JSwnettiand
Professor Dr. Otto Lanz. t
Beroemd chirurg is heengegaan
Gisteravond is te Amsterdam
plotseling overleden, professor dr.
Otto Lanz, hoogleeraar in de heel-
kunde aan de Gemeente-Universi
teit te Amsterdam. Hij bereikte den
leeftijd van 69 jaar. Gister heeft
hij nog op gewone wijze zijn werk
zaamheden in de Boerhaave Kliniek
verricht. De hoogleeraar overleed te
zijnen huize.
Sinds de oprichting in 1909 is professor
Lanz als chirurg aan de Boerhaave Kliniek
verbonden geweest, in welke functie hij
groote vermaardheid tot ver over de grenzen
heeft verworven
Zijn levensloop.
Otto Lanz is Zwitser van geboorte. Hij
aanschouwde den 14den October 1865 te Stef-
fisberg in het kanton Bern het levenslicht.
Zijn vader oefende daar de dokterspractijk
uit. Toen de jonge Otto de lagere schooj
achter den rug had, werd besloten, dat hij
eva:eens voor geneesheer zou gaan stu-
deeren. Eerst bezocht hij het gymnasium te
Bern, waarna hij met zijn medische studie
Begon. Hij studeerde achtereenvolgens aan
de universiteiten te Genève, Bern, Bazel,
Leipzig en München en promoveerde in
1889 tot medicinae doctor. In 1888 was hij
assistent bij Lichtheim te Bern en van 1890—
1892 bij Kocher. Gedurende 1893 maakte hij
een studiereis naar Berlijn, Napels en Lon
den en het volgende jaar vestigde hij zich te
Bern als practiseerend geneesheer en docent
in de heelkunde aan de Universiteit aldaar.
De universiteit van Keulen verleende hem
den titel Honoris Causa. Te Bern stichtte dr
•Lanz de Roode Kruis Kliniek Lindenhof,
waarvan hij directeur werd.
In 1902 werd hij geroepen tot de vervul
ling van den leerstoel in de heelkunde aan de
Gemeente Universiteit te Amsterdam en den
19en Februari van dat jaar aanvaardde hij
het hoogleeraarsambt met een redevoering,
getiteld: „Die praventive Chirurgie". Hij
wijdde zich aan de studie van verschillende
chirurgische onderwerpen als: de leer der
gezwellen, de Basedowsche ziekte, de wond-
behandeling enz. Hij heeft zich vooral be
kend gemaakt door zijn onderzoekingen
over de „Appendicitis" (blinde-darm-ontste-
king) en de operatieve behandeling daarvan.
Een groot gedeelte zijner wetenschappelijke
geschriften is verspreid in verschillende,
meest buitenlandsche, periodieken. Afzonder
lijk gaf hij o.a. in druk: „Die Kehlkopfextir-
pationen an der Chirurgischen Klinik in
Bern" (1892), „Zu der Schilddrüsenfrage"
(1894), „Die praventicve Chirurgie" (1902),
„Die pathologisch Anatomische Grondlagen
der Appendicitis" (1903), „Het streven naar
volmaakte asepsis" (1904), „De indicatie der
operatieve behandeling der appendicitis" (met
B. J. Kouwer en A. L. Sitson, 19C7).
Prof. Lanz wijdde zich naast zijn weten-
schappelijken arbeid aan de kunst en ook aan
de sport. Hij was een der bekendste kunst
verzamelaars hier te lande, vooral op het ge
bied van schilderijen en oude meubelen,
waarvan hij kostbare collecties bezat. Hij
was een groot bewonderaar van het tooneel,
dat in hem een warm vriend verliest.
Als Alpinist, aan welke sport hij als Zwit
ser zijn hart ophaalde, deed hij eveneens van
zich spreken.
