DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Duitschland bewapent zich weer
I
Algemeene dienstplicht in Duitschland.
Dienstplicht in
Duitschland.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke re«»el meer f R
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v'b. HERMS. COSTER ZOON. Voordam C 9,
postgiro 37060. Telei. 3320, redactie 3330.
No. 65 P't uummei bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Maandag 18 Maart 1935
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
137e Jaargang
Sxtqelijkscfi
Opnieuw een ontijdige bekendmaking;
opnieuw een onrust-wekkende publicatie.
SPANNENDE DAGEN.
Buitenland
Een vredesleger van 480.000 man,
verdeeld in 12 legercorpsen.
Duitschland herbewapend. ^an het Duitsche Vülk.
Duitschland heeft Zaterdag
den algemeenen dienstplicht
ingevoerd.
Er zullen 36 divisies, onder
gebracht in 12 legercorpsen,
worden gevormd.
De vredessterkte van hetleger
zal 480 000 man bedragen,
hitier heeft een oproep tot
het Duitsche volk gelanceerd.
Wat vandaag de
aandacht trekt,»,
ALKMAARSCHE COURANT.
De overzichtschrijver heeft waar
achtig niet te klagen over gebrek
aan stof en vooral de laatste weken
heeft hij een keuze kunnen doen uit
een zeer uitgebreid menue van aller
lei gerechten, die helaas! alle
even onsmakelijk zijn, die alle met
een bittere saus zijn overgoten.
Wij herineren bij voorbeeld aan
de actie van Italië, zoogenaamd
tegen Abessenië, maar in werkelijk
heid gericht tegen een geheel ander
land. Want het herinneren aan de
mogelijkheid, zooveel millioen man
onder de wapenen te kunnen roepen,
mag heusch niet als een waarschu
wing aan het adres van Abessenië
alleen beschouwd worden, maar
moest veeleer een dreigement zijn
voor Zuid-Slavië, dat sinds
1918 niet bepaald tot de vrienden
van Italië behoort.
Wij herinneren voorts aan den
Griekschen opstand, die weliswaar
verloopen is en een volkomen neder
laag bracht aan Venizelos, maar die
toch verre van bevorderlijk was voor
de rust op den Balkan, en die zeer
zeker een bedreiging was van het
voortbestaan van het z.g. Balkan
pact.
Wij herinneren aan de nachtzit
ting der Fransche Kamer, die ein
digde met een overwinning voor de
regeering, en die tot resultaat had,
dat Frankrijk zijn militairen langer
laat dienen dan tot nog toe.
Wij herinneren aan Engeland, waar
men op het oogenblik een groote
actie voert, om leger en vloot, te
land, ter zee en in de lucht, zoo
spoedig mogelijk op volle kracht te
brengen, aan Rusland, dat meer en
meer aandacht schenkt aan West-
Europa, vanwaar h. i. het gevaar
dreigt
En nu komt dan als een donder
slag het schokkende bericht uit Ber
lijn; dat Duitschland den
algemeenen dienst
plicht in voert!
Even zullen wij hier de drie artikelen van
de nieuwe dienstplichtwet noemen, verder
verwijzende naar uitvoerige berichten over de
wet zelf:
1. Er wordt in Duitschland weer een alge-
meene dienstplicht ingevoerd;
2. Er zal een leger in vredestijd geformeerd
worden van 12 legercorpsen, elk van drie
divisies en elk sterk 40.000 man;
3. De minister van oorlog heeft de ver
antwoordelijkheid om te zorgen, dat
deze troepenmacht onmiddellijk onder de
wapenen zal worden geroepen.
Ziedaar de wet!
Wat beteekent dat allemaal? In de eerste
plaats natuurlijk, dat er binnenkort, waar
schijnlijk binnen zeer afzienbaren tijd, een
leger in Duitschland is van 480 000 man
Want het derde artikel der wet zegt toch
duidelijk, dat de minister van oorlog er voor
moet zorgen, dat deze troepenmacht direct
onder de wapenen zal worden geroepen.
Het beteekent dus, dat sinds het Verdrag
van Versailles, sinds het einde van den
wereldoorlog dus, het Duitsche leger bijna
vervijfvoudigd wordt.
