HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor IOcL
UIT HET PARLEMENTAIRE LEVEN.
^Umtiieuws
Vzaaq en Aanbod
DE GENERAAL.
VICTORIA THEATER.
Tarzan's verdere avonturen.
Haagscne dames-voetbalclub
ALKMAARSCH
BIOSCOOPTHEATER.
Twee hoofdnummers.
Ja, onder dezen naam, onder dezen
titel is hij in het parlementaire leven
bekend: de Generaal.
Hij heeft vele jaren lang een Andere
populaire aanduiding gehad: Duympie
Maar:
zoo durven we hem, sinds hij hóóg ge
worden is, niet meer geregeld te noe
men.
Nu had de naam Duympie niets met
Klein-Duympje te maken. Ganschelijk
niet. Want hij is volstrekt niet klein.
Integendeel. Hij is groot, forsch: z'n ge
stalte, z'n geachte buik, z'n stem, z'n
krijgsmansblik mogen er allemaal zijn;
't zijn stuk voor stuk keien in hun soort
Waarom hebben we 'm dan Duympie
genoemd en noemen we hem, eerlijk ge
zegd, nóg wel eens zoo? Ja .omdat we
hem nu eenmaal een beetje prettig-ge
moedelijk en familiaar wilden aandui
den. Duympie, nietwaar, dat gaf iets ge
zelligs, iets trouwhartigs, iets joviaals.
Zoo'n naampje is als een vriendschap
pelijke schouderklop. Als het aaien en
6trijken van een poes langs ons been;
als het kopjekrauwen bij een papegaai
Lorre, zoete lorre i
Duympie I
Trouwens, hebt u al eens opgemerkt,
dat groote mannen, zelden voluit bij
hun naam worden genoemd?
Napoleon om één voorbeeld te noe
men heette vaak Nappie Wie zou,
met dit onsterfelijke voorbeeld voor
oogen, durven volhouden, dat Duympie
iets oneerbiedigs beteekent? Integen
deel, het is een brevet van grootheid en
populariteit, hem door ons allen uitge
reikt. Die naam, die troetel-titel, is als
een buiging, een compliment.
Maar, zooals gezegd, sinds hij het
hoogste heeft bereikt, dat er, mensche-
lijkerwijze gesproken, in dit korte aard-
sche leven voor hem als militair te be
reiken viel, noemen we hem in den par
lementairen omgang: de generaal. Lui
tenant-generaal L. F. Duymaer van
Twist. Als zoodanig zelfs: Excellentie.
En als gij hem in het volle aanzien en
in den vollen bloeienden fleur van zijn
statie en zijn rang wil aanschouwen,
moet u op den derden Dinsdag van Sep
tember arriveeren. Dan komt er plotse
ling iets, pardon. Iets, over het Binnen
hof gewandeld, waarvan ik het werkelijk
niet wagen durf een beschrijving te
geven, die de waarheid nabij komt,
maar het is iets van goud en van glans,
van sabels en van kwasten en van plui
men en van ridderorden, het blinkt en
het straalt en het schittert, en het lóópt
ook, het loopt heusch, het loopt naar de
Ridderzaal, en wie het ziet, kijkt adem
loos toe.
De Generaal
syii.
nooit iemand gekend, die -zóó gauw na een
Tuzie weer zóó prettig is: een minuut later
loopt hij met een breeden, welvarenden
doorvoeden lach op het gezicht door
zaal.
Om het zóó te zeggen: de eene minuut ben
je bezig met den generaal een vinnig robber
tje te boksen, en de andere minuut ga je me
hem uit visschen, en de eerste baars, die hi
ophaalt, zal hij waarachtig nog aan je ca
deau geven, en jij aan hem. Heusch!
Duymaer v. Twist
En nu moet ik er niet aandenken, dat
deze generaal als dood-eenvoudig en
nederig luitenantje het parlement is
binnengestapt. Toen is hij non-actief ge
worden. En hij is het gebleven. Tot van
daag den dag toe. Maar deze non-activi
teit verhinderde bem niet, om stormen
derhand alle militaire titels te verove
ren, die in dit ondermaansche te ver
overen vallen.
Zoo zag de Nederlandsche Tweede
Kamer achtereenvolgens binnen haar
muren schitteren:
Luitenant
Kapitein
Majoor
Overste
Kolonel
Generaal-majoor
Luitenant-generaal
Is het niet geweldig? Is het geen Uiver-
record? U zegt misschien, dat Napoleon
toch óók zoo opgeklommen is? U hebt gelijk.