Onder zijn patiënten was hij zeer gezien,
men kan wel zeggen bemind, om de harte
lijke toewijding, waarmeae hij zijn taak ver
vulde. De studenten verliezen in hem een
leermeester, die slechts moeilijk zal Lijn te
vervangen.
DE HEER STOETE BIJ ZIJN
PROEFNEMINGEN GEWOND.
Gistermorgen werd door den uitvinder
van de mechanische zeilpropeller, den heer
C J. Stoete te Zandvoort, een laatste proef
neming met den meetwagen genomen. De
heer Stoete bevond zich op den Zeeweg en
reed met ongeveer 90 kilometer snelheid
riotseling ontdekte hij een steen op den
weg. Met zijn voorwiel kon hij den steen ont
wijken, doch zijn achterwiel kwam in aan
raking met den steen, met het gevolg, dat dit
wiel van den wagen vloog, waardoor deze
over den kop sloeg en de heer Stoete een
salvo door de lucht maakte en op den straat
weg werd neergesmakt. Hevig bloedend aan
het hoofd en de handen werd de heer Stoete,
na verbonden te zijn, naar huis gebracht. Zijn
toestand is op het oogenbiik redelijk wel. Hij
deelde gistermiddag mede, dat hij zich door
het ongeluk niet zal laten ontmoedigen om
verdere proefnemingen te nemen.
WERKLOOZENZORG VANWEGE
DE KERKEN.
Kampen op de Veluwe en elders.
Decentrale voor werkloozenzorg vanwege
den Ned Raad van Kerken, voorzitter de
heer J. Schippers, zal werkkampen voor
jeugdige werkloozen oprichten. Op 1 Mei
hoopt men het eerste kamp, dat ergens op
de Veluwe zal worden gevestigd, te openen,
de overige kampen komen in andere streken
van het land. Voor de uitvoering van
plan is een bedrag van 30.000 noodig.
De regeering betaalt uit 's rijks kas
gulden per week voor eiken tewerkgestelde
jongeman. Maar dit bedrag is ontoereikend,
en daarom moet uit particuliere bijdragen
een rijksdaalder per week gevonden wordei
voor eiken tewerkgestelde. Op 27 April 7->
men overal in ons land collecteeren, om
benoodigde bedrag bijeen te krijgen.
het
vijl:
za
het
STAKING TE LEIDEN GEEINDIOD
De moeilijkheden bij den bouw van 80
woningen aan de Zeemanslaan te Leiden
zijn opgelost. Bij de onderhandelingen is
volkomen overeenstemming bereikt tusschen
den werkgever en de bouwvakarbeiders, zoo
dat het werk is hervat.
Kantongerecht te Alkmaar.
LOTERIJOVERTREDERS
VEROORDEELD.
In afwijking met het requisitoir van
den ambtenaar en de conclusie van de
verdedigers, achtte de Kantonrechter de
loterijwetovertreding strafbaar en ver
oordeelde de heeren J. H. Schenk, Corn
Th. Schmalz en Jos. de Moei, allen te
Schagen, en de heeren V. Keijsper, A
Bruyn en H. Lind te Alkmaar, ieder tot
1 boete of 1 dag hechtenis.
Waar natuurlijk deze principieele
kwestie wel in hoogste instantie zal
moeten worden uitgevochten, is 't noo
dig dat de veroordeelden tegen dit von
nis appèl aanteekenen. Misschien zal de
ambtenaar, die ontslag van rechtsver
volging subs. vrijspraak vroeg, dan niet
in hooger beroep gaan en kan dan bij
een veroordeeling van hooger aanleg,
geen hooger straf worden opgelegd.
(De uitspraak zelf hebben wij reeds
in ons nummer van gister opgenomen.
Red. Alkm. Crt.)
