ss sa?» - SPORT EN WEDSTRIJDEN De Amsterdamsche Zesdaagsche Broccardo-Guimbretière winnen. tfitste -ren ^«ers e,,s nog drie jeidende Ioppe,s, buitenland binnenland Pijnenburg-Van Kempen tweeden. een felle strijd. Probeer Kruschen voor onze rekening nog 10 minuten. De eindstand. „ANGRIFF" TEGEN MGR. BARES. Welke leerboeken de Duitsche jeugd worden aanbevolen. MATUSCHKA OVER DEN AANSLAG BIJ BIA TORBAGY. AANSLAG OP MAARSCHALK TSJANG KAI SJEK. Twee personen gedood, vier gewond. ANVARING IN DE CHINEESCHE ZEE. HET REGENDE VISSCHEN! DE LANGSTE MAN TER WERELD. DE N. EN Z.-HOLL. REDDINGMIJ. 110 JAAR. Een instelling, die aller steun verdient. DOOR DE STOOMTRAM GEDOOD. (Van onzen eigen verslaggever). De laatste middag is aangebroken, wat zal die brengen?? f Y?nni'ddag nog een jacht plaats VindenZal het aanmoedigen van een zeer talrijk publiek de renners, die zich voor een z waren eindstrijd sparen, nog kunnen verlei den tot een jacht? De koppels met enkele r onden achterstand zijn nogal woelig, de lei ders bewaken elkaar zorgvuldig en beletten elke weglooppoging. De sprints van half drie. sprint: Pijnenburg, Bogaert, Buysse, v. d. Heijden; 2e sprint: v. Kempen, de Wolff, Pelle naars, Deneef; 3e sprint: Pijnenburg, v. d. Heijden, Hürt- gen, Buysse; 4e sprint: v. Kempen, Pellenaars, de Wolff, Deneef; 5e sprint: Pijnenburg, Hürtgen, Bresciani, Bogaert; 6e sprint: v. Kempen, Deneef, Broccardo, Pellenaars. Men ziet, de Pijn en Jan van Kempen zijn behoorlijk in conditie, Pijn is onweerstaan baar en Jan draait gelukkig erg soepel. Z'n armen zijn uit het verband gehaald en nu nog alleen bepleisterd. Hij kan zich tenmin ste beter bewegen. Na de sprints zakt het tempo weer, en is het binnen en buiten de baan rustig. Dan, een kwartiertje later schieten de Vroomens even weg en zonder dat het pelo ton strijd geeft, komen ze weer een ronde dichter bij de leiders. En weer willen de Limburgers er tusschen uit, maar dat Iaat de rest zoo niet gaan, on der aanvoering van Jan van Kempen zetten ze de achtervolging in*maar te laat de taaie Vroomens weten ook nog deze ronde te nemen. Het publiek vindt het schitterend en ap plaudisseert luid voor de Limburgers. De jacht. Maar daar vliegt Pijnenburg weg, met Guimbretière aan z'n wieltje, alles is meteen in actie, de Belgen en Duitschers volgen zoo snel ze kunnen, want ze kunnen zich de weel de niet permitteeren de leiders een ronde uit te laten loopen. Het jagen is kort maar hevig, als de favorieten een ronde genomen hebben, dan zijn hun concurrenten dat toch ook, zoo dat de kop niet gewijzigd wordt. Flits weg is Bogaert, Hill en v. d. Heij den er achter, van de verwarring maakt Prieto gebruik en vlucht weg. Drie, vier ron den, en onze wegrenners en de Italiaansche— Spaansche combinatie hebben een ronde ge wonnen. Rust komt er niet, de Vroomens vliegen weg, en ook zij pakken een ronde. De lagere regionen zijn wel aan 't vechten, dezen laatsten middag! Na dit prettige jachtje doen de heeren het weer kalmer aan, en kan de stand bekend gemaakt worden, die weinig veranderd is, al ken hebben de Vroomens wat winst geboekt. groot klassement, telkens van 10 ronden, met dubbele puntentelling, 't Spreekt vanzelf, dat de eekhoorns in hun kuipje zich sparen, ook al wordt het publiek ongedurig. Om 8 uur was afgelegd 3004.164 K.M. t Is vol op de perstribune, en 't werken is ons haast onmogelijk. Wanneer zal de pers eindelijk eens een behoorlijke plaats krijgen? Nu worden er een aantal van ons naar de tribunes gedirigeerd, vanwaar we van heel boven