PUROL
leder pak HONIG's VERMICELLI
GRATIS
Vrouwenhanden
EVAARLIJK SPEL
Kantongerecht te Alkmaar.
bevat ter kennismaking een
HONIG's BOUILLONBLOKJE
zij, alsnog koopers te vinden. Hoe hooger tiet
disagio, hoe grooter natuurlijk ook het risico
voor den verkooper; wanneer de gulden bin
nen den termijn, waarover de transactie
loopt, niet valt, zal zijn verlies immers des te
grooter zijn. Vandaar, dat de verhooging
van het disagio op den gulden gepaard is
gegaan met een inkrimping van den handel.
In de stijging van het disagio zit dan ook op
zich zelf niets verontrustends.
Een vraag, die in den jongsten tijd ook
telkens wordt opgeworpen, is die, of ons
land door de depreciatie van de Belga econo
misch niet voor zoodanige nieuwe moeilijk
heden zal worden gesteld, dat ook hierdoor
de gouden standaard niet zal kunnen wor
den gehandhaafd. Zonder onze oogen te
sluiten voor de nadeelen, welke de Belgische
devaluatie voor vele bedrijfstakken in ons
land met zich brengt, zouden wij er toch op
willen wijzen, dat de aanpassing der kosten
van het levensonderhoud in België aan de
nieuwe valuta-waarde zich vermoedelijk veel
sneller zal voltrekken dan in eenig ander
land, dat zijn valuta in waarde heeft vermin
derd. Aan de wijze, waarop de Belgische be
volking op de devaluatie reageert, merkt men
goed, dat dit land reeds eerder voor dezelfde
omstandigheden heeft gestaan, en dus
proefondervindelijk weet, dat deze aanpas
sing niet kan uitblijven. De maatregelen deer
Belgische regeering tegen prijsopdrijving
kunnen niet voorkomen, dat de uit het buiten
land betrokken goederen en grondstoffen in
Belga's omgerekend duurder moeten worden
betaald en waar België voor zijn levensmid
delenvoorziening en zijn grondstoffenaan-
voer in groote mate van het buitenland af
hankelijk is, moet dit wel leiden tot een ver
hooging van de kosten van het levensonder
houd. De Belgische regeering heeft hier
mede trouwens zelf rekening gehouden bij de
onderhandelingen met Frankrijk over een
handelsaccoord. In afwachting van de aan
passing, die ook zij verwacht, heeft zij er in
toegestemd, dat België slechts vergunning
zal krijgen voor uitvoer tegen prijzen, die ge
bleken zijn niet hooger te zijn dan die, waar
tegen zou zijn verkocht, indien er geen deva
luatie was geweest. Voorts is bepaald, dat de
Fransche uitvoer naar België door de deva
luatie ook in geen enkel opzicht mag worden
geschaad.
Het ware te wenschen, dat ook voor de
betrekkingen tusschen België en ons land
een dergelijke regeling kon worden verkre
gen, waarbij met name de belangen van de
Rotterdamsche haven behartigd zouden moe
ten worden, die zich reeds zulke groote opof
feringen heeft moeten getroosten, om met de
lage kosten en loonen in Antwerpen te kun
nen blijven concurreeren. In elk geval wijst
het accoord met Frankrijk, dat tot stand is
gekomen onder sterke pressie van de Fran
sche regeering, die met een versterking der
contingenteeringen en een verhooging van
invoerrechten dreigde, er wel op, dat de uit
devaluatie verwachte voordeelen voor een
froot deel illusoir zullen blijken te zijn. Ook
ngeland heeft reeds te kennen gegeven, een
eventueele valuta-concurrentie van België te
zullen beantwoorden met een verhooging der
invoerrechten. De ontwikkeling in België is
een bevestiging van het standpun, dat de
door voorstanders van devaluatie in het
vooruitzicht gestelde uitbreiding van den
handel met het buitenland in werkelijkheid
niet intreedt, omdat het buitenland onmiddel
lijk op de bres staat, om afweermaatregelen
hiertegen te nemen.
