De Bloemententoonstelling „Flora 1935"
Het akkoord en de surseance van betaling.
Financieel Overzicht.
te Heemstede.
Een festijn van kleur en licht.
Een menging van natuurschoon en menschenwerk.
Zoo'n half gevoel
ziek en niet ziek
f en ge zijt zóó weer fit.
Daar wordt helaas naar alles geluisterd.
Zoodra iemand het woord krijgt schuifelen
de meeste leden toe en gaan zitten hóóren.
Roerloos. Geluidloos.
Zij doen of alles belangrijk is, woord voor
woord. Beleefdheid? Het kan. Maar dan een
beetje imbeciele. Ik noem het: huichelarij,
geblankèt. Het is van een komischen ernst,
dat onberedeneerde luisteren. Een beetje ru
moer, een beetje spuien zou geen kwaad kun
nen.
Rumoer?
Och, ik herinner me dat ik het nooit ver-
gete de eerste interruptie. Een jaar of tien,
twaalf geleden.
Die sliepen, werden wakker. Die Wakker
waren, vielen flauw. Willem I dreigde uit de
lijst te springen. De voorzitter (Sehimmelpen-
ninck van der Oye) stuurde om een bataljon
en
;renadiers. Alleen de griffier bleef kalm
luisterde: „Dat is het begin van de demo
cratie". „Democratie?" fluisterde
praeses terug „is dat gevaarlijk
„Neen!", schudde de griffierSindsdien
kwamen de interrupties om het half jaar te
rug. Tot de heer Mendels senator werd. Die
heeft plezier om in iedere vergadering met
voetzoekertjes te gooien. Nu schrikken de
heeren niet meer.
Maar in weerwil van de intrede van
het nieuwe en 't hooge, heeft ons Hoogerhuis
nog heel wat antieks en leeft het in een mu
seum-sfeer. Gaat het zienOp Zon- en alge
meen erkende Christelijke feestdagen be
nevens op den verjaardag van den voorzitter
gesloten. Loopt op uw teenen! Verboden
de voorwerpen aan te raken!
D. HANS.
li.
In ons vorig artikel hebben we getracht de
lezers en, naar we hopen ook menige lezeres,
een indruk te geven van de beteekenis der
bloembollencultuur hier te lande en van het
geduld en de toewijding der bloembollen
kweekers, die, ondanks enorme financieele
tegenslagen, voortgaan door hun schier on
geëvenaarde vakkennis er telkens weer in sla
gen hun producten té verbeteren en den bloei
te bevorderen, zóó, dat thans veel vroeger
dan ooit te voren de bol-bloemen prijken in
prachtgewaad, zoo betreffende vorm als
kleur.
Daardoor is het te verklaren, dat in de
eerste plaats vakgenooten uit binnen- en
buitenland met spanning uitzien wat daar te
Heemstede op nieuw zal worden geboden.
Meer dan boekdeelen zeggen de enkele
woorden van een Amerikaanschen journa
list: „Hetterrein zal een waar
sprookjespark zijnvaneen
omvang als de wereld tot nog
toe nimmer heeft geken d."
De crocussen zullen komen en de felle
pracht van de hyacinthen zal worden om
geven door het beginnend, zacht-groene
waas aan boom en struik. En daarna zal
zich een goudglans leggen over de heuvels
en hellingen van het Sparrenbosch, als in de
eerste weken van April de narcissen zullen
bloeien.
Maar hoe schoon dat alles ook zijn zal
het is nog slechts een voorspel van wat de
tulpenbloei zal brengen: in het reusachtig
weidepark met zijn schitterend mooien vijver,
zullen den honderden perken in vollen bloei
staan te midden van het opgaand gewas, dat
den naderenden zomer aankondigt.
En daarna volgt de periode, waarin de on
telbare rotsplanten in de onderscheidene
rotspartijen langs de vijveroevers en op de
hellingen in het wandelbosch de toeschou
wers zullen boeien.
