DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. J)xujdliksch 0veezicht 'Buitenland, Nu het Saargebied Duitsch is geworden. Ho. 19 Woensdag 23 Januari 1935 137e Jaargang De beteekeriis voor Duitschland's wederopbouw. De sprekende overwinning. HET BULGAARSCHE KABINET IS AFGETREDEN. Minister van oorlog Slafeff kabi netsformateur. De nieuwe regeering. Ernstige staking in Mexico. Ontstaan uit petroleum-conflicten. ERNSTIG AUTO-ONGELUK IN BELGIE. REORGANISATIE DER S.A. EEN STEM TEGEN HET ANTISEMIETISME. Ds. Joh. Muller neemt het op tegen „Mein Kampf". BIJ ARRESTATIE DOODGESCHOTEN. HET BLOEDBLAD IN FRANSCH SOMALILAND. Wat vandaag de aandacht trekt,,. Nog enkele bijzonderheden. i ALKMAARSCHE COURANT. Deze Couiant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIENs Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0 25. rfrr>«*e contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. (Van onzen Berlijnschen correspondent). Ber 1 ijn, 21 Januari. Tusschen mijn vorige correspon dentie en d'ie van heden ligt een ge beurtenis van historische beteeke- nis: de groote overwinning van Duitschland door het plebisciet in het Saargebied. Een gebeurtenis, die in Nederland stellig niet minder dan in de geheele wereld met span ning gevolgd is. Immers, het toeval heeft gewild, dat ook Nederland bij een en ander bijzonder betrok ken was, en ten deele nog heden is: door de tijdelijke aanwezigheid van Nederlandsche ambtenaren als leiders van stembureaux, door het feit, dat de eigenlijke technische aanvoerder van het geheele plebisciet een Nederlander geweest is, en ten slotte dank zij de omstandigheid, dat 250 Nederlandsche marinesoldaten met hun aanvoerders deze stemming mede bewaakt hebben en nog altijd in het Sariand gewapend gereed staan om met Italiaansche, Zweedsche en Engelsche troepen zoo noodig de orde te handhaven. Maar niet alleen deze typisch-Nederlandsche redenen van belangstelling bestonden voor ons; wij hebben stellig ook begrepen het overgroote belang van dit plebisciet voor de algemeene politieke ontwikkeling der dingen in Europa. En, om bij mijn taak als bericht gever in Duitschland te blijven, het evenzeer overwegende belang van hét resultaat der volksstemming voor de stabiliteit van het „Derde Rijk". Voor Duitschland is dit resultaat van 90(4 procent Duitsche stemmen een even groote opluchting geweest als voor de meeste an dere staten, voor zoover ze bij deze dingen meer of minder geïnteresseerd zijn. En tot op zekere hoogte een even groote verrassing. Het is misschien goed, dat dit hier even heel duidelijk vastgenageld wordt. En dat is ge makkelijk genoeg. Want we hebben als getui genis de woorden, die de Duitsche rijksmi nister voor Propaganda en Volksvoorlichting <fr. Josef Göbbels, op den avond onmiddel lijk na het plebisciet, en wel op 15 Januari bij de massale meeting voor het Paleis van den Duitschen Rijksdag gesproken heeft, en die o.a. de bekentenis brachten, dat deze 90 pCt. der stemmen „zelfs de verwachtingen der grootste optimisten overtroffen hebben". Het is de laatste twee jaren in Duitsch land een dierbare gewoonte geworden, de pers buiten het Duitsche Rijk op weinige altijd weer geciteerde uitzonderingei. als de bladen van het Engelsche Rothermere-con- cern na als anti-Duitsch, corrupt, sensa tioneel gekleurd, leugenachtig en tendentieus voor te stellen; in krasse tegenstelling met de van edelmoedigheid, braafheid, geweldig moreel niveau en onkreukbare waarheids- lievende eenvoudig overvloeiende gazetten van den nationaal-socialistischen heilstaat van tegenwoordig. En daarom is een der on middellijke Duitsche reacties