DIT HET PARLEMENTAIRE LEVEN.
wat een pijn.'
AKKER.CACHETS
1s
H
FJ
thétrtandtek Smaakloos ouwel-omhulsel om
troéua *j poeder. Ge proeft daardoor
niets. Ze glijden naar binnen.
Per 12 stuks slechts 50 cent.
lecu&dek
te--viitr Ui?';
JCiuist en Wetenschap
ithaakeuAciek
L
"ëÊiL
M
m
m
k
k
feuilleton
EVAARLIJK SPEL
wm
k
mm
k
Wk
WM
m
k
KAMERBEWAARDER.
Neem daar nu toch eens een paar
"AKKERTJES" voor en lot Uw ver
bazing en welbehagen zal de pijn
verdwijnen, want AKnER-C ACHETS
helpen uitstekend bij Rheumaliek,
Rheumalische zenuwpijn, Lendenpijn
Spit, Spierpijn, Gevatte Koude, enz.
Wat is een wandelbewijs.
1
i
I
i
s
H
i
iS
3
a
T
Hf
m
S
i
S
fm
fjj
IS
i
üf
i i
i i
11
lü
i 12
IS
iü s 1
iü ÉËI Éii k j
f
H SÉ
(Wordt vervolgd'
L.
Een uiterst-belangrijke functie in het
ambtelijke en parlementaire leven is die
▼an Kamerbewaarder.
Ik heb dikwijls op een departement bij
den Kamerbewaarder van den Minister
gezeten, wachtend tot Zijne Excellentie
mij zou ontvangen. Dan zag ik m'n oogen
enooren den kost, en dan genoot ik
van de manier, waarop de Kamerbe
waarder den in- en uitgaanden meneer
behandelde.
Alleen Ministers en hooggeplaatste
ambtenaren hebben eén Kamerbewaar
der. De rest heeft een bode.
Een Kamerbewaarder is wanneer
hij althans beantwoordt aan de eischen
van z'n delicate beroep een diplomaat.
Hij kan niets en hij kan alles. Hij
taxeert u met één blik. Als de Minister
alléén is en de Kamerbewaarder be
weert, dat hij geen kans ziet u toe te
laten, ga dan maar naar huis. Maar is
de Minister in conferentie en de Kamer
bewaarder heeft zin u toegang te ver
schaffen, dan komt ge er. De Minister,
die de wenschen van zijn Kamerbewaar
der weerstaat, moet nog geboren wor
den. Hij wordt nooit geboren.
Een Kamerbewaarder is, wanneer hij
eenigen staat van dienst achter den rug
heeft, een vat vol geheimen. Gelukkig
dat Kamerbewaarders gewoonlijk geen
literatoren zijn, die memoires gaan
schrijven, want menige staat zou op z'n
grondvesten dreunen. Als zij het deden,
zoudt. u eens wat zien. Want een Kamer
bewaarder hoort alles, letterlijk alles.
Hij loopt den heelen dag bij den Minister
in en uit, en als hij maar twéé zinnen
opvangt, heeft hij vrijen tijd genoeg, om
do rest er, met z'n vlugge verstand, bij
te maken. Er is dan nog een duister
punt, dan gaat hij eventjes naar binnen
met een boodschap, en vangt wel weer
genoeg op. Denk u eens even in, hoeveel
en wélke geheimen de Kamerbewaarder
van Minister van Karnebeek en diens op
volgers te torsen heeft gehad, over „Ne
derlandBelgië!"
Ai my!
Laat ons de Kamerbewaarders in eere
houden. Zij zijn de zuilen van den vrede,
want één woord, één ontsluiterd ge
heim en het is mis.
Kamerbewaarders blijven, Ministers
gaan. Vandaar dat Kamerbewaarders het
Vraagt ooki „Laxeer-Akkertjes", de nieuwe
vinding van Apotheker Dumont tegen ver
stopping, hardlijvigheid, ens.Werken zacht.
klappen van de zweep al vrij gauw ken
nen Ik heb het al meer gezegd: als er
eer eens een crisis is, moet men een
Ministerie van Kamerbewaarders vor
men Men zal eens zien hoe perfect het
gaat.