af de renners in een soort blauwe rook kunnen bekijken. Erg prettig als je de heele week met een collega op post ben geweest Maar enfin, de heer Strengholt deed z'n best, en de kranten, die een enkele keer komen, moeten toch zeer zeker een plaatsje op de perstribune hebben Maarer is de geheele week door meerdere verslaggevers geklaagd over de be zetting van de perstribune, 't Was, meenen wij, Maandagnacht, dat een der collega's niet minder dan 15 namen noteerde van men- schen, die op de perstribune niets te maken hadden. Er zaten dames, die wel een pro- grarnma doorbladerden, maar geen notities maakten, er zaten heeren, die „er niets van begrepen", niets noteerden eneen prach tige plaats in hadden genomen, die niet even tjes naar het café durfden gaan, omdat an ders hun plaats door anderen zou zijn inge nomen. Neen, op de perstribune was het niet in orde. Zij, die moesten werken, zaten alleron gelukkigst, zij, die voor hun eigen plezier kwamen, hadden schrijftafeltjes voor zich. Wij hebben echter hoop, dat het volgend jaar de zaak anders zal zijn. Pijnenburg bal-dadig. Pijn wordt sjoeelsch. Al voortfietsend slaat hij een van Houten-jongen z'n doos reepen uit de hand, welke mop door het publiek op geweldig hoogen prijs wordt gesteld, ge hoord den luiden bijval. De Jannen liefdadig. De beide Jannen winnen dan samen 500 K.LM.-reepen, die ze met een breed gebaar aan de Amsterdamsche weeskinderen schen- ken; (Applaus en fanfares.) Na 133 uur rijden (vanmiddag 12 uur) waren afgelegd 2898.800 K.M., oftewel tegen de 17000 ronden. Zonder veel spanning na deren de klassementen van half vijf. De sprints. Ie sprint: Jan v. Kempen, Deneef, Hürt gen, de Wolff; 2e sprint: Deneef, Pijnenburg, Schön, Hill; 3e sprint: Buysse, Bresciani, Braspenninx, de Wolff; 4e sprint: Pijnenburg, Vroomen, Deneef, Schön; 5e sprint: Buysse, v. Kempen, Hürtgen, de Wolff; 6e sprint: Pijnenburg, Schön, Deneef, Broccardo. Men ziet het: de heeren bewaken elkaar zorgvuldig, de leidende koppels blijven vlak bij elkaar, als Pijn of van Kempen weg wil len, zitten direct de Belgen en Duitschers er achter, op den voet gevolgd door Broccardo- Guimbretière, die ook hun kansen niet graag laten loopen. Na de sprints is de stand: Aan den kop: Pijnenburg—v. Kempen Ut p.; Buysse—Deneef 219 p.; Broccardo- Guimbretière 128 p.; op 1 ronde: Schön—Hürtgen 115 P., op 2 ronden: de Wolff-v. d. Heijden 253 PUop3'ronden: Braspenninx—Hill 123 p.J op 4 ronden: Bogaert—Pellenaars 151 p.; op 6 ronden: Bresciani—Prieto 191 p.; op 9 ronden: Gebrs. Vroomen 167 p. En zoo wachten we tot vanavond 8 uur. De laatste avond. En als we om 8 uur terugkomen staat een lange file voor het R.A.I.-gebouw te wachten d.w* de renner, zijn aan 't treinloopen, terwijl een muz ek- corns er de stemming inhoudt. Het puDiiex vult de rangen, blijkbaar zijn er velen, die de laatste unm willen meemaken. Aller hoop Daar komt nog wat bij, het laatste uur is een Er gebeurt niets, de renners zijn naarstig aan 't rondcirkelen, en ook het publiek houdt zich buitengewoon rustig. Een premie van 25 van het Amsterdam sche Stadion gaat na 6 ronden van strijd naar Pijnenburg, die op de lijn Hill klopt. En weer 25 van het Stadion en nog twee> maal eenzelfde som, zijn resp. voor Brescia ni, Prieto en Pijnenburg, en de laatste nog wel vanuit de vierde positie! Verder is de zaak dood, enkele min of meer belangrijke premies houden de spanning er een beetje in, maar de leidende koppels be- waken elkaar te angstvallig om tot uitloop pogingen te komen. We hebben