MODE-TIPS
OM ZELF TE MAKEN!
lil
nog altijd: drie-kwarts.
voor ons huis.
Wat te doen met te groote vertrekken?
DE „KNEPEN VAN HET VAK".
Het wegglijden van ladders.
het menu voor de heele week.
herinneringen
van filmsterren.
de angst voor 't huwelijk.
kleerenhanger en
zakdoeksachet,
ons wekelijksch knippatroon.
De drie-kwartmode. die deze zomer met
één slag ons hart veroverde, verheugt zich
nog altijd in de gunst der vrouwen. Een
wonder is dat uiet, als we bedenken, hoe
practisch deze dracht is. Daar is een man
tel van eenige jaren geleden, die voor de
tegenwoordige mode tekort Is. De snit
echter, die zeer eenvoudig is, wordt op
bet oogenbik nog gedragen. Nu brengt het
drie-kwart idee de oplossing. We halen
nog een stukje van de jas af; koopen Stof.
die er bij past en maken daar een rok van.
Een keurig ensemble is klaar.
Hier volgt de beschrijving van de af
gebeelde modellen.
1. Jas van effen wollen stof, met bont
gegarneerd, waarbij passende rok van
dezeijfde stof.
2. Wandelcostuum, bestaande uit drie
kwart lange cape en rok van grove tweed
De cape heeft een schouderpas.
3. Jurk in drie-kwart vorm van hori
zontaal gestreepte wollen stof.
Apart is de kraag in capuchonvorm. De
tunica heeft opzij een split
4. Aardige japon in kazakvorm. De tu
nica heeft drie-kwart lange mouwen en is
gegarneerd met smalle reepen angora-stof,
Apart zijn de mouwen, die aangeknipt zijn,
De rok van de tunica loop iets klokkend
uit
Deze tunica's of kazak's zijn meestal;
of geheel van voren of geheel van achte
ren dicht geknoopt. De knoopen zijn groot
en van hout of galalitih. Er hooren echte
knoopsgaten bij!!
JEANNE DE EL.
Er Is reeds veel gepraat en geschre
ven over: hoe kleine vertrekken zoo goed
en practisch mogelijk in te richten; maar
niemand dacht er aan raad te geven hoe
groote vertrekken, zooals die in de ouder-
wetsche huizen nog voorkomen, gezellig en
bewoonbaar te maken op moderne en prac
tisch© wijze. Daarom willen wij hier nu in
enkele regels eenige raadgevingen schrij
ven. die naar we hopen, eenig licht in dit
lastige probleem zullen brengen.
De moderne meubelen, die alle min of
meer op kleine vertrekken zijn berekend,
doen in de groote ouderwetsche vertrekken
zeer nietig aan. We moeten dus in de eerste
plaats er voor zorgen de kamers kleiner
te doen lijken en dat bereiken we in de
eerste plaats door een juiste muuhbedek-
king.
Het spreekt wel vanzelf dat behangsel-
pepier met groote motieven de kamers
aanzienlijk kleiner zullen doen lijken. Wil
men echter om een of andere reden effen-
kleurig papier hebben, dan doet men het
beste dit vakken te verdeelen met ban
den in een contrasteerende tint. Een ver
kleinenden indruk maken ook portières
(gordijnen voor de deuren), evenals wand
bespanningen van fluweel of ander mate
rtaai met groote motieven.
Gebruikt men gebloemd materiaal dan
doet men er toch ook goed aan, het in vak
ken te verdeelen. Het spreekt wel vanzelf,
dat men alleen bij effen behang van de
portüree gebruik maakt; anders zou het
geheel veel te druk en overladen worden.
Zijn de kamers erg boog, dan doet men
er het beste aan bet plafond te schilderen
ia een harmonieerende tint met het meu<
bOair, isplaats van het wit te laten.
ifen moet natuurlijk ook niet onder voor-
wendeel, dat de vertrekken zoo groot zijn,
er nu maar te pas en te onpas allerlei
meubelen in zitten. Dat helpt nooit om de
indruk te verbeteren. Veel meer resultaat
men door de meubelstukken op de
vertrek de muren vol met kleine schilde
rijtjes. ertsjes, enz. Dan krijgt men het
idee van een museum. Veel beter is, om
enkele groote schilderijen, teekeningen of
etsen op de goede plaatsen neer te hangen;
aan vult men de groote muurvlakten ten
minste op. Men doet er ook beter in zoo'n
groot vertrek geen spiegel te hangen, daar
men dan dezelfde oppervlakte nog eens te
zien krijgt. In plaats daarvan kan men een
schilderij boven de schoorsteen hangen.
