t* overheerlijk! /ind Juuennesoep, DE FAMILIE VAN MIJN VROUW. Een Hollandsche film, die een daverend lachsucces heeft, in het Victoria-Theater. CINEMA AMERICAIN. De dubbelganger van Woronzeii. HOE DE RAMP MET DE „ORANIA" GESCHIEDDE. Onderzoek door den raad voor de scheepvaart. Geen paniek. Kantongerecht te Alkmaar. worden en aan de dynastie der Habsburgers zal voorgoed een einde gemaakt zijn. De vrouw offert zich voor haar land en belooft Napoleons echtgenoote en de moeder zijner kinderen te worden. Een brok geschiedenis wordt overgesla gen. De keizer, hoe verliefd hij ook is en met welke teedere zorgen hij zijn toekomstige vrouw op haar reis naar de rransche hoofd' stad omringt, zal door zijn militaire plich ten niet bij het huwelijk tegenwoordig kun nen zijn. Metternich stelt voor, dat de hertog van Modena de bruid naar het altaar zal ge leiden, maar als hij weet hoe de verhouding tusschen beiden is, wordt een ander gekozen. In Parijs luiden de klokken. Het orgel van de kathedraal speelt, de knapen van het koor laten hun gewijden zang door de ruimte klin ken, eindeloos is de stoet van vorsten en edel lieden, van officieren en machtigen, die in drie dubbele rijen langs den breeden looper geschaard staan als de nieuwe keizerin ver- fezeld door haar ouders het altaar nadert. en jonge vrouw, die verkocht werd, die ge offerd werd ter wille van haar volk en die met nietsziende oogen den man voorbijgaat die eens al haar gedachten in beslag heeft genomen. Kaarslicht flikkert, priesters knielen, orgel tonen ruischen en jubelend klinkt de koor zang door de hooge gewelven. Voor het altaar staat een vrouw, die op het punt is de machtigste der aarde te wor den en wier oogen alleen haar diepe ellende verraden. So endete eine Liebe. Een prachtfilm waarin Paula Wesselv bekend uit de film Maskerade als Marie Louise, en Willy Forst als de hertog van Modena de hoofdrollen vervullen. Slechts de wat overdreven zenuwaanval van keizerin Maria Ludovica hadden wij er uit willen mis sen. De rest was subliem met momenten van ontroerend spel en opnamen van indrukwek kende schoonheid. Een der beste films, die we ooit zagen en die men zeker niet mag verzuimen. Vooraf gaat veel wereldnieuws in beweeg baar geïllustreerden vorm, o.a. een aardige één-acter van een muis, die een staartje bleek te hebben. De Hollandsche filmindustrie werkt vol ijver en heeft thans na de Jantjes, Bleeke Bet, Op Hoop van Zegen en Malle gevallen een flimklucht uit de Loet Barnstijn-productie gebracht, 'n klucht, vervaardigd naar het bekende succes stuk van Bennett en Dupres: „De Fami lie van mijn vrouw". Gisteravond bij de eerste vertooning in het Victoria Thea ter werd van de zijde van het publiek veel belangstelling getoond voor deze film van eigen bodem. Men heeft zich kostelijk geamuseerd en onbedaarlijk gelachen om de aaneenschakeling van malle en dwaze situaties en vergissin gen en om het spel van onze Holland sche artisten, van w.ie Joh. Kaart, mevr. Chrispijn—Mulder en Sylvain Poons het pleit reeds dadelijk gewonnen hadden. Ergens in het Gooi woont de familie Goedhart, die bestaat uit moeder Ara- bella (dat we deze het eerst noemen zegt reeds veel), vader Jozef en hun jonaste dochter Fietje. De oudere dochter Peg- g/ heeft het ouderlijk huis reeds verla ten. Zij is n.1. zeer gelukkig getrouwd met Willem Vrolik, die zich als roman schrijver reeds een goed bestaan heeft