AmstecdamscheJieucs ■PurPduaact Onze JiolcMÏën SjSl'„5"n,kr,lndenw'! vrii Onze havens in nood- examen nuttige handwerken. BURGEMEESTER VAN SOERABAJA. Zwakte naast kracht van de havens. OPGAVE VAN NOORDHOLLANDSCH LANDBÜUWCREDIET N.V. ^H^wn^nTAfg^zen werden 3 can- didaten. Bevorderd naar VI Gymnasium: fif^tóren, Bep Kuiper te Alk- ar Leo Ruytenburg te Egmond aan Zee. ®S3 herexamens. Afgewezen werden 2 can- dida^'B S van Dijk, Thys Gouverne, Nico de linie Schneiders, allen te Alkmaar. °2 Herexamens. Afgewezen werden 3 can- didaten. R.-k. lyceum. Afd. H. B. S. VMt het eindexamen H.B.S. (B) slaagden JSen de volgende leedingen van het rJt. fvceum: de dames Ine Hanraads en Tine Km en de heeren: Jac. Hoogland Ant. Pels allen te Alkmaar en P. Bolten te Boven- ^Afëèwezen 3 candidaten- st. Joseph-kweekschool te Bergen Geslaagd de dames: G. M. C. Moeskops - w Ooms te Alkmaar, C. M. Smiers te Wognuffl? A. W. Spanjaard te Beverwijk M. 1 Straathof te Egmond-Bmnen en C. Ter voort te Velsen. Twee Snipvliegers vertellen, Herinneringen aan de West van Van Balkom en Van der Molen. We zijn er nog altijd vol van", zei de heer van Balkom en Siem van der Molen knikte nadrukkelijk. „Van de hartelijkheid in die zes maanden op Cura?ao ondervonden. We heb ben een reusachtig fijn half jaar gehad Eerst die enorme ontvangst door de heele be volking en daarna de blijvende vriendschap van allen, met wie we in aanraking kwamen We hebben zoo echt het gevoel, veel vrienden daar ginds te hebben achtergelaten''. 't Is eigenlijk een merkwaardig geval me. de West" ,liet de heer van der Molen er op volgen. „In Nederland weet iedereen wat van de Oost, van de West: ho maar! Ze hadden ons van alles verteld voor we gingen. Bijvoorbeeld, dat er op Cura?ao nooit regen viel en zé zestig cent moest betalen voor een olieblik water. En dat er op Cura?ao maar één boom is en aan dien boom zit één blad en de ééne geit van den gouverneur doet den heelen dag zijn best om het eene blad van den eenen boom op te eten. En nu de werkelijk heid. Het góót, toen we op Cura«;ao aankwa men. Het liep er vol geiten en er waren veel boomen en veel blaadjes. Toen we in 't hotel waren, dachten we: nou moeten we gauw een blik water gaan koopen. Maar er was net zoo goed een kraan als thuis in Amsterdam en je mocht onder de douche gaan staan, zoo lang als je wilde". „En er zit water genoeg in den grond", zei de heer Van Balkom. „Overal worden put ten geboord en het eiland is vol Amerikaan sche windmolens om het op te pompen. Maar nog kort geleden was zoo'n put een rijkdom''. „Daar kan ik van mee praten", viel de heer Van der Molen in. „Teen ik nog voer, hadden we op een keer 'n Cura^aoenaar in dienst, de man had werkelijk een goed baantje en 't ging best. Maar op een dag gaf hij er de brui van. Ik schei er mee uit, zei hij, ik heb een put geërfd op Cura^ao. Ik ben binnen!" „Maar om het gesprek niet te laten verwa teren gingr van Balkom verder, „weet je wat mij dadelijk zoo opviel? Hoe oud Hollandsch Willemstad er uit ziet. Allemaal huizen met 17de eeuwsche Hollandsche Renaissance- gevels, alleen niet van baksteen, maar be pleisterd en gekleurd. Iedere eigenaar kiest een tint naar zijn smaak. Er zijn er roode, gele, groene, chocoladebruine en paarsche huizen. Alle groot en ruim, zonder vensters en met luiken". „De winkels zijn er ook de moeite waard", v;« .zijn collega de Snipmarconist hem bij. inkelen in de Heerenstraat is werkelijk gezellig. Mooi verzorgde etalages, en je kunt er van alles