V.V. ALCMARIA VICTRIX.
OnfuJCotomen
Spoel
Laatste bedrijf van het „Gaai"-drama.
WIELRIJDSTER GEDOOD.
Drie boerderijen afgebrand.
Groote materieele schade.
Teraardebestelling van den heer
en mevrouw Philips.
JONGEDAME TE WATER MET
1000 GULDEN.
Eerst werd de dame opgedoken,
later de duizend pop.
LEZING VAN IR. MUSSERT TE
BATAVIA.
Voor 1300 menschen.
Begrafenis van Van der Feijst en
Aafjes.
Teraardebestelling van mej.
Hermanides.
ALCMARIA VICTRIX.
Indrukken van een Alkmaarder.
Luchtvaart
De begrafenis van de slachtoffers
Jhr. von Weiier speldt den 75-jarigen deel
nemer aan de vierdaagsche afstandmarschen,
X de Held uit Beemster, het kruis op de borst
Vrijdagavond te half negen is op den Breda-
schen weg te Tilburg de vijftigjarige wielrijd-
ster P. v. B. uit Gilze door een auto overreden
en gedood.
In het plaatsje Hapert bij Dalem
(gem. Hoogeloon) heeft gistermiddag
een brand gewoed, waarbij drie boer
derijen met bijbehoorende schuren en
stallen in de asch zijn gelegd.
Er is geen levende have verbrand,
doch de materieele schade is zeer
groot, daar alle landbouwwerktuigen
en in de schuren opgeslagen hooi- en
graanvoorraden een prooi der vlammen
zijn geworden.
De brand brak omstreeks half vier uit in de
boerderij van den landbouwer Luyten, waarna
het vuur weldra oversloeg naar de schuur en
de twee stallen, eveneens eigendom van
den heer Luyten.
Het vuur bleef echter niet tot deze gebouwen
beperkt, maar tastte spoedig twee in de buurt
liggende boerderijen met bijbehoorende stallen
en schuren aan, bezittingen van de landbou
wers Vosters en Wouters.
Wegens gebrek aan water viel aan blusschen
niet te denken.
De burgemeester en de veldwachters, die in
middels op het terrein van den brand aangeko
men waren, konden slechts met water, dat zij
met behulp van emmers uit putten schepten, de
daken van de andere boerderijen overgieten en
zoodoende voorkomen dat het vuur nog verder
om zich heen greep.
Later in den namiddag zijn nog eenige man
schappen van de Rijkspolitie gerequireerd.
Ten huize van de familie Philips te Vught
is gistermorgen een korte rouwdienst gehou
den, waarbij ds. M. C. van Wijhe, predikant
van de Ned.-Herv. gemeente aldaar, voor
ging. Onder klokgelui werden de kisten van
den heer en mevrouw G. J. PhilipsHurtu-
bis geplaatst in den lijkauto, die met prach
tige kransen bedekt was. Een auto, volgeladen
met kransen, ging den lijkwagen vooraf.
Vijftien volgauto's gingen mee in den stoet,
die daarna vertrok naar Zaltbommel, waar
onder enorme belangstelling de bijzetting in
het familiegraf op de algemeene begraaf
plaats plaats had. Aan de grens der ge
meente was de burgemeester aanwezig om
den stoet te begeleiden op haar weg.
De stoet begaf zich eerst naar de Markt,
waarvoor het ouderlijk huis werd halt ge
houden en de familie aansloot. De kisten,
welke bedekt waren met een schat van bloe
men werden gedragen door personeel van de
Parketvloerenfabriek de Tropen uit Tilburg,
van welke fabriek de heer Philips directeur
was. Nadat de kisten onder klokgelui in het
familiegraf waren neergelaten, sprak aller
eerst de heer Wachmuts, mede-directeur van
de fabriek de Tropen, woorden van waardee
ring voor den overleden directeur.
