DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Hitler-Duitscher is
innerlijk veranderd.
f;
De buitenkant glimt u tegen
Ko. 262 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Dinsdag 6 November 1934 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
136e Jaargang
2)a#e£i/&scA Oveczicht
Het actueele Saargebied.
Obuitmtand
Waf vandaag de
aandacht trekt
ALKMAARSCHO COURANT.
1 9
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
(Van onzen Berlijnschen correspondent).
Berlijn, 5 November.
De winter ziet er vroolijk uit! Dat moet
gezegd worden!
Al dadelijkhet schijnt, dat we het hier in
Duitschland bitterkoud zullen krijgen, dit
maal. Ik weet wel, dat heel West-Europa ook
klaagt, dat het in Engeland, in Nederland
en in Frankrijk al gesneeuwd heeft (bij ons
trouwens ook, al was 't maar even). Maar
ons klimaat hier, in het bijzonder Centraal-
Pruisen en nog meer: West- en Oost-Pruisen,
kennen toch over het algemeen heel wat lage
re temperaturen dan de landen, die den war
men golfstroom mogen tutoyeeren. Ik herin
ner mij nog een wintertje zeven jaren gele
den, met om mijn Berlijnsche woning 32 gr.
tot 34 gr. Celcius onder nul. En daarbij
stormwind. Dat was om te huilen. En zoo
iets belooft men ons nu w /r voor 1934
1935!
Ja, en toch zouden we ons nog geluk
kig achten, als 't bij zulke zorgen bleef!
Voor zoover we nog over een behoorlijk in
komen beschikken kunnen we immers stoken,
tot we van 30 gr. minus buiten tot 20 gr.
plus binnen geraakt zijn. En voor de armen
kunnen we geld, warme kleeren en voedzame
maaltijden ter beschikking stellen, gelijk dat
in Hitler's Derde Rijk ook met prijzenswaar-
digen ijver en naastenliefde geschiedt. Maar
hoe beschermen we ons tegen de ellende der
politiek?
Spreekt men hier met de menschen, dan
merkt men al heel gauw, dat ze niet meer als
in tijden vóór den wereldoorlog hier meer
daar minder blijmoedig, maar over het alge
meen toch met een zekere levensvreugde, in
allerlei dingen belangstellen, maar dat ze
gebukt gaan onder zware zorgen, ook dan
wanneer zij zich hoopvolle en overtuigde
aanhangers van den nieuwen, dictatoriaal
geregeerden staat voelen. En dat ze eigenlijk
andere menschen geworden zijn, meer on
persoonlijk, meer onderdaan dan'vrij burger,
meer object dan subject. Dagelijks in onze
kerheid levend, zich afvragend, of de wereld
nu eigenlijk een ziekenhuis geworden is de
krant wegleggend met een zucht, die fatalis
me en ergernis vertolkt.
Weinig pessimistische geluiden.
Nu, dit fatalisme is natuurlijk geen ty-
pisch-Duitsch verschijnsel en het ware onbil
lijk, het den nationaal-socialisten in de schoe
nen te schuiven. De eerlijkheid gebiedt zelfs
te erkennen, dat in 't Rijk van Hitier de pes
simistische stemmingen minder op den voor
grond dringen en wellicht ook werkelijk min
der overheerschend zijn dan in andere door
de algemeene malaise geplaagde landen,
waar de zichtbare misère niet een tegenwicht
vindt in meer of minder gegronde hoop op
een betere toekomst als gevolg van een natio
nale herleving.
Maar even onjuist en misleidend zijn de
oppervlakkige indrukken, welke men als bui
tenlander naar Duitschland komend, in dit
land thans pleegt op te doen. Ook van Ne-
derlandsche reizigers kan men steeds weer
hetzelfde hooren: „Ik ben eerlijk verrast over
dit Derde Rijk, na alles wat ik er in de Ne-
derlandsche pers over gelezen had. Hier
heerscht voorbeeldige orde. De menschen
zijn beleefd en goed geluimd. Steden en dor
pen zien er keurig uit. Het verkeer is uitste
kend geregeld. De fabrieksschoorsteenen roo-
ken. De werkloosheid is enorm afgenomen.
De mannen in uniform maken er een prachti-
gen indruk. Óveral discipline, overal blijmoe
digheid, overal een gezond nationalisme.
