DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Simon's besprekingen met Hitier.
JbuitenlatuL
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN s
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v'h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
No. 81 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Vrijdag 5 April 1935
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
137e Jaargang
2)aqjetiiksch
Het resultaat der Berlijnsche besprekingen is
eerder teleurstellend dan hoopvol geweest.
Duitschland wil zijn eigen weg volgen.
HET DOEL VAN SIMON's REIS.
Duitschland's wil.
De financieele politiek van
Frankrijk.
Uiteenzetting van Flandin.
Goering in Dantzig.
Een rede Tan den Dultschen
minister.
INTERPELLATIE OVER DE
ONTVOERING.
Niet Jacob, doch het beginsel
der souvereiniteit wordt ver
dedigd.
DE UITBREIDING VAN HET
OOSTENRIJKSCHE LEGER.
DE HONGAARSCHE
VERKIEZINGEN.
De meerderheid van Goemboes.
EEN AARDIG STAALTJE VAN
BUREAUCRATIE.
ERNSTIGE ONTPLOFFING BIJ
BORDEAUX.
Zeven zwaar gewonden.
Waf vandaag de
aandacht trekt
(Zie verder eventueel (natste
berichten.)
EEN TERRORISTISCHE OPSLAG-
PLAATS ONTDEKT.
TWEE DUITSCHE VROUWEN
VERGIFTIGD.
Verband met de zaak-Jacob wordt
vermoed.
LUGUBER INDIVIDU INGEREKEND.
HAUPTMANN'S ADVOCAAT IS TE
DUUR.
Mevr. Hauptman dankt hem al.
ALKMAARSCHE COURANT.
(Van onzen Londenschen correspondent).
De eerste officieele mededeeling van
eenige beteekenis over de Britsch-Duit-
sche besprekingen in Berlijn is door Sir
John Simon gedaan. De mededeeling
beeft eenige beteekenis, omdat ze vage
lijk de onofficieele lezingen in de Engel
sche pers over het negatief resultaat
van het bezoek aan Berlijn bevestigt.
Met een omhaal van niets -uithuilende
woorden die een omzichtige staats
man altijd bij de hand moet hebben
erkende de Foreign Secretary, dat in
den loop der besprekingen „aanzien
lijke meeningsverschillen" naar voren
zijn gekomen. Dat beteekent, in de nor
male taal van den dag, dat uit het bezoek
aan de Duitsche hoofdstad door le twee
Britsche ministers niets vruchtbaars is
V; ertgekomen. Dit moet leiden tot de
verdere gevolgtrekking, dat de politieke
toestand van Europa, die zeer slecht is,
er niet door is verbeterd. De rechtvaar
diging van de genomen moeite ligt in de
verkregen kennis. Men weet thans waar
m«n is. En waar is dat? Wel, in Enge-
L nd geeft men de uitlegging dat het
bestaande regime in Duitschland niet
voornemens is deel te nemen aan de
plannen voor de pacificatie van oü's we-
ro'ddeel. De „vernemende Geist" heeft
zich in Berlijn in al zijn kracht doen
gelden.
De basis der besprekingen werd ge
vormd door de Britsch-Fransche voor
stellen van 3 Februari. Sir John Simon
ging. allerminst naar Berlijn om aan
Hitier deze voorstellen te overhandigen
met de mededeeling dat hij kiezen of
deelen moest. Integendeel het doel was
te vernemen wat de Führer er van
dacht. En indien hij er niets voor voel
de, wilde de Britsche Foreign Secretary
vernemen, of hij er iets anders voor in
de plaats kon voorstellenMen had reeds
van tevoren vernomen, dat de Duitsche
regeering wel ooren had naar een lucht-
conventie voor amploficatie van de
waarborgen onder het Locarno Pact
voor handhaving van de status quo in
West-Europa. Dat was echter slechts een
deel van de Britsch-Fransche voorstel
len en het was, naar het oordeel van de
voorstellers en naar het oordeel van een
serie andere ten zeerste bij de zaak be
trokken landen, onafscheidenlijk van de
rest, omdat vrede in Europa geen zaak
kon zijn van West-Europa alleen maar
noodzakelijkerwijze een zaak moest zijn
va West- en Oost- en Noord- en Zuid-
Europa. Sir John Simon was dus dank
baar met de bevestiging van Duitsch-
land's bereidheid dee' te nemen aan de
luchtconventie; maar hij kon niet vol
daan zijn.
