NIEUWJAARS WENSCHEN ALKMAARSCHE COURANT PIT HET PARLEMENTAIRE LEVEN. ALKMAARSCHE COURANT van ZATERDAG 22 DECEMBER 1034 Mr. H. P. Marchant. yicovinciaal 'nieuws UITGEEST. Een niet prettig auto-tochtje. EGMOND AAN DEN HOEF. SINT PANCRAS. Een breedvoerige discussie ontspon HEILOO. EGMOND AAN DEN HOEF. WIERINGEN. LANGENDIJK. XXIII. „De heer H. P. Marchant, Cornelis Jolstraat 68, 's-GraVenhage. Was zijn geheele leven lijdende aan een hardnek kige onwetendheid inzake de spelling der Nederlandsche taal. Onderwierp zich eindelijk aan een kuur met ons ge patenteerd middel Kollewijnia. Reeds na de eerste week vertoonden zich teekenen van beterschap en na twee weken was de patiënt zoo ver, dat hij zijn kwaal niet meer gevoelde en zich als genezen beschouwde. Brochure franco op aan vraag". Ziedaar de tekst, dien de firma Kolle- wijn met volkomen juistheid onder een kiek van Minister Marchant zou kunnen plaatsen. „De heer Marchant volgens portret". De geëerde firma zou er geen woord te veel mee zeggen. De hooge patiënt zélf heeft het onlangs ronduit in de Tweede Kamer .verklaard, dat hij, die zijn ge heele leven volstrekt onkundig was ge weest inzake onze spelling, juist dóAr- om voorzitter geworden was van de door hem benoemde professoren-commissie. Hij wilde lééren. En zie, na twee lessen was hij bekeerd tot het spelling-compro mis. Nooit heeft de firma Kollewijn en Co. méér succes met haar praeparaat gehad, als bij dezen hoogen in den lan de. En het succes is zelfs zóó groot, dat de genezen patiënt èlk, die het waagde een ander geneesmiddel tegen de kwaal der spelling-onzuiverheid aan te beve len, in het nekvel greep en in den af grond slingerde. De heer Marchant volgens portret. Was zijn geheele leven lijdende. Na twee kuren genezen. Brochure gratis. Ik moet nu wel aannemen, dat „de Heer Marchant volgens portret" tijdens de kuur, welke hij in de spelling-com missie onderging, een excellente patiënt is geweest, die de genezing uitermate heeft bevorderd. En dit nu juist was het frappante. Want in zijn veeljarige en zonder eenigen twijfel eervolle parle mentaire carrière is mr. Marchant altijd een groot-criticus geweest van den eersten rang. Ik heb mij zelfs wel eens afgevraagd, of er in het Nederlandsche parlement ooit een afgevaardigde geze ten heeft van het critisch formaat en de critsche qualiteiten des heeren Mar chant. Ik geloof het niet. Sam van Houten misschien? Ja misschien. Maar dan toch in ander genre. Marchant was als het ware de criti- cus-van-professie. Begaafd met een on- gemeene scherpzinnigheid, bovendien zeer bekwaam en gevaarlijk-slagvaardig en, last not least, toegerust met een sterk ironisch en sarcastisch talent, waarvan hij ruimschoots gebruik maak te, is hij tientallen jaren lang een ge ducht tegenstander geweest voor ieder, en met name voor ieder minister, dien hij bestrijden ging. De Clemenceau van het Nederlandsche parlement. De Tijger. En meen nu niet, dat ook ik deze ka rakteristiek in critischen zin bedoel. Neen. Figuren als Marchant, hoe zelden ze In dit critische formaat ook voorkomen, zijn in een parlement onmisbaar. Ik heb nooit meegedaan met hen, die hem des wege veroordeelden en lichtelijk uit scholden. Nooit. Al ben ik wel eens van meening geweest dat een enkele maal zijn sarcasme de mildheid en de gemoe delijkheid miste, welke het tot een hoo- ger peil zouden hebben gebracht, aan den anderen kant behoeft een vertegen woordigend college met een bij uitstek