Wat willen die krantenschrijvers toch?"
En hoe reageeren daarop dan die kranten
schrijvers?
Ja, om u de waarheid te zeggen: ze zijn
een beetje verbaasd. Verbaasd al dadelijk
over t feit, dat de Nederlander, in eigen land
beroemd om zijn voorzichtigheid, zijn kat-uit-
den-boom-kijken, zijn niet-over-één-nacht-ijs-
;aan, zoodra hij over de nationale grenzen
„omt al die goede eigenschappen schijnt af
gelegd te hebben en zich op grond van eeni-
ge dagen van uiterlijke observatie over een
geheel ander volk, dat onder uiterst gecom
pliceerde omstandigheden leeft, zoo maar een
oordeel vormt, en dat met den noodigen na
druk ook overal rondbazuint.
Zij, die Duitschland betreden.
Nu zal het er wel ten deele daaraan lig
gen dat vele van die vrienden uit Nederland
hier' binnenkomen met sterke sympathieën
voor het nationaal-socialisme in het alge
meen en den Hitlerstaat in het bijzonder. En
zulke menschen zijn dan natuurlijk nauwe
lijks vatbaar voor nuchtere feiten en argu
menten. En gedeeltelijk hebben ze ook wel
gelijk. Want het Hitlerregime heeft enkele
groote en vele kleine, ten deele moreele, voor
een ruimer deel organisatorische successen te
boeken, die voor het volk als geheel ontegen
zeglijk een belangrijk actief beteekenen.
En het mag hier ook niet verzwegen wor-
dn, dat we Nederlanders uit andere mentali
teitssferen gesproken hebben, die de situatie
in Duitschland naar onze overtuiging weer
te zwart zagen zonder in Nederland nu juist
tot de sociaal-democraten te behooren. Nuch
tere kooplieden, die meenden te kunnen
voorspellen, dat het Derde Rijk nog in dezen
winter tot puin vervallen zal en dat een bur
geroorlog zonder weerga Midden-Europa
dan in een chaos veranderen zal.
Neen daaraan gelooven we niet. Maar
we meenen, dat we goed doen ook hier den
gulden middenweg te bewandelen. De ko
mende winter zal voor Duitschland een uiterst
moeilijke en gevaarlijke periode worden. Met
de nobele beginselen van naastenliefde, broe
derlijkheid, gelijkheid en solidariteit, die
Hitler predikt en die zijn volgelingen in de
practijk trachten door te zetten is hoe kon
het ook anders? voorloopig slechts een
betrekkelijk gering deel van de bevolking
bereikt. Het beginsel „gemeenschappelijk wel
zijn gaat boven persoonlijk voordeel" is
schoon; het is ook niet door den heer Adolf
Hitler of door de nationaal-socialistische of
fascistische idee uitgevonden. Maar hef is en
blijft een utopie, een ideaal voor altruïstisch
aangelegde menschen.
In Duitschland is men nu al bijna twee
jaren bezig, deze idee in de bevolking te
stampen met letterlijk alle middelen, welke
een dictatuur in het jaar 1934 ten dienste
staan. Over die mid 'elen moet men niet ge
ring denken! Radio, pers, boek, tijdschrift,
tienduizenden redevoeringen, bevelen, bestraf
fingen, overreding, school plakaat, teeke-
ning, film. Inderdaad, slechts de zuigelingen
en de gestichtsverpleegden onder deze 70 mil-
lioen zielen zijn van deze propaganda vrij ge
bleven.
Maar is er een zichtbaar, een indrukwek
kend resultaat?
Het Saargebied.
De „nazi's" zeggen natuurlijk: ja. Maar
hier heeft hun word geen gezag. De objec
tieve waarnemer zegt niet: „neen", maar
„nauwelijks".
De Duitsche mensch is de aardsche mensch
gebkven. Dat wil dus zeggen: egoïst in alle
graden van kinderlijkheid voor zichzelf en
zijn medemenschen. De nood is algemeen en
wordt ook als zoodanig niet ontkend. Maar
in breede lagen der producenten en van den
tusschenhandel wordt een zoo storende prijs
politiek gedreven, dat juist gisteren minister
Göring tegen de reeds dreigende prijsstijgin
gen gewaarschuwd heelt met de woorden:
„geen straf is streng genoeg om deze schande
te lijf te gaan". Dat is één practisch resultaat
van de altruïstische paedagogie.
