de voor
deltöste
JUizzletubciek
'Jkmdna aai 'Hieuws
'JmilCetot1
De heks van Winslea
TTTTTTTTT)
.«HES» REGENJAS
H. NEVILLE HART
SCHOEMAKER
HOORN.
DE STREEK.
HEERHUGOWAARD.
W ARMENHUIZEN,
LANGENDIJK.
I STANDAARDBUS NU
15 CTS 1
IREUZENBUS NU
- 271/2 CTS I
Marjorie verneemt de waarheid.
Iu
HENSBROEK.
Onze Tweede November-opgave.
Negen cijfers 2.
De som met de negen cijfers 2, die wij
in onze vorige rubriek ter oplossing
gaven, vond veel belangstelling-
Geheel volledig zag de som er als
■volgt uit:
69051
47823
207153
138102
552408
483357
276204
3302225973
Onze Nieuwe Opgave. (No. 3 der No-
vemberserie).
Een klein ingewikkeld vraagstuk.
Hoeveel is 89 X de vijfde macht van
de derdemachtswortel uit 443147866624
of vviskundig^uitgedrukt
89 X I V«3147866624*1
Oplossingen (3 punten) liefst zoo
vroegtijdig mogelijk, doch uiterlijk tot
Vrijdag 23 Nov. 12 uur aan den Puzzle
Redacteur van de Alkmaarschi Courant.
'9cgOrondèerjd too ndicht, zonder gum
mi cn poreus leveroo 'wij. reeds' vanaf
f 25£ ool< naar maat Efogunta model
len vow Dames en Heerén' Wij bezoeken
U gaarne op aanvrage tin geheel vrij
blijvend met onze uitgebreide .collectie.
406 Heerengracht/ Amsterdam
Éérste kl'aiflèéding naar rpaat. Matige prijzen I
Tot lid van het bestuur der banne
Hoorn is gekozen de heer P. v. d. Lee, al
hier.
B. Schermer f
Alhier is zeer plotseling overleden de
heer B. Schermer, lid van de bekende wijn-
koopersfirma B. Schermer en Zn.
De heer Schermer was een bekwame en
bekende persoonlijkheid. Van 1914 tot 1915
en 19161923 was hij lid van den gemeen
teraad.
Bijna 20 jaren had hij zitting in het col
lege van regenten van het stadsziekenhuis,
waarvan hij, sinds 1925, voorzitter was.
Tevens was hij vele jaren bestuurslid,
sinds kort voorzitter van de vereen, de Am
bachtsschool, lid van de commissie van toe
zicht op het Westfriesch Museum en voorts
commissaris van de Noorderbank te Alk
maar.
Buiten Hoorn maakte hij zich o.a. ver
dienstelijk als secretaris van de r.k. vereeni-
ging voor vacantie-kolonies.
De aanvoer van bloemkool is hier nog
geweldig, sommige dagen bedroeg deze
meer dan 300 schuiten. Het binnenland
heeft groote moeite het aanbod op te nemen
zoodat de prijzen achteruit liepen tot ƒ4
4.50.
Een factor van beteekenis is tevens, dat
de zouterijen vol zitten en van dien kant nog
maar weinig wordt gekocht, zoodat ook 2e
soort weinig opbrengt.
Nationale Bond Landbouw en
Maatschappij.
Het getal opgekomenen op deze samen
komst was grooter dan algemeen werd ver
wacht. Uit meerdere dorpen uit den omtrek
was men per auto en rijwiel gearriveerd, zoo
dat een kleine honderd personen aanwezig
waren, toen de voorzitter de heer L. van
Graft de bijeenkomst opende en het woord
gaf aan den heer de Lange uit Ruinerwold.
Deze begon met er op te wijzen, dat reeds
vanaf de vroegste tijden de menschheid den
bodem had weten ,e benutten voor het le
vensonderhoud en langzaam aan uit dit zeer
primitieve begin een landbouwenden stand
van May Wynne.
42)
Maar vandaag zong zij niet, toen ze voor
het laatst uitkeek uit liet erkervenster, waar
zij had gezeten met Dick Morrice.
