DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
J)xujdliksch 0veezicht
'Buitenland,
Nu het Saargebied Duitsch is geworden.
Ho. 19
Woensdag 23 Januari 1935
137e Jaargang
De beteekeriis voor Duitschland's wederopbouw.
De sprekende overwinning.
HET BULGAARSCHE KABINET IS
AFGETREDEN.
Minister van oorlog Slafeff kabi
netsformateur.
De nieuwe regeering.
Ernstige staking in Mexico.
Ontstaan uit petroleum-conflicten.
ERNSTIG AUTO-ONGELUK IN
BELGIE.
REORGANISATIE DER S.A.
EEN STEM TEGEN HET
ANTISEMIETISME.
Ds. Joh. Muller neemt het op
tegen „Mein Kampf".
BIJ ARRESTATIE DOODGESCHOTEN.
HET BLOEDBLAD IN FRANSCH
SOMALILAND.
Wat vandaag de
aandacht trekt,,.
Nog enkele bijzonderheden.
i
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Couiant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0 25. rfrr>«*e
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
(Van onzen Berlijnschen correspondent).
Ber 1 ijn, 21 Januari.
Tusschen mijn vorige correspon
dentie en d'ie van heden ligt een ge
beurtenis van historische beteeke-
nis: de groote overwinning van
Duitschland door het plebisciet in
het Saargebied. Een gebeurtenis, die
in Nederland stellig niet minder
dan in de geheele wereld met span
ning gevolgd is.
Immers, het toeval heeft gewild, dat ook
Nederland bij een en ander bijzonder betrok
ken was, en ten deele nog heden is: door de
tijdelijke aanwezigheid van Nederlandsche
ambtenaren als leiders van stembureaux,
door het feit, dat de eigenlijke technische
aanvoerder van het geheele plebisciet een
Nederlander geweest is, en ten slotte dank
zij de omstandigheid, dat 250 Nederlandsche
marinesoldaten met hun aanvoerders deze
stemming mede bewaakt hebben en nog altijd
in het Sariand gewapend gereed staan om
met Italiaansche, Zweedsche en Engelsche
troepen zoo noodig de orde te handhaven.
Maar niet alleen deze typisch-Nederlandsche
redenen van belangstelling bestonden voor
ons; wij hebben stellig ook begrepen het
overgroote belang van dit plebisciet voor de
algemeene politieke ontwikkeling der dingen
in Europa. En, om bij mijn taak als bericht
gever in Duitschland te blijven, het evenzeer
overwegende belang van hét resultaat der
volksstemming voor de stabiliteit van het
„Derde Rijk".
Voor Duitschland is dit resultaat van 90(4
procent Duitsche stemmen een even groote
opluchting geweest als voor de meeste an
dere staten, voor zoover ze bij deze dingen
meer of minder geïnteresseerd zijn. En tot op
zekere hoogte een even groote verrassing.
Het is misschien goed, dat dit hier even heel
duidelijk vastgenageld wordt. En dat is ge
makkelijk genoeg. Want we hebben als getui
genis de woorden, die de Duitsche rijksmi
nister voor Propaganda en Volksvoorlichting
<fr. Josef Göbbels, op den avond onmiddel
lijk na het plebisciet, en wel op 15 Januari
bij de massale meeting voor het Paleis van
den Duitschen Rijksdag gesproken heeft, en
die o.a. de bekentenis brachten, dat deze 90
pCt. der stemmen „zelfs de verwachtingen
der grootste optimisten overtroffen hebben".
Het is de laatste twee jaren in Duitsch
land een dierbare gewoonte geworden, de
pers buiten het Duitsche Rijk op weinige
altijd weer geciteerde uitzonderingei. als de
bladen van het Engelsche Rothermere-con-
cern na als anti-Duitsch, corrupt, sensa
tioneel gekleurd, leugenachtig en tendentieus
voor te stellen; in krasse tegenstelling met
de van edelmoedigheid, braafheid, geweldig
moreel niveau en onkreukbare waarheids-
lievende eenvoudig overvloeiende gazetten
van den nationaal-socialistischen heilstaat
van tegenwoordig. En daarom is een der on
middellijke Duitsche reacties op de verras
sing van 13 Januari, of liever die van den
vroegen ochtend van 15 Janauri, een een
stemmig hoongelach over die domme, hatelij
ke en nu eens heel duidelijk gedesavoueerde
buitenlandsche scheldorganen der „openbare
meening", die het zoo lekker mis gehad heb
ben met hun voorspellingen van 60 of 70
procent, en die zich nu in de grilligste boch
ten draaien om hun lezers de dingen zoo
voor te stellen, alsof ze het feitelijk toch nog
bij het rechte einde gehad hebben.