controleerende taak zeer stellig het cri tisch vermogen, dat Marchant in zoo hooge mate bezat. Niemand kon, als hij, een ontwerp, een artikel, een maatregel, een voorstel zoo ongenadig onder het mes nemen. Hij kerfde de dingen uiteen, tot er letterlijk niets van overbleef; hij pakte datgene, waar hij bezwaar tegen had, aan, sloeg het neer, rolde het op, zoutte het in, stopte het in een ton, flink het deksel er op gespijkerd, ziezoo, de ton werd weggerold. Deurwaarder, Volgende zaak. O! het was geen pretje in handen van Marchant te vallen, en te worden uitgekleed, tot je in je naakte (met permissie), je naakte bips te bibbe ren stond in het parlementaire en poli- ticko land. Nog eens, al heeft Marchant het en kele malen overdreven, en daardoor menschen van zich afgestooten, dit on- genadig-critische vermogen, dit scherp Vernuft, deze weergalooze slagvaardig heid heeft een parlement noodig, om zijn controleerende taak naar behooren te kunnen vervullen. Marchant heeft in zijn lange parle mentaire loopbaan goed en vruchtbaar werk gedaan. Toch kwam, wat het slag en de snit van den parlementairen strijd betreft, de Vrijzinnig-democratische fractie, toen hij haar leider werd, wèl in een ander soort vaarwater terecht. Want zijn twee voorgangers, niet waar? waren van heel ander slag. Eerst Drucker. Professor mr. H. L. Drucker. De jurist van veel meer mee werkenden, opbouwenden, dan cnti- 8chen arbeid, een man van ongemeene kennis, zeer beslist, zeer hoffelijk, maar, Om zoo te zeggen, aan den zachten, m1'- den kant, iemand, zóó weinig vertrouwd Eiet het rumoer en de sfeer van den po tteken strijd, dat hij, als hij sprak, zelfs geen gesprekken om zich heen kon Velen. Ik ben er eenmaal de dupe van geworden, want toen ik, op de perstri bune gezeten, eens op wat te luiden toon, tijdens een rede van Drucker, een op merking tegen een collega maakte, keerde de professor zich om, denkend dat ik hem interrumpeerde, en vroeg boos of de pers zich niet met het debat wilde bemoeien. Een nóg mildere figuur was de volgende leider, dr. D. Bos, de man van de onderwijs-pacificatie, wiens heugenis bij velen, ook bij mij in onge rept aandenken blijft, iemand, die in de ruimheid en mildheid van zijn poli tiek eigenlijk een figuur boven de par tijen was. En toen kwam Marchant. Nou moe. Dat was me ineens heel wat anders als leider. Heel wat anders. Slechter? Wei-neen! Slechts partijzucht kan ontkennen, dat deze critische, doch zeer werkzame geest, onbarmhartig, scherp (maar een beste kerel, een toffe jongen, een vrind om mee uit visschen te gaan in den om gang) groot werk heeft gedaan in het parlement, in het algemeen belang. Groot en vruchtbaar werk. Ook al was zijn critiek af en toe te scherp-gepunt. Dit zullen de ministers niet met mij eens zijn, misschien die hij heeft bestre den en ten val gebracht. Clemenceau. Ik kies maar een paar voorbeelden, en dan voornamelijk op militair terrein, waarop hij zich (wat hebben Marchant en Thomson samen veel goed werk ge daan) gaarne bewoog. Hij heeft generaal Bosboom omgeke geld. Eerst een motie, om bepaalde land weerlichtingen niet op te roepen. Aange nomen. Bosboom deed het toch. Toen een motie van afkeuring daartegen. Ook aangenomen. Bosboom foetsi. Hij heeft Alting van Geusau de woes tijn ingejaagd. Op een merkwaardige manier. Met een lange reeks bezuini- gings-amendementen op de begrooting, die de Kamer stuk voor stuk aannam. De minister zag, hoe Marchant de be