De Melboume-vliegers over hun tocht.
Z1JV'HK daa;bij 5 Personen zwaar
en 20 licht gewond.
RÏÏJL ^nngsmonopolie
Wat de Uiver-bemanriing beleefde.
„Het is alles zoo gewoon", zegt Parmerttier.
iïmtmland
PRINSESJE GEBOREN IN ZWEDEN.
Koning Gustaai overgrootvader
ERNSTIG TRAMONGELUK IN AKEN.
ERNSTIG AUTO-ONGELUK
IN FRANKRIJK.
Drie dooden.
DE ORGANISATIE DER
ITALIAANSCHE JEUGD.
DERDE NOTA VAN ZUID-SLAVIE
AAN HONGARIJJE.
WRIJVING F ANKRIJK—POLEN.
Over uitgewezen mijnwerkers.
RUSSISCH SCHIP IN ROEMENIE.
Vermoedelijk koers kwijt geraakt.
BOM ONTPLOFT IN ROEMENIE.
Vrouw en 2 kinderen gedood.
DE ZUID-SLAVISCHE OPENBARE
MEENING OVER MARSEILLE.
DE OLIE-POLITIEK VAN
MANDSJOERIJE.
De verklaring der Mandsjoerijsche
regeering.
he<
HEVIGE AARDBEVING IN
RUSLAND.
ALKMAARSCHE COURANT van WOENSDAG 31 OCTOBER 1934
STORMEN IN HET NOORDEN VAN
DEN ATLANTISCHEN OCEAAN.
HET OLIEMONOPOLIE IN
MANDSJOERIJE.
VIJFJARENPLAN IN AMERIKA.
Voor werkverschaffing
AMERIKAANSCH TAFREELTJE.
„Babyface" herkend?
ROULETTES IN ZEE GEWORPEN.
Tegen moreel verval.
Luchtvaart
Weinig moeilijkheden.
Prachtig Indië.
Naar Bagdad.
Alles inspecteeren.
De wildernis tegemoet.
Naar Batavia.
Dan Australië.
Tegenslag.
Albnry helpt.
MELROSE TE MELBOURNE.
DE „UIVER" 8 NOV. TE BATAVIA.
Ontvangst bij den gouvernent-
generaal.
TWEE WATERVLIEGTUIGEN
IN BOTSING.
DE TOCHT VAN FITZMAURICE
GAAT NIET DOOR.
LUCHTSCHEPENCONCURRENTIE
AAN OCEAANREUZEN?
Prinses Sibylle, de echtfrenrw»
Adolf, den oudsten zoon vfn £\Van pnns
van Zweden is in deTaKoSn^uf
kwart over twaalf bevallen van een dichte?
prinses Sibylle is een kleindochter van S-
mng Gustaaf van Zweden.
T AT, 5 personen zwaar gewond.
Te Aken Is een tram uit de rails ge-
loopen en tegen een huis gereden Er
Aan de Fransch-Belgische grens niet
ver van Rijssel is een auto, waarin zeven
Belgen en Franschen waren gezeten met
groote vaart tegen een boom gereden
De wagen ging in puin. Drie inzittenden
zijn Op slag gedood, twee ernstig ge
wond.
Onder de nieuwe verordeningen met be
trekking tot de organisatie van de jeugd-
krachten der fascistische partij is er een
inzake de leeftijd der knapen, die lid kunnen
worden van de balilla. Tot dusverre moest
de jongen voor het lidmaatschap den acht
jarigen leeftijd hebben bereikt. In den ver
volge nu zullen alle knapen vanaf hun ge
boorte worden ingeschreven en van zes tot
acht jaar deel uitmaken van een nieuwe for
matie, genaamd „de jongen van de wolvin",
welke formatie een onderdeel zal vormen
van de Balilla en waarin de jongens zullen
worden toevertrouwd aan speciale opvoe
ders. De jongens zullen op een zwarte hemd
de afbeelding dragen van de Capitolijnsche
wolvin.
