DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Uit deri Alkmaarschen Raad.
^Buitenland
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIENi
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Ho. 102 Dit nummar bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK.
Woensdag I Mei 1935
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
137e Jaargang
Wanneer een pessimist iemand is, die alleen de gaten en niet de kaas
ziet, is het maar gelukkig, dat er twee kaashandelaren in den Raad zitten.
Het Radio-bedrijf wordt een melkkoetje, dat met muziek gemolken
kan worden.
Als de Spoorstraatbewoners nog meer leven wenschen, kan de bus
chauffeur daar wel zijn claxon laten werken.
Wat vandaag de
aandacht trekt..,
(Zie verder eventueel laafde
berichten.)
DUITSCHE BOEKEN IN BESLAG
GENOMEN.
TWINTIG JAAR LANG EEN KOGEL
IN ZIJN HART GEDRAGEN.
ALKMAARSCHE COURANT.
lil.
De heer Keesom is de financieele specia
list van de regeeringspartijen en hij is een
man, die wel eens aardige woordspelingen
keft.
Weet de Raad, zoo vroeg hij, wat het ver
schil is tusschen een optimist en een pessi
mist? Als je een stuk Schweizer Kase hebt,
dan ziet een optimist alleen de kaas en een
pessimist alleen de gaten.
De heer Keesom is, wat onze financiën be
treft, de laatste jaren altijd een pessimist
geweest en hij heeft de gaten in onze schat
kist waaruit het gemeentegeld bij duizenden
wegvloeide, steeds veel eerder ontdekt dan 4e
wethouder van financiën Die heeft altijd
meer naar de kaas dan naar de gaten ge
keken, maar in de tijden, dat onze geldmidde
len zoogenaamd nog kerngezond waren,
heeft het raadslid Keesom al zijn hoofd ge
schud en een waarschuwend geluid laten hoo-
ren.
De omstandigheden hebben hem in het ge
lijk gesteld en het is bij deze laatste begroo-
tingsbeschouwingen wel gebleken, dat deze
edelachtbare van meening is, dat ons stads-
scheepje nog altijd recht op de gevaarlijke
klippen afzeilt. Weet men wel, riep hij waar
schuwend uit, dat de inkomens in deze ge
meente in een jaar tijds met vier millioen
gulden gedaald zijn en de vermogens in drie
jaar tijds met niet minder dan vijftien mil
lioen en dat de stad in twee jaar tijds een
schuldvermeerdering van 120 000 heeft
gekregen.
Dat zag er inderdaad leelijk uit. Minder
inkomsten, minder vermogen en grootere
schulden en het waarschuwend geluid van
dezen senator naar wien in den regel met
groote aandacht wordt geluisterd, liet dan
ook niet na den noodigen indruk te maken.
Het Rijk, zoo betoogde de heer Bakker,
heeft ons aan handen en voeten gebonden en
ons de zelfstandigheid ontnomen, zoodat wij
bij de gemeentefondsbelasting ondanks de
verhooging achteruit gegaan zijn. Armoede
en vooral werkloosheid hebben ons steeds
dieper in den put gebracht en de voorzitter
der Soc. Dem. fractie wees er dan ook in een
krachtige rede nog eens op, dat het onbillijk
is de gemeenten met de zorg voor de werk-
loozen te belasten. Werkloosheid is het ge
volg van de algemeene inzinking en het aan
tal werkloozen is zeer willekeurig over de
Nederlandsche gemeenten verdeeld. Het is
onbillijk, dat de eene gemeente daarvoor zoo-
voel zwaardere lasten moet dragen dan de
andere. Hier is een taak voor het Rijk wegge-
'ogd. Werkloozenzorg moet Rijkszorg zijn en
zoolang dat in deze moeilijke tijden niet het
geval is, zal onze stedelijke schatkist wel
altijd den blanken bodem laten kijken.
Laten we, zeide de wethouder van finan-
cien, bij alles wat zwart en mistroostig om
ons heen is, toch niet vergeten ook naar de
h'or en daar opduikende lichtpuntjes te kij-
k.en Alkmaar heeft tot dusver nog altijd zijn
financieele zelfstandigheid weten te bewa-
ren Laten wij bij al onze klachten ook eens
naar andere gemeenten zien. Waar zwemt
n^n tegenwoordig nog in het geld? Er is
jnisschien een tija geweest, dat wij wel eens
iets uitgaven, dat wij beter in onzen spaar
pot hadden kunnen houden, maar die tijd is
voorbij en er staat altijd een lid van het col
lie op den uitkijk om te zien of er ook tegen-
*a|lers in 't zicht zijn, die ons niet meer on-
oorbereid kunnen overvallen.