Men predikt de totale afschaffing van het
standsverschil en den standshoogmoed. Is
het na 2 jaren ook maar tén sikkepit beter
geworden? Het lijkt er niet op. Aristocrati
sche en kapitalistische inbeelding zijn ge
bleven. Het verschil tusschen „meneer" en
„arbeider" is nog even scherp als vroeger,
ondanks nobele voorbeelden die hooge regee-
ringsambtenaren geven, ondanks tallooze
wijze lessen in de pers en in openbare ver
gaderingen. Het nationalisme valt niet weg
te Pfaten, het socialisme, gelijk de „echte
nazi's' dat willen, is vrijwel nergens te
vinden. En zelfs heeft zich een nieuwe ,Her-
renkaste" gevormd uit die elementen, die van
niets tot iets gekomen zijn, dank zij de vaak
toevallige omstandigheden, dat zij reeds tien
en rneer jaren geleden in de gelederen van
Hitler meeliepen en daardoor, vaak tot hun
eigen verbazing „helden der beweging" ge
worden zijn (den werkelijken helden die da
gelijks hun leven waagden, niet te na ge
sproken!)
Is de werkloosheid werkelijk zoo enorm
verminderd? Of is de werkverschaffing slechts
in hoofdzaak gereorganiseerd ten koste van
hen, die wel werk hadden? Is die werkver
schaffing productief of onproductief? Heeft
de onproductieve werkverschaffing de tegen
woordige misère in de invoer- en uitvo.r-
kwesties, het gebrek aan ruwe grondstoffen,
het uitsterven van den deviezenvoorraad, het
stijgen der binnenlandsche prijzen, de toe
nemende ongerustheid in breede lagen der
bevolking, de sterke vermindering in krasse
tegenstelling met een krampachtige volge
houden „feeststemming" op haar geweten, ja
of neen? Heeft het overwegend protestant
sche Duitschland met zijn 20 millioen r.-
katholieken vrede gesloten of wordt ook hier
de rancune dagelijks dreigender?
De mensch als egoïst.
Zal het Saargebied werkelijk aan Duitsch
land terugvallen, of zal het nationaal-socia
lisme straks ondervinden, wat het bet eek ent
internationaal geïsoleerd te zijn, joden,
marxisten, liberalen, vrijmetselaars en wie al
niet meer tegen zich in bet harnas geiaagd
te hebben, zichzelf uit en het marxistische
Rusland in den Volkenbond te hebben ge-
manoevreerd, met het tragicomisch sloteffect,
dat straks in het voorjaar 1935 de Volken
bond onder een Sovjet Russischen voorzitter
de resultaten van de Saarstemming zal moe
ten beoordeelen
Zulke overwegingen zijn schering en inslag
bij millioenen Duitschers die ondanks alles
in hun hart nog heel anders over den Hitler
staat denken dan die geestdriftige mannen in
de bruine uniform, die ook heden nog bereid
zijn „linksomkeert" te maken, als de dictator
dat beveelt.
ACTIE TEGEN „DEUTSCHE FRONT".
„Jaagt Pirro weg".
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag is
in het Duitsche plaatsje Landsweiler, nabij
Neunkirchen, het communistische gemeente
raadslid mevrouw Fuchs bij een twist door
haar vrienden, die zich bij haar in huis be
vonden, zoodanig toegetakeld, dat de dokter
overbrenging naar een ziekenhuis noodzake
lijk achtte. De daders waren emigranten.
Dit voorval, dat met politiek niets te ma
ken heeft, hebben de communistische agita
toren te Landsweiler op de volgende wijze in
verband gebracht met een vergadering van
het „Deutsche Front", die denzelfden avond
te Landsweiler zou plaatsvinden, en waar de
leider, Pirro, het woord zou voeren.
Des middags verspreidden zij een vlug
schrift van den volgenden inhoud:
„Attentie, arbeiders van Landsweiler!
