Het aftreden van Furtwangler. JMmnieuws Buitenland, Hij kent alleen goede en slechte kunst en maakt geen onderscheid in ras of geloof. Trouw aan zijn overtuiging. Furtwangler. Belangrijke posten. Een moedige brief. Na 2 jaar strijd. Een schikking? DE FRANSCH-ITALIAANSCHE OVEREENKOMST. Minzame oplossing. Een verklaring van Mussolini. EERSTE DAG DER STEMMING. De stembureaux hadden weinig te doen. MEISJE REDT PASSAGIERSTREIN. Ministeriëele belooning. PARIJS IN DEN NEVEL HET PROCES-HAUPTMANN. Het verhaal van de kinderjuffrouw. STRENGE KOUDE IN SILEZIE. SNEEUW IN ENGELAND. AMERIKA'S BONDSPROGRAM. Roosevelt's werkverschaffings- plan. De publieke opinie. STUDENTENSTAKING. Te Havana op Cuba. HET AANTAL FAILLISSEMENTEN AAN DE RIVIERA STIJGT. NOORDPOOL-KOUDE IN MOSKOU. Godloozen-optochten konden niet gehouden worden. „HOOFDPIJNEN VERDWENEN" Toen rij het juiste middel vond. BERGVUREN EN KLOK GEBEIER. Aan den vooravond van de Saarstemming. ZONDERLINGE DEMONSTRATIE. 1500 Chineezen doen trein stoppen. KLEINSTE KRANT TER WERELD. JAN KIEPURA ERNSTIG ZIEK. Hij zou in levensgevaar verkeeren. AU<MAARSCH^0ÜRAN^arHÏÏNSDAê^ÏÏANUARR935 Wilhelm Furtvviingler ie reeds tiental len jaren in de Europeesche muziek wereld een figuur, aan wiens oordeel de grootste waarde wordt gehecht, en wiens autoriteit in eigen land tot voor kort bijna beslissend kon worden genoemd. De aandacht van ons werelddeel en van Amerika vestigde hij op zich, zoowel door zijn gaven als dirigent van het Berlijnsch Philharmonisch orkest als door de rustige en toch hevige wijze, waarop hij voor zijn opvattingen stand hield. Van overijlde besluiten en groote woorden in de slechte beteekenis, was bij hem nooit sprake. Wanneer hij iets meedeelde, sprak hij groote woorden in de goede beteekenis. Jaren lang was hij het middelpunt van de Bayreuther feestelijke muziek uitvoeringen. Toen trad hij terug, omdat hij van oordeel was, dat Winifred Wag- ner zich te veel met den muzikalen kant van de zaak bemoeide. Hij toonde zich daarbij, als onder alle omstandigheden, in de eerste plaats kunstenaar, d. w. z. hij was niet alleen artist gedurende de repetities en de uitvoeringen, maar ook in „zijn vrijen tijd", en hij bezat boven dien den moed, voor deze gevoelens pal te staan, benevens de kracht er een har monische levensbeschouwing van te maken, die zich niet hoefde te uiten in onverwachte en daverende uitbarstin gen, maar zich niettemin steeds wist te laten gelden. Noodzakelijkerwijze moest Furtwangler nu en dan van leer trek ken. Treffend waren hierbij altijd zijn bescheiden toon en de uit zijn woorden stralende zekerheid, dat hij zich be paalde maatregelen of behandelingen niet zou laten welgevallen. Furtwangler, die aanvankelijk achter eenvolgens te Zürich, Straatsburg, Lübeck en Mannheim dirigeerde, oogst te zijn eerste wereldsuccessen als leider van de Leipziger Gewandhaus-concerten na den dood van Arthur Nikisch. Tevens werd hij dirigent van het Berlijnsch Philharmonisch orkest, waarmee hij o.m. jaarlijks in New-York concerteerde. Om zich geheel aan zijn Berlijnsche bezigheden te kunnen wijden, nam hij later afscheid van Weenen, waar hij fcan de Philharmonie eveneens een eer ste functie bekleedde. Ten tijde der laatste omwenteling in Duitschland, was zijn beteekenis zoo groot geworden en zoo algemeen erkend, dat men hem met den belangrijksten staatspost op muzikaal gebied bekleed de: hij werd vice-president der Reichs- musikkammer. Voorts bleef hij aan het hoofd staan van het Berlijnsch Philhar monisch orkest en tenslotte was hij