Kamerbewaarders hebben een ziel. Ik
acht het noodzakelijk, dit zeer stellig te
cojstateeren, want hun aangezichten
zoude 1 het niet verraden, die zijn ge
woonlijk,roerloos, onbewogen, stijf als
perkament Een boek met zeven zegelen.
Ook het Parlement heeft zijn Kamer
bewaarders. Waar hooren zij beter bij
dan juist bij die Kamers?
ilun taak is gewichtig.
Ze zijn de ceremoniemeesters van de
p. elementaire bruiloft. Zie b.v. de Twee
de Kamer. De vergadering wordt ge
opend op een wenk van den Kamerbe-
v\r.arder, die precies weet „als ze er
zijn". Er wordt gestemd op een wenk
van den Kamerbewaarder. Soms zelf
wordt ook de affaire gesloten op een
wenk van den Kamerbewaarder, aange
zien alsdat „ze er niet zijn".
De Kamerbiwaarder heeft de leiding
van het geheel. Hij houdt een oogje op
den voorzitter, op den griffier, op alle
leien en op het publiek. Hij blijft altijd
kalm, zelfs in de meest hachelijke oogen-
blikken. Alleen een gedekt hoofd op de
tribune kan een explosie bij hem doen
ontstaan. Verder niets. Op de meest
hartstochtelijke momenten, die ik mee
maakte, was er altijd één die zoo nuchter
b.eef als schoon water: de Kamerbe
waarder. Een goed Kamerbewaarder
heeft het innige besef dat het zonder
hem niet gaat, dat het zonder hem een
janboel zou zijn, en hij heeft gelijk. Een
bruiloft zonder ceremoniemeester is een
heksenketel, en het zijn in het leven
juist de aller-kleinste dingen, die gwi
verzorgd moeten worden. Als op het
moment suprème in een tooneelstuk de
e'octricien het vertikt, is alles mislukt,
en staat de grootste acteur machteloos.
Wanneer in het Parlement de Kamerbe
waarder niet voor de duizend-en-één-
kleinigheden zorgt, wordt het een boere-
kermis. En dat zou vooral tegenwoordig
gevaarlijk zijn, nu we zooveel zusjes
hebben.
Te kijken „ofze-er-zijn" is een van de
voornaamste functies des Kamerbe
waarders. Wanneer in de Tweede Kamer
50 leden de lijst hebben geteekend, kent
hij nog slechts één hoop in z'n leven,
één hartstocht, één zielsbegeerennum
mer 51. Gewoonlijk blijft dit nummer
angstig-lang weg. Het is iets mysteri
eus, maar nummer 51 laat altijd veel
langer op zich wachten dan No. 49, of
No. 34, of No. 12. Als er gestemd moet
worden, dient wederom de Kamerbe
waarder het veld te gaan verkennen.
Zijn operatieterrein is dan de garderobe.
DóAr telt hij de hoeden. Heeft hij er 51
geteld, dan t-dt hij niet verder, maar
springt op als een jongv gems, en geeft,
op den dorpel der vergaderzaal staande,
den voorzitter het sein: veilig. Maar zijn
er géén 51 hoeden, dan komt hij als een
geknakte rabarber-steel bij den presi
dent terug.
Het is eens gebeurd, dat de Kamerbe
waarder, bij een stemming, precies 51
hoeden telde.
Veilig! seinde hij.
Maar toen tr géstemd werd, bleken er
s'echts 50 leden aanwezig. De trein de
railleerde en de Kamerbewaarder had
een stuip.
Den volgenden dag: weer een stem
ming. Wéér telde de Kamerbeaarder 51
hoeden. Wéér bleken er slechts 50 leden
aan de stemming deel te nemen. De
r.an werd ziek. Zijn reputatie kreeg een
knak. Vooral toen zich kort daarop het
noodlottige feit ten derde male voor
deed.