Het is overduidelijk dat Hitier hem
zelfs geen schijn van voldoening heeft
verschaft ten opzichte van de groote en
belangrijkste rest van de Verklaring van
3 Februari. Duitschland heeft blijkbaar
halt geroepen toen zijn Oostgrens in het
geding kwam. Het houdt onvoorwaarde
lijk zijn vrijheid van actie in Oost-Euro
pa voor. Het stelt geen belang in het
co'lectief stelsel voor de onderlinge be
scherming van eikaars gebied en veilig
heid in Europa en schijnt precies te wil
len doen wat velen hadden gevreesd.
Het stuurt aan op ongebreidelde vrij
heid in gewapende onafhankelijkheid.
Zulk een Duitsche vorm van prachtige
Afzondering zou desnoods nog niet be
hoeven te beteekenen dat Duitschland
bijbedoelingen nad. Maar dit beteekent
liin dit geval toch wel en Duitschland
h >eft in prijzenswaardige openhartig
heid geen moeite gedaan de bijbedoelin
gen te verbergen. Het neemt opnieuw de
houding aan van de sterke, „gezonde"
natie, dat wil zeggen de natie die uit is
op overwinningen. Wat het diplomatiek
niet kan verwerven hoopt het op het
geschikte oogenblik met zijn krijgs
macht te verwerven.
Minister Eden had graag een tege
moetkomend woord van Hitier aan Sta-
lin naar Moskou meegenomen. Maar de
jonge Britsche minister heeft het niet
kunnen krijgen.
Sir John Simon zou wellicht niet zoo
nadrukkelijk hebben gewaagd van
„considerable differences of opinion",
indien de eerzucht van Duitschland be
perkt zou zijn gebleven tot herstel van
do onrechten welke het Verdrag van
Versailles dat land heeft aangedaan.
Zelfs de Franschen beseffen thans, dat
dit Verdrag nimmer een permanente
grondslag voor vrede kan zijn. Maar
de indruk in Londen is en aan de
juistheid van dien indruk wordt niet ge
twijfeld dat Hitler's eerzucht niet kan
worden bevredigd door de „gelijke rech
ten", welke hij sedert zijn eerste optre
den heeft geëischt. Concessies die prak
tisch mogelijk en die redelijk zijn, laten
do verlangens van het huidige regime
nog voor een aanzienlijk deel onbevre
digd. Het einddoel dat Hitier rich stelt,
overschrijdt de Duitsche grenzei van
1914. Demilitarisatie van het Rijnland,
terugkeer van Elzas Lotharingen, van
Eupen en Malmedy, van Duitsch Polen
en wat Duitschland meer heeft moeten
afstaan, dit alles dat is de conclurie
welke men uit de Berlijnsche besprekin
gen heeft getrokken zou de eerzucht
van het opnieuw ontwaakte Duitschland
thans niet meer verzadigen.
Slotbeschouwing.
Het bovenstaande geeft de overheer-
scfcende opvattingen in Engeland over
de beteekenis der Berlijnsche besprekin
gen weer. Het zijn de opvattingen van
hen, in officieele en in gezaghebbende
kringen, die met de Russen erkennen,
dat vrede in Europa ondeelbaar is en
dat een overwinningsoorlog, die Duitsch
land tegen Rusland zou kunnen gaan
voeren, den Europeeschen vrede in zijrt
geheel onherstelbaar zou verstoren.