Nadat de fascistische moordenaar Pirro
wekenlang in kranten en vergaderingen een
moordhetze tegen de arbeidende bevolking
heeft gevoerd, hebben de moordenaarsben
den gisternacht op de anti-fascistische Ber-
tha Fuchs een moordaanslag gepleegd. Pirro
wil dezen moordaanslag vanavond tijdens
een propagandavergadering verheerlijken
Arbeiders! Duldt niet, dat deze fascistische
moordenaar op een oogenblik, dat dit slacht
offer met den dood worstelt, tot nieuwe
moorden kan ophitsen. Jaagt Pirro en zijn
medemoordenaars weg. Verhindert van
avond te Landsweiler het doorgaan van deze
vergadering! Onmiddellijk naar buiten, de
straat op!"
Dit pamflet had de uitwerking, die de
samenstellers ervan hadden beoogd. Reeds in
den namiddag van gister trokken troepen
communistische betoogers door het plaatsje
en trachtten voör het vergaderlokaal post
te vatten. Verschillende communisten bleken
in het bezit te zijn van ijzeren stangen. Met
het oog op den ernst van den toestand zag
de politie zich genoodzaakt in te grijpen
Hierop werd een sein tot tegenstand gege
ven. De communisten namen steenen op en
wierpen deze naar de politie. Ter versterking
der politie werden de overvalwagens uit
Neunkirchen en Saarbrücken naar Lands
weiler gezonden. De versterkte politietroe-
pen traden daarna met den gummistok en de
blanke sabel tegen de ordeverstoorders op
Doch ook thans zagen de communisten nog
niet van verder verzet tegen het staatsgezag
af. Van af een hoogte aan een der uiteinden
van het plaatsje werd een hevig vuur op de
colitie geopend. Slechts aan de omstandig
heid, dat het reeds pikdonker was, was het
te danken, dat tengevolge van deze beschie
ting onder de politiebeambten geen slacht
offers gevallen zijn. Verscheidene van hen
werden echter door steenen gewond. Het ge
lukte de politie om de hoogte en het daaraan
grenzende bosch, ondanks de beschieting, van
communisten te zuiveren, waarna dezen in
de vlucht hun heil zochten.
Overigens zijn de beide vergaderingen te
Landsweiler, waar Pirro het woord voerde,
en die door meer dan 2000 personen wer
den bezocht, in volmaakte rust en orde ver-
loopen.
Óp deze vergadering kwam duidelijk tot
uiting, hoe verbolgen de bevolking was over
hetgeen de communisten hadden gedaan.
Óok op andere plaatsen werd deze ontstem
ming duidelijk merkbaar. Men blijft evenwel
van oordeel, dat de leden van het Duitsche
Front vast moeten blijven houden aan de dis
cipline.
De werkwijze van de communisten blijk:
ook duidelijk, volgens het D.N.H., uit het
feit, dat zich Zaterdagavond een aantal ver
zameld hadden op den weg van Neunkir
chen naar Landsweiler om de bezoekers van
de vergadering van het Duitsche Front
lastig 'e vallen.
De communisten hieven spreekkoren aan.
o.a. „Weg met Pirro!" Ook hadden zij het
voornemen een overval te plegen op de auto,
waarmede Pirro naar Landsweiler kwam.
Teneinde den wagen te doen stoppen, hadden
een aantal communisten zich dwars over den
weg gelegd. Inderdaad kwam een auto aan
gereden, welke nog net kon stoppen voor de
mannen, die op den weg lagen.
Degenen, die den overval zouden plegen.
sprongen onmiddellijk op den wagen, doch
tot hun verbazing stegen de hoofdcommis
saris van de Saarpolitie, de Engelschman
Hemsley, en een aantal politiemannen uit de
auto. Zij hadden de verkeerde auto aange
houden.
De politie sloeg met den gummiestok de
aanvallers uiteen, nadat nog een achttiental
schoten op haar waren gelost.
GÖBBELS OVER HET DUITSCHE
BOEK.
Een boekenweek.
Rijksminister dr. Göbbels heeft gister
avond in het Sportpalast gesproken over
de beteekenis van goede boeken. In zijn
rede kwam duidelijk naar voren, dat
voor de hedendaagsche Duitsche boeken
niet de wel gewenschte belangstelling
bestaat. Göbbels verklaarde, dat thans
het historische oogenblik is aangebro
ken, dat de eerste proeve moet worden
genomen. Hij is er van overtuigd, dat de
gedachte welke wij politiek hebben ge
vormd, thans zoo goed wordt begrepen,
dat zij ook dichterlijk en artistiek in
een nieuwen vorm gegoten kan worden.