Toen riep de Kamerbewaarder, in alle
stilte, den Raad der Boden bijeen om te
onderzoeken.
En toen
bleek, dat er een afgevaardigde was,
die altijd z'n hoed op z'n nummer in de
kleedkamer hing, om den schijn te wek
ken of hij aanwezig was, maar die dan
(met een ander hoofddeksel op) uit
kuieren ging.
„De man met den dubbelen hoed
zoo werd hij voortaan fluisterend ge
noemd had haast het leven van een
eerbaar Kamerbewaarder vergiftigd-
Het érgste voor een Kamerbewaarder
vind ik, dat hij beleefd m< et zijn tegen
alle Kamerleden. Hij is het met een
si alen gezicht. En hij draagt dit kruis
als een man.
D. HANS.
Onze Vijfde Juni-opgave.
Welke Vermenigvuldiging?
Deze som was niet moeilijk, mede
doordat er eenige varianten mogelijk
waren. Eén van de goede oplossingen
laten wij hieronder volsen:
49283
7165
246415
295698
49283
344981
3531126%
Ook zijn b.v. 48297 X 3165 of
48296 X 3175 goed.
Toekenning Jnni-prijs.
Bij 't controleeren der lijst bleek dat
de Juni-prijs a 2.50 is gewonnen door
mej. L. v. Ossenbruggen, Emmastraat
alhier, met 130 p. (en vijf goede Juni-op-
Icssingen). Deze prijs is vanaf Maandag
bij onze Administratie af te halen.
Stand der hoogstgeplaatsten volgende
week.
Onze Nieuwe Opgave. (No. 1 der Juli-
serie).
Iets voor de rekenliefhebbers.
Wel puzzelaars stelt U eens voor een
getal van zeventien cijfers, allemaal
éénen. Wij zullen U niet de buitenge
woon zware taak opleggen om te onder
zoeken of dit getal deelbaar is of niet.
Genoeg zij het U mede te deelen dat er
ijverige cijferaars zijn geweest, die het
wel onderzocht hebben en deze hebben
ten slotte gevonden, dat het getal wel
deelbaar is. ('t Kan in twee factoren
ontbonden worden) Omdat er nu onder
de geregelde lezers van deze rubriek
zulke cijferliefhebbers zijn, wilden wij hun
voor ditmaal vragen: Hoeveel is
1342986
van een getal bestaande uit 17 éénen?
2071723
De moeilijkheid is alleen geen enkel cijfer-
foutje te maken.
Oplossingen (2 p.) liefst zoo vroegtijdig
mogelijk, doch uiterlijk tot Vrijdag 12 Juli
12 aan den Puzzle Redacteur van de Alk-
maarsche Courant.
U denkt misschien, waarde lezer, aan een
document als een rijbewijs! Maar zóóver zijn
wc gelukkig nog niet met de wettelijke beper
kende bepalingen in ons land: loopen en
wandelen zijn nog altijd vrij, tenminste
wanneer men even de duizenden bordjes
„Streng verboden toegang" wegcijfert.
Vrijheid is dus ook op wandelgebied maar
een betrekkelijk iets, want wanneer U straks
de vrije natuur intrekt en wilt gaan dwalen
over eenzame paadjes op de hei of onder de
koele schaduwen van de hoog oprijzende hoo
rnen, dan vormen al die „Verboden toegang"-
aanduidngen maar al te dikwijls onover
komelijke hinderpalen.
Wij wi'lcn gaarne aannemen, dat practisch
overal vrije wandeling toegestaan zou zijn,
wanneer alle menschen zich buiten even keu
rig en beschaafd gedroegen als gij dit pleegt
te doen. Maar aangezien ook hier de goeden
met de kwaden moeten lijden, worden auto
matisch de natuurvrienden onder de wande
laars de dupe van hen, die takken plegen af
te rukken, hekken te beschadigen, picnicrom-
mel achter te laten, enzoovoorts. Het zijn
deze laatsten, die aansprakelijk gesteld moe
ten worden voor al die belemmeringen, die de
mooiste deelen der natuur en de fraaiste wan
delparken en landgoederen tot verboden ter
rein hebben gestempeld.