Het tot volkomen leven gewekte frisch-
groene natuurbosch zal een attractie vormen
voor den natuurliefhebber en dat is elk
mensch en in de tuinen tusschen de per
ken van wasdom gekomen en trekken de Dar-
win-tulpen aller aandacht!
Er zal één groote roep van bewondering
opgaan voor al het schoone, dat daar, en en
bij het verrukkelijke wandelbosch „Groenen-
daal" wordt geboden, want: millioenen en
nog eens millioenen bloemen zijn in het park
dezer Flora-tentoonstelling onder de meest
gunstige omstandigheden en nergens ter
wereld ooit geëvenaard, uitgeplant, zoo door
Afdeelingen der Algemeene Vereeniging
voor Bloembollencultuur als door bloembol
lenkweekers.
Hier zullen groote vakken tulpen van één
kleur het oog boeien; ginds bedekken hon
derdduizenden narcissen den grond onder
heesters en boomen als met een natuurlijk
tapijt; elders zal men zich vermeien in den
aanklik dier enorme vakken kleurige hyacin
then, welker geuren de meest verwende vak
organen zullen streelen
Maar, er is meer!
Zoodra de bezoeker het terrein van „Flo
ra 1935" betreedt, wordt zijn aandacht ge
trokken door het hoofdgebouw, dat den naam
is gegeven van „Het Bloemenpaleis", een
naam, die niet overdreven zal blijken. Want
dit gebouw, in modernen en artistieken stijl
opgetrokken, vol eenvoud en toch getuigend
van goeden smaak, in een oppervlakte van
ongeveer 2500 M2., is bestemd voor de vijf
tiendaagsche tentoonstellingen (15—24
Maart, 24 Maart—7 April, 12—22 April.
2ó Ajril—5 Mei en 10—19 Mei), die de
allernieuwste kweekproducten op tuinbouw
gebied zullen toonen.
In dit Bloemenpaleis zal namelijk ook
worden gehouden de groote voorjaarskeu
ring der Kon. NederL Maatschappij voor
tuinbouw en plantkunde.
De organisatie op het gebied van de sier
teelt te Aalsmeer, zoowel als de Vereeniging
van Boskoopsche culturen hebben reeds lang
te voren verklaard, dat in die plaatsen in
1935 geen bloemententoonstellingen zullen
worden gehouden, omdat de Aalsmeersche en
de Boskoopsche kweekers er prijs op stellen
op de „Flora 1935'' een op den voorgrond
tredende plaats in te nemén. En uit het bui
tenland zijn tal van inzendingen toegezegd.
De vorm van het gebouw, een kwart cirkel
is uitnemend geschikt voor een dergelijke ten
toonstelling; het is zóó ingericht, dat bezoe
kers, zelfs bij den grootsten toeloop, alle in
zendingen kunnen bezichtigen en een juiste
circulatie mogelijk is
De met zorg berekende bovenverlichting
wordt verwacht vólkernen aan het doel te
zullen beantwoorden, zoowel bij donker als
bij zonnig weer en door middel van het inbla
zen van verwarmde lucht door machtige ven
tilatoren, kan de temperatuur automatisch
beheerscht worden.
Van de beide groote bordessen van dit
Tloemenpaleis heeft men een prachtige kijk
oo den tulpenhof en er om heen; deze bor
dessen vormen met den daartusschen gelegen
vijver met fontijn, die 15 meter hoog zal
spuiten en met den verdiepten tuin, een stem
mingsvol beeld.
Aansluitend aan een der vleugels van het
hoofdgebouw is opgetrokken een zoogenaamd
„warenhuis" met een oppervlakte van 800
M2., waarin de allernieuwste soorten tulpen
en hyacinthen vervroegd tot bloei zullen woe
den gebracht en een overzicht geven van de
aanwinsten van de laatste naar jaren van
succesvolle kruksinpsproeven.
Verder zijn reeds verrezen, behalve o.a.
een bioscoop voor films op tuinbouwgebied,
gebouwen waar de vermoeide bezoeker kan
rusten en kan genieten van de prachtvolle
omgeving en het geanimeerde aantal mede-
bewnderaars en daardoor een huid'» brengen
aan den man. die dit grootsche plan ont
wierp, den heer H. J. Voors. secretaris der
Algemeene Vereeniging en aan den architect
voor de gebouwen, den heer J. C Brand.