Maar de heer Bonaparte heeft er heel wat
slagvelden en veldslagen voor moeten afwer
ken, terwijl de heer Duynmaer van Twist
aan één slagveld genoeg had: het parle
ment, het Binnenhof.
Hoe meer hij sprak, hoe vinniger hij inter
rumpeerde; hoe trouwer hij „Leve de Ko
ningin" riep op den derden Dinsdag hoe
hooger hij klom. Elke 500 interrupties
brachten hem een hoogeren rang. Tnans
bekleedt hij den hoogsten.
Wat nu?
Want er is, militair, niets hoogers meer
dan luitenant-generaal.
Hoe sneu!
Maar daar valt mij eensklaps in, hoe on
rechtvaardig het toch in deze kapitalistische
samenleving toegaat.
In hetzelfde jaar (1901). waarin de heer
Duymaer het parlement binnentrad, werd
ik milicien bij het 4de regiment infanterie te
Leiden. De heer Duympie werd non-actief,
en klom niettemin op tot luitenant-generaal.
Ik bleef actief, kwam herhaaldelijk voor her
halingsoefeningen en ook tijdens de mobili
satie onder de wapenen doch bevorde
ringen ho-maar. Ziet u, hoe dwars het toe
gaat in deze wereld? Is die generaais-
kraag eigenlijk niet op de verkeerde jas te
rechtgekomen? Non-actief wordt men Excel
lentie: actief blijft men stamboeknummer
123456. Welk een orde!
Maar ik gun het den heer Duymaer; ja,
ik, van ganscher harte. En wij allemaal hier
in het parlemetaire bedrijf. Want eigen
lijk kan hij het zelf toch niet helpen, dat
men hem, hoewel non-actief, steeds hooger
heeft gemaakt. En hij is een beste kerel,
die geen vlieg, laat staan een vijand,
kwaad zou doen. We mogen hem allemaal
even graag. Zeker, hij kan wel een bulderen
als een stormwind; hij kan wel eens te-keer
n hlJ kan zich wel eens zóó opwinden,
dat z n gezicht zoo rood wordt als een to
maat en we allemaal bevreesd zijn voor een
generaals-ontploffing. Maar ik heb nog
Wat mij dus betreft: z'n heele fiere bors.
mag van Z.W. tot N.O. één eere-teeken wor
den: één vroolijke keuken van kruisen, me
dailles, Witte Olifanten, Leeuwen en Bok
k«n-
En als er een nood-ontwerp wordt inge
diend, om hem, op grond als dat hij nu in
eenige jaren al niet bevorderd is, ook nog
vice-admiraal-op-papier te maken ik stem
er met handen en voeten voor.
Subiet.
Zooals goudvisschen op hun tijd versch
water moeten hebben, anaers gaan ze dood.
zoo behoeft de heer Duynmaer van Twist
bevordering, anders voelt hij zich vreemd.
En hij moet in 's lands belang tierig blij
ven.
Trouwens, wie zal den generaal de eer
ontzeggen, welke hem ruimschoots toekomt?
Gedurende zijn parlementaire leven heeft
hij zich de belangen van vele groepen des
volks aangetrokken. De militairen; de Zui-
derzee-visschers; de binnenschippers; zij
bezaten in den heer Duymaer van Twist een
onvervaard kampioen, en daarnaast vonden-
mirabile dictu, de homoeopathie en de zede
lijkheid in hem een formidabel voorvechter:
hoe hij aan deze laatste twee dingen speciaal
is gaan lijden, is mij overigens onbekend.
Met stalen energie stond de heer van Twist
jaar in jaar uit voor dat alles op de bres, en
zijn populairiteit klom geweldig, toen hij er
eens in slaagde om, op een propaganda
tocht voor visschers, op de Zuiderzee door
het bom-ijs te zakken. Hij werd gered. En
bevorderd. Sindsdien is de drooglegging der
Zuiderzee met kracht aangevat.
Vóór de evenredige vertegenwoordiging
werd ingevoerd had Duymaer zitting voor
Steenwijk. Die twee waren onafscheidelijk.
Hij heeft Steenwijk (waarin ook Staphorst
ligt) beroemd gemaakt. Peek en Cloppen-
burg, van Gend en Loos, Duymaer en
Steenwijk.