krijgen. Dus moet je oppassen, nat je, wanneer je uitgaat om een scheer kwast te koopen, niet terugkomt met een auto In zaken is de Cura^aoenaar strikt za kelijk, maar in privé is hij vrijgevig en, ik zou n zeggen' vorstelijk gastvrij". „De bevolking is in sommige opzichten merkwaardig", liet de tweede bestuurder van oe Snip er op volgen. „Een deel is er niet blij vend gevestigd, ik bedoel de ambtenaren, of- pCleren en het personeel van de Cura^aoscha petroleum Industrie Maatschappij; een on derneming van de Koninklijke Shell, die er «n geweldige raffinaderij heeft, de grootste I wereld. Doch daarnaast zijn er Neder- andsche families, die al eeuwen lang op het pland wonen, als de families Schotborgh, Dorsira, Statius Muller, Maal, Zeppenfeld, van Eps, Beaujon, Perret Gentil, de afstam melingen van jhr. Jan Rammelman Elsevier, flle in den ouden tijd gouverneur geweest is, en anderen. Daarnaast zijn er talrijke j!Paansche en Portugeesch Israëlitische fatni- en ver^er negers van zeer gemengd ras. Alle Cura£aoenaars zijn huiselijk van aard tr zijn maar drie bioscopen, waarvan er één ,egelijk stadsschouwburg is „Daar heb ik nog een keer viool gespeeld", Vlel van der Molen in. »En er zijn een paar clubs, de oudste is de o'ub De Gezelligheid. Verder de Sociëteit p ra?ao, de Asiento van de Shell-menschen n Piscaderabaai, 't vacantieoord aan zee wn de Caribean Petroleum Company uit Maracaibo". „Bij de Piscaderabaai kun je heerlijk hemmen", ging de heer Van der Molen ver- °e.r- „Tusschen twee haakjes, vlak bij het "egveld is een der bezienswaardigheden van raéa°' de grot van Hoto". "Nou we toch op het vliegveld zijn aange had', zei de Snipbestuurder, „moeten we en over het luchtverkeer praten. De men- J ,en waardeeren het buitengewoon, dat de A--L M. gekomen is en het vliegtuig voorziet r waarlijk in een behoefte. De reizigers vor men altijd een zeer gemengd gezelschap, alle volksgroepen viiegen Onze vaste klan- zijn natuurlijk zakenlui en gouverne- Ar!wam'3tenar€n En deel wat vrouwen van aoa gaan per vliegtuig winkelen op Cura- nien zwalir hLi^a20"» ba?a?e heen en ko" veel weekender r? g" We vervoeren ook ba wertan a k ^araCa°enaars, die op Aru- liik nnK.r- heeft ons zeker even harte- Jen „i. ngen a's Cura^ao, waar het overi- riien van a °P hjkt door de groote raffinade- Petrolenm m ConJPany en de Arend zirh (rni, i Maatschappij, De bevolking voeli nok 5n i aPar* van Cura^aoen is ten deele Evenwas er een stilte. maw w5 nu a,les verteld van Cura- \vl JÏÏÏ* van der Molen zich af. "T* aebhen de schipbnig vergeten! De brug var. wrn i .nna^aah ^'e de twee deelen an Willemstad, Punda en Otrabanda (dat beteekentoverkant) met elkaar verbindt, iedereen die niet op bloote voeten liep, moest v rceger betalen om er over te gaan, dus alle negers trokken hun schoenen uit om naar den anderen kant te wandelen. Auto's betaal den zelfs een kwartje en er is een héél druk autoverkeer. De Cura^eaonaars zullen gou verneur van der Slobbe altijd dankbaar blij ven, dat hij tér eere van -het 30O-jarig jubi leum van het Nederlandsch gezag de beta ling voor den brug afgeschaft heeft. En wij zullen hem nooit vergeten, omdat hij ons bij aankomst de Oranje Nassau Orde op de borst spelde, groote belangstelling voor het west-Indische K.L.M.