HET LOTERIJSPEL GAAT
WEER BEGINNEN I
Evenals in Alkmaar en Schagen wa
ren te Warmenhuizen de handeldrijven
de middenstanders en winkeliers in
actie gekomen en hadden een winkel
week georganiseerd met een daaraan
verbonden extra attractie, bestaande uit
een wedstrijd, waarbij de inwoners van
Warmenhuizen en omtrek, daartoe door
advertenties en strooibiljetten uitge-
noodigd, op een hen verstrekt formulier
moesten invullen, dat men in Noord-
Holland of Warmenhuizen het voordee-
ligst kocht. De deelnemers aan dit
vraag- en antwoordspelletje, die dit bil
jet hadden ingezonden aan het Comité
van Actie, gevormd uit leden van Hanze
of Middenstandsvereeniging, zonden
deze prijsvraag in, ontvingen bonnen,
waarop bij de aangesloten winkelzaken
voor een zeker bedrag moest worden be
steed, waarna zij gerechtigd waren om
mede te dingen naar een aantal prijzen,
voor dit doel beschikbaar gesteld.
De toewijzing van deze prijzen zou ge
schieden door geheel buiten de Vereeni-
ging staande personen, aangewezen
door den plaatselijken voorzitter der
Hanze-afdeeling de heer Willem Bakker,
aldaar.
Beschikbaar stelden zich op verzoek
de heeren F. K. J. Bots en J. C. D. Koster
agenten in meel te Alkmaar. Deze hee
ren zouden in een daartoe aangewezen
café, de prijzen, die al vooraf door het
comité waren uitgezocht, aan de gega-
dif den verdeelen.
De burgemeester van Warmenhuizen
e Lter, die niet overtuigd was dat deze
urijzenwedstrijd niet was een strafbare
poging om de desbetreffende artikelen
det Loterijwet te ontduiken was zoo
vrij, mede door middel van de pelitie,
rijksveldw. Leegwater en gem -veld
wachter Brandsen te waarschuwen,
doch de voorzitter, die zich in verbin
ding had gesteld met het hoofdbestuur
van de Hanze, verklaarde van dit be
stuur de verzekering te Lebben gekre
gen, dat 'n dergelijke methode niet viel
onder de bepalingen der loterijwet en
dus niet strafbaar was.
Besloten werd derhalve deze waar
schuwingen te negeeren en zou op den
aangegeven datum de toewijzing der
prijzen plaats hebben. De inzendingen
waren opgezameld in een groote wasch-
teil en de heeren uit Alkmaar, daartoe
uitgenoodigd, waren present hun taak
te aanvaarden.
Het bestuur en de commissie, alsme
de een groot aantal in blijde ve.-wachti-
ging verkeerende inzenders waren pre
sent en vulden het café tot de uiterste
hoeken.
Doch ook de twee veldwachters waren
niet thuis gebleven en traden, toen zij
bemerkten dat de aangekondigde prijs-
uitdeeling zou doorgaan en de heer
Bakker, na herhaalde waarschuwing,
verklaarde: „we gaan onzen gang", meer
positief op om de uitdeeling te beletten.
Natuurlijk viel dit optreden van de
bevoegde macht niet in den smaak van
de aanwezigen die zich niet ingenomen
toonden over de stoornis van een prettig
en voordeelig avondje, zoodat al spoedig
afkeurende uitingen en zelfs 'n minach
tend gefluit werd gehoord. Waar ech-
tei de politie op haar stuk bleef staan
en biijken gaf van tot meerdere activi
teit te zullen overgaan, was he* bestuur
verplicht de afwerking van het pro-
grarpma te staken en werd door den
voorzitter Bakker aan het ontstemde
publiek medegedeeld dat de zaak heden
11iet door ging, maar meni* a.s. Maandag
de prijsuitdeeling zou voortzetten, na
gehouden beraadslaging. Maar intus
schen trad de politie in contact met den
ambtenaar met het resultaat dat de
prijzen in beslag werden genomen en
tegen de comitéleden Bakker, H. Kauvv
manufacturier en de boekdrukker J.
Kok, procesverbaal werd opgemaakt.