Arme Dick! Was dat pas de vorige avond,
dat zij nog met hem gesproken had van de
blijde dagen, die komen zouden, als zij weer
bij elkaar waren?
Een peinzende uitdrukking kwam in haar
oogen, terwijl zij haar handen vouwde in
gebed.
En daarna was zij zeer kalm, niet langer
uittartend in haar spreken.
„Een ding zou ik u nog willen vragen,
eer u mij wegleidt", zei ze tot Birley. „En
dat is om afscheid te mogen nemen van mijn
vriendin, mistress Stapleton?"
Hij fronste de wenkbrauwen en zou mis
schien dat eenvoudige verzoek geweigerd
hebben als hij niet toevallig eens rondgeke
ken had onder de mannen, die Lambert on
der zijn bevel had geschaard, voor dat
spionnagewerk.
„Maak het dan kort, vrouw!" sprak hij
streng. De soldaten van het Parlement heb
ben wel wat anders te doen dan om te wach-
was ontstaan, geheel op zich zelf aange
wezen in zijn strijd met de
om het levensbestaan. Deze strijd had bij de
voortschrijdende ontwikkeling een steeds
ander cachet aangenomen. Thans was men
zoover dat de techniek ook in den landbou
wenden stand het elementaire handwerk
steeds meer begon te vervangen. Doen iet
bleek maar al te zeer dat deze in den tegen-
woordigen tijd den boerenstand met van den
ondergang kon redden, daar de instorting
die de laatste jaren bemerkbaar was, er niet
door werd gekeerd en men steeds naar lager
peil afzakte. De vraag doet zich bij ieder
weldenkend mensch op of de plattelander bij
dezen toestand moet berusten, dan wel dat
hij zich tegen wat uitgroeide tot eer schrij
nend sociaal onrecht moet teweerstellen.
Spr. wilde deze laatste vraag op voor ieder
bevattelijke manier behandelen.
Het scheen dat de maatschappij verdeeld
was in klassen, evenals dit bij de spoorwegen
het geval is en men vraagt zich af hoe som
migen altijd le klas gaan, terwijl anderen
zich minder moeten behelpen.
Gaan we terug in de geschiedenis, dan
zien we den boer aan banden gelegd door de
privileges der steden, die hem dwongen met
al zijn producten ter markt te gaan. De din
gen, die hij noodig had moest hij naar ver
houding duur betaien.
Bij de opkomst van het liberalisme zien we
deze banden breken. De maatschappij moest
vrij worden. Als consequentie daarvan ont
stond een strijd tusschen de economisch
zwakkere en den economisch sterke, en niet
lang duurde het of de laatste voerde onbe
perkt heerschappij.
Als logisch uitvloeisel van dezen maat-
schappelijken toestand met het daaraan ver
bonden onrecht moest een andere strooming
ontstaan en zien wij het socialisme ver
schijnen. Idieel was deze beweging hoog te
noemen, 'och de ondergrond er van bleek
niet houdbaar, daar bij het verkrijgen van
een hooger loon ook de begeerten stegen en
steeds weer een toestand geschapen werd.
waarin het geldende loon te weinig bleek om
in de stijgende behoeften te voorzien.
Vrijwel los van deze beweging zien we de
landbouw, die doorgaat de producten naar
vraag en aanbod te kweeken en zich om
vrijhandel of internationalisme weinig be
kommert zoolang de verbouw loonend bleek.
In tijden van crisis drong het wel tot enke
len door dat deze richting toch niet goed
was, doch ver keek de gemiddelde boer niet.
Hij bleef bij zijn bedrijf en vermoeide zich
niet met de vraag of hij daaruit duurzame
welvaart kon putten.
Bij de doorgaande industrialiesatie zien
we b.v. in Engeland, dat op een gegeven
oogenblik slechts 7 pCt. der bevolking van
de bodemproductie van het eigen land leef
den. De rest moest worden aangevoerd. Dit
kon goedkoop geschieden door de kerstening
der wingewesten, die een onbeperkt mate
riaal van goedkoope arbeidskrachten leverden
als zij meer gecultiveerd werden.