zoo'n idee, dat de bekende premie van 1000 rustig in de zakken van den uitlover blijft zitten, de heeren geven elkaar vooralsnog geen kans. En dan voordat we er erg in hebben - loopt Guimbretière weg en in no time zit de heele boel achter hem aan, voor het laatst waarschijnlijk is de hel losgebroken. Hoe lang zal het duren? De strijd tusschen de gars de la marine en de beide Jannen is he vig, maar niemand let op de Belgen, die plot seling bij de koploopers zijn en de f 1000 van Croese Bosman gewonnen hebben en daarbij ook nog de leiding hebben veroverd. BuysseDeneef leiden met 1 ronde, op den voet gevolgd door de Franschen en Pij nenburg—v. Kempen. Die twee koppels win nen onder veel spanning een ronde en wel dra is de kopploeg weer gelijk. Er is nu geen oog meer op te houden, de mindere ploegen verdedigen hun positie tot het uiterste, de snelheid is zeer groot. De Franschen aan den kop. De Franschen loopen onder groot enthou siasme om kwart na tien uur een ronde uit en liggen dus aan den kop. De Wolff valt vlak voor de jury en smakt tegen het hout, hij krijgt 15 minuten rust. Bresciani—Prieto nemen ook een ronde en de populaire Limburgers doen ook zoo. De cracks van den weg BogaertPel lenaars die tusschen haakjes een schitte renden wedstrijd rijden, probeeren het ook, en ze krijgen het klaar! De stand van half elf. Aan den kop: Broccardo-Guimbretière 128 p.; op 1 ronde: Pijnenburgv. Kempen 377 p.BuysseDeneef 219 p. op 2 ronden: SchönHürtgen 115 p. op 3 ronden: de Wolffv. d. Heijden 253 punten; op 4 ronden: Braspenninx—Hill 148 p.; op 6 ronden: BogaertPellenaars 121 p.; op 8 ronden: BrescianiPrieto 191 p.; op 10 ronden: Gebrs. Vroomen. Het laatste uur. Dan is het elf uur en het uurtje van door- loopende sprints is aangebroken. Als een schim ligt een van de Franschen achter van Kempen of Pijnenburg, ze bewaken hen zoo geweldig, dat van uitloopen geen sprake kan zijn. Erg rustig worden de klassementen verre den, de jonge Vroomen wint zeer regelmatig een sprint van Prieto, Schön probeert weg te komen, het heele veld volgt, niemand laat ook maar even los. Tegen half twaalf probeert Pijn de zaan te verrassen, na langen strijd die ronden duurt, kan hij niet loskomen. De Duitschers maken van de verwarring gebruik en weten een ronde mee te nemen. Weer zijn de Duitschers weg, Pellenaars dient als gangmaker. Pijn en v. Kempen probeeren hun tegen standers murw te rijden, het lukt niet, de Franschen hangen als terriers achter de Hob landers. Bovendien lijkt Jan van Kemnen wel minder soepel, de Pijn doet bovenmenschelij- ke dingen. Nog 32 minuten zijn er te rijden, we tellen de derde Zesdaagsche niet meer met uren, maar met minuten. Om kwart voor twaalf staat het R.A.I.- gebouw op z'n kop. Pijn en v. Kempen we ten een 30 Meter weg te komen. Een meedoo- genlooze jacht ontstaat, enorm worden de roodbaadjes aangevuurd, maar Broccardo Guimbretière zijn zóó in vorm, dat ze niet stuk te rijden zijn. Er moet een wonder gebeuren, wil den Franschen de overwinning nog ontgaan. PellenaarsBogaert winnen dan 2 radio toestellen, onder geweldige instemming van het publiek en dan Kransen worden aangedragen, fotografen stelen zich bij de finish op, alles wijst op het einde. Wanhopig vechten de beide Jannen, even fel bijten de Franschen vast. De Belgen en Duitschers weten van geen wijken. Nog 4 minuten nog 3 nog 2 de jacht lijkt eindeloos als dollen vliegen de renners door de kuip, de Pijn, die bergen verzet, kan de Fransche cracks niet kwijtra ken. Dan een paar schoten: BroccardoGuim bretière hebben de Derde Amsterdamsche Zesdaagsche gewonnen. Volksliederen, kransen, eereronden, een stel Franschen die bij de cabine staan te dansen, alsof ze niet pas 145 uur op een ra cefiets hebben gezeten, Broccardo-Guimbre tière stralen: het is de eerste keer dat ze Pij nenburg hebben overwonnen. Alleen vinden ze jammer dat Wals uitgevallen is, het was hun grootste eerzucht het beroemde duo Pijnenburg—Wals te overwinnen. Langzaam stroomt het groote R.A.I.