weten te veroveren. Hij woont in een naburig plaatsje op de aardige villa: Vrede-Oord. De eenige zoon der familie Goedhart is Max. Deze woont in bij Wim en Peggy en is daar in 't geheim ge trouwd met Mientje, het knappe huis houdstertje van Vrede-Oord. Niemand weet hier iets van. Ook niet dat zij reeds een baby hebben, die bij Mientje's zuster zoolang is ondergebracht. De jongste dochter Fietje voelt veel voor dansen en filmspelen. Vader Goed hart helpt haar daarbij en speelt op den vleugel, doch als Arabella dat merkt, moet de vleugel het huis uit. Jozef laat deze piano stilletjes brengen bij zijn schoonzoon, die den vleugel zoolang in het tuinhuisje verbergt. Juist op den dag dat de piano is gebracht, wordt de familie Vrolik op Vrede-Oord minder aangenaam verrast. Eerst komt er be richt van moeder Arabella, dat zij met vader en Fietje eenige dagen de jongge huwden zal komen bezoeken. Willem, die Arabella wel kent, is wanhopig. Maar ook Max en Mientje ontvangen een n inder prettige tijding. Mientje's zuster kan n.1. het kind niet langer bij zich houden, daar zij elders een goede be trekking heeft gekregen. Zij zal nog dienzelfden dag het kind brengen. Dan doet dr. Nix zijn intrede. Dat is een vroegere veearts die als marskramer met zijn winkeltje op wielen door de Gooische velden trekt. Hij heeft van alles te koop, maar verkoopt niets en heeft altijd honger. Toevallig komt hij net op den ongeluksdag op „Vrede- Oord" en wordt door toevallige om standigheden in allerlei functies ge bruikt: als pianostemmer, als dokter, als uitsmijter, enz. enz. En steeds maakt hij de verwarring grooter, want na de aankomst van de familie Goedhart, treedt moeder Arabella op, ziet haar dochter bedrogen en brengt Willem in de moeilijkste situaties, mede doordat de baby is gearriveerd en door Mientje en Max ook naar het tuinhuisje is ge bracht, waar Arabella en Peggy naar de z.g. verrassing (de vleugelpiano) gaan kijken en de baby vinden. Later als de baby er gelukkig door Mientje is uitge haald, laat dr-. Nix het heele tuinhuis in de lucht vliegen, waarna politie optreden volgt en een dwaze scène op het bureau wordt afgespeeld. Eerst wanneer ten einde raad Max en Mientje alles eerlijk bekennen, komt er eenige orde in den verwarden toestand. Welk deel bovendien nog de oud-actrice Dolly de Raadt als leermeesteres van Fietje in het geval heeft, moet men maar gaan zien. Dat er in deze filmgeschiedenis vol doende stof was voor dol-komische situ aties laat zich begrijpen. Johan Kaart toonde zich een Hollandsche filmspeler van buitengewone kwaliteiten in de rol van dr. Nix. Dat was van het begin tot het einde fijn gespeeld, vol van kleine trekjes, die van zooveel waarde zijn, b.v. 't spel met de sigaar. Mevr. Chrispijn Mulder als Arabella was inderdaad een schoonmoeder om het noodige respect voor te hebben. Alles had zij onder den plak. Vandaar het succesvolle optreden van Jozef als hij aan 'tslot toont, dat hij de baas is. Deze Jozef werd door Sylvain Poons fijn gespeeld. Het jonge paar vond kranige vertolkers in Mary Smit- huyzen (Peggy) en Cruys Voorbergh (Wim), terwijl de jeugdige baby-ouders door Cissy van Bennekom en Adolph Hamburger werden gespeeld. Loesje Bouwmeester als de danslustige Fietje en Tilly PérinBouwmeester als Dolly de Raadt mogen zeker niet vergeten worden. De opnamen zijn zeer goed ge- Als geheel een film, waarbij men zich kostelijk