De oorlog verplaatste echter de industrie
naar andere werelddeelen en in de industrie
landen van voorheen (Engeland en Duitsch-
land) ging men zich meer op de bodempro
ductie toeleggen. Direct gevolg was minder
export uit ons land met al de gevolgen daar
aan verbonden voor den Holiandschen land
bouwer, welke toestand bij ons leven zich
niet meer zal wijzigen.
Thans is het reeds zoover gekomen, dat de
stand, die enkele jaren geleden nog de redder
der menschheid was, niet meer noodig bleek
en men den Holiandschen boer met een steun
bedrag trachtte zoet te houden. Op allerlei
gebied steun. En de boer keek zoodanig naar
die steun, dat hij er de groote maatschappe
lijke vragen er door vergat. De zee van amb
tenaren met die steunuitdeeling belast moes
ten betaald worden. Door den boer. Hoe
meer men het steunstelsel bekijkt, hoe meer
men van den leugen er van doordrongen
wordt. De eisch moet zijn, geen steun, maar
rtcht.
Doch het schijnt dat de boer als een schaap
door bet leven wil gaan.
Na de pauze memoreerde spreker, dat er
een tijd was dat de landbouw viel en de
zuivel nog goed was. Toen wierp iedereen
zich op het zuivelbedrijf. Planmatig was
geweest, dat men de oude bedrijven naar
hun atrd in stand had gehouden Moeilijk
zal het zijn den boerenstand bij te brengen,
dat hij zich in een groote vereeniging orga
niseert, die het belang van allen voorstaat
Hierdoor zal echter verkregeD worden, dat
het platteland die plaats in de maatschappe
lijke organisatie in gaat nemen, waar het
recht op heeft.
Spr. veiwees in deze naar „Landbouw en
Maatschappij" en besloot met een krachtige
opwekking cm tot lid toe te treden. De platte
lander moet niet zeggen: ,ik ben maar een
mensch", doch „ik ben ook een mensch'Hij
kan dat laatste met recht zeggen, want hij is
degene, die dag in dag uit midden in God's
schoone schepping staat en deze schepping
is het, die bij beschouwing tot bevrediging
stemt, terwijl datgene wat uit het mensche-
lijke breir is voortgesproten steeds meer be
geerten opwekt.
Van de gelegenheid om vragen te stellen
werd een druk gebruik gemaakt.
Vergadering L.T.B. afd. Warmen
huizen.
Donderdagavond vergaderde de afd.
Warmenhuizen van den L.T.B. in het Patro
naatsgebouw.
De voorzitter, de heer W. Dekker, opende
deze vergadering met den chr. groet en heette
allen hartelijk welkom, speciaal den geeste
lijken adviseur en den burgemeester.
In het openingswoord memoreerde spr.,
dat 15 nieuwe leden zijn ingeschreven. Van
dezen kant bekeken gaat het met deze afd.
goed, aan den anderen kant echter minder.
De contributie wordt n.1. slecht betaald. De
leden zijn blijkbaar nog niet goed doordron
gen van het belang eener katholieke organi
satie. Spr. wees op het winterprogram, een
bewijs, dat het bestuur zijn uitersten best
heeft gedaan. Spr. vroeg van de leden op den
eersten plaats de contributie van den L.T.B.
te betalen.
Hierna kwam de spr. van deze vergade
ring en door den voorzitter hartelijk verwel
komd.
De voorzitter deed mededeeling, dat de se
cretaris, de heer A. Tesselaar, is vertrokken
en als plaatsvervanger is benoemd de heer
C. Mosch, tevens plaatsvervangend lid Cen
traal Bestuur Centrale Veilingsvereeniging.
Tevens werd mededeeling gedaan, dat een
actie gaande is om op de kool die in Maart-
April-Mei 1934 is geveild, nog een toeslag
te krijgen.
Hierna ving de heer B. Machielsen zijn
aangekondigde rede aan met het onderwerp:
Nut van organisatie en contributie.
