DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Uit den Alkmaarschen Raad. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330. Ho. 103 Dit nummer bestaat uit drie bladen. Directeur: C. KRAK. Donderdag 2 Mei 1935 Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. 137e Jaargang IV. (Slot.) Het wordt tijd, dat er eens een commissie tot reorganisatie van reorganisatiecommissies benoemd wordt. De adjunct-archivaris is in den politieken leeuwenkuil geworpen en door een wonder aan den dood ontsnapt. Als de V. V. V. motorraces op de kaasmarkt laat houden, kunnen de vreemdelingen er ook van profiteeren. Toen wij er kort geleden op wezen, dat het eigenlijk dwaasheid is 4000 als subsidie voor een stadsautobusdienst te betalen als een andere en niet minder goed bekend staan de onderneming hetzelfde aantal passagiers en zelfs nog minder gratis wil vervoe ren en de maximumsubsidie bij tegenslag precies 2000 lager wil stellen, waren er nog maar enkele raadsleden, die de tegen woordige geldverspilling bleken in te zien. En evenmin scheen 's raads meerderheid te begrijpen, dat men het in alle steden groeien de taxi-verkeer op den duur in Alkmaar niet zou kunnen tegenhouden. Men kan de wijzers van de klok nu een maal niet terugzetten en ze zelfs niet laten stilstaan. Bij de begrootingsbeschouwingen werd reeds een geheel ander geluid vernomen Zoowel van de zijde van de heeren Grondsma en Vogelaar als van katholieke zijde is op de onnoodige geldverspilling bij den stadsbusdienst gewezen en wanneer de billijkheid niet meegebracht had, dat er over het afgeloopen jaar nog naar het oude tarief zou worden bijgepast, zou er reeds thans definitief een einde aan gemaakt zijn. De exploiteerende onderneming schijnt voor het volgend jaar met een subsidie van 3000 genoegen te willen nemen, maar in de gege ven omstandigheden is ook dat te veel en zal men voor de begrooting van 1936 een andere regeling moeten treffen. Waarom nog steeds gepoogd werd het taxi-bedrijf in deze gemeente klein te houden, is ons niet geheel duidelijk. Ook deze belem mering van een normale verkeersontwikke- ling schijnen we aan de stadsbussen te wijten te hebben, die dank zij de groote exploi tatie-tekorten a tort et a travers beschermd moeten worden. De raadsleden werden zelfs naar interlocale voorbeelden verwezen, maar wij vreezen, dat zij de toestanden, zooals die te Alkmaar bestaan, nergens anders zullen aantreffen. De heer Keijsper wees er op, dat de exploi tant der stadsbussen kort geleden in onze courant betoogd had in het geheel geen last van taxi's te hebben en als deze dat zelf erkent, is er toch zeker allerminst reden zijn bedrijf te beschermen. Ten slotte zijn er in Alkmaar vele garage houders, die met de stadsbussen niets te ma ken hebben, die evenmin verlangen, dat de gemeente hun bedrijf steunen zal, maar er zeker recht op hebben, dat zij ook niet moed willig worden tegengewerkt. Wat de gemeen te door verkleining van het bussentekort zou ^Paren, zou zij, door bemoeilijking van an dere bedrijven, weer aan belasting kunnen derven, nog afgezien van de belangen van het publiek, dat langzamerhand de vlugge, pzactische en goedkoope taxi als een onont- «erlijk vervoermiddel heeft leeren waardee- ren. Een motie van den heer Vogelaar e s. om en W. uit te noodigen overleg te plegen me* garagehouders teneinde tot het geven van vaste standplaatsen te kunnen komen, werd niet in stemming gebracht, omdat B. en w. beloofden de zaak nog eens van alle kan- jen te zullen bekijken en zoo spoedig moge- hik met een prae-advies te zullen komen. De heer Van de Vall heeft voor eenig yuur in de debatten gezorgd door allereerst k verkondigen, dat de rede van den heer Lovers hem deed denken aan een Landbouw- vuurwerk, dat in den mist werd afgestoken *n door daarna de verklaring af te leggen. «at hij nog nooit zoo'n mooi brandje gezien «ad als toen men de krotwoningen van het ^harloo had aangestoken. Toen is er heel Wat rommel in vlammen opgegaan en waren er ook heel wat dooden te betreuren, of schoon er van treuren eigenlijk niet gespro- kon worden, aangezien de groote oprui- ?"n!