amuseeren zal. Aardige vroo- lijke liedjes ontbreken niet en de muzi kale leiding van Max Tak is uitstekend. Ook het voorprogramma verdient de bijzondere aandacht. Een mooi Eclair- journaal, een fijne tweeacter met zang van Ruth Etting, dans- en revue-tafree- len, een leuke teekenfilm en een Hol- landsch Nieuws waarin o. m. Marie van Westerhoven's jubileum. „De familie van mijn vrouw" is ook uw familie, die gij niet moogt verzui men een bezoek te brengen. De mysterieus© Brigitte Helm speelt in de nieuwe Max Pieiffer-productie de hoofdrol en dat met zulk een beschaafd- aristocratische voornaamheid, dat deze fi'm „De dubbelganger van Woronzeff" de aandacht van een ieder meer dan ten volle verdient. In deze film leeft zij zich uit, zoo fijn, geraffineerd demonstree- rend haar gracieus® manieren, dat zij weet te boeien van het begin tot het ein- d Zij is de „grande dame" en intieme vriendin van den vorst Woronzeff, die echter door een sleepende ziekte aan het einde van zijn krachten is en zich alleen nog verheugd op de terugkomst van zijn jeugdige dochter, die hij sinds 15 jaar niet gezien heeft en die al dien tijd in Rusland is geweest.Aan haar terugkomst zitten echter allerlei onaangename fami liekwesties vast, die nauw verband hou den met het deel vaa de erfenis, welke haai- rechtens toekomt. De oude Woron zeff voelt zich niet sterk genoeg om in het familie-proces zelf het woord te voeren en nu valt hem in, dat eSn oude Lont-kameraad Van Naydeck, die een sprekende gelijkenis met hem vertoont, dit appeltje voor hem kan schillen. Zuks geschiedt, maar de inmiddels uit Rusland teruggekeerde dochter (de nieu we Ufa-ster Hansi Knoteck) weet niet beter of deze Naydeck is haar vader en zi' gaat van hem houden. Nu is dus het proces van liefde en gedwongen zwijgzaamheid geboren en dit ontwikkelt zfch op zoo sublieme en verrassend veelzijdige wijze, dat het spannend is te zien, hoe de groote strijd van het minnaar zijn en voor-vader- 6pelen zich in Naydeck ntplooit tot een onmenschelijke kwelling, waaraan hij zich niet onttrekken kan. De vorst Woronzeff wil toch zijn doch ter eens ontmoeten en die pijnlijk-ont roerende ontmoeting vindt plaats in de speelzaal. Dit droeve moment bezorgt hem een hartverlamming en aan zijn leven is een eind gekomen. De groote actrice Diane Morell (Bri- gette Helm) is evenwel van den pseudo- vorst gaan houden en geen middel is haar te groot om zijn liefde te verwer ven. Naydeck (Albrecht Schönhals) staat voor een groot dilemma en een be slissing in deze te nemen, is hem niet mogelijk. Totdat hij merkt, dat zijn „dochter" de „ware" liefde heeft opgevat vcoi zijneigen b'-oer. En dan schijnt alles in hem gebroken. Hij wil niet lan ger meer met die moordende onzeker heid rondloopen of „men" nu in hem ziet vorst Woronzeff of diens dubbel ganger. Diane legt dan al haar tempera ment. aan den dag om hem voor zich te bemachtigen en dit lukt haar. Natuur lijk, want welke man zou tenslotte be stand zijn tegen een zoo zuiver vrouwe lijk raffinement, om tot het doel te ge raken? Nogmaals, die Ufa-film mag er zijn en zü is waard, dat velen haar gaan zien. Alleen het spel van Brigette Helm moet een aansporing zij n om „De dubbelgan ger van „Woronzeff" met een bezoek te vereeren. Vooral ook de keurige natuuropna men van de Rivièra dragen er toe bij, om deze rolprent tot een prachtig geheel te maken. Van het programma noemen