Spr. ving zijn onderwerp aan met het
constateeren, dat hetzij een tuinder het be
lang eener katholieke organisatie niet keni,
of niet bij machte is de contributie te betalen
De contributie is een zeer ondergeschikt be
lang. Het is reeds meermalen bewezen, dat
de L.T.B. niet alleen nuttig, doch ook aller
noodzakelijkst is. Het is een principieele
plicht van iederen katholieken tuinder en
boer lid te zijn van den L.T.B. Zeker de tijd
is zwaar en donker. De vraagstukken van
den dag stapelen zich op. Daarom is het van
des temeer belang lid van een stand- en
vakorganisatie te zijn. De tijd ontaardt zich
in een vijandschappij. Wij leven in een tijd
van strijd. De crisistoestand van het heden
is geschapen door de menschen zelf. Kan en
moet ook weder hersteld worden door de
menschen zelf. De verarming en verpaupe
ring van een groot deel der bevolking is een
schuld van het menschdom zelf. Er bestaat
voor velen een ongekende levensonzekerheid.
Spr. wees op vernieling en vernietiging
van levensbehoeften. De tegenstrijdigheid
van de menschen is de oorzaak van de hui
dige botsingen.
Gewezen werd op den jongsten Konings
moord; op werkstakingen in Amerika; op de
moorden op de katholieke mannen in
Duitschland; hongerstaking der mijnarbei
ders in Oostenrijk. De oorzaak van dat
alles, dat men God heeft veriaten. 0rgani*a'
tie is een Heiligen plicht van iederen katho-
HekënlSer en tuinder. Spr. zeide dat over-
vloed van levensbehoeften door God is gt
wild De distributie is echter hopeloos in ae
war' Araerikaansche katoenarbeiders zijn
niet bii machte een hemd te koopen, terwijl
men in Amerika besloten heeft 4 katoenoog
sten te vernietigen. De schrilste tegenstuj
digheden. De broodprijs is onevenredig hoog
gestegen. De katholieken moeten manc he,
ingenomen defensief verlaten en het offen
sief aanvangen. Daarvoor is noodig een
krachtige katholieke organisatie. Gewezen
wordt op Rerum Novarum. Men moet niet
alleen katholiek zijn in de kerk, maar ook 111
het maatschappelijk leven De katholieken
moeten socialer zijn dan de socialisten. De
katholieken moeten gehoor geven aan den
roepstem van Paus en bisschoppen.
De godsdienst kan alleen verlichting
brengen. Er zal een strijd ontketenen
tusschen geloof en ongeloof. Het eerste
middel daartegen is de r. k. organisatie.
Do r. k. organisatie moeten de voorka
pellen zijn der kerk. Organiseeren is ook
een stoffelijken plicht. De tijd van den
eenling i6 voorbij De L. T. B. behartigt
het godsdienstige- en het maatschappe
lijke en het materieele belang zijner le
den. Een financieel voordeel is het
bovendien georganiseerd te zijn in den
L. T. B. Zeker het stuit spr. tegen den
borst, dat de tuinbouw bij de verdeeling
van de crisissteun als een soort aan
hangsel wordt beschouwd. Men moet
echter grootsch gaan op de organisatie
van den L. T. B. Zeker de veilingsorga
nisaties hebben veel en goed werk ge
daan; zij kunnen echter nooit de sociale
organisaties vervangen. De veilingsor
ganisaties zijn zuivere verkoopsorgani
saties. Wijzende op de voordeelen die
den L. T. B. geeft noemde spr. de Coöpe
raties; de Pachtraad; de Voorlichtings
dienst; het Boekhoudbureau enz. Is de
contributie zoo vroeg spr. dan nog
te hoog. Men -vordt herinnerd aan de
contributies van de arbeiders.
Spr. spoort de leden aan trouw de
contributie en met liefde te betalen.
Men werd herinnerd aan het spook van
executie en aan de maatregelen die
daartegen worden aangewend. Geld aan
de organisatie besteed is wel besteed
geld. Doe dit opdat de organisatie ons
in staat kan stellen de toekomst gerust
stellend tegemoet te gaan. (Applaus).
De'voorzitter bracht hierna dank aan
den spreker voor zijn mooie rede.
Hierna kwam het contributie-vraag
stuk ter sprake. De leden werden in de
gelegenheid gesteld de contributie in
gedeelten te betalen.
Vervolgens hield de geestelijke advi
seur nog een kort godsdienstig toe
spraakje.
Hierna sluiting met den Chr. groet.