Nu, er zijn natuurlijk geen statistieken over
zulke zeker zeer gewaagde voorspellingen
opgemaakt, en wij denken er niet aan, als
pleitbezorger op te treden voor bladen, die
zich aan 40 pCt. emigranten- en marxisten-
stemmen, aangevuld met roomsch-katholieke
protestverklaringen gewaagd hebben, en die
nu maar zelf moeten weten, hoe ze het ver
trouwen van hun lezers, aangenomen, dat dit
door een en ander werkelijk geschokt is, her
winnen kunnen.
Wij kunnen alleen constateeren, dat men
ook in Duitschland niet bij benadering wist,
hoe dit plebisciet zou uitloopen, en dat men
pas een zekere gerustheid gekregen heeft
toen, natuurlijk op een aanwijzing van den
kardinaal-staatssecretaris Pacelli, die in de
jaren toen hij in Berlijn als nuntius werk
zaam was een eerlijke sympathie voor
Duitschland gekregen heeft, de r.k. geeste
lijkheid in het Duitsche Rijk ten gunste van
het Rijk van Hitier partij gekozen had en
daardoor der overwegend r.k. bevolking van
het Saargebied duidelijk haar richting had
aangewezen. Maar zelfs deze gerustheid
bracht hier niet de zekerheid, dat het eind
resultaat in alle districten en als geheel een
zoo duidelijke, overweldigende meerderheid
zou brengen, dat daardoor elke internatio-
naal-politieke complicatie zou worden weg
gevaagd. En ware de Duitsche pers nog die
van 1932 geweest, dan is het wel heel zeker,
dat zij niet op commando een voor de alge
meene stemming gewenscht unaniem optimis
me ten toon gespreid, maar precies dezelfde
uiteenloopende schattingen en voorspellin
gen gebracht had, die nu alleen maar in vele
niet-Duitsche bladen te vinden vvaren. En
daar natuurlijk ook weer ten deele, omdat
men hoopte, met zulke persstemmen invloed
op de nog wankelende elementen in de Saar-
bevolking uit te oefenen, of in de eigen bin-
nenlandsche politiek gewenschte stemmin
gen te wekken.
Maar intusschen is deze voortgezette en
tijdelijk wel zeer vinnige Duitsche campagne
tegen alle persverhoudingen in het buiten
land, die van fascistische of communistische
opvattingen van persvrijheid afwijken, niet
van blijvende beteekenis in verband met de
Saarbeslissing. Van veel grooter gewicht is,
dat deze groote en objectief-beschouwd eer
lijk verdiende overwinning, die het bewijs le
vert, hoe een kern-Duitschland ondanks ster
ken tegendruk vijftien lange jaren aan vader
land en moedertaal trouw blijft en daarmede
het echte patriottisme onzer Duitsche op tref
fende wijze weet te demonstreeren, voor het
nationaal-socialistische Duitschland, dat
langzaam maar zeker in een gevaarlijke iso-
leering gedrongen was, een keerpunt betee-
kent, waarvoor de mannen om Adolf Hitier
der voorzienigheid en het r.k. element in de
Saarbevolking niet dankbaar genoeg kunnen
zijn. Leest men nu de r.k. organen in
Duitschland, dan ziet men duidelijk, welke
overwegingen in het Vaticaansche paleis een
hoofdrol gespeeld hebben. Hier Was een
schitterende gelegenheid, aan de anti-room-
sche kringen rondom den rijksleider Alfred
Rosenberg, den mannen van het Duitschen
christendom, het bewijs te leveren, dat de
Duitsche r.k. als het om nationale dingen
gaat, niet a priori als vaderlanders der twee
de klasse met internationale verplichtingen
beschouwd mogen worden. Het resultaat van
het Saarplebisciet moet daarom vooral ge
zien worden in 1 licht van de Vaticaansche
litiek, die-terecht de eerste groote gelegen-
eid om de positie der Duitsche vroom-r.k.
ten opzichte van den nationaal-socialistischen
eenheidsstaat met zijn niet-ongevaarlijke nei
ging naar den cultuurstrijd, een versterking
van enorme beteekenis te verzekeren.