Er is in België een groote ontevredenheid
merkbaar over het feit. dat tot devaluatie is
overgegaan, terwijl men hoe langer hoe meer
tot het inzicht komt dat de franc te redden
was geweest. Vermoedelijk om aan deze on
tevredenen tegemoet te komen, wordt thans
een justitieel onderzoek ingesteld, om de
„schuldigen", die het vertrouwen in den
franc hebben ondermijnd, op te sporen. Men
kan slechts glimlachen om de naïviteit van
de gedachte, die hieraan ten grondslag ligt.
Voor ieder onpartijdig toeschouwer moet het
toch duidelijk zijn, dat de regeering den franc
niet wilde redden en dat zij niets heeft ge
daan, om het vertrouwen te behouden. Naar
de „schuldigen" behoeft men heusch niet ver
te zoeken. Men behoeft slechts de houding
van het Belgische gouvernement te vergelij
ken met die van onze regeering onder de te
genwoordige omstandigheden, om te weten,
waar de schoen gewrongen heeft. Ook in Bel
gië zou de devaluatie-psychose geen verdere
vorderingen hebben gemaakt, indien zij, die
verantwoordelijk zijn voor de valutapolitiek,
hun taak naar behooren hadden vervuld.
Wanneer men dit bedenkt, zal men zich min
der gemakkelijk laten beheerschen door de
stemming tegen den gulden, maar zal men
in vertrouwen de verdere ontwikkeling van
de valutamarkt afwachten.
Uit het koersverloop van de fondsenmarkt
in de afgeloopen week blijkt, dat de ongerust
heid weliswaar geluwd, maar nog niet vol
komen verdwenen is. Obligatiën, die na de
eerste disconto-verhooging krachtig in herstel
waren, hebben later weer een deel van de
koerswinst moeten prijsgeven, en omgekeerd
is het aanvankelijke aanbod van aandeelen
gevolgd door nieuwe vraag. De laatste dagen
is de handel echter binnen vrij beperkte gren
zen gebleven en hieruit kan worden afgeleid,
dat men zich geleidelijk meer rekenschap be
gint te geven van den werkelijken toestand.
Voor een stijging van de aandelenkoersen
is, op een enkele uitzondering na, geen ander
motief aan te voeren dan de vrees voor in
flatie. De toestand van de bedrijven zelf
geeft meest niet de minste aanleiding tot een
koersverhooging. Wanneer de inflatie- of de
valuatie-vrees weer verdwijnt, zullen de koer
sen even snel ineenzakken als zij in den jong
sten tijd zijn gestegen en de houders der aan
deelen zullen met de verliezen blijven zitten.
Hoe snel het aspect der beurs kan verande
ren is wel gebleken op den laatsten beurs-
dag dier vorige week, toen Koninklijke, Phi
lips' en H.V.A. in één slag het geheele koers-
avans der vorige dagen verloren.
Met de obligatiën zal, in omgekeerde rich
ting, hetzelfde kunnen geschieden. Zij, die uit
angst voor den gulden tot verkoop van hun
Nederlandsche leeningen tot lage koersen zijn
overgegaan, zullen deze, wanneer het ver
trouwen eenmaal teruggekeerd is, slechts te
gen hoogere koersen kunnen terugkoopen.
Velen zullen dan onderinden, dat het telkens
omzetten van effectenbezit uit vrees voor de
valuatie vaak meer kost dan het effectieve
verlies zou hebben bedragen, indien de gul
den inderdaad zou worden gedevalueerd.
Wat de obligatiemarkt betreft, zoo moet
worden opgemerkt, dat de koersdaling voor
een deel het gevolg is van de disconto-ver
hooging en de hiermede gepaard gaande al-
gemeene stijging van den rentestand. Mocht
net tegenwoordige disconto langen tijd ge
handhaafd blijven, dan zal op de obligatie-
markt geen verbetering kunnen intreden.
Men mag echter aannemen, dat de disconto-
verhooging slechts van tijdelijken aard zai
zijn en dat De Nederlandsche Bank, evenals
in 1933, toen onder gelijke omstandigheden
het disconto op 434 pCt. was gebracht, zoo
dra de rust is teruggekeerd haar rentetarie
ven weer zal verlagen.