Een belangrijk iets in deze ideale lentcon-
stellings oppervlakte is, dat zij ook des
avonds uitermate geschikt is om aan het
publiek té toonen wat met bloemen kan wor
den bereikt en die vet lichting is gebleken
zóó te passen in het kader dezer tentoon
stelling, zóó geheel in narmonie te zift: met
Let geheel, en zóó aantrekkelüken indruk te
maken, dat ze op zich ze!we reeds kan staat
maken op ongemeenen lof.
Het kwantum licht, dat deze tuinen be
schijnt, zou in staaf zijn den weg van Haar
lem naar 's-Gravenhage te beschijnen.
De hoogtepunten der verlichting zullen
vormen ue kieurfontein in den vijver en de
16 meter hooge zuil met een aardbol van
4 meter doorsnede; verder de 75 zuilen,
masten en bloemenlantaarns, die ieder voor
zich een b'oeiende plant symboliseeren.
Alles is er op ingericht om den bezoeker
in alle mogelijke opzichten te bcredigen.
Ten slotte nog de mededeeling, dat de
„Horticultival Society of New York'de be
langrijkste vereeniging van bloemenliefheb
bers in Amerika, de „Statendam" heeft ge
charterd, uitsluitend voor een tentoons <4
lingsreis. Deze bezoekers zullen officieel ten
stadhuize te Haarlem worden ontvangen. j
In ons volgend ariikel hopen we met een
„Rondewandeling" de lezers een -.oert hand
leiding te verstrekken bij eer. alleszins aan te
bevelen bezoek.
Mr. H. Scholten alhier, schrijft ons over
dit belangrijke onderwem het volgende:
Op 16 Maart a.s. treedt in werking de
wet van 7 Februari 1935 Staatsblad no.
41, die een nieuwe regeling geeft van de
Surséance van betaling en daarbij de gele
genheid opent tot het aanbieden van een
akkoord.
De wijzigingen in de regeling der sursé
ance van betaling zijn op zich zelf niet
zeer belangrijk. Van groot belang is daaren
tegen de door deze nieuwe wet geopende
mogelijkheid, om tijdens de surséance van
betaling een akkoord aan te bieden.
Daarom verdient deze wet de aandacht,
ook buiten den kring van hen die door hun
vaktijdschriften reeds van den inhoud
daarvan op de hoogte gesteld zijn.
Nu surséance-aanvragen en akkoord-aan
biedingen in dezen crisistijd niet van de
lucht zijn, heeft deze nieuwe wet een bij
zonder actueel belang. Toch zou men
verkeerd doen, haar slechts als een onder
deel van de crisiswetgeving te beschouwen.
Zij vormt een wijziging en aanvulling van
dat deel der Faillissementswet dat over de
surséance van betaling handelt en is be
stemd, voor alle tijden, normale zoo goed
als abnormale, te gelden.
Tot dusverre was een debiteur die zijn
schulden niet geheel betalen kon en aan
zijn crediteuren eèn akkoord wilde aanbie
den, afhankelijk van de toestemming van al
zijn crediteuren. Iedere afzonderlijke schuld-
eischer was vrij, al dan niet tot het akkoord
toe te treden. Zoo kon een kleine minderheid
van crediteuren, die hun medewerking wei
gerden, de totstandkoming van een akkoord,
dat in vele gevallen gelijkelijk in het belang
van den debiteur en van de crediteuren was,
verijdelen.
Anders werd de toestand, zoodra de debi
teur in staat van faillissement kwam te
verkeeren. De gefailleerde heeft het recht,
zijn gezamenlijken schuldeischers een ak
koord aan te bieden.
Ten overstaan van den Rechter-Commis
saris en den curator wordt dan in een ver
gadering der crediteuren over het aangebo-
den akkoord gestemd. Het akkoord geldt als 1
aangenomen, als minstens twee derde der
crediteuren er voor stemmen en bovendien
de voorstemmers minstens drie kwart van
het totale bedrag der schulden vertegen
woordigen. Na de aanneming mo?t nog de
goedkeuring (homologatie) door de Recht
bank volgen, waarna het akkoord in wer
king kan treden.