Maar nu „lijden" alleen de „kwaden".
De Koninklijke Nederlandsche Toeristen
bond A.N W B die zooveel gedaan heeft om
de natuur te ontsluiten en die sinds zijn op
richting op alle mogelijke wijzen ijvert ora het
toerisme in eiken vorm, dus ook het wandel-
toerisme, te bevorderen, heeft al lange jaren
't vraagstuk van den „verboden toegang'be
studeerd. Af en toe slaagde de A.NAv.B.
erin om ten behoeve van zijn wandelwegen
den toegang tot een bepaald landgoed of af
gesloten gebied voor Bondsleden heropend te
krijgen. Elders werden, al dan niet tegen be
taling, toegangsbewijzen afgegeven, terwijl
bepaalde eischen gesteld werden Wie deze
niet nakwam, zag zijn toegangsbewijs inge
trokken worden.
Dit was in menig opzicht een verbetering
Maar voor elk terrein had men een af
zonderlijke kaart noodig en van een meer uil-
gebreide toepassing van dit toegangsbewij-
zensysteem was geen sprake. Het werkte inci
denteel. Na langdurige en herhaalde confe
renties, na een ingewikkelde voorbereiding
mocht het gelukken met zeer vele eigenaren
van landgoederen e d. een uniforme regeling
te treffen. Deze is zoodanig, dat „het kaf
van het koren gescheiden kan worden": niet
langer behoeven de goeden met de kwaden te
lijden.
Met bijna 200 eigenaren van landgoederen
of beheerders van afgesloten terreinen heeft
de A.N.W.B. nu een regeling gemaakt. Al
deze personen erkennen een door den Toeris
tenbond afgegeven „Wandelbewijs". Die eene
kaart geeft dus toegang tot al die terreinen.
Niet langer moet de toerist van het kastje
naar den muur loopen om tientallen verschil
lende kaarten te bemachtigen niet langer
■Él mm
ui
behoeft hem de moed in de schoenen te zin
ken en eveneens is de vrees uitgebannen, dat
de menschen, die zooveel moeite moesten
doen, tenslotte maar liever afzagen van hun
voornemen om te gaan wandelen.
De regeling komt hierop neer, dat de aan
vrager een bedrag van enkele guldens als
waartx>rg stort, welke som gelds hem te
zijner tijd terugbetaald wordt, wanneer er
geen gerechtvaardigde klachten zijn binnen
gekomen. Vóór het wandelbewijs verstrekt
kan worden, pleegt de A.N.W.B. overleg met
de betrokken eigenaren of tegen de afgifte
geen bezwaar bestaat; dit vordert tijd, zoodat
men in het algemeen eerst verscheidene
weken na de aanvrage zijn wandelbewijs kan
ontvangen. Personen, die zich misdragen,
worden van de regeling uitgesloten. De A.N
W.B. neemt tegenover de betrokken eigenaren
een zekere verantwoordelijkheid op zich
de wandelbewijshouders moeten zich hiervan
wel bewust zijn, evenals van het feit, dat deze
welwillende regeling onmiddellijk zal ver
vallen, wanneer er Klachten binnenkomen.
Ons Nederlandsche volk heeft nog wel
eens den naam van baldadig te zijn thans
wordt een goede gelegenheid geboden te be
wijzen, dat deze naam onverdiend is. Wij ver
trouwen dan ook, dat iedereen daartoe zal
willen medewerken. De A.N.W.B. heeft bijna
200 prachtige landgoederen voor den wan
delaar weten te ontsluiten zorgt gij nu,
dat de hekken niet andermaal (en dan na
tuurlijk: definitief!) op slot gaan. En voor
alles rookt niet in bosch of hei!
MANNENKOOR „PRO ARTE".