Namens het personeel van de fabriek sprak
een bedrijfsleider woorden van dank aan zijn
patroon. Namens de villaparkbewoners uit
Vught, waar de heer en mevrouw Philips
sinds hun huwelijk woonden, sprak overste
G. J. P. A. Thomsen De heer Philips had
zich, zoo zeide hij, in die twee jaar dat hij in
Vught woonde, vele vrienden gemaakt, die
hem niet gemakkelijk zullen vergeten.
Verder sprak de heer Thoman uit Eind
hoven woorden van afscheid namens zijn vele
Eindhovensche vrienden.
Tenslotte sprak ds. van Wijhe woorden van
troost tot de familie, die in zoo korten tijd
zoo zwaar getroffen is.
Namens de familie dankte de heer C.
Philips uit Zaltbommel voor de belangstel
ling en deelneming in deze dagen ondervon
den.
Onder de vele kransen waren er o.a. van de
K L M. en het gemeentebestuur van Vught
De Zaltzommelsche St. Maartenstoren, welke
iederen avond verlicht is, is deze week ten
teeken van rouw niet verlicht geweest.
De boerderijen en schuren brandden tot den
grond toe af. Van den inboedel van de gebou
wen kon niets worden gered.
Verzekering dekt de schade.
Het geviel gisteren op den Kanaalijk te
Utrecht, dat een jongedame, die daar passeerde
met haar rijwiel, in het water reed met fiets
en al. Eenige burgers haalden het meiije al
spoedig op en toen zij van haar eersten schrik
bekomen was, drong het bewustzijn tot haar
door, dat ergens diep in het visschenstraatje,
waaruit zij zelf zoo juist gered was, een acte-
tasch met 1000 was blijven liggen. De politie
kwam er bij te pas en haalde dreg na dreg door
de onheilsplek, maar geen tasch met 1000
kwam aan de oppervlakte. Tot eenige gerouti
neerde zwemmers het met duiken gingen pro-
beeren. Een hunner, een jonge zwemleeraar,
bracht dan ook vrij spoedig den verzonken
schat naar de oppervlakte. De evoluties van
politie en duikende jongelui trokken begrijpe
lijk veel kijkers.
Ir. Mussert heeft in de zaal van de socie
teit Concordia te Batavia zijn eerste lezing
gehouden. Er waren 1300 menschen aanwe
zig. Hij zette het bekende standpunt van de
N.S.B. ten aanzien van de politieke partijen
in Europa uiteen en sprak vervolgens over
Indië.
In Ned.-Indië was de N.S.B., samen met
het I.E.V., een niet-politieke organisatie,
waaraan het I.E.V. een einde maakte toen
zij aan politiek ging doen en de voorzitter
van het I.E.V., de heer de Hoog, het bekende
verbod instelde, waartegenover ir. Mussert
moest stellen, dat N.S.B.-leden geen lid van
andere vereenigingen mochten zijn.
Ir. Mussert verklaarde spijt te hebben
slechts korten tijd Indië te kunnen bezoeken,
hetgeen den indruk zou maken dat Indië
geen langeren tijd waard zou zijn. Hij is
echter verheugd nog een tipje van Indië te
kunnen zien.
Ten slotte, aldus ir. Mussert, vraagt de
N.S.B. krachtigen bijstand opdat wij in Hol
land zegevieren. In Indië is geen verkiezings
strijd, maar de plicht in Indië is veel moei
lijker te volvoeren, aangezien Indië 14.000
K.M. van het front is verwijderd. Strijdvoe-
ring als in Nederland wordt door de Indi
sche regeering onduldbaar geacht De pers
in Nederland bestrijdt de N.S.B.Indië is ge
lukkiger aangezien de pers hier zooveel mo
gelijk feiten in het kort weergeeft. Spreker
gaf als voorbeeld dat de Nederlandsche pers
wel ophemelend schreef over de Normandië,
maar niet vermeldde dat de De Ruyter in
geval van oorlog niet slagvaardig was.
Het meerendeel der aanwezige N.S.B.-le-
dën was in uniform.
Het personeel van de marine, ook
het inlandsche en den dienstplich
tigen, was het bijwonen van de ver
gadering verboden; het personeel
van de landmacht niet, mits men in
burgerkleeding was.