-bedrijf had en het van harte steunde. „En we hebben die geweldige fosfaatmij- nen vergeten", viel de heer van Balkom bij". En de Snipgeestdrift van de jeugd. Toen er een Amerikaansch eskader watervliegtuigen kwam, riepen ze: „Kijk eens, vier-en-twintig Snippen op zee „F.n het fleschje bier van den gouverneur! U weet wel, dat potje Heinekens, dat we met de Snip meebrachten, heeft veel goeds gesticht. Tweemaal is het verkocht voor een liefdadig doel, de eerste keer bracht het 300 op, de tweede keer nog meer geloof ik". Indrukken van Suriname. „En nou stappen we over op Suriname", zei de heer van der Molen. „We zijn er maar kort gebleven na onze landing met de Snip, maar 't was er geweldig prettig. We land den bij stortregen en U moet weten, de ne gers gelooven, dat ze dood gaan, wanneer ze in den regen loopen, vanwege de plotse linge afkoeling. Niettemin: heel Paramari bo liep uit! Een eigenaardige verrassing is het, wanneer een Surinamer tegen je spreekt. Hij praat veel nauwkeuriger Nederlandsch dan wij, met alle n-nen en spreekt je aan in zuivere boekentaal. Ook de negers spreken zuiver Nederlandsch, voelen sterk Neder landsch ook. Suriname noemt zich met trots: de twaalfde provincie van Nederland en met het Oranjehuis zijn ze kinderlijk vertrouwd. Er staat een standbeeld van de koningin, „Missie Wilhelmien", noemen ze haar". „We logeeren bij den heer Reitsma, direc teur van de Surinaamsche Bank", zette de heer van Balkom het verhaal voort. „Huis en bedienden stelde hij geheel tot onze be schikking. Nu zijn wij langs de Indiëroute gewend iederen inlander in Engelsch of Ma- leisch aan te spreken. Van der Molen begon er dan ook in het Engelsch tegen en ik was net van plan mijn Maleisch te luchten, toen de zwarte bediende vroeg: „Wenscht mijn heer de koffie om half zes of om zes uur te gebruiken Venezolaansche gastvrijheid. „Onze bezoeken aan Venezuela behooren wel tot de kleurrijkste herinneringen", ver telde de heer van oer Molen. „De eerste ken nismaking bij de landing van de Snip in La Guaira was kort maar krachtig. Welkotn ge- heeten door den stellingcommandant en den prefect van de stad, door onzen gezant den heer d'Artillact Brill, de Nederlandsche con suls van Caracas en La Guaira, de Neder landsche kolonie, de officieren van het s.s. Simon Bolivar, die ons een matroosje als mascotte meegaven. Daarna door naar Cu- racao". De heer van Balkom vervolgde: „Den tweeden keer, toen we een beleefdheidsbe zoek met de Snip brachten, hadden we meer tijd. We hadden den heer Horacio Leyba, consul-generaal van Venezuela te Curajao, aan boord. De reis ging eerst naar Mara- caibo. Een grasmat als fluweel, en toen on ze brave Snip stilstond en we uitstapten, zet te het muziekkorps van den Staat Zulia het Wilhelmus in, dat door alle leden van de Nederlandsche kolonie meegezongen werd. Een treffend oogenblik, dat Wilhelmus zoo ver van het vaderland en een treffend staaltje der hoffelijkheid onzer gastheeren. Generaal Perez Soto, president van Zulia met zijn secretaris-generaal dr. Leonardi Villasmil, de prefect van Maracaibo de heer Nestor Mayo en andere autoriteiten begroet ten ons, de Nederlandsche consul-generaal de heer Da Costa Comez heette ons met een hartelijke toespraak in het Nederlandsch welkom. We hebben een rondvlucht gemaakt met de dochter van den staatspresident en vele genoodigden aan boord; daarna naar de Club van de Caribbean Petroleum Com pany en volgenden dag via Cumarebo naar Maracay". „In Venezuela is het altijd ideaal vlieg weer", vertelde de heeren van der Molen. „Op weg naar Cumarebo seinde ik om het weerbericht. „It is a pleasure to communi- cate with you", was het vriendelijke ant woord. „What do you mean with weather report?" De radiodienst in