Maar dat is natuurlijk slechts een begin
Want de nieuwe wet beteekent natuurlijk,
dat elk jaar een nieuw contingent rekruten
zal worden opgeroepen, zoodat Duitschland
het militaire land bij uitnemendheid!
binnen zeer korten tijd een zeer groote troe
penmacht op de been kan krijgen. Een
vredesleger van 480.000 man beteekent in
oorlogstijd een veelvoud van dat getal. Hei
beteekent, dat elk jaar een klein half mil
lioen Duitschers afgericht zullen worden. En
afgericht worden ze, zeer behoorlijk zelfs!
En zoo zijn wij dus langzamerhand weer
genaderd tot «wt oudere geschiedenis, al is
deze ook van de 20ste eeuw; vrede-wenschen-
de landen met zeer sterke troepenmachten,
gewapende vrede dus!
Wij zullen op 't oogenblik maar niet ver
der uitweiden, dat een gewapende vrede mis
schien wel vergeleken kan worden met een
vat buskruit, versierd met brandende kaar
sen
Intusschen heeft Hitier met deze wet een
nieuwe zet op het politieke schaakbord ge
daan, die wellicht verband houdt met den
zet der Engelsche regeering. In elk geval
zien wij veel overeenkomst. Men herinnere
zich;
Toen eindelijk op verlangen van Ber
lijn Engeland besloot, om Sir John Simori
naar Duitschland te zenden, verscheen hei
Engelsche Witboek. Zeer ontijdig, zei men
overal; zeer ontactisch, meende men in an
dere landen.
Natuurlijk was de publicatie van dat Wit
boek verre van prettig voor Duitschland en
Hitier werd ziek, kon Simon niet ont
vangen.
Engeland geloofde niet aan deze ziekte;
Hitier zelf ook niet. En als tegenzet maakte
Hitier bekend, dat de Duitsche luchtvloot
bestond. Niemand twijfelde daar aan, ieder
een wist dat wel, maar de officieele bekente
nis was nog niet gedaan. Enfin, de heeren
waren quitte.
Sir Simon zou nu toch naar Berlijn gaan
Voor den tweeden keer was de datum vastge
steld. En Hitier deed weer een zet: de
publicatie van de nieuwe legerwet.
Waarschijnlijk zal nu het bezoek van
Simon weer uitgesteld worden; blijkbaar
wenscht men dat in Duitschland. Of wil
Hitier demonstreeren, dat elk bezoek, elke
bespreking hem koud Irat? Het lijkt er veel
op-
Maar als dat zoo is, kunnen wij nog meer
spannende momenten verwachten. Want met
deze daad, die zeer zeker nog ontactischer is
dan de publicatie van het Engelsche Wit
boek, heeft Hitier bewezen, dat vredelievende
politiek hem op het oogenblik niet welgeval
lig is. Hij heeft zich blijkbaar niet willen
storen aan anderen, heeft zijp eigen weg
willen volgen.
Welke gevolgen deze daad kan hebben,
weten wij niet. Maar de algemeene toestand
is er niet op verbeterd.
Wellicht, dat men eenigszins een kijk op de
zaak krijgt, als men de berichten leest uit de
verschillende Europeesche hoofdsteden, be
richten, die ongeveer weergeven, hoe de di
verse regeeringen den Duitschen zet voorloo-
pig zullen beschouwen.
Zaterdagmiddag laat heeft de
Duitsche rijksminister aan de bui-
tcnlandsche journalisten de verras
sende mededeeling gedaan, dat in
een spoedzitting der Duitsche re
geering besloten was, een nieuwe
wet af te kondigen., waarbij Duitsch
land de beschikking zou krijgen
over een vredesleger van 480.000
man.
Deze wet op den dienstplicht zou
als volgt luiden;
Art. 1. De dienst in de weer
macht geschiedt op grondsiag van
den algemeenen dienstplicht;
art. 2 Het Duitsche vredesleger,
met inbegrip van de daarin opge
nomen nolitietroepen, woidt inge
deeld in 12 corpsen, elk van 3 divi
sies;
ait. 3. De aanvullende wetten
over de regeling van den algemee
nen dienstplicht zullen door den
rijksweerminister bij het rijksminis
terie worden ingediend.