Vroeger noemde men deze streek soms een
beetje achterlijk, en niemand was er, om
die vlek van de arme Overijselsche Elsa af te
wisschen, maar toen kwam Lohengrin-
Duympie in den Zwaan van z'n helden
moed het ontstuimige Zwarte Water afzak
ken, en redde de jonkvrouw uit haar verval,
en beide, Eisa en Lohengrin, Steenwijk en
Duymaer, werden bercemd. Totdat de even
redige vertegenwoordiging den huwelijks
band doorknipte
Maar Steenwijk zal nog eeuwen lang met
trots op zijn Duymaer terugzien.
Het merkwaardige van den generaal is
ook dat hij de tallooze redevoeringen, welke
hij in den loop van 33 parlementaire jaren
heeft uitgesproken, juistniet heeft
uitgesproken.
Want: hij bezit de sensationeele eigen
schap om vele letters en zelfs lettergrepen
radicaal in te slikken.
De heer Duymaer is een soort vuurvreter.
Hoe enthousiaster hij is, hoe meer hij zijn
eigen redevoeringen opeet.
Ik zeg dit niet, om hem bespottelijk te ma
ken. Volstrekt niet. Ik stip alleen een merk
waardig oratorisch en phonetisch verschijn
sel aan: het consumeeren van z'n eigen wel
sprekendheid. Als de generaal moet zeggen:
„De Memorie van Antwoord van den Mi
nister van Defensie", zegt hij: „D'Moor f'n
Antw. f d Mister fa Dfens": de rest wordt
met huid en haar rauw ingeslikt. Zoo moet
ik dus constateeren dat de stenografen en de
verslaggevers in den loop dier 33 jaren de
vele honderden redevoeringen van den heer
Duymaer, die feitelijk altijd stenografisch
sprak, getrouwelijk compleet hebben ge
maakt, bijgevijld, gestoffeerd en gemodel
leerd. Maar we hebben het allemaal graag
voor 'm gedaan. Hij mag niet alleen een
potje bij ons en bij z'n collega's in de Ka
mer breken, hij mag heele serviezen in dig
gelen gooien, en we zullen 'm nog een tof-
fen jongen vinden.
Ik dacht, als ik hem zag en hoorde, dik
wijls aan een St. Bernardshond. Zoo'n
groote, fijne, wollige kanier-van-een-viervoe
ter. Hij kan brommen; hij kan dreigend
blaffen; hij kan z'n tanden laten zien; hij
kan met z'n poten krabbels zetten op de
meubelen en den grond in den tuin soms
erg omwoelen, maar hij is een goed en
trouw en eerlijk dier, dat zich zoo lekker den
kop laat schudden om te spelen.
Zóó'n hond is generaal Duymaer van
Twist in het parlementaire leven.
En het meest van allen is hij gehecht ge
weest aan z'n grooten leider: dr. Kuyper.
In het pijnlijke, harde oogenblik, nu al
weer vele jaren geleden, toen Kuyper na
Troelstra's speech binnenkwam om zich te
verdedigen in de befaamde lintjes-kwestie,
wie trad. toen het groene deurtje openflap-
te, het éérst de zaal in? Duymaer! Z'n ge
zicht was als een roet-zwarte onweerswolk,
zwaar van dreiging, waar alle trouwhartige
gemoedelijkheid in hem was schuilgegaan;
z'n breede borst en z'n fiere buik staken als
forten vooruit om den geliefden leider te be
schermen, achter de groote brille-glazen ke
ken de oogen priemend naar de rooje frac
tie die hij het liefst in dit oogenblik levend
had opgegeten. Indrukwekkend was zijn
verschijning. Achter hem kwam Kuyper.
En al den tijd, dat Kuyper sprak, stond
Duymaer óm en naast hem. Hij omo-af en
werin ha3St' A'S Cen levende bor3t"
En denk nu niet, als gij het bovenstaande
gelezen hebt, dat ik een loopje met den gene
raaj Heb willen nemen.
Zeker, hij heeft een paar dingen, waar ik
een beetje luchtig over geschreven heb.
Maar: als ik nu dat alles saamvat, zeg ik
dat hij een goeje, trouwe, eerlijke, werkzame
kerel is. Een beetje onverdraagzaam soms
(in het Calvinisme zit nu eenmaal een tikje
onverdraagzaamheid), maar beginsel-vast,
gemoedelijk, goedlachsch.