Ln als bewijs daarvoor deelde de wethou
der mede, dat B. en W. er van overtuigd zijn,
ra' b.v. de gelden voor de werkloozen dit
jaar zeker niet voldoende zullen blijken. Er
j 260.000 uitgetrokken en in de eerste drie
maanden van dit jaar is daarvan al weer
jf 120.000 opgebruikt, zoodat een suppletoire
•^grooting niet zal kunnen uitblijven.
Wil men nu, vroeg de wethouder, de bc-
«■"ooting door een commissie laten onderzoe-
Ken? Dat is tijdverlies, want de financieele
«wnmissie heeft een soort sectie-onderzook
oegepast en blijkt geen bezuinigingsmoge-
"JKheden meer te kunnen ontdekken. Men wil
onze uitgaven met duizenden guldens ver-
agw, ik heb er geen bezwaar tegen, maar
mij dan ook maar eens, waarop wij zou-
•j01 moeten bezuinigen. Met enkele postjes
jjoor schrapping van kleine subsidies of met
v ^gzetten van de kistjes sigaren, die de
:"eeren in de commissievergaderingen rooken
unnen wij misschien in totaal een duizend
gulden besparen, maar dat zijn ten slotte
maar lapmiddelen.
De wethouder van financiën is een eerlijk
en doodnuchter man, die eenvoudig de voe
ring van zijn zakken omkeert om te laten
zien, dat er niets meer in zit. Hij geeft toe,
dat het college misschien wel eens te royaal
geweest is, maar dan heeft het college dat
toch nooit zonder de toestemming van den
Raad kunnen doen. Trouwens, het helpt niet
veel om daar lang over na te praten. Wat
weg is komt niet meer terug en het is nu al
leen maar de groote vraag wat er met de
restjes zal moeien gebeuren.
Er viel voor de oppositie bij dezen wethou
der niet veel te bereiken en ook de wethouder
Bonsema, die sommigen gedacht hadden nu
eens leelijk in een hoekje te kunnen drijven,
was zoo glad als een aal en glipte zonder
moeite door de handen van allen, die hem
wilden grijpen.
Wat heeft men eigenlijk over mijn bedrij
ven te zeggen? zoo vroeg hij triomfantelijk.
Indien iemand beweren wil, dat ze niet deu
gen of op slechte financieele basis staan, dan
zal ik dat eens eventjes anders vertellen. Wij
hebben bij het electriciteitsbedrijf de laatste
jaren vrijwillig meer afgeschreven dan an
dere colleges bij hoogconjunctuur en dat de
verhoogde winstuitkeering niet ten koste van
het bedrijf gegaan is, blijkt zeker wel uit het
feit, dat het bedrijf van een millioen gulden
dit jaar geheel afgeschreven zal zijn.
Moef u niet eens wat over het Radiobr-
drijf zeggen? vroeg hij vriendelijk aan den
heer Hoijtink.
Maar de heer Hoijtink had blijkbaar al
lont geroken en wilde wel over allerlei an
dere dingen maar niet over de radio praten.
Daar hebt U gelijk in, zei de wethouder,
want van het radiobedrijf blijken thans de
bouwkosten ongeveer een halve ton minder
te zijn dan we geraamd hadden. Ondanks de
jeugd van dit moderne bedrijfje, hebben wij
van de benoodigde f 229.000 al 115.000,
dus meer dan de helft afgeschreven en als er
geen oorlogen, aardbevingen of andere on
voorziene rampen komen, kan de Raad er op
rekenen, dat wij in 1937, dus over twee jaar,
met behoud van het abonnementsgeld het ge
heele bedrijf hebben afgeboekt.
Dan breekt de tijd aan, dat dit bedrijf een
van onze melkkoetjes gaat worden, dan zal
het geld in letterlijken zin uit de lucht ge
grepen kunnen worden.
