DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Qageliiksdi Oveczicht
buitenland
Grootsche manifestatie van trouw aan Hitier.
No. 3
Vrijdag 4 Januari 1935
137e Jaargang
Een reünie in de Berlijnsche Staatsopera.
Rudoff Hess opent de bijeenkomst.
HET UNDBERGH-DRAMA
Tegen hauptmann de doodstraf
geëischt.
SEVERING OVER DE SAARKWESTIE.
Wenscht meerderheid terug
keer tot Duitschland.
Wal vandaag de
aandacht trekt
CHINEESCHE GENERAALS
TERECHTGESTELD.
DE BROOD-MISERE IN RUSLAND.
Veel ontslagen bakkers.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25.
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Bij de opening van de tegen gis
termiddag onverwacht bijeengeroe
pen vergadering van alle politieke
en militaire leiders in de Staats
opera in Berlijn nam rijksminister
Rudolf Hess het woord.
Hij verklaarde, dat het doel der huidige
demonstratie was „de in het buitenland ver
spreide leugens en geruchten teniet te doen,
welke klaarblijkelijk vooral beoogen, de Saar-
stemming te beïnvloeden". Verder werd met
deze vergadering beoogd, Hitier de loyau-
teit der nationaal-socialistische partij te ver
zekeren.
Rudolf Hess.
Daarna wees rijksminister Hess erop, dat
Hitier een nieuwen steun erbij gewonnen
had, namelijk den steun van de weermacht,
die zich bij de oude getrouwen heeft ge
voegd.
Wij staan verbaasd, zeide Hess, over het
beeld van de tijdens de twee jaren van
Hitler's kanselierschap doorgevoerde veran-
ering van Duitschland. Wij zijn met Hitier
verbonden door gemeenschappelijk lijden,
door gemeenschappelijke vreugde en gemeen
schappelijk bereikte resultaten.
Tenslotte riep de minister uit, dat de oude
partijleden den nieuwen „even getrouwen
volgelingen", namelijk den leiders van de
weermacht, de hand reikten.
In aansluiting op Hess' rede volgde een
grootsche manifestatie van vertrouwen in
den Fuehrer in naam van de generaals en
politieke leiders.
Gisteravond begaven zich alle ministers
en patijleiders wederom per auto door de
met S.S.-mannen afgezette straten naar het
Opera-gebouw om een feestvoorstelling van
de Tannhauser bij te wonen.
Een telegram uit Berlijn meldt nog
de volgende bijzonderheden over de bijeen
komst in de Staatsopera:
Aanwezig waren Hitier, zijn plaatsver
vanger, de rijksministers, de rijksleiders der
partij, de rijksstadhouders, de leiders en
bevelhebbers van de Duitsche weermacht,
voorts de groepsleiders der S. A. en der S S
officieren en politie, vertegenwoodigers van
het Arbeidsfront, van de Hitlerjeugd, enz
De vergadering was bijeengekomen in ver
band met het Saarplebisciet, teneinde stel
ling te nemen tegen de leugens, die systema
tisch door de emigranten-centrales worden
verzonnen en verspreid.
Nadat Rudolf Hess de aanhankelijkheid
van de partij aan den Fürrer had betuigd,
gaf hij het woord aan den Pruisischen mi
nisterpresident, Hermann Goering, die in
zijn kwaliteit van gastheer, de aanwezigen
welkom heette en allen een gelukkig Nieuw
jaar toewenschte.
Vervolgens betrad Hitier het spreekge
stoelte om een redevoering uit te spreken.
De Führer gaat spreken.
Hitier ving aan met het geven van een
overzicht over de prestaties van het afgeloo-
pen jaar en wierp dan een blik op het werk
van het thans begonnen jaar.
In verband met de a.s. stemming in het
Saargebied ging hij nader in op den stroom
van leugens, die sinds kort weer tegen het
Duitsche rijk wordt verspreid. Dezelfde ele
menten, die de nationaal-socialistische be-
weging veertien jaar lang met leugens en
laster overstroomd hebben, zoo zeide hij,
grijpen thans weer naar dezelfde methoden
in het buitenland, daar hun geen andere
middelen ter beschikking staan tegen het
nieuwe Duitschland.