Minister Göbbels heeft daarna als toe
lichting op die wet, tevens mededeeling ge
daan van den oproep, die de ïegeering tot
het volk zou richten, van welken oproep wij
het volgende vernemen;
Toen het Duitsche volk in November 1918
de wapens neerlegde, geloofde het aan een
groot en nieuw Duitschland een dienst te
kunnen bewijzen.
De millioenen leden van ons volk, die zelf
in den waanzinnigen oorlog het zwaarst
geleden hadden, grepen met vol vertrouwen
naar het denkbeeld van een nieuwe regeling
der onderlinge betrekkingen, die door de af
schaffing van de geheime diplomatie eener-
zijds, en van de verschrikkingen des oorlogs
anderzijds veredeld zouden worden.
Geen volk heeft den c'aaiop gestichten
Volkenbond met grooter vertrouwen tege
moet gezien dan het Duitsche. vooral omdat
er nu een instrument was, dat op de bepa
lingen van het verdrag van Versailles toe
zicht zou houden en voor de naleving zou
zorgen van de verplichtingen die de andere
volken én door het verdrag en door hun
opneming in den bond op zich hadden ge
nomen.
Het Duitsche volk was overtuigd, dat door
de vervulling van de bepalingen nopens de
ontwapening, die voorgeschreven waren in
het verdrag van Versailles het begin van een
internationale ontwapening zou zijn.
Want alleen door een dergelijke twee
zijdige vervulling van deze taak, die het
verdrag gesteld had, kon de mcreele en \er-
standelijke rechtvaardiging liggen van een
eisch, die, eenzijdig opgelegd en uitgevoerd,
zou moeten leiden tot een eeuwige discrimi
natie en daarmee minderwaardigheidsver-
klaring van een gioote natie.
Hierdoor echter kon een dergelijk vredes
verdrag nooit voorwaarde zijn voor een
waarachtige innerlijke vei zoening der volken
en een daardoor verworven wereldvrede,
doch slechts voor het ontstaan van een
steeds weerkeer enden haat.
Duitschland is de verplichtingen tot ont
wapening volgens de vaststelling van de in
tergeallieerde commissie van controle nage
komen.
Na deze nakoming van een verdrag, dat
in de geschiedenis zonder voorbeeld is, had
het Duitsche volk het recht de vervulling
van de aangegane verplichtingen ook van
den anderen kant te verwachten. Want:
le. Duitschland had zichzelf ontwapend.
2e. In het vredesverdrag was uitdrukkelijk
geëischt, dat Duitschland ontwapend moest
worden om daarmee die voorwaarde te
scheppen voor een algemeene ontwapening,
d.w.z. daarmee was gezegd, dat alleen in
Duitschlar-ds wapening het motief lag voor
de wapening der andere landen.
3e. Het Duitsche volk was toentertijd ver
vuld van een gezindheid welke zondier cenig
voorbehoud overeenstemde met de pacifisti-
sche-democratische idealen van den Volken
bond en zijn stichters.
Terwijl echter Duitschland zijn verplich
tingen vervuld had, bleef de nakoming van
de verplichtingen van de andere zijde uit.
Het was niet voldoende, dat eike ontwape
ning, die ook maar eenigszins met de vet-
nietiging van de Duitsche wapening over
eenkwam uitbleef; neen, er trad zelfs geen
stilstand in de wapeningen in! Integendeel,
het werd ten slotte de wapening van een
heele rij van staten. Wat in den oorlog aan
nieuwe vernielingswerktuigen uitgevonden
was kreeg nu in den vrede in een stelselma-
tigen, wetenschappelijken arbeid zijn vol
tooiing. Op het gebied van de vervaardi
ging van machtige pantseringen te land,
als van nieuwe gevechts- en bombardeertoe
stellen geschiedden onophoudelijk afschuwe
lijke verbeteringen. Er werden nieuwe, reus
achtige kanonnen gemaakt, nieuwe ontplof-
fings- brand- en gasbommen ontwikkeld.
De wreld weerklonk sindsdien weer van
oorlogsgeroep, alsof er nooit een wereld-
Du
oorlog was geweest en een verdrag van Ver
sailles was gesloten.