Dat onder de tegenwoordige omstandighe
den, nu de 4 pCt. Nederlandsche en Ned.-
Indische leeningen onder pari noteeren, de
emissie der 334 pCt. Indische conversielee-
ning geen succes zou hebben, kon wel wor
den verwacht. De leening is intusschen ge
heel bij de Rijksfondsen (pensioen- en verze
keringsfondsen enz.) geplaatst, zoodat hier
van geen druk op de markt kan uitgaan.
Tot de weinige aandeelen, die den invloed
van speciale factoren ondergingen, behooren
suikerwaarden. In verband met de jongste
ontwikkeling van de suikermarkt op Java is
men geneigd, de vooruitzichten voor de In
dische cultuurondernemingen iets gunstiger
te beoordeelen. De N.I.V.A.S. heeft haar limi-
tes voor suikerverkoopen aan China, Britsch-
Indië en Japan kunnen verhoogen. Nadat zij
tot den hoogeren prijs een flinke hoeveelheid
aan China had verkocht, heeft zij haar limi-
ties opnieuw verhoogd. Vooral het hoofd
fonds van de suikerafdeeling, Handelsver.
„Amsterdam", heeft van de betere stemming
kunnen profiteeren. Ook de Indische cultuur-
banken zijn in koers gestegen.
Van industrieele fondsen werden aandeelen
Philips' gunstig beïnvloed door de publicatie
van de exportcijfers voor Maart. In deze
maand blijkt de uitvoer van radio-artikelen,
in vergelijking met Februari, te zijn toegeno
men, terwijl in de twee voorafgaande jaren
Maart altijd een vermindering van den ex
port van radio-artikelen bracht. In de eerste
drie maanden van dit jaar werd met een
waarde van 9.32 millioen voor ruim een
millioen gulden meer aan radio-artikelen ge
ëxporteerd dan in de overeenkomstige perio
de van het vorige jaar. Daartegenover is de
uitvoer van de gloeilampen echter van 1.77
in het eerste kwartaal van 1934 verminderd
tot 1.36 millioen in de eerste drie maanden
van dit jaar. De andere fondsen der in
dustrieele afdeeling sloten zich in meer of
minder sterke mate bij het algemeene koers
verloop aan, evenals aandeelen Koninklijke
Petroleum, Amsterdam-Rubber en andere
rubberaandeelen.
Voor tabaksaandeelen is de stemming on
geanimeerd gebleven, tengevolge van het on
bevredigende begin der Sumatra-tabaksin-
schrijvingen. Alle maatschappijen hebben
genoegen moeten nemen met lagere prijzen
dan die, welke voor dezelfde merken in het
vorige jaar werden bedongen. De Deli-Mij.
kon het slechts tot een gemiddelden prijs
brengen van 172 cent per X K.G., tegen 213
cent voor dezelfde merken in het vorige jaar.
De Senembah Mij. maakte een doorsnee-prijs
van 187 cent tegen 192 cent, de Deli Batavia
Mij. van 162 cent tegen 177 in 1934.
Toen de wisselkoersen tegen het einde der
week daalden tot beneden het punt, waarop
gouduitvoer uit ons land mogelijk is, weer
spiegelde zich dit onmiddellijk in een kalme
re stemming op de aandeelenmarkt, waar de
meeste noteeringen terugliepen.