Men schrijft ons:
„Naast het reeds bestaande vrouwenkoor
„Pro Arte" het officieele-ensemble voor
Hedendaagsche muziek is heden opge
richt een klein select mannenkoor van onge
veer 24 zangers. Ook hier zal het gaan ora,
de beoefening der schoone, verheven kerk
muziek der 14de-, 15de- en 16de eeuw, de
glansperiode der koorzang, terwijl daar
naast hedendaagsche werken van Neder
landsche componisten uitgevoerd zullen wor
den.
De dirigent Jac. Jansen bereikt hiermede
dat op eventueel te geven officieele concer
ten te Amsterdam en den Haag ook werken
voor gemend- en mannenkoor uitgevoerd zul
len kunnen worden.
Dit kleine mannenkoor zal stellig trach
ten de reeds gevestigde reputatie van het da
meskoor spoedig te evenaren, de oprichting
ervan is beslist voor Alkmaar van uitzon
derlijk muzikale beteekenis".
Wanneer dit mannenkoor dezelfde hoogte
bereikt zal hebben, die het dameskoor nu
reeds heeft, zal een gemeng-ensemble gefor-
meerd zijn waarmede Jansen belangrijke uit-
voeringen zal kunnen geven.
A. K.
Probleem 552.
H. Lies.
8
7
6
5
4
3
2
1
abcdefgh
Tweezet.
Oplossing 1 Pc5.
Eindspel 898.
Th. C. L. Kok.
i
mm
4
i
abcdelgh
Wit aanzet-remise.
Haalt wit op a8 dam, dan krijgt zwart
twee dames en wint zonder moeite; om de
latente kracht van pion b5 en c7 te benutten
speelt men 1. a8P glD 2. La7 (dreigt Pb6+
b.v. 2h2 2. Pb6f Ke8. 4. Pc8 hlD 5.
Pd6f Ke7 6. c8D. Remise. Na 6 Kd6??
7. Dc7 mat
Zwart kan echter spelen: 2.Dg8 speelt
wit nu 3. Pb6f Ke7 4. Pc8t Kd7 dan is t
paard gepend.) Nu echter is de patstelling
mogelijk 3. b6. Deze patstelling kan opge
heven worden, doch dan ontstaat geen winst
voor zwart.
Eindspel 899.
Th. C. L. Kok.
abcdelgh
Wit aan zet-remise.
Duidelijk is dat g3 gespeeld kan worden
en wit pat staat als P en b pion van 't bord
verdwenen zijn.
Dadelijk Pb5 kan niet wegens Lb5, c8D
De2+ enz.
Daarom eerst:
1. Ldlf Kd3 (gedwongen gaat zwart naar
de b lijn, dan ontstaat een witte dame met
schaak). 2. Pb5 (Na Lb5 kan nu wel dame
gehaald worden en na 2. Tb5 is de diago
naal van de L. versperd en kan zwart geen
schaak geven; hierdoor kan wit de patstelling
bereiken, aldus:
3 Lh4 Tbl 4. b8D Tb8 5. g3 pat. Niet
eerst 4. g3? wegens 4. La4 en 5. Ldl
mat.
De volgende partij werd gespeeld in de
laatste ronde uit het tournooi te Moskou op
14 Maart 1935. De notities zijn naar die van
de W.S.
Wit dr. Em. Lasker, Zwart V. Pirc.
Siciliaansche partij.
1. e4, c5; 2. Pf3, Pc6; 3. d4, cd4; 4. Pd4,
Pf6; 5. Pc3, d6; 6. Le2, e6; 7. 0-0, a6; 8.
Le3, Dc79. f4, Pa5.
Uit het Engelsch
van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
75)
„Beoordeel haar niet te hard. De admi
raal en ik kennen haar heele geschiedenis.
Vraag haar om die ook aan u te vertellen",
zei de geheime agent met een voor zijn doen
ongewone vriendelijkheid.
Guy wendde zich tot Valda en stak zijn
arm door de hare.
„Veeg je oogen af en ga mee", zei hij.
Furber keek naar hen en barstte plotse
ling in lachen uit, maar er was geen vroo-
lijkheid in dien lach.