Aldus zeer in het kort de gang van
zaken in geval van faillissement. Wilde
dus een debiteur de mogelijkheid hebben,
een dwangakkoord (d.i. een akkoord waar
bij de minderheid der crediteuren door de
meerderheid tot toetreding kan worden ge
dwongen) tot stand te brengen, dan moest
hij zich eerst failliet verklaren. Voorwaar
wel een kras middel. Zichzelf eerst aan den
rand van den ondergang brengen, zijn re
putatie als koopman ernsfig schaden, zijn
crediet practisch vernietigen, om eerst
daarna den nog immer onzekeren weg
der bevrijding te kunnen inslaan, het is te
begrijpen dat menig debiteur hiervoor te
rugschrikt.
Men heeft daarom reeds sinds lang ge
zocht naar een regeling die den schuldenaar
in staat zou stellen, ook buiten faiüisement
een akkoord aan te bieden, dat niet van de
toestemming van alle schuldeischers afhan
kelijk zou zijn.
De eerste poging, tot een dergelijke rege
ling te geraken, viert juist dit jaar haar
eerste eeuwfeest. Het Regeeringsontwerp
van 1835 behaalde echter in de Staten-Ge-
neraal slechts drie stemmen.
Sedertdien is deze materie herhaaldelijk
het onderwerp geweest van gedachtewisse
lingen tusschen juristen, onder wie zich
geestdriftige voorstanders zoowel als ver
woede tegenstanders van het dwangakkoord
builen faillissement bleken te bevinden.
Het stond wel vast, dat het eerste ver-
eischte, waaraan een wettelijke regeling te
dezer zake zou moeten voldoen, was een be
hoorlijke voorziening in het toezicht van
hoogerhand op de totstandkoming van het
dwangakkoord. Een akkoord dat de min
derheid der crediteuren tegen hun zin zou
kunnen binden en dat wenschte men im
mers mag niet zonder deugdelijk rechter
lijk toezicht tot stand komen. Bij akkoord
aanbieding tijdens faillissement is dit toe
zicht ruimschoots aanwezig (curator, Rech-
ter-Commissaris, Rechtbank); bij het openen
van de mogelijkheid, ook buiten het geval
van faillissement tot een dwang-akkoord te
geraken, mochten soortgelijke waarborgen
niet ontbreken.
In de thans tot stand gekomen wet is nu
de gelukkige gedachte verwezenlijkt, de rege
ling van het akkoord buiten faillissement
vast te koppelen aan het sinds lang be
staande instituut van de surséance van be
taling.
Surséance van betaling is een gunst, die
door de Rechtbank verleend kan worden
aan debiteuren, die voorzien dat zij met het
betalen van hun opeischbare schulden niet
zullen kunnen voortgaan. Het gevolg van
een verleende surséance van betaling is, dat
de crediteuren althans de niet-preferente
crediteuren, gelijk hieronder nog nader zal
worden uiteengezet -- gedurende den tijd dat
de surséance van kracht is, geen betaling
kunnen afdwingen. De debiteur komt gedu
rende dezen tijd te staan onder het toezicht
van bewindvoerders die hunnerzijds weer
aan het toezicht van de Rechtbank onder
worpen zijn.
Inmiddels krijgt de debiteur gelegenheid,
ziin zake te reorganiseren en zijn bedrijf te
saneeren. Het resultaat kan zijn, dat na af
loop van den termijn, waarvoor de sursé
ance verleend werd, de debiteur weer geheel
in staat is aan zijn verplichting te voldoen.
Van deze laatste veronderstelling ging
onze wet oorspronkelijk uit. De surséance
kon alleen worden verleend als er vooruit
zicht bestond dat de schu'denaar na verloop
van eenigen tijd aan al zijn verplichtingen
zou kunnen voldoen.