Door de Langendijker Bestuursdersbond
is in een schrijven aan de gemeenteraden
verzocht, om adhaesie te willen betuigen aan
het petitionnement van het N.V. Aan de
plaatselijke burg. armbesturen, crisis-comi-
té's, tuinbouwvereeniging, afdeelingen van
den Ned. Tuindersbond, Chr. Boeren- en
Tuindersbond, Chr. Bestuurdersbond, R.K.
Volksbond, L.T.B., Langendijker Winkeliers-
vereeniging, die te St. Pancras en de coöp
Nieuw Leven te Zuidscharwoude zijn af
schriften gezonden met verzoek, adhaesie te
betuigen.
In de zeer uitgebreide toelichting, welke
dit adres vergezelt, wordt gewezen op de
voortdurende verslechteringen, welke na
1 Juli nog zijn gekomen in de toch al ge
ringe steunbedragen, met gevolg, dat als de
menschen er eenigen tijd van moesten leven,
zeer groote verarming intrad. Van de uit-
keeringen, welke in deze gemeenten 8 en
9 per week bedragen, en waarvan op het
oogenblik honderden menschen moet leven,
ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN - DE BONS VAN DE REUZENBÜS HEBBEN DUBBELE WAARDE
ten op dergelijke beuzelarijen
Een jonge luitenant, die dichtbij stond,
kon toch niet nalaten zijn verontwaardiging
te kennen te geven over een dergelijke
uiting.
Maar Barbara zou er geen acht op heb
ben geslagen. Zij voelde zich nu niet meer
gegriefd door dergelijke woorden, daar er
een gelouterde kalmte over haar was geko
men, die zijzelve niet begreep.
Marjorie Stapleton lag op de bank, in
een van de bovenkamers, bewaakt door vier
soldaten. Zij richtte zich op toen zij Barba
ra zag, riep haar bij den naam en vroeg of
ze vrij waren.
Barbara knielde neer en sloeg beide ar
men om het vriendinnetje heen.
„Hoor eens, lieve", sprak zij zacht en
kalm, „ik kom afscheid van je nemen. Nu
moet je niet schreien, liefste Marjorie, om
dat ik alleen ga. Ik heb gebeden en ik voel
er mij zeker van, dat een Macht, sterker
dan die van John Lambert of James Birley,
je behoeden zal voor het lot, dat je bedreigt.
Herinner je je nog de voorspelling van moe
der Meg en hoe die sprak van een leven vol
liefde en zonneschijn voor jou, prul? Heb
dus geen vrees voor deze tijdelijke verduis
tering: achter de wolken schijnt de zon!
Want ik weet, dat moeder Meg de waarheid
spreekt in haar voorspellingen".
„Maar ik begrijp niet', riep Marjorie met
een snik, „waarom ben ik gevangen, terwijl
Jij vrij bent, Bab? Mag ik niet met 'je mee?
Toe, smeek er generaal Lambert om! Mis
schien dat hij toch nog wel die bede ver
hoort, ondanks alles, wat James Birley
zegt!"
„Je kunt niet met mij meegaan, liefste",
fluisterde Barbara, haar afwerend,' „omdat
omdat Hugh Ainslie je anders missen
zou".
„En waarom? Waar ga jij heen, Babs?
En waarom kijk je zoo vreemd? Je verbergt
de waarheid voor mij en bent in het geheel
niet vrij? Misschien vervoeren ze je naar
den een of anderen verschrikkelijken kerker".
„Neen, naar geen kerker. Ik ga je vader
opzoeken, Marjorie, en hem vertellen wat
een braaf dochtertje hij heeft. Maar omdat
de tocht daarheen wel wat lang kan zijn,
wilde ik je vragen, of je, als je ooit Dick
Morrice weerziet, je hem dan dit medaillon
zoudt willen geven met mijn portret er in en
die oranjelintjes, die Jack of Lanthorne al
tijd onder zijn jas droeg op zijn woeste
avondritten. Het portret vertoont de beelte
nis van Barbara Carcroft, die met al haar
fouten een man lief had met heel haar hart.
Wil je dat Dick van mij zeggen, Marjorie?"
