AmstecdamscheJieucs
■PurPduaact
Onze JiolcMÏën
SjSl'„5"n,kr,lndenw'! vrii
Onze havens in nood-
examen nuttige handwerken.
BURGEMEESTER VAN SOERABAJA.
Zwakte naast kracht van de havens.
OPGAVE VAN NOORDHOLLANDSCH
LANDBÜUWCREDIET N.V.
^H^wn^nTAfg^zen werden 3 can-
didaten.
Bevorderd naar VI Gymnasium:
fif^tóren, Bep Kuiper te Alk-
ar Leo Ruytenburg te Egmond aan Zee.
®S3 herexamens. Afgewezen werden 2 can-
dida^'B
S van Dijk, Thys Gouverne, Nico de
linie Schneiders, allen te Alkmaar.
°2 Herexamens. Afgewezen werden 3 can-
didaten.
R.-k. lyceum.
Afd. H. B. S.
VMt het eindexamen H.B.S. (B) slaagden
JSen de volgende leedingen van het rJt.
fvceum: de dames Ine Hanraads en Tine
Km en de heeren: Jac. Hoogland Ant.
Pels allen te Alkmaar en P. Bolten te Boven-
^Afëèwezen 3 candidaten-
st. Joseph-kweekschool te Bergen
Geslaagd de dames: G. M. C. Moeskops
- w Ooms te Alkmaar, C. M. Smiers te
Wognuffl? A. W. Spanjaard te Beverwijk M.
1 Straathof te Egmond-Bmnen en C. Ter
voort te Velsen.
Twee Snipvliegers vertellen,
Herinneringen aan de West van
Van Balkom en Van der Molen.
We zijn er nog altijd vol van", zei de heer
van Balkom en Siem van der Molen knikte
nadrukkelijk. „Van de hartelijkheid in die zes
maanden op Cura?ao ondervonden. We heb
ben een reusachtig fijn half jaar gehad
Eerst die enorme ontvangst door de heele be
volking en daarna de blijvende vriendschap
van allen, met wie we in aanraking kwamen
We hebben zoo echt het gevoel, veel vrienden
daar ginds te hebben achtergelaten''.
't Is eigenlijk een merkwaardig geval me.
de West" ,liet de heer van der Molen er op
volgen. „In Nederland weet iedereen wat
van de Oost, van de West: ho maar! Ze
hadden ons van alles verteld voor we gingen.
Bijvoorbeeld, dat er op Cura?ao nooit regen
viel en zé zestig cent moest betalen voor een
olieblik water. En dat er op Cura?ao maar
één boom is en aan dien boom zit één blad en
de ééne geit van den gouverneur doet den
heelen dag zijn best om het eene blad van den
eenen boom op te eten. En nu de werkelijk
heid. Het góót, toen we op Cura«;ao aankwa
men. Het liep er vol geiten en er waren veel
boomen en veel blaadjes. Toen we in 't hotel
waren, dachten we: nou moeten we gauw een
blik water gaan koopen. Maar er was net
zoo goed een kraan als thuis in Amsterdam
en je mocht onder de douche gaan staan, zoo
lang als je wilde".
„En er zit water genoeg in den grond", zei
de heer Van Balkom. „Overal worden put
ten geboord en het eiland is vol Amerikaan
sche windmolens om het op te pompen. Maar
nog kort geleden was zoo'n put een rijkdom''.
„Daar kan ik van mee praten", viel de heer
Van der Molen in. „Teen ik nog voer, hadden
we op een keer 'n Cura^aoenaar in dienst, de
man had werkelijk een goed baantje en 't
ging best. Maar op een dag gaf hij er de
brui van. Ik schei er mee uit, zei hij, ik heb
een put geërfd op Cura^ao. Ik ben binnen!"
„Maar om het gesprek niet te laten verwa
teren gingr van Balkom verder, „weet je wat
mij dadelijk zoo opviel? Hoe oud Hollandsch
Willemstad er uit ziet. Allemaal huizen met
17de eeuwsche Hollandsche Renaissance-
gevels, alleen niet van baksteen, maar be
pleisterd en gekleurd. Iedere eigenaar kiest
een tint naar zijn smaak. Er zijn er roode,
gele, groene, chocoladebruine en paarsche
huizen. Alle groot en ruim, zonder vensters
en met luiken".
