DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De Hitler-Duitscher is innerlijk veranderd. f; De buitenkant glimt u tegen Ko. 262 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Dinsdag 6 November 1934 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 136e Jaargang 2)a#e£i/&scA Oveczicht Het actueele Saargebied. Obuitmtand Waf vandaag de aandacht trekt ALKMAARSCHO COURANT. 1 9 Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33. (Van onzen Berlijnschen correspondent). Berlijn, 5 November. De winter ziet er vroolijk uit! Dat moet gezegd worden! Al dadelijkhet schijnt, dat we het hier in Duitschland bitterkoud zullen krijgen, dit maal. Ik weet wel, dat heel West-Europa ook klaagt, dat het in Engeland, in Nederland en in Frankrijk al gesneeuwd heeft (bij ons trouwens ook, al was 't maar even). Maar ons klimaat hier, in het bijzonder Centraal- Pruisen en nog meer: West- en Oost-Pruisen, kennen toch over het algemeen heel wat lage re temperaturen dan de landen, die den war men golfstroom mogen tutoyeeren. Ik herin ner mij nog een wintertje zeven jaren gele den, met om mijn Berlijnsche woning 32 gr. tot 34 gr. Celcius onder nul. En daarbij stormwind. Dat was om te huilen. En zoo iets belooft men ons nu w /r voor 1934 1935! Ja, en toch zouden we ons nog geluk kig achten, als 't bij zulke zorgen bleef! Voor zoover we nog over een behoorlijk in komen beschikken kunnen we immers stoken, tot we van 30 gr. minus buiten tot 20 gr. plus binnen geraakt zijn. En voor de armen kunnen we geld, warme kleeren en voedzame maaltijden ter beschikking stellen, gelijk dat in Hitler's Derde Rijk ook met prijzenswaar- digen ijver en naastenliefde geschiedt. Maar hoe beschermen we ons tegen de ellende der politiek? Spreekt men hier met de menschen, dan merkt men al heel gauw, dat ze niet meer als in tijden vóór den wereldoorlog hier meer daar minder blijmoedig, maar over het alge meen toch met een zekere levensvreugde, in allerlei dingen belangstellen, maar dat ze gebukt gaan onder zware zorgen, ook dan wanneer zij zich hoopvolle en overtuigde aanhangers van den nieuwen, dictatoriaal geregeerden staat voelen. En dat ze eigenlijk andere menschen geworden zijn, meer on persoonlijk, meer onderdaan dan'vrij burger, meer object dan subject. Dagelijks in onze kerheid levend, zich afvragend, of de wereld nu eigenlijk een ziekenhuis geworden is de krant wegleggend met een zucht, die fatalis me en ergernis vertolkt. Weinig pessimistische geluiden. Nu, dit fatalisme is natuurlijk geen ty- pisch-Duitsch verschijnsel en het ware onbil lijk, het den nationaal-socialisten in de schoe nen te schuiven. De eerlijkheid gebiedt zelfs te erkennen, dat in 't Rijk van Hitier de pes simistische stemmingen minder op den voor grond dringen en wellicht ook werkelijk min der overheerschend zijn dan in andere door de algemeene malaise geplaagde landen, waar de zichtbare misère niet een tegenwicht vindt in meer of minder gegronde hoop op een betere toekomst als gevolg van een natio nale herleving. Maar even onjuist en misleidend zijn de oppervlakkige indrukken, welke men als bui tenlander naar Duitschland komend, in dit land thans pleegt op te doen. Ook van Ne- derlandsche reizigers kan men steeds weer hetzelfde hooren: „Ik ben eerlijk verrast over dit Derde Rijk, na alles wat ik er in de Ne- derlandsche pers over gelezen had. Hier heerscht voorbeeldige orde. De menschen zijn beleefd en goed geluimd. Steden en dor pen zien er keurig uit. Het verkeer is uitste kend geregeld. De fabrieksschoorsteenen roo- ken. De werkloosheid is enorm afgenomen. De mannen in uniform maken er een