op de verras sing van 13 Januari, of liever die van den vroegen ochtend van 15 Janauri, een een stemmig hoongelach over die domme, hatelij ke en nu eens heel duidelijk gedesavoueerde buitenlandsche scheldorganen der „openbare meening", die het zoo lekker mis gehad heb ben met hun voorspellingen van 60 of 70 procent, en die zich nu in de grilligste boch ten draaien om hun lezers de dingen zoo voor te stellen, alsof ze het feitelijk toch nog bij het rechte einde gehad hebben. Nu, er zijn natuurlijk geen statistieken over zulke zeker zeer gewaagde voorspellingen opgemaakt, en wij denken er niet aan, als pleitbezorger op te treden voor bladen, die zich aan 40 pCt. emigranten- en marxisten- stemmen, aangevuld met roomsch-katholieke protestverklaringen gewaagd hebben, en die nu maar zelf moeten weten, hoe ze het ver trouwen van hun lezers, aangenomen, dat dit door een en ander werkelijk geschokt is, her winnen kunnen. Wij kunnen alleen constateeren, dat men ook in Duitschland niet bij benadering wist, hoe dit plebisciet zou uitloopen, en dat men pas een zekere gerustheid gekregen heeft toen, natuurlijk op een aanwijzing van den kardinaal-staatssecretaris Pacelli, die in de jaren toen hij in Berlijn als nuntius werk zaam was een eerlijke sympathie voor Duitschland gekregen heeft, de r.k. geeste lijkheid in het Duitsche Rijk ten gunste van het Rijk van Hitier partij gekozen had en daardoor der overwegend r.k. bevolking van het Saargebied duidelijk haar richting had aangewezen. Maar zelfs deze gerustheid bracht hier niet de zekerheid, dat het eind resultaat in alle districten en als geheel een zoo duidelijke, overweldigende meerderheid zou brengen, dat daardoor elke internatio- naal-politieke complicatie zou worden weg gevaagd. En ware de Duitsche pers nog die van 1932 geweest, dan is het wel heel zeker, dat zij niet op commando een voor de alge meene stemming gewenscht unaniem optimis me ten toon gespreid, maar precies dezelfde uiteenloopende schattingen en voorspellin gen gebracht had, die nu alleen maar in vele niet-Duitsche bladen te vinden vvaren. En daar natuurlijk ook weer ten deele, omdat men hoopte, met zulke persstemmen invloed op de nog wankelende elementen in de Saar- bevolking uit te oefenen, of in de eigen bin- nenlandsche politiek gewenschte stemmin gen te wekken. Maar intusschen is deze voortgezette en tijdelijk wel zeer vinnige Duitsche campagne tegen alle persverhoudingen in het buiten land, die van fascistische of communistische opvattingen van persvrijheid afwijken, niet van blijvende beteekenis in verband met de Saarbeslissing. Van veel grooter gewicht is, dat deze groote en objectief-beschouwd eer lijk verdiende overwinning, die het bewijs le vert, hoe een kern-Duitschland ondanks ster ken tegendruk vijftien lange jaren aan vader land en moedertaal trouw blijft en daarmede het echte patriottisme onzer Duitsche op tref fende wijze weet te demonstreeren, voor het nationaal-socialistische Duitschland, dat langzaam maar zeker in een gevaarlijke iso- leering gedrongen was, een keerpunt betee- kent, waarvoor de mannen om Adolf Hitier der voorzienigheid en het r.k. element in de Saarbevolking niet dankbaar genoeg kunnen zijn. Leest men nu de r.k. organen in Duitschland, dan ziet men duidelijk, welke overwegingen in het Vaticaansche paleis een hoofdrol gespeeld hebben. Hier Was een schitterende gelegenheid, aan de anti-room- sche kringen rondom den rijksleider Alfred Rosenberg, den mannen van het Duitschen christendom, het bewijs te leveren, dat de Duitsche r.k. als het om nationale dingen gaat, niet a priori als vaderlanders der twee de