Venezuela was anders volmaakt in orde, elke inlichting, die we vroegen, kregen we onmiddelijk. Die deed voor Europa niets onder". In Maracay had de eigenlijke officieele ontvangst plaats. De president der Veree- nigde Staten van Venezuela, generaal Có- mez, was ziek en zond als zijn vertegen woordigers Don Juan Paris Hijo en den commandant van de Militaire Luchtvaart- school, om ons te ontvangen; de directeuren van de Aeropostale Venezolana en van den radiodienst waren ook aanwezig. Als gas ten der regeering logeerden we in het weel derige hotel Jardin, waar we voor het eerst de opwindend mooie Venezolaansche dansen zagen. Volgenden morgen, na eerst een rondvlucht met genoodigden te hebben ge maakt, werd de reis voortgezet van Maracay naar Maiquetia, het vliegveld van La Guai ra. Als route werd de zoo vruchtbare vallei van Arague gekozen, waardoor de weg van Maracay naar Caracas leidt. Het was een schitterende dag en naarmate wij stegen werd het panorama steeds grootscher. Hal verwege Maracay en Caracas, vliegende op 3500 meter, hadden wij 'n onvergetelijke uit zicht: achter ons het 400 meter boven den zeespiegel gelegen meer van Valeneia met zijn vele eilandjes, aan de linkerhand over het hooge kustgebergte het prachtige blauw van de Carajbische Zee, aan de rechterhand in het verschiet de beroemde Ilano's of wel prairies, waar millioenen stuks vee grazen, terwijl voor ens in de verte Caracas al meer en meer zichtbaar werd. Boven de hoofd stad des lands werd een rondje gedraaid, waarna over het kustgebergte naar Mai quetia koers gezet werd, waar we eenige mi nuten later landden. Zoowel op de gasten, als op ons, die waarlijk reeds zooveel gezien hebben, heeft de tocht van Maracay naar Maiquetia een onvergetelijken indruk ge maakt. Na aankomst te Maiquetia onmiddellijk per auto naar Caracas langs een schitterenden autoweg, geheel met ballustraden afgezet, door het hooggebergte, een meesterwerk van wegenaanleg. In Caracas lunch bij onzen gezant, die ons toesprak en de Orde van den Bevrijder uitreikte met een door den presi dent geteekende oorkonde, 's Avonds groote receptie in de Nederlandsche legatie met leden van het Venezolaansch ministerie en buitenlandsehe diplomaten en met de bekoor lijke vrouwen uit de society van de hoofd- stad, die met ons vreemdelingen vloeiend Fransch, Engelsch en Duitsche spraken". „Venezuela is in vele opzichten een geluk kig land" mijmerde de heer van der Molen. „Een bloemenland als geen ander. Vier meter hoog groeien er de geraniums en met de rozen, die wij meebrachten, hebben wij heel Curagao blij gemaakt. Ook in een ander op zicht neemt Venezuela een éénige plaats in onder de naties. Benemerito generaal Juan Vicente Gómez, die reeds vele jaren het be wind voert onder het motto „vrede en ar beid", heeft het land tot zoo grooten wel stand gebracht, dat de Staat noch binnen- landsche noch buitenlandsehe schulden heeft en de schatkist overvloedig gevuld is". „We zijn nog een keer teruggeweest in Venezuela", zei de heer van Balkom. „Den 27sten Mei maakten we een verken ningsvlucht naar Coro in den staat Falcon. Weer werden we met de grootste onder scheiding behandeld en ontvangen door den president van den staat generaal Leon Jura- do en andere autoriteiten. We brachten een bok mee terug, cadeau voor iemand op Curagao. Daarna waren onze Venezolaansche reizen ten einde, maar onze collega's in de West hopen na den lsten Augustus geregeld naar dit mooie land te vliegen. De luchtvaart zal nieuwe banden