prachti- gen indruk. Óveral discipline, overal blijmoe digheid, overal een gezond nationalisme. Wat willen die krantenschrijvers toch?" En hoe reageeren daarop dan die kranten schrijvers? Ja, om u de waarheid te zeggen: ze zijn een beetje verbaasd. Verbaasd al dadelijk over t feit, dat de Nederlander, in eigen land beroemd om zijn voorzichtigheid, zijn kat-uit- den-boom-kijken, zijn niet-over-één-nacht-ijs- ;aan, zoodra hij over de nationale grenzen „omt al die goede eigenschappen schijnt af gelegd te hebben en zich op grond van eeni- ge dagen van uiterlijke observatie over een geheel ander volk, dat onder uiterst gecom pliceerde omstandigheden leeft, zoo maar een oordeel vormt, en dat met den noodigen na druk ook overal rondbazuint. Zij, die Duitschland betreden. Nu zal het er wel ten deele daaraan lig gen dat vele van die vrienden uit Nederland hier' binnenkomen met sterke sympathieën voor het nationaal-socialisme in het alge meen en den Hitlerstaat in het bijzonder. En zulke menschen zijn dan natuurlijk nauwe lijks vatbaar voor nuchtere feiten en argu menten. En gedeeltelijk hebben ze ook wel gelijk. Want het Hitlerregime heeft enkele groote en vele kleine, ten deele moreele, voor een ruimer deel organisatorische successen te boeken, die voor het volk als geheel ontegen zeglijk een belangrijk actief beteekenen. En het mag hier ook niet verzwegen wor- dn, dat we Nederlanders uit andere mentali teitssferen gesproken hebben, die de situatie in Duitschland naar onze overtuiging weer te zwart zagen zonder in Nederland nu juist tot de sociaal-democraten te behooren. Nuch tere kooplieden, die meenden te kunnen voorspellen, dat het Derde Rijk nog in dezen winter tot puin vervallen zal en dat een bur geroorlog zonder weerga Midden-Europa dan in een chaos veranderen zal. Neen daaraan gelooven we niet. Maar we meenen, dat we goed doen ook hier den gulden middenweg te bewandelen. De ko mende winter zal voor Duitschland een uiterst moeilijke en gevaarlijke periode worden. Met de nobele beginselen van naastenliefde, broe derlijkheid, gelijkheid en solidariteit, die Hitler predikt en die zijn volgelingen in de practijk trachten door te zetten is hoe kon het ook anders? voorloopig slechts een betrekkelijk gering deel van de bevolking bereikt. Het beginsel „gemeenschappelijk wel zijn gaat boven persoonlijk voordeel" is schoon; het is ook niet door den heer Adolf Hitler of door de nationaal-socialistische of fascistische idee uitgevonden. Maar hef is en blijft een utopie, een ideaal voor altruïstisch aangelegde menschen. In Duitschland is men nu al bijna twee jaren bezig, deze idee in de bevolking te stampen met letterlijk alle middelen, welke een dictatuur in het jaar 1934 ten dienste staan. Over die mid 'elen moet men niet ge ring denken! Radio, pers, boek, tijdschrift, tienduizenden redevoeringen, bevelen, bestraf fingen, overreding, school plakaat, teeke- ning, film. Inderdaad, slechts de zuigelingen en de gestichtsverpleegden onder deze 70 mil- lioen zielen zijn van deze propaganda vrij ge bleven. Maar is er een zichtbaar, een indrukwek kend resultaat? Het Saargebied. De „nazi's" zeggen natuurlijk: ja. Maar hier heeft hun word geen gezag. De objec tieve waarnemer zegt niet: „neen", maar „nauwelijks". De Duitsche mensch is de aardsche mensch gebkven. Dat wil dus zeggen: egoïst in alle graden van kinderlijkheid voor zichzelf en zijn medemenschen. De nood is algemeen en wordt ook als zoodanig niet ontkend. Maar in breede lagen der producenten en van den tusschenhandel wordt een zoo storende prijs politiek gedreven, dat juist gisteren minister Göring