di recteur-generaal van de Berlijnsche Staatsopera. Men kan van Furtwangler dus niet zeggen, dat hij van stonde af aan tegen het nieuwe régime gekant was. En daar om is zijn daad van nu een des te veeger teeken. Hij verwelkomde de kans op her leving van een volgens velen onrecht vaardig onderdrukt Duitschland. Maar hij liet zich niet zoo gauw als tal van anderen intimideeren, en zette zich van het begin af schrap tegen uitwassen. Wanneer men mocht denken, dat Furt- wanlers aftreden een zaak van vandaag of gisteren is, vergist men zich sterk. Nauwelijks was Hitier aan het bewind, of Furtwangler waagde het, temidden van een meerderheid, die dametraal tegenover hem stond, de maatregelen van den eersten roes ten sterkste af te keuren. We citeeren uit een brief, die Furt wangler aan rijksminister Göbbels schreef, luttele dagen na den boycot der Joden. „In verband met mijn optreden, gedu rende vele jaren, in het Duitsche open bare leven en mijn gehechtheid aan de Duitsche muziek, veroorloof ik mij, uw aandacht te vestigen op gebeurtenissen in het muzikale leven, die, volgens mijn oordeel, niet geheel in overeenstemming zijn met het herstel van onze nationale waardigheid, die wij allen zoo dankbaar en blij begroeten. Het i6 de taak van de kunst en van den kunstenaar te vereenigen, niet te scheiden. Ik ken slechts één scheidings lijn, nl. de lijn, die tusschen goede en slechte kunst loopt. Terwijl nu echter de scheidingslijn tusschen Joden en niet-Joden, met theoretisch onverbid delijke gestrengheid, wordt getrokken, ook in die gevallen waarbij op de poli tieke houding der betrokkenen niets valt aan te merken, verwaarloost men de andere scheidingslijn, die voor ons muziekleven van zulk een groote, zelfs beslissende beteekenis is, nl. de lijn tus schen goed en slecht. Het tegenwoordige muziekleven, dat door de wereldcrisis, door de radio enz. toch al zoo sterk in het gedrang is ge komen. verdraagt geen experimenten meer. Wanneer in de concertzalen niets meer wordt gepresteerd, gaan de men- schen er niet meer heen. Daarom is het vraagstuk van de kwaliteit voor de mu ziek niet alleen een ideëele vrag, maar eenvoudig een levenskwestie. Wanneer de strijd tegen het Jodendom zich in hoofdzaak richt tegen die kunstenaars, welke, zelf ontworteld en destructief door prulwerk en leege virtuositeit pro- beeren te imponeeren, dan doet men niet anders dan goed werk. Doch wanneer deze strijd zich ook richt tegen werke lijke kunstenaars, dan is dat niet in het belang van het cultureel© leven. Men moet derhalve duidelijk zeggen, of mannen als Walter en Klemperer, ook in de toekomst in Duitschland met hun kunst aan het woord kunnen komen. In dezen geest doe ik op U een beroep, in naam van de Duitsche kunst, opdat geen dingen gebeuren die wellicht niet meer vallen goed te maken". Wanneer iemand, die zoo schrijft, des ondanks de hoogste ambten in een na- tionaal-socialistisch rijk bekleedt, moet zijn aanzien wel heel groot zijn. Furt- wangler's positie is eenigszins te ver gelijken geweest met die van professor Pavlof in Rusland. Pavlof is ook nu nog de eenige in de Sovjet-Unie, die zich kan permitteeren, alles te zeggen. Met Furtwangler is het anders geloopen. Bijna twee jaar lang heeft hij den strijd in stilte gevoerd. Nu is hij er dan ein delijk beu van, en hoewel hij officieel het onderspit heeft gedolven, zullen er niet veel zijn, die aan zijn groote mo- reele overwinning twijfelen. Een symptoom van den kamp, waar over noch in Duitschland noch in het buitenland veel te doen is geweest, maar