Ook de bestuursleden van den winkel-
reclameweek zateh evenwel niet stil,
hielden voeling met hun organisatie,
zoodat zelfs het 2e kamerlid Stumpel,
de bekende Hanze-spreker, daarover op
audiëntie ging bij den minister van
justitie.
Voorts brachten de heeren uit War
menhuizen een bezoek aan den ambte
naar mr. Brueys Tack, die verklaarde
bereid te zijn de zaak alsnog te schikken
en het schikkingsbedrag stelde op J 5
ten opzichte van de heeren Kauw en Kok
doch met betrekking tot den heer Bak
ker, die hij beschouwde als Stuwende
kracht van de oppositie en wien hij dus
verdacht van tegenwerking, bepaalde
de ambtenaar dit bedrag op niet minder
dan 250.
Op deze voorstellen werd niet inge
gaan en het resultaat was heden de
heeren Bakker, Kauw en Kok als ver
dachten voor den Kantonrechter ver
schenen.
Als getuigen waren gedagvaard de
veldwachters Leegwater en Brandsen
en de heeren Bots en Koster.
Van de zijde van den verdediger, mr.
Smal, werden als getuigen h décharge
nog voorgebracht de heeren Koedijker
en Denij6 die als belangstellenden den
emotievollen prijsaanwijzing hadden
bijgewoond.
In den loop van het proces bleek nog
dat de ontevredenheid over den misluk
ten winkelreclame ook nog aanleiding
had gegeven tot het lanceeren van een
scherp gesteld ingezonden stuk in een
der bladen.
Door den heer Bakker werd ontkend
dat hij deel zou hebben uitgemaakt van
de commissie, wat in strijd was met zijn
verklaringen tegenover rijksveldwach
ter Leegwater in zijn procesverbaal
vastgelegd.
De heeren Leegwater en Brandsen
deelden voorts nog mede, dat zij door de
onwelwillende houding van het teleur
gestelde publiek 'n zeer onaangenamen
avond in het café hadden meegemaakt.
De rijksveldwachter echter, te voren
bemerkende dat er iets broeide, had
vooraf de echtgenoot van den caféhou
der gewaarschuwd op haar qul vive te
zijn.
Waar de heer W. Bakker bleef ontken
nen 'n bepaald werkzaam aandeel in
deze loterij-geschiedenis te hebben ge
nomen, werden de materieels feiten
door de beide andere heeren toegegeven,
met dien veistande echter, dat,ook zij,
overtuigd waren geeo^trafbaar feit te
hebben begaan.
Voorts verklaarde de ambtenaar betreffen
de deze loterijzaak op een geheel ander stand
punt te staan, dan in de zaken, de vorige
week behandeld.
In dit geval achtte de ambtenaar, uitvoe
rig nagaande het gevolgde systeem, in casu
de meest zuivere overtreding der loterijwet
aanwezig. Zonder twijfel wilde de ambte
naar lof brengen aan den Middenstand van
Warmenhuizen om te trachten in deze depres
sie wat meer het zakenleven op te wekken,
doch de manier waarop kon de ambtenaar
niet apprecieeren.
De regeering heeft de ambtenaren aange-
spoord tegen dergelijke loterij-overtredingen
met de meest mogelijke gestrengheid op te tre
den.
De heer Bakker had voortdurend getracht
zich te verschuilen achter het hoofdbestuur
der Hanze, maar hij is nimmer royaal met
zijn correspondentie voor den dag gekomen.
De papieren, die daarop betrekking hadden
werden nooit getoond.
Men had na de tijdig gedane waarschu
wingen ruimschoots den tijd gehad er mee op
te houden.