Het Bat. Nbld. meldt, dat het wegens het
oefenen van critiek op de N.S.B. de bijeen
komsten niet mag bijwonen.
Enkele uren nadat de begrafenis van de
heeren Content had plaats gehad, verzamel
de men zich gisteren weer in de aula van
Zorgvlied te Amsterdam om den lijkdienst en
daarna de ter aarde bestelling bij te wonen
van den omgekomen piloot van de Gaai, J. S.
W. van der Feijst en den marconist R
Aafjes.
Ook de kisten van deze beide slachtoffers
waren bedolven en omgeven door vele kran
sen. Er waren twee kransen van de K.L.M.,
een krans van de Koninklijke Shell, van den
inspecteur, officieren en ambtenaren van de
militaire luchtvaart, van de onderofficieren
van de luchtvaart-afdeeling Soesterberg, van
den raad van beheer van de Nederlandsche
luchtvaartschool, van het personeel van
Waalhaven, van piloten uit het buitenland,
en tientallen kransen van familie en vrien
den. Het graf der beide vliegers is gelegen
in de nabijheid van de graven van hun col
lega's van de Leeuwerik en de Kwikstraat.
Behalve de officieele personen, die ook
reeds bij de teraardebestelling van de heeren
Content aanwezig waren, merkten we op twee
officieren van het vliegkamp Soesterberg, een
officier, een onderofficier en een matroos van
de marinevliegdienst, de Amsterdamsche
wethouder J. ter Haar Jr., en ir. N. Nobel,
waarnemend directeur van de Handelsinrich
tingen; jhr. Rendorp, directeur van de
K.N.I.L.M., en de heer Steenbeek, van de
K.N.I.L.M.; de heer van den Bergh, direc
teur van Radio Holland; burgemeester A.
Slob, van Haarlemmermeer; de heer S. de
Mul, chef-instructeur van de Nationale
Luchtvaartschool op Sdiiphol.
De regeering was vertegenwoordigd door
den heer H. G. van der Heyden, inspecteur
van den luchtvaartdienst en de P.T.T. door
ir. M. H. Damme, directeur-generaal en den
heer W. R. van Goor, hoofd der vierde afdee-
ling. Verder waren vertegenwoordigers aan
wezig van den rijks-studiedienst voor de lucht
vaart. Van de K L M waren aanwezig de
directeur, de heer A. Plesman, de voorzitter
van den raad van commissarissen, ir. A.
Wurfbain, de heer Hans Martin, hoofd van
den dienst Amsterdam—Batavia, de heer
Thomson, stationschef van Schiphol en den
heer Tolk, stationschef van Waalhaven.
Voorts de heer Bronsing, directeur van de
Stoomvaartmij. Nederland. Vele collega's
van Van der Feijst en Aafjes gaven door hun
tegenwoordigheid blijk van hun medeleven.
Ir. L. Stephan van de Ned. Vliegtuigenfa-
briek was ook aanwezig.
In de aula speelde de organist de heer G.
C. Weggelaar den treurmarsch uit Saul van
Hèndel, toen de familie en vrienden binnen
schreden.
De heer Plesman was de eerste spreker.
Hij herinnerde er aan hoe kort het nog ge
leden was dat men op dezelfde plaats stond
om een soortgelijke zware plicht te vervul
len.
„De Heere zegene het werk hunner han
den", ondanks het feit dat ieder man van de
K.KL.M. met de grootse nauwgezetheid en
plichtsbetrachting werkt, heeft dit gebed,
dat uitgesproken werd bij de begrafenis van
den piloot Silberstein, nog niet in vervulling
mogen gaan. Nog weer eens zijn dertien
menschen weggevaagd hun leven afge
sneden als gras voor de zeis. Moge zij! rus
ten in vrede.
Namens de familie sprak een oom van v.
d. Feijst, de heer C. W. de Jong, die er aan
herinnerde dat deze mannen gevallen zijn
als trouwe, stoere, krachtige Hollanders. De
heer van der Feijst, grootvader van den om
gekomen piloot, sprak een woord van troost
tot de nabestaanden. Hij besloot: „Heer, nu
laat gij uw dienstknecht gaan in vrede, rust
zacht, tot wederziens, dit wensch ik je toe
als je grootvader".