Jawel, zei de heer Sietsma, die aan zijn
politieke beginselen dacht, dat is allemaal
heel mooi, maar de gemeente is er voor haar
ingezetenen en niet om haar ingezetenen te
plukken. Wij hebben onze bedrijven veel te
lang als melkkoetjes beschouwd en net ge
volg is geweest, dat de menschen, die zich bij
deze monopolistische bedrijven moesten aan
sluiten altijd te veel voor het geleverde pro
duct betaald hebben. Als het koetje straks
melk geeft, dan komt dat alleen omdat IJ
ons altijd te veel aan voer en stalling hebt
laten betalen en dan krijgen we dus eenvou
dig terug, wat we vroeger te veèl betaald
hebben. Het eenige wat U kunt doen om dat
weer goed te maken is het verlagen van den
prijs voor de geleverde producten, dat wil
dus voor het radio-bedrijf zeggen, dat U er
nu eindelijk eens over moet denken om den
abonnementsprijs te gaan verminderen.
Wij hebben dat, zoo betoogde de wethou
der, nu reeds voor de werkloozen willen doen,
maar de regeering ziet daarin een verkapte
steunverhooging, zoodat wij daarbij weer op
onze vingers getikt zijn.
Als straks ons bedrijf evenwel geheel
schuldvrij zal zijn, is er niet het minste be
zwaar de kwestie eens voor alle ingezetenen
te gaan bekijken en dan is er alle kans, dat
B. en W. de gemeentenaren voortaan voor
een prikje naar Kovacs Lajos of de K.R.0
laten luisteren om van de V.A R A. nog maar
niet eens te spreken.
Tot zoover wat het radio-bedrijf betreft,
maar ook de andere bedrijven staan er niet
slecht voor. Er is kans, dat er op 71 000
van het gasbedrijf gerekend kan worden en
de omzetbelasting heeft bij de lichtbedrijven
een enormen meevaller gegeven. De positie
der bedrijven is sterk en het staat nu reeds
vast, dat zoowel gas als electra ook dit jaar
nog een overschot zullen geven.
De burgemeester had bij den aanvang der
begrootingsbeschouwingen reeds opgemerkt,
dat er in de Memorie van Antwoord een tik
fout voorkwam, zoodat de bijdrage uit het
werkloosheidssubsidiefonds niet 219.000
maar 229.000 moest zijn.
Wie zich de moeite geeft de op deze pagi
na gegeven cijfers van elkaar af te trekken
ziet uit de juiste uitkomst, dat hier inder
daad slechts van een tikfout sprake geweest
is en wethouder Bonsema laakte in krachtige
bewoordingen het feit, dat een gratis ver
spreid weekblaadje hier ter stede de feiten
zoo verdraaid had, dat het leek alsof de
wethouder in zijn becijferingen zich niet min
der dan 10.000 vergist zou hebben.
Dat is geen eerlijke en opbouwende critiek
meer!, heeft de wethouder verontwaardigd
uitgeroepen en tot groote vroolijikheid van
den Raad bracht hij een nummer van dat
weekblaadje van het laatst van de vorige
maand ter tafel waarin niet meer of minder
vermeld was dan dat het Grondbedrijf een
verlies van 32 ton had, een verlies, dat, zoo
het juist was geweest, onze gemeente in den
diepsten afgrond zou hebben doen verdwij
nen omdat het niet minder dan honderd keer
te groot was en er niet van 32 ton maar van
32 mille had moeten worden gesproken.
Dat is ook ongetwijfeld een drukfoutje ge
weest en men zou er geen aandacht aan heb
ben geschonken. Maar wie kaatst moet den
bal verwachten en wie den wethouder ver
wijt, dat „Tije er 10.000 bezije" is, moet
oppassen, dat hij een paar weken tevoren
geen financieele vergissing van 3.168.000
maakt.
Verscheidene raadsleden hebben er be
zwaar tegen gemaakt, dat onze mooie Ber
gerhout langzamerhand een parkeerterrein
van autobussen gaat worden. Er staan daar
thans bussen van diverse ondernemingen en
als die bussen er niet staan kan men toch
precies zien waar ze wel gestaan hebben,
omdat het geheele wegdek langzamerhand
op een olieveld gaat gelijken.
Het is een feit. dat onze Bergerhout daar
door ontsierd wordt maar het is eveneens
een feit en daar heeft de Raad niet over
gesproken dat dit mooie parkje elk jaar
duchtig vernield wordt als men daarop een
centrale stierenkeuring gaat houden.