Uit welingelichte kringen verluidt, dat de
regeering van Boedapest in verband met de
onderzoekingen inzake den moord te Mar-
seille aan de Hongaareche regeering een
derde nota gezonden heeft. Over de nota
worden door de officieele instanties te Boe
dapest alle mededeelingen met klem gewei
gerd. Ook de Hongaarsche pers toont de
laatste dagen ten opzichte van den moord te
Marseille groote gereserveerdheid en zwijgt
in het bijzonder geheel over de nieuwe aan
vallen die in de Zuid-Slavische bladen tegen
Hongarije gericht worden. Men streeft er
hier ondubbelzinnig naar met alle middelen
iedere toespitsing van de betrekkingen tus-
schen Zuia-Slavië en Hongarije te vermij
den.
De Poolsche „Kurjer Poranny" doet
mededeeling van de uitwijzing van weder
om 882 Poolsche mijnwerkers uit Frankrijk
en wijst erop, dat tegen deze mijnwerkers
maatregelen zijn getroffen, die op bewuste
gewelddadigheid en kwaadwilligheid lijken.
Helaas kan men in dit geval niet slechts den
Franschen ondernemers de schuld voor een
dergelijke behandeling der Poolsche mijn
werkers geven, aangezien de uitwijzing zon
der de medewerking der Fransche autoritei
ten niet mogelijk zou zijn. Het stijgend aan
tal werklieden uit Italië kan niet de eenige
grondslag zijn. Er moeten ook nog andere
beweegredenen in het spel zijn.
In de Roemeensche wateren nabij Con-
stanza werd vanmorgen vroeg een Russisch
oorlogsschip ontdekt, dat volgens deskundi
gen de Sovjet kruiser „Komintern" zou zijn.
De kruiser voer tweemaal voor de Roemeen
sche kust heen en weer en verwijderde zich
dan. De Roemeensche autoriteiten zonden
het schip een kanonneerboot en twee water
vliegtuigen na, de kruiser, die heeft deelge-
nomen aan de manocvres van de Russische
vloot in de Zwarte Zee, is vermoedelijk in
de Roemeensche wateren uit de koers ge
raakt.
Nabij het Roemeensche stadje Pascani is
door het ontploffen van een granaat een
vrouw met haar twee kinderen gedood, ter
wijl een derde kind zwaar werd gewond. De
granaat dateert uit de oorlogsjaren en was
zonder geëxplodeerd te zijn op een onbe
bouwd veld blijven liggen. Een boerenjon
gen wilde de granaa* naar huis dragen,
doch liet het projectiel uit zijn handen val
len, tengevolge waarvan het ontpiotte.
De openbare meening van Zuid-Slavië
bespreekt met groot ongerustheid het
verloop van het onderzoek in zake de
gebeurtenissen te Marseille.
De correspondent van de Prawda
meldt uit Parijs, dat het den schijn heeft
alsof het geheele onderzoek verloopt.
De verklaring, die naar reeds in het kort
gemeld is, door de Mandsjoerijsche regee
ring is uitgegeven inzake haar oliepolitiek,
geeft eerst een overzicht over de omstandig
heden, die de regeering aanleiding hebben
gegeven tot het instellen van een controle
over de olie, ter verwijdering van ongemak
ken uit het nationale bestaan en ter verzeke-
derf pïroSmhfeLe ,ontwikkeling" door van
lie te maken. een regeeringsmonopo-
MÏSr de verklaring, dat
leum en dat d? hlu e levenng van petro-
oline, Iam%ieeiSol1?n£n^af V°0r sas'
gincs-brandnuÜ' e> ^nzol en vervan-
de invoer pn terwiÜ de bewerking,
den toegestaan ner.van deze oliën zal wor-
Mondsioekun 7»i een licent>e-systeem.
districten vnnr W?r^en wrd«ld in 10
Iederdistrb? fetroleum-marktdoeleinden.
hebben dat d efn ëro°tbandelbureau
een aanfal ?P,C°nt,role/al uitoefenen over
ge ffiÏÏen®?lcent'e«de détailhandelaren.
teurs inUpn a de tegenwoordige impor
teurs zullen worden geeerbiedigd met hun
r°eg Srïn118611' \nder€n zu"en door d"
regeering op verzoek worden aangekocht
terwijl aan de tegenwoordige imSeurs
importquato zullen worden toegekend Een
wfni' aou, lnf zal worden aangenomen
tegenover de huidige groothandelaren, ter
wijl de tegenwoordige fabrikanten eveneens
toestemming zullen krijgen op verzoek hun
zaken voort te zetten.