grooting eenvoudig uitholde, uitkerfde, hoe hij haar pelde en uitkleedde, tot door de overgeschoten schamele klee- dingstukken de magere botten zicht baar werden. De minister bestreed elk amendement vruchteloos. Maar hij vroeg geen schorsing. Hij verdroeg alles. Tot dat de Kamer de gekerfde begrooting aannam. Toen stond hij op, wandelde weg, en vroeg ontslag. Na een aange nomen begrooting. Parlementaire uni cum. En wat heeft minister Wentholt, bij genaamd Jan Kanon (toen hij de vloot- dominees instelde, werd hij door Duys voortaan Joannes Canonicus genoemd), van Marchant te verduren gehad. Het werd soms zóó erg, dat de stem van den vice-admiraal als een stormwind, als een orkaan door de zaal donderde en ik elk oogenblik voor een radicale ontplof fing van Zijn Excellentie vreesde. Ja de Tijger van het Nederlandsche parlement, dat was Marchant. Nu is hij minister. En hoe! En wat voor! Mag ik het zeggen? Een democra tische autocraat. Of een autocratische democraat. Net zooals U wilt. Van „de macht" van „het gestoelte der eere" gaat toch een wondere psychologi sche werking uit. Wie, in trouwe, had ooit kunnen denken en gelooven, dat déze man, die zijn heele leven ministers heeft gecritiseerd en omgekegeld en die gestreden heeft als géén ander voor de onvervreemdbare rechten van het parle ment, die een minister per motie tot iets wilde dwingen en toen Zijn Excellentie dat niet deed, hem per motie een afkeu ring en dus pensioen bezorgde, wie had, zeg ik, ooit kunnen gelooven, dat deze man nog eens tot het parlement zou zeg gen, als in het spellingdebat: Daar hebt u niets mede te maken, dat is de zaak der Regeering? De even fijne als sterke staatsman de Geer hoefde den minister slechts een klein en haastig afgeknipt snippertje van zijn oude plunje vóór te houden, om hem te doen zien, welk een wonderbaarlijke invloed dat ééne jaar ministerschap op hem heeft gehad. Even wonderbaarlijk nu was zijn vlie gensvlugge bekeering in de spelling commissie. Sommige geneesmiddelen hebben de eigenaardigheid, dat zij een kwaal be strijden, maar een ander ongemak in het leven roepen. Het praeparaat-Kollewijn bestreed bij Marchant de onwetendheid, maar hij kreeg er plotseling ergens een knobbel van het geloof in de deskundi gen. En dit is iets, waar hij zijn heele leven nog niet aan geleden had. Hoe heeft hij in zijn parlementaire ja ren de militaire deskundigen in den tocht gezet. En nu geeft hij zich over aan deskundigen. Nadat hij verleden jaar reeds een speciale deskundige tot directeur-generaal had laten benoemen. Zonder hem had ik het niet aangedurfd! heeft hij eens openhartig verklaard. Ook achter de regeerings-tafel is mi nister Marchant wel een zeer typische figuur. Plastisch. Drastisch. Vitaal. Acrol batisch zelfs. Gaat dat zien! Gaat dat zien! Nog nooit vertoond! Maar voor zichtig! Het bijt! Niemand uit het kabinet heeft in dat eerste jaar zooveel van zich doen spre ken als hij. Hij gaat als het ware van dag tot dag over de tong. Jubbega en enkele andere plaatsen, die tot nog toe in het duister lagen, heeft hij met één stoot beroemd gemaakt. Hij slaat nog van zich af als in zijn vroegere periode. Gebrek aan decorum? Soms. Soms. Maar het sympathieke er in is: dat hij lak heeft aan alle deftigheid, aan alle ver toon, aan alle plechtigdoenerij. Hier sta ik. Zoo ben ik. Ik kan niet anders. Een harde mèpper. Een ongenadig cri ticus. En een gevoelig mensch. Muziek is z'n grootste genot in dit