-ge bouw leeg, de derde Amsterdamsche Zes daagsche is weer voorbij. In totaal zijn afgelegd 3192.658 K.M. Aan den kop: BroccardoGuimbretière 176 ptn. Op 1 ronde: Pijnenburg—Jan van Kempen 443 ptn.; BuysseDeneef 293 ptn.; SchönHürtgen 199 ptn. Op 2 ronden: De Wolff—Van der Heijden 285 ptn.; BraspenninxHill 197 ptn.; Op 5 ronden: Pellenaars—Bogaert 233 ptn.; Op 6 ronden Bresciani—Prieto 249 ptn. Op 9 ronden Gebrs. Vroomen 205 ptn. Onder den kop „Moet dan bisschop Bares werkelijk zoo bezorgd zijn?" brengt het na- tionaal-sociaüstische arbeidersblad „Der An- griff" een artikel van zijn hoofdredacteur, Schwarz von Berk,, waarin de eisch van mgr. Bares, dat „de zielzorg onder de Katholieke Landshilfer, welke op het oogenblik zeer be moeilijkt wordt, zal worden verbeterd" van de hand wordt gewezen. Na critiek te hebben geoefend op bepaalde artikelen van het „Katholieke Kirchenblatt" gaat Schwarz von Berk over tot een aanval op het artikel dat mgr. Bares in no. 43 van het Kirchenblatt onder den titel „Een nieuwe groote taak voor de zielzorgers" over het verbod van de staatsautoriteiten om in de ar beidskampen godsdienstoefeningen te hou den, heeft gepubliceerd. Evenmin als er Katholieke of Protestant- sche garnizoens bestaan, zoo schrijft Schwarz von Berk, evenmin kan er in den Arbeidsdienst of in het Landsjahr iets derge lijks bestaan. Volgens zijn meening moeten de godsdienstige behoeften niet in arbeids kampen maar in kerkgebouwen bevredigd worden. Geestelijken, die in de arbeidskam pen cursussen hielden en over cultureele kwesties spraken, waren onwillekeurig over gegaan tot de bespreking van confessioneele kwesties.- Zoo iets is volgens Schwarz niet in den geest van de volksgemeenschap. De arbeidskampen zelf moeten vrij blijven van alle.'kerkelijke activiteit. Gelijktijdig heeft de rijksminister van op voeding, Rust, in zijn kwaliteit van Pruisisch minister van eeredienst, een lijst van de leer middelen gepubliceerd, die bij het schoolon derwijs moeten worden gebruikt. Bovenaan de lijst staat Hitler's „Mein Kampf" en vervolgens ook het beruchte boek van Rosenberg „Mythos des zwanzigsten Jahrhunderts", waartegen mgr. Bares zooals bekend nog kort geleden een fel artikel heeft geschreven. Juist deze aanval van mgr. Bares wordt in het artikel van den „Angriff" in het belachelijke getrokken. Verder wordt aanbevolen Chamberlain's „Rasse und Persoenlichkeit". Rosenberg heeft zoo juist bij de opening van de Winterhulp-campagne in München verklaard, dat „de ontdekking van de Rasse- seele een even groote omwenteling beteekent als de ontdekking van Copernicus vier eeuwen geleden".