Te Bakoe heeft Maandagavond een
hevige aardbeving plaats gevonden.
Tal van huizen zijn verwoest. Ook in
andere streken is de aardbeving, die
groote schade heeft aangericht, waar
genomen.
Naar uit Reykjavik gemeld wordt, is
de laatste dagen in verschillende deelen
van IJsland door zware stormen veel
schade aangericht. In Sigluwfjord zijn
de laaggelegen straten onder water ge
zet, zoodat het verkeer met booten in
stand moest worden gehouden. In deze
plaats en in verschillende andere plaat
sen zijn vele gebouwen vernield.
De Engelsche vischtrawler „Lord
Kitchener" is Maandag met groote averij
in Akupeyri aangekomen. De redding-
booten waren onderweg overboord ge
slagen. Ook waren twee leden der be
manning verdronken. De kapitein, die
ononderbroken 57 uur aan het roer had
gestaan, had twee bevroren beenen. Een
tweede Engelsche vischtrawler is Maan
dagavond bij Seyalsfjord in een sneeuw
storm geraakt en gestrand.
De Mandsjoerijsche regeering heeft een
belangrijke verklaring afgelegd ter ophelde
ring van haar oliepolitiek, waarin zij ver
klaard, dat gelijke kansen scrupuleus in
acht zullen worden genomen bij het toeken
nen van licenties voor den invoer, den uit
voer en den detailhandel in oliën, zonder
onderscheid van nationaliteiten.
De openbare werkverschaffing in Amerika
houdt zich tegenwoordig met het oog op den
noodtoestand der werkeloozen bezig met de
uitwerking van een reusachtig vijfjarenplan,
waarbij ten behoeve der werkverschaffing 12
milliard dollar zullen worden uitgegeven.
Negen milliard dollar zal worden besteed
voor openbare bouwwerken en drie milliard
voor z.g. eigenhuisplannen. Het kapitaal
voor de uitvoering der plannen zal worden
opgebracht door de uitgifte van leeningen
op langen termijn ten bedrage van 2,4 mil
liard per jaar, die zullen worden uitgegeven
door de federale banken.
Hierdoor wil men tegelijkertijd de in de
banken der V. S. braak liggende credieten
voor een bedrag van 12 milliard nuttig be
steden.
De regeering streeft er met het oog op den
naderenden winter en de groote taak van de
ondersteunning naar de werkeloozenonaer-
steuningen te vervangen door productieve
werken.
Zes zwaar gewaj>ende bandieten hebben
gisteren een overval gedaan op de Etna State
Bank te Chicago. Tien employé's en 15 be
zoekers werden door hen in bedwang gehou
den. Een der ooggetuigen meende, in een
der bandieten den sedert lang door de politie
gezochte George Nelson, bekend als „Baby
face" te herkennen, die tot een der ontvluchte
leden van de benden van John Dillinger be
hoorde. De roovers wisten in automobielen
te ontkomen.
Burgemeester Laguardia te New-York
voert een feilen strijd tegen de kansspelen en
heeft een groot aantal apparaten tot een ge
zamenlijke waarde van 150.000 in zee laten
werpen.
Vergezeld van den hoofdcommissaris van
politie heeft de burgemeester op het vaartuig,
waarin de roulettes waren geladen, verschei
dene er van met een hamer stukgeslagen,
waarna zij ter hoogte van Long Island in
zee werden geworpen. Deze apparaten, zoo
sprak burgemeester Laguardia hierbij, wa
ren werktuigen der ergste misdadige elemen
ten. Ik ben blij ze uit den weg te kunnen rui
men.
Het betrof hier voornamelijk automaten, die
indien de gebruiker geluk had, geldbedragen
uitkeerden. De politie-commissaris betitelde
ze als „mechanische zakkenrollers".
De politie heeft nog 2500 dergelijke machi
nes in haar bezit, die in afwachting van een
nader onderzoek eveneens zullen worden
vernietigd.
Aneta meldt uit Batavia, wat de Handels
blad-correspondent uit Melbourne van de
Uiver-bemanning hoorde over den succes
vollen tocht.