toch als zeer belangrijk moet worden be schouwd, is Furtwangler's brief aan den Joodschen violist Bronislav Hubermann, dien hij verzocht naar Duitschland te komen en aldaar op te treden, opdat de wereld zou zien, dat het Derde Rijk ware kunst naar waarde wist te schat ten. Hubermann moest „den muur door breken". Op dezen klassieken brief heeft Hubermann een even klassiek antwoord gegeven, waarin hij verklaarde het voor stel van de hand te moeten wijzen en dit ook motiveerde. Kort geleden barstte dè bom, toen Furtwangler in de bres sprong voor den componist en hoogleeraar Paul Hinde- mith, dien men van allerlei beschul digt; o.m. wordt hem verweten, dat hij een Joodsche vrouw heeft en dat hij weigert zijn vroegere Joodsche vrienden nu plotseling met den nek aan te kijken. Furtwangler heeft een en ander in de „Deutsche Allgemeine Zeitung" bespro ken en daarbij onder meer het volgende opgemerkt: „Hindemith heeft zich nooit met politiek ingelaten; waar zou het naar toe moeten, wanneer politieke ver- klikkerij in grooten omvang ook op de kun6t zou worden toegepast?" In ieder geval is het nu zoo ver ge komen, dat politieke kuiperij en verklik- kerij een alom gevierd kunstenaar als Furtwangler uit zijn functies, die van het hoogste cultureel© belang zijn, heb ben verdrongen. En hoe belangrijk de zaak dezen keer is, blijkt uit het feit, dat andere artisten van wereldnam Furtwangler zijn ge volgd. Erich Kleiber, in ons land bekend door zijn optreden ter gelegeiheid van de Wagner-herdenking, heeft geweigerd een concert van de Berlijnsche Philhar monie te leiden. De dirigent van de Beiersche Staatsopera, Hans Knapperts- bu6ch heeft zijn ontslag genomen. Inmiddels zijn in de laatste dagen be richten in de Duitsche bladen versche nen, volgens welke de mogelijkheid niet volkomen schijnt te zijn uitgesloten, dat de regeering water in den wijn zal doen en een compromis zoekt met Furtwan gler. Definitief uitsluitsel omtrent deze pogingen is evenwel niet te bekomen. Laval en Mussolini hebben gisteravond om 8 uur na een laatste bespreking van drie kwartier in het Venetiaansche paleis te Rome de overeenkomst tusschen Frankrijk en Italië onderteekend. Over het resultaat der onder handelingen van de laatste dagen is het vol gende officieele communiqué verspreid: De Fransch-Italiaansche besprekingen zijn van daag door den chef van de Italiaansche regeering en den Franschen minister van buitenlandsche zaken afgesloten. Zij hebben overeenkomsten betreffende de belangen van beide kanten in Afrika onderteekend, alsmede acten, waarin de overeenstemming tusschen de standpunten van beide regeering over Europeesche vraagstukken zijn neergelegd Zij hebben de overeenstemming van beide regeeringen over de noodzakelijkheid van een meerzijdige verstandhouding inzake de Middel-Europeesche vraagstukken vastge steld en zijn overeengekomen, dat hun opvat tingen zoo spoedig mogelijk aan de belang hebbende staten moeten worden voorgelegd. Voorts zijn zij overeengekomen, dat zij met het oog op de verwachte totstandkoming van deze meerzijdige verstandhouding ge meenschappelijk in den geest dezer verstand houding alle maatregelen moet nemen, welke een gunstige situatie kunnen bevorderen. Na de onderteekening van de Fransch-Ita liaansche overeenkomst heeft Mussolini de op het oogenblik te Rome verblijvende Fran- sche persvertegenwoordigers, 50 ten getale, ontvangen. Twee categorieën van vraagstukken, zei Mussolini, waren te behandelen, allereerst de eigenlijke Fransch-Italiaansche kwesties en vervolgens de