tegen de reeds dreigende prijsstijgin gen gewaarschuwd heelt met de woorden: „geen straf is streng genoeg om deze schande te lijf te gaan". Dat is één practisch resultaat van de altruïstische paedagogie. Men predikt de totale afschaffing van het standsverschil en den standshoogmoed. Is het na 2 jaren ook maar tén sikkepit beter geworden? Het lijkt er niet op. Aristocrati sche en kapitalistische inbeelding zijn ge bleven. Het verschil tusschen „meneer" en „arbeider" is nog even scherp als vroeger, ondanks nobele voorbeelden die hooge regee- ringsambtenaren geven, ondanks tallooze wijze lessen in de pers en in openbare ver gaderingen. Het nationalisme valt niet weg te Pfaten, het socialisme, gelijk de „echte nazi's' dat willen, is vrijwel nergens te vinden. En zelfs heeft zich een nieuwe ,Her- renkaste" gevormd uit die elementen, die van niets tot iets gekomen zijn, dank zij de vaak toevallige omstandigheden, dat zij reeds tien en rneer jaren geleden in de gelederen van Hitler meeliepen en daardoor, vaak tot hun eigen verbazing „helden der beweging" ge worden zijn (den werkelijken helden die da gelijks hun leven waagden, niet te na ge sproken!) Is de werkloosheid werkelijk zoo enorm verminderd? Of is de werkverschaffing slechts in hoofdzaak gereorganiseerd ten koste van hen, die wel werk hadden? Is die werkver schaffing productief of onproductief? Heeft de onproductieve werkverschaffing de tegen woordige misère in de invoer- en uitvo.r- kwesties, het gebrek aan ruwe grondstoffen, het uitsterven van den deviezenvoorraad, het stijgen der binnenlandsche prijzen, de toe nemende ongerustheid in breede lagen der bevolking, de sterke vermindering in krasse tegenstelling met een krampachtige volge houden „feeststemming" op haar geweten, ja of neen? Heeft het overwegend protestant sche Duitschland met zijn 20 millioen r.- katholieken vrede gesloten of wordt ook hier de rancune dagelijks dreigender? De mensch als egoïst. Zal het Saargebied werkelijk aan Duitsch land terugvallen, of zal het nationaal-socia lisme straks ondervinden, wat het bet eek ent internationaal geïsoleerd te zijn, joden, marxisten, liberalen, vrijmetselaars en wie al niet meer tegen zich in bet harnas geiaagd te hebben, zichzelf uit en het marxistische Rusland in den Volkenbond te hebben ge- manoevreerd, met het tragicomisch sloteffect, dat straks in het voorjaar 1935 de Volken bond onder een Sovjet Russischen voorzitter de resultaten van de Saarstemming zal moe ten beoordeelen Zulke overwegingen zijn schering en inslag bij millioenen Duitschers die ondanks alles in hun hart nog heel anders over den Hitler staat denken dan die geestdriftige mannen in de bruine uniform, die ook heden nog bereid zijn „linksomkeert" te maken, als de dictator dat beveelt. ACTIE TEGEN „DEUTSCHE FRONT". „Jaagt Pirro weg". In den nacht van Vrijdag op Zaterdag is in het Duitsche plaatsje Landsweiler, nabij Neunkirchen, het communistische gemeente raadslid mevrouw Fuchs bij een twist door haar vrienden, die zich bij haar in huis be vonden, zoodanig toegetakeld, dat de dokter overbrenging naar een ziekenhuis noodzake lijk achtte. De daders waren emigranten. Dit voorval, dat met politiek niets te ma ken heeft, hebben de communistische agita toren te Landsweiler op de volgende wijze in verband gebracht met een vergadering van het „Deutsche Front", die denzelfden avond te Landsweiler zou plaatsvinden, en waar de leider, Pirro, het woord zou voeren. Des middags verspreidden zij een vlug schrift van den volgenden inhoud: „Attentie, arbeiders van Landsweiler! Nadat de fascistische moordenaar Pirro wekenlang in