Zoo ziet men, dat met een beetje na
denken erzelfs van zoo'n groot ongezellig
vertrek nog wel iets te maken is. Een
beetje nadenken en koel verstand gebrui
ken.
DINA VAN Z.
juiste w(jze te verdeelen. Daarmee bedoelen
we, dat niet ieder plekje vol gestopt moet
woeden; maar dat we hier en daar gezel
lige hoekjes moeten maken.
Zoo maken we een hoekje bj) de thee
tafel met een schemerlamp; een hoekje bij
de chesterfield, waar de radio komt te
staan; ook voor de haard kamen een paar
stoelen met een klein tafeltje. Op deze
manier wordt de kamer gezellig,
üi dop nog letfli hang nooit ia eta groot
cies genoeg om met de ondergrond naar
huis te gaan-
Het la onmogelijk de ontzetting van deze
situatie te beschrijven. Nü nog, jaren na
dien, schrik ik vaak uit mijn slaap op.
doordat het gezicht van een slaperige Ber-
lijnsche kelner me In een nachtmerrie ver
schijnt. Emil heeft hij geheeten; mijnheer
Emil; ik weet bet nog heel zeker...... Het
is de eenige mannelijke voornaam uit mijn
Berlijnsche tijd, die ik onthouden heb.
Nee, nog een tweede bewaar ik in mijn
herinnering. De voornaam Maurits. Want
in het oogenblik van de diepste wanhoop
zond het noodlot mij een late cafébezoeker
ter hulp. Maurits Stiller, de Zweedsche
filmregisseur, de jonggestorvene en onver
getelijke, betrad het lokaal om er nog iets
te gebruiken. Een landgenooteen red-
oende engel! In één minuut was ik ge
red voor de kelner Emil en twee minuten
daarna was ik geëngageerd voor mijn
eerste groote 'ilmrol.
VERLANGEN NAAR MIJN MOEDER,
door
PO LA NEGRI.
Ik schaam me er volstrekt niet voor om
te bekennen dat dit al twintig jaar ge
leden is. Nee. ik wil nog oprechter zijn;
een-en-twintig jaar is het gleden. 1 Oc-
tober 1913 begon mijn loopbaan. Op deze
avond trad ik voor het eerst op en wel
op het tooneel. Ik speelde de hoofdrol in
het beroemde stuk van Gerhart Haupt-
mann: „Hanneles hamelvaart" In een klein
theater te Warschau. Kimt u zich voorstel
len, wat dat voor een jong meisje be-
teekent, voor het eerst op de planken te
staan? Dat kan niemand zich voorstellen,
niet de collega's, niet de vrienden en het
allerminste de strenge critici. Er is maar
êén mensch, die dat begrijpt: een moeder.
Mijn moeder woonde echter in
een klein provinciestadje, vier uur
sporen van Warschau af. Een
treinreis van vier uur, al Is het
derde klas, beteekent voor een
leerling-tooneeüspeelster, die abso
luut niets bezit, een onbereikbaar
kapitaal. En voor mijn moeder
ze was weduwe van een in de a/,
revolutie gedood aristocraat 1/1
precies hetzelfde. Een dqg voor
mijn optreden, had geen van ons
bedden het geld bij elkaar om het
kaartje te betalen. Toen ben ik
gaan bedelen, echt bedelen. Ieder mp
van mijn collega's heb ik een paar
stuivers afgebedeld; meer hadden
de jongelieden, die het ensemble
vormden in het kleine theater, zelf niet.
Op deze manier is het geld er gekomen.
Ik zond het mijn moeder zoo vlug mogelijk
met het gevolg, dat ze juist bij Hanneles
sterfscène in de schouwburg kwam.
De zeven collega's, die toen aan mijn
collecte gegeven hebben, heb ik natuurlijk
niet vergeten. En het was .de grootste trots
van mijn leven, toen ik vanuit Hollywood
ieder van 'hen een chèque van duizend dol
lar ter voldoening van mijn schuld kon
sturen.
Als huisvrouw moet men wel eens ge
bruik maken van ladders, hetzij in huis,
hetzij in de tuin. Meestal is dat zoo'n ge
wone ladder, die men met het boveneind
ergens tegen aan leunt en verder niets.
Daar het gevaar van wegglijden inder
daad niet denkbeeldig is, schrikken de
meeste huisvrouwen er voor terug om op
een ladder te klimmen En toch is er een
eenvoudig hulpmiddeltje om de ladder zeker
te doen staan.
We hebben daarvoor een stevige gordijn
roede noodig van ongeveer 1 meter lengte-
Het eene einde hiervan buigt men nu in
een rechte hoek om en het andere einde in
de vorm van een U, een haak dus!