Hieronder volgt een overzicht van het
koersverloop:
4 pCt. Nederland 981/4, 1005/16, 983/4;
2'A pCt. N.W.S. 74, 771/8, 751/16;
3% pCt. Nederland 96%, 98, 977/8;
4 pCt. Ned.-Indië 97 7/8, 993/4, 97 5/8;
4 pCt. Amsterdam 96, 98 1/4, 96 1/4;
4 pCt. 's-Gravenhage 9834, 993/4, 98 7/8;
41/j pCt. België (gld.) 80, 751/4;
434 pCt. Holl Spoor 97 1/4, 98 15/16, 98;
Philips' 23734, 226, 233, 231%;
Unilever 90 3/4, 87, 90, 87 7/8;
Ford Automobielfabr. 260, 245, 255, 250;
Koloniale Bank 41 1/4, 37 3/4, 39 3/4, 3834
Ned. Ind. Handelsbank 711/4, 67%, 69,
68 3/4;
Handelsver. Amsterdam 188%, 176, 185,
1801/4;
N.I.S.U. 94, 87% 937/8, 9134;
Kon. Petroleum 156, 147, 151 3/4, 14934;
Amsterdam Rubber 1023/4, 9634, 1001/4,
98 3/4;
Indische Rubber 98, 84 1/4, 8534, 84%;
Deli Batavia Mij. 149. 141%, 143 3/4, 142;
Deli Mij. 1403/4, 13234, 136, 131;
Senembah 146, 133 1/4, 137, 13334.
(ReddsioAw
Zitting van Vrijdag 12 April.
Wijze rechtspraak.
De overtreders van artikel 199 der Politie
verordening van Alkmaar i. c. het loopen
over verboden grond in het Victoriepark
zijn overeenkomstig het requisitoir door den
kantonrechter wel veroordeeld, doch is op
hen geen straf toegepast.
De heer C A. Brandwijk te Bergen werd
ter zake overtreding der wet op de winkel
sluiting veroordeeld tot 4 boete of 4 dagen.
Een hopeloos bedorven zaakje.
De voortgezette behandeling van het zaak
je tegen den caféhouder Gerrit D. te Tuitje-
horn, betreffende de openingstijd van het
café in den morgen van Dinsdag 22 Mei, had
na het verhoor der drie versche getuigen tot
resultaat, dat het ineen zakte als een defecte
V. en D.-luchtballon.
De veldwachter, die het proces-verbaal had
opgemaakt, was eerlijk, maar helaas niet po
sitief in de bevestiging van zijn relaas en de
heeren Zut en Lichthart, twee pelgrims, die
bij het krieken van den dag van de Schoorl-
sche kermis op hun reis naar hun Heimatt
het café van Gert 'n bezoek hadden gebracht,
hadden alle begrip van tijd verloren. Hierbij
speelde ook de zomer en de boerentijd nog
'n belangrijke rol, zoodat mijnheer de ambte
naar voortdurend de grond onder de voeten
zag wegzinken en met de wanhoop in het
hart per saldo verplicht was, vrijspraak te
vorderen.
De kantonrechter zag er met dezen troe
belen stand van zaken ook geen gat in en
wees dienovereenkomstig vonnis.
Het gecelepseerde nuchtere
kalf.
De veearts J. H. Naafe te Uitgeest kwam
bij een onderzoek bij den slager S. D. tot de
ontdekking, dat een kalf dat aanwezig had
behooren te zijn, zich niet present meldde.
De slager deed aanvankelijk of „zijn neus
bloedde" en kon geen aanwijzingen omtrent
deze mysterieuze verdwijning geven, doch
toen kop en darmen van een runder-baby in
een put werden ontdekt, koos hij eieren voor
zijn geld en kwam de aap uit den mouw, dat
hij bij gebrek aan voorraad het kalf fraudu
leus had geslacht. Het was een slechte specu
latie, want door f 1.50 voor de aangifte uit
te winnen, moet hij nu 15 boete betalen of
15 dagen op retraite gaan in den Berger
hout.
'n Vischrooker is nog geen
coureur.
De heer Dirk G., vischrooker te IJmuiden,
zou op 8 Maart te Limmen met zijn wel
riekend vehikel zoo onhandig hebben gema
noeuvreerd, dat een stilstaande auto. be
stuurd door zekere meneer C. J. Obdam,
daarvan de minder voordeelige gevolgen
ondervond.
Waar echter heden, toen deze verkeersfout
was aangebracht, de getuige Obdam geen
enkel levensteeken v-rtoonde, werd acte van
de niet-verschijning genomen, wat f 6 boete
kan beteekenen, het zaakje aangehouden en
zal den spijbelaar 'n nieuwe invitatie ge
worden.
Het onmisbare succes
nummertje.