wij al lereerst het actueele Profilti-nieuws en het niet minder interessante Ufa-wereld- gebeuren in filmbeeld. Voeg aan dit alles nog toe een grap pige teekenfilm van „Scrappy als hen gelaar", benevens de alleszins te waar- deeren klucht Vader in spé", dan twij felen wij niet of dit verzorgde program ma zal de aandacht krijgen, die zij zoo ten volle waard is. WAT HUN LEVEN VERWOESTTE. Een sensationeel romantisch film werk in het Alkm. Bioscoop theater. Wat hun leven verwoestte was de onrid derlijke wijze, waarop een beroemde Ameri- kaansche tooneelschrijver zijn leven redde bij een scheepsramp. Hij was op weg gegaan naar Londen om de regie op zich te nemen van een zijner tooneelstukken, dat daar zou worden gespeeld. Tijdens een storm loopt de groote stoomer op een wrak en verkeert al aanstonds in nood. De bemanning en de 10 borden voor 20 ets. passagiers rennen doorelkaar, allen pogend zich te redden. De tooneelschrijver John Forrester heeft een reddingsgordel kunnen bemachtigen, maar ziet geen kans om in een boot te komen, omdat vrouwen en kinderen moeten voorgaan. Dan geeft hij den gordel aan een jonge vrouw Maai" de zucht om te leven is sterk bij den nog jongen man, die in de Nieuwe Wereld een vrouw en een klei nen jongen achterliet en hij hult zich in een bontmantel en wordt dan gered, omdat men meent met een dame te doen te hebben Als de reddingboot ergens komt aandrijven en men hem ontdekt in een bontmantel, on dervindt hij direct al de gevolgen van zijn onridderlijke redding: men Iaat hem hulpbe hoevend liggen. Later komt hij terecht in de- woning van een medelijdend man, die hem verpleegt in een langdurige ernstige ziekte, tijdens welke de schipbreukeling een verkeer den naam opgeeft en zegt geen familie meer te hebben Na zijn herstel keert hij naar New-York terug, ziet daar een gedenkplaat voor den „overleden John Forrester, den held, die zijn leven gaf om dat van een ander te redden" en hij durft niet naar huis terug, zwerft wat rond en krijgt ergens een baantje. Jaren verstrijken. De tooneelschrijver blijft dood voor de wereld, zijn vrouw veroudert en zijn zoon groeit op tot een jongeling, die op de Harvard-universiteit tooneel-aspiraties krijgt, een stuk schrijft en dan meent in één slag beroemd te zullen worden. Het stuk wordt echter een fiasco en de jongeman is radeloos. Dan krijgt hij bezoek van Eric Jans dit is de schuilnaam waaronder Forrester leeft die hem weet op te beuren, de fouten wijst en aanspoort een nieuw stuk te schrijven. Hij geeft daarbij raad en is bij de repeties aanwezig en als het stuk voor het voetlicht komt, wordt het een uitbundig succes. Men reept om den schrijver en deze is eerlijk genoeg om te vertellen wie hem ge holpen heeft. Maar Eric is nergens te vin den, "hij is er snel vandoor gegaan en staat op het punt van een reis te ondernemen als de jonge schrijver, vergezeld van zijn moeder, hem verrast. Het oog der liefde ziet scherp: moeder weet den zoon even weg te krijgen en van deze gelegenheid maakt zij gebruik om den weergevondene te laten vertellen, waar om hij zich niet bekend maakte. En dan ko men zij overeen, dat hij zal heengaan en haar later zijn adres zal geven, opdat zij hem kan opzoeken, maar de zoon mag nooit iets ver nemen van de ware reden van het verdwijnen zijns vaders Op vele punten is dit een aangrijpende film. We denken hier b.v. aan de scheeps ramp, grootsch van