ï uitsluitend onder die diersoorten ge iden werd, die de mensch liever ziet gaan Qaa ziet komen. Hoe staat het eigenlijk met de nood- en Krotwoningen?, vroeg mevrouw Jorritsma en wethouder Klaver betoogde, dat Alkmaar de enkele noodwoningen, die het nog bezit, niet kan missen, omdat er altijd woningruimte nioet overblijven voor daklooze gezinnen, wat de krotwoningen betreft, in den zin der pJ kent Alkmaar die niet meer, wat natuur lik heelemaal niet zeggen wil, dat er aan alle Woningellende hier ter stede een einde is ge komen. Integendeel kunnen woningbouwver Omgingen nuttig werk verrichten en men slaagt er ook wel in het Rijk daarvan te over tuigen, wanneer eigenaren van krotwonin gen vrijwillig tot het veranderen van hun panden tot pakhuizen overgaan. Er staan op dit oogenblik 110 woningen beneden de 6 huur leeg en men zal met woningbouw dus wel voorzichtig moeten wezen, temeer omdat gebleken is bij wo ningbouw van Rochdale dat de nieuwe panden niet alleen door bewoners van buiten werden bezet, maar ook door huurders van woningen van andere bouwvereenigingen, welke volksverhuizing geenszins de bedoe ling geweest is. We moeten bouwen, heeft de heer Van de Vall uitgeroepen, want het bouwen is nu goedkoop en men behoeft de hand maar uit het raam te steken om een werkloozen tim merman of metselaar bij den kraag te kunnen pakken. Daartegenover stond de theorie van den heer Sietsma, die terecht betoogde, dat er niet gebouwd moet worden om de bouwvak arbeiders aan het werk te kunnen houden en vooral niet nu er maar raak gebouwd wordt en heele woningblokken leeg staan. Per slot van rekening zou men dat alles voor reke ning van de particuliere bouwers kunnen laten, maar men mag daarbij niet vergeten, dat ook van de gemeente voor dergelijke bouwblokken offers geëischt wórden, omdat door Gemeentewerken allerlei kunstwerken moeten worden aangelegd. Men schijnt den huizenbouw tegenwoordig als een soort geld belegging te beschouwen en het is al voor gekomen, dat men bij het Grondbedrijf bouw grond te koop vroeg zonder dat de aspirant- kooper plan had daarop de huizen te doen verrijzen. Ten slotte betoogde de wethouder, dat het eenige afdoende middel ter oprui ming van krotwoningen is ze door de ge meente te doen aankoopen en er daarna een brandende vuurmaker in te leggen. Wat den particulieren bouw betrof, zou hij ernstig overwegen of langzamerhand niet de tijd aangebroken is de bouwvergunningen niet automatisch meer toe te staan, maar eens duchtig de gemeentelijke rem te laten wer ken. Over Maatschappelijk Hulpbetoon liepen wonderlijke geruchten en voornamelijk de Sociaal Democraten hebben niet verzuimd den indruk te wekken, dat het daar een jan boel zou zijn en dat het hoog tijd werd, dat er weer eens een commissie van onderzoek in elkaar gezet werd om de kwestie eens te on derzoeken. De geest is er allertreurigst, zei de heer Van Drunen en de ambtenaren worden er tegen elkaar uitgespeeld. De directie houdt willekeurig de door de regeering toegestane toelagen voor kleeding in, vertelde de heer Bülens en weigert zelfs, na daarop gewezen te zijn, de fout te herstellen. Er zijn ambte naren ontslagen, op wier diensten niet het minste viel aan te merken, deelde de heer Van de Vall mede en dat komt alleen, omdat dit sociaal democraten zijn, die men op deze wijze heeft willen wegwerken. Het leek inderdaad erg vreemd, dat men in een gemeentelijke organisatie waar de heer Westerhof