Dat het zoo onbevredigend is geloojjen,
achtte de ambtenaar de schuld van
den heer Bakker. Op alles wat er
met zijn eigenwijze gezicht. Op alles wat er
werd gezegd had hij slechts één antwoord:
heb er niks mee te maken, ik ga er mee
door! Aan het slot van zijn requisitoir rele
veerde de ambtenaar nog eens de sympathie-
ce rol die de heer v. Dissel had gespeeld en
eindigde met te requireeren tegen de goed
gezinde heeren Kauw en Kok ieder 5 boete
of 5 dagen hechtenis en tegen Bakker 250
boete of 100 dagen hechtenis.
De bedoeling van de attractie was niet om
de loterijwet te overtreden, maar om het za
kenleven op te wekken in het slapende War
menhuizen. En daartoe had men het middel
te baat genomen om attracties te geven, die
naar men meende, geen overtreding inhiel
den. Aan het ministerie wist men feitelijk
zelf niet wat al dan niet strafbaar was. Zoo
had men een lange waschlijst van attracties
ter eoordeeling aan den minister gezonden
en wanneer men dacht buiten de strafwet te
blijven, stonden er weer ambtenaren op om
een vervolging in te stellen.
Het was duidelijk dat in dit geval geen
winstbejag op den voorgrond stond, aoch
een poging om op geoorloofde wijze de za
ken weer wat te doen floreeren. Pleiter ver
meende, dat de considerans van de loterij
wet het tegengaan van deze pogingen niet
oeoogde.
Hier werd niet de speelzucht, doch het al
gemeen belang van Warmenhuizen bevor
derd.
Pleiter ontkende ook. dat de heer Bakker
in deze aangelegenheid een actief aandeel had
genomen. Met het vragen van adviezen had
hij geijverd voor Warmenhuizens Midden
standsbelang. Had men gewaarschuwd vóór
de zaak in dit gevorderd stadium was geko
men, dan waren men de verkwikkelijke too-
neeltjes achterwege geblevfn.
Pleiter ontkende voorts, dat de methode
nu gevolgd in strijd zou zijn met de loterij
wet en toonde aan ambtenaar en kantonrech
ter een knipsel uit een blad, waarin afgebeelc
een wedstrijd in bet herkennen van sterren
zoo belachtelijk eenvoudig, dat ieder daarin
met succes mee kon doen.
Daarin werden prijzen van 1500 uitge
loofd en dit spel was al sinds twee jaar aan
den gang, zonder dat men over een vervol
ging heeft gedacht.
Zei
_elfs de vrouw van pleiter had meege
daan, doch hield op toen ze bemerkte, dat
onder de voorw. 10 aan artikelen, die men
moest koopen om mee te kunnen dingen naar
die hooge prijzen, zich een voorwerp bevond
berekend op 1.50, waarin nog een prijs-
briefje van de Bijenkorf, behelzende dat het
maar 80 cent kostte. Zij betaalde hier dus
maar even 70 cent te veel.
Pleiter concludeerde ten slotte vrijspraak
en teruggave van de prijzen. Mocht echter
een veroordeeling volgen, dan zou pleiter
verzoeken, in navolging van een geste van
den Haagschen kantonrechter die casu quo
de prijzen teruggaf met de bepaling, dat zi
onder de werkloozen moesten worden ver
deeld.
De heeren Kauw en Kok toonde zich hier
toe ook bereid.
De ambtenaar repliceerde nog, dat Bak
ker ondanks de waarschuwingen steeds met
de Hanze bleef schermen en toonde zich te-
Senstander der prijzenverdeeling. De volgen-
e week zal de rechtbank uitspraak doen.
J. v. d. M. te Anna-Paulowna, M. B. te
Heiloo, P. G. O. te Medemblik, C D. te
Diemen, ieder 3 boete of 3 dagen hech
tenis. J. D. te Nieuwe-Niedorp, N. B.
te Egmond-Binnen, A. K. te Egmond
aan Zee, ieder f 4 boete of 4 dagen
hechtenis. A. M. G S. te Heemstede,
L. A. v. H. te Bergen, P. H. te Harenkar
spel, P. H. A. te Egmond-Binnen, ieder
6 boete of 6 dagen hechtenis. G K.
te Zuid-Scharwoude, 8 boete of 8 da
gen hechtenis. D. M. te Winkel, 10
boete of 10 dagen hechtenis. I.M. te
Arum, 12.— boete of 12 dagen hech
tenis.