De burgemeester jgevoelde \yel iets voor
de argumenten het hatuurschobn hier .zoo
veel mogelijk ongeschonden te laten en deel
de mede, dat de N.A.C.O.-bussen geen toe
stemming meer hebben hier te parkeeren,
zoodat in den Bergerhout voortaan alleen
weer de bussen voor Bergen en Schoorl zijn
te vinden.
De heer Woldendorp en anderen hebben
er over geklaagd, dat een of meer parkeer
terreinen voor autobussen hier vrijwel niet
zijn te vinden. Een vreemdeling weet niet
waar hij zoeken moet als hij de bus voor
een bepaalde gemeente moet hebben en ook
vele Alkmaarders vragen zich vaak tever
geefs af waar zij hun voertuig zullen moe
ten vinden. Deze edelachtbare had het zelf
meegemaakt, dat een argelooze Haarlem
mer, die bij den Nieuwlandersingel uit de bus
gezet werd naar Akersloot moest, maar er
was geen sterveling en zelfs de chauffeur
niet, die hem de standplaats daarvan kon
mededeelen.
Dat vond de burgemeester nog niet zoo
heel erg, en zijn betoog kwam eigenlijk hier
op neer, dat een vreemdeling, die ergens af
gezet wordt aan het zwerven raakt, dat hij
op den duur honger en dorst begint te krij
gen en dat de middenstand op deze wijze
nog wel eens van hem kan profiteeren.
Kunnen we alle bussen niet bij het station
zetten?, vroeg de heer Woldendorp, dan
heeft niemand voortaan meer te zoeken, maar
daar voelde de burgemeester blijkbaar ook
niet veel voor. Het bussenvraagstuk zal nog
eens nader bekeken worden en het is te ho
pen, dat er dan aan den chaos een eind zal
gemaakt worden.
Den Spoorstraatbewoners wacht in allen
gevalle een aardige verrassing. Zij hebben
er vroeger wel eens bezwaar tegen gemaakt,
dat de stadsbus door hun betrekkelijk nau
we straat reed, maar zij hebben daarna
moeten aanzien, dat de groote route van het
station naar de stad langs den Stationsweg
verlegd is waardoor hun straat een stille en
bijna doode straat is geworden. Zij hebben
al meermalen om wat meer leven gesmeekt
en er waren ook ditmaal raadsleden, die den
burgemeester gevraagd hebben wat het col
lege van plan was voor de Spoorstraatbe
woners te doen.
B. en W. hebben de handen nog eens over
de harten gestreken en het eindresultaat
van hun overpeinzingen is de toezegging ge
weest, dat er voortaan weer leven in de
straat zal komen, aangezien besloten is, dat
lijn II van den stadsbusdienst binnenkort
van route zal veranderen en door de Spoor
straat zal rijden.
Het is te begrijpen, dat de huizen in die
straat binnenkort enorm in waarde zullen
stijgen, maar wij hebben tot dusver tever
geefs naar dte viaggen der bewoners uitge
keken.
Ook het kostbare onderwijs, een zorgen
kindje van land en stad, is natuurlijk niet
onoogemerkt gebleven.
De heer Woldendorp en anderen vonden
d« H~-.d»,cschoo1 veel te duur. niet alleen
wat de algemeene kosten betreft, maar ook
het bedrag van ruim 3000, dat aan het
onderhoud ten koste gelegd werd.
De burgemeester heeft terecht opgemerkt,
dat wij alles in het werk moeten stellen om
deze school voor onze gemeente te kunnen
behouden. Alkmaar, dat eens geroemd werd
als een centrum van onderwijs, heeft de laat
ste jaren te veel van dergelijke inrichtingen
zien verdwijnen en een stad, die haar scho
len moet opheffen, is een stad, die in betee-
kenis achteruit gaat.
Kunnen we dan niet op de buitenleerlin
gen bezuinigen? werd er gevraagd, maar
de burgemeester deelde mede, dat deze niet
>alleen het volle schoolgeld betalen, maar
dat bovendien vele buitengemeenten vrijwil
lig aan de instandhouding van deze ook
voor onze omgeving zoo belangrijke inrich
ting bijdragen. Men wil meer de richting
van de practijk uit, maar zoolang het Rijk
niet aan deze reorganisatie meebetaalt, be
hoeft de gemeente er niet aan te denken.