klasse met internationale verplichtingen beschouwd mogen worden. Het resultaat van het Saarplebisciet moet daarom vooral ge zien worden in 1 licht van de Vaticaansche litiek, die-terecht de eerste groote gelegen- eid om de positie der Duitsche vroom-r.k. ten opzichte van den nationaal-socialistischen eenheidsstaat met zijn niet-ongevaarlijke nei ging naar den cultuurstrijd, een versterking van enorme beteekenis te verzekeren. Deze versterking van het katholieke ele ment gaat samen met een verbetering van de oositie van het nationaal-socialisme in I Duitschland, zoowel naar binnen als naar buiten gezien. Men weet hier in de Berlijn- sche regeerings- en partijcentrale natuurlijk naar waarde te schatten, dat de onder neu trale leiding in een tot op zekere hoogte on afhankelijk staatsgebied plaats gehad heb bende volksstemming van Duitsche menschen een soort demonstratie voor het tweejarig Hitler-regime geworden is en benut kan wor den als weerlegging van alle beweringen, dat de eenheid der Duitschers sedert 30 Jan. 1933 slechts schijn is, en naar buiten toe al leen maar door vrees van door de dictatuur onderdrukte weerspannige elementen tot stand kon komen. pol heii We begrijpen, dat de Duitsche regeerende ingen dankbaar deze gelegenheid aangrij pen, maar twijfelen er aan, of zij de andere denkenden, ook na deze opvallende overwin ning in het Saargebied, overtuigen kunnen. Ook in het Derde Rijk is bij het laatste ple bisciet, ter gelegenheid van de vereeniging van de hoogste ambten in den persoon van Adolf Hitier, een zelfde meerderheid van 90 pCt. te constateeren geweest. Maar het wil ons toeschijnen, dat beide toevallig volkomen gelijke meerderheden niet een verhouding van 90 tot 10 als juiste omschrijving van de aantallen „nazi's" en „anti-nazi's" aangeven, maar eerder bewijzen, dat de overgroote, meerderheid der Duitschers eigen overtui ging, eigen bijzondere politieke neiging, eigen religieuse impulsies bewust op den achter grond plaatst om de zuiver-vaderlandslieven- de zekerheid, dat de door Hitier thans, nu eenmaal bereikte voorloopige eenheid uiet door hernieuwde particularisme in gevaar gebracht mag worden, maar van primaire beteekenis is om Duitschlands wederopbouw mogelijk te maken. Niemand minder dan Hitier zelf heeft op den herfstpartijdag 1934 in Neurenberg toe gegeven, dat het nationaal-socialisme bewust een minderheidsdictatuur is, dat een trouwe garde van werkelijke „nazi's" er steeds op bedacht moet zijn, zuivere kern van overtuig den te blijven tegenover een meerderheid, van welke men niet meer dan gehoorzaamheid verwachten kan Het wil ons voorkomen, dat onder die 90 pCt. Saarlanders een zeer hoog percentage goede Duitschers moet gezocht worden, die Duitschers wilden blijven ook al gaan ze niet accoord met wat het nationaal-socialisme in zijn programma geschreven heeft. Maar die in Hitier zien den eenigen man, onder wiens leiding de eindelijk bereikte eenheid, al is het slechts een georganiseerde en niet een organische, verzekerd schijnt. De Bulgaarsche eerste minister, Geor- gieff, heeft na een korte zitting van den mi nisterraad den koning het verzoek om ont slag van het geheele kabinet aangeboden. Het verzoek werd aanvaard. Met de vorming van een nieuwe regeering werd de minister van oorlog Slateff belast Deze verklaarde aan journalisten, dat hij hoopte den koning nog Dinsdagavond de lijst van het nieuwe kabinet te kunnen aan bieden. Deze nieuwe regeering zou waar schijnlijk voor het grootste gedeelte uit mili tairen bestaan. Naar inzake het aftreden der regeering verder verluidt, is dit te wijten aan den in vloed der militaire