Alleen de „Daily Mail", die veel voelt
voor „gezonde" naties in het algemeen
en voor Hitier in het bijzonder (hoewel
het blad overigens niet moede wordt op
vertienvoudiging van de luchtmacht
aan te dringen, omdat Duitschlaand zoo
st rk wordt in de lucht) en die boven
dien met Duitschland mee lijdt aan Rus-
sophobia (of voorwendt er aan te lijden),
vindt het nog zoo kwaad niet, indien
Groot Britannië en Duitschland samen
zouden gaan. Maar de „Daily Mail"
heeft geen politieken invloed. Voor zoo
ver men nog hoopt op een gunstiger
o-.twikkeling der dingen dan zich thans
laat aanzien, is ze ontleend aan de ver
klaarde bereidwilligheid van Duitsch
land bewapening te verminderen in
soorten en quanta, vooropgesteld dat
andere landen het ook doen, en om te
praten over terugkeer in den Volken
bond. De drie mogendheden, die thans
te Stresa bijeenkomen, zouden de gele
genheid kunnen aangrijpen Duitschland
op de proef te stellen en kunnen beproe
ven een bewapeningswedstrijd te staken
door voorstellen tot wapenvermindering
t» doen.
In de financieele commissie van de Fran
sche Kamer heeft de minister van financiën
en na hem minister-president Flandin het
woord gevoerd over de financieele politiek
der regeering.
De minister van financiën betoogde, dat
tusschen de Belgische en de Fransche valuta
geenerlei verbinding bestond en dat overi
gens de voorwaarden, die geleid hadden tot
de Belgische crisis, in Frankrijk niet aanwe
zig waren.
Minister-president Flandin bracht rapport
uit over het bezoek van de Belgische minis
ters van het laatste Belgische kabinet, die de
Fransche regeering op de hoogte hadden ge
bracht van den valutatoestand in België en
van de door hen ontworpen maatregelen.
Bij deze gelegenheid heeft de Fransche re
geering den Belgen raad en steun aangebo
den. De steun is door de Belgische kabinets
leden niet aanvaard.
Flandin betoogde, dat de Fransche regee
ring blijft vasthouden aan den stand van den
franc, waarbij zij zich niet laat leiden door
een speciale zakelijke critiek, maar door de
economische belangen des lands.
De debatten in de financieele commissie
behandelden voornamelijk het valutapro
bleem. De socialistische afgevaardigde Léon
Blum richtte tot de beide aanwezige ministers
de vraag, wat zij voornemens waren te doen,
indien de door België ingeslagen weg gunsti
ge resultaten mocht opleveren.
Flandin en Germain Martin antwoordden
beiden, dat met een succes der Belgische
maatregelen nog geen bewijs geleverd was
voor Frankrijk, aangezien dat, wat voor Bel
gië goed is, voor Frankrijk nog lang niet
goed behoeft te zijn. In ieder geval zijn zij
vastbesloten zich te verzetten tegen een uit
breiding van de devaluatiepsYchose in Frank
rijk. Op de vraag, hoe de nieuwe uitgaven
voor de landsverdediging opgebracht zouden
worden, verklaarden de ministers, dat zij
zouden handelen volgens de wet van 1932,
die de regeering machtigt credieten aan te
vragen voor de landsverdediging na daarover
den staatsraad rapport te hebben uitge
bracht, waarbij dan de latere controle aan
het parlement blijft voorbehouden.
Minister-president Flandin gaf een over
zicht over de vermoedelijke hoosde der nood
zakelijke uitgaven, doch verzocht in dit ver
band met den meesten nadruk de aanwezige
afgevaardigden het stilzwijgen te bewaren
over zijn verklaringen. Hij voegde hieraan
toe, dat hij gedwongen zou zijn het vertrou
wensvolle werk met de parlementaire com
missies te verbreken, wanneer op dit punt
indiscreties zouden doordringen tot de open
bare meening.
Op voorstel van den rapporteur voor de
muntbegrooting heeft de regeering zich er
mede accoord verklaard het slaan van gou
den munten te bespoedigen. In de negen
maanden van 1935 zullen voor 1.1 of 1.2
milliard francs gouden munten worden ge
slagen.