lange jaren den scepter gezwaaid had, thans bezig was sociaal democraten op straat te zetten en het was alsof diens opvol ger van de gelegenheid gebruik maakte een groote politieke schoonmaak te houden. Maar zoo is het ook niet, zeide de thans verantwoordelijke wethouder en de heer Van Slingerland verduidelijkte dit door mede te deelen, dat een op straat gezette controleur een werklooze was, die noodig eens door een anderen werklooze moest worden vervangen, omdat hij te lang in lossen dienst was en het op den duur te moeilijk zou worden hem zon der schadevergoeding weer kwijt te raken Dat deze man sociaal democraat geweest was, had de wethouder niet eens geweten, hij had het ontslag niet voorbereid en er alleen maar zijn sanctie aan gegeven. Trouwens het deed er ook weinig toe wat de man in politiek opzicht al dan niet geloofde en wij zijn er van overtuigd, dat de wethouder precies het zelfde gedaan zou hebben als de betrokkene een lid van de R.K. staatspartij was gewees1. Wat den goeden geest betreft, ja er waren wel eens strubbelingen geweest en het M H. was nu juist niet een gemeentedienst, die. wat prettige samenwerking van ambtenaren betreft, aan alle bedrijven ten voorbeeld ge steld kan worden, maar men had reeds de bokken van de schapen gescheiden, zoodat het beste gehoopt werd voor de toekomst. Wat de ingehouden kleedinggelden aangaat, daarnaar zou de wethouder een ernstig on derzoek instellen en wat verder de werking van den dienst betreft, was hij het volkomen met den Raad eens, dat er een en ander niet in den haak was, al kon hij dat dan ook niet maar zoo dadelijk op de schouders van de directie schuiven. Als men bedenkt, dat een volle werk kracht twee weken noodig heeft om een ver gadering voor te bereiden, begrijpt men wel, dat er iets hapert aan het functionnee- ren van deze altijd wat stroef loopende amb telijke machine. En bovendien had het rijk de gemeente een leelijk koopje bezorgd, doordat de Rijkscontroleurs het vorig jaar een kaart systeem voorgeschreven haaden welks tot standkoming veel tijd en veel geld had ge kost, terwijl de tegenwoordige Rijkscontro leur dat allemaal overbodig noemde zoodat men zich tenslotte al die moeite en kosten voor niets getroost had. Dat waren van die Rijksgrapjes die beter achterwege konden blijven, maar overigens was er niets bijzonders aan de hand en een commissie van onderzoek was volkomen overbodig omdat de wethouder zelf wel in staat was deze gemeentelijke boontjes te doppen. Het was in allen gevalle een bewijs, dat de zaken bij dezen dienst den wethouder hoe klein hij ook is, nog niet over het hoofd gegroeid zijn en de motie om desondanks een commissie van onderzoek of een com missie van geruststelling te benoemen, heeft dan ook vrijwel alleen de stemmen der sociaal-democraten gekregen. De heer Bülens heeft een pleidooi voor de jeugdige werkloozen gehouden waarvan Alkmaar er ruim 200 tusschen 16 en 24 jaar telt. Wat moet er van deze jonge menschen te recht komen? Hun jaren verloopen in ledig gang, hun vakbekwaamheid verdwijnt, ae criminaliteit onder deze categorie jonge men schen stijgt in het geheele land met onrust barende cijfers. Beseft men in Alkmaar wel voldoende wat men voor deze jongens doet en wat men er voor zou kunnen doen? Er is een commissie voor ontwikkeling en ontspan ning, die belangeloos al haar tijd en krach ten in dienst van deze misdeelden heeft ge steld, maar dat is niet voldoende, niet alleen omdat de commissie over veel te weinig geld beschikt en grootendeels van de publieke liefdadigheid moet leven, maar ook omdat het ontspanningselement hier nog te sterk op den voorgrond treedt. Reeds heeft men een kleine som gevraagd om deze menschen in de gelegenheid te stellen zelf hun ont spanningslokaaltje in de Nieuwe