kringen, die reeds sedert eenigen tijd op een reorganisatie van het ka binet hebben aangedrongen. De onmiddel lijke aanleiding, die ten slotte geleid heeft tot den val der regeering, is volgens algemeene opvatting veroorzaakt door principieele meeningsverschillen die tusschen de leden der regeering bestonden met betrekking tot de kwestie der buitenlandsche schulden. Niet bevestigde geruchten melden, dat twee mi nisters van het oude kabinet in het nieuwe zitting zouden nemen. Naar officieel wordt medegedeeld, heeft generaal Slateff. in het afgetreden kabinet minister van oorlog, de volgende minister- lijst samengesteld: Minister-president en minister van oorlog: Slateff. Minister van binnenlandsche zaken, Ko- leff, tot dusverre commandant van de krijgs school te Sofia. Minister van buitenlandsche zaken, Bato- loff (overgenomen uit het vorige kabinet). Minister van economische zaken, Milloff, in het vorige kabinet minister van eere- dienst. Minister van eeredienst, generaal Radeff, tot dusverre garnizoens-commandant van Philippopel. Minister van justitie, de vroegere radicaal democratische afgevaardigde Kalenderoff Minister van verkeerswezen, Zacharieff, overgenomen uit het vorige kabinet. Minister van financiën, Gereikoff, presi- det van de kamer van koophandel en in dustrie van Philippopel. Het nieuwe kabinet, dat vrijwel geheel is samengesteld uit leden van het vorige kabi net en officieren, zou het vertrouwen van den koning bezitten. Benzinegebrek alom. Hoewel reeds bemiddelingsonderhandelin gen begonnen zijn, nemen de Mexicaansche petroleumconflicten steeds scherper vormen aan. De stakers willen in geen geval het werk hervatten, zoolang geen scheidsrechter .'ijkt uitspraak gedaan zal zijn. Vandaag zijn ook de arbeiders van de eenige onderneming waar tot nog toe niet gestaakt werd „The California Standard Oil Cy." in sympathie- staking getreden. Het gebrek aan benzine wordt steeds groo ter, hoewel de regeering accijnsvrijen invoer uit het buitenland toestaat en reeds ongeveer 350.000 L. zijn ingevoerd, die onder contro le van de regeering verkocht worden. Vele vrachtauto's moesten tengevolge van het ben zinegebrek buiten bedrijf worden gesteld en voor de weinige nog benzine-leverende tank stations staan lange files auto's. Te Tampico begint heden de aangekondig de algemeene staking, waaraan vermoedelijk 20.000 personen uit allerlei bedrijven zullen deelnemen. De oorzaak hiervan is een con flict tusschen chauffeurs en ondernemers van autobus-diensten. Ondanks het ingrijpen van den president heeft het conflict zich zoodanig versterkt, dat de algemeene staking te Tam pico werd uitgeroepen. In totaal staan 46 vakbonden achter deze staking. Ook de elec- triciteitsarbeiders nemen er aan deel, zoo dat de stad geheel stroomloos zal zijn. Op den Steenweg buiten Brugge heeft zich Maandagavond een ernstig ongeluk voor gedaan. Een handkar, die door een Gentenaar werd voortgeduwd en waarop twee zijner kame raden, eveneens uit Gent, hadden plaats ge nomen, werd aldaar aangereden door een kleine vrachtauto, waarin drie personen ge zeten waren. De chauffeur van de auto ver loor tengevolge van de aanrijding de macht over zijn stuur en reed in het langs den weg loopenae kanaal. De man, die de handkar duwde, was bij de aanrijding op slag ge dood. De drie inzittenden van de vrachtauto verdronken. Een hunner kon nog Woensdag avond worden opgehaald, het tweede lijk is gistermorgen gevonden en het het derde eerst in den loop van den avond. Alle slachtoffers waren inwoners van Gent. De Nationaal Socialistische Correspon dentie meldt: Dinsdag heeft te Berlijn in de bureaux van het ministerie van propaganda in tegenwoordigheid van den chef van den staf der S.A., Lutze, een bijeenkomst plaats gevonden van S.A.