De zitting zou niet compleet zijn, als 'n
paar Egmondsche processen, waarin honden
of konijnen de „grand attraction" uitmaken,
niet aan den kantonrechter werden gepresen
teerd. Heden verschenen dan in ae eerste
Elaats de heeren Arie Zw. en Jan D., die zich
erinneren konden, dat ze vroeger wel eens
op een trawler hadden gevaren, doch nu
hun besten tijd moesten verklungelen, door
ia dorp en duin doelloos rond te slenteren.
Ditmaal hadden zij door de duinen gefla
neerd, zonder eenig boos opzet, doch 'n paar
trouwe honden hadden hun spoor gevolgd
en die toewijding had Daan Koelewijn motief
gegeven hen te verbaliseeren. Overigens
waren het geen ongeschikte menschen. Ze
voelden veel meer voor de schelvisch dan
voor de konijnenjacht en werden thans tot
een waarlijk niet onaannemelijke straf 12
boete of 8 dagen veroordeeld.
De door vele plagen bezochte
konijnendelver.
De 45-jarige heer Willem Kr., gemaks
halve aangeduid als Willem van Klaessie van
Tannes mag met recht een door vele plagen
bezocht man genoemd worden. Zijn voor
naamste kwaal is wel de eeuwige werkloos
heid, dan is hij voorzien van 'n vrouw en
6 kinderen, die hem de ooren van het hoofd
eten, voorts heeft hij nog 'n zwager, die,
wat er nog overschiet, naar binnen werkt en
tenslotte sukkelt hij aan een darmziekte,
waardoor hij de nogal stevige petoetkost
moeilijk kan verdragen.
Deze martelaar verscheen nu voor den
rechter, omdat hij zich aan de wet had ver
grepen door in Bergen konijnen te delven, 'n
poging om zijn gezin te steunen, die jam
merlijk mislukte, zoodat hij de reeds gedol
ven „Truitjes", alsmede zijn schop in de han
den van den jachtopziener moest achterlaten.
Na het aanhooren van de lange litanie van
narigheden, die Willem opdreunde, kreeg
men oprecht nWeüjden en werd met inacht
neming van de uiterste clementie Willem, die
onder alle omstandigheden z'n beleefdheid
niet verliest, veroordeeld tot 12 boete of
8 dagen.
Hij kende het klappen van de
zweep nog niet.
Als een werkelooze kruideniersbediende
gedwongen is als gelegenheidsvenier met
galanteriën op te treden, kan men van een
dergelijke ongeschoold handelaar niet ver
wachten, dat hij bekend is met de nóodige
formaliteiten Alzoo verzuimde Anthonia K.
ui. Alkmaar te Bergen 'n ventvergunning te
vragen en viel hij op den Meerweg al spoe
dig in handen van Cerberus Boltjens. Heden
terecht staande wist hij die heeren van zijn
goede trouw te overtuigen en werd tot
slechts 2 boete of 1 dag veroordeeld.
Kom laat ze maar draaien.
Kom, laat ze maar draaien, zingt Na
Druppel in de „Jantjes" maar een dergelijke
draaierij kan niet getolereerd worden bij een
motorrijtuig, dat door de bestuurder ver
laten is. Vandaag verschenen echter wel twee
van die onattente automobilisten, de heer
Piet Br. uit Broek en de heer Filip K., 'n
groentehandelaar uit St. Pancras.
Waar het eerste geval slechts 'n drie-
wielertje betrof, kwam Piet e. a. met 1 boete
of 1 dag af, doch monsieur Filip mocht er
nog een schepje bijgooien en werd tot f 2
boete of 2 dagen veroordeeld.
Een electricien met te weinig
electriciteit.
Een electriciën uit Bergen, die in den
avond van 11 Februari zonder licht fietste,
werd veroordeeld tot 2 boete of 2 dagen.
Het was een „zuinig"
aoDaraatje.