aardsche tranen- en belasting-dal. Allah is groot en Mengelberg is z'n profeet. En daar valt me, waarempel, plotse ling in, dat Marchant heeleméal niet door de spelling-commissie bekeerd werd, maar eigenlijk van zijn geboorte af al eenvoudiger is. Want toen bijna een kwart-eeuw gele den mijn eerste zoon geboren werd en Marchant in de advertenties zijn naam had gelezen: „Hendrikus Pieter" kreeg ik een gelukwensch van hem en schreef hij me: „Hij heet van voren net als ik, behalve de u s." En hieruit ziet u, dat Hendrik Pieter Marchant als van jongs af aan de uit gangen een broertje dood had. D. HANS. Het was Woensdagmiddag en de twee kameraadjes, waarvan de oudste 10 jaar woonachtig te Amsterdam in de Rozen straat en die derhalve geen school had den, zagen tot hun groot vermaak in die straat een melkauto staan, volgela den met melkbusser. Als echte Amster dams che joggies was het plan spoedig gemaakt en in minder dan geen tijd zaten ze beiden tusschen de bussen, achter op den auto. Even 'later kwam dan de chauffeur en reed weg, doch tot schrik van de knapen ging de auto naar buiten en sloeg den weg in naar Alk maar. Doordat zij het zoo geweldig koud kregen en omdat ze kwamen op voor hen geheel onbekende wegen, besloten ze de aandacht van den chauffeur te trekken en ja, bij het station Uitgeest bemerkte hij voor het eerst zijn beide passagiers. De man goedmoedig van aard stopte en de jongens vol angst en vieoze en bibberend van de kou kwa men nu voor den dag. Hij zei de jongens maar zoolang in de stationswachtkamer te gaan dan reed hij wel door naar Alk maar om ze dan over 3 kwartier weer komen ophalen. Doch nadat de jongens al ruim anderhalf uur gewacht hadden kwam de chauffeur nog niet terug. Hier op braken de waterlanders in overvloed los. Tenslotte werden de knapen naar het raadhuis gebracht ten einde ze weer op transport naar huis te kunnen stel len. Doch in deze was het geluk met hen daar juist op dat moment de melk auto terug kwam. Dankbaar en ver heugd stapten de kinderen weer op de auto, huis toe, alwaar ze omstreeks te half zeven uur zullen zijn aangekomen. "Woensdagavond vergaderde de afd. Egmond aan den Hoef van den R. K. Landarbeidersboiid in café Mooy. De heer van de Reep, voorzitter van de afdeeling Egmondbinnen, opende de bijeenkomst om hierdoor tevens eenige leiding te geven aan den nieuwen voor zitter van deze afdeeling den heer A. Leyen. De heer van de Reep wees dan de leden in het kort op hun plichten en wenschte de afdeeling geluk en 6ucces met hun nieuwen voorzitter. Er werd medegedeeld, dat het afd. be stuur een schrijven had gezonden naar het R. K. Werkliedenverbond betreffen de den toeslag en het verstrekken van een kolenbon boven de kasuitkeering, eveneens over het verschil tusschen on- en georganiseerden in de werkverschaf fing, daar hierover nog al eens vragen worden gesteld. Eenzelfde schrijven was ingezonden door de gezamenlijke Landarbeiders bonden. In punt 4 van dat schrijven werd om brandstoffentoeslag verzocht, dit verzoek zou door den heer van de Reep in de aanstaande raadsvergadering worden bepleit. Ingekomen was een afschrift van een schrijven van het gemeentebestuur aan den heer Van Slingerland, districtsbe stuurder van het Werkliedenverbond, waarin wordt medegedeeld, dat gehuw den, die voor steun in aanmerking komen, doch thans trekken uit hun Bond, een toeslag zullen ontvangen ge lijk aan het verschil tusschen het hun toekomende steunbedrag en