-groepsleiders. Doel dezer bijeenkomst was de behandeling van de kwestie der reorganisatie van de S.A. De verschillende S.A. groepsleiders brach ten rapport uit over de werkzaamheden van de S.A. in de afgeloopen maanden en over den toestand der S.A. groepen. Vervolgens vatte de chef van den staf nog eens zijn principieele opvatting van de taak en de toekomst der S.A. in een toespraak samen. Des middags hebben de S.A. groepsleiders gelegenheid gehad persoonlijk met den chef van den staf te confereeren. In de Grüne Blatter stelt de bekende evan- gelisch-religieuze auteur Johannes Müller zich te weer tegen het antisemietisme van het Derde Rijk. Onder welke rechtstitels en op grond van welke overwegingen verklaart men de Joden thans vogelvrij en degradeert men hen tot staatsburgers van een lager orde en met minder recht? zoo vraagt hij zich af. Sedert het tijdperk van hun assimilatie hebben zij vele dragers der Duitsche cultuur voortgebracht, die hun vergroeid zijn met het Duitsche wezen en hun gelijkheid met de an dere volksgenooten bewijzen. Ja, in de tijden van verval van het huwelijk en van de ont binding der families zijn zij het steeds ge weest, die het Duitsche familieleven hebben bewaard en hebben medegeholpen, het voor de nieuwe tijden te redden Omdat echter het onbloedige pogrom van het antisemietisme geen rechtsgrond heeft zoo gaat Müller voort daarom klaagt men hen aan, dat zij schadelijk zijn voor het Duitsche volk. Ik wil hier niet op noemen, wat men hun alles verwijt. Hoe het ook zij: niet voor alle Joden, doch slechts voor hoogstens een kleine minderheid gelden deze verwijten. Deze minderheid is het echter niet uitsluitend, die de natie schade doet, doch in het heele Duitsche volk zijn volksge nooten genoeg die dezelfde schade aanrich ten. Onder dergelijke omstandigheden is het daarom alleen rechtvaardig en noodzakelijk, dat men een onzakelijke behandeling van allen, die het volk schade doen, uitsluit en bij deze zuivering evenmin naar afkomsr, stand en naam vraagt, als overal elders in de wetgeving en voor het gerecht. Wij heb ben een wetgeving noodig, die het bestaande gevaar opheft. Doch deze zal slechts dan resultaat hebben, wanneer zij zich richt tegen alle schadelijke elementen en deze zonder aanzien des persoons onschadelijk maakt, in plaats van zooals thans geschiedt de schuld af te wentelen op een klein, weerloos volksdeel alleen en zich te wreken voor iets, waaraan dit volksdeel voor het «overgroote deel onschuldig is! In Schaffhausen is de koopman Meijer, toen hij zich met een revolver gewapend tegen zijn arrestatie verzette, door een in specteur van politie neergeschoten. De man zou in arrest gesteld worden .wegens een cri mineel vergrijp. De inspecteur van politie is tot na beëindiging van het onderzoek in arrest gesteld. Het Fransche ministerie van koloniën pu bliceert een mededeeling over het bloedige incident in Fransch Somaliland Volgens deze mededeeling is het het aantal dooden 97, n.1. behalve de jonge koloniale ambte naar Bernard, die in 1932 de koloniale school had verlaten, en zijn milicien solda ten, nog 80 inboorlingen van den op Fransch gebied kampeerenden Issa-stam. De overval werd op 18 Januari in de streek van Dikil- Lac-Abbé door den oorlogszuchtigen stam der Assaimares gepleegd. De gouverneur heeft thans een politie- expeditie uitgezonden. In verantwoordelijke Fransche kringen wil men voorlooóig geloof hechten aan hei zuiver plaatselijke karakter van deze aange- Berlijnsche brief. (Dag. Over zicht.) Einde Hauptmann-proces. (Bui tenland.) Ernstige petroleum-staking in Mexico. (Buitenland.) Bulgaarsch kabinet afgetreden. (Buitenland.) Stavisky lichtte Frankrijk op voor 47 millioen frans. (Buitenland.) Een liefdesconflict in Frankrijk. (Buitenland.) Politiek in den aether .