knoopen tusschen ons vaderland en Venezuela, dat zoowel een verre vriend voor Nederland in Europa als een goede buur voor Nederland in Amerika is". Benoemd is tot burgemeester van Soera- baja mr. W. A. H. Fuchter, hoofdambtenaar, thans met buitenlandsch verlof, laatstelijk adviseur voor de decentralisatie. ii. Het ligt voor de hand, dat de havenge meenten, aangewezen als ze zijn op het inter nationale goederenverkeer, onmiddellijk den terugslag voelen van ongunstige constella ties in het economische wereldbestel. Gewoonlijk zijn die schokken -'n schomme lingen niet van zoo overweldigenden omvang dat de reserves in economisehen zin niet vol doende zouden zijn om deze stormen te doorstaan en bij opklarenden hemel weder om ten volle de noodige energie met vrucht te ontwikkelen. Dat zijn dan de onvermijdelijke ups en downs in elk omvangrijk bedrijf, in dubbele mate en nog meer te verwachten in een constellatie van bedrijven, die gelijk hier zoo uiterst gevoelig zijn voor wisselingen in de economische ontwikkeling. Te ernstiger is de2e omstandigheid, waar aan alle verbeten energie van den enkeling niet het geringste kan verhelpen, wanneer het beeld van de wereldhuishouding verwor den is tot een chaos, die spot met alle vast staande begrippen er, het spoor bijster doet worden aan een ieder, die tracht er een lei dend beginsel in te bespeuren. In dezen merkwaardigen toestand verkeert Nederland met de geheele overige wereld en in dus nog sterkere mate de havensteden van ons land. en dat nog wel sedert jaren. Het is nauwe'ijks doenlijk om in de snelle opeenvolging van de groote feiten een chronologische volgorde aan te geven. Wij zullen er ons van onthouden, evenals van een verklaring van het hoe en waarom wij willen uitsluitend de aandacht vestigen op verschillende punten, die alle voor zichzelf en vooral in hun totaalheid zulk een fnuiken- den invloed oefenden op het bedrijfsleven in de Nederlandsche havens. Ongetwijfeld zijn er ook voor eigen rekening feiten aan te ha len, die in strijd zijn met de oude beproefde theorieën, maar wij kunnen tenminste ter verontschuldiging aanvoeren, dat ze nood gedwongen werden opgelegd en zeker zijn die niet bedoeld ter verzwaring van den strijd om het bestaan voor de havens en haar ge meenten. De zwaarste slagen zijn ons toegebracht door de „anderen" en als kleine natie met feitelijk zoo geringe kracht voor daadwer kelijk verweer maar wel met voor hen gun stige trefkans, hebben wij ten volle den invloed van die maatregelen ondervonden. Het begon, toen enkele jaren na den vrede van Versailles een te korte periode van te grooten voorspoed werd gevolgd door de uitwerking van de massale vernietiging van bedrijfsfactoren over de geheele wereld, gepaard gaande met overdreven eischen van boete en schadeloosstelling. De eerste aanval, dien het Nederlandsche havenbedrijfsleven had te verduren, kwam van onze zuidelijke buren, die ter bevoor- deeling van het goederenverkeer over Ant werpen en Gent van den bondgenoot in den wereldoorlog Frankrijk de gunst verkregen hadden van vrijstelling van de surtaxe d'entrepöt et d'origine voor alle aange voerde goederen met bestemming naar El- zas-Lotharingen en Frankrijk. De Oostelijke buren volgden spoedig met dwangmaatregelen ten gunste van het ver voer voor de spoorwegen en ter bevoor rechting van de eigen zeehavens zonder eenige consideratie voor de nationale Rijn en binnenvaart, die het normale goederen verkeer afdwongen van zijn natuurlijke kanalen. Deze directe