„Neem me niet kwalijk, maar het is be
slist grappig. Jullie tweeën gaan daar weg
als een paar geliefden. Hallam, je bent een
uitmuntend acteur en ik maak je mijn com
pliment. Ik zou 't gezicht van den baron wel
eens willen zien als hij achter de waarheid
komt... Valda, ga je weg zonder mij goe
den dag te zeggen? Misschien zien we el
kaar nooit meer terug", zeide hij verwij
tend.
„Goeden dag", zei ze machinaal.
Guy bracht haar naar buiten en riep een
taxi aan. Gedurende den rit naar Cavendish-
street spraken ze weinig. Hallam had ge
noeg om over te denken. Het kwam hem
onmogelijk voor dat dit mooie meisje naast
hem een Duitsche spion zou zijn, maar toen
hij begreep dat het waar moest zijn, schoof
hij een weinig van haar af.
„Haat je me, Guy?" fluisterde ze.
„Laten we wachten met praten tot we
thuis zijn", antwoordde hij.
Nu eerst kwam hij op het denkbeeld, dat
hij een gelegenheid had om zich vrij te
maken. Niemand zou het hem kwalijk kun
nen nemen als hij weigerde een Duitsche
spion te trouwen. Zijn hart klopte bij het
denkbeeld dat hij vrij zou kunnen zijn. Dan
zou hij over een uur of twee naar Stella kun
nen gaan en een paar woorden zouden hen
weer bij elkaar biengen. Zijn oogen ont
moetten die van Valda vol wanhoep en
vol smeeking en hij schaamde zich over zich
zelf.
Zoodra de taxi stil stond, opende ze de
deur en liep vlug de trappen op. Hallam
volgde haar langzaam en ging de zitkamer
binnen, die leeg was. Met een diepen zucht
ging hij zitten en nam zijn sigarettenkoker
uit zijn zak. Het was degene, die Valda hem
gegeven had en hij staarde er eenige oogen-
blikken naar.
„Arm meisje", mompelde hij.
In de aangrenzende kamer lag Valda op
bed. Ze schreidde niet meei, maar haar
oogen stonden bedroefd en hooelous. Tever
geefs trachtte ze moed te vatten voor wat
er komen ging, want htt volgende uur zou
over haar toekomst beslissen. Eindelijk
stond ze op en opnieuw ontwaakte de hoop
in haar hart. Ze zou Guy de waarheid ver
tellen en zich aan zijn genade overgeven
Na een vluchtigen blik in den spiegel ging
ze langzaam naar de zitkamer. Guy sprong
op en ze beduidde hem dat hij naast haar
op den divan moest gaan zitten.
„Mijnheer Furber had gelijk. Ik ben al
een tijdlang agent in den Duitschen gehei
men dienst. Ik begrijp wat je denkt, maar
wil je je oordeel opschorten tot je mijn ver
haal gehoord hebt?"
Haar lippen waren droog en Guy haalde
een glas water voor haar
„Dank je'zei ze dankbaar. „Je hebt zeker
gehoord van mijn vader?"
„Ja, de admiraal heeft het me verteld".
„Dan hoef ik dat niet nog eens te doen
Ik heb hem nooit gekend, maar mijn moe
der neb ik heel lief gehad. Ze leefde maar
voor één doel: zijn dood te wreken. Ze over
tuigde mij er van dai ik geen kwaad deed
met haar te helpen. Heusch, ik heb nooit
begrepen wat ik deed, totdat ik lief kreeg.
Toen maar dat weet je. Ik heb alles ge
daan wat ik kon om Engeland te helpen.
Hoewel ik het haatte en verlangde om vrij
te zijn, werkte ik toch voor jou land".
„Wist de admiraal dat je voor Duitsch-
land hebt gewerkt?"
„Ja, mijnheer Sylvester ook".
Ze stond op en ging voor hem staan, haar
gezicht vol hartstocht en smeeking.
„Vergeet niet, dat ik nog heel jong was,
weinig meer dan een kind, toen ik begon
Tracht het te begrijpen en vergeef het me.