(Binnen land.) Wetsontwerp ingediend tot vor ming van een Nederl. Omroep-Zend- Mij. (Binnenland.) Vechtpartij te Oss. (Binnenland.) 11 millioen mindere ontvang sten bij de Ned. Spoorwegen. (Bin nenland.) Kunstschilder Simon Maris over leden. (Binnenland.) Uitkeering van 460.000 aan hou ders van schapen. (Land- en Tuin bouw.) Zeer druk bezochte vergadering van het Witte Kruis. (Stad.) Het vastrechttarief en de buiten gemeenten. (Stad.) (Zie verder eventueel kalde berichten). tegenheid en de resultaten van het onder zoek afwachten. Tusschen de op Abessinisch gebied wonende Assaimaras en de Isso heerscht een oude vriendschap, die reeds in 1932 een zestiental slachtoffers van de Issa heeft geëischt. Toentertijd is het bij de ach tervolging door de Fransche politietroepen tot een gevecht gekomen, waarbij de tegen standers 60 man verloren. De minister van koloniën heeft bizonder- heden ontvangen nopens het incident, dat zich in Dsjeboeti heeft afgespeeld. De admi nistrateur Bernard was naar Aissas, dat door Aissamaras was overvallen, vertrokken Hij streed totdat zijn munitievoorraad was uitgeput en hij bezweek op het slagveld ten gevolge van tien wonden. Men weet nog niet hoe groot de verliezen zijn geweest aan de zijde der inboorlingen, die 800 man sterk waren. De nagedachtenis van Bernard is hulde gebracht in een dagorder, terwijl hem het legioen van eer werd verleend. WAT FRANKRIJK DOOR STAVISKY VERLOOR. 47 millioen francs. In antwoord op het verzoek der Fransche enquête-commissie heeft de minister van justitie meegedeeld, dat de Fransche spaar ders bij de zaak-Stavisky om en nabij 47 mil lioen francs hebben verloren. EEN LIEFDESCONFLICT Een echt Fransch drama. Een eigenaardige nachtelijke schermutse ling heeft in den afgeloopen nacht plaats gevonden in een dorp bij Etampes in Frank rijk. Een 65-jarig scheikundig-ingenieur, Bro- quet genaamd, was juist naar bed gegaan, toen hij plotseling rumoer in zijn kleerenkast hoorde. De kastdeur ging open en een ge stalte kwam op hem toe, die nog vóór hij licht kon maken eenige schoten op hem loste, waardoor hij gewond werd. De aangevallene greep een als wandversiering aan den muur hangende paradedegen en stak er mee naar de gestalte, waarin hij plotseling een voor malige vriendin, de 60-jarige Madame Ler- miniaux herkende, die hem reeds bij hun scheiding in 1930 vitriool in het gezicht had gegooid. Er ontstond thans een gevecht, waarbij de man er tenslotte in slaagde de vrouw uit het lage venster te werpen. Toen waren ook zijn krachten uitgeput, temeer, waar een kogel hem in den schouder had ge troffen, en bewusteloos zakte hij in de kamer in elkaar. De beide bejaarde, doch noch hartstochtelijke lieden werden in zorgwek- kenden toestand naar het ziekenhuis ge bracht. EINDE HAUPTMANN-PROCES. Binnenkort uitsnraak. De procureur-generaal Wilenz heeft mee gedeeld, dat hij hedenmiddag het getuigen verhoor uit het Hauptmann-proces zal beëin digen, nadat nog zeven getuigen a charge ge hoord zijn. De houtdeskundige Köler, die in ongeveer 400 houtzaken een onderzoek heeft ingesteld naar de herkomst van het hout van de ladder, zal heden een verklaring afleggen, dat een deel van de ladder vervaardigd is uit planken van den zolder in Hauptmann's huis. A

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 1