Hieronder volgt het relaas:
Melbourne, nog steeds vol van de presta
ties van hun landgenooten Scott en Campbell
Black en niet minder van onze Hollanders,
zoemt nog van enthousiasme over de daden
van de helden der lucht.
Het zijn voor de vliegers drukke, uiterst
drukke dagen geweest.
Geen minuut werden zij met rust gelaten
en met moeite moesten zij zich vrij maken
om de noodige aandacht te besteden aan de
inspectie van hun vliegtuigen.
Eindelijk zijn Parmentier en zijn menschen
in de bijna eindelooze opeenvolging van
lunches, diners en officieele ontvangsten enz.
tot rust gekomen. Nu is het dan de tijd voor
een weloverwogen en gedegen onderhoud.
Wij hebben ze nu alle vier bij elkaar: den
commandant Parmentier, den jongste van
het gezelschap, dan Moll, dien wij hier al
eerder zagen, toen hij met de „Abel Tasman"
Melbourne bezocht, voorts Prins en Van
Brugge.
Als wij hun vragen, hoe de tocht geweest
is, een vlucht, waarvan wij denken, dat het er
een was vol avonturen en wederwaardig
heden, valt het op, dat zij bijna niets op onze
vraag weten te zeggen.
Het is alles zoo gewoon, zoo normaal ge
weest.
En dan pas dringt ten volle het besef tot
ons door, dat deze tocht door uitnemende
voorbereiding en uiterst stipte uitvoering ten
volle verantwoord was en volkomen vol
maakt en vlot is verloopen, als gold het een
Holland-Indiëvlucht, zooals er elke week een
plaats heft.
Prachtig weer en geen moeilijkheden!
Dat is de samenvatting van alle belevenis
sen. Een kleinigheid de drassigheid van
het vliegveld te Alor Star verdient nauwe
lijks vermelding. Trouwens, de Holland
Indië-vliegers kennen Alor Star dat zij nu
ruim anderhalf jaar geregeld hebben aange
daan, vrijwel „uit het hoofd".
Wij hadden het over het eigenlijk tekort
aan avontuur op deze reis, welke de geheele
wereld in spanning hield en thans met be
wondering vervult. Maar dan komen ook de
Hollanders met een avontuur en een van
louter blijheid, dat hun altijd zal bijblijven:
het eerste contact met het moederland en wel
bij aankomst in Ned;-lndië, toen zij door de
Aneta-Nirom-radio-uitzending voor het eerst
met het Vaderland in verbinding stonden.
Het was, alsof de tropische natuur haar
volle medewerking had verleend, om dit mo
ment onvergetelijk te maken.
Het was een prachtige Indische voor
avond, vol van alle schoonheid, zooals die
slechts de warme luchtstreken kent.
Nog even verwijlen hun gedachten bij dit
onvergetelijk moment.
Maar wij moeten verder met ons interview
en vragen feiten over den tocht van Milden-
hall af.
„Met prachtig weer vlogen wij naar Rome",
luidt het antwoord, „zooals u weet zonder
tusschenlanding. Wij hadden een schitterend
uitzicht op de Alpen en deze inzet van de
groote race beloofde al veel.
Of het steeds door zoo zou blijven, wis
ten wij niet, maar de omstandigheden waar
onder dit stuk werd gevlogen, brachten ons
tenminste in de beste stemming en zoo arri
veerden wij vol goeden moed op het vliegveld
van de historische stad.
Hartelijk zijn wij hier ontvangen. Onze
passagiers waren opgetogen, niet alleen over
het stukje, dat zij hadden afgelegd, maar ook
over alle vriendelijkheden, die hun hier als
personen in het middelpunt van de wereld
belangstelling werden bewezen.
Wij bleven dien dag verder ook nog in het
historische leven, want van de Romeinsche
beschaving ging het naar de Helleensche:
Athene was onze tweede landingsplaats. Ook
hier was iedereen vol belangstelling en rep
ten tientallen handen zich om ons behulp
zaam te zijn.
In schitterenden maneschijn ging het ver
der. Over het feeërieke Korfoe, over Rhodos,
Cyprus, en meer plaatsen, waarvan de naam
alleen den filosofeerenden aanschouwer te
rugbrengt naar een tijdperk van eeuwen her.