De garagehouder Klaas Sm. uit Schagen
was door rijksveldwachter Smith met een
gloednieuw bonnetje vereerd, op grond van
alle huishoudelijke arbeid
gaaf, zacht en blank door
het feit, dat achternummeren letter van zijn
auto niet voldoende verlicht waren. Hij werd
bij slot van reekning veroordeeld tot slechts
2 kwartjes 'boete of 1 dag en noockgde toen
de heeren uit, om het door Smith gedis
kwalificeerde apparaat eens te bezichtigen.
Ook wij namen deel aan die excursie «n
moesten na bezichtiging de man gelukwen-
schen dat dit experiment na zijn veroordee-
ling plaats had, want het was eerlijk gezegd,
'n aller miserabelst achter-nachtpitje.
Het achterlicht achter de
schermen.
Onze stadgenoot, de fruit- en vischhande-
laar E. K-, kreeg in de Langestraat 'n „be-
kattering", omdat het achterlicht van zijn
wagen niet de vereischte liphtsterkte ont
wikkelde. De oorzaak daarvan was 'n dames
fiets, die aan den achterkant van den wagen
was bevestigd. De heer R. scheen aanvanke
lijk geneigd om den strijd maar eens aan te
binden, doch na verocrdeeling tot 1 boete
zag hij van verdere soesah af en nam met
het vonnis genoegen. Agent Petrus Klaver,
de verbalisant, had anders ook nog moeten
optreden.
De slechte handrem bedierf alles
wat verder goed was.
Een Alkmaarsche loodgieter Jan W. reed
op 3 April op den Kennemerstraatweg met
'n prima wagentje, waar letterlijk niets op
aangemerkt had kunnen vorden als de bar
slechte handrem niet de rotte appel was ge
weest, die al het gave fruit te schande
maakte, tot schade van den chauffeur, die tot
6 boete of 6 dagen werd veroordeeld.
Niets ontsnapt aan Hermandads
alziend oog.
De heer Anth. Joh. S. te Alkmaar, die zich
naar we vermeenden, aandiende als zakken
roller, maar gelukkig bleek dit te zijn zakke-
stopper, had door een verhuisdrukte zijn
fiets onbeheerd en onafgesloten op de Hoe-
verkade achtergelaten. Terecht staande werd
hij met veel consideratie bejegend en rees bij
hem al de hoop, dat hij geld toe zou krijgen,
maar de gunst der edelen is onbetrouwbaar*.
Hij moest tóch nog bloeden voor 1 boete
of 1 dag.
Jiumiecuieiek
Onze Eerste April-opgave.
Welke personen?
De zes door ons bedoelde personen
waren
1. Cornelis Tromp.
2. Prins Maurits.
3. Karei de Groote.
4. Schimmelpenninck.
5. Thorbecke.
6. Jan Willem Friso.
Volgens het groot aantal ontvangen
oplossingen een puzzle, die wel in den
smaak viel.
Stand der lijst per 1 April.
Tot de hoogstgeplaatsten op de lijst
behoorden op 1 April Mej. M. Rezelm&n
143 p. F. Trijbetz 121 p. P. Haasbroek
11-. p. Mej. L. 7. Ossenbruggen 104 p.
D. A. Wittop Koning 87 p. G. Kaal 83 p.
C Blankendaal 80 p. Maj. Pastoor 74 p.
Mevr. Eecen 68 p. P. Meijer 49 p. J. F. de
Waal 48 p. W. Karssen 47 p. W. G Ein-
wachter 45 p. Mej. M. Siezen 42 p. Wed.
Schagen 36 p. Th. Bos 35 p. R. Smid*
30 p. en Mej. G. Hoogland 20 p.
Onze Nienwe Opgave. (No. 2 der
April-serie).
Letterraadsel.
Het geheel is een goede raad en be
staat uit 7 woorden samen tellende 35
letters.
9, 12, 10, 5, 15, 21, 33, 30 is een muziek
instrument.
11, 23, 31, 8, 19, 27, 20 ie een verdicht
verhaal.
6. 13, 29, 24, 25, 16, 14 is een robechtig
dier.
28, 10, 2, 34, 18, 11, gaat samen met
industrie.
3, 7, 26, 10, 19, 35, doet dienst aan de
grens.