De Duitsche rijksminister Goering is gis
termiddag te Dantzig -aangekomen en be
groet door den senaatspresident Grelzer.
Daarna sprak Goering een rede uit, waar
in hij ojn. verklaarde:
Het is niet het belangrijkste of het land
van Dantzig thans organisatorisch bij het
Rijk behoort of niet, maar het komt er op
aan of het Duitsch is. Het Duitsche rijk er
kent, wat is. Het behoeft en zal Dantzig nim
mer met geweld bezetten, want de natuur
wet zegeviert van zelf. De overige wereld zal
zelf eens de natuurlijke wetmatigheid erken
nen.
Goering legde er vervolgens den nadruk
op, dat in Dantzig om natuurlijke en „voel-
kische" redenen den zelfden toestand moet
worden geschapen als in het Duitsche moe
derland.
Onder daverenden bifval riep minister
president Goering uit: Voor de vrije Duit-
schers het vrije woord, voor de door de inter
nationale gezonden agenten den muilkorf.
Wij hebben een eenig en prachtig rijk gescha
pen. De Führer heeft het de geheele wereld
bewezen, dat dit sterke rijk voorwaarts
streeft, dat heeft het verdrag tusschen
Duitschland en Polen bewezen. Duitschland
zal aantoonen, dat het een waarachtige en
oprechte verdragspartner is. Wij zullen ons
door niets laten provoceeren en wij verwach
ten van onze Dantzigers hetzelfde. In dit
verband wees Goering er op, dat de Dantzi
gers zich ook in dezen zin tegeAover de Pool-
sche minderheid zullen gedragen.
Goering kantte zich in dit verband tegen
alle pogingen van andere zijde door provoca
ties de nieuwgeschapen goede betrekkingen
tusschen Duitschland en Polen, die den vre
de dienen, te verstoren.
Ook Frankrijk behoeft niet naar Moskou
te gaan, wanneer het vrede en veiligheid wil
hebben. Voor Europa is een sterk Duitsch
land noodig. In zijn hoop op een toekomsti-
gen duurzamen vrede in Europa moet het rijk
sterk zijn naar binnen en naar buiten.
In de Zwitsersche Kamer heeft, volgens het
Hbld., de socialistische afgevaardigde voor
Basel, Schneider, een interpellatie gehouden
over de ontvoering van Jacob, alias Salomon.
Motta gaf een antwoord van dezelfde strek
king als eergisteren in den Senaat. In ver
band met het feit, dat Schneider in zijn in
terpellatie ook den persoon van Jacob ter
sprake had gebracht en getracht had dezen
van de in Duitschland tegen hem ingebrachte
beschuldiging te zuiveren, antwoordde Mot
ta, dat hij over den persoon van Jacob hoe
genaamd geen oordeel wilde uitspreken.
Het gaat hier niet om facob, zeide hij, on
der bijval van de Kamerleden, doch om de
eerbiediging van de Zwitsersche souvereini
teit over Zwitsersch grondgebied.
Motta eindigde met de verzekering, dat de
Zwitsersche regeering de moreele gelijkheid
in de internationale politiek zonder schuchter
heid of zwakte zal handhaven.
De socialistische interpellant betuigde zich
door Motta's antwoord volkomen bevredigd.
Het Bestuur van de Internationale Veree-
niging van Volkenbondsjournalisten heeft
Motta een telegram gezonden, hem daarin
§eluk wenschend met zijn energieke actie om
e invrijheidstelling van Jacob te verkrijgen
en de hoop uitsprekend, dat de Zwitsersche
bemoeiing tot de door de gerechtigheid ge-
eischte gevolgen moge leiden.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat de Parij-
sche „Temps" van 4 April in beslag is geno
men, waarschijnlijk om het hoofdartikel,
waarin de kwestie-Jacob behandeld wordt.
Van welingelichte zijde verneemt Vaz Dias
dat de Oostenrijksche regeering overweegt
een staand leger van 4000 officieren, 4000
onder-officieren en 12.000 man te vormen,
behalve de beide lichtingen van 35.000 man
elk.