J. A. te Bolsward, W. v. D. te Kerk
rade, H. G. G te Alkmaar, H. G IJ. te
Haarlem, H. B. L. te Hoorn, E. de B. te
Alkmaar, leder 2 boete of 2 dagen
hechtenis.
E. 8. te Egmond aan Zee, 6 boete of
8 dagen hechtenis.
F. M. te Warmenhuizen, J. D. te War
menhuizen, sub 1. 8 boete of 2 weken
tuchtschool, sub 2. 1 maand tuchtschool
voorwaardelijk met een proeftijd van
jaar. P. G. G. te Warmenhuizen
10 boete of 2 weken tuchtschool, J. G.
te Warmenhuizen 15 boete of 10 dagen
hechtenis.
Jihtmieums
DE BENOAALSCHE LANCIERS.
Bioscoop Theater Harmonie.
De hoofdfilm, die thans wordt gebracht
in het theater Harmonie is een bijzondere
film van de Paramount en één der beste, die
deze filmmaatschappij jn dit genre heeft uit
gebracht. De prachtige Oostersche sfeer uit
het mysterieuse Britsch-Indië is door den
regisseur Hathaway -op zeldzame wijze ge
troffen. Een groot gedeelte der opnamen
zijn in Britsch-Indië zelf gemaakt. Bekende
hoofdofficieren van het zevende regiment
Bengaalsche Lanciers hebben zeer gewaar
deerde technische adviezen gegeven bij de
opnamen. De avontuurlijke en spannende in
houd dèr film moge blijken uit de volgende
beschrijving.
het kale, bergachtige gebied van Noord
west Britsch-Indië, temidden van vele mil-
lioenen vechtlustige inlanders, ligt het 41e
regiment der Bengaalsche Lanciers, wakend
voor de rust van het groote Britsche keizer
rijk, onder commando van enkele Engelsche
officieren. Bij dit regiment worden geplaatst
luitenant Forsythe, van de Koninklijke Lijf
garde en luitenant Stone, de zoon van kolo
nel Stone, commandant der Lanciers. De
laatste komt regelrecht van ae opleidings
school op aanvrage van majoor Hamilton
buiten medeweten van den kolonel.
De twee nieuwe officieren worden toever
trouwd aan de hoede van kapitein McGregor
een ervaren vechtjas. De jonge Stone, die
verwacht als zoon begroet te worden, is erg
v*n streek als zijn vader hem even koud en
tormeel begroet als Forsythe. Hij geraakt in
eert verbitterde stemming, die op McGregor
overslaat. Forsythe amuseert zich met beiden
en maakt McGregor zoo nu en dan woedend
met zijn sarcastische plagerijen. Maar des
ondanks groeit tusschen de drie officieren
een groote vriendschap.
McGregor krijgt order om met een klein
detachement contact te zoeken met luitenant
Barrett, die als spion onder de inlanders ver
keert en waarvan in weken niets is vernomen
Zij vernemen dan van Barrett dat Moham
med Khan, een gevaarlijk, twistziek stam
hoofd, een groote opstand onder de inlan-
cters voorbereidt. De Khar vereenigt de ver
schillende stammen onder de belofte twee
millioen patronen te zuilen leveren
McOregoi rapporteert dit aan den kolonel
en verneemt dat juist twee millioen patronen
zijn besteld voor den bevrienden Emir van
He' verband is duideliik en onmid
dellijk wordt besloten den Emir een .bezoek"
te brengen En zóo trekt het régiment óp
naar Gopal, onder voorwendsel in het wild
rijke gebied van den Emir op de zwijnen
jacht te willen gaan.