Deze versterking van het katholieke ele
ment gaat samen met een verbetering van de
oositie van het nationaal-socialisme in
I Duitschland, zoowel naar binnen als naar
buiten gezien. Men weet hier in de Berlijn-
sche regeerings- en partijcentrale natuurlijk
naar waarde te schatten, dat de onder neu
trale leiding in een tot op zekere hoogte on
afhankelijk staatsgebied plaats gehad heb
bende volksstemming van Duitsche menschen
een soort demonstratie voor het tweejarig
Hitler-regime geworden is en benut kan wor
den als weerlegging van alle beweringen,
dat de eenheid der Duitschers sedert 30 Jan.
1933 slechts schijn is, en naar buiten toe al
leen maar door vrees van door de dictatuur
onderdrukte weerspannige elementen tot
stand kon komen.
pol
heii
We begrijpen, dat de Duitsche regeerende
ingen dankbaar deze gelegenheid aangrij
pen, maar twijfelen er aan, of zij de andere
denkenden, ook na deze opvallende overwin
ning in het Saargebied, overtuigen kunnen.
Ook in het Derde Rijk is bij het laatste ple
bisciet, ter gelegenheid van de vereeniging
van de hoogste ambten in den persoon van
Adolf Hitier, een zelfde meerderheid van 90
pCt. te constateeren geweest. Maar het wil
ons toeschijnen, dat beide toevallig volkomen
gelijke meerderheden niet een verhouding
van 90 tot 10 als juiste omschrijving van de
aantallen „nazi's" en „anti-nazi's" aangeven,
maar eerder bewijzen, dat de overgroote,
meerderheid der Duitschers eigen overtui
ging, eigen bijzondere politieke neiging, eigen
religieuse impulsies bewust op den achter
grond plaatst om de zuiver-vaderlandslieven-
de zekerheid, dat de door Hitier thans, nu
eenmaal bereikte voorloopige eenheid uiet
door hernieuwde particularisme in gevaar
gebracht mag worden, maar van primaire
beteekenis is om Duitschlands wederopbouw
mogelijk te maken.
Niemand minder dan Hitier zelf heeft op
den herfstpartijdag 1934 in Neurenberg toe
gegeven, dat het nationaal-socialisme bewust
een minderheidsdictatuur is, dat een trouwe
garde van werkelijke „nazi's" er steeds op
bedacht moet zijn, zuivere kern van overtuig
den te blijven tegenover een meerderheid, van
welke men niet meer dan gehoorzaamheid
verwachten kan
Het wil ons voorkomen, dat onder die 90
pCt. Saarlanders een zeer hoog percentage
goede Duitschers moet gezocht worden, die
Duitschers wilden blijven ook al gaan ze
niet accoord met wat het nationaal-socialisme
in zijn programma geschreven heeft. Maar
die in Hitier zien den eenigen man, onder
wiens leiding de eindelijk bereikte eenheid, al
is het slechts een georganiseerde en niet een
organische, verzekerd schijnt.
De Bulgaarsche eerste minister, Geor-
gieff, heeft na een korte zitting van den mi
nisterraad den koning het verzoek om ont
slag van het geheele kabinet aangeboden.
Het verzoek werd aanvaard.
Met de vorming van een nieuwe regeering
werd de minister van oorlog Slateff belast
Deze verklaarde aan journalisten, dat hij
hoopte den koning nog Dinsdagavond de
lijst van het nieuwe kabinet te kunnen aan
bieden. Deze nieuwe regeering zou waar
schijnlijk voor het grootste gedeelte uit mili
tairen bestaan.