regie en schitterend in haar opnamen; de verachting van de een voudige redders bij de ontdekking van de misleiding; de omzwerving van den vader, die niet naar huis durft; de wijze waarop hij zijn zoon tooneellessen geeft zonder dat deze eenig vermoeden mag hebben, wie zijn leer meester is, enz. Op vaak waarlijk meester lijke wijze wordt een en ander weergegeven. Het bijprogramma geeft de gebruikelijke journaals, die het gebeuren in en buiten Nederland in beeld brengen; verder een aar dige teekenfilm, een klucht „De schijnmin- naar" en een grappig nummertje „De model boerderij", waarbij het meermalen komt tot een uitbundig lachen. CINEMA EN THEATER. In het Weekblad van deze week vindt men o.m. „Tooneelspelers onder daglicht"; de val van Pincoffs' portretten van Gusiav Frölich; Paul Huf, Eduard Verkade, Johan Elsensohn, foto's met bijschrift van de Ned. film „Op stap", van „Walzer an der Newa" en andere; over het jubileum van Albert van Dalsum met portret; het liedje „Illusie!" van Guus Betlem Jr. enz. £atldw Jmïh&ouw GEWIJZIGDE PRIMEERINGS- VOORWAARDEN STIEREN. De Rijksveeteeltconsulent, ir. L. de Vries, schrijft ons: Door de Prov. commissie tot verbetering van de rundveefokkerij in Noordholland zijn de voorwaarden waarop 2 jarige en oudere stieren kunnen worden geprimeerd, in haar laatste vergadering gewijzigd. Wij meenen, dat deze wijziging een belangrijke verbete ring is, waarom wij daaromtrent het een en ander meedeelen opdat de belanghebbenden in deze de georganiseerde fokkers, er kennis van kunnen nemen. Bij het ontwerpen van deze wijziging zat voorop hét streven te trachten het aanhouden van goede oudere stieren in Noordholland te bevorderen. Een ieder die iets met de Noordholl. rundveefokkerij op de hoogte is, weet dat in het aantal goedé oudere stieren een van de zwakke punten zit van de N.H rundveefokkerij. Voorheen waren voor de 2-jarige stieren op de Centrale Stierenkeuring te Alkmaar 15 premies van 50 beschikbaar, waaraan de voorwaarde was verbonden, dat zij tot na het dekseizoen (pl.m. 1 Aug.) in de provin cie ter dekking beschikbaar moesten blijven. Voor de 3-jar. en oudere stieren was voor de Centrale Stierenkeuring een totaal bedrag van 100 aan premies beschikbaar, terwijl van 3-jar. en oudere stieren de zgn. „keu ring op afstammelingen" kon worden aan gevraagd, waarvoor indien dit onderzoek gunstig uitviel eveneens een bedrag was uit getrokken. Hierin zijn de volgende wijzigingen ge bracht. De aanhoudingspremies uit te loven op de Centrale Stierenkeuring voor 2-jar stieren is teruggebracht tot 25, waaraan evenals voorheen de voorwaarde is verbon den, dat de stier tot na het dekseizoen in de provincie ter beschikking moet blijven. De eigenaars van twee-jar. stieren die naar Alk maar worden ontboden en géén premie be halen, krijgen 4 vergoeding voor transport kosten. Wordt een 2-jar. geprimeerde stier nog een jaar aangehouden en als 3-jar. op de voorkeuring aangeboden, zoo kan de pre mie met 50 verhoogd worden. De eigenaar van een 3-iar. stier kan vóór 1 Aug. van elk jaar „keuring op afstammelingen" aanvra gen, dit geldt zoowel de eerder geprimeerde stieren als niet-geprimeerde stieren. Deze stieren, waarvoor dus de keuring op afstam melingen wordt aangevraagd, moeten tot pl.m. 1 Aug. van het jaar van aanvraag van het onderzoek in de provincie ter beschikking blijven. Dit onderzoek heeft dan plaats in de daarop