aanval op het over Neder landsche havens georiënteerde goederenver voer van en naar de Rijnhavens met haar achterland werd verveelvuldigd door ver schillende andere maatregelen, alleen van Belgische zijde. Van deze noemen wij den gratis-sleepclienst op Dordrecht en met bij„ zonderen nadruk de verleening van een premie op iedere ton goederen van en naar den Rijn verscheept. Hoe fel deze dumping-maatregelen ook aldra uitwerking 'ïadden ten voordeele van de goederenbeweging op de Belgische havens, de meest geduchte slag is niet alleen aan de Nederlandsche Rijnhavens, maar aan het geheele wereldgoederenverkeer op ons land toegebracht door den val van de waar de der buitenlandsehe betaalmiddelen. Niet minder dan een onheilsdag was de datum, toen het pond sterling in waarde daalde, en nu weer gevolgd o.a. door den Belgischen franc, die nog weer 'n aanzienlijke verminde ring onderging. De feitelijke toestand is immers aldus, dat de internationale bevrachting van schepen, die voor het vervoer over de wereldzeeën van de goederen zorg dragen, geschiedt in de Engelsche munteenheid. De waardevermin dering van het Engelsche pond sterling, dat thans schommelt om de f 7,25 tegen de 12 van vroeger, heeft voor den Nederlandschen reeder en met name vooral voor den reeder van de z.g. wilde vaart een dagelijks terug- keerend verlies gebracht, waartegenover hij volkomen machteloos stond en staat. Zijn besomming van den vrachtprijs moest ge schieden tegen de zooveel lagere waarde, zijn onkosten bleven berekend naar den Hol- landschen standaard. Het zijn dus voor hem, mede ook voor de gemeenten waar zijn kan toren gevestigd waren, zeer moeilijke dagen geworden, daar hij geheel op eigen krachten was aangewezen. Maar ook de gemeenschap zelve leed ge voelige verliezen, onafhankelijk nog van de uitwerking van de sedert jaar en dag geen overschot latende exploitatie der reederijen, die gedwongen worden ingrijpende bezuini gingen aan te brengen en veel van haar op varend en kantoorpersoneel tot werkloosheid te doemen. De Nederlandsche havensteden werden duur voor de internationale goede renbeweging, hoe volmaakt de technische outillage in de havens ook is en hoe scherp de bedrijven de concurrentie met andere bui tenlandsehe haven ook voerden. De kosten voor het aanloopen van de Nederlandsche haven werden voor den buitenlandscheni kooper der goederen en voor den buiten landschen reeder, die de lading moest aan brengen, onrustbarend veel hooger dan in concurreerende havens in de nabijheid ge dragen behoefden te worden. Men krijgt het scherpst en eenvoudigst een inzicht, wanneer men de goederen in gedachten volgt op de reis naar de Neder landsche havens. Dan begint, in dubbel op zicht, want voor dien buitenlander als ver- scheper en als vervoerder, in onderscheiden kwaliteit, de ellende bij het binnenstoomen van de Nederlandsche wateren. De even- tueele Nederlandsche reeder dier partijen heeft dan reeds een voorproefje gehad door de zekerheid van een verlies-latende reis. 