En tenslotte zét ik het u, om ook eens te
pogen, u óp te interrumpeeren van luitenant
tot luitenant-generaal, 't Zal u niet glad
zitten.
Duympie?
Nappie!
D. HANS.
MOEDER EN KIND.
Henny Porten in een nitnemendc
speelfilm.
Bioscoop Theater Harmonie.
Het theater Harmonie brengt een film van
Henny Porten, de actrice, die in de periode
der zwijgende film zoo'n voorname plaats
innam. Hoe goed zij wel spelen kan, bewijst
zij thans in de film „Moeder en Kind". De
film brengt de toeschouwers naar de Noord-
Friesche wadden, waar achter de dijken een
arbeidzaam boerenvolk woont. In de stad lee-
ren we de tegenstelling kennen tusschen
arme menschen, voor wie het te verwachten
eind iets vreeselijks is, en de rijken, die zon
der hoop naar een kind verlangen. Anna, de
ongehuwdem oeder, wil gaarne, als zij van
den dood is gered, beloven haar kind aan de
familie Petersen af te staan, als Jurgen,
haar ontslagen aanstaande man, daarvoor
een stuk land en een huis krijgt om te leven
en te werken. Doch dan, na het huwelijk, dat
zeer gelukkig is, doet het kind zijn intrede
in Anna en Jurgens huis. Jurgen denk*
steeds aan zijn eens gegeven woord, maar bij
Anna moet alles wijken voor dat ééne groote
gevoel: Een moeder kan haar kind niet af
staan.
En als de fatale datum nadert, dat zij haar
jongen aan de Petersens zal moeten afstaan,
vlucht zij met haar kind over de wadden,
wordt verrast door den vloed en gered door
ïaar man, die nu eerst goed begrijpt, dat
moeder en kind niet gescheiden kunnen wor
den. De rijke vrouw troost zich en Anna en
urgen mogen in het gelukkig bezit van hun
kind blijven en huis en hof behouden.
Henny Porten heeft de rol van Anna prach
tig gespeeld. Dat was vol teedér gevoel en
van groote dramatische kracht. Naast haar
schitterde Peter Voss die van den ruwen
Noord-Fries een bijzondere uitbeelding gaf,
sterk en beheerscht Maar ook de bijfiguren
zijn in deze film zoo prachtig getypeerd. Hoe
mooi is Alexandra Schmitt als de oude groot
moeder, hoe juist uitgebeeld de rijke vrouw
uit de stad door Elisabeth Wendt. Mooi ge
troffen is het optreden van den postbode.
Echt het huishouden van Jurgens' zwager
met de echte moeder en de zes kinderen.
Men moet déze film, die beslist veel in
druk maakt, gaan zien. Het is een film
boeiend van inhoud en sterk van spel, zooals
de echte bioscoopliefhebbers het zoo gaarne
zien.
Dat de film Tarzan een groote belang
stelling zou trekken was te verwachten,
dat er echter reeds den eersten avond
zoo'n grooten toeloop zou zijn, heeft de
stoutste verwachting verre overtroffen.
Een bewijs temeer, hoezeer een avon
turenfilm op prijs gesteld wordt. En hoe
die film?
Wij zouden bijna willen zeggen, 't hier
gebodene grenst aan het ongelooflij-ke
èn wat spel betreft èn wat de cinemato
grafische waarde ervan betreft. Immers,
men vraagt zich telkens weer af, hoe is
mogelijk, dat men die levensgevaar
lijke tueren van Tarzan en zijn onmen-
schelijke staaltjes van durf heeft kun
nen opnemen. Maar hoe 't dan ook zij,
we worden voor de nuchtere feiten ge
plaatst en hebben ze als zoodanig te
aanvaarden.
Wat het verloop van de film aangaat,
t is ditmaal een meer loopend verhaal
dan het eerste Tarzan-product. Twee
vrienden trekken de binnenlanden in om
hun fortuin te zoeken en op de jacht te
gaan naar ivoor. Het is bekend, dat het
ivoor in groote massa's te verkrijgen is,
daar, waar de olifanten hun kerkhof
hebben. Er is echter aan het ondernemen
van hun tocht een groote risico ver
bonden.
Ten eerste is er de eeuwenoude, onbe
schreven natuurwet, die zegt, dat alles,
wat op het kerkhof der olifanten ligt,
heilig is en dus niet door vreemden mag
worden meegenomen.