volgende stalperiode en betreft dan dus kalveren, drachtige pinken (kalfvaar- zen) en misschien enkele vaarzen. Valt dit onderzoek wat betreft de exterieur vererving gunstig uit, zoo kan een premie van maxi maal 50 worden uitgekeerd. Wordt een dergelijke stier op 3H-jar. leeftijd niet op geruimd zoo kan op 4-jar. leeftijd weder om vóór 1 Aug. een keuring op afstamme lingen worden aangevraagd de stier moet dan evenwel tot pl.m. 1 Aug. worden aangehouden. Is het resultaat van dit onder zoek eveneens gunstig, dus eene bevestiging van het vorige onderzoek, zoo kan wederom een premie van maximaal 50 worden uit gekeerd. Blijkt later dat de stier in productie vererving tevens gunstig heeft gewerkt, en is de stier nog aanwezig, zoo wordt nogmaals 50 uitgekeerd. Resumeerende kan dus de eigenaar van een: 2M-jar. stier op de Centrale Stierenkeu ring als 2-jar. geprimeerde stier een aan houdingspremie ontvangen van 25, 3J4-jar. stier na afloop van de keuring der afstammelingen en mits dit oordeel gunstig is, een premie ontvangen van 50 (voor deze premie kunnen dus zoowel reeds eerder geprimeerde stieren als niet-geprimeerde stieren in aanmerking komen) 414-jar. stier na afloop van de keuring op afstammelingen en mits het resultata van dit onderzoek gunstig is, een aanhoudings premie van 50 ontvangen; 5-jar. stier indien deze na het onderzoek wat betreft productievererving blijkt goed te hebben gefokt mits de stier alsdan nog aan wezig is 50 premie ontvangen. Maximaal kan dus een beste stier die blijkt goed te fokken zoowel wat betreft het exte rieur als de productie een totaal bedrag van 225 aan aanhoudingspremies behalen. Wij hopen, dat de Prov. commissie op deze wijze werkelijk het aanhouden van goede oudere stieren zal helpen bevorderen. In de huidige omstandigheden waarbij per bedrijf het aan tal aan te houden kalveren vrij krap is be perkt, moeten wij de kant op van een gerin ger aantal stieren, hetgeen de gemiddelde kwaliteit ten goede kan komen. Worden bo vendien de beste stieren wat langer aange houden en wordt hiervan wat ruimer ge bruik gemaakt, zoo komt dit zeker de Noord holl. rundveefokkerij ten goede. FOKKERSAMBITIE. De Rijksveeteeltconsu'.ent ir. L. de Vries, schrijft ons: In September van het vorig jaar is een com missie uit Lonneker (O.) in Noordholland ge weest in de hoop er een beste oudere stier te kunnen koopen. Deze commissie heeft eenige oudere stieren bekeken w.o. Hendrik 11902 S, geb. 12-3-'31, fokker Gebr. Ruijter te O.- Blokker en eigenaar W. Jimmink Hzn. e.a. te 't Zandt (N.H.), waarop de keus viel, maar die de eigenaar op dat moment niet wenschte te verkoopen. Een woord van lof mogen wij als indirect belanghebbende bij de Noord- hollandsche veefokkerij den heer Jimmink voor zijn besluit niet onthouden, omdat de kans groot was, dat het voor de N.H. fokkerij een nadeel was geweest, als deze stier naar elders was verhuisd Gezien het exterieur van de afstammelingen blijkt deze stier goed te fokken, de productie vererving moet nog wor den afgewacht. Toch heeft dit bezoek van genoemde com missie aan Noordholland nog gevolgen gehad en het is over die gevolgen waarover wij iets willen meedeelen. Het schijnt dat een of meer commissieleden in het Oosten onbewust pro paganda voor dezen stier hebben gemaakt, wat bleek toen eenige tijd terug op een Zater dagmiddag bij den heer Jimmink een vracht auto stopte waarop één