Göbbels meende, dat men in deze boe
kenweek van het volk uit een oproep tot
de dichters van dezen tijd moet richten.
Dan zal men niet meer behoeven te kla
gen, dat geen boek meer wordt gelezen,
omdat het volk dan deze boeken zal
verslinden.
DE MOORD OP HORST WESSEL.
Revisie-poging afgewezen.
Te Leipzig is gistermorgen het hooger
beroep behandeld van Peter Stoll, die
wegens medeplichtigheid aan den moord
op Horst Wessel tot 7M jaar tuchthuis
is veroordeeld, en van Sally Eppstein en
Hans Ziegler, die wegens medeplichtig
heid ter dood veroordeeld zijn bij vonnis
van de Berlijnsche rechtbank van 15
Juni 1933.
De advocaat van beklaagden ontwik
kelde het cassatiemiddel, dat de eigen
lijke moordenaars van Wessel in 1930
slechts tot tuchhuisstraffen veroordeeld
zijn en dat het derhalve niet opging om
de drie beklaagden, die van medeplich
tigheid werden beschuldigd zwaarder te
6traffen dan de eigenlijke bedrijvers van
den moord.
De procureur-generaal verzocht na een
korte juridische uiteenzetting den Se
naat het hooger beroep te willen verwer
pen en de vonnissen te bekrachtigen.
Nadat de Senaat slechts kort in raad
kamer was geweest verkondigde de
voorzitter, dat het hooger beroep ver
worpen was.
HET PROCES TEGEN DE
AFGEZETTE RUNDFUNKLEIDERS.
Te Berlijn is gistermorgen, zooals aan
gekondigd, het proces begonnen tegen
Magnus, von Bredow en Plesch, die de
leiding hadden van de officieele radio
uitzendingen vóórdat de nat. socialisten
de regeering aanvaard hadden.
Het proces zal waarschijnlijk eenige
maanden duren wegens het groote aan
tal getuigen dat is opgeroepen. Voor de
eerste zitting bestond groote publieke
belangstelling.
Landsgerichtsdirector Rossman is
voorzitter van de rechtbank; dr. Reiner
is ambtenaar van het openbaar ministe
rie. Als nevenklagers treden 't Finanz-
amt Berlin-Zehlendorf en de Vereeni-
ging tegen de omkooperij op.
Bij het oproepen van de namen blijkt,
dat bekl. Ernst Hart niet aanwezig is.
Hij heeft een telegram gezondm dat hij
ziek ligt in het St. Anna ziekenhuis te
Keulen. Zijn verdediger, de voormalige
Pruisische Centrum-minister Schreiber,
verzoekt zijn cliënt aldaar te doen ver-
hooren.
Het O. M. vroeg de zitting een half
uur te schorsen tot een telegrafisch me
disch attest uit Keulen zal zijn ingeko
men De voorzitter stemde hierin toe.
ORDE-HANDHAVING IN HET
SAARGEBIED.
Verklaring van Sir John Simon.
Op desbetreffende vragen heeft Sir John
Simon gisteren in het Lagerhuis inzake de
handhaving van de orde in het Saargebied
verklaard, dat de verantwoordelijkheid hier
voor berust bij de regeeringscommissie van
het Saargebied en deze verantwoordelijkheid
wordt nog steeds met succes gedragen. Een
tcestand, waarin de regeering van het Saar
gebied, zijn van zuiver voorbehoedenden aard
en er kan geen sprake zijn van het gebruik
maken van troepen van buitenaf voor de
handhaving van de orde, tenzij de Saar-re-
geeringscommissie niet in staat is de taak,
die haar opgelegd is, ten uitvoer te leggen en
gedwongen wordt bijstand te vragen. „De
In België een trein- en een tram
ongeluk. (Buitenland).
Engelsche fascistenleider proce
deert tegen het dagblad „Star". (Bui
tenland).
Zuiveringsactie in Rusland. (Bui
tenland).
Göbbels over het Duitsche boek.
(Buitenland).