's Rijks schatkist heft loodsgelden naar de Nederlandsche munteenheid, die voor den buitenlander vooral na de jongste munt- manipulaties een schrikwekkende eindafre kening zal doen produceeren. In de haven ter lossing of overlading aangekomen, wachten het schip nog meer verrassingen, evenmin van aangenamen aard, door de hoogte van de havengelden, vergeleken bij die van concurreerende bui tenlandsehe havens. De Nederlandsche havenbedrijven, die ondanks de hooge huren voor hun installaties in de gemeente en on danks de vergelijkenderwijs abnormale ar- beidsloonen in ons land van kracht, toch den durf hebben concurreerend te zijn, zien hun zelfkosten nog onderboden door de concurrentie. Waar dit absoluut het geval is, wordt de toestand voor den Nederlander nog onhoud baarder door de protectionistische maat regelen, welke het voordeel van monètairen aard door den buitenlander gegeven, boven dien aanlokkelijk maken door toekenning van premie en vrijstelling van belasting. Kan het in deze omstandigheden verwon dering wekken, dat eerst langzaam en daar na in verhoogd tempo zoowel de goederen beweging over de Nederlandsche havens af nam als buitenlandsehe lijnen of geregelde bezoekers ons adres gingen schrappen uit hun lijst? Natuurlijk hebben deze havens harerzijds maatregelen getracht te nemen om deze ramp af te wenden of de ge volgen zooveel mogelijk te ondervangen. Ook de Nederlandsche regeering erkende de noodzakelijkheid, dat zij een behulpzame hand bood. Hoewel laat en dan nog niet in voldoende te noemen mate, heeft zij zich metterdaad ook partij gesteld in den verwoeden concurrentiestrijd, welke on houdbaar wordt voor de Nederlandsche ha vens en voor de nationale scheepvaart. Op de maatregelen, van overheidswege getroffen, om ook deze voor de welvaart van het geheele land onmisbare factoren voor verdere afbraak te behoeden, zullen wij in een slotartikel nader terugkomen. van Vrijdag (Ontvangen per 12 Juli 1935. draadlooze telefoon). STAATSLEENINGEN. 4 NederL 1931 4 1934 4 Ned.-Indii 1934 4 1934 A 5 X DuiUcblaod 1930 ldeir met kettingverklaring BANK-INSTELLINGEN. Amsterd. Bank Handel Mpij. Cert. V. 250 Koloniale Bank Ned. Ind. Handelsbank Rotterd Bank INDUSTR. OND. BINNENL Alg Kunstzijde Unie v Berkels Fatent Calvé Delft Cert. Nederi. Ford ex. 40 afst Philips Gloeil. Gem Bezit Unilever INDUSTR. OND. BU1TENL. Am Smelting Anaconda Betbleb. Steel Cities Ser.ice Steel U. S. Leatber t CULTUUR MAATSCH. H. V. A. Java Cultuur Ned. Ind. Suiker Unie Vorstenlanden Dito actiona t MIJNBOUW. Alg bxplor. Mij. Redjang Lebong PETROLEUM. Uordltcbe Petr. Kon. Petr Periak Continental Oil Shell Union RUBBERS. Amsterd Rubber Deli Bat. Rubber Hessa Rubber Oostkust Serbadiadi lnterc. Rubber SCHEEPVAARTEN. Kon. Ned. Stoomboot Scheepvaart Unie i i TABAKKEN. Deli Batavia Oude Deli Senembab **s*ict AMER. SPOORWEGEN. Atchison Topeka Southern Railw. Cert Union Pacific §Noteering per 50. fExclaim. PROLONGATIE Vorige 'Exdividend Vorige koers W» is £9/l6 98 98 163/, 22'/« 108% 115 3' y< 78% 105% 32% 8 58 58% 247% 256% 100%8 25% S 9%, 183/is 1%8 22 %6 4%8 170% 92% 90% 17% 10.00 Koers van heden te: pl.m. 1.30 99%-i 97%« 23-J 37 78% 3 Vi J 58% 248 257 pl.m. 1.46 pl.m. 2.00 pl.m. 2.15 163/s 163/4 257 99%-J 99)-% 170 153 25 9»/. 173/, 21% 169-70 93 91 17% 170 154 17»Y»-Ï 257 99%-3/, "3/4 21% 257 17f-"/w 21% 169% 1693/4 169 1S2 182-% 85% 8ö 123/, 1 3/, 67/18 6i 107% 107».% 69'/, 70 93'/, 93 32% 65 1% 18i3/,.f 1823/, lMj-'/s 107% 69»/, lVw -VJ 1073/, 64% 4 33% 4 34 137 137 144% 140 146 V, 146% 293/18 29% 4#/l8 63% 62% koen 2 pCt Heden 1} pCt WISSELKOERSEN AMSTERDAM. Vorige Koen op koer* heden 2 uur NIET OFFICIEEL New-York Londen Berlijn Parij* Brussel (Belga) Bazel Kopenhagen Stockholm Oslo Madrid Italië .iif. U6%% 7.28-% 59 174-22J 9.72-v. 2475-8 48,05-10 32 30-50 37 30-50 3b 30-30 20 12j-7( 12 05-10 1.46% 7.27%-% 59 20 J 9.71.»/, 24 7bJ. 9% 4810-4 32 30-50 37.30-50 36 30-50 20 12J-7J 12,10-4

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 9