Er doen zich echter dikwijls gevallen voor
waarin de toestand nu niet zóó reuskleurig
is, dat volledige voldoening van alle schul
den binnen eenigen tijd kan worden ver
wacht, maar crediteuren er toch belang bij
hebben, dat surséance van betaling wordt
verleend, omdat er bij voortzetting van de
zaken van den debiteur toch altijd veel meer
van hun vorderingen terecht zal komen
dan in geval van faillissement.
Sinds 1925 schrijft daarom de wet nog
voor, dat de surséance niet wordt verleend
indien het vooruitzicht niet bestaat dat de
debiteur na verloop van tijd ziin schuld-
eisrhers zal kunnen „bevredigen".
Deze bevrediging behoeft niet persé te be
staan uit een volledige voldoening der
schulden. De debiteur kan het ook op ande
re wijze met zijn schuldeischer eens zijn ge
worden. bijv. over een gedeeltelijke betaling
met kwijtschelding van het meerdere.
In de practiik wordt dan ook de tijd, ge-
durenden welken 'n verleende surséance van
betaling van kracht is. mee'tal gebruikt om
te trachten, tot een akkoord te komen. Tot
dusverre moe?t dit echter een geheel vrij-
wi'k'g akkoord blijven.
Wat lag nu echter voor een wetgever, die
het dwangakkoord buiten faillissement
onder zekere waarborgen mogelijk wild»
maken, meer voor den hand, dan hiertoe den
vorm te kiezen van een aanvulling van de
wettelijke regeling der surséance van beta
ling? Een vanouds bestaand rechtinstituut
lag hier k'aar, dat door de wetswijziging
van 1925 juist geschikt was gemaakt voor
de groep van debiteuren die voor een ak-
ko^"d in aa'iWTkinT kome".
In het voor een dwangakkoord zoo noo-
dige toezich' van hoogfrhand was bii de re-
geling der surséance van betaling, door de
controle van bewindvoerders en Rechtbank,
reeds in voldoende mate voorzien.
Niets belette den wetgever, de reeds veel
vuldig toegepaste practiik om tijdens de sur
séance een akkoord aan te bieden, wet'.elijk
te sanctionneeren en nader te regelen in dien
zin dat een langs wettelijken weg tijdens de
surséance tol stand gekomen akkoord ook
bindend zou ziin voor een minderheid van
crediteuren die er niet in hebben toegestemd
Aldus is geschied. Het dwangakkoord bui
ten faillissement heeft zijn intrede in ons
recht gedaan en wel als akkoord tijdens de
surséance van betaling De regeling sluit
nauw -ïan bij die van het faillissements
akkoord. Het groote verschil voor den debi
teur is echter dat hij. om een ,-oor alle credi
teuren bindend akkoor' tot stand te kinnen
brengen, niet langer eerst failliet behoeft te
gaan. doch slechts den veel mindier ingrij
penden en minHer enteerenden maatregel van
surséance van betaling behoeft aan te
vragen
De nieuwe wettelijke regeling betreffende
surséance van betaling en akkoord is in
hoofdzaken als. volgt samen te vatten:
De d°bi(eur die suisea ice van betalinp
wenscht, richt, met bijstand van een piocu
reur, tot de Rechtbank een daartoe strekkend
verzoek.
De Rechtbank begint met de surseance
voorloopig te verleenen, waarbij zij tevens
een of meer bewindvoerders benoemt. Daar
na wonden de schuldeischers opgeroepen om
over de definitieve verleening van de sur
séance te worden gehoerd, op een vergade
ring, ten overstaan van de rechtbank te
houden. Er wordt dan door de schuld
eischers over de verleening der surséance
gestemd. De surséance kan niet worden ver
leend als meer dan een derde oer crediteuren,
of wel houders van meer dan een vierde van
het bedrag der schu'dvorderingen tegen
stemmen. Na de stemming heeft de Recht
bank nog het laatste woord. Zij kan de sur
séance nog weigeren en moet dit zelfs doen
als er gegronde vrees bestaat dat de schal
denaar de surséance zal misbruiken om zijn
schuldeischers te benadeelen of als het voor
uitzicht niet bestaat dat hij na verloop van
tijd zijn schuldeischers zal kunnen be
vredigen.