„De winkels zijn er ook de moeite waard",
v;« .zijn collega de Snipmarconist hem bij.
inkelen in de Heerenstraat is werkelijk
gezellig. Mooi verzorgde etalages, en je kunt
er van alles krijgen. Dus moet je oppassen,
nat je, wanneer je uitgaat om een scheer
kwast te koopen, niet terugkomt met een
auto In zaken is de Cura^aoenaar strikt za
kelijk, maar in privé is hij vrijgevig en, ik zou
n zeggen' vorstelijk gastvrij".
„De bevolking is in sommige opzichten
merkwaardig", liet de tweede bestuurder van
oe Snip er op volgen. „Een deel is er niet blij
vend gevestigd, ik bedoel de ambtenaren, of-
pCleren en het personeel van de Cura^aoscha
petroleum Industrie Maatschappij; een on
derneming van de Koninklijke Shell, die er
«n geweldige raffinaderij heeft, de grootste
I wereld. Doch daarnaast zijn er Neder-
andsche families, die al eeuwen lang op het
pland wonen, als de families Schotborgh,
Dorsira, Statius Muller, Maal, Zeppenfeld,
van Eps, Beaujon, Perret Gentil, de afstam
melingen van jhr. Jan Rammelman Elsevier,
flle in den ouden tijd gouverneur geweest is,
en anderen. Daarnaast zijn er talrijke
j!Paansche en Portugeesch Israëlitische fatni-
en ver^er negers van zeer gemengd ras.
Alle Cura£aoenaars zijn huiselijk van aard
tr zijn maar drie bioscopen, waarvan er één
,egelijk stadsschouwburg is
„Daar heb ik nog een keer viool gespeeld",
Vlel van der Molen in.
»En er zijn een paar clubs, de oudste is de
o'ub De Gezelligheid. Verder de Sociëteit
p ra?ao, de Asiento van de Shell-menschen
n Piscaderabaai, 't vacantieoord aan zee
wn de Caribean Petroleum Company uit
Maracaibo".
„Bij de Piscaderabaai kun je heerlijk
hemmen", ging de heer Van der Molen ver-
°e.r- „Tusschen twee haakjes, vlak bij het
"egveld is een der bezienswaardigheden van
raéa°' de grot van Hoto".
"Nou we toch op het vliegveld zijn aange
had', zei de Snipbestuurder, „moeten we
en over het luchtverkeer praten. De men-
J ,en waardeeren het buitengewoon, dat de
A--L M. gekomen is en het vliegtuig voorziet
r waarlijk in een behoefte. De reizigers vor
men altijd een zeer gemengd gezelschap, alle
volksgroepen viiegen Onze vaste klan-
zijn natuurlijk zakenlui en gouverne-
Ar!wam'3tenar€n En deel wat vrouwen van
aoa gaan per vliegtuig winkelen op Cura-
nien zwalir hLi^a20"» ba?a?e heen en ko"
veel weekender r? g" We vervoeren ook
ba wertan a k ^araCa°enaars, die op Aru-
liik nnK.r- heeft ons zeker even harte-
Jen „i. ngen a's Cura^ao, waar het overi-
riien van a °P hjkt door de groote raffinade-
Petrolenm m ConJPany en de Arend
zirh (rni, i Maatschappij, De bevolking voeli
nok 5n i aPar* van Cura^aoen is ten deele
Evenwas er een stilte.
maw w5 nu a,les verteld van Cura-
\vl JÏÏÏ* van der Molen zich af.
"T* aebhen de schipbnig vergeten! De brug
var. wrn i .nna^aah ^'e de twee deelen
an Willemstad, Punda en Otrabanda (dat
beteekentoverkant) met elkaar verbindt,
iedereen die niet op bloote voeten liep, moest
v rceger betalen om er over te gaan, dus alle
negers trokken hun schoenen uit om naar
den anderen kant te wandelen. Auto's betaal
den zelfs een kwartje en er is een héél druk
autoverkeer. De Cura^eaonaars zullen gou
verneur van der Slobbe altijd dankbaar blij
ven, dat hij tér eere van -het 30O-jarig jubi
leum van het Nederlandsch gezag de beta
ling voor den brug afgeschaft heeft. En wij
zullen hem nooit vergeten, omdat hij ons bij
aankomst de Oranje Nassau Orde op de
borst spelde, groote belangstelling voor het
west-Indische K.L.M.-bedrijf had en het van
harte steunde.