kranten en vergaderingen een moordhetze tegen de arbeidende bevolking heeft gevoerd, hebben de moordenaarsben den gisternacht op de anti-fascistische Ber- tha Fuchs een moordaanslag gepleegd. Pirro wil dezen moordaanslag vanavond tijdens een propagandavergadering verheerlijken Arbeiders! Duldt niet, dat deze fascistische moordenaar op een oogenblik, dat dit slacht offer met den dood worstelt, tot nieuwe moorden kan ophitsen. Jaagt Pirro en zijn medemoordenaars weg. Verhindert van avond te Landsweiler het doorgaan van deze vergadering! Onmiddellijk naar buiten, de straat op!" Dit pamflet had de uitwerking, die de samenstellers ervan hadden beoogd. Reeds in den namiddag van gister trokken troepen communistische betoogers door het plaatsje en trachtten voör het vergaderlokaal post te vatten. Verschillende communisten bleken in het bezit te zijn van ijzeren stangen. Met het oog op den ernst van den toestand zag de politie zich genoodzaakt in te grijpen Hierop werd een sein tot tegenstand gege ven. De communisten namen steenen op en wierpen deze naar de politie. Ter versterking der politie werden de overvalwagens uit Neunkirchen en Saarbrücken naar Lands weiler gezonden. De versterkte politietroe- pen traden daarna met den gummistok en de blanke sabel tegen de ordeverstoorders op Doch ook thans zagen de communisten nog niet van verder verzet tegen het staatsgezag af. Van af een hoogte aan een der uiteinden van het plaatsje werd een hevig vuur op de colitie geopend. Slechts aan de omstandig heid, dat het reeds pikdonker was, was het te danken, dat tengevolge van deze beschie ting onder de politiebeambten geen slacht offers gevallen zijn. Verscheidene van hen werden echter door steenen gewond. Het ge lukte de politie om de hoogte en het daaraan grenzende bosch, ondanks de beschieting, van communisten te zuiveren, waarna dezen in de vlucht hun heil zochten. Overigens zijn de beide vergaderingen te Landsweiler, waar Pirro het woord voerde, en die door meer dan 2000 personen wer den bezocht, in volmaakte rust en orde ver- loopen. Óp deze vergadering kwam duidelijk tot uiting, hoe verbolgen de bevolking was over hetgeen de communisten hadden gedaan. Óok op andere plaatsen werd deze ontstem ming duidelijk merkbaar. Men blijft evenwel van oordeel, dat de leden van het Duitsche Front vast moeten blijven houden aan de dis cipline. De werkwijze van de communisten blijk: ook duidelijk, volgens het D.N.H., uit het feit, dat zich Zaterdagavond een aantal ver zameld hadden op den weg van Neunkir chen naar Landsweiler om de bezoekers van de vergadering van het Duitsche Front lastig 'e vallen. De communisten hieven spreekkoren aan. o.a. „Weg met Pirro!" Ook hadden zij het voornemen een overval te plegen op de auto, waarmede Pirro naar Landsweiler kwam. Teneinde den wagen te doen stoppen, hadden een aantal communisten zich dwars over den weg gelegd. Inderdaad kwam een auto aan gereden, welke nog net kon stoppen voor de mannen, die op den weg lagen. Degenen, die den overval zouden plegen. sprongen onmiddellijk op den wagen, doch tot hun verbazing stegen de hoofdcommis saris van de Saarpolitie, de Engelschman Hemsley, en een aantal politiemannen uit de auto. Zij hadden de verkeerde auto aange houden. De politie sloeg met den gummiestok de aanvallers uiteen, nadat nog een achttiental schoten op haar waren gelost. GÖBBELS OVER HET DUITSCHE BOEK. Een boekenweek. Rijksminister dr. Göbbels heeft gister avond in het Sportpalast gesproken over de beteekenis van goede boeken. In zijn rede kwam duidelijk naar voren, dat voor de hedendaagsche Duitsche boeken niet de wel gewenschte