Naar inzake het aftreden der regeering
verder verluidt, is dit te wijten aan den in
vloed der militaire kringen, die reeds sedert
eenigen tijd op een reorganisatie van het ka
binet hebben aangedrongen. De onmiddel
lijke aanleiding, die ten slotte geleid heeft tot
den val der regeering, is volgens algemeene
opvatting veroorzaakt door principieele
meeningsverschillen die tusschen de leden
der regeering bestonden met betrekking tot
de kwestie der buitenlandsche schulden. Niet
bevestigde geruchten melden, dat twee mi
nisters van het oude kabinet in het nieuwe
zitting zouden nemen.
Naar officieel wordt medegedeeld, heeft
generaal Slateff. in het afgetreden kabinet
minister van oorlog, de volgende minister-
lijst samengesteld:
Minister-president en minister van oorlog:
Slateff.
Minister van binnenlandsche zaken, Ko-
leff, tot dusverre commandant van de krijgs
school te Sofia.
Minister van buitenlandsche zaken, Bato-
loff (overgenomen uit het vorige kabinet).
Minister van economische zaken, Milloff,
in het vorige kabinet minister van eere-
dienst.
Minister van eeredienst, generaal Radeff,
tot dusverre garnizoens-commandant van
Philippopel.
Minister van justitie, de vroegere radicaal
democratische afgevaardigde Kalenderoff
Minister van verkeerswezen, Zacharieff,
overgenomen uit het vorige kabinet.
Minister van financiën, Gereikoff, presi-
det van de kamer van koophandel en in
dustrie van Philippopel.
Het nieuwe kabinet, dat vrijwel geheel is
samengesteld uit leden van het vorige kabi
net en officieren, zou het vertrouwen van den
koning bezitten.
Benzinegebrek alom.
Hoewel reeds bemiddelingsonderhandelin
gen begonnen zijn, nemen de Mexicaansche
petroleumconflicten steeds scherper vormen
aan.
De stakers willen in geen geval het werk
hervatten, zoolang geen scheidsrechter .'ijkt
uitspraak gedaan zal zijn. Vandaag zijn ook
de arbeiders van de eenige onderneming
waar tot nog toe niet gestaakt werd „The
California Standard Oil Cy." in sympathie-
staking getreden.
Het gebrek aan benzine wordt steeds groo
ter, hoewel de regeering accijnsvrijen invoer
uit het buitenland toestaat en reeds ongeveer
350.000 L. zijn ingevoerd, die onder contro
le van de regeering verkocht worden. Vele
vrachtauto's moesten tengevolge van het ben
zinegebrek buiten bedrijf worden gesteld en
voor de weinige nog benzine-leverende tank
stations staan lange files auto's.
Te Tampico begint heden de aangekondig
de algemeene staking, waaraan vermoedelijk
20.000 personen uit allerlei bedrijven zullen
deelnemen. De oorzaak hiervan is een con
flict tusschen chauffeurs en ondernemers van
autobus-diensten. Ondanks het ingrijpen van
den president heeft het conflict zich zoodanig
versterkt, dat de algemeene staking te Tam
pico werd uitgeroepen. In totaal staan 46
vakbonden achter deze staking. Ook de elec-
triciteitsarbeiders nemen er aan deel, zoo
dat de stad geheel stroomloos zal zijn.
Op den Steenweg buiten Brugge heeft zich
Maandagavond een ernstig ongeluk voor
gedaan.
Een handkar, die door een Gentenaar werd
voortgeduwd en waarop twee zijner kame
raden, eveneens uit Gent, hadden plaats ge
nomen, werd aldaar aangereden door een
kleine vrachtauto, waarin drie personen ge
zeten waren. De chauffeur van de auto ver
loor tengevolge van de aanrijding de macht
over zijn stuur en reed in het langs den weg
loopenae kanaal. De man, die de handkar
duwde, was bij de aanrijding op slag ge
dood. De drie inzittenden van de vrachtauto
verdronken. Een hunner kon nog Woensdag
avond worden opgehaald, het tweede lijk is
gistermorgen gevonden en het het derde eerst
in den loop van den avond. Alle slachtoffers
waren inwoners van Gent.
De Nationaal Socialistische Correspon
dentie meldt: Dinsdag heeft te Berlijn in de
bureaux van het ministerie van propaganda
in tegenwoordigheid van den chef van den
staf der S.A., Lutze, een bijeenkomst plaats
gevonden van S.A.-groepsleiders. Doel dezer
bijeenkomst was de behandeling van de
kwestie der reorganisatie van de S.A.