- Voor de behandeling van het Jodenvraag stuk worden duizenden boeken en brochures als basis voor het onderwijs opgesomd, o.a. Rosenberg's „Die Protoko! Ie der Weisen von Sion" en „Die Jeudische Weltpolitik", en een boek van Teodor Fritsch „Handbuch der Ju- denfrage". In het proces-Matuschka is heden de aan slag bij Bia Terbagy behandeld. Matuschka beschreef de voorbereidingen voor het op blazen der spoorrails. Volgens nauwkeurige plannen had hij een installatie gemaakt, die zoo werkte, dat de druk der wielen op de rails een kortsluiting en daarmede de ont ploffing tot stand bracht. Matuschka ver meldde daarop, zooals nog steeds tot dus verre „Leo". In den nacht van den aanslag was „Leo" plotseling verschenen, gekleed in boerenkleedij. Hij heeft hem toegeroepen, doch geen antwooid gekregen. Leo droeg een revolver. Op viagen van den voorzitter vol hardde Matuschka in zijn bewering, dat hij alleen den aanslag had uitgevoerd. Op den ochtend na den aanslag is hij teruggekeerd naar het tooneel van zijn misdaad. De president van het gerechtshof schilder de uitvoerig met wat voor geraffineerde mid delen Matuschka den indruk had weten te wekken een der slachtoffers van den aanslag ALKMAAkaihi CóbRAUl VkIJLAG 9 te zijn. Hij heeft zich met de nagels het gelaat opengekrabt, zich met modder bevuild en iedereen verteld, dat hij slechts door een wonder gered was. Matuschka verdedigde zich overigens heden met bijzondere hartstochtelijkheid en be schreef steed* weer zijn z-g- plannen om een „religieus communistische secte ter redding der arbeiders" op te richten. Hij weet thans beslist, dat zich achter „Leo" de Satan ver bergt. De verdere behandeling had hoofd zakelijk betrekking op de vraag of Matuschka in Boedapest contact gehad heeft met com munistische elementen. De president consta teerde, dat de Hongaarsche communist Dar- vas de intiemste vertrouwde van Matuschka was. Het zeer verwarde verhoor nam /oor Matuschka een hoogst ongunstig verloop, daar vastgesteld werd, dat hij een reeks ern stige vervalschingen had gepleegd. Na den aanslag bij Bia Torbagy had Ma tuschka gepoogd door het Hongaarsche con sulaat te Weenen schadevergoeding te krijgen, terwijl hij ook bij verschillende andere instanties een vergoeding aanvroeg voor de door hem geleden schade. Naar het telegraafagentschap Sjomboen Rengo mededeelt, is op maarschalk Tsjang Kai Sjek, die zich in een specialen trein on derweg bevond naar Peking, teneinde met den Japanschen gezant Ariosji te onderhan delen, een aanslag gepleegd. Toen de trein het station Erzumenzi pas seerde werd een bom geworpen, die den laatsten wagon trof. Twee ambtenaren uit het gevolg van den maarschalk werden ge dood, vier gewond. Maarschalk Tsjang Kai Sjek en zijn in tiemste medewerkers bleven ongedeerd. Zij •hebben later, zonder den vernielden wagon, de reis voortgezet naar Peking,waar de con ferentie Vrijdag begint. Volgens een nader bericht zijn twee per sonen gearresteerd. Het agentschap meldt verder, dat de Chineesche censuur tot dus verre alle berichten over den aanslag heeft tegengehouden. Op de Chineesche Zee zijn twee stoom schepen met elkaar in aanvaring gekomen Hierbij zijn 80 personen verdronken. Nadere bijzonderheden zijn nog niet gemeld Gedurende een hevigen storm te Restad in West-Zweden vielen er behal ve regendroppels ook een menigte visch- jes uit de lucht. De beestjes hadden een lengte van 2 tot 3 c.M. Men veronderstelt dat ze door een windhoos uit de zee opgezogen zijn om eenige mijlen verder weer op het land neer te dalen. Mohammed Ghazi, een jonge Egypte naar, beweert de langste man ter wereld te zijn. Zijn lengte is drie meter. Het vreemde is dat hij deze afmeting aan een ongeval dankt. Drie jaar geleden was hij nog geen twee meter lang, toen hij uit het raam van een huis viel en aan zijn hoofd ernstig gewond werd. Sinds dien tijd groet hij met schrikba rende snelheid. Hij is echter zoo zwak dat hij niet op zijn beenen kan 6taan en steeds