Vele van dé aanwezigen waren diep be
wogen. Terwijl zachte orgelmuziek weer
klonk werden de kisten uitgedragen.
Op het kerkhof merkten wij verder nog op
de heeren Dellaert, havenmeester van Schip
hol, Didier van de Air France, Fengler van
de Deutsche Lufthansa. Een groot aantal be
langstellenden had zich op Zorgvlied ver
zameld, die door afscheiding op een kleine
afstand van het graf weiden gehouden,
maar door middel van luidsprekers de lijk
dienst in de aula, het orgelspel, zoowel als
de plechtigheden aan het graf konden vol
gen. Aan het graf werd gesproken door
burgemeester Slob van Haarlemmermeer, die
een krans namens zijn gemeente op het graf
neerlegde.
Hij sprak de groote deelneming van zijn
gemeentebestuur uit, dat ook meeleeft met
de families van Aafjes, van der Feijst en van
d'e andere slachtoffers. Aafjes woonde in de
gemeente Haarlemmermeer, waar ook het
S'oote terrein van Schiphol is gelegen. Dat
od de familieleden kracht moge geven om
door dezen moeilijken tijd heen te komen.
Een familielid dankte namens de beide
families voor de bewezen eer en bracht
dank aan de K.L.M. voor alles wat zij ge
daan heeft voor de nabestaanden.
Onder zeer groote belangstelling is gistermid
dag op de Algemeene Begraafplaats het stoffe
lijk overschot ter aarde besteld van mej. A. E.
Hermanides, de stewardess van de „Gaai", die
bij de vliegtuigramp in de Zwitsersche Alpen
om het leven kwam.
Zoowel bij het sterfhuis als op de begraaf
plaats was de belangstelling enorm. Tal van
villabewoners hadden de vlag halfstok ge-
heschen.
Op de begraafplaats waren o.a. aanwezig de
burgemeester van Noordwijk, mr. B. J. V. M.
van de Mortel, de wethouders C. J. G. Alke
made en E. L. de Witt, bestuur en leden van
de afdeeling Noordwijk van het Groene Kruis
en de Noordwijksche Reddingsbrigade, de di
rectrice en een twintigtal verpleegsters van het
Gemeente-Ziekenhuis aan den Bergweg te Rot
terdam, waar mej. Hermanides tot voor drie
weken als verpleegster werkzaam was en de
heer Dommisse, oud-burgemeester van Maas-
Sluis, een vriend van de familie.
In den stoet kwamen, behalve de familie, nog
mede de onderdirecteur der K. L. M., de heer
P, Guillonard en mej. Boerstra, als vertegen
woordigster van de stewardessen.
Een zeer groot aantal kransen en bloemstuk
ken, waaronder van den Raad van Beheer, Di
rectie en personeel van de K. L. M„ de ver
keersvliegers en het personeel van het Ge
meente Ziekenhuis te Rotterdam, werden
rondom de groeve opgesteld.
Als eerste spreker werd het woord gevoerd
door den heer Guillonard, die namens Raad
van Beheer, Directie en personeel van de
K. L. M. zijn innige deelneming betuigde.
Daarna sprak ds. Cupedo, Ned. Herv. predi
kant te Noordwijk aan Zee, die zeide, dat heel
Noordwijk meeleefde met de diepe smart,
die het gezin va.i dokter Hermanides heeft ge
troffen.
Wij allen beseffen, dat onze troost niet toe
reikend is, hoezeer die ook uit het hart voort
spruit, maar dat alleen God hier de kracht kan
schenken om dezen slag te dragen.
Wij bevelen Uw kind, aldus besloot spr., aan
in de genade des Vaders, des Zoons en des
Heiligen Geestes.
Zij ruste in dien vrede, die alle genot des
levens te boven gaat.