DaDn leeft ook de groote menschaap
Tarzan in de oerwouden en ook van hem
is in deze al evenmin veel medewerking
te verwachten.
We beleven allerlei avonturen en
vooral waar we kennis maken met Jane
Tarzan ((Maureen O'Sullivan ?n
Johni.y Weissmüller) is het buitenge
woon interessant te zien hoe deze beide
natuurmenschen leven in de jungle, mee
te maken, hoe ze aan de gioote gevaren
van wilde dieren-aanvaüen, ontsnappen,
is in één woord boeiend in den juisten
zin van het woord.
Telkens en telkens trachten de beide
op zoek naar ivoor zijnde vrienden hun
doel het olifantenkerkhof te berei
ken, maar het schijnt haast ondoenlijk
tegen Tarzan's vernuft te werken.
Willen we de zoozeer gewenschte
spanning niet geheel en al ontnemen,
dan zullen we het spannende einde niet
aan de fantasie van de toekomstige be
zoekers ontrukken.
Een raad zouden we er aan toe willen
voegen, neem de film voor wat ze is.
geniet er van met Vo!le ten "m. maar
denk er met te diep over na, anders zou
trek van rfo T
ver-
Schiphol en de Tfêmnj" jjn<leriaScr van
hoofdkwartier voor dé &ed Pad*" j "Ieuw
«niging door prl^
t Moes'tar^en'se'raip0^ r«ks «S
streken waar de iVtegere Turksche
siiexen, waar de oude Mohammedaansrlie
zeden en gewoonten nog bestaan Ve?de
een grappige teekenfilm en een aardig zang
nummer.
menigeen nog la^g daarna door nacht
merries gekweld kunnen worden.
Nog een enkel woord over het voor
programma. Een eclair-journaal opent
den avond, waar we o.m. de begrafenis
van den vermoorden koning Alexander
meemaken. Verder vermelden we nog
een aardige filmkiucht „Verdien je
wat" en Polygoon-nieuws, bene/ens een
grappige teekenfilm, een geheel dus,
zooals we dat in Victoria gewend zijn.
IN DIPLOMATIEKEN DIENST.
Cinema Americain.
Deze film verplaatst den toeschouwer in
het gezantschap van een niet genoemden
staat in een ander land, dat slechts in zoo
verre genoemd is, dat we weten te maken te
hebben met een eilandenrijk. De gezant is
eenigszins opgewonden in afwachting van
het teekenen van een handelsverdrag, dat
vooral voor zijn land van groot belang is,
omdat het werkgelegenheid zal scheppen
voor duizenden handen. Dag en uur van de
onderteekening zijn aangebroken, alle ge-
noodigden zijn in het gezantschap aanwe
zig, maar de minister die het stuk met zijn
handteekening zal bekrachtigen, stelt dit
voor onbepaalden tijd uit, omdat een com
missaris van politie hem een en ander heeft
medegedeeld over het bestaan van docu
menten inzake oorlogsplannen van het land,
waartoe het gezantschap behoort De man,
die in het bezit is van de papieren, was op
een vervalschte invitatie het gezantschap
binnengedrongen en zoekt daar zijn vroege-
ren vriend kapitein Rist, wien hij de stukken
te koop biedt. Deze gaat daar echter niet op
in, totdat de gezant hem opdraagt op eigen
risico de kwestie in orde te maken. Op eigen
risico is de eerste voorwaarde, want de ge
zant mag officieel niets met de zaak uit
staande hebben, hij kan den kapitein dus ook
geen ruggesteun bieden.
Rist zoekt dan den „vriend" op in de
Silvia-bar, een bekend huis, waar alles def
tig schijnt, maar waar veel en valsch ge
speeld wordt. Na eenig onderhandelen wor
den de heeren het eens: er zal 6000 dollar
worden betaald voor de documenten en om
het met de betaling gemakkelijker te regelen
wordt er gespeeld, waarbij Rist natuurlijk
dat bedrag verliest. Hij geeft een schuldbe
kentenis, hoewel hij weet geen geld te hebben
om deze in te losser.. Inmiddels doet de
politie een inval en de danseres uit de bar
laat de documenten „vinden", waarop haar
vriend wordt gelast binnen twee uur het
eilandenrijk te verlaten. Hij vindt echter nog
gelegenheid haar de schuldbekentenis in de
hand te drukken, waarmee zij zich den vol
genden dag naar den kapitein in het ge
zantschap begeeft, om het geld ervoor te
innen. Deze heeft het echter niet en na
eenig weifelen geeft hij een chèque af,
welke hij onderteekent met den naam van
een anderen ambtenaar aan het gezantschap,
zijn vriend Raak.