In het prachtige paleis van den Emir
worden de officieren der lansiers schitterend
ontvangen. Er worden te hunner eere groote
feesten gegeven, maar desondanks hangt er
een dreigende sfeer, doordat Mohammed
Khan ook tot de gasten behoort McOregor,
Stone en Forsythe dingen alle drie naar de
gunst van Tania VoUcanskaya, een schoong
Russische, die intusschen een spionne van
den Khan is.
Des avonds blijkt de jonge Stone eens
klaps verdwenen. Hij s door Tania naar een
rendez-vous gelokt, en vervolgens door Mo
hammed Khan ontvoerd naar diens berg
vesting.
Als de kolonel weigert zijn regiment te
wagen in een vervolging, maakt Mc-Oresgor
hem hierover verwijten en wordt in arrest
gesteld. Forsythe moet hem bewaken. Samën
ontvluchten zij om Stone te redden. Zij wor
den m de stad van- den Khan gevangen ge
nomen en met Stone gepijnigd om geheimen
te verraden. Stone houdt net niet uit en geeft
inlichtingen. De gevangenen zien in dat bet
er nu voor hun makkers leelijk begint nit te
zien. Zij komen op de gedachte, dat als er
eens een vlammetje bij de amamtie kwam, er
van het «ort niet veel zou overblijven. Zij
weten dan het slot van hun kerker te for-
ceeren, slaan enkele wachters neer, verove
ren een revolver en een mitrailleur en weten
een eind m de richting van de mumtietoren
op te rukken.
Dan is het McGregor die tenslotte met een
brandende staak de ren naar het magazijn
waagt. Door een kogelregen getroffen, valt
hij voor den ingang neermet mspanmng
zijner laatste krachten werpt hij de fakkel op
d: kisten ammunitie... en met een ontzag
gelijke knal springt de toren in de tocht!
Kleinere ontploffingen volgen en de halve
vesting stort m puin. De aanstormende lan
siers vinden hun vijand zoodoende geheel
gedemoraliseerd en dringen zegevierend
voorwaarts.
Vol schaamte over zijn vroeger verraad,
komt thans de jonge Stone in actie, ontrokt
een der vijanden zijn kris en snelt langs de
palissaden naar de plaats vanwaar Moham
med Khan zijn mannen aanvuurt Hij stort
zich op den Khan en doodt dezen temidden
van zijn mannen
Enkele weken later staan de Lansiers op
gesteld op het oefenterrein bij hun kazerne.
Het betreft de plechtige decoratie van de
luitenants Forsyrhe en Stone voor bun held
haftig gedrag. McGregor's laatste woorden
tot Forsythe waren, dat Stone's verraad ver
geten moest worden. Dus werd alleen bekend
hoe stoutmoedig de jonge officier den vij
andelijken aanvoerder doodde, en met nau
welijks verholen trots speldt kolonel Stone
het eeremetaal op de borst van zijn zoon.
En terwijl de trompetten schallen, hecht hij
het Victoria Kruis aan het zadeldek van ka
pitein McGregor's ruiterloos paard.,..
In ademlooze spanning volgen de bezoe
kers de film tot het einde Het prachtige spel
van Gary Cooper, die als McGregor één
zijner mooiste rollen speelt, Franchot Tone,
een acteur, die steeds meer op den voor
grond treedt, Richard Cromwell, Ouy Stan
ding en Kathleen Buche doet dit heldendrama
even, wat ieder die de film ziet, en dat wi
en er velen zijn, met overtuiging zal cbn-
stateeren.
Het voorprogramma brengt behalve de
mooie journaals nog een extra-verrassing en
wel in de serie Nederlandsche Cabaret-fibns
iet optreden van Fientje de la Mar m haar
succesnummer Hollandsch Hollywood. Wie
zich de film van Louis Davids uit het vorig
programma herinnert, zal ook deze met veel
genoegen zien.