Een oom van het slachtoffer, dr. S. R. Her
manides uit Ooy (Gelderland) sprak hartelijke
woorden van dank tot de zeer velen, die in
deze droeve dagen van hun belangstelling en
deelneming hebben doen blijken, in de eerste
plaats H. M. de Koningin en de Prinses, de Di
rectie en de Raad van Beheer der K. L. M., de
buitenlandsche luchtvaartmaatschappijen en
zeer ook in het bijzonder tot de bevolking van
San Giacomo en Bellinzona, die de slachtoffers
op zoo ontroerende wijze hebben uitgeleide
gedaan.
De bevolking van het kleine dorpje aan de
zee dankt daarvoor de inwoners van het dorpje
in de Alpen.
Spr. besloot met woorden van troost tot de
familie, waarna ds. Cupedo een slotwoord
sprak en het Onze Vader bad.
Voetbal.
Onze voetbalvereeniging geeft thans weer
felegenheid om lid te worden van haar club.
ooals men weet, heeft onze tweede klasser
thans weer een trainer in dienst genomen en
deze wij hebben hem deze week eens aan
het werk gezien is ons uitstekend bevallen.
Hij leidt de oefeningen op rustige wijze, hij
heeft systeem in zijn werk en de leden wer
ken met enthousiasme onder zijn leiding.
Voetballers, die dus onder bekwame leiding
willen oefenen en spelen, weten dus, waar zt
terecht kunnen.
Wederom bestaat er aeleuenheid
om als lid junior of adspirant toe
te treden. Ile oefeningen geschie
den steeds onder bekwame leiding.
Voor inlichtingen wende men zich
tot het secretariaat.
Namens het Bestuur:
J. DOKSCHOT, secr.
Koningsweg 65.
Wandelen.
DE INTERNATIONALE
VIERDAAGSCHE
Laatste dag.
Onze eigen verslaggever schrijft ons d.d.
Vrijdag uit Nijmegen:
Vcor de laatste maal in dit jaar bewogen
vandaag de duizenden voeten der deelnemers
aan de Vierdaagsche afstandsmarschen over
de wegen in de omgeving van Nijmegen. Het
aantal voeten was weliswaar weer iets min
der dan den vorigen dag, doch vanmorgen
gingen er toch nog een 5820 op stap. Vijf
deelnemers minder dan er gisteren goed
waren aangekomen, hebben vanmorgen de
reis aanvaard; 2010 waren er bij den aan
vang van den vierden dag nog over van de
3030, die met enthousiasme de afstandsmar
schen Dinsdag begonnen waren. Het lijkt een
beetje op het verhaal van de nikkertjes met
het tragisch refrein, waarbij het aantal tel
kens vermindert. Begonnen met 3030 vielen
er den eersten dag 16 uit. Toen waren er
nog maar 3014. Den tweeden dag startten er
17 niet en vielen er 52 uit. Toen waren er nog
maar 2945. Den derden dag zijn er 11 niet
gestart en vielen er 52 uit. Toen' waren er
nog maar 2945. Den derden dag zijn er 11
niet gestart en vielen er 19 uit. Toen waren
er nog maar 2915. En dezen laatsten dag
zijn er 5 niet gestart en 3 uitgevallen. Het
aantal overgeblevenen heeft derhalve belang
rijk meer bedragen dan bij de nikkertjes,
waarvan de geschiedenis zoo'n dramatisch
verloop had. In totaal hebben vanmiddag dus
2907 wandelaars het kruis van den Ned.
Bond voor Lichamelijke Opvoeding, of een
hooge onderscheiding naar mate zij vaker
tevoren de marschen hadden afgelegd, ont
vangen. Twee deelnemers waren er bij, die
het parcours voor de 18e maal hebben geloo-
pen, een die thans de 16e maal de Vierdaag
sche volbracht en een drietal die nu 15 keer
met succes aan de marschen heeft deelgeno
men.