Temidden van deze sterk gewapende en
zich steeds meer van de modernste gemotori
seerde kraenten bedienende oorlogsstaten
was Duitschland in machtsopzicht een lucht
ledig, aan elk dreigement en e'ke bedreiging
van elk op zichzélf weerloos overgeleverd.
Het was daarom begrijpelijk, dat Duitsch
land luide op de vervuiling van de belofte
tot ontwapening van de andere staten begon
aan te dringen Wan' dit :s duidelijk:
Een honderdjarige vrede zou de wereld
niet alleen kunnen dragen, hij zou haar tot
oumetelijken zegen strekken; een honderd
jarige verscheurdheid in overwinnaars en
overwonnenen kan zij echter niet dragen.
Het besei van de moreele rechtvaardig
heia en noodzakelijkheid an een internatio
nale ontwapening leefde echte» niet aileen in
Duitschland maar ook in vele andere volken
Uit den drang dezer krachten ontstonden de
pogingen om langs den weg van conferen
ties een vermindering van wapening te ver
krijgen en daarmee een internationaTe alge
meene overeenstemming op lager niveau.
Zoo ontstonden de eerste voorstellen voor
internationale ontwapeningsovereen komsten,
waarvan wij het p'an MacDonald als het be
langrijkste in onze herinnering bewaard
hebben.
Duitschland was bereid dit plan te aan
vaarden en tot grondslag van overeenkom
sten te maken. Het leed schipbreuk op de af
wijzing van andere staten en werd tenslotte
prijsgegeven. Daar ondei deze omstandig
heden de gelijkgeiechtigdheid nie. werd ver
wezenlijkt, zag de nieuwe Duitsche rijksre-
geering zich niet langer in staat aan zulke
conferenties deel te nemen of tot den Volken
bond te blijven behooren.
Intusschen bleef de Duitsche regeering be
reid voorstellen aan andere staten te doen.
Zij nam daarbij het standpunt in. dat het
scheppen van legers van korten diensttijd, on
geschikt is voor aanvalsdoe'.einden en daar
om voor de vreedzame verdediging is aan te
bevelen. Zij was daarom bereid de rijksweer
met langen diensttijd «'Olgens den wensch der
andere staten te veranderen in een leger met
korten diensttijd. Haar voorstellen waren
practisch en uitvoerbaar Hun verwerping,
zoowel a's de definitieve verwerping van de
op dezelfde grondslagen berustende Italiaan-
sche en Engelsche ontwerpen leidden echter
tot de gevolgtrekking, dat de neiging tot een
redelijke nakoming van de ontwapenings-
voorw-arden aan den anoeren kant niet meer
bestond.
Onder die omstandigheden zag de Duit
sche regeering zich verplicht uit zichzelf de
noodigè maatregelen te treffen, welke een
einde zouden waarborgen van den even on-
waardigen als ten slotte dreigenden toestand
van onmachtige weerloosheid van een groot
volk en rijk.
Zij ging daarbij uit van dezelfde over
wegingen, waaraan Baldwin in zijn laatste
rede zoo'n groote uitdrukking gaf:
„Een iand dat niet bereid is, de noodige
voorzorgsmaatregelen te treffen tot zijn eigen
verdediging, zal nooit op deze wereld over
macht beschikken, zoomin moreele als mate-
rieele macht''.
De regeering van het huidige Duitsche rijk
wenscht echter slechts een enkele moreele en
materieele macht, de macht om voor het 'ijk
en daarmee voor heel Europa den vrede te
kunnen waarborgen.
Zij heeft daarom ook verder gedaan wat
in haar macht stond en tot bevordering van
den vrede dienen kan:
le. heeft zij al haar buurstaten reeds lang
geleden het sluiten van niet-aanvalsverdra-
gen voorgesteld;
2e. heeft zij met haar Oostelijken buur
staat een regeling gezocht en gevonden, die
dank zij het groote, tegemoetkomende be
grip, naar zij hoopt, voor altijd de dreigen
de atmosfeer, die zij aangetroffen had toen
zij aan de macht kwam, heeft gezuiverd en
zal leiden tot een blijvende verzoening en
vriendschap van beide volken;
3e. heeft zij ten slotte Frankrijk de plech
tige verzekering gegeven, dat Duitschland na
de geslaagde oplossing van de Saarkwestie
geen territoriale eischen meer aan Frankrijk
zou stellen of opwerpen
De Duitsche regeering moet echter tot
Duitschland voert den algemeenen
dienstplicht in (Dag. Overzicht),
Felle kerkstrijd in Duitschland; dui
zenden predikanten werd belet hun wo
ningen te verlaten (Buitenland).