hun uit- keering uit den bond. Verder kwam een schrijven binnen van het hoofdbestuur over verlaging van ziekte-premie. Een desbetreffend verzoek werd inmiddels door den r. k. Volksbond, afd. Egmondbinnen, aan het gemeentebestuur gedaan. De verga dering betuigde adhaesie aan dit ver zoek. Tenslotte werd besloten enkele voor stellen te steunen voor de te houden Bondsraadvergadering op 4 en 5 Jan. a.s. "De Bond van Staatspensioen hield haar jaarvergadering Woensdag in het café van den heer Bouwstra, onder lei ding van den heer van Kampen. Uit het jaarverslag stippen wij aan dat de vereeniging thans 105 leden telt. Twee bestuurs- en twee ledenvergade ringen werden gehouden. Op 5 en 7 Maart werd het 25-jarig be staan feestelijk herdacht. De rekening van den penningmeester gaf aan dat met inbegrip der verloting werd ontvangen 360.01, uitgaven be- droegen 351.20, saldo 8.81. De bestuursverkiezing gaf tot uitslag dat de aftredende bestuursleden Jb Kloosterboer en A. Hoogland Jbz. (niet herkiesbaar) werden vervangen door W. Snel en D. Groen. Van de Federatie Alkmaar was een schrijven ontvangen om het ledental op te voeren, huisbezoek moet worden toe gepast. zich hierover. Tenslotte werd besloten om af te wachten tot de voorjaarsver gadering. De feestavond welke gewoon lijk werd gehouden zal voorloopig wor den uitgesteld. Hierna sluiting. De geitenfokvereeniging „Heiloo", hield Dinsdag een propaganda-vergadering in café Admiraal, waar de heer D. de Wit, lid van het hoofdbestuur en controleur-in specteur van de bond van fokvereenigingen, sprak over het onderwerp: „De beste geit voor het huisgezin, en het middel om die te krijgen". De heer G. Smits heette welkom. Een 40 jaar terug, aldus de heer Wit, had ik bij mijn ouders thuis al kennis met de geit gemaakt. Met de geit met al haar ge breken en weinig melk. Men gevoelde toen reeds dat er wat moest gebeuren. Kort daarop namen een paar ondernemende man nen het initiatief om Saanen-bokken in te voeren. Heeft die bok voldaan? Allerminst want het dier was niet geschikt voor ons klimaat. Het fokmateriaal heeft echter wel het voordeel gehad dat van de kruising een product is overgebleven wat nog te zien is, want de Saanen-geit was ontegenzegge lijk veel beter van bouw en melkgift. Er was echter geen organisatie en wat gewonnen was zou even spoedig weer ver dwijnen. Toen kwam men in 1909 overeen om den Nederlandschen Bond op te richten, en in 1935 bestaat de Noorahollandsche een kwart eeuw. Er kwam leiding, doch de knoeiers gaven het terrein niet gewonnen. Een sterk staaltje is wel, dat een geitenhou der 6 Saanenbokken verkocht die in een jaar bij een moeder waren geboren! Commentaar overbodig. Twee jaar later kwam de contro le en het stamboekregister. Toen was het uit met de knoeierij en nog plukken we daar van de vruchten. Toen is de geit geko men die we thans kennen. De witte onge hoornde geit, met haar rijke melkgift, ge controleerd op melkgift en vetgehalte. Dat is de geit, een zorgenkind van het hoofdbe stuur en actieve besturen. Men heeft nu onverschilligen die om enkele dubbeltjes per jaar de erkende vereeniging de rug toe draaien. Hoe ver zijn we in die 25 jaar ge komen? We hebben statische gegevens, ont leend aan de controle. Gemiddeld geeft een geit 3 liter melk per dag en 53 pet. van de geiten brengt het bo ven de 4 pet. vet. Geiten zijn daarom voor- deelig omdat zij een onmisbare steun zijn in het huisgezin. In welk arbeidersgezin zou