De fleer Bakker wilde Handelsschool en
Gymnasium combineeren en er een Lyceum
van maken en de burgemeester zal deze po
litiek om de kool en de geit te sparen nog
eens nader bekijken en gaf tevens den heer
Sietsma, die daarover bijzonder ongerust
bleek, de verzekering, dat het zuurstofappa
raat in deze school de volle aandacht van
B. en W. heeft. Of het daardoor minder ge
vaarlijk is geworden is een tweede vraag en
wij hopen maar met den heer Sietsma, dat
het niet op den een of anderen dag tot ont
ploffing zal komen aangezien de Handels
school dan zoo definitief zal worden „opge
heven", dat er van reorganisatie geen spra
ke meer zal kunnen zijn.
Van de Handelsschool naar het bewaar-
schoolonderwijs, il n'y a q'un pas, niet om
dat wij de Handelsscholieren als kleuters
willen beschouwen maar omdat het in beide
gevallen over onderwijs gaat, dat in onzen
Raad aan de orde geweest is.
De heer Grondsma vond het bewaar-
schoolonderwijs veel te kostbaar althans in
vergelijking met andere gemeenten en wet
houder van Slingerland heeft verklapt, dat
hij de kosten eigenlijk ook niet meer kon
dragen maar toch besloten had dit nuttige
onderwijs zoolang mogelijk ongemoeid te la
ten. Erg lang zal dat helaas niet kunnen
zijn, want reeds het volgende jaar vreesde
de wethouder dat dit onderwijs een groote
veer zal moeten laten. Het is alleen maar te
hopen, dat het dan nog niet zoo kaal geplukt
zal zijn, dat het zelfs niet meer op eigen wie
ken zal kunnen drijven.
En ten slotte om bij het onderwijs te
blijven waren er dan de boventallige on
derwijzers, die B. en W. gedeeltelijk door
zoogenaamde kweekelingen met acte zouden
willen vervangen. De heer Vogelaar vrees
de, dat men zoodoende niet veel zou bezui
nigen, dat men de kosten voor het bijzonder
onderwijs zou verhoogen en dat men eigen
lijk bezuinigde op kosten van het Rijk, dat
tegen deze afwenteüngspolitiek in Arnhem
al geprotesteerd zou hebben.
De heer Keesom zou wel eens willen we
ten of de besturen der bijzondere scholen
ook kweekelingen met acten zullen aanstel
len dan wel of zij het geld eenvoudig in den
zak zullen steken, maar hij deed tegelijker
tijd uitkomen, dat deze besturen niet zoo
zwart zijn als zij wel eens worden afgeschil
derd aangezien verschillende schoolbesturen
lang niet nemen wat zij wettelijk krijgen
Runnen en er dus wel een meevallertje voor
de begrooting zal zijn, bij welke mededee-
ling de wethouder van financiën natuurlijk
de ooren spitste en de verklaring aflegde,
dat hij alle meevallertjes met vreugde in de
leege schatkist welkom zou heeten.
De burgemeester heeft intusschen toege
zegd, dat er spoedig een reorganisatieplan
voor het onderwijs zal komen waarbij hij de
vrije jacht op de boventalligen zou openen,
maar intusschen heeft de regeering in haar
jongste bezuinigingsplan ook de kwestie
van boventalligen en kweekelingen onder de
oogen gezien zoodat verwacht mag worden,
dat de gemeente hierover binnenkort wel de
noodige voorschriften in ontvangst zal heb
ben te nemen.
Wij hebben herhaaldelijk op een parkeer
verbod in de Langestraat aangedrongen en
het schijnt er nu eindelijk van te zullen ko
men.
Van alle zijden werd de opmerking gemaakt,
dat het daar langzamerhand levensge
vaarlijk begint te worden en dat het nu maar
eens uit moest zijn. Zet de auto's op de Paar
denmarkt of op het oude Ziekenhuis-terrein!,
heeft de heer Van de Vall uitgeroepen en ook
de heeren Keijsper en Vogelaar hebben er
op aangedrongen den toestand zoo spoedig
mogelijk te verbeteren.