Iersch fascisme roert zich; actie's te
gen de regeeringspersonen (Buitenland).
Helden-herdenkingsdag te Berlijn
(Buitenland).
Arbeider te Kortenhoef door omval
lende heistelling getroffen en gedood
(Binnenland).
Brand verwoest stoomspinnerij te Vee-
nendaal (Binnenland).
Oude man gedood te Moergestel (Bin
nenland).
Staking in de bouwvakken te Apel
doorn gaat niet door (Binnenland).
Ajax en D.W.S. afdeelings-kampioen;
H.B.S. moet degradatie-wedstrijden spe
len; Alcmaria in veiligheid; Volewijckers
kampioen derde klasse A; Succes kam
pioen vierde klasse A (Sport en wed
strijden).
Ernstige aanrijding hoek Paternoster
straat—Kanaalkade (Stad).
Onze stadgenoot, de heer H. de Jong,
40 jaar boekhouder bij de Gem. Licht-
bedrijven (Stad).
Onze reis-redacteur bespreekt het
executie-verbod (Artikelen).
(Zie verder erentneel laatste
berichten).
ZIJ, DIE ZICH MEI
1 APRIL A.S. VOOR
MINSTENS 3 MAAN-1
DEN OP DIT BLAD
ABONNEEREN.ON1-
VANGEN DE TOT
DIEN DA 1UM VER
SCHIJNENDE NUM
MERS FRANCO
EN GRATIS,
DS DIRECTIE.
haar leedwezen zien, dat sinds maanden een
steeds grooter worden wapening in de we
reld gaande is. Zij ziet in de schepping van
een sowjet-leger van 101 divisies, d.w.z.
960,000 man vredessterkte, een element,
waaraan bii de opstelling van het verdrag
van Versailles r.iet gedacht kon worden.
Zij ziet in de forceering van dergelijke
maatregelen in de andere staten verdere be
wijzen van de afwijzing van het ontwape
ningsdenkbeeld, dat indertijd geproclameerd
is.
Het is verre van de Duitsche regeering
tegen welken staat ook een verwijt te willen
richten Maar zij moet thans constateeren,
dat door de invoering van den tweejarigen
diensttijd in Frankrijk de ideëele grondslagen
voor het scheppen van legers van een korten
diensttijd opgegeven zijn.
De Duitsche regeering beschouwt het on
der deze omstandigheden als een onmogelijk
heid de noodzakelijke maatregelen voor de
veiligheid des rijks nog langer uit te stellen.
Als zij daarom thans gevolg geeft aan den
wensch, 28 November 1934 in een rede van
den Engelschen minister Baldwin uitgespro
ken, naar opheldering nopens de Duitsche
bedoelingen, dan geschiedt zulks:
le. om hei Duitsche volk de overtuiging
en de andere staten de kennis bij te brengen,
dat het behoeden van de eer en de veiligheid
van het Duitsche vol!» van nu af weer aan de
eigen kracht van de Duitsche natie wordt
toevertrouwd;
2e. echter tevens om aoor het vaststellen
van den omvang van de Duitsche maatrege
len de krach* te ontnemen aan elke bewering,
die het Duitsche volk het streven naar een
positie van militaire hegemonie in Europa in
de schoenen zou w'llen schuiven.
Wat de Duitsche regeering als behoedster
van de eer en de betangen van de Duitsche
natie wenscht is de mate van die machts
middelen te waarborgen, die niet alleen voor
het behoud van de integriteit van het Duit
sche rijk maar ook voor de internationale
eerbiediging en waardeering van Duitsch
land als een van de mefleborgen van den
algemeenen vrede vereischt is
Want op dit oogenblik hernieuwt de
Duitsche re-eering tegenover het Dui'sche
volk en de heele wereld de verzekering van
haar besluit, nooit verdei te gaan dan het
behoeden van de Duitsche eer en de vrijheid
des rijks en met name in de nationale Duit-