in bed moet liggen. De dokto ren durven hem wegens zijn zwakke hart niet te opereeren. Hij ligt nu in de grootste kamer in het huis van zijn ouders (diagonaalsgewijs), maar als hij doorgaat met groeien zal men hem moeten terug brengen naar het hospi taal, waar de zalen grooter zijn. Toen in 1824 de najaarsstormen de Noord zee geeselden en een schip op de verraderlijke Nederlandsche kust werd geworpen, waag den tien dappere zeelui hun leven om met een wankele sloep de bemanning van het ge strande vaartuig te bergen. Zij keerden niet terug uit den strijd met de elementen. Deze tragische gebeurtenis zou den stoot geven tot de oprichting van een maatschap pij, die tot op den dag van heden haar zegen rijk werk heeft verricht. Op 11 November werd te Amsterdam de Noord- en Zuid-Hollandsche Reddingmaat schappij opgericht, die een dezer dagen dus haar 110-jarig bestaan herdenkt. De Maatschappij beheert het gebied van de monden van de Eems tot Loosduinen be zuiden Scheveningen en heeft zich sinds 1910 ook de kust van de provincie Friesland aan de Zuiderzee aangetrokken. De maatschappij is aanvankelijk met zeer eenvoudig materiaal begonnen, de eerste 14 reddingbooten waren zoogenaamde Groen- landsche sloepen, licht en gemakkelijk langs het strand te vervoeren door paarden. Om de sloepen onzinkbaar te maken, waren ze voor zien van een bekleeding van biezen, zoowel buitenboord, waar deze biezen in zwaar zeildoek waren genaaid, als binnenboord en onder de doften. In 1906, dus 28 jaar geleden, ging de Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maat schappij over tot de plaatsing van een motor in de reddingboot. Thans bezit men een 9-tal reddingbooten met motoren, waarvan de grootste, zooals de „Neeltje Jacoba", de „In- sulinde", de „Dorus Rijers" en de „Branda- ris" booten zijn van ongeveer 50 ton water verplaatsing en die tusschen de 50.000 tot 60.000 kosten. Menig zeeman dankt aan deze booten zijn leven, want men kan met deze booten in bijna ieder weer naar buiten. Doch wat zou de Reddingmaatschappij met goed materiaal beginnen, wanneer Ne- Er is nu geen enkele reden meer om niet eens een proef met Kruschen Salts te nemen. Immers ge ontvangt een gra tis proefflacon verpakt bij de groote flesch k f 1.60, dus ook meer Kruschen Salts voor hetzelfde geld. Kruschen Salts zuivert Uw bloed, het zal U verfrisschen en verjongen. Het wordt tevens over de geheele wereld er kend als het beste middel tegen rheu- matiek, ischias, etc. In het buitenland is door opkoopers met Kruschen Salts geknoeid. Men koope daarom in geen geval Kruschen Salts in buitenlandsche verpakking, doch uit sluitend in ongeschonden Hollandsche verpakking met de naam N.V. Rowntree Handels Maatschappij op verpakking en etiket der-flacon gedrukt. derland in zijn kustbewoners geen moedige en onversaagde mannen had gevonden, die bereid zijn hun diensten vrijwillig aan te bieden, wanneer een schip op onze kusten om hulp roept. De bemanningen van de reddingbooten ontvangen ruime vergoedingen voor het deel nemen aan de oefeningen en premies bij het deelnemen aan de reddingen. Voor de velen, die ongetwijfeld nog niet voldoende met de werkzaamheden van de N.Z.H.R.M. op de hoogte waren, vermelden wij het kantooradres van de jubileerende ver- eeniging: Mauritskade 63, Amsterdam, tele foon 52516, giro 26363, waar de secretaris de heer H. Th. de Booy zetelt en die gaarne bereid is alle inlichtingen te v-rstrekken. Met den heer de Booy hebben wij onlangs een proeftocht met de „Neeltje Jacoba", die te IJmuiden