En Marjorie, hoewel nog steeds niet ge
heel beseffend de beteekenis van die zacht
gesproken woorden, beloofde het. terwijl de
tranen haar langs de wangen biggelden.
„Mocht ik toch maar meegaan", jammer
de zij, toen een ongeduldige oproep Barba
ra van haar wegriep.
Maar Barbara, steeds moedig glimlachend,
wierp nog één blik terug en zei:
„Neen op Hugh moet je wachten. En je
zult toch niet de boodschap vergeten aan
mijn goeden Dick?"
HOOFDSTUK XXIV.
„Waarom hebt u mij hier den heelen dag
gehouden?.... En waar is Barbara? Ik...
ik verlang zoo naar haar en en ik
wilde generaal Lambert spreken en hein
vragen, wat hij voor straf heeft bepaald'.
Marjorie trok zich terug naar het venster,
vanwaar zij den avondhemel in zijn volle
pracht kon waarnemen.
James Birley lachte dien wreeden kor
ten lach.
Vt maar Soed voor dwaze jonge meis-
u"j z''', ^aar liefhebben, haai niet
altijd aan haar woord houden" spotte hij.
„En zoo zal je hooren, kindlief dat op mijn
voorstel generaal Lambert jedoodvonnis,
dat je ie op den hals haalde door je verraad
tegen het bestaand gouvernement, heeft
veianderd in veilige bewaking van je per
soon door dien trouwen dienaar van het
Parlement, James Birley, die voortaan ver
antwoordelijk zal zijn voor het gedrag van
zijn vrouw".
„Zijn vrouw? Hoe durft u, master Birley!
Ik, uw vrouw? Ik verzeker u, dat ik lie
ver dood zou zijn, dan dat! Breng mij voor
VI
kan geen gezin op menschwaardige wijze
bestaan. De vaste lasten, zooals huren, gas,
electriciteit zijn niet in evenredigheid der
steunbedragen verlaagd. Hierdoor springt
de noodtoestand der werkloozen wel sterker
in het oog.
Op grond van dezelfde overwegingen is
het noodig, in de thans bestaande steunrege
ling het maximum-percentage, dat de uit-
keering tegenover het loon mag bedragen,
verder te verhoogen. Voor enkele groepen
van arbeiders is hier slechts toe over ge-
gaan, wat wel toe te juichen is, doch het
gaat hier om niet meer dan 2 A 3 van het
aantal ondersteunden. Het doel van den mi
nister verhooging van de steun voor arbei
ders met groote gezinnen en lage loonen is
hiermee niet bereikt.
Bij de toelichting van de punten 3, 4 en 5
wordt gewezen op de verzwaring van de
lasten, welke het winterseizoen met zich
brengt. In het bijzonder de aanschaffing van
kleeding, dekking en brandsto'. Daaraan
bestaat groot gebrek. En het zijn vooral de
kinderen, die hieronder te lijden hebben. De
brandstoffentoeslag is daartoe volstrekt on-
voldoende.
Ook de verhooging van het subsidie van
het Nationaal Crisiscomité is onvoldoende
om in dit tekort te voorzien.
Aangedrongen werd op het verstrekken
op ruimer schaal van goedkoope boter en
aardappelen.
Verder op het verstrekken van werk aan de
jeugdige werkloozen, die, doelloos langs den
weg slenterende, zonder eenige inkomsten,
aan vele gevaren, zoowel geestelijk als licha
melijk, bloot staan. Krachtige maatregelen
zijn hiertoe gewenscht.
ubileum-uit voeringen van ,*t
Viooltje".
Dinsdag de dag- voor de kunstlievende
leden en genoodigden is schitterend ge
slaagd. De zaal van den heer Groot was
tot in alle hoeken bezet, toen de voorzitter de
heer den Das, de aanwezigen hartelijk wel
kom heetten.
Spreker wilde niet op den voorgrond
treden, wat betreft het oprichten der ver
eeniging nu 60 jaar geleden, daar spr. nog
maar 15 jaren aan de vereeniging is ver
bonden.