vraagstukken van algemeen, dat wil zeggen van Europeesche en daarom ook van universeel karakter. Een duurzame overeenstemming ware niet tot stand geko men, wanneer zij slechts de algemeene vraagstukken had betroffen en de sedert den oorlog tusschen Frankrijk en Italië hangen de kwesties onopgelost had gelaten. Aan den anderen kant was de overeenkomst ontoerei kend geweest, wanneer op het punt van de algemeene vraagstukken de meenigsverschil- len hadden voortbestaan. Laval en Mussolini hadden zich hardnek kig ten doel gesteld, tot een volle overeen stemming te komen en zij hadden dit doel bereikt. Ook op het gebied van de algemeene Europeesche politiek waren overeenkomsten geteelcend, waarin de gemeenschappelijke houding van Frankrijk en Italië voor even- tueele gevallen was neergelegd en dat was zeer belangrijk. De overeenkomst had een al gemeen karakter; ze was in en met de hoop geschapen, dat ze niet tot vernauwing, maar tot verwijding van het Europeesche Oosten zou dienen. Reuter meldt uit Rome, dat de tot stand gekomen overeenkomst bestaat uit vijf proto collen, waarvan drie de Fransch-Italiaansche koloniale vraagstukken betreffen. In een ver der protocol wordt de gemeenschappelijke poltêk van beide landen inzake Zuid-Oost- Europa behandeld. Daarin is ook de consul tatieve overeenkomst en de verplichting tot niet-inmenging neergelegd. In het laatste protocol wordt het ontwape- ningsvraagstuk behandeld. Gisteren is in het Saargebied de volksstem ming feitelijk reeds begonnen en wel voor ambtenaren, die op den grooten dag van Zondag niet in de gelegenheid zullen zijn hun stem uit te brengen, en dat gister en he den mogen doen. De voorzitters en commissieleden hebben zich den heelen dag danig verveeld, want het aantal ambtenaren dat kwam stemmen was minimaal. (Een D.N.B.-bericht spreekt van 200 stemmers). In een der stembureaux was het heele bureau bezig met uit verveling door de stemzaal te kuieren, een cigaretje tus schen de lippen. Het stembureau wordt be waakt door een koppel stevige „Landjagcr" terwijl geregeld politiecontrole plaats heeft. Een schoolmeisje uit Belgrado heeft een ernstig spoorwegongeluk op de lijn Zagreb- Spalato weten te voorkomen. Het meisje had opgemerkt, dat een lawine van steenen uit de bergen op de rails was gevallen. Zij wist dat weldra een passagierstrein moest voorbij komen, liep naar den tunnel, waaruit de trein moest komen, en gaf den machinist toen teekens om te stoppen. De trein kon voor den steenenhoop tot stil stand worden gebracht. Het meisje heeft een belooning in geld ontvangen van den minister voor het Ver keerswezen Sedert gisternacht hangt boven Parijs een dichte nevel, zoodat men den indruk krijgt, dat het heelemaal geen dag is geworden. 's Middags reden alle auto's met mist- lichten. In alle gebouwen branden de lampen. Over de stad ligt een geel-grauw waas, die zóó dicht is, dat er geen daglicht door dringt Haupjmann, die zich belangrijk beter voel de na een week van rust en eenzaamheid, kwam gisteren kalm de gerechtszaal binnen om de tweede week van zijn proces in te gaan. De mist en de hevige regen hadden de tal looze belangstellenden niet kunnen tegenhou den. Sommigen hadden reeds des morgens om kwart over drie post gevat voor het ge rechtsgebouw om zich bij het openstellen van de zaal een plaats te verzekeren. De zitting begon met het sedert het begin van het proces met spanning verbeide ver hoor van Betty Gow, de kinderjuffrouw van de Lindberghs. Deze begon haar relaas met de gebeurtenissen van den middag voor de