solisten. 8.10 Strauss-con-
cert olv. Mahler. 9.Omroep
orkest olv. Mahler 9.45 Banjosoli.
10.2011.35 Dansmuziek.
KEULEN, 456 M. 5.20 Gr.pl.
6.35 Omroepkwintet. 9.35 Viool- en
pianoconcert. 11.2r Blaasconcert o.
I. v. Heiprich. 1.20 Gr.pl. 3.20 Or-
pkestconcert. 6.20 Bonn'sche Madri-
gaalvereen. olv. Kökeler. 7.35 Con
cert mmv. orkesten, koren en solis
ten olv. G. Kneip. 10.20 Dansmu
ziek. 11.20-12.35 „Funkbrettl", 1
manuscript van I. Hesse.
ROME, 421 M. 8 05 „La fille du-
régiment", opera van Donizetti.
BRUSSEL, 322 en 484 M. 322 M.:
12.20 Omroeporkest olv. Gason.
1.30—2.20 en 6.40 Gr.pl. 8.20
Symphonie concert, (opera-progr
10.30—12.20 Dansmuziek. 484 M.;
12.20 Gr.pl. 1.30—2.20 Omroep!
orkest olv. Gason. 5 20 Debussy-
concert. 6.35, 7.20 en 8.20 Gr.pl.
8 25 „Polyphème", van A. Samain,
mmv. solisten, koor en orkest o.l.v.
André. 9.25 Gr.pl. 9.35 Omroep-
orkest olv. Gason. 10.3012.20
Dansmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER. 1571
M. 7.35 „Dur gegen MolP, con.
eert door Hans Bund en zijn orkest.
9 20 Ber. 8.50 Causerie. 10.05
Weerber. 10.20—12.15 Dansmu-
ziek.
Lijn 1: Hilversum-
Lijn 2: Huizen.
Brussel 19.2024.
Zondag 28 October.
HILVERSUM, 301 M. (8.30
10.en 5.8.VARA, de VPRO
van 10.-12.— en de AVRO van
12.-5 en 8.—12.— uur). 8.30
Gr.pl. 8.35 Tuinbouwpr. S. S. Lan-
tinga. 9.— Voetbalnieuws. 9.30 Gr.
pl. 9.45 A. Pleysier: De kreet om
arbeid. 10— Kerkd. v. d. Vereen,
v Vrijz. Herv. te Arnhem. Spr. ds.
D. A. Vorster. 12.— Uurslag en
klokkenspel v d. Domtoren te
Utrecht. 12.01 Filmpraatje L. J.
Jordaan. 12.30 Orgelconcert P.
Palla, mmv. Hilde Jager, zang en
B. Lensky, viool. 1.30 Gr.pl. 2.—
Boekenhalfuur dr. P. H. Ritter Jr.
2.30 Onbekend. 3.30 Omroeporkest
olv. A. van Raalte. 4.30 Gr.pl. 4.45
Vaz Dias. 5 VARA-orkest o.l.v.
H. de Groot. 5.30 C. A. 't Hart:
Cultureele schade der werkloosheid.
5.50 Verv. orkestconcert. 6.— Voet
balpr. 6.20 Vervolg orkestconcert.
6.45 „Menschen zonder werk",
scène's van W. Kwecksilber, mmv.
het VARA-tooneel olv. W. v. Cap
pellen. 7.30 Vervolg orkestconcert.
8— Vaz Dias. 8.15 Concert door
H. Bauer, piano, m. m. v. het Om
roeporkest olv. A. van Raalte 8 50
Uit Frankfort a. M.: Omroeporkest
mmv. Marcel Wittrisch, tenor. 9.30
Radio-Journaal. 9.45 Het AVRO-
Aeolian-orkest. 10.15 In hel restau
rant „Au dodu Dindon". 10.30
Verv. concert. 10.45—12.Gr.pl.
HUIZEN, 1875 M. (8.30-9 30,
12.15-5.- en 7.45-11.- KRO
de NCRV van 9.30—12.15 en 5.—
7 45 uur). 8.30 Hoogmis. 9.30 Ge
wijde muziek. 9.50 Kerkd. uit de
Geref. kerk te Rotterdam. Voorg.
ds. J. A. Tezelaar. Hierna gewijde
muziek. 12.15 Gr.pl. 1.Lezing.
1 20 Schlagermuziek. 2.10 Lezing.
2.30 Orkestconcert 3.20 Gr.pl. 3.30
Voordr. 3.40 Verv. orkestconcerr.