Op sarcastische wijze schilderde spreker
vervolgens, hoe zij steeds weer volgens het
oude recept trachtten, den schijn van war.- i
trouwen en oneenigheid tusschen de leiders
in Duitschland te wekken. Hun parool is: de
leugen gaat altijd vlugger dan de waarheid,
lieg daarom, lieg altijd maar door, misschien
blijft er toch iets van hangen.
Wanneer zij thans, na vroegere ervarin
gen wijzer geworden, de eerstvolgende cata-
strophe in Duitschland aankondigen tegen
den veertienden Januari, doen zij dat, opdat
niet reeds voor de Saarstemming hun leu-
fens zullen blijken Maar ook ditmaal zullen
un manoeuvres niet helpen.
Op 13 Januari, ging Hitier voort, is het
noodzakelijk, dat onze broeders, die na 15-
jarigen dapperen tegenstand naar het vader
land terug willen, weten, dat zij naar een
waardig vaderland keeren en de tegenstan
der zal eerst recht moeten weten, dat iedere
gedachte aan speculatie op onze oneenigheid
ditmaal tevergeefsch is.
Zij moeten niet denken, aldus riep Hitier
uit, dat zij een van ons alleen tegenover ziek
hebben, maar zij moeten allen weten, dat zij
staan tegenover de geheele Duitsche natie,
den geheelen tegenwoordigen staat, als een
aaneengesloten gemeenschap.
Voortgaande sprak Hitier over de onver-
breekbare lotsverbondenheid van allen, die
door gemeenschappelijken arbeid in vertrou
wen jegens elkander de groote taken van het
nationaal-socialistische Duitschland, der
natie en haar toekomst dienen.
Tot slot zeide spreker: „Moge de Almach
tige God ons volk en u allen niet alleen ge
zond houden, maar moge Hij ons ook voor
dit komende jaar een zeer harden tijd geven,
teneinde alle taken, die voor ons staan, ten
einde te kunnen voeren. Wij willen ook in
dit jaar ons in grenzenloos vertrouwen
elkander de hand reiken en gelijk tot dus
verre niet alleen in een jaar van strijd en
zorgen, maar ook van overwinning oprukken
als een gemeenschap, die door niets kan wor
den geschokt".
De rede van Hitier oogstte donderend
applaus.
Een adres van hulde van Goering.
In aansluiting op de woorden van Hitier
gaf Rudolf Hess nogmaals het woord aan
Doering, die als hooggeplaatst nationaal-
socialistisch leider, als generaal van de
rijksweer en als lid van het rijkskabinet een
adres voorlas uit naam der aanwezigen en
uiteenzette, dat allen tot in hun hart ont
roerd waren dcor de woorden van Hitier en
bereid waren, als gesloten geheel, als kame
raden voor leven en dood hem te volgen.
Het voorgelezen adres had den volgenden
inhoud:
„De hier vergaderde leden der rijksregee-
ring en der rijksleiding van de nationaal
socialistische Duitsche arbeiderspatij, de
rijksstadhouders en de vertegenwoordigers
der landsregeeringen, de chefs en officieren
van de weermacht, de bevelhebbers en offi
cieren van de landspolitie, de gouwleiders
de partij, de leiders der S. A., der S. S., der
N. S. K-, van den Arbeidsdienst, van het
Veldjagercorps en van de Hitlerjeugd, dan
ken u voor uw indrukwekkende en meeslee;
pende woorden. Een even onverantwoorde
lijke als doorzichtige opruiing in het buiten
land, hoopt met het oog op de a.s. stemming
in het Saargebied, welke onze broeders naar
het vaderland zal terugbrengen, vergeefs
door verzonnen, zinnelooze leugens en ge
ruchten, in het buitenland en in het vader
land onrust en wantrouwen te verwekken,
teneinde de vaderlandsgetrouwe Saarlanders
te doen wankelen in hun vaste houding. Met
afschuw en verontwaardiging keeren wij ons
tegen deze door belanghebbende zijde gevoer
de kuiperijen.