Het einde van de haak zetten we nu in
de grond terwijl de haak van het andere
eind. om een sport geslagen wordt (zie
afbeelding!). Iedere kans op wegglijden
is nu opgeheven.
Maar men moet er natuurlijk wel even
op letten, dat de grond, waarin de haak
gezet wordt, niet ai te los is!
Mevr. de Jvan Z.
Zonoag:
kerrysoep;
runderrollade, Brusselsch lof, gekookt
aardappelen;
moccapudding;
fruit.
Maandag:
stamppot van roode kool en aardappelen.
var kenscar bonaden
rijst met abrikozen.
Dinsdag: -
osselappen. spruitjes, gekookte aard
appelen;
fruit.
Woensdag:
biefstuk, andijvie, gekookte aardappelen;
bitterkoekjespudding.
Donderdag:
groentesoep;
kalfslappen, wortelen, gekookte aard
appelen;
maizenapudding met bessensap.
Vrijdag;
gekookte schelvisch, botersaus, gekookt*
aardappelen
chocoladepudding met vanillesaus.
Zaterdag:
hutspot met klapstuk;
flensjes.
ALS MEN ZIJN MAALTIJD NIET
BETALEN KAN.
door
GRETA GARBO.
Dat was In Berlijn, In het wondermooie,
menschenverslindende Berlijn. De Friedrich-
strasze, waar de filmmaatschappijen haar
bureaux hadden, heette, naar een film,
waarvan de titel snel populair werd, in
enze filmtaal: „De straat zander vreugde."
Er was veel te doen in de Friedrichstraaze
en veel ellende. Jonge tooneelspelera
zaten Iedere dag in kleine cafétjes achter
één kop koffie met angst voor het slui
tingsuur in het hart en hoop op het won
der. Mij persoonlijk is het nooit zoo slecht
gegaan; twee eieren en een boterham heb
ik me lederen dag nog kunnen veroorloven,
al was dit ook soms de eenige maaltijd
per dag. Maar eenmaal ik geef toe, dat
dit het pijnlijkste oogenblik van mijn leven
geweest ls beurde er Iets anders. Het
was het uur voor sluitingstijd, ik zat ln
het kleine cafétje en had de rekening ge
kregen van mijn twee eieren, brood en
een stuk gebak, (k was dié avond bijzonder
lichtzinnig geweest). De kelner trok aldoor
kleinere kringen om het laatste bezette ta
feltje, om het mijne namelijk. Het was dui
delijk, dat de „Geweldige" me er uit wilde
hebben. Bi kon helaas niet met een hau
tain gebaar „Ober, afrekenen" roepen;
eenvoudig omdat ik de 95 Pfennig voor de
rekening niet hij me had. Ik had ze, dit
ter zijde, ook niet ln een andere tasch, ook
niet thuis of op mijn bahkconto. Mijn ge-
heele vermogen bestond uit eenige groschen
en pfennlge en dit kapitaal kon ik on
mogelijk gehruikeiy dat va» gra..
Zeer onvriendelijk was hetlot voor een
zekere Dora Dupont, die eenige jaren ge
leden ln Schotland in de hooge leeftijd van
98 jaar stierf. In haar jeugdjaren had ze
niet minder dan drie maal dicht voor het
huwelijk gestaan en toch stierf ze als
oude vrijster. Op zestienjarige leeftijd iiet
ze zich ontvoeren door de zoon van een
naburig landgoedbezitter; maar haar vader
kwam haar in Carlisle achterop en haalde
haar naar huis terug, zonder dat er iets
van het huwelijk kwam. Bij de tweede ge
legenheid werd haar toekomstig echtgenoot
op weg naar de kerk van het paard ge
slingerd en brak zijn nek; terwijl haar
derde bruidegom juist op de dag, dat ze
zouden trouwen, er met de knappe dochter
van een herbergier vandoor ging. Deze
tijding van zijn ontrouw kreeg Dora juist
op het oogenblik, dat ze in het rijtuig
wilde stappen om naar de kerk te gaan.
Miss Dora overleefde deze smartelijke ge
beurtenis met drie-kwart eeuw; wel een
bewijs, dat men dus niet zoo gauw aan een
gebroken hart sterft.
Er zijn vele mannen, die zich liever voor
een vijandelijk pistool zetten, dan dat ze
willen trouwen. Maar gelukkig zijn er
slechts weinigen, die de angst zoo ver
drijft als een zekere mijnheer Sonnemann
in een klein Duitsch stadje, die zoo'n angst
voor het huwelijk had dat hij zich op zijn
trouwdag voor een trein wierp en zich liet
overrijden of als een Engelschman, Henry
Riehard, die zich formeel naar de kerk
moest laten sleepen, hoewel hij zich van
te voren reeds door meerdere glazen port
voor de moeilijke gang gesterkt had.