Uit het vrijwillige politiecorps zullen 400
officieren en 7000 minderen worden overge
nomen. Omtrent de ontbinding van de rest
van het vrijwillige politiecorps kon nog geen
overeenstemming worden bereikt. De dienst
tijd zal twee jaar bedragen. Er zullen twee
leger-commando's worden geschapen: een te
Weenen met drie divisies en een te Salzburg
met vier divisies, waaronder een Alpendivisie.
Van toonaangevende Hongaarsche zijde,
wordt inzake de tot dusver verkregen verkie-
zings-resultaten medegedeeld, dat de regee-
ling Goemboes zal beschikken over een
meerderheid van 2/3. De regeeringspartij
heeft thans reeds 160 zetels. d.w.z. 15 meer
dan bij de ontbinding van het Huis van Af
gevaardigden. Met uitzondering van de Par
tij der Onafhankelijke Kleine Landbouwers,
hebben alle partijen verliezen geleden. De
sterkste verliezen heeft de legitimistisch ge
oriënteerde Christelijke Economische Partij
geleden, die 2/3 van haar zetels verloor. De
minister van binnenlandsche zaken, Von
Kozma, die gister het hem met algemeene
stemmen toegewezen mandaat aanvaardde,
verklaarde daarbij, dat de volkswil ditmaal
veel vrijer tot uiting was gekomen dan bij de
vroegere verkiezingen. De verkiezing met open
lijsten is ongetwijfeld slecht, maar de over
winning der regeering is toch beslissend en
het resultaat in de districten met geheime
stemming zóó beslissend, dat de geheele uit
slag zonder twijfel beschouwd kan worden
als wilsuiting van de overwegende meerder
heid van het volk.
Een typisch staaltje van bureaucratie heeft
Brook, de Engelsche vlieger, die dezer dagen
het record voor de solovlucht van Australië
naar Engeland heeft verbeterd, meegedeeld,
bij een ontvangst door den burgemeester en
den gemeenteraad van zijn woonplaats Har-
rogate. Brook vertelde, dat hij 7 brieven bij
zich had gehad van de burgemeesters van
Melbourne en Sydney en een vijftal Austra
lische luchtvaartvereenigingen voor den bur
gemeester, maar dat de commiezen hem die
hadden afgenomen, omdat hij niet het recht
had brievenmalen te vervoeren. Hij wist dus
niet, of de brieven nog wel ooit hun bestem
ming zouden bereiken. Zij waren niet van
postzegels voorzien. Brook kon niet nalaten
zich schamper over deze bureaucratie uit te
laten, die hij een beleediging acht aan het
adres van de Australische luchtvaart.
Omtrent het lot van de brieven weten de
Engelsche bladen mee te deelen, dat zij op
gezonden zijn naar het hoofdkantoor te Lon
den. Het is niet de eerste keer. dat brieven
bij vliegers in beslag genomen zijn. Zulks
geschiedt op last van den postmeester-gene
raal.
Gister heeft zich in een koloniehuis bij
Bordeaux een ernstige ontploffing voorge
daan, waarbij drie vrouwen en vier kinderen
zeer zwaar gewond werden.
De ontploffing was op de volgende, merk
waardige wijze ontstaan. In een der beide
woningen van het koloniehuis waren twee
vrouwen en vier kinderen in de keuken bij
een, toen plotseling een muis over den vloer
liep en verdween in het kastje onder de goot
steen. De vrouw, die bij het fornuis bezig
was, nam den nog heeten pook en trachtte
daarmede de muis te dooden, zonder er een
oogenblik aan te denken, dat haar man, die
veel aan jagen doet juist op die plaats ver
scheidene bussen kruit bewaarde. Toen de
vrouw met den heeten pook een der bussen
aanraakte ontplofte deze, waarop de geheele
aanwezige kruitvoorraad de lucht in vloog.
Twee kamers van het huis werden volkomen
vernield, de muur van het huis werd gesple
ten en een deel van de zoldering stortte in.