Als geheel een goed programma.
De familie van mijn vrouw blijft nog
zeven dagen in het Victoria-Theater
ogeeren en hoewel de logeerpartij van
een schoonmoeder in den regel niet bij
zonder op prijs gesteld wordt, hebben
alle filmliefhebbers natuurlijk met ge*
noegen gelezen dat dit product van Ne*
derlandsch fabrikaat we spreken na
tuurlijk over de film nog voor een
week geprolongeerd is.
Wij hebben de vorige week bij schoon
mama's eerste bezoek al het een en an
der over haar en haar familie verleid en
er is dan ook niet veel nieuws te ver
melden. Maar toch willen we er nog
wel even dit van zeggen, dat het een der
aardigste en meest geslaagde films van
Hollandsch maaksel is die wij tot dus
ver onder de oogen hebben gekregen.
VVie herinnert zich niet het gelijkna
mige tooneelstuk, dat hier eenige jaren
geleden tijdens de kermis opgevoerd
verd en waarin Johan Kaart de verma
kelijk© rol van Dr. Nix speelde. Ziehier
weer dezelfde Kaart, maar zijn arbeids
veld is, doordat hij van het kleine too
neel naar de wijde wereld verhuisd is»
veel uitgebreider geworden. Men ziet
hem nu op de buitenwegen met zijn rol
lend warenhuis en met Rika, zijn vier
voetige makker, die evenveel honger als
tiaar baas heeft. En daar is ook mevr.
uirispijn weer, de schoonmoeder-gene
raal, die allen en alles naar eigen in
zicht zal regeeren. Ongeloofelijk hoeveel
misverstanden er in één enkele dag In
dezelfde familie kunnen yoorkomen als
de zoon des huizes met de dienstbode
getrouwd is, dat wil zeggen in het ge
heim getrouwd is en bovendien nog een
kind heeft, ook in 't geheim natuurlijk-
En als dan dat kind in een tuinhuisje
verborgen wordt gehouden en in dat
zelfde schuurtje de heer des huizes ook
nog een piano voor den verjaardag van
zijn vrouw verstopt heeft, als bovendien
een veearts voor een dokter wordt aan
gezien en de piano voor een zieke
schoonmoeder, ja dan staat in dat huis
gezin natuurlijk de wereld op zijn kop
en komt men van de eene dwaze vergis
sing in de andere.
Een stuk zonder degelijken inhoud?
Ja. eigenlijk wel; het is geen poëzie
vai. Vondel, noch een meesterwerk van
Shakespeare, het is zelfs niet eens van
ShaW. Het is au fond een collectie onzin
door een groepje Hollandsche artisten
rf
Strafzitting van 22 Maart.
Ditmaal te Warmenhuizen.
De voorgeschiedenis.
Requisitoir vau mr. Brueys Tack.
De ambtenaar bracht een zeer uitgebreid
requisitoir uit, waarjn; duidelijk naar voren
kwam de antipathie, die de naar zijn meening
weinig oprechte en tot medewerking geneigde
houding van den heer Bakker bij hem had
verwekt van den heer van Dissel had de amb
tenaar echter alle medewerking genoten en
hem bracht hij daarvoor hulde.
De verdediging.
De verdediger, mr. Smal, vermeende dat
iet odium hoofdzakelijk werd opgestapeld
op het hoofd van den heer Bakker, wat plei
ter niet kon onderschrijven.
Uitspraken van de strafzitting van
Vrijdag 22 Maart 1935.
Overtredingen van de Motor- en Rij
wlelwet:
Overtredingen van de Politieverorde
ningen:
Overtreding van Art. 411 van het Wet
boek van Strafrecht (loopen over ver
boden grond):
Overtredingen van Art. 424 van het
Wetboek van Strafrecht (baldadigheid):
DE FAMILIE VAN MIJN VROUW.
Victoria-Theater.