„En we hebben die geweldige fosfaatmij-
nen vergeten", viel de heer van Balkom bij".
En de Snipgeestdrift van de jeugd. Toen er
een Amerikaansch eskader watervliegtuigen
kwam, riepen ze: „Kijk eens, vier-en-twintig
Snippen op zee
„F.n het fleschje bier van den gouverneur!
U weet wel, dat potje Heinekens, dat we
met de Snip meebrachten, heeft veel goeds
gesticht. Tweemaal is het verkocht voor een
liefdadig doel, de eerste keer bracht het 300
op, de tweede keer nog meer geloof ik".
Indrukken van Suriname.
„En nou stappen we over op Suriname",
zei de heer van der Molen. „We zijn er maar
kort gebleven na onze landing met de Snip,
maar 't was er geweldig prettig. We land
den bij stortregen en U moet weten, de ne
gers gelooven, dat ze dood gaan, wanneer
ze in den regen loopen, vanwege de plotse
linge afkoeling. Niettemin: heel Paramari
bo liep uit! Een eigenaardige verrassing is
het, wanneer een Surinamer tegen je spreekt.
Hij praat veel nauwkeuriger Nederlandsch
dan wij, met alle n-nen en spreekt je aan in
zuivere boekentaal. Ook de negers spreken
zuiver Nederlandsch, voelen sterk Neder
landsch ook. Suriname noemt zich met trots:
de twaalfde provincie van Nederland en met
het Oranjehuis zijn ze kinderlijk vertrouwd.
Er staat een standbeeld van de koningin,
„Missie Wilhelmien", noemen ze haar".
„We logeeren bij den heer Reitsma, direc
teur van de Surinaamsche Bank", zette de
heer van Balkom het verhaal voort. „Huis
en bedienden stelde hij geheel tot onze be
schikking. Nu zijn wij langs de Indiëroute
gewend iederen inlander in Engelsch of Ma-
leisch aan te spreken. Van der Molen begon
er dan ook in het Engelsch tegen en ik was
net van plan mijn Maleisch te luchten, toen
de zwarte bediende vroeg: „Wenscht mijn
heer de koffie om half zes of om zes uur te
gebruiken
Venezolaansche gastvrijheid.
„Onze bezoeken aan Venezuela behooren
wel tot de kleurrijkste herinneringen", ver
telde de heer van oer Molen. „De eerste ken
nismaking bij de landing van de Snip in La
Guaira was kort maar krachtig. Welkotn ge-
heeten door den stellingcommandant en den
prefect van de stad, door onzen gezant den
heer d'Artillact Brill, de Nederlandsche con
suls van Caracas en La Guaira, de Neder
landsche kolonie, de officieren van het s.s.
Simon Bolivar, die ons een matroosje als
mascotte meegaven. Daarna door naar Cu-
racao".
De heer van Balkom vervolgde: „Den
tweeden keer, toen we een beleefdheidsbe
zoek met de Snip brachten, hadden we meer
tijd. We hadden den heer Horacio Leyba,
consul-generaal van Venezuela te Curajao,
aan boord. De reis ging eerst naar Mara-
caibo. Een grasmat als fluweel, en toen on
ze brave Snip stilstond en we uitstapten, zet
te het muziekkorps van den Staat Zulia het
Wilhelmus in, dat door alle leden van de
Nederlandsche kolonie meegezongen werd.
Een treffend oogenblik, dat Wilhelmus
zoo ver van het vaderland en een treffend
staaltje der hoffelijkheid onzer gastheeren.
Generaal Perez Soto, president van Zulia
met zijn secretaris-generaal dr. Leonardi
Villasmil, de prefect van Maracaibo de heer
Nestor Mayo en andere autoriteiten begroet
ten ons, de Nederlandsche consul-generaal
de heer Da Costa Comez heette ons met een
hartelijke toespraak in het Nederlandsch
welkom. We hebben een rondvlucht gemaakt
met de dochter van den staatspresident en
vele genoodigden aan boord; daarna naar
de Club van de Caribbean Petroleum Com
pany en volgenden dag via Cumarebo naar
Maracay".
„In Venezuela is het altijd ideaal vlieg
weer", vertelde de heeren van der Molen.