Daarbij werd ook een 71-jarige vrouw, die
op straat voorbijging, zwaar gewond.
Na Simon's reis naar Berlijn.
(Dag. Overzicht).
De financieele politiek van Frank
rijk. (Buitenland).
Goering te Dantzig; een redevoe
ring. (Buitenland).
Ernstige ontploffing bij Bordeau;
zeven zwaargewonden. (Buitenland)
Verduistering bij den Raad van
Arbeid te Winschoten. (Binnenland).
De Nederlandpche Bank verhoogt
bet Disconto. (Binnenland).
LucbtbescbermingBoefeningen in
de provincie Gelderland. (Binnen
land).
Soc. dem. betooging in het R. A. I.
gebouw te Amsterdam. (Binnen
land.)
H. M. de Koningin te Wageningen;
de overdracht aan de regeering van
de aula aan de Landbouwhooge-
school. (Binnenland).
Duitschland bestelt in ons land
17)4 millioen eieren in koelbuisver-
pakking. (Binnenland).
De moord op den commissaris van
politie te Schiedam; tegen verdach
te 20 jaar geëischt (Rechtszaken).
De kaaspr ijzen iets hooger, de
handel vlotter. (Stad).
In den „Vliegenden Arend" naar
Berlijn. (Artikelen).
Onze reisredacteur bespreekt de
verbetering van de spoorwegtoe
standen te Amsterdam. (Artikelen).
Een gemeente-ambtenaar te Bordeaux heeft
nabij de stedelijke gasfabriek een opslag
plaats van ontplofbare stoffen ontdekt, wel
ke eenigen tijd geleden door terroristen
schijnt te zijn aangelegd. De politie van Bor
deaux nam 15 staten cylinders voor het ma
ken van bommen, 15 pakken elk met 50 doo-
zen, bevattende 62 dynamietpatronen en de
daarbij behoorende ontsteking, alsmede een
groot aantal revolvers, lonten en een hoeveel
heid munitie in beslag.
Men vermoedt, dat het depot is aangelegd
door Spaansche revolutionnairen welk ver
moeden gewekt wordt door stukken Spaan
sche kranten, waarin sommige pakken gewik
keld waren, en een exemplaar van de Solida-
ridad Obrera.
De raadselachtige dood van twee Duitsche
refugées, Dora Fabian, een bekende femi
niste, en Mathilda Wurm, die in haar Lon-
densche kamers vergiftigd werden gevonden,
wordt in verband gebracht met de affaire
Jacob. Men gelooft, dat Dora Fabian zich
met Wesemann in verbinding had gesteld
om iets voor Jacob te doen
Een paar maanden geleden is haar wo
ning door nazi-agenten doorzocht, bij welke
gelegenheid belangrijke belangrijke docu
menten zijn verdwenen.
Dora Fabian is secretaresse geweest van
Rosenfeldt, oud-lid van den Rijksdag.
Na een klopjacht van 48 uur is te Wutzetz
(district Neuruppin) gearresteerd een 65-jari-
ge rondtrekkende horlogemaker, zekere Adolf
Seefeldt, die sedert 1930 verscheidene knaap
jes uit den weg zou hebben geruimd. De af-
deeling Mecklenburg-Lubeck van het rijksmi
nisterie voor volksvoorlichting en propagan
da preciseert zes gevallen, doch het zijn er
meer. De man is reeds vroeger wegens zeden
misdrijven veroordeeld. De bevolking van
Mecklenburg en Brandenburg is opgelucht
door het bericht, dat de vermoedelijke dader
is ingerekend.
Mevrouw Hauptman heeft den advo
caat van haar man, Edward J. Reilly,
medegedeeld, dat zij voor de behande
ling van de zaak in hooger beroep niet
langer van zijn diensten gebruik
wenscht te maken. Reilly heeft, zooals
bekend, het honorarium van 25000 dol
lar geëischt. Hij dreigt thans met een
vervolging, wanneer hem dit bedrag
niet wordt uitbetaald.