De surséance wordt verleend voor een
bepaalden tijd (hoogstens anderhalf jaar) en
kan nog éénmaal worden verlengd.
Gedurende de surséance mag de schulde-
naai het beheer over zijn boedel niet anders
voeren dan met medewerking van de bewind
voerders. Tegenover deze beperking van
zijn bewegingsvrijheid staat het voordeel dat
zijn schuldeisciieis gedurende dien tijd geen
betaling kunner. forceeren Gelegde beslagen
vervallen, executies worden niet voortgezel;
als de schuldenaar in gijzeling is, wordt hij
daaruit ontslagen.
Hier moet ik een belangrijke beperking
maken Dit alles geldt slechts de gewone, niet,
preferente crediteuren. Pand- en hypotheek
houders en preferente crediteuren blijven
buiten de surséance; zij behoeven zich daar
van niets aan te trekken. Omdat zij der
halve bij de verleening der surséance geen
belang hebben, mogen zij daarover ook niet
meestemmen
De surséance van betaling kan door de
rechtbank steeds worden ingetrokken in be
paalde gevallen die in de wet worden on-
gesomd, o.a als de debiteur zich aan kwade
trouw in het beheer van den boedel schuldig
maakt.
De nieuwe wet nu geeft aan den debiteur,
die su-séance van betaling verzoekt, de ge
legenheid aan zijn crediteuren langs ge
rechtelijk en weg een accoord aan te bieden.
Het accoord wordj ter Griffie van de Recht
bank ter inzage gelegd Over het accoord
wordt beraadslaagd en gestemd in een ver
gadering van crcoiteuren. en overstaan van
de Rechtbank te houden na de definitieve
verleening oer surséance. Zelfs kèn de Recht
bank als de akkoordaanbieding tegelijk met
het verzoek tot surséance is ingediend, ter
stond na de voorloopige verleening der
surséance den datum voor de behandeling
van het akkoord vaststellen en aldus het
stadium van de definitieve verleening van de
surséance geheel overslaan. Immers als het
akkoord tot stand komt. heeft de debiteur
geen surséance van betaling meer noodig!
In de crediteurenvergadering woidt over
het akkoord gestemd. Deze crediteuren moe
ten daartoe hun vorderingen tevoren bij de
kewindvoerders indienen, juist zooals men
zijn vordering op een gefailleerde bij den
curator inüient In geval van geschil wordt
op de vergadering zelve door de Rechtbank
beslist over de al-of-niet-toelating van een
vordering.
De preferente schuldeischers en de pand
en hypotheekhouders blijven buiten het ak
koord en stemmen er dus ook niet over mee.
De debiteur zal hen moeten voldoen of een
afzonderlijke regeling met hen moeien tref
fen. Zij moeten hun vorderingen dus niet bij
de bewindvoerder? indienen. Doen zij het
toch, en nemen zij hun vorde' ing niet vóór
de stemming terug dan mogen zij me-?
stemmen, maar zij zijn dan hun voorrechten
kwijt en wor ien verder als gewone concur
rente crediteuren oehandeld!
Voor het aannemen van het accoord is
dezelfde stemmenm-er'erbeid vereischt als
voor de aanneming van ee accoord tijdens
faillissement: twee derden van het aantal
crediteuren, veitegenwoordiger.de d« ie kwart
van het bedrag der schuldvorderingen, moe'
vóór stemmen.
Ten slotte volgt nu nog de homologa'ie
door de rechtbank, evenals bij een fail'isse-
mentsaccoora. De Rechtbank, voorgelicht
door de bewindvoerders, kan haai goed
keuring weigeien. ook als het accoord door
de schuldeischers met de vereischte meer; er
heid is aangenomen. Zij zal dit steeds moeten
doen o.a. als het akkoord door oneerlijke
middelen ;s tot stand gekomen.