Met dit papier gaat de danseres naar een
bank, waar haar echter wordt gezegd dat
het tegoed van Raak niet meer voldoende is
om een bedrag van 6000 dollar te betalen.
De bankdirecteur spreekt met hem en dan
ontkent Raak de echtheid van de chèque en
verzoekt aangifte bij de politie. De gezant
wordt in de zaak gemoeid en beslist dat er
geen gevolg aan dien aandrang mag worden
gegeven, omdat zulks het gezantschap in
een ongewenscht licht zou plaatsen. Hij ge
last daarom Raak om te betalen, iets wat
deze weigert, maar ten slotte toch toezegt,
nadat ook het nichtje van den gezant zich
ermee bemoeit op verzoek van haar oom.
Niet zoodra echter begrijpt zij dat Raak ver
plicht wordt tot betalen van „speelschulden",
die hij niet heeft gemaakt, of zij raadt hem
af om de chèque te voldoen.
Het eenige wat Raak nog wenscht is, dat
de ware schuldige zich aanmeldt. Merk
waardig is dat alle vier in aanmerking ko
menden de schuld op zich nemen.
Nu de kwestie der documenten is opgelost,
heeft de minister geen bezwaren meer tegen
het onderteekenen van het handelsverdrag
en dit gebeurt dan ook, nadat de heeren
elkaar verzekeringen hebben gegeven van
de vredelievende gezindheid van hun res
pectievelijke landen. Het voltrekken van de
plechtigheid wordt door den gezant aan de
direct betrokken ambtenaren medegedeeld.
Hij gééft daarbij Raak als samensteller van
het verdrag alle eer en deelt tevens mede,
dat dezen eervol ontslag op verzoek is ver
leend. Den anderen ambtenaren ze<ri hij
dat verwacht wordt, dat hij, die de "chèque
vervalschte, uit de gezantschapskrin^en
verdwijnt op een wijze, die mogelijk maakt
°m hem op waardige wijze te gedenken.
„Dat beteekent een doodvonnis" zesreen dan
die ambtenaren, en waarlijk zien we kort
daarna kapitein Rist in een auto van de rot
sen in zee rollenRaak vertrekt
en het nichtje van den gezant gaat met hem
in ce.
Dit is een film van een heel ander eenre
Sf» T 2e.w°on.zijn> misschien is het wel
\Y/f °nr Z1J boeit van te&in tot einde
Wij willen niet beweren, dat we hier een
staaltje van geheime diplomatie zien ont-
ÏS umaar wel wordt «wezen dat een ge
zantschap geen inmenging van de nolftie
ïat' te!1 S„v,!ïï ,es"¥ka"
staan iPtl 8 °"recht moet kijven be-
we' ™ei|ijk ?e 'begrijpen is®™00"
hoofdrollen zoSlfvan'fbiSt1®011 SpC,eni de
«rooit, mag w°™ta
natuurlijk en meesleenenrl
ma
Alles te zamen een aanlokkelijk program-
Er zijn films, die prachtig spel te zien
geven en hoewel in sommiger opvatting
de film eigenlijk geen kunst brengt of
het moet een bijzonder exclusieve film
zij n is het toch een feit, dat de bios-
coopthéaters over de geheele wereld ge
woonlijk een groot en dankbaar publiek
trfih kon*
Het is prettig om naar een film te
kijken waarin de grootste artisten van
het witte doek op meesterlijke wijze hun
gemoedsstemmingen uitbeelden, maar
als zelfs een professor zoo nu en dan zijn
studieboeken eens terzijde legt om zich
in een spannende detectievegeschiedeni6
te verdiepen, dan is het ook wel te be
grijpen, dat de geregelde bioscoopbezoe
ker zoo nu en dan eens ouderwetsch van
een goeden heldenfilm kan genieten.
Dumas liet zijn musketiers wonderen
van dapperheid verrichten maar
Richard Talmadge, die deze week de be
zoekers van het A. B. T. in verrukking
brengt, geeft daar het onomstootelijk be
wijs, dat er ook in dezen tijd nog man
nen zijn, voor wie geen dak te hoog,
geen avontuur te gevaarlijk en geen
vechtpartij te vermoeiend is.