22, 4, 80, 32, 1, 17 is een bewijsvoering.
Oplossingen (2 p.) liefst zoo vroegtijdig
mogelijk doch uiterlijk tot Vrijdag 19
April 12 uur aan den Puzzle-Redactenr
van de Alkmaarsche Courant.
JxuiMetm
Uit het Engelsch
van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
6)
Hij begon er spijt van te krijgen, dat hij
haar zijn liefde verklaard had, want er zou
nu de eerste jaren geen sprake van trouwen
kunnen zijn. Hij dacht er niet aan zijn
vrouw te onderhouden van geld, dat hij
niet zelf verdiend had.
Het begon al dadelijk met een moeilijk
heid, want Stella kwam hem in de hall tege
moet ze had klaarblijkelijk op hem ge
wacht en zoodra de dienstbode weg was
gegaan, stak ze hem haar lippen toe.
„Ik wilde graag je moeder spreken", zei
hij zenuwachtig..
„Natuurlijkmaar wil je me niet een
kus geven?" zei ze gelukkig.
„Ik moet je moeder iets vertellen Waar is
ze?"
„Wat is er gebeurd, Guy Ik sta er op dat
je me kust", zei ze beslist.
Een oogenblik van aarzeling, maar de
verleiding was te groot en hij drukte haar
innig tegen zich aan en kuste haar keer op
keer.
„Je maakte me heusch aan h?' schrik
ken, schatNu zal ik je naar moedei
brengen Ga mee, ze is in de salon'/
„Wil je me alleen laten gaan?"
„Net zooals je wi't, maar ik vind je
vreeseiijk in de vormen. Je kunt me in de
bibliotheek vinden"
Guv wachtte tot ze verdwenen was en
haalde diep adem.
Plotseling vermande hij zich en ging
naar binnen.
Mevrouw Cameron glimlachte vriendelijk
en stak hem de hand toe.
„Mijn meisje heeft me zooiets verteld
en
„Ik hoop, dat u geen bezwaar heeft", viel
hij haar onstuimig in de reden.
„Ik heb zelf een zeeman getrouwd en heb
er nooit spijt van gehad. De vrouw van een
zeeofficier heeft moeilijkheden, die de mees
te andere vrouwen niet kennen, maar daar
staan weer andere dingen tegenover. Ik
ma£ je graag, Guy, en ik geloof dat je goed
voor mijn kind zult zijn", zei ze ernstig.
„God weet dat ik mijn best zal doen,
maar
„Het is al wat ik heb. Maar ik zal haar
niet geheel verliezen. Je zult weken lang
weg zijn en dan zal ik haar bij me heb
ben je ziet er niet erg gelukkig uit,
jongen".
„Ik ben ellendig. Gisteren, toen ik Stella
vroeg om mijn vrouw te worden, dacht ik,
dat ik in een positie was om haar te onder
houden".
„Ik dacht dat je vader in goeden doen
was".
„Dat was hij ook. Maar toen ik hem gis
terenavond sprak, had hij heel slecht
nieuws. Hij heeft alles verloren. Mevrouw
Cameron, u moet gelooven, dat ik niets te
gen Stella zou hebben gezegd, als ik het
geweten had".
„Dus je hebt niets, behalve je tracte-
ment?"
„Totaal niets. Ik ben hier gekomen om
Stella haar woord terug te geven".
„Dat is de eerlijke weg, dien men van jou
kon verwachten".
„Maar we zijn beiden jong. Ik geloof dat
ik in den dienst vooruit zal komen".
„Ik ben bang, dat dit niet veel helpen
zal, Guy. Het is al moeilijk genoeg voor een
man alleen om van zijn salaris rond te ko
men. Natuurlijk zou ik Stella een toelage
kunnen geven, maar je zult wel niet van me
verwachten, dat ik jou meteen onderhoud".
Ze sprak koel en Guy bloosde diep.
„Ik zou het noch verwachten, noch toe
staan", zei hij met inspanning.