Het gehomologeerde akkoord is van kracht
tegenover alle niei-preferente schuldeischers.
ook tegenover diegenen ender hen. die hun
vordering n et ingediend hebben. Dezen zijn
hun rechten niet wijt. maar zii moeten ge
noegen nemen met het vastgestelde percen
tage.
Borgtocht word* door het akkoord niet
aangetast de crediteuren behouden hun
rechten tegenover de borgen ten volle. Ook
een crediteur die ter verzekering van zijn
vordering een hypotheek heeft op onroerend
goed dat aan een derde toebehoort behoudt
deze hypotheek alsof er geen akkoord tot
stand gekomen was.
Er zij nog op gewezen, dat de schuldenaar
slechts éénn aal de gelegenheid krijgt een
akkoord aan te bieden. Is het akkoord ver
worpen of de homologatie door de Recht
bank geweigerd dan eindigt de surséance
van betaling en kan de Rechtbank zelfs zoo
zij daartoe termen vindt, den debiteur ter
stond fa lhet vei klaren Wel mag de debiteur
zigenkk0°rd tii<ienS de behandelin« n0^ wii"
Het is mij niet mogelijk geweest, in het
korte bestek van dit vtike!, de geheele rege
ling tot in détails te beschrijven.
Belangrijke kwesties als bijvoorbeeld de
moge ïjkheid van iiooger beroep en cassatie
heb ik buiten bespreking moeten laten. Ook
kon de Behandeling der besproken onder
werpen met tot in bijzonderheden nauw
keurig zijn.
Wie in de practük met deze wet te maken
kn "t riepe te hu p >n van een deskunuige.
Ik hoop echter er in geslaagd te zijn den
Lo a!'i '6 '4even van de beteekenis
van deze belangrijke wet en htm haar wer
"V" boofdza,<en 'e hebben duidelijk ge
maakt.
Neem'n KROONTJE
KROONCACHETS)
Perituk öcl.Dooi 12 kroontjes 50<±
IDaJt TTlünhacdt maakt öi goed
Nieuwe koersdaling van het pond
sterling. Oppositie teilen het
werkverschafflngsprogramma van
president Roosevelt. Zwakke
positie der Amerikaansche spoor
wegen. Gedrukte stemming op
de iondsenmarkt. Nieuwe
3K leeningen tot stijgende
emissiekoers. Voorzichtige
hanteering van de rubberre
strictie.
Factore van verschillende aard hebben er
toe bijgedragen, om de beurs, die sinds eeni
gen tijd reeds in een lustelooze houding ver
keerde, nog meer te ontmoedigen. Daar is in
de eerste plaats de verdere inzinking van
den Pondenkoers, die tijdelijk met een notee
ring van 7.12 3/4 een nog lageren stand be-
reift dan het laagste punt van 7.17 1/4, dat
in het vorige najaar moest worden ge
registreerd. Tengevolge van de nieuwe steun
operaties van het valuta-egalisatiefonds is
de daling van het Pond weliswaar tijdelijk
tot stilstand gekomen, maar toch blijft de
houding van dit devies nog zeer weitelend
In percenten uitgedrukt, moge de jongste
koersdaling niet zoo belangrijk zijn, zij is
niettemin van groote beteekenis, omdat er uit
blijkt, dat de algemeene tendenz nog altijd
in dalende richting gaat, en dat de Engel-
sche valuta-instanties eerst dan tot ingrijpen
overgaan, wanneer een aanmerkelijk lager
niveau bereikt is.
Dit zet weer een domper op de verwachtin
gen van degenen, die meenden, dat een stand
van 7.25 a 7.30 wel kon worden beschouwd
als het ount. waarop het Pond zich ongeveer
zou blijven bewegen, tot definitief tot stabili
satie zou worden besloten. Veel grond voor
een dergelijke verwachting bestaat er overi
gens niet; men dient niet te vergeten, dat de
Engelsche regeering nooit toezeggingen in
dezen zin heeft gedaan; integendeel: zij
heeft herhaaldelijk te kennen gegeven, de
vrije hand te willen behouden ten aanzien
van de ontwikkeling van den Pondenkoers,
omdat, naar haar meening. nog altijd niet
het tijdstip is gekomen, waarop stabilisatie
op een bepaald niveau in het belang van het
land zou zijn.