Als aan een dergelijke film men
denke b.v. eens aan Douglas Fairbanks
als Zorro de noodige zorg besteed is,
kan men er met genoegen een heelen
avond naar kijken en in „Het geheim
van den verborgen schat" doet Richard
Talmadge in durf en behendigheid zeker
niet voor dezen grooten filmspeler
onder.
Wij zien hem allereerst als vliegenier
en door zijn gewaagde vluchten wint hij
een grooten prijs, waardoor hij kan toe
geven aan zijn verlangen om ergens in
de wildernis een verborgen schat op te
sporen, welke een zijner voorvaderen
een zeeroover van zestienhonderd zoo
veel in den grond had begraven. Hij
vertelt van zijn voornemen op de Aero-
club, maar daar bevindbzich een gentle-
man-bandiet, die hoofd van een uitge
breide bende misdadigers is en vanuit
een centraal bureau zeer modern met
de nieuwste vindingen der techniek In
gericht zijn bevelen geeft. Allereerst
moet de kaart gestolen worden waarop
de vindplaats van den schat is aange
geven, maar de beide bendeleden, die op
dien diefstal uitgaan zijn nog niet ge
lukkig want de vliegenier achtervolgt
ze en er worden heerlijke gevechten ge
leverd waarbij een bankiersdochter, die
met haar auto juist op het goede oogen
blik ter plaatse verschijnt, haar onont
beerlijke hulp verleent.
Staaltjes van wonderbaarlijke behen
digheid krijgt de toeschouwer hier te
genieten .Men springt op een rijdenden
trein, men vecht op den rand van een
dak, men worstelt te land en op het
water en Talmadge komt als een kat al
tijd weer op zijn pootjes terecht. Het
publiek heeft er echt van genoten en
wacht in spanning de volgende episoden
af.adra deze film uit drie gedeelten be
staat waarvan het eerste deze week ver
toond wordt.
Het eerste hoofdnummer behandelt
de geschiedenis van een rijk meisje, dat
door een kortzichtigen grootvader
van wie de millioenen moeten komen
aan een prins wordt uitgehuwelijkt ter
wijl haar hart naar een ander uitgaat.
Het is een film met alleraardigste en
spannende momenten en het komt na
tuurlijk ten slotte allemaal terecht be
halve met den vader van het meisje, die
zich mot een vliegmachine te pletter
laat vallen omdat alleen door zijn dood,
via een levensverzekering, de vrijheid en
het geluk van zijn dochter verkregen
kunnen vvefden.
Een buitengewone collectie wereld
nieuws en een alleraardigste screensong
gaan vooraf en de groote belangstelling
welke er op den eersten avond al voor
dit théater getoond werd, doet wel ver
moeden, dat het A. B. T. deze en de vol
gende weken men denke aan de serie
filmvolle zalen zal trekken.
(Uitsluitend 2e hands artikelen).
Van 1—5 repels N eent bQ voondt-
cetaUna te voldoen.
GEBRUIKTE HAND- OF TRAP-
MACHINE TE KOOP GEVRAAGD. Br
letter B 185 bureau van dit blad.
TE KOOP een 2de handsch SCHRIJF
MACHINE. Te bevragen VASBINDERS
Boekhandel, Scharloo 5.
TE KOOP ONDERSTELLEN
auto's en onderdeelen.
AUTO-SLOPERIJ, Baanpad.
van
TE KOOP ITAL MANDOLINE z.
a. n. met tasch 6.00
P. BAKKER, Schoorldam.
WEGRACEFIETS als nieuw voor °5
stalen velgen. BRIEFJES, Kogen-
dijk 92, Bergen (N.-H.)
WEGRACEFIETS rubber banden
prima 35. - G. AUKES, Turfweg 2,
Bergen (N.-H.)
TAFELBILJART met toebehooren TE
KOOP GEVRAAGD. Uitersten prijs aart
J BUISMAN, Verlaat bij Oude Niedorp
TE KOOP nog in goeden staat ver-
keerend GASFORNUISJE, tegen elk
aannemelijk bod.
DREBBELSTRAAT 4.
TE KOOP een prima STOFZUIGER
model Protos en een Electr. VOETEN-
WARMER, tegen elk aannemelijk bod.
Te bevragen 2e Tuindwarsstraat 19.
TE KOOP CIRCULATIEFORNUIS
(Godin 100 60, in uitstekenden staat
20. Adres te bevragen bureau v. d. bi-