beste schot (een dochter van de bekende Gron. stier Heridon) afkomstig uit Wapserveen (Zuid-Drenthe), om deze bij de stier Hendrik te laten dekken Het is een staaltje van fokkersambitie dat wij even in dit blad wilden vermelden. Aan deze Drentsche fokker kunnen vele Noordholl. fok kers een voorbeeld nemen. Fokkers zoo ern stig bezield met een vaste wil, die zich zoo veel moeite en kosten getroosten bereiken vast en zeker ondanks vele teleurstellingen in de fokkerij hun doel. Nu zijn er zeer zeker in Noordholland ook meerdere fokkers die zich eveneens moeite noch kosten ontzeggen, om koeien door beste stieren elders te laten dekken, ik behoef hier in de fokkerij ingewijden maar te herinneren aan enkele fokkers die koeien hebben laten dekken in Friesland, aan anderen die ter aan vulling van hun door ongemak geteisterde veestapel beste Friesche stamboekkoeien heb ben gekocht enz. Juist in dezen waarin velen bijna d. moed verliezen, is het goed voorbeelden als boven genoemd eens te vermelden. 0{ecMs<zoJkm V, ?P,1{LD<;C€!nber van het vorle« jaar is het dubbelschroefpassaglersschip Ora nia" van de Kon. Holl. Llyod, dat zich op de thuisreis van Amsterdam bevond in (lo VlOTTftn ^?nn T «J.. i ilD-evi in de haven van Lcixoos bij Oporto Portugal, na een aanvaring met ne Portugeesche s.s Loandra" gezonken. Uit cle desbetreffende berichten in blad herinnert men zich, dat de nia", die van Buenos Aires kwam 120 passagiers aan boord had miü scheeps werd getroffen en terstond veel in het ons ,Ora- en mid- water maakte. De gezagvoerder, de heer Maars, heeft dadelijk den steven ge wend en is de haven van Leixoes btn- nergoloopen. Dtiar is het schip gezon- ke Passagiers en bemanning te zamen 140 man Weven ongedeerd. De „Orania," gedreven door twee stel turbines, werd gebouwd in 1922 op ae werven van Workn.an, Clark en Co. te Belfast cn mat 9763 b. reg. ton. De lengte bedroeg 449.9 Eng. voet. De „Loanda" is een schip van 5910 ton. 's Nachts na het ongeval deelde de ge zagvoerder telefonisch aan zijn directie mode, dat de „Orania" bezig was ge weest het anker te steken, toen in de betrekkelijk kleine haven plotseling het Portugeesche schip kwam opzetten. Dit voer met vrij groote snelheid. Vermoede lijk heeft het geen seinen gegeven. Een loods was er blijkbaar niet aan boord. Met een hevigen slag voer dit vaartuig met den voorsteven tegen de „Orania" aan, ongeveer midscheeps. Er ont stond een groot gat, waardoor het water sr.el binnenstroomde. Van een ontplof fing van de ketels is niets gemerkt De gezagvoerder gaf dadelijk orders, de reddingssloepen, zoover dit mogelijk was, te strijken. Een aantal passagiers en leden der equipage hebben zich aldus i- veiligheid gebracht Volgens rapport van den kapitein was geen paniek aan boord en verliep de redding snel. Andere vaartuigen, die in de haven waren, kwamen terstond te hulp. De „Orania" helde steeds meer naar stuur boord oyer en veertig minuten na de aanvaring kwam het schip vrijwel op zijde te liggen. Er was een groote lading stukgoederen aan boord, bestemd voor Amsterdam. Betreffende deze ramp, waarover ons in de volgende dagen nog tal van nade re tijdingen bereikten en waarover naar wij indertijd hebben vermeld de Portugeesche pers in ietwat sensatio- neele termen berichtte heeft de Raad voor de Scheepvaart een onderzoek in gesteld. „De „Loanda" lag met ons te wach ten," vertelde de kapitein. „Toen