is gestationneerd, gemaakt. Het ranke, sterke scheepje, een wonder van techniek en scheepsbouwkunst, sneed door het woelige Noordzeewater en zelfs in de branding voelt deze reddingboot zich won derwel thuis. Schipper Kramer, de comman dant van de „Neeltje Jacoba", toonde ons vol trots zijn mooie schip, dat zelfs bij de hevig ste stormen uit kan varen. Mocht het om slaan, dan richt het zich vanzelf weer op, Automatisch sluiten zich de verschillende ventilatoren. De kleine ruimte is in alle op zichten benut en met dit schip, aldüs de heer de Booy, maken we ook naast de uitstekend ingerichte Engelsche reddingbooten een zeer goed figuur, KOE BLIND GESLAGEN. Ergerlijke dierenmishandeling. Op de veemarkt te Etten (N.Br.) heeft zich een geval van ergerlijke dierenmishandeling voorgedaan. Na afloop der markt wilde de vee-expediteur de Klerk eenig vee opladen Een aan den landbouwer Barel uit Zeven bergen behoorende drachtige koe struikelde op de loopplank van de vrachtauto. Op hard handige wijze wilde men het dier dwingen op te staan, waarbij de veedrijver J. van Et- ten uit Moerdijk, die met het geheele geva' niets te maken had, de behulpzame hand bood. Met een stevigen stok sloeg hij het dier enkele malen met de grootste kracht op den kop. Bij een dezer slagen werd een oog zoo hard geraakt, dat het bloed er uit stroomde. Een der verontwaardigde omstanders had inmiddels de gemeentepolitie gewaarschuwd, die aanstonds ter plaatse was. Intusschen hadden veedrijvers het dier geleid naar het pakhuis van den Boerenbond, alwaar men het door middel van een laadbrug op de auto wilde brengen. Totaal uitgeput door angst en hevige pijnen, was het dier enkele malen op weg daarheen gestruikeld en ten lange leste in een langs den weg gelegen diepe sloot geraakt. In dezen toestand trof de politie het afschuwelijk mishandelde dier aan. De gemeenteveearts constateerde behal ve verschillende verwondingen aan den kop, dat het licht uit het oog geheel verdwenen was. Tegen den veedrijver J. van Etten is proces-verbaal opgemaakt wegens dierenmis handeling. Gisteravond tegen 9 uur is een ongeveer 40-jarige onbekende vrouw op het Stations plein te Leeuwarden onder de locomotief van een rangeerende stoomtram geraakt. Nadat de locomotief was ogevijzeld en het lichaam was bevrijd, bleek het, dat de dood reeds was ingetreden. Per politiebrancard is het lijk naar het Stadsziekenhuis vervoerd. In de tasch van het slachtoffer werd een tram- kaait je naar Stiens gevonden. De machinist had, vóór het ongeluk ge beurde, voortdurend signalen gegeven, zoo dat men nog niet verklaren kan, hoe het on geval zich heeft toegedragen. VER. „BEURS VOOR DEN DIAMANTHANDEL". Rumoerige vergadering; collectief aftreden van het bestuur. In een door een vierhonderdtal leden be zochte buitengewone algemeene vergadering van de „Eeurs voor den Diamanthandel" te Amsterdam, welke aangevraagd was door ruim 50 leden, stelde de eerste onderteeke naar, de heer S. H. Okker Sr. een motie van wantrouwen voor tegen het beleid van het bestuur. Na een zeer rumoerig en heftig debat bleek, dat de motie niet ondersteund werd, zoodat de voorzitter, de heer A. de Paauw, constateerde, dat de motie was verworpen. Het bestuur verlangde nu een votum van vertrouwen van de leden. Het tumult was toen echter zoo groot, dat men niet tot een stemming kon komen. Het bestuur diende daarop collectief zijn ontslag in. De verkiezing van een nieuw bestuur za! ten spoedigste worden gehouden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 9