De verschillende S.A. groepsleiders brach
ten rapport uit over de werkzaamheden van
de S.A. in de afgeloopen maanden en over
den toestand der S.A. groepen.
Vervolgens vatte de chef van den staf nog
eens zijn principieele opvatting van de taak
en de toekomst der S.A. in een toespraak
samen.
Des middags hebben de S.A. groepsleiders
gelegenheid gehad persoonlijk met den chef
van den staf te confereeren.
In de Grüne Blatter stelt de bekende evan-
gelisch-religieuze auteur Johannes Müller
zich te weer tegen het antisemietisme van
het Derde Rijk.
Onder welke rechtstitels en op grond
van welke overwegingen verklaart men de
Joden thans vogelvrij en degradeert men hen
tot staatsburgers van een lager orde en met
minder recht? zoo vraagt hij zich af.
Sedert het tijdperk van hun assimilatie
hebben zij vele dragers der Duitsche cultuur
voortgebracht, die hun vergroeid zijn met het
Duitsche wezen en hun gelijkheid met de an
dere volksgenooten bewijzen. Ja, in de tijden
van verval van het huwelijk en van de ont
binding der families zijn zij het steeds ge
weest, die het Duitsche familieleven hebben
bewaard en hebben medegeholpen, het voor
de nieuwe tijden te redden
Omdat echter het onbloedige pogrom
van het antisemietisme geen rechtsgrond
heeft zoo gaat Müller voort daarom
klaagt men hen aan, dat zij schadelijk zijn
voor het Duitsche volk. Ik wil hier niet op
noemen, wat men hun alles verwijt. Hoe het
ook zij: niet voor alle Joden, doch slechts
voor hoogstens een kleine minderheid gelden
deze verwijten. Deze minderheid is het echter
niet uitsluitend, die de natie schade doet,
doch in het heele Duitsche volk zijn volksge
nooten genoeg die dezelfde schade aanrich
ten. Onder dergelijke omstandigheden is het
daarom alleen rechtvaardig en noodzakelijk,
dat men een onzakelijke behandeling van
allen, die het volk schade doen, uitsluit en
bij deze zuivering evenmin naar afkomsr,
stand en naam vraagt, als overal elders in
de wetgeving en voor het gerecht. Wij heb
ben een wetgeving noodig, die het bestaande
gevaar opheft. Doch deze zal slechts dan
resultaat hebben, wanneer zij zich richt tegen
alle schadelijke elementen en deze zonder
aanzien des persoons onschadelijk maakt, in
plaats van zooals thans geschiedt de
schuld af te wentelen op een klein, weerloos
volksdeel alleen en zich te wreken voor iets,
waaraan dit volksdeel voor het «overgroote
deel onschuldig is!
In Schaffhausen is de koopman Meijer,
toen hij zich met een revolver gewapend
tegen zijn arrestatie verzette, door een in
specteur van politie neergeschoten. De man
zou in arrest gesteld worden .wegens een cri
mineel vergrijp. De inspecteur van politie is
tot na beëindiging van het onderzoek in
arrest gesteld.
Het Fransche ministerie van koloniën pu
bliceert een mededeeling over het bloedige
incident in Fransch Somaliland Volgens
deze mededeeling is het het aantal dooden
97, n.1. behalve de jonge koloniale ambte
naar Bernard, die in 1932 de koloniale
school had verlaten, en zijn milicien solda
ten, nog 80 inboorlingen van den op Fransch
gebied kampeerenden Issa-stam. De overval
werd op 18 Januari in de streek van Dikil-
Lac-Abbé door den oorlogszuchtigen stam
der Assaimares gepleegd.
De gouverneur heeft thans een politie-
expeditie uitgezonden.
In verantwoordelijke Fransche kringen
wil men voorlooóig geloof hechten aan hei
zuiver plaatselijke karakter van deze aange-
Berlijnsche brief. (Dag. Over
zicht.)
Einde Hauptmann-proces. (Bui
tenland.)
Ernstige petroleum-staking in
Mexico. (Buitenland.)
Bulgaarsch kabinet afgetreden.