wij voor anker lagen, kwam de „Loanda" naar binnen toe, fluitende voor 'n loods. Ondanks onze vvaarschuwingsseinen zet te de Portugees door. Toen hij in onze nabijheid kwam, schreeuwden wij hem toe, dat hij het anker moest laten vallen. Do „Loanda" sloeg toen achteruit, maar het was al te laat ,en hoewel hij beide ankers uitgooide, trof hij ons dwars mid scheeps." De president, prof. mr. Taverne: „Wa ren de waterdichte beschotten dicht?" De kapitein: „Die heb ik dadelijk na de aanvaring gesloten. Er zijn negen, dl* hydraulisch, en negen, die met de hand worden bediend. Het gat, dat was geslagen, kwam uit in de eetzaal en van daar verspreidde het water zich, doordat 't schip slagzij maakte, door de rest van het schip." Was u opi de brug, toen de aanva ring geschiedde? „Ja, met den loods. De aanvaring gaf 'n flinken schok. Het schip viel over s.b. zijde, toen kwam het terug en viel over b.b." De kapitein beschreef vervolgens de maatregelen, die hij, na de aanvaring, tot behoud van het schip heeft genomen en die er niet toe konden leiden, het schip van zijn plaats te krijgen, hoewel een sleepbootje assistentie verleende. Nadat een noodsein was gegeven, zijn eenige sloepen gestreken, waarmee een deel van de opvarenden naar den wal is getracht; zij konden langs de statietrap afdalen. Eenige Portugeesche passagiers wilden eerst ni*t van boord, maar ver der ging alle6 ordelijk. In verband met sommige berichten in de pers liet de voorziter voorlezing doen van eenige verklaringen van passagiers aan de scheepvaartinspectie, o.a. van den heer G. de Glercq, die verzekerden, dat van een paniek geen sprake is ge- wee t. De bemanning zorgde, zoolang er gedrang was, dat vrouwen en kinderen vóór gingen. Later, toen er reddingsge- Ie;,enheid genoeg bleek te zijn, behoefde dit niet meer. De sloepen werden met motorbootjes naar den wal gespleept. Alles verliep ordelijk en rustig, de be manning had Je leiding volkomen in handen. Uitspraken van de strafzitting van Vrijdag 15 Maart 1935. Overtredingen van de Motor en R ij w i e 1 w e tG. Z. tc Warmenhuizen, 2 boete of 2 dagen hechtenis. N. F. K. te Alkmaar, M. B. te Amsterdam, K. H. te Wognum, C. L. te Alkmaar, C. K. te Alk- maar, P. J. te Beemster ieder 3 boete of 3 dagen hechtenis. W. J. B. te Amsterdam, 2 X 3 oöete of 2 X 3 dagen hechtenis. C. B. te Nieuwe Niedorp, T. ae J. te Alkmaar, J W. te Alkmaar, ieder 4 boete of 4 dagen hechtenis. H. v. E te Alkmaar, P. K. te Oud karspel ieder 5 boete ot 5 dagen hechte nis. C. W. te Menaldum. J. W. R. te Den Haag, ieder 6 boete of 6 dagen hechtenis J. L. te Wieringerwaard, f 7.50 boete of 7 dagen hechtenis. W. A. te Bergen, 10 boete of 10 dagen hechtenis. J. B. te Alk maar, 10 en f 25 boete of 10 en 25 dagen hechtenis met ontzegging van de bevoegd heid motorrijtuigen te besturen gedurende 6 maanden. Overt redingen van de politie verordeningen: D. P. R. te 's-Gra- venhage, P. H. te Alkmaar, C. K. te Hoofd dorp, G. v. D. te Alkmaar, Tj. H. J. te Breda, J. B. te Rijswijk, J. H. te Alkmaar, ieder 2 boete of 2 dagen hechtenis. J. J. v. d. H. te Haarlem, 2 10 boete of 2 en 10 dagen hechtenis. J. J. v. d H. te Haar lem, 2 f 10 boete of 2 en 10 dagen hechtenis Overtredingen van art. 4 5 3 v a fl hetWetboek vanStrafrecht (dron kenschap): A. B. te Warmenhuizen, J. V. te Noordscharwoude, A, de R. te Rotterdam,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 14