ontvoering. Wij speelden samen in de kinderkamer, vertelde zij, langzaam en voorzichtig spre kend en zoo nu en dan haar klassiek gevorm de lippen bevochtigend. Zij verhaalde, hoe zij bezig was een babyhempje te verstellen. Ik deed het wat haastig, vogede zij er ver ontschuldigend aan toe. Toen Wieltz het verkleurde babyhemd om hoog hield, dat bij het lijk was gevonden, scheen mej. Gow in haar stoel te verstijven. „Waarschijnlijk heb ik dat hemd gemaakt", riep zij uit, terwijl zij haar snikken trachtte te onderdrukken. Nadat in het proces tegen Hauptmann de kinderjuffrouw Betty Gow een nauwkeurige uiteenzetting had gegeven van wat gebeurd was in den nacht der ontvoering, gaf zij in het kruisverhoor later toe, dat het venster van de kinderkamer wel gesloten was ge weest, doch dat daarentegen de houten ven sterluiken slechts aan hadden gestaan. Verder bekende zij, dat zij haar vriend, den Noorschen zeeman Henry Johnson en mogelijk ook andere personen mededeelingen had gedaan over de levensgewoonten en het komen en gaan van de familie Lindbergh Johnson is echter intusschen als onwettig immigrant weer naar Noorwegen terugge gaan. De kinderjuffrouw gaf voorts toe, dat zij 'lottige maal had gemerkt, dat de grendel van het op den noodlottigen avond voor den eersten in, MV ^IVUUVI IUU "VI vensterluik, waardoor de ontvoerders van het kind zouden zijn binnengekomen, gebro ken was, zoodat het luik ook niet had kunnen worden gesloten. Dergelijke kleine répara ties, aldus zeide Betty Gow. had gewoonlijk de intusschen overleden bediende van Lind bergh, Ollie Whateley, verricht. In tegenstelling met Lindbergh verklaarde het meisje, dat de terrier van Lindbergh door Whateley gevoederd en afgericht was en tegen vreemden blafte. In den nacht van de ontvoering heeft de hond echter niet geblaft. In Silezië is de temperatuur vrij plotseling sterk gedaald en in het gebergte heerscht bij na over dertien graden vorst. Bijna overal is versche sneeuw gevallen. De strenge koude zal in de komende dagen waarschijnlijk nog aanhouden, en het meteorologisch instituut te Breslau verwacht temperaturen van 20 graden onder nul. Er is gisteren in Engeland, vooral in Lin- colnshire, veel sneeuw gevallen en de alge meene temperatuur in het geheele land daal de 58 graden. In Londen en het Zuiden was het echter nog regenachtig, maar ook kouder. Aan de Zuidkust hing hier en daar veel mist, maar door de windrichting is deze naar Frankrijk overgedreven. De fractieleiders van het congres te Washington hebben gisteren voorberei dende besprekingen gevoerd voor de aanneming van een noodcrediet van 800 millioen dollar voor steunverleening, totdat het groote werkverschaffingsplan van president Roosevelt in werking kan treden. Men verwacht weinig oppositie tegen het voorstel inzake het steunverlee- ningscrediet, hoewel krachtig verzet wordt verwacht van de radicale elemen ten en van de zijde der arbeidersbewe- gng tegen het groote plan van Roosevelt, waardoor de president denkt 3.500.000 werkloozen aan het werk te kunnen zetten. Van radicale zijde is men van mee ning, dat Roosevelt's plannen niet ver genoeg gaan, terwijl van conservatieve zijde wordt gevreesd, dat de plannen te kostbaar zullen blijken, ondanks Roose velt's verzekering, dat zij gefinancierd kunnen worden zonder gevaar voor het staatsbubdget. In de kringen der arbeidersbeweging maakt men zich ongerust over de loo- nen, die voor den door het plan gescha pen arbeid zullen worden betaald. Roo sevelt verklaarde, dat de loonen hooger zullen zijn dan de steunuitkeeringen, die