Doelen te verbeteren maar er moet veel meer gedaan worden. Zij moeten zoo mogelijk in de gele genheid gesteld worden een geheel nieuw gebouw te zetten waardoor de jeugdige werkkrachten tevens gelegenheid krijgen hun vakbekwaamheid te onderhouden. Men zegt nu wel, dat er geen geld is, maar het Rijk zal hier moeten bijspringen en als voorbeeld, dat dit zeer wel mogelijk is, noemde de heer Bülens de gemeente Schiedam waar men voor deze categorie werkloozen talrijke door de regeering gesubsidieerde werkobjecten had gevonden. Houdt deze menschen aan den arbeid!, riep de heer Bülens met klem uit, want hier groeit de ontevredenheid en hier loopt men gevaar, dat extremisten ze zullen vangen en zullen opleiden tot daden welke met ons volkskarakter in strijd zijn. We hebben, zeide wethouder Klaver, niet alleen aan de jonge werkloozen maar ook aan de ouderen te denken en er zijn nu een maal geen werkobjecten omdat het Rijk niet wil meewerken hoewel het door een andere houding een enorm bedrag zou kunnen be sparen. Bovendien is rekening met vele an dere factoren te houden, o.a. met de vakor ganisaties. De wethouder ontkende, dat Ge meentewerken voor het leveren van eenige Êlanken bij den verbouw in de Nieuwe oelen te duur zou zijn geweest, integendeel hij deed de verrassende mededeeling, dat Ge meentewerken goedkooper dan anderen zou zijn. Het begon langzamerhand op een re clame van C. en A. te gelijken, maar er wa ren even te voren zulke harde noten over dit bedrijf gekraakt, dat diverse raadsleden wel een beetje ongeloovig hun schtfuders op haalden. t Wethouder van Slingerland beloofde nog eens te zullen nagaan wat er in Schiedam gebeurt en of datzelfde ook hier mogelijk zal blijken. Hij had overigens niet veel hoop op den steun van 't Rijk, betoogde, dat men ook de oudere werkloozen niet mag vergeten en zegde, na aandrang uit den Raad, tce, dat hij andermaal naar Canossa of liever naar Den Haag zal trekken om de heeren te vra gen of het boschplan soms met den steun van het werkfonds kan uitgevoerd worden. Veel hoop op een goeden afloop had hij niet Hij heeft al eens meer, vergezeld door een zijner ambtenaren, in de kamer van den een of anderen referendaris op een stoeltje mogen zitten en de heeren zijn buitengewoon vriendelijk en belangstellend, maar het resul taat is gewoonlijk, dat men naar huis trekt met een kleedingstuk op het hoofd, of, om den juisten term te gebruiken, op den kop, dat al leen maar voor het bekleeden van dames- beenen bestemd is. Maatschappelijk Hulpbetoon was niet de eenige gemeentedienst, welke dit jaar aan felle critiek werd onderworpen. Er was ook nog een bedrijf van Gemeentewerken en de heer Keesom heeft er op gewezen, dat de schuld van dat bedrijf onrustbarend stijgt en dat de bedrijfskosten in ongezonde ver houding staan tegenover de steeds stijgende bedragen der salarissen. De heer Vogelaar heeft er aan herinnerd, dat alle omgeslagen onkosten de uit te voe ren werken extra duur maken en de heer Keesom wees er in het bijzonder op, dat wat voor het onderhoud der openbare schalen te veel betaald wordt ook aan de bijzondere moet worden uitgekeerd, zoodat die uitgaven dubbel terugkomen. De heer Vogelaar legde een lijstje van ambtenaren over, waaronder hij wel eens groote opruiming wegens crisisomstandig heden zou willen houden, maar wethouder Klaver betoogde, dat het bij Gemeentewer ken precies gaat als in een groot huishou den. Er zitten veel menschen aan tafel, maar men zou er ten slotte toch geen een van wil len missen. Zoo teergevoelig is de heer Vogelaar nu weer niet, maar de wethouder legde uit, dat er een staf van vast personeel is waardoor een reorganisatie uiterst moeilijk zou wor den. Heelemaal gerust dat zijn betoog den noodigen indruk gemaakt zou hebben was hij