Zoolang de koersfluctuaties van het Pond
Sterling niet door goudzendingen over en
weer binnen beperkte gTenzen worden gehou
den, en het valuta-egalisatiefonds slechts op
beperkte schaal blijft ingrijpen, moet het
devies wel blootgesteld blijven aan invloeden
van buiten af, tot uiting komend in scherpe
koersverschillen. Op het oogenblik staat het
Pond weder onder den druk van het terug
trekken van een deel der Fransche gelden,
die tijdelijk in Londen waren uitgezet. Naar
men weet, is het streven van de Fransche
regeering sinds eenigen tijd gericht op een
verruiming van de credietmarkt in Frank
rijk. door middel van een verlaging van den
rentevoet en het weer in omloop brengen van
gehamsterd kapitaal Ook het kapitaal, dat
uit vrees voor valuta-verwikkelingen naar
het buitenland was overgebracht, tracht men
thans weer naar Frankrijk terug te brengen,
een streven, dat reeds succes blijkt te hebben,
mede dank zij den terugkeer van het vertrou
wen in de financieele en monetaire politiek
der tegenwoordige regeering. Het omzetten
van een deel van het Fransche bezit aan
Ponden in francs is dan ook wel voorname
lijk de oorzaak van de jongste inzinking van
den Pondenkoers.
Dat deze dalende beweging voorshands
geen verdere vorderingen heeft gemaakt,
moet behalve aan het, zij het ook ver
traagde, ingrijpen van het valuta-egalisa
tiefonds worden toegeschreven aan een factor
van tegenovergestelden aard, die zijn in
vloed op den Pondenkoers doet gevoelen
Tegenover het wegvloeien van Fransche
saldi uit Londen staat n.1. een toeneming van
uitzettingen van Amerikaansche zijde, als
gevolg van de toespitsing der binnenland-
sche politieke verhoudingen in de Ver. Sta
ten. De reeds bij den uitslag der Amerikaan
sche verkiezingen in het vorige jaar te con-
stateeren versterking der positie van de radi
cale elementen in het Congres dreigt een
direct gevaar te vormen voor de uitvoering
van het herstel-programma van president
Roosevelt Het Huis van Afgevaardigden
heeft Roosevelt's plan tot tewerkstelling van
3% millioen met zich brengt, zonder veel
oppositie aangenomen. De radicale ele
menten in den senaat gaat dit plan echter
nog niet ver genoeg. Z\\ eischen, dat de bij
de werkverschaffing te betalen loonen niet
beneden het loonpeil zullen blijven, dat voor
gelijksoortige particuliere werken geldt, een
eisch die, wanneer hij zou worden ingewil
ligd. de uitgaven van de schatkist nog met
ettelijke milliarden zou doen stijgen.
President Roosevelt schijnt het op een
krachtproef met zijn tegenstanders in den
senaat te willen laten aankomen, blijkbaar
ervan overtuigd, dat men een verwerping
het principe van zijn plan: productieve werk
verschaffing in plaats van onproductieve
sleunverleening, toch niet zal aandurven. In
elk geval dreigt de oppositie, die de presi
dent thans ontmoet, te zullen leiden tot een
vertraging in de uitvoering van de werkver
schaffingsplannen, die de groote bestellin
gen voor de industrie met zich zou brengen,
waarnaar het Amerikaansche bedrijfsleven
reikhalzend uitziet In afwachting van deze
orders is de bedrijvigheid in verschillende
takken van nijverheid aanmerkelijk ingc-
crompen Het door „The Annalist' samen
gestelde indexcijfer der industrieele produc
tie is van een hoogtepunt van 88 2 in de
laatste week van Januari gedaald tot 871
de op 16 Februari geëindigde week; sinds
dien valt er nog een verdere achteruitgang
te constateeren. Vooral de staalprodudie ver
toont nog steeds een dalende beweging
Nu de bedrijvigheid geringer wordt,