Dezen laatsten dag liep het parcours ten
Zuiden van Nijmegen, aan beide zijden van
de Maas en het Maas—Waalkanaal. De on
der leiding van le luitenant Bakker door het
corps pontonniers en torpedisten uit
Dordrecht bij Cuyk geslagen pontonbrug
deed weer goede diensten. Het was de moeite
waard, om te zien hoe vlug het in orde
brengen van de lange brug weer in zijn werk
ging. De militairen hebben op deze wijze op
nieuw een grooten dienst aan de afstands
marschen bewezen, hetgeen er zeker toe zal
hebben bijgedragen de belangstelling voor
onze weermacht te versterken.
De wegen van het parcours waren meeren-
deels in uitstekende conditie en de stemming
was puik. Hoe kan het ook anders bij zulk
mooi weer en in het gezicht van de havenDe
medische dienst had een kalm dagje; er viel
niets bijzonders voor, zooals dat meestal op
den vierden dag het geval is. De „onvol-
waardigen" zijn de vorige dagen wel afgeval
len en wat den vierden dag begint, volbrengt
meestal den tocht ook wel.
Wij zijn het parcours weer eens langs ge
reden en zagen overal opgeruimde gezichten
Zoo langzamerhand beginnen we elkaar ook
te kennen. Daar heb je die aardige groep
meisjes weer in hun leuke kleeding, daar
komt weer de kranige troep van dit of dat
wapen aan, daar zijn ook weer de vroolijke,
bijna altijd zingende mariniers en de kolo
niale reserve met haar fiere soldaten. Indi-
vidueele deelnemers loepen er overal tusschen
door en telkens wordt er gewuifd en wisselen
we groeten, alsof we al jarenlang met elkaar
uitgaan. Het is een gezelligen tijd van kame-
raadscha pen het zal velen spijten, dat deze
dagen nu al weer voorbij zijn.
Natuurlijk was er aan het slot nog meer
belangstelling voor de marschen, dan de
eerdere dagen. Dat bleek zoowel onderweg
als bij de kazerne, waar het eindpunt was. In
Cuyk was thans het centrale punt, waar alle
deelnemers passeerden, en hier was het dan
ook een drukte van belang. Aardig is het
hoe de bevolking met deze gebeurtenis mede
leeft: overal langs den weg blijft men even
staan kijken en in de bebouwde kommen
groepen de inwoners samen. Dan klinkt tel
kens gejuich als er een groep passeert; zoo
populair zijn de afstandsmarschen thans in
den lande! Dat was echter allemaal nog niets
in vergelijking met Nijmegen, dat zoo heele-
maal in het „teeken" van de marschen heeft
gestaan. De route in de stad was afgezet
door een haag van menschen en bij de ka
zerne had de drukte kolossale afmetingen
aangenomen. Op het terrein der Prins
Hendrikkazerne moesten soldaten voortdu
rend ruimte voor de binnenkomende deel
nemers openhouden.
Als er één groep winkels goede zaken heeft
gemaakt, dan was het die der bloemenhande
laren. Het had er veel van, alsof alle bloe
menwinkels in Nijmegen waren leeggeplun
derd, met zooveel bouquetten en kransen zijn
de thuiskomers in den namiddag overladen.
De stafmuziek van het 5e regiment infanterie
uit Amersfoort onder leiding van kapel
meester Glas had nu samen met de Nijmeeg-
sche Postharmonie de taak op zich genomen
om de deelnemers tegemoet te gaan en naar
huis te begeleiden. Het was een gezellig
feest, deze behouden terugkeer na dagen van
vermoeienden arbeid. Voor de „oudjes", de
dappere loopers en loopsters die met jeugdig
enthousiasme dezen marsch geloopen hadden,
alsof ze tien, ja twintig jaar ionger waren,
klonk het applaus extra hartelijk.
De prijzen werden na afloop uitgereikt
door den voorzitter van den Nea. Bond voor
Lichamelijke Opvoeding, Jhr. mr. G. C. von
Weiier aan de burgers, door generaal-majoor
H. A. C. Fabius, inspecteur der lichte brigade
aan de militairen en door Schout bij Nacht
T. L. Kruijs aan de mariniers. Deze laatsten
hebben met zooveel andere militaire autori
teiten voortdurend belangstelling voor de
marschen betoond. Ook Prof. van Poelje
woonde het slotfeest bij, namens den Minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.