„Op weg naar Cumarebo seinde ik om het
weerbericht. „It is a pleasure to communi-
cate with you", was het vriendelijke ant
woord. „What do you mean with weather
report?" De radiodienst in Venezuela was
anders volmaakt in orde, elke inlichting, die
we vroegen, kregen we onmiddelijk. Die
deed voor Europa niets onder".
In Maracay had de eigenlijke officieele
ontvangst plaats. De president der Veree-
nigde Staten van Venezuela, generaal Có-
mez, was ziek en zond als zijn vertegen
woordigers Don Juan Paris Hijo en den
commandant van de Militaire Luchtvaart-
school, om ons te ontvangen; de directeuren
van de Aeropostale Venezolana en van den
radiodienst waren ook aanwezig. Als gas
ten der regeering logeerden we in het weel
derige hotel Jardin, waar we voor het eerst
de opwindend mooie Venezolaansche dansen
zagen. Volgenden morgen, na eerst een
rondvlucht met genoodigden te hebben ge
maakt, werd de reis voortgezet van Maracay
naar Maiquetia, het vliegveld van La Guai
ra. Als route werd de zoo vruchtbare vallei
van Arague gekozen, waardoor de weg van
Maracay naar Caracas leidt. Het was een
schitterende dag en naarmate wij stegen
werd het panorama steeds grootscher. Hal
verwege Maracay en Caracas, vliegende op
3500 meter, hadden wij 'n onvergetelijke uit
zicht: achter ons het 400 meter boven den
zeespiegel gelegen meer van Valeneia met
zijn vele eilandjes, aan de linkerhand over
het hooge kustgebergte het prachtige blauw
van de Carajbische Zee, aan de rechterhand
in het verschiet de beroemde Ilano's of wel
prairies, waar millioenen stuks vee grazen,
terwijl voor ens in de verte Caracas al meer
en meer zichtbaar werd. Boven de hoofd
stad des lands werd een rondje gedraaid,
waarna over het kustgebergte naar Mai
quetia koers gezet werd, waar we eenige mi
nuten later landden. Zoowel op de gasten,
als op ons, die waarlijk reeds zooveel gezien
hebben, heeft de tocht van Maracay naar
Maiquetia een onvergetelijken indruk ge
maakt.
Na aankomst te Maiquetia onmiddellijk per
auto naar Caracas langs een schitterenden
autoweg, geheel met ballustraden afgezet,
door het hooggebergte, een meesterwerk van
wegenaanleg. In Caracas lunch bij onzen
gezant, die ons toesprak en de Orde van den
Bevrijder uitreikte met een door den presi
dent geteekende oorkonde, 's Avonds groote
receptie in de Nederlandsche legatie met
leden van het Venezolaansch ministerie en
buitenlandsehe diplomaten en met de bekoor
lijke vrouwen uit de society van de hoofd-
stad, die met ons vreemdelingen vloeiend
Fransch, Engelsch en Duitsche spraken".
„Venezuela is in vele opzichten een geluk
kig land" mijmerde de heer van der Molen.
„Een bloemenland als geen ander. Vier meter
hoog groeien er de geraniums en met de
rozen, die wij meebrachten, hebben wij heel
Curagao blij gemaakt. Ook in een ander op
zicht neemt Venezuela een éénige plaats in
onder de naties. Benemerito generaal Juan
Vicente Gómez, die reeds vele jaren het be
wind voert onder het motto „vrede en ar
beid", heeft het land tot zoo grooten wel
stand gebracht, dat de Staat noch binnen-
landsche noch buitenlandsehe schulden heeft
en de schatkist overvloedig gevuld is".
„We zijn nog een keer teruggeweest in
Venezuela", zei de heer van Balkom.
„Den 27sten Mei maakten we een verken
ningsvlucht naar Coro in den staat Falcon.
Weer werden we met de grootste onder
scheiding behandeld en ontvangen door den
president van den staat generaal Leon Jura-
do en andere autoriteiten. We brachten
een bok mee terug, cadeau voor iemand op
Curagao.
Daarna waren onze Venezolaansche reizen
ten einde, maar onze collega's in de West
hopen na den lsten Augustus geregeld naar
dit mooie land te vliegen.
De luchtvaart zal nieuwe banden knoopen
tusschen ons vaderland en Venezuela, dat
zoowel een verre vriend voor Nederland in
Europa als een goede buur voor Nederland
in Amerika is".