belangstelling bestaat. Göbbels verklaarde, dat thans het historische oogenblik is aangebro ken, dat de eerste proeve moet worden genomen. Hij is er van overtuigd, dat de gedachte welke wij politiek hebben ge vormd, thans zoo goed wordt begrepen, dat zij ook dichterlijk en artistiek in een nieuwen vorm gegoten kan worden. Göbbels meende, dat men in deze boe kenweek van het volk uit een oproep tot de dichters van dezen tijd moet richten. Dan zal men niet meer behoeven te kla gen, dat geen boek meer wordt gelezen, omdat het volk dan deze boeken zal verslinden. DE MOORD OP HORST WESSEL. Revisie-poging afgewezen. Te Leipzig is gistermorgen het hooger beroep behandeld van Peter Stoll, die wegens medeplichtigheid aan den moord op Horst Wessel tot 7M jaar tuchthuis is veroordeeld, en van Sally Eppstein en Hans Ziegler, die wegens medeplichtig heid ter dood veroordeeld zijn bij vonnis van de Berlijnsche rechtbank van 15 Juni 1933. De advocaat van beklaagden ontwik kelde het cassatiemiddel, dat de eigen lijke moordenaars van Wessel in 1930 slechts tot tuchhuisstraffen veroordeeld zijn en dat het derhalve niet opging om de drie beklaagden, die van medeplich tigheid werden beschuldigd zwaarder te 6traffen dan de eigenlijke bedrijvers van den moord. De procureur-generaal verzocht na een korte juridische uiteenzetting den Se naat het hooger beroep te willen verwer pen en de vonnissen te bekrachtigen. Nadat de Senaat slechts kort in raad kamer was geweest verkondigde de voorzitter, dat het hooger beroep ver worpen was. HET PROCES TEGEN DE AFGEZETTE RUNDFUNKLEIDERS. Te Berlijn is gistermorgen, zooals aan gekondigd, het proces begonnen tegen Magnus, von Bredow en Plesch, die de leiding hadden van de officieele radio uitzendingen vóórdat de nat. socialisten de regeering aanvaard hadden. Het proces zal waarschijnlijk eenige maanden duren wegens het groote aan tal getuigen dat is opgeroepen. Voor de eerste zitting bestond groote publieke belangstelling. Landsgerichtsdirector Rossman is voorzitter van de rechtbank; dr. Reiner is ambtenaar van het openbaar ministe rie. Als nevenklagers treden 't Finanz- amt Berlin-Zehlendorf en de Vereeni- ging tegen de omkooperij op. Bij het oproepen van de namen blijkt, dat bekl. Ernst Hart niet aanwezig is. Hij heeft een telegram gezondm dat hij ziek ligt in het St. Anna ziekenhuis te Keulen. Zijn verdediger, de voormalige Pruisische Centrum-minister Schreiber, verzoekt zijn cliënt aldaar te doen ver- hooren. Het O. M. vroeg de zitting een half uur te schorsen tot een telegrafisch me disch attest uit Keulen zal zijn ingeko men De voorzitter stemde hierin toe. ORDE-HANDHAVING IN HET SAARGEBIED. Verklaring van Sir John Simon. Op desbetreffende vragen heeft Sir John Simon gisteren in het Lagerhuis inzake de handhaving van de orde in het Saargebied verklaard, dat de verantwoordelijkheid hier voor berust bij de regeeringscommissie van het Saargebied en deze verantwoordelijkheid wordt nog steeds met succes gedragen. Een tcestand, waarin de regeering van het Saar gebied, zijn van zuiver voorbehoedenden aard en er kan geen sprake zijn van het gebruik maken van troepen van buitenaf voor de handhaving van de orde, tenzij de Saar-re- geeringscommissie niet in staat is de taak, die haar opgelegd is, ten uitvoer te leggen en gedwongen wordt bijstand te vragen. „De In België een trein- en een tram ongeluk. (Buitenland). Engelsche fascistenleider proce deert tegen het dagblad „Star". (Bui tenland). Zuiveringsactie in Rusland. (Bui tenland). Göbbels over het Duitsche boek. (Buitenland). De „Morro Castle"-marconist ver antwoordelijk gesteld