De „Morro Castle"-marconist ver
antwoordelijk gesteld voor het late
S. O- S -sein. (Buitenland).
Het moord-proces Horst Wessel
(Buitenland).
Plannen inzake zenderbouw
(Binnenland.)
Jeugdige boeven te Oss aange
houden. (Binnenland.)
Doodelijke insectenbeet te Wijk
bij Duurstede. (Binnenland.)
De Zesdaagsche: Bresciani—Piëtro
aan den kop. (Sport).
Wijziging in de - aardappelen-
crisisregeling. (Land- en Tuinbouw).
Het reisplan van de „Uiver".
(Luchtvaart).
Wethouderszetel Westerhof blijft
onbezet. (Stad.)
Expediteur uit Breezand op de
Purmerender markt door een stier
aangevallen en gedood. (Stad).
(Zie verder eventueel laatste
berichten.)
Duitsche ambasadeur heeft mij op mijn ver
zoek gistermorgen een bezoek gebracht en
heeft mij bevestigd, dat de Duitsche regee-
ringsautoriteiten een order hadden uitge
vaardigd aan de S.A. en S.S. formaties aan
de Duitsche kant van de Saar-grens, waarin
voor een breede zóne en tijdens een periode,
waarbinnen de datum van het plebisciet valt,
het dragen van uniformen, het houden van
parades, optochten of vergaderingen van
welken aard ook worden verboden en dat
deze autoriteiten tevens de plechtige verzeke
ring hebben gegeven, dat er geen gevaar be
staat voor een invasie van het Saargebied.
Ik heb gister zoowel tegenover den heer von
Hoesch als tegenover den Franschen ambas
sadeur de voldoening tot uiting gebracht
van de Engelsche regeering over deze mede-
deeling en heb terzelfder tijd van den Fran
schen ambassadeur de verzekering ontvan
gen, dat de Fransche maatregelen van zui
ver voorbehoedenden aard waren. Onder
deze omstandigheden hebben wij het recht te
verwachten, dat met een gepaste terughou
ding van alle kanten het plebisciet, dat de
Volkenbondsraad tot plicht heeft te leiden,
in goede orde en op behoorlijke wijze ten uit
voer zal worden gelegd".
ENGELSCHE „MUSSOLINI"
PROCEDEERT.
Tegen het dagblad de Star.
Op 21 Febr. 1933 heeft het Londensche
avondblad Star, de avondeditie van News
Chronicle, in 'n hoofdartikel geschreven, dat
de leider der Britsche fascistische unie, Sir
Oswald Mosley, tegenover het linksradicale
Lagerhuislid, Maxton, had verklaard, dat hij
en zijn fascisten bereid zouden zijn met be
hulp van machinegeweren de regeering in
handen te nemen, wanneer het oogenblik
daarvoor zou zijn gekomen.
Star vervolgde in zijn artikel, dat de ar
beidersleider in de gevangenis is geworpen
uit vrees, dat hij iets zou kunnen zeggen,
wat tienmaal minder provoceerend is dan de
woorden van Mosley.
Mosley meende hierin een beleediging te
zien. Maandag begon het proces tegen de
uitgevers van de Star.
Mosley beantwoordde verschillende vra
gen. Hij ontkende, dat zijn fascisten als mili
taire organisatie geoefend zouden zijn en leg
de er den nadruk op, dat slechts sprake zou
zijn van een gedisciplineerde beweging. Deze
beweging zou noch over machinegeweren
noch over pantserwagens beschikken.
Mosley wees er op slechts te hebben ge
zegd, dat wanneer georganiseerde communis
ten zouden probeeren met geweld de regee
ring ten val te brengen, de fascisten daar ge
weld tegenover zouden stellen.
Mosley noemde het den plicht van iederen
burger, die ziet hoe kronen en staten door
een communistischen opstand worden weg
gevaagd, de kroon te verdedigen. De fascis
ten, aldus Mosley, verwachten yroeg of laat
de macht te krijgen.
In antwoord op desbetreffende vragen zei-
de Mosley nog: „Ik heb de grootste bewon
dering voor Mussolini. Ik geloof, dat hij zijn
eigen land heeft gered, maar ik heb er geen
wensch naar buitenlandsche bewegingen na
te apen".
En Hitler?
Mosley antwoordde te gelooven dat deze
zijn land heeft gered.