„Gelukkig is er nog niet veel kwaad ge
sticht", ging ze voldaan voort. „Niemand
weet van het engagement. Jelui hebben eb
kaar niet lang gekend en zult er allebei
gauw genoeg overheen komen. Misschien
zou 't 't beste zijn als je mij aan Stella liet
uitleggen, wat er gebeurd is".
„Wilt u dus niet meer hebben dat ik haar
zie?"
„Dat zou maar pijnlijk zijn. Ik zal Stella
morgen mee naar de stad nemen om bood
schappen te doen".
Guy had een moeilijken strijd, want zijn
trots dwong hem terstond heen te gaan.
Maar liefde was sterker dan trotsch en hij
vond dat het eenvoudig zijn recht was om
het zelf aan Stella te zeggen.
„Ik ga naar haar toe", zei hij zacht.
„Mijnheer Hallam, Guy, wees een man,
Stella is nog maar een kind. Ze houdt van
u en misschien zult u haar kunnen overha
len met u verloofd te blijven. Maar denk
aan de toekomst. Jaren van vervelend wach
ten. Ik heb zooveel van die gevallen gezien
en ze zijn altijd ongelukkig geëindigd. Bo
vendien heeft u meer kans bij de marine
vooruit te komen als u niet gebonden bent
aan haar. U zoudt al dien tijd tobben en uw
hart zou niet bij uw werk zijn. Waarom
gaat u niet ineens naar uw schip terug? U
kunt haar vanavond schrijven. Morgenoch
tend verlaten wij Weyport en dan
Terwijl mevrouw Cameron sprak, was de
deur zachtjes open gegaan en Stella stond
tegenover Haar moeder.
„Ik had een gevoel, dat ik hier moest
zijn. Waarom moet Guy me vanaf zijn schip
schrijven en waarom gaan we morgen
weg?" vroeg ze kalm.
„Laat ons alleen. Mijnheer Hallam, ik
zal het haar vertellen", zei mevrouw Came
ron smeekend.
Maar Stella liep vlug naar de deur en
ging er met haar rug tegen aan staan
„Wat is er gebeurd, Guy, liefste?".
Mevrouw Cameron werd driftig.
„Ik zal het je wel vertellen. Die man is
straatarm. Ik heb je verloving met hem ver
broken", zei ze.
"Js a"es' antwoordde Stella met een
lach. „Ik dacht dat het werkelijk iets ern
stigs was. U bent heel naïef om te spreken
van het afbreken van mijn engagement. Te
genwoordig heeft het meisje daar toch ook
wel wat in te zeggen. Gaat u weg moeder
Guy en ik hebben met elkander te praten".
„Ik blijf. Ik ben niet van plan je je leven
te laten ruïneeren door overdreven gevoelig
heid",
„Ik vrees dat je moeder gelijk heeft", be
gon hij en zijn stem was niet heel vast. „Ik
heb mijn vader gisteravond gesproken. Hij
heeft al zijn geld verloren. Ik zal niets an
ders hebben dan mijn salaris".
„Heb je schulden?" viel mevrouw Came
ron hem scherp in de rede.
«Nog geen twaalfhonderd gulden".
„Kan je die betalen?"
„Niet in eens, maar mijn crediteuren zul
len het mij niet lastig maken".
„Wacht maar tot ze hooren, dat je vader
zijn geld heeft verloren".
„Moeder, u is vreeseiijk inhalig. U maakt
dat ik me voor u schaam. Ik zal toch wat
geld hebben als ik meerderjarig ben, boven
dien heeft u
„Ik denk er niet over om een armen
schoonzoon te onderhouden".
Guy troffen de woorden als dolksteken en
zijn trotsch dwong hem te zeggen: „Je moe
der heeft gelijk Het zou misdadig zijn je
aan je woord te houden".
Voor de eerste maal werd Stella bang. Ze
liep naar hem toe en greep zijn hand stevig
vast. „Liefste, je zult me toch niet in den
steek laten? Sinds gisterenavond ben ik de
gelukkigste vrouw in de wereld geweest. Ik
kon niet slapen door de herinnering aan j<
kussen en
„Stella, je bent schaamteloos", riep haar
moeder boos.
Wordt vervolgd