Dan valt de duisternis, maar wij vliegen
voort, als een moderne trekvogel, Bagdad
tegemoet.
In den nacht dalen wij op deze eerste ver
plichte landingsplaats voor de speedrace.
Duizenden staan klaar om ons te verwelko
men, maar dat niet alleen, er wacht ons nog
een extra verrassing, n.1. onze collega's die
hier met het gewone HollandIndië lijn-
vliegtuig zijn aangekomen.
Van Veenenaaai voelt zich klein en zooals
hij zegt: „als de conducteur van een paarden
tram!"
Hier weer dezelfde technische voorzienin
gen als overal elders: benzine bijvullen, mo
toren even inspecteeren, enz. enz. Als dit alles
gebeurd is en wij klaar zijn om weer voort
te gaan, nemen wij afscheid van onze vele
vrienden en vertrekken.
Bagdad schijnt vol met verrassingen te zijn,
want nauwelijks zijn wij los, of wij bemer
ken dat onze „jonge collega", de Pander-
jager, neerstrijkt.
Dan gaat het verder in den donkeren nacht,
zonder dat er iets bijzonders voorvalt.
Bij Boesjir zien wij het daglicht voor de
stekend. Onder deze gunstige weersomstan
digheden belooft de dag weer mooi te wor
den en onze verwachtingen zijn niet teleur
gesteld. Wij landen zonder de minste stoornis
te Karatsji. Hier steken wij natuurlijk ons
licht op hoe het staat met de andere deel
nemers van de race.
Wij zijn vol goeden moed en verlangen
om het er zoo goed mogelijk af te brengen,
maar toch kunnen wij eenigen spijt niet onder
drukken, als wij hier hooren hoe het vlie
gende echtpaar Mollison met pech te kampen
heeft en uit den wedstrijd is.
Als wij de balans opmaken, blijkt dat al
leen Scott vóór is en de rest van de deel
nemers allen achter, hetzij door geringer snel
heid, hetzij door pech, hetwelk iedereen kan
overkomen.
Van Karatsji gaat het weer voort en wij
begroeten den nieuwen avondstond te Jodh-
poer.
Wij houden ons nergens lang op, wij zitten
nu eenmaal in een wedstrijd en moeten het
er, met inachtneming van de strenge eischen,
welke het vliegverkeer stelt, toch zoo goed
mogelijk afbrengen.
Spoedig zijn wij dan weer op weg naar
Allahabad en daar wacht ons de eerste teleur
stelling, alhoewel die niet onszelf betreft.
In Calcutta bereikt ons het bericht, dat de
Panderjager pech heeft en wel in zulke
mate, dat een ernstig oponthoud niet uitge
sloten is. Hier ontmoeten wij veel landge
nooten. Het lijkt wel, alsof geen enkele Ne
derlander, in Calcutta woonachtig, dien nacht
een oog heeft toegedaan. De geheele kolonie
is aanwezig en als wij landen weerklinkt een
hartelijk applaus.
Weer benzine inladen, weer olie innemen,
alle technische „plichtplegingen", waaraan
wij ons te houden hebben en in nieuwe duis
ternis vertrekken wij uit Calcutta, nagestaard
door talrijke landgenooten die ons wel tot
het eindpunt zouden willen volgen.
Wij gaan nu de wildernis tegemoet. Wij
vliegen over ongerepte streken totdat wij
Rangoon in zicht krijgen, waar het landings
terrein door petroleumvlammen duidelijk is
aangegeven.
Weer als van ouds en weer zoo gauw mo
gelijk verder. Dan komt een van de onver-
getelijkste momenten van den tocht, de onver
getelijk schoone zonsopgang boven de tal-
looze eilandjes waarmee de zee tusschen Vic-
toriapoint en Alor Star als het ware bezaaid
is.
„Batavia nadert al dicht", zoo gaat door
ons aller gedachten.
Wij zijn al in de tropen en al lijkt het ter
rein van Alor Star wat doorweekt, al is de
bodem zoo drassig, dat hel landen hier een
minder prettige gewaarwerding is, wij zijn
blij, dat wij in een korte spanne tijds zoo ver
zijn.
En de gunstige omstandigheden, waar
onder wij zoo ongeveer de helft van onze
taak hebben beëindigd, maken alles goed.