Benoemd is tot burgemeester van Soera-
baja mr. W. A. H. Fuchter, hoofdambtenaar,
thans met buitenlandsch verlof, laatstelijk
adviseur voor de decentralisatie.
ii.
Het ligt voor de hand, dat de havenge
meenten, aangewezen als ze zijn op het inter
nationale goederenverkeer, onmiddellijk den
terugslag voelen van ongunstige constella
ties in het economische wereldbestel.
Gewoonlijk zijn die schokken -'n schomme
lingen niet van zoo overweldigenden omvang
dat de reserves in economisehen zin niet vol
doende zouden zijn om deze stormen te
doorstaan en bij opklarenden hemel weder
om ten volle de noodige energie met vrucht te
ontwikkelen. Dat zijn dan de onvermijdelijke
ups en downs in elk omvangrijk bedrijf, in
dubbele mate en nog meer te verwachten in
een constellatie van bedrijven, die gelijk hier
zoo uiterst gevoelig zijn voor wisselingen in
de economische ontwikkeling.
Te ernstiger is de2e omstandigheid, waar
aan alle verbeten energie van den enkeling
niet het geringste kan verhelpen, wanneer
het beeld van de wereldhuishouding verwor
den is tot een chaos, die spot met alle vast
staande begrippen er, het spoor bijster doet
worden aan een ieder, die tracht er een lei
dend beginsel in te bespeuren.
In dezen merkwaardigen toestand verkeert
Nederland met de geheele overige wereld en
in dus nog sterkere mate de havensteden van
ons land. en dat nog wel sedert jaren.
Het is nauwe'ijks doenlijk om in de
snelle opeenvolging van de groote feiten een
chronologische volgorde aan te geven. Wij
zullen er ons van onthouden, evenals van een
verklaring van het hoe en waarom wij
willen uitsluitend de aandacht vestigen op
verschillende punten, die alle voor zichzelf
en vooral in hun totaalheid zulk een fnuiken-
den invloed oefenden op het bedrijfsleven in
de Nederlandsche havens. Ongetwijfeld zijn
er ook voor eigen rekening feiten aan te ha
len, die in strijd zijn met de oude beproefde
theorieën, maar wij kunnen tenminste ter
verontschuldiging aanvoeren, dat ze nood
gedwongen werden opgelegd en zeker zijn
die niet bedoeld ter verzwaring van den strijd
om het bestaan voor de havens en haar ge
meenten.
De zwaarste slagen zijn ons toegebracht
door de „anderen" en als kleine natie met
feitelijk zoo geringe kracht voor daadwer
kelijk verweer maar wel met voor hen gun
stige trefkans, hebben wij ten volle den
invloed van die maatregelen ondervonden.
Het begon, toen enkele jaren na den
vrede van Versailles een te korte periode
van te grooten voorspoed werd gevolgd door
de uitwerking van de massale vernietiging
van bedrijfsfactoren over de geheele wereld,
gepaard gaande met overdreven eischen
van boete en schadeloosstelling.
De eerste aanval, dien het Nederlandsche
havenbedrijfsleven had te verduren, kwam
van onze zuidelijke buren, die ter bevoor-
deeling van het goederenverkeer over Ant
werpen en Gent van den bondgenoot in den
wereldoorlog Frankrijk de gunst verkregen
hadden van vrijstelling van de surtaxe
d'entrepöt et d'origine voor alle aange
voerde goederen met bestemming naar El-
zas-Lotharingen en Frankrijk.
De Oostelijke buren volgden spoedig met
dwangmaatregelen ten gunste van het ver
voer voor de spoorwegen en ter bevoor
rechting van de eigen zeehavens zonder
eenige consideratie voor de nationale Rijn
en binnenvaart, die het normale goederen
verkeer afdwongen van zijn natuurlijke
kanalen.
Deze directe aanval op het over Neder
landsche havens georiënteerde goederenver
voer van en naar de Rijnhavens met haar
achterland werd verveelvuldigd door ver
schillende andere maatregelen, alleen van
Belgische zijde. Van deze noemen wij den
gratis-sleepclienst op Dordrecht en met bij„
zonderen nadruk de verleening van een
premie op iedere ton goederen van en naar
den Rijn verscheept.