4 30 Ziekenhalfuur. 5.— Chr. Da
meskoor „Looft den Heer", olv. P.
Pul, mmv. N. van Beelen, orgel en
J Bekkers, begel. 6— Kerkd. uit
de Ned. Herv. kerk te Katwijk aan
Zee. Voorg. ds. P. Bras. Na afloop
orgelspel. 7.45 Sportnieuws. 7.50
Causerie. 8.10 Vaz Dias. 8.15 Po
pulair concert. 9.— Symph.-concert.
10.— Populair concert. 10.30 Vaz
Dias. 10.35 Gr.pl. 10.4011.
Epiloog.
„KRACHTBROOD" TE KOOP.
In Duitschland zal een nieuw soort brood
worden gebakken, namelijk melkeiwitbrood,
„het Duitsche krachtbrood".
Voor dit brood wordt krachtens een vrij
willige overeenkomst met alle betrokkenen
2 'A poedermelk aan het meel toegevoegd.
Het brood mag slechts verkocht worden in
zaken, waar ook gewoon brood verkrijgbaar
is, zoodat de koopers niet gedwongen wor
den melkeiwitbrood, dat iets duurder is, te
betrekken. Tot dusver zijn reeds 18.000 aan
vragen ontvangen om melkeiwitbrood te
mogen bakken.
RADICAAL-SOCIALISTISCHE
PARTIJDAG TE NANTES
GEOPEND.
De radicaal-socialistische partijdag te
Nantes is gister geopend. Na de begroe
tingsrede van den secretaris-generaal wer
den onmiddellijk vier commissies gevormd,
de commissie inzake de staatshervormingen,
de commissie voor buitenlandsche zaken, dë
economische commissie en de commi'ssie
voor binnenlandsche zaken. En vijfde speci
ale commissie zal zich bezighouden met de
uitwerking van een partijverklaring, welke
aan het slot van de conferentie aan de ple
naire vergadering ter goedkeuring zal
worden voorgelegd.
Er werd besloten zich allereerst bezig te
houden met de hervormingsplannen van
oumeigue. De desbetreffende commissie
behandelde onmiddellijk het belangrijkste
punt van de agenda. Na uitvoerige debatten
werd het rapport van den rapporteur Cornu
aangenomen, waarin het behoud van de bij
zondere rechten van den senaat wordt aan
bevolen.
Een sub-commissie kreeg opdracht een
desbetreffende resolutie uit te werken welke
aan de plenaire vergadering zal worden
voorgelegd Deze sub-commissie zal verder
een voorstel indienen, waarbij de senaat in
den vervolge de staatsbegrooting automa
tisch voor 1 December ter bespreking ont
vangt, zelfs, wanneer zij in de kamer nog
niet in haar geheel is aangenomen.
In de zitting van gistermiddag verwacht
te men algemeen, dat Herriot zijn stand
punt zou bepalen met betrekking tot de her
vormingsplannen. De voorzitter der partij
stelde een definitief standpunt-bepalen ech
ter uit tot na het slot van de algemeene
debatten. Hij verklaarde, dat hij natuurlijk
een dezer dagen spreken zou, maar eerst
dan, wanneer het er om zou gaan belang
rijke en verantwoordelijke besluiten te ne
men. Herriot droeg daarop het voorzitter
schap over aan den voormaligen premier,
Chautemps, die onmiddellijk den rapporteur
voor de hervormingskwestie het woord gaf.
Een zeer vreemd ongeluk, dat aan twee
menschen het leven heeft gekost, heeft zich
op den Eiffeltoren voorgedaan.
Op een hoogte van bijna twee honderd
meter zijn twee werklieden die aan de lift
reparaties verrichten, gestikt.
De beide mechaniciens waren eerst laat in
den avond naar boven gegaan om een spoed-
herstelling aan één der liften te volbrengen.
Omstreeks midderbacht hebben zij van het
werk in de groote koude wat willen uitrusten
in één der „onderkomens" die op verschillen
de hoogten als schuilplaatsen zijn aange
bracht.
Zij beginnen de onvoorzichtigheid, een
cokespot aan te leggen en het poortdeurtje
van de schuilplaats dicht te doen.
De beide mannen, waarvan de één bij de
zestig was en de ander de zestig reeds had
overschreden, hebben zich vermoedelijk een
oogenblik ter ruste gelegd en zijn weldra
ingeslapen onder den invloed van het zich
ontwikkelend stikstofgas.
Omstreeks twee uur ging men ongerust
worden over het niet terugkeeren der werk
lieden, terwijl ook de lift niet terugkwam.