Na Alor Star komt Singapore, dat wij als
vast K.L.M.-station bijna als „eigen land"
beschouwen, waaraan het feit, dat Moll als
K.N.I.L.M.-vüeger tijden lang de route
BataviaSingapore vice versa heeft onder
houden, ook niet weinig toe doet.
Maar deze gemoedsgesteldheid bestaat
niet alleen bij ons, Hollandsche vliegers. Sin
gapore is van dezelfde meening en hier is
niet alleen de Hollandsche kolonie bijna vol
ledig, maar ook honderden Britten staan
klaar om ons welkom te heeten.
En zij lijken bijna even verheugd over ons
succes tot nog toe, als eigen landgenooten.
Verder gaat het weer, nu naar de hoofd
plaats van onze kolonie, het eindpunt van
onze geregelde HollandIndië-vluchten.
Wij ondergaan als het ware een climax
van belangstelling, waarvan Batavia het
hoogtepunt was.
Zooals Thea Rasche opmerkte: „men kan
bijna geen groen onderscheiden van al het
wit, van de tropische „pakeans".
Alles juichte spontaan daar in Batavia en
honderden drukten ons de hand. Het was een
belangstelling die ons werkelijk ontroerde.
Niet het minst greep ons 't feit aan, dat wij
hier de gelegenheid vonden, dank zij de Ane-
ta-Nirom-uitzending, om eenige woorden tot
Holland te richten.
Al hadden wij weinig tijd, al werden wij
van alle zijden in beslag genomen, dat moest
er toch af, 'n paar woordjes die men in Hol
land kon verstaan als te zijn van ons. En
niet het minst waren hier onze gedachten
vol van de dierbare betrekkingen in het moe
derland, die met onze ervaringen van minuut
tot minuut medeleefden.
Op Tjililitan werd post voor Indië aange
bracht, nieuwe post voor Australië ingela
den en onder alle romantiek moesten wij
toch even materialistisch zijn voedings
middelen ingeslagen.
In het schemerduister stegen wij op, lieten
wij de duizenden achter ons en vlogen den
tropenavond tegemoet. Nog juist had onze
marconist even gelegenheid om te hooren,
hoe ons contact met Holland door de radio
uitstekend tot stand was gekomen, iets wat
onze harten met vreugde vervulde.
Zoo vlogen wij in den avond over Java,
zagen wij Semarang en Soerabaja als een
massa lichtjes onder ons liggenhier zag
men vermoedelijk ontroerd van beneden af
onzen lichtenden driehoek, welke zooveel
voor de Nederlandsche reputatie te beteeke-
nen had en vermoedelijk pinkten hier velen
een traan uit het oog, toen Hollands nieuw
ste vliegtuig voorbij snelde.
Nadat wij Java waren overgevlogen, ont
moetten wij een sterken tegenwind.
Maar zonder eenige wederwaardigheden
bereikten wij Rembang, waar wij in totale
duisternis landden. Hierna ging het weer
voort in de richting Australië en het vol
gende station Koepang werd hierna aange
daan. Het was nog nacht, maar de tijd vlood
en de tijd veranderde.
Daarna volgde de oversteek van de Timor-
zee, „de haaienzee", en de Australische kust
mochten wij, beschenen door de opgaande
zon, verwelkomen. Dit was een triomfante
lijke verkenning van Australië, ons eindpunt,
het land waar ons doel lag.
Australië was nu in zicht en alles ging
goed. Wij vlogen boven de wolken en land
den tenslotte tegen zonsondergang vlot op
het vliegveld te Charleville.
Toen kwam tegenslag. De elementen de
den nu een latste hardnekkige poging om
zich tegen de overwinning van het luchtruim
door de Hollanders te verzetten.
Het onweerde voortdurend en op de he
vigste wijze, waardoor radio-communicatie
onmogelijk werd gemaakt. Wij stegen met de
Uiver tot op een hoogte van 15.000 voet,
doch werden ook hier nog door de elementen
achtervolgd, want de op die hoogte optreden
de aanzetting van ijs op de vleugels nood
zaakte ons om weer lagere regionen op te
zoeken
Wij waren nog 200 mijl vóór het eindpunt
en toen moest de Uiver weer naar beneden,
terug naar Albury, om grondzicht te krijgen.