De door uw vertrouwen beroepen beklee-
ders van de hoogste rijks- staats- en partij
functies zoowel als de generaals en officieren
van de weermacht en de landspolitie enz.,
verklaren, alles in het werk te stellen, om
door standvastigheid, opheldering en door
tasten, een grondig einde te maken aan deze
lasteringen. De poging, ons door deze geraf
fineerde, systematische perscampagne murw
te maken moet en zal op onze ijzeren zenu
wen, en onzen weerzijdschen trouw en saam-
hoorigheid te pletter loopen. In blinde ge
hoorzaamheid zullen wij allen ook in dit jaar
u als onzen leider volgen, vervuld van het
onwrikbare vertrouwen, dat al uw voelen en
denken, uw rustelooze arbeid slechts den
bloei en de welvaart van het Duitsche volk
gewijd is, van een volk, dat niets anders wil,
dan in vreedzame rechtsgelijkheid, met alle
andere volkeren leven voor zijn eer en zijn
vrijheid."
Doering richtte vervolgens tot de aanwezi
gen den oproep, in te stemmen met een „Sieg
Heil" op den vurig geliefden leider, waarmee
allen driewerf instemden. Daarop sloot de
voorzitter, Rudolf Hess, de demonstratie.
In het moord proces tegen Hauptmann
■kwam men gister met de verkiezing van de
juryleden gereed. Op de jurybank zitten acht
mannen en vier vrouwen.
Toen de jury definitief was samengesteld,
opende de procureur-generaal Wilentz onder
diepe stilte de eigenlijke verhandeling met
het voorlezen van de dramatische aanklacht
tegen Hauptmann.
Hauptmann alleen, zoo verklaarde hij met
stemverheffing, heeft het plan beraamd om,
het kind van kolonel Lindbergh te ontvoeren
en ook hij alleen heeft dit plan ten uitvoer
gebracht. De man, die het kind een doode-
1 ijken slag heeft toegebracht en het daar
mede den schedel verpletterd heeft en die
later het nachtgewaad van het kinderlijkje
heeft afgenomen, die man is B r u n o
Rlchard Hauptmann.
Ik zal u aantoonen, aldus de procureur-
generaal, dat Hauptmann het venster van de
slaapkamer van het kind geopend heeft, langs
een ladder weder met het geroofde kind in
zijn arm naar beneden geklommen is en later
het kind in een aschvaalt begraven heeft.
In het verder verloop van de uitvoerige
acte van beschuldiging gaf de procureur-
generaal als zijn meening te kennen, dat be
klaagde onmiddellijk nadat hij baby-Lind-
bergh uit de wieg geroofd had, het kind met
vooi bedachten rade vermoord heeft.
Nooit, zoo zeide hij, heeft Hauptmann de
bedoeling gehad, het kind na de ontvoering
in het leven te laten. Bij het uitspreken van
deze woorden zag de procureur-generaal be
klaagde gedurende tien seconden strak in de
oogen. Hauptmann beantwoordde den blik
zonder met zijn oogen te knippen. Als in de
rechtszaal aanwezigen volgden met zicht
bare nervositeit de gedragingen van Haupt
mann en gedurende deze oogenblikken was
het in de zaal zóó stil, dat 'men een speld
zou hebben kunnen hoorên vallen
Daarna ging Wilentz ertoe over, de ge
beurtenissen na de ontvoering van het kind
in chronologische volgorde te schilderen.
Bijzonder uitvoerig beschreef hij de nach
telijke scène bij den kerkhofmum in de New-
Yorksche stadswijk Bronx, toen Hauptmann
den bemiddelaar van Lindbergh, kapitein
Condon, ontmoette en de laatste aan be
klaagde vijftig duizend dollars als losgeld
voor het kind, diat toen reeds dood was,
overhandigde.