voor het late S. O- S -sein. (Buitenland). Het moord-proces Horst Wessel (Buitenland). Plannen inzake zenderbouw (Binnenland.) Jeugdige boeven te Oss aange houden. (Binnenland.) Doodelijke insectenbeet te Wijk bij Duurstede. (Binnenland.) De Zesdaagsche: Bresciani—Piëtro aan den kop. (Sport). Wijziging in de - aardappelen- crisisregeling. (Land- en Tuinbouw). Het reisplan van de „Uiver". (Luchtvaart). Wethouderszetel Westerhof blijft onbezet. (Stad.) Expediteur uit Breezand op de Purmerender markt door een stier aangevallen en gedood. (Stad). (Zie verder eventueel laatste berichten.) Duitsche ambasadeur heeft mij op mijn ver zoek gistermorgen een bezoek gebracht en heeft mij bevestigd, dat de Duitsche regee- ringsautoriteiten een order hadden uitge vaardigd aan de S.A. en S.S. formaties aan de Duitsche kant van de Saar-grens, waarin voor een breede zóne en tijdens een periode, waarbinnen de datum van het plebisciet valt, het dragen van uniformen, het houden van parades, optochten of vergaderingen van welken aard ook worden verboden en dat deze autoriteiten tevens de plechtige verzeke ring hebben gegeven, dat er geen gevaar be staat voor een invasie van het Saargebied. Ik heb gister zoowel tegenover den heer von Hoesch als tegenover den Franschen ambas sadeur de voldoening tot uiting gebracht van de Engelsche regeering over deze mede- deeling en heb terzelfder tijd van den Fran schen ambassadeur de verzekering ontvan gen, dat de Fransche maatregelen van zui ver voorbehoedenden aard waren. Onder deze omstandigheden hebben wij het recht te verwachten, dat met een gepaste terughou ding van alle kanten het plebisciet, dat de Volkenbondsraad tot plicht heeft te leiden, in goede orde en op behoorlijke wijze ten uit voer zal worden gelegd". ENGELSCHE „MUSSOLINI" PROCEDEERT. Tegen het dagblad de Star. Op 21 Febr. 1933 heeft het Londensche avondblad Star, de avondeditie van News Chronicle, in 'n hoofdartikel geschreven, dat de leider der Britsche fascistische unie, Sir Oswald Mosley, tegenover het linksradicale Lagerhuislid, Maxton, had verklaard, dat hij en zijn fascisten bereid zouden zijn met be hulp van machinegeweren de regeering in handen te nemen, wanneer het oogenblik daarvoor zou zijn gekomen. Star vervolgde in zijn artikel, dat de ar beidersleider in de gevangenis is geworpen uit vrees, dat hij iets zou kunnen zeggen, wat tienmaal minder provoceerend is dan de woorden van Mosley. Mosley meende hierin een beleediging te zien. Maandag begon het proces tegen de uitgevers van de Star. Mosley beantwoordde verschillende vra gen. Hij ontkende, dat zijn fascisten als mili taire organisatie geoefend zouden zijn en leg de er den nadruk op, dat slechts sprake zou zijn van een gedisciplineerde beweging. Deze beweging zou noch over machinegeweren noch over pantserwagens beschikken. Mosley wees er op slechts te hebben ge zegd, dat wanneer georganiseerde communis ten zouden probeeren met geweld de regee ring ten val te brengen, de fascisten daar ge weld tegenover zouden stellen. Mosley noemde het den plicht van iederen burger, die ziet hoe kronen en staten door een communistischen opstand worden weg gevaagd, de kroon te verdedigen. De fascis ten, aldus Mosley, verwachten yroeg of laat de macht te krijgen. In antwoord op desbetreffende vragen zei- de Mosley nog: „Ik heb de grootste bewon dering voor Mussolini. Ik geloof, dat hij zijn eigen land heeft gered, maar ik heb er geen wensch naar buitenlandsche bewegingen na te apen". En Hitler? Mosley antwoordde te gelooven dat deze zijn land heeft gered.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 1