Wij poogden nog met onze machine onder
het wolkendek tusschen de bergen door Mel
bourne te bereiken, doch de elementen hiel
den niet op, ons te bestoken en zetten den
strijd voort. Een hevige slagregen, gepaard
met hagel, sloeg ons als het ware met blind
heid. Het zicht minderde sterk en dwong
ons tenslotte onverbiddelijk om terug te
gaan.
Parmentier en Moll vertellen dan hoe zij
besloten om te Gootamundra te landen, maar
hoe, voor zij aan dat plan gevolg konden
geven, Albury al weer zichtbaar werd.
Hier deed zich een wonderlijke aanblik
voor. De stadslichten seinden, zij gingen uit
en aan, zij seinden in Morsetaaiwij za
gen het race-terrein afgeteekend en sterk onze
aandacht trekkend door een verlichting van
een massa auto's, naar wij later met dank
baarheid vernamen, door bemiddeling van
den radio-omroep opgetrommeld
Dat, vervolgt Parmentier, deed ons beslui
ten om, ten bate van post, passagiers en re
putatie, voorloopig den strijd maar op te ge
ven.
Wij wierpen parachutefakkels uit en kon
den door deze verlichting van weerszijden
èp van den grond èn van ons vliegtuig uit,
de Uiver behouden neerzetten. Onze eerste
behoefte, na dezen strijd, en onze behouden
landing, was: „Contact met Holland''!
Zoo spraken wij dus met onze betrekkin
gen in het oude land, maar na deze verkwik
king werden wij door den slaap overmand.
Het terrein was drassig en de Uiver zakte
wég in den doorweekten bodem, maar de be
volking van Albury, spontaan en enthousiast,
leefde geheel met ons mede en deed wat zij
kon om hulp te verleenen.
Men haalde de Uiver uit de modder, legde
planken neer om den ondergrond te verstij
ven en zoo konden wij, na achterlating van
post, passagiers en twee leden van de be
manning, weer weg.
De Uiver startte vlot, passeerde een uur
later de eindlijn van het Flemington Race-
Court en landde onder daverend gejuich als
tweede in den grooten wedstrijd, met de ze
kerheid dat Australië, Indië en Holland dit
moment met ons in volle intensiviteit door
leefden.
De Australische vlieger Meiros© is
gisteravond om 11 uur 28 A. T. te Mel
bourne aangekomen.
U3S3TJA 9} uopuof JBTO potCJJ OJSJBBf JOq OIO
'U35pjO.rj.I3A J33AA Jnn 515 UIO U3 PUBJOS pep
-heg 3j jl 'V IZ'V duo uahjounrapaq pueja#
-ng ueeu aijBujsnv uba jipnjAhnuoi umj do
uftz jsjjb^ U3 souof sushsijA aipsjug
•jipiz uj qsimj sq
Naar wij vernemen, wordt de „Uiver" niet
Donderdag a.s. te Soerabaja verwacht, doch
Donderdag 8 November.
Naar „Aneta" verneemt, zat, indien de tijd
dit toelaat, de bemanning van de Uiver" bij
het verblijf in Ned. Indië door den gouver
neur-generaal op het paleis te Buitenzorg
worden ontvangen.
Het Amerikaansch© departement van
marine deelt mede, dat bij de manoeu
vres in de Panama-zone twee marine-
vlegtuigen van een vliegkampschip in
de lucht met elkander in botsing zijn
geweesta Een vliegtuig kwam in het
water terecht. De beide inzittenden zijn
gedood. Het andere vliegtuig kon, zij het
beschadigd, aan boord van het vlieg
kampschip komen. De botsing had op
korten afstand van dit vliegkampschip
plaats.
Fitzmaurice, die met zijn Irish Swoep
naar Melbourne zou vliegen, heeft dezen
tocht voor onbepaalden tijd uitgesteld.
Het toestel zal naar de Amerikaansch©
fabriek worden teruggezonden om er
nauwkeurig te worden nagekeken
Voor de Amerikaansche federale commis
sie in zake de luchtvaart, welke gisteren de
opzienbarende rede van dr. Eckener over de
mogelijkheden van het luchtscheepvaartver-
keer heeft aangehoord, heeft heden de Ameji-