Maar ook van de zijde der bruid is de
angst soms niet minder groot, wat het
volgend voorval bewijst. In een dorp in de
omtrek van Birmingham was het geheeie
gezelschap al bij elkaar, toen men plotse
ling bemerkte, dat de bruid er niet meer
was. Ze was weggegaan, om even een
paar handschoenen te koopen; maar toen
had men haar niet teruggezien. Men riep
de hulp van de poliie in en de geheeie
streek werd doorzocht. Eerst de volgende
dag vond men een uitgeputte vrouw, die
De tride voorwerpen, die hier af
geheeld zijn, zijn bewerkt met een
zeer gemakkelijk borduurwerkje.
Het wordt uitgevoerd op de volgende
wijze: men legt het koord op de ire-
teekende lijnen en naait het vast met
afgebeeld. °P te<*enil*
■Aan de kleerenhanger naaien we
60611 stof- ®e aan een
i fc&6stl'lct' aan de andere
*»nt met een strik gesloten wordt.
Deze zak dient, om er handschoenen,
shawl, enz. in te bewaren.
Het spreekt bijna vanzelf, dat we
e lappen eerst borduren, voor we z<
aan de hanger bevestigen. Het mo
edigst eenvoud%- doch aller-
ryla^iiIfS^end W0Pd't sachet ge
wordt 0011 met 1101611 «e810*®11
1HP6 t6ekealll8' te verder zoo duide
lijk, dat verdere uitleg overbodig is.
Iedere vrouw, die een klein beetje
met naald en draad kan omspringen,
kan dit aardige stelletje zelf ver-
vaarriigf»
m. a.
de vermiste bruid bleek te zijn; ze wist
voor haar gedrag geen andere verklaring
dan dat een onweerstaanbare angst voor
het huwelijk haar opgedreven had.
Een voorval, dat tragisch had kunnen
afloopen, vond plaats in een Saksisch stadje.
De predikant stelde juist de vraag, of ze
elkaar wilden toebehooren, toen de bruide
gom plotseling bewusteloos aan de voeten
van zijn toekomstige echtgenoote neer
zonk. Een wilde schreeuw weerklonk en
veroorzaakte bijna een paniek. Een arts,
die men haalde, slaagde er in de jonge man
weer tot het leven terug te roepen en toen
oorzaak was van de bewusteloosheid, die
kwam aan het licht, dat een te nauwe boord
den bruidegom de hals dichtgesnoerd en d«
ademhaling beïnvloed had. Twee uur late*
kon de plechtigheid plaats hebben.
Dr. DE CR.
Nr. 517: elegante japon voor oudere
dames van zwarte of donkerblauwe zijde met
een garneering van kant. Het model ig er
speciaal op berekend zwaardere figuren
slanker te doen lijken. Benoodigd materiaal:
4 meter van 100 c.m. breedte en 40 c.m.
kant. Prijs van het patroon: 0-50 cta. per
stuk-
Nr. 518; eenvoudig jurkje van wollen
tweed, dat, vooral als huis- of kantoor japon
netje zeer afin te bevelen is. Benoodigd ma
teriaal: 3 meter van 130 c.m. breedte Prite
van het patroon 50 ets. per stuk.
Nr. 350; snoezig win terman telt je voor
meisjes van 4 tot 6 jaar, vervaardigd van
wollen stof. Allerliefst eenvoudig modelletje.
Benoodigd materiaal; 1.75 meter van 1.30
c.m. breedte. Prijs van het patroon: 40 ets.
per stuk.
Nr. 351: jongenspakje voor jongens van 6
tot 10 Jaar, vervaardigd van Eageische stof.
Benoodigd materiaal: 2.50 meter van 130
centimeter breedte. Prijs van het patroon:
40 ets. per stuk.
Deze patronen zijn in alle maten tegen
de i -ngegeven prijzen te verkregen bö d*
,Afd eeKng Knippatronen'* van de UU-
geversmaatschapptJ; „De Mijlpaal", poetboa
176 te Amsterdam.
Toezending zal geschieden na ontvangst
VanJ?5 bedrag, dat kan worden voldaan per
.De?ol6Z?^essen wordt vriendelijk veraoc»
Tan 6611 der Patronen niet
alleen het verlangde nummer, maar tevens
hm£at d w- K boven-, taille-,
heupwijd-e, enz., benevens de leeftijd van het
kind voor wie het patroontje bestemd is,
op te geven.
068111 en adree duidelijk te
vermelden; men voorkomt daardoor oo-
WOdU» witautag ta fe «rtuiü*.