blijkbaar niet, want een motie-Vogelaar c.s. om een onderzoek naar mogelijke reor ganisatie in te stellen wilde hij liever niet in stemming gebracht zien, maar nam ze over met de verzekering, dat hij het Bureau van de Vereeniging van Nederlandsche Gemeen ten zal opdragen een en ander nader te on derzoeken. De Raad is overigens huiverig van reor ganisatie-commissies omdat deze maar zel den tot practische resultaten komen. Wat de wethouderspensioenen betreft, heeft de heer Van Drunen er op aangedron gen deze pensioenen niet overboord te wer pen. Het wethouderschap moet ook mogelijk zijn voor arbeiders met smalle beurzen en dat kan alleen als de gemeente financieele waarborgen geeft, zoodat de minder kapi taalkrachtigen het werken voor de gemeen schap niet door de zorgen van den dag be hoeven te staken. Wethouder van Slingerland gevoelde er niets voor de reeds toegekende pensioenen aan te tasten en verklaarde zich hoogstens bereid na te gaan of er nog langer noodzake lijkheid bestaat een wachtgeld van twee jaar uit te keeren indien een wethouder vrij willig het gemeentelijke bijltje er bij neer legt. Tot een pensionn$ering van weduwen, weduwnaren en weezen van raadsleden is het in deze gemeente gelukkig nooit geko men. De tijden zijn er niet naar om in deze richting nog meer financieele bokkesprongen te maken. Intusschen zijn er andere weezen, die zoo nu en dan in den Raad ter sprake komen omdat verschillende leden en voornamelijk de heer Keesom van meening zijn, dat hun opleiding wel wat kostbaar begint te wor den. Dat zijn de verpleegden van het Bur gerweeshuis en terloops is al eens de vraag gesteld of men met gezinsverpleging niet veel goedkooper zou uitkomen Mevrouw Jorritsma heeft een pleidooi ge houden ze te laten waar ze zijn en zij heeft daarbij eigenlijk een open deur ingetrapt, omdat wethouder Van Slingerland er voor- loopig niet aan denkt ze onder de veilige vleugels van de weesouders weg te halen. In katholieke kringen gaat dat gemakkelij ker, daar is men voor gezinsverpleging, maar daar kan men steeds bij de geestelijk heid naar de beste gezinnen informeeren. Laat de verpleging der burgerweezen thans wat duur zijn, ten slotte geldt het hier een categorie misdeelden waaraan men niet spoedig te veel kan doen. Het was een sym pathiek geluid en wel een bewijs, dat de schatkist nog heel wat berooider moet wor den alvorens men deze hulpelooze slacht offers der omstandigheden de dupe van de economische crisis zal doen worden. Vermelden we in het kort nog, dat wet houder Klaver een door niemand goed begre pen theorie over grondduikers, geleidingsrio len en drainage heeft gehouden, enkel en alleen om den heer Sietsma te bewijzen, dat er van gemeentelijke schuld aan den waters nood in de huizen van de Steijnstraat geen sprake zou wezen, dat hij een commissie van onderzoek afwees omdat die overbodig en te duur zou zijn en dat deze zelfde commissie door den Raad even later plechtig in den grafkelder der doodgeboren plannen werd bijgeschoven. Dan rest ons nog te vermelden, dat wet houder Bonsema toezegde te zullen nagaan of er ook bij de Gemeentelijke Reiniging door het slechts tweemaal per week ophalen van huisvuil nog eenige besparing zou zijn te verkrijgen. Wat vandaag de aandacht trekt,,. De adjunct-archivaris wiens positie reeus bij vroegere algemeene beschouw if :n bodig werd geoordeeld, zou in deze raads zitting stilletjes gelyncht zijn als de wet houder van financiën geen medelijden had gekregen en er zeer terecht op gewezen had, dat er een opzegtermijn moest zijn waarna (je Raad het slachtoffer weer losgelaten heeft met de verzekering, dat hij tegen het volgend jaar wel op zijn doodvonnis zal kunnen rekenen. Of de besparing van 400, welke men daardoor verkrijgt de moeite van deze executie