Hoe fel deze dumping-maatregelen ook
aldra uitwerking 'ïadden ten voordeele van
de goederenbeweging op de Belgische
havens, de meest geduchte slag is niet alleen
aan de Nederlandsche Rijnhavens, maar aan
het geheele wereldgoederenverkeer op ons
land toegebracht door den val van de waar
de der buitenlandsehe betaalmiddelen. Niet
minder dan een onheilsdag was de datum,
toen het pond sterling in waarde daalde, en
nu weer gevolgd o.a. door den Belgischen
franc, die nog weer 'n aanzienlijke verminde
ring onderging.
De feitelijke toestand is immers aldus, dat
de internationale bevrachting van schepen,
die voor het vervoer over de wereldzeeën
van de goederen zorg dragen, geschiedt in de
Engelsche munteenheid. De waardevermin
dering van het Engelsche pond sterling, dat
thans schommelt om de f 7,25 tegen de 12
van vroeger, heeft voor den Nederlandschen
reeder en met name vooral voor den reeder
van de z.g. wilde vaart een dagelijks terug-
keerend verlies gebracht, waartegenover hij
volkomen machteloos stond en staat. Zijn
besomming van den vrachtprijs moest ge
schieden tegen de zooveel lagere waarde,
zijn onkosten bleven berekend naar den Hol-
landschen standaard. Het zijn dus voor hem,
mede ook voor de gemeenten waar zijn kan
toren gevestigd waren, zeer moeilijke dagen
geworden, daar hij geheel op eigen krachten
was aangewezen.
Maar ook de gemeenschap zelve leed ge
voelige verliezen, onafhankelijk nog van de
uitwerking van de sedert jaar en dag geen
overschot latende exploitatie der reederijen,
die gedwongen worden ingrijpende bezuini
gingen aan te brengen en veel van haar op
varend en kantoorpersoneel tot werkloosheid
te doemen. De Nederlandsche havensteden
werden duur voor de internationale goede
renbeweging, hoe volmaakt de technische
outillage in de havens ook is en hoe scherp
de bedrijven de concurrentie met andere bui
tenlandsehe haven ook voerden. De kosten
voor het aanloopen van de Nederlandsche
haven werden voor den buitenlandscheni
kooper der goederen en voor den buiten
landschen reeder, die de lading moest aan
brengen, onrustbarend veel hooger dan in
concurreerende havens in de nabijheid ge
dragen behoefden te worden.
Men krijgt het scherpst en eenvoudigst
een inzicht, wanneer men de goederen in
gedachten volgt op de reis naar de Neder
landsche havens. Dan begint, in dubbel op
zicht, want voor dien buitenlander als ver-
scheper en als vervoerder, in onderscheiden
kwaliteit, de ellende bij het binnenstoomen
van de Nederlandsche wateren. De even-
tueele Nederlandsche reeder dier partijen
heeft dan reeds een voorproefje gehad door
de zekerheid van een verlies-latende reis.
's Rijks schatkist heft loodsgelden naar de
Nederlandsche munteenheid, die voor den
buitenlander vooral na de jongste munt-
manipulaties een schrikwekkende eindafre
kening zal doen produceeren.
In de haven ter lossing of overlading
aangekomen, wachten het schip nog meer
verrassingen, evenmin van aangenamen
aard, door de hoogte van de havengelden,
vergeleken bij die van concurreerende bui
tenlandsehe havens. De Nederlandsche
havenbedrijven, die ondanks de hooge huren
voor hun installaties in de gemeente en on
danks de vergelijkenderwijs abnormale ar-
beidsloonen in ons land van kracht, toch
den durf hebben concurreerend te zijn, zien
hun zelfkosten nog onderboden door de
concurrentie.
Waar dit absoluut het geval is, wordt de
toestand voor den Nederlander nog onhoud
baarder door de protectionistische maat
regelen, welke het voordeel van monètairen
aard door den buitenlander gegeven, boven
dien aanlokkelijk maken door toekenning
van premie en vrijstelling van belasting.
Kan het in deze omstandigheden verwon
dering wekken, dat eerst langzaam en daar
na in verhoogd tempo zoowel de goederen
beweging over de Nederlandsche havens af
nam als buitenlandsehe lijnen of geregelde
bezoekers ons adres gingen schrappen uit
hun lijst? Natuurlijk hebben deze havens
harerzijds maatregelen getracht te nemen
om deze ramp af te wenden of de ge
volgen zooveel mogelijk te ondervangen.