Den geheelten tijd dat de procureursgene
raal Wilentz sprak, zat mevrouw Lindbergh
zichtbaar ontroerd met gesloten oogen en
gefronst voorhoofd naast haar echtgenoot.
Beklaagde werd ongeboeid in de rechts
zaal gebracht. Hij werd echter weder door
twee soldaten begeelid, die rechts en links
van Hauptmann hadden plaats genomen aan
de tafel, die voor de verdediging gereserveerd
is.
Na beëindiging van de verklaring van den
procureur-generaal weigerde de verdediging
gebruik te maken van het recht om een tegen
verklaring af te leggen.
Daarna begon de rechtbank met de vol
gende phase, het getuigenverhoor. Als eerste
getuige werd een ingenieur, Walter Roberts
genaamd, opgeroepen, die een grondige tech
nische beschrijving gaf van Lindbergh's
landhuis, zooals dit eruit zag toen het kind
werd ontvoerd.
Afschuw teekende zich af op de gezichten
der juryleden, toen Wilentz het tooneel be
schreef van de doodenkamer, waar het kin
derlijkje werd geïdentificeerd.
De procureu-generaal besloot zijn requi
sitoir door de doodstraf te eischen.
Gedurende het requisitoir bleef Haupt
mann onbeweeglijk voor zich uitkijken, zon
der ook maar één oogenblik de wenk
brauwen te fronsen. Mevrouw Lindbergh
liet het hoofd hangen en keek geen moment
op van den vloer. Kleine droppeltjes transpi
ratie parelden op het voorhoofd van Lind-
bergh. Het kindermeisje Betty Gow hield
ook het hoofd gebogen.
Na het requisitoir van Wilentz stond de
advocaat van Hauptmann op en vroeg, dat
verklaard zou worden, dat een vormfout in
het proces was gemaakt, omdat de procureur-
generaal had getracht de jury te beïnvloeden
tegen den beschuldigde. De rechter weigerde
toe te stemmen in dezen eisch.
Indrukken van den eersten
procesdag.
Aan de Engelsche bladen ontleenen wij
nog de volgende bijzonderheden omtrent den
eersten dag van het proces tegen Bruno
Hauptmann. Lindbergh trad bijna tegelij
kertijd met den verdachte binnen, wierp een
langen doordringenden blik op hem en ging
daarna kalm zitten op vier passen afstand
van de bank der verdachten.
Hauptmann werd toen hij plaats nam
slechts door één hand toegewuifd, n.1. door
die van zijn vrouw.
Vierhonderd mannelijke en vrouwelijke
journalisten zaten aan lange tafels in de
Zcidl
Zooals reeds werd gemeld, leverde de aan
wijzing der juryleden veel moeilijkheden op.
niemand bleek verlangend naar het beklee-
den van deze functie. Men vertelde, dat vele
personen, wier benoeming als jurylid werd
verwacht, geheimzinnige brieven hadden ont
vangen, waarin zij met den dood werden be
dreigd, indien Hauptmann zou worden ver
oordeeld, en ook, indien hij zou worden vrij
gesproken. Volgens de Amerikaansche wet
mogen personen, die worden aangewezen
als juryleden, als ongeschikt worden ge
wraakt door het openbaar ministerie. Daar
na kunnen de verdedigers hun bezwaren aan
den rechter te kennen geven, die ze evenwel
van de hand kan wijzen.
De officier van justitie wraakte twee per
sonen als juryleden, omdat zij tegen de dood
straf waren, de verdediging maakte daarop
bezwaar tegen twee, die er vóór waren.
Ten slotte waren zooals werd gemeld 10
van de 12 juryleden gekozen, zes mannen en
vier vrouwen. Heden slaagde men met de
twee anderen.
De staat van New Jersey heeft 123 getui
gen alleen uit den staat New York gedag
vaard. De eersten zijn reeds onder bewaking
van 15 detectives te Flemington gearriveerd.
De huisvesting dezer menschen kost de stad
5000 dollar per week.