Nog nimmer, zeide de heer Vogelaar, heb
ik een zoo slappe toezegging gezien als B.
en W. in de Memorie van Antwoord hebben
gegeven waarin zij mededeelen, dat zij al
thans voor de Vrijdagen in de zomermaan
den een parkeerverbod zouden kunnen over
wegen. Wie de verschillende termen kent
waarin B. en W. iets kunnen toezeggen,
weet wel, dat er na een dergelijke belofte
vooreerst geen sprake van verbetering zal
1 Mei in Oostenrijk. (Dag. Over
zicht).
Amnestie in Oostenrijk afgekon
digd. (Buitenland).
De Protocollen der Wijzen van
Zion. (Buitenland).
Vier dooden bij een granaatont
ploffing. (Buitenland).
Bloedige schietpartij te Serajewo.
(Buitenland).
MacDonald blijft premier, min
stens tot aan de algemeene verkie
zingen. (Buitenland.)
Hitier niet ziek; Führer spreekt
op de 1 Mei-feesten. (Buitenland.)
Verschillende doodelijke verkeers
ongevallen. (Binnenland).
8000 gestolen in een zuivelfa
briek te Putten. (Binnenland.)
Ernstig motor-ongeluk te Velsen;
twee Alkmaarders zwaar gewond.
(Stad).
Gemeente-architect van Huizen
voor het Hof. (Rechtszaken).
zijn, maar de Raad was ditmaal niet in een
stemming om zich met een kluitje in het riet
te laten sturen. Men wenschte een absoluut
parkeerverbod zoodat auto's en wagens al
leen mogen stoppen voor het in- en uitlaten
van passagiers en het vlug laden en lossen
van goederen. Om de Langestraat liggen
talrijke geschikte parkeerterreinen Paar
denmarkt, oude Ziekenhuisterrein, Kerk
plein, Mient. Hofplein en Waagplein en des
noods nog de Breedstraat en het is onge
twijfeld naast gemakzucht alleen de vrees,
dat zij een kleinigheid zullen moeten beta
len, die de meeste automobilisten er toe
brengt hun wagens eenvoudig maar in de
drukke hoofdstraat neer te zetten.
De burgemeester zal met het oog op den
middenstand de zaak nog eens bestudeeren,
want hij vreesde, dat de middenstand tegen
de voorgestelde regeling wel eenige bezwa
ren zou hebben, zoodat het ten slotte de
vraag zal worden of het belang van den
middenstand dan wel het verkeersbelang
hier den doorslag zal geven.
Het is vanuit dezen gezichtshoek bezien
trouwens de groote vraag of de middenstand
met deze verkeersopstopping bijzonder ge
baat is. Er zijn Langestraatwinkeliers, die
des morgens een bakbeest van een auto voor
hun ramen krijgen en het vehikel later weer
zien verdwijnen zonder dat zij er een cent
beter van geworden zijn.
Komt men er ten slotte toe de auto's op de
omliggende pleinen te parkeeren, dan zal het
zeker toegejuicht worden als daar door de
gemeente aangestelde wachters benoemd
worden dan wel, dat een klein maar vast ta
rief wordt ingesteld, zoodat de velen irritee-
rende verschijning van een man, die alleen
maar het portier opendoet en de taxatie van
zijn belooning aan de beleefdheid van den
automobilist overlaat, die dan in den re
gel te veel betaalt tot het verleden komt
te behooren.
Er is geen enkele reden waarom een auto
in de Langestraat zonder toezicht zou kun
nen staan en op een der pleinen zoo nauw
lettend bewaakt zou moeten worden.
Nadat te Berlijn i.it Lodz en Kattowitz
berichten ontvangen waren over in beslag
neming van „Mein Kampf" van Hitier, zijn
thans ook berichten ontvangen over huis
zoekingen in Duitsche boekhandels in West-
Polen. Daarbij werd in de eerste plaats alle
litteratuur, die met Schlageter in verband
staat, in beslag genomen.
Antal Kacso, een 50-jarige boer uit Hod-
mesovasarhely in Hongarije heeft twintig
jaar lang met een kogel in zijn hart rond-
gcloopen, zonder dat hij daar iets van wist.
In den wereldoorlog werd hij in 1915 ge
wond, doch hij bleef meevechten tot den wa
penstilstand. Nu klaagde hij over pijn in
zijn zijde en begaf zich naar het ziekenhuis
Een X-foto onthulde de vreemde plaats van
den kogel en een operatie was noodzakelijk.
Hij beschouwt dit als een geluksteeken, te
meer daar hij nu ook een staatspensioen
krijgt.