Laat me niet in den steek, liefste Jouw
liefde is al wat ik heb. Als ik die niet heb,
zal ik sterven. Ik ben eerlijk tegenover je
geweest, behalve in dat ééne. Ik was van
plan je dat later te vertellen. Ik zweer je
dat het zoo is Ik zou het niet voor je geheim
hebben kunnen houden".
Guy was diep ontroerd door haar smeeken
en terwijl zij sprak, voelde hij, dat hij zich
onmogelijk vrij zou kunnen maken door
haar op te offeren. Valda keek hem met pijn
lijken angst aan en het scheen bijna of ze zijn
gedachten kon lezen.
„Guy" en de kreet kwam uit het diepst
van haar ziel. Ze sloeg haar armen om hem
heen en snikte tegen zijn borst. „Lieveling,
verlaat me niet. Als je het doet, ga ik naar
de maan. Ik zal dan zelfs aan den baron
vertellen wat ik gedaan heb".
Bij deze woorden duwde hij haar weg en
zij begreep wat ze gezegd had.
„Ik meende het niet. Wat er ook gebeurt,
ik zweer je dat ik je niet zal verraden. Ik
zweer het bij de nagedachtenis van mijn
moeder. Ik wou niet dreigen. Ik wist niet wat
ik zei. Vergeef me, lieveling".
Haliam's verdriet was zeker even groot
als het hare en hij trachtte rechtvaardig te
zijn
„Laten we een paar dagen nemen om er
over na te denken", zei hij eindelijk.
„Dat beteekent, dat je van plan bent me
op te geven", riep ze in wanhoop.
„Neen, maar ik heb tijd noodig om na te
denken"
„Je zult blij zijn als je van me af bent.
Dan kun je met Stella trouwen", riep ze
driftig.
„het is alles zoo plotseling gebeurd. Jij
bent eerlijk jouw deel van de overeenkomst
nagekomen en als het mogelijk is, ben ik
ook van plan je trouw te blijven. Valda, je
zoudt toch niet met me willen trouwen als
ikje haatte?"
„Ik kan je niet laten
ze klagend.
„Ik zal morgen terug komen. Ik kan
niets meer zeggen".
„Laat me niet in spanning. Beslis nu, al
is het ook om mij weg te sturen", smeekte
zij.
„Neen. Ik wil tegenover ons beiden eerlijk
gaan", jammerde
nu
zijn. Ik zal morgenochtend zoo vroeg moge
lijk komen".
„Dag Guy, lieveling. Probeer goed over
me te denken. Ik zal geen rust hebben voor
je terug bent. Bedenk wat het voor mij be
teekent ik ben heel alleen op de wereld
Ik heb alleen jou".
Hij maakte zacht haar armen los, kuste
haar op het voorhoofd en spoedde zich weg.
Hij liep naar Ryderstraat. In de eerstvol
gende uren moest hij over zijn geheele toe
komst beslissen. Het was mogelijk zijn ge-
luk Stella te grijpen en tochkon
hij dat wel met een gerust geweten doen?
Hij had zich met Valda verloofd op voor
waarde, dat zij zijn land zou helpen en dat
had ze zoo goed gedaan, dat er niets op
viel aan te merken. Als hij weigerde haar
te trouwen en als reden aanvoerde, dat zij
een Duitsche spion was geweest, was dat
excuus dan eerlijk of gebruikte hij het
maar om zichzelf schoon te wasschen?
Het was waar, dat zijn gevoelens voor
Valda zeer veranderd waren. Hij had geen
hekel aan haar, maar zijn genegenheid voor
haar was verminderd. Hij vond de gedach
te hinderlijk, dat hij haar in zijn armen
"ad gehouden en een vrouw, die een spi°n
was geweest, met passie had gekust Boven
dien was zij de dochter van een Engels
man en ze had tegen haar eigen land
werkt. Toch gevoelde hij wel medelijd
met haar.
"Uver een paar dagen ben ik op
dacht hij met voldoening.
zee