Ook de Nederlandsche regeering erkende de
noodzakelijkheid, dat zij een behulpzame
hand bood. Hoewel laat en dan nog niet
in voldoende te noemen mate, heeft zij
zich metterdaad ook partij gesteld in den
verwoeden concurrentiestrijd, welke on
houdbaar wordt voor de Nederlandsche ha
vens en voor de nationale scheepvaart.
Op de maatregelen, van overheidswege
getroffen, om ook deze voor de welvaart van
het geheele land onmisbare factoren voor
verdere afbraak te behoeden, zullen wij in
een slotartikel nader terugkomen.
van Vrijdag
(Ontvangen per
12 Juli 1935.
draadlooze telefoon).
STAATSLEENINGEN.
4 NederL 1931
4 1934
4 Ned.-Indii 1934
4 1934 A
5 X DuiUcblaod 1930
ldeir met kettingverklaring
BANK-INSTELLINGEN.
Amsterd. Bank
Handel Mpij. Cert. V. 250
Koloniale Bank
Ned. Ind. Handelsbank
Rotterd Bank
INDUSTR. OND. BINNENL
Alg Kunstzijde Unie
v Berkels Fatent
Calvé Delft Cert.
Nederi. Ford ex. 40 afst
Philips Gloeil. Gem Bezit
Unilever
INDUSTR. OND. BU1TENL.
Am Smelting
Anaconda
Betbleb. Steel
Cities Ser.ice
Steel
U. S. Leatber t
CULTUUR MAATSCH.
H. V. A.
Java Cultuur
Ned. Ind. Suiker Unie
Vorstenlanden
Dito actiona t
MIJNBOUW.
Alg bxplor. Mij.
Redjang Lebong
PETROLEUM.
Uordltcbe Petr.
Kon. Petr
Periak
Continental Oil
Shell Union
RUBBERS.
Amsterd Rubber
Deli Bat. Rubber
Hessa Rubber
Oostkust
Serbadiadi
lnterc. Rubber
SCHEEPVAARTEN.
Kon. Ned. Stoomboot
Scheepvaart Unie i i
TABAKKEN.
Deli Batavia
Oude Deli
Senembab **s*ict
AMER. SPOORWEGEN.
Atchison Topeka
Southern Railw. Cert
Union Pacific
§Noteering per 50.
fExclaim. PROLONGATIE Vorige
'Exdividend
Vorige
koers
W» is
£9/l6
98
98
163/,
22'/«
108%
115
3' y<
78%
105%
32% 8
58
58%
247%
256%
100%8
25%
S 9%,
183/is
1%8
22 %6
4%8
170%
92%
90%
17%
10.00
Koers van heden te:
pl.m.
1.30
99%-i
97%«
23-J
37
78%
3 Vi J
58%
248
257
pl.m.
1.46
pl.m.
2.00
pl.m.
2.15
163/s 163/4
257
99%-J 99)-%
170
153
25
9»/.
173/,
21%
169-70
93
91
17%
170
154
17»Y»-Ï
257
99%-3/,
"3/4
21%
257
17f-"/w
21%
169% 1693/4
169
1S2 182-%
85% 8ö
123/, 1 3/,
67/18 6i
107% 107».%
69'/, 70
93'/, 93
32%
65
1%
18i3/,.f 1823/, lMj-'/s
107%
69»/,
lVw -VJ
1073/,
64%
4
33%
4
34
137 137
144% 140
146 V, 146%
293/18 29%
4#/l8
63% 62%
koen 2 pCt Heden 1} pCt
WISSELKOERSEN AMSTERDAM.
Vorige Koen op
koer* heden 2 uur
NIET OFFICIEEL
New-York
Londen
Berlijn
Parij*
Brussel (Belga)
Bazel
Kopenhagen
Stockholm
Oslo
Madrid
Italië .iif.
U6%%
7.28-%
59 174-22J
9.72-v.
2475-8
48,05-10
32 30-50
37 30-50
3b 30-30
20 12j-7(
12 05-10
1.46%
7.27%-%
59 20 J
9.71.»/,
24 7bJ. 9%
4810-4
32 30-50
37.30-50
36 30-50
20 12J-7J
12,10-4