Op verzoek van Lindbergh werd Betty
Gow, het Schotsche kindermeisje, nogmaals
door een ambtenaar van justitie gehoord, ten
einde in bijzonderheden na te gaan hetgeen
zij reeds vroeger heeft gezegd. Hauptmann's
verdediging is gebaseerd op alibi's.
De voornaamste sensatie in de moordzaak
werd evenwel gewekt door iets wat buiten de
rechtszaal geschiedde.
Dr. Hudson, de deskundige, die het be
staan van meer dan 500 vingerindrukken had
geconstateerd op de ladder, die na de ontvoe
ring bij Lindbergh's villa werd gevonden,
heeft aan New Yorksche journalisten mede
gedeeld, dat bij het onderzoek der vingeraf
drukken „naar hij vernam" niet was geble
ken, dat zij konden worden beschouwd als
afkomstig van Hauptmann.
De Kölnische Zeitung publiceert een inter
view met den voormaligen Pruisischen mi
nister van binnenlandsche zaken Severing
over zijn houding inzake de Saarkwestie.
Severing wees op zijn vroegere pogingen
het Saargebied zonder beperkingen en in
zijn geheel voor het Duitsche moederland te
behouden en verklaarde dat zijn opvatting
door de regeeringswisseling in Duitschland
niet gewijzigd was.
Volgens de Kölnische Zeitung zou Seve
ring verder hebben verklaard, dat hij innig
hoopte dat de dag van de volksstemming
een imposante meerderheid voor den terug
keer van het Saargebied tot Duitsch'and zou
mogen opleveren. De hoop op een tweede
volksstemming achtte hij slechts een illusie.
Thans moest een beslissing vóór of tegen
Duitschland worden genomen en hij wensch-
te vurig, dat het vóór Duitschland zou mogen
zijn. Hij verklaarde: „Dat zeg ik alleen in het
belang van het land, waaraan ik veertig jaar
lang mijn werkzaamheid in het openbare
leven heb gewijd".
Severing was van meening, dat juist thans
in de samenwerking tusschen Duitschland en
Frankrijk de sleutel voor den vrede van
Europa lag. Wie echter deze samenwerking
wenschte, moest ook wenschen, dat de Saar
kwestie de oplossing kreeg, die zij noodig
had opdat zij geen permanente twistappel
zou blijven. De wereld wenschte een vrede,
die dien naam verdiende en niet door een
blijven de bron van onrust zou worden be
ïnvloed.
VRIJGEZELLEN-BELASTING.
In België op komst.
De Belgische regeering is voornemens
binnenkort een extra-belasting aan Vrijgezel
len op te leggen, zooals dit reeds in andere
landen gedaan wordt. Aanleiding tot dit
voornemen is het feit, dat het aantal vrijge
zellen in België, het land waar het aantal
vrouwen grooter is dan dat der mannen,
steeds grooter wordt. De belasting zou niet
hoog zijn maar zou desalniettemin een com
pensatie vormen voor de bedragen, die ge
moeid zijn met de uitbetaling van de kinder
toeslagen voor groote gezinnen. Ook kinftpr-
ioozen gezinnen zou een extra belasting wor
den opgelegd.
LAVAL OVER HET DOEL
VAN ZIJN REIS.
Minister Laval heeft aan een vertegen
woordiger van United Press een interview
toegestaan over zijn a.s. reis naar Italië.
De onderhandelingen met Italië zijn, naar
de minister verklaarde, van delicaten aard,
doch dragen tevens een volkomen vriend
schappelijk karakter. De taak, welke hij ge
zamenlijk met Mussolini op zich heeft geno
men, is gelijkelijk voor beide landen van be
lang Doch daarenboven streven de twee lan
den naar een hooger doel: zij trachten een
onverwoestbaren grondslag te scheppen voor
de vriendschap tusschen Frankrijk en Italië,
Grootsche manifestatie van trouw
aan Hitier. (Dag Overzicht).
Het Lindbergh-procee; tegen
Hauptmann de doodstraf geëischt.
(Buitenland).
Laval over het doel van zijn reis
naar Rome. (Buitenland).
Twee Chineesche generaals terecht
gesteld. (Buitenland).