waard is er wordt voor dat geld toch zeker intellectueel werk verricht wagen wij te betwijfelen. De heeren Sietsma en Govers hebben ten slotte een vergeefsche poging gedaan het stee- nen varkentje open te breken waarin de gel den voor de verbetering van onze straten bewaard worden. De heer Sietsma verklaar de ter verontschuldiging, dat hij de vader van dit diertje geweest is, althans de geestelijke vader en door deze familie relatie zeker wel eenige rechten kon la ten gelden, maar Ged. Staten hebben juist de waarschuwing gegeven, dat men deze som als een appeltje voor den dorst zuinig zal moeten bewaren. Het gevolg is, dat de Raad het niet aan- gedrufd heeft ruim 2000 uit het varkentje te schudden en de verbetering van het Var- nebroek uit de gewone middelen betaald zal moeten worden, wat wil zeggen, dat men daar vooreerst op regenachtige dagen nog wel over de plassen zal moeten stappen. Waar het geld voor verbetering van onze eigen wegen ontbreekt, vond de Raad het niet noodig een subsidie van 250 aan de Rij- wielpadvereeniging te geven. Ondanks het protest van B. en W., dat men daartoe voor deze begrooting niet zou kunnen besluiten, werd de post geschrapt en we hopen alleen maar, dat een deel der subsidie inmiddels niet uitbetaald is, aangezien het met dergelij ke kostbare risico's voor oogen voor arbei dersvertegenwoordigers nog moeilijker zal worden een wethoudersbaantje te accep teeren. Last not least nog een woordje over de V.V.V., die door den heer Van Drunen on der de microscoop gelegd is en van alle kanten is bekeken. Wat doet eigenlijk V.V.V.?, heeft de heer Van Drunen van deze dit jaar zoo financieel misdeelde vereeniging gevraagd. Men laat de vreemdelingen de kaasmarkt bekijken, men laat ze, a raison van een kwartje, den Waagtoren beklimmen en men kijkt er ver der niet meer naar om. Het eenige dat de vereeniging nog meer doet is motorraces hou den, maar dan zijn de vreemdelingen al weer verdwenen. Alkmaar is een oude en mooie stad en er is ten bate van den middenstand heel wat meer te bereiken als men de bezoekers niet alleen naar de ruitertjes laat kijken,maar ze meeneemt en langs onze karakteristieke huizen en grachten voert. De heer Van Dru nen wil hiervoor de werklooze intellectuee- len mobiliseeren en hij wees er op, dat hij zelf groote groepen geestverwanten, die het Troelstra-oord hebben bezichtigd naar Alk maar dirigeert, waar hij als gids bij een stadhuisbezoek optreedt en zijn gasten zoo enthousiast van Alkmaar en zijn schoone omgeving vertelt, dat sommigen van zijn discipelen zich hier reeds voor goed hebben gevestigd. De burgemeester heeft hierop geant woord, dat het werk van V.V.V. het beste beoordeeld kan worden als men weet, dat er het vorige jaar 2377 brieven zijn ontvangen en dat er niet minder dan 4000 zijn ver zonden. Dat is het bewijs, dat er achter de schermen heel wat meer gebeurt dan men van buiten kan bekijken. Het aantal vreem delingen dat onze kaasmarkt bezoekt wordt van jaar tot jaar grooter en zoolang dat het geval is, bestaat er geen reden zich on gerust te maken, dat de propaganda voor onze stedelijke attracties aan terzake min der deskundigen zou toevertrouwd zijn. ALKMAARSCHE COURANT. De 1 Mei-viering in Duitschland. (Dag. Overzicht). Devaluatie in Dantzig; een oproep aan de bevolking. (Buitenland). Stofstorm hult Denver in duister nis. (Buitenland). Sneeuwstorm in Oost-Pruisen. (Buitenland). De protocollen van de Wijzen van Zion; de derde dag van het proces. (Buitenland). Groote boschbrand te Ede. (Bin nenland.) De moord in den grooten IJ-pol- der; verdachte voor de rechtbank. (Rechtszaken.) De luchtweg Amsterdam—Ban- doeng wordt verdubbeld. (Lucht vaart). (Zie verder eventueel laatste berichten.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 1