op het oogenblik worden verstrekt, doch niet hoog genoeg om de regeering in courrentie te brngen met het particu liere bedrijf. Roosevelt's boodschap aan het congres heeft in het algemeen weinig verrassing ge bracht en is door alle partijen vrij gunstig ontvangen, aangezien niemand had ver wacht, dat Roosevelt erin zou slagen de be grooting in evenwicht te brengen, zoodat hef tekort niemand gealarmeerd heeft. Men prijst Roosevelt's stoutmoedigheid, waarmede hij de wapens vraagt om de crisis te bestrij den. In sommige democratische kringen vraagt men zich echter af of het wel verstan dig is Roosevelt zoovergaande volmachten te geven en hem toe te staan te beschikken over zóó groote bedragen. In republikeinsche krin gen toont men zich tamelijk gereserveerd en wenscht men zich pas te uiten, nadat men de boodschap nader heeft bestudeerd. De studenten aan de universiteit van Ha vanna zijn gisteren in een 24-urige staking gegaan als protest tegen het ontslag van twee interne geneesheeren in het gemeentelij ke ziekenhuis te Havanna. In het afgeloopen jaar zijn aan de Riviera 431 zaken failliet gegaan, tegen 360 in het jaar daarvoor. Het aantal faillissementen is aan de Riviera ster ker gestegen dan in andere deelen van Frankrijk, hetgeen de overheid toe schrijft aan het groot aantal werklooze vreemdelingen, die zaken beginnen zon der voldoende vakkennis en met onvol doende kapitaal. Zondag en gisternacht heeft in de Sovjet de felle koude aangehouden. Te Moskou daalde de temperatuur tot 33 graden, te Tsjeljabinck tot 45 graden, te Pjatigorsk tot 25 en op de Krim tot 19 graden Celsius onder nul. Daarentegen wordt uit het Poolge bied, o.a. uit Nova Zembla en uit Ma- tot6jkin een betrekkelijk hooge tempe ratuur gemeld, die, hoewel eenige gra den onder nul, verscheidene graden bo ven de gemiddelde normale tempera tuur in deze streken ligt. Door de vreeselijke koude, welke Zondag in Moskou heerscht©, konden de propaganda-optochten, welke door de tegen het vieren van Kerstmis in de kerk en in het gezin, niet gehouden worden. In de weinige kerken, welke nog open zijn, vonden de nachtelijke godsdienst oefeningen met groote plechtigheid plaats. De kerken werden door een groote massa menschen bezocht. Hier volgt weer een schrijven waaruit blijkt, dat voor allen, voor wie beweging en frissche lucht schaarsch zijn, Kru schen Salts onontbeerlijk is. „Ik wil U even schrijven om te zeggen hoe goed ik Kruschen Salts vind. Ik had ondraaglijke hoofdpijnen en voelde me dikwijls ellendig. Ik probeerde alle soor ten verschillende zouten, tabletten enz., maar niet één hielp me. Een vriendin zeide mij toen, dat voor haar niets boven Kruschen Salts ging. Toen heb ik het ook een paar maanden lang geregeld in genomen, met het gevolg, dat Kruschen mij geheel van mijn kwaal bevrijd heeft. Ik zou nooit meer mijn flacon Kruschen willen missen, want door Kruschen Salts voelt men zich jeugdig, blijft men jeugdig en men ziet er jeugdig uit." Mevr. V. M. Wat doet U tegen hoofdpijnen? Neemt U maar een of ander middel, dat de pijn stilt en verbeeldt u zich dan, dat u ge nezen bent? Maar de oorzaak der hoofd pijnen bestaat meestal in een gedeelte lijke constipatie, een kwaal waaraan velen ongemerkt lijden, die een zittend leven hebben. Kruschen Salts dringt regelrecht door tot den wortel van het kwaad en neemt de oorzaak weg. De zouten in Kruschen neutraliseeren ophooping van schade lijke zuren in het lichaam en voorkomen, dat deze zich weer kunnen vormen. Ze maken een einde aan de lastige consti patie, omdat ze de afvoerorganen zach tjes aansporen tot geregelde werking, zooal6 de Natuur dit bedoeld heeft. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg baar bij alle apothekers en drogisten a 0.90 en 1.60 per flacon, omzetbelas ting inbegrepen. Let op, dat op het etiket op de flesch zoowel als op de buitenver pakking de naam Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt. Aan den vooravond van de Saarstemming zullen in het Duitsche grensgebied langs het Saargebied op de bergen groote vuren worden gestookt als een groet aan de Duit- schers, die zullen stemmen vóór den terug keer van het Saargebied naar Duitschland. Bovendien zullen des avonds van 7 tot 8 uur de kerkklokken langs de Saargrenzen wor den geluid. De bevolking van de plaatsen langs de grens zal zich verzamelen om na tionale liederen en het Saarlied te zingen. De leider van het vrijheidsfront in het Saargebied Max Braun heeft in een interview verklaard dat, indien de stemming ten gunste van Duitschland uitvalt, minstens 50.000 personen zich naar het buitenland zullen be geven. Klaarblijkelijk teneinde door vlagvertoon indruk te maken op de bevolking, in de hoop, dat dit preventief zou werken ter voorkoming van verdere botsingen, hebben de Italiaan sche troepen, die deel uitmaken van de inter nationale politiemacht in het Saargebied een tocht door het gebied gemaakt, waaraan ook de twintig Italiaansche tanks en met ma chinegeweren uitgeruste pantserwagens deel nemen. Voor het vallen van de duisternis wa ren de troepen wébr te Saarbrücken terugge keerd. Vijftienhonderd deelnemers aan een „hon- germarsch" in de Chineesche provincie Ho- nan, die van den stationschef te Loenghai vrij vervoer hadden geëischt, hetgeen hun was ge weigerd, zijn overgegaan tot geweld en daarna tot lijdelijk verzet. Zij richtten in het plaatskaartenbureau groote verwoestingen aan, zoodat de reizigers niet konden worden bediend, terwijl zij voorts een gedeelte van de rails opbraken. Daarna gingen zij bij het naderen van een expresstrein op de spoor baan liggen. De trein moest stoppen, doch de mannen weigerden op te staan, totdat hun eisch werd ingewilligd. Deze eisch bestond hierin, dat zij elk een stuiver verlangden. Nadat zij het geld had den ontvangen, legden zij den 25 K M. lan gen weg naar de dichtstbijzijnde stad op de zelfde wijze af als waarop zij gekomen wa ren, n.1. te voet. Op het Donderdag-eiland gelegen tusschen de Noordkust van Australië en Nieuw-Gui- nea, wordt het kleinste dagblad ter wereld uitgegeven, de Torres Straits Daily Pilot. Deze krant bestaat uit slechts een blad van folio-formaat aan één zijde bedrukt, doch het houdt de bewoners van dit kleine eiland je op de hoogte van de gebeurtenis totdat een oceaanboot ae groote bladen brengt, hetgeen meestal weken duurt. De Pilot bevat drie kolommen, een voor scheepstijdingen, een voor Australisch en te legrafisch nieuws, en de derde voor adver tenties. De nieuwsberichten ontvangt dit blad van Reuter. Bezoekers van het eiland koopen steeds een Pilot als souvenir. De Weensche bladen melden, dat de Pool- sche zanger en filmacteur Jan Kiepura te Krynica in Polen tengevolge van een keel aandoening ernstig ziek zou zijn en zelfs in levensgevaar zou verkeeüen. Zondagnacht heeft de secretaris van Kie pura een Weenschen keelspecialist bij den zieke ontboden en tegelijkertijd uit Krynica het Poolsche gezantschap te Weenen tele grafisch verzocht der medicus onmiddellijk een visum voor Polen te willen verstrekken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 9