Toch, zeide de voorzitter, wil ik nog even
enkele bijzonderheden mededeelen. De op
richter, de heer P. Oud, is overleden en ook
de meeste andere mede oprichters der ver
eeniging. Nog een van hen is overgebleven,
en wel de heer Jb. Baan. Spr. bracht den
heer Baan namens de andere leden een
hartelijk woord van dank voor zijn aanwe
zigheid ojp dezen avond. Dan memoreerde
spr. de bijzonderheden van de laatste tien
jaar. De voorzitter las een felicitatiebrief
voor van het eerelid, de heer K. Schuit, die
wegens familieomstandigheden hier niet
aanwezig kon zijn. Spr. besluit zijn ope
ning en geeft het woord aan den eersten
spr. van dezen avond.
Burgemeester Kooiman is de eerste die de
vtreeniging namens de gemeentenaren een
hartelijk woord van geluk toewenschte.
Dan zeide spr., dat toen bekend was gewor
den dat ,,'t Viooltje" in November zou ju-
bileeren, enkele personen, waaronder spr.,
het initiatief haaden genomen om bij de
gemeentenaren rond te gaan en te trachten
gelden te verzamelen om de vereeniging bij
haar 60-jarig bestaan een cadeau te kun
nen aanbieden. Dat de burgerij met onze
trouwe vereeniging mede leeft, bewees zij
.door met milde hand op de lijsten te teeke
nen, en het comité was volkomen in staat,
de vereeniging een cadeau aan te bieden
zooals zij niet had durven denken.
Namens de burgerij, zeide spr. bied ik u
een nieuw voorscherm aan, met den wensch
dat de vereeniging mag groeien en bloeien
besloot burgemeester Kooiman zijn felicita
tie-rede. (Daverend applaus).
De heer den Das bracht alen, die hebben
medegewerkt om de vereeniging zoo'n
prachtig cadeau aan te bieden zijn hartelij-
ken dank.
Tweede spreker was de heer Jb. Groot,
die namens de volgende plaatselijke vereeni-
gingen ,,'t Viooltje" feliciteerde.
Ver. „Udi", „Ons Genoegen", Floralia.
V.V.V., afd. Hensbroek v. d. Bond v. Staats
pensioen en Mermento-Mori. Namens ge
noemde vereenigingen bood spr. de vereeni
ging een prachtig vloerkleed aan.
Een hartelijk applaus ontving ook deze
spr. bij het einde van zijn rede.
Daarna nam de heer Wit, wethouder der
gem. het woord en feliciteerde, veefonds en
boerenleenbank. Al bood spr. geen cadeau
aan de felicitatie is daarom niet minder
hartelijk. Met den wensch dat we over 15
jaar hier allen weer aanwezig mogen zijn
om het 75-jarig bestaan te vieren, besloot
de heer wit zijn felicitatie. (Applaus).
generaal Lambert, nu ik toch immers een
gevangene van het Parlement ben. nij zal
mijn geschiedenis hooren en mij dezelfde
clementie verleenen als aan mistress Car-
croft"
„Dezelfde clementie?
Birley kwam een paar stappen naderbij,
toen hij die woorden herhaalde, maar zij
bleef hem flink in het gelaat kijken, ofschoon
ze zeer bleek zag.
„Dezelfde clementie?" herhaalde Birley
nog eens, met de uitdrukking, waarmee de
slang haar prooi betoovert, eer zij die ver
slindt. „En weet je dan wel, wat die clemen
tie was, die je vader ook genoot? Als je
dat graag weten wilt, beklim dan den Mon
niksheuvel en zie, wie daar aan de galg
bengelen tegenover kasteel Pontefract".
Een kreet was haar antwoord, een kreet,
zóó pijnlijk en doordringend, dat hij wel be
greep, hoe zij den zin van zijn woorden had
verstaan. Maar nu kon hij dan ook riet meer
dieper treffen, want Marjorie was dicht bij
de bank in zwijm gevallen.
Birley trad aan haar zijde en hief haar
half op in de armen.
Hij voelde geen wroeging, toen hij haar
doodsbleek gezichtje zag, maar boog zich
over haar heen en drukte haar vurige kus
sen op het voorhoofd.
„Eindelijk!" fluisterde hij, „ben je dan de
mijne! En niemand kan mij ontnemen wat
de hemel zelve mij in de armen voert!"
(Wordt vervolgd