Het onderzoek van de ramp van
de „Uiver"; dr. ir. v. d. Maas terug
gekeerd. (Luchtvaart).
Kolendamp-vergiftiging te Goee.
(Binnenland).
Bouw van den kruiser De Ruyter
vertraagd. (Binnenland).
Brand te Groningen. (Binnenland).
Binnenbrandje te Alkmaar. (Stad).
Viervoudig gouden jubileum te
Zuidschermer.
(Zie verder eventueel laatste
berichten).
en daardoor tegelijkertijd den Europeeschen
vrede te verstevigen.
„Ik verdedig de belangen van Frankrijk en
Mussolini die van Italië", ging de minister
voort. „De ernstige problemen, welke geva
ren zouden kunnen opleveren voor den vrede,
dienen uit den weg geruimd te worden. De
belangen van de met ons verbonden staten
zijn door de onderhandelingen met Italië op
geenerlei wijze geschaad, en het verheugt
mij te kunnen constateeren, dat de regeerin
gen van bevriende mogendheden eenzelfde
opvatting zijn toegedaan.
„Wie vertrouwen in mij stelt", zoo ging
Laval voort, „zal nooit teleurgesteld worden.
De taak, welke ik gezamenlijk met Mussolini
aanvaard, zal leiden tot een onderlinge toe
nadering tusschen alle volken. De samen
werking dezer volken is voor de handhaving
van den vrede onontbeerlijk".
MIJNWERKERS WEIGEREN BOVEN
TE KOMEN.
Reeds een week onder den grond.
Tachtig mijnwerkers, in dienst van de
„Baska"-kolenmijn bij Kattowice in Poolsch
Opper-Silezië hebben, zooals we reeds meld
den, geweigerd weer boven den grond te ko
men vóór hun eischen zijn ingewilligd. Zoo
zitten zij daar nu, 520 voet onder den grond
in de modder. Al hun lampen, behalve één,
zijn uitgegaan. Het is nu al de zevende dag,
dat zij daar zijn. Slechts weinig voedsel is
hun overgebleven. Een van de mannen werd
eenige dagen geleden zoo ziek, dat vier van
zijn kameraden hem naar boven moesten dra
gen. De politie, die met een sterke macht den
mijningang bewaakte, verbood deze vier man
weer naar beneden terug te keeren.
Het heele geval heeft in Opper-Silezië veel
onrust gewekt en de autoriteiten zijn er nog
niet over eens welke houding zij in deze zul
len aannemen, het gerucht gaat dat aan de
stakers het ultimatum gesteld zal worden,
dat de mijn geheel en al onder water zal
worden gezet, indien zij niet binnen een be
paalden tijd boven zijn gekomen.
De arbeiders beweren, dat de eigenaars
van de „Baska"-mijn hun geld schuldig zijn.
Twee Chineesche generaal, Tsji-Hung
Tsjang en Jen Ying-Tsji, zijn te Peiping op
last van de regeering terecht gesteld wegens
hun verstandhouding met de communisten.
Zij waren in hechtenis genomen nadat ge
neraal Tsiang Kai-Sjek de overwinning had
behaald bij zijn aanval op den communis
tische staat, die in de provincie Kiangsi was
uitgeroepen.
Generaal Tsji Hung-Tsjang is ook betrok
ken geweest bij het gewapend verzet tegen
de regeering in de provincie Tsjarhar, onge
veer een jaar geleden.
In Leningrad heeft de bevolking geprotes
teerd tegen de slechte kwaliteit van het
brood. Verschillende bakkerij-chefs zijn van
hun functie ontheven, daar men in de slechte
hoedanigheid van het brood een daad van
sabotage tegen de regeeringsmaatregelen tot
afschaffing der broodkaarten ziet.
KASTEEL „LA VIANNE" VERBRAND
Het historische Fransche kasteel „La
Vianne" bij Limoges is geheel afgebrand
De brand schijnt te zijn ontstaan door een
gebrek aan een schoorsteen. Het gezin van
den kasteelheer kon met groote moeite wor
den gered.