(Buitenland.)
Stavisky lichtte Frankrijk op voor
47 millioen frans. (Buitenland.)
Een liefdesconflict in Frankrijk.
(Buitenland.)
Politiek in den aether .(Binnen
land.)
Wetsontwerp ingediend tot vor
ming van een Nederl. Omroep-Zend-
Mij. (Binnenland.)
Vechtpartij te Oss. (Binnenland.)
11 millioen mindere ontvang
sten bij de Ned. Spoorwegen. (Bin
nenland.)
Kunstschilder Simon Maris over
leden. (Binnenland.)
Uitkeering van 460.000 aan hou
ders van schapen. (Land- en Tuin
bouw.)
Zeer druk bezochte vergadering
van het Witte Kruis. (Stad.)
Het vastrechttarief en de buiten
gemeenten. (Stad.)
(Zie verder eventueel kalde
berichten).
tegenheid en de resultaten van het onder
zoek afwachten. Tusschen de op Abessinisch
gebied wonende Assaimaras en de Isso
heerscht een oude vriendschap, die reeds in
1932 een zestiental slachtoffers van de Issa
heeft geëischt. Toentertijd is het bij de ach
tervolging door de Fransche politietroepen
tot een gevecht gekomen, waarbij de tegen
standers 60 man verloren.
De minister van koloniën heeft bizonder-
heden ontvangen nopens het incident, dat
zich in Dsjeboeti heeft afgespeeld. De admi
nistrateur Bernard was naar Aissas, dat
door Aissamaras was overvallen, vertrokken
Hij streed totdat zijn munitievoorraad was
uitgeput en hij bezweek op het slagveld ten
gevolge van tien wonden. Men weet nog niet
hoe groot de verliezen zijn geweest aan de
zijde der inboorlingen, die 800 man sterk
waren. De nagedachtenis van Bernard is
hulde gebracht in een dagorder, terwijl hem
het legioen van eer werd verleend.
WAT FRANKRIJK DOOR
STAVISKY VERLOOR.
47 millioen francs.
In antwoord op het verzoek der Fransche
enquête-commissie heeft de minister van
justitie meegedeeld, dat de Fransche spaar
ders bij de zaak-Stavisky om en nabij 47 mil
lioen francs hebben verloren.
EEN LIEFDESCONFLICT
Een echt Fransch drama.
Een eigenaardige nachtelijke schermutse
ling heeft in den afgeloopen nacht plaats
gevonden in een dorp bij Etampes in Frank
rijk. Een 65-jarig scheikundig-ingenieur, Bro-
quet genaamd, was juist naar bed gegaan,
toen hij plotseling rumoer in zijn kleerenkast
hoorde. De kastdeur ging open en een ge
stalte kwam op hem toe, die nog vóór hij
licht kon maken eenige schoten op hem loste,
waardoor hij gewond werd. De aangevallene
greep een als wandversiering aan den muur
hangende paradedegen en stak er mee naar
de gestalte, waarin hij plotseling een voor
malige vriendin, de 60-jarige Madame Ler-
miniaux herkende, die hem reeds bij hun
scheiding in 1930 vitriool in het gezicht had
gegooid. Er ontstond thans een gevecht,
waarbij de man er tenslotte in slaagde de
vrouw uit het lage venster te werpen. Toen
waren ook zijn krachten uitgeput, temeer,
waar een kogel hem in den schouder had ge
troffen, en bewusteloos zakte hij in de kamer
in elkaar. De beide bejaarde, doch noch
hartstochtelijke lieden werden in zorgwek-
kenden toestand naar het ziekenhuis ge
bracht.
EINDE HAUPTMANN-PROCES.
Binnenkort uitsnraak.
De procureur-generaal Wilenz heeft mee
gedeeld, dat hij hedenmiddag het getuigen
verhoor uit het Hauptmann-proces zal beëin
digen, nadat nog zeven getuigen a charge ge
hoord zijn. De houtdeskundige Köler, die in
ongeveer 400 houtzaken een onderzoek heeft
ingesteld naar de herkomst van het hout van
de ladder, zal heden een verklaring afleggen,
dat een deel van de ladder vervaardigd is uit
planken van den zolder in Hauptmann's
huis.
A