men 3 liter melk per dag koopen? Nu heeft men het en het onderhoud van een geit is hoogstens 25 per jaar en de opbrengst minstens 60 per jaar. De geit is tubercu- loos vrij en hare melk is 'n gezond voedsel voor zwakken en kinderen. Hoe is de goede geit te krijgen? Koopen van een erkende fokvereeniging, maar dan is men er niet, zeide spr. Goed onderhou- den een hok waarin licht en lucht vrije toe- gang hebben, een goede legerstede. Wordt lid van een fokvereeniging. Gij, aldus spreker, zijt in Heiloo bevoorrrecht Gij hebt een buitengewoon actief bestuur en het gemeentebestuur op uw hand. Laat U door Uw bestuur voorl. en steunt t naar vermogen. Gij vindt hun altijd con amore bereid om alles voor U te doen in het belang der geitenhouders, maar dan is aan U de plicht der dankbaarheid. Niet-leden komt in de vereeniging. (Applaus). In de pauze werd een serie plaatjes en foto's getoond. Vele vragen werden gedaan en beantwoord. Daarna sluiting. Woensdagmorgen werd ten overstaan van notaris Toornenburg alhier verkocht een woonhuis met erf en land. genaamd „De kleine Gouwe", eigendom van wijlen mevr. de wed. W. Stumpff. Huis en erf, groot 16 A. 80 C.A., werd in bod gebracht op f 1540; het land 41 A. 60 c.A. op f 560. Gecombineerd werden beide perceelen niet afgemijnd, koopers waren de heeren A. Oudes te Alkmaar en A. A. Nieuwenhuysen te Egmond aan Zee. Door het mandoline-ensemble Arto Kal Bataio „Kunst en Strijd1" alhier, is vergun ning gevraagd tot het aanleggen en houden eener loterij waarvoor zullen worden uitge- gegeven 1250 loten a 0.10. De trekking zal plaats vinden op 23 Februari a.s. Naar wordt medegedeeld zal aan bij de werkverschaffing tewerkgestelde arbeiders aan het einde van de loopende werkweek, alis extra winterhulp, bij wijze van Kerstgave door het rijk 10 pet. van het uit te betalen loonbedrag, boven dat loon worden uitge keerd Door de besturen van de afdeeling van den Nederl. Tuindersbond en van de tuin- bouwvereen. De Toekomst te Zuidschar- woude is op verzoek van de eerste een vergadering gehouden met het doel, de wen- schelijkheid te bespreken van de samen smelting dezer beide tuindersorganisaties. Men deelt ons mee, dat het bestuur van De Toekomst zich unaniem tegen die fusie heeft verklaard. Modellen voor Ni eu w j aars- advertentiën, in gevuld met naam en adres, met f 0.50 in te zen den of te bezor gen aan ons bureau Voor dam 10, Alkmaar, of door middel van onze agenten of door den Boek handel. Mijn hartelijken gelukwensch aan Vrienden, Bekenden en Begunstigers. Ondergeteekende wenscht zijn geachten Begunstigers een gelukkig Nieuwjaar. Het compliment van den dag aan mijn geachte Begunsti gers. Ondergeteekende brengt zijn geachten Begunstigers het Compliment van den dag. Mijn geachte Clientèle, Be gunstigers, Vrienden en Be kenden een gelukkig Nieuwjaar Gods besten zegen toege- wenscht aan Begunstigers, Fa milie, Vrienden en Bekenden. Aan al mijn Vrienden en Begunstigers heil en zegen in het Nieuwe Jaar. De complimenten van den dag. Veel heil en zegen gewenscht aan Familie, Vrienden en Be gunstigers in 't Nieuwe Jaar. Het Compliment van den dag aan mijn geachte Clien tèle, Vrienden en Bekenden. De Alkmaarsche Courant die da gelijks in duizen den exemplaren wordt verspreid en in alle kringen der samenleving wordt gelezen, biedt voor Alk maar en Hollands Noorderkwartier beslist afdoende publiciteit.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1934 | | pagina 13