De leiding kan over het verloop dezer
25e Vierdaagsche tevreden zijn. Zij is dat
ook, naar wij vernamen, en men hoopt alleen
dat er de volgende jaren steeds meer per
sonen aan zullen deelnemen. Het aantal
dames is de laatste jaren steeds groeiende,
hetgeen eveneens als een verheugende om
standigheid wordt beschouwd.
De Alkmaarsche loopen best
Onze Alkmaarsche tippelaars er dedei'
er 10 aan de Vierdaagsche mee hebbei
den tocht uitstekend volbracht. Geen vat
hen is uitgevallen; integendeel, allen zijn ii
uitstekende conditie aan de finish gekome;
en hebben daarna het kruis in ontvangs
mogen nemen. Het zijn 7 leden van de wan
delvereeniging De Kaaskoppen, twee leden
der A.P.S.V. en 1 lid van Turnlust.
Een der Alkmaar che deelnemers aan
de Vierdaagsche hebben wij vanmorgen
even gesproken, 't Was de heer Rijpma
lid van de A.P.S.V., die gisteravond al
uit Nijmegen vertrok en vanmorgen al
weer zijn gewonen dienst deed!
Nou ja, hij voelde de 220 K.M. nog wei,
maar overigens mankeerde hem niets.
Eenige pondjes lichter geworden, een
andere meer ge„zon"-de kleur gekregen,
maar dat was ook vrijwel het eenige,
wat er op te merken viel.
Hoe was het? vroegen we en het ant
woord was al direct enthousiast en be-
teekende zooveel als „uitstekend, prach
tig
Je moet het meegemaakt hebben,
om te weten, wat zoo'n Vierdaagsche
beteekent. Toen de training achter den
rug was en de Vierdaagsche voor de
deur stond, zei ik wel eens: Van 't jaar
loop ik mee, maar 't volgend jaar niet.
Want die trainingsdagen zijn wat saai,
als je heelemaal alleen moet loopen. Ben
je met een ploeg of heb je een clubmak
ker, dan gaat dat allemaal veel gezelli
ger. Maar èn Heidentijk èn ik liepen
steeds moederziel alleen onze kilo
meters.
Nu echter alles achter den rug is, nu
den/k ik er anders over. Ik ga het vol
gend jaar vast weer mee! Die training
heb ik er best voor over!
Zierdaar de eerste verklaring over de
Vierdaagsche.
De heer Rijpma vertelde ons verder
over de komst te Nijmegen, waar ze moes
ten slapen, hoe het eten was, dat er on
derweg Oxo en Ovomaltine in massa
werd aangeboden en gedronken, dat
Perrl kostbaar en gewild was, dat melk
bij liters verslenden werd, kortom, hij
vertelde veel van de sfeer, die er op de
Vierdaagsche heerschte.
De eerste nacht was de rumoerigste.
Wij sliepen hoog in de kazerne en een
paar jongelui zongen tot ver na midder
nacht en hielden de anderen wakker.
Na den eersten dag waren de „zangers"
uitgevallen
De tweede dag was inderdaad de
zwaarste, vooral ook, omdat wij toen
bijna 60 K.M. geloopen hebben. Dat was
niet de bedoeling, maar bij deze jubi-
leummarschen had de algemeene leider
nog een extra-wandeling door Nijmegen
ingelascht en dat kwam op een kilome
ter of vier, vijf te staan!
De tweede dag was bovendien lastig,
omdat de spieren 's morgens onwillig
waren en omdat vooral na een rust het
heel moeilijk ging, om weer op .tempo te
komen. Maar dat duurde gelukkig maar
een paar minuten en dan liep alles weer
gemarcheerd.
Aardige momenten waren er genoeg
Zoo liepen wij eens ergens in de buurt
van Nijmegen, toen een aardig meisje op
de fiets ons kwam vergezellen. Op zich
zelf is dat natuurlijk al een attractie,
maar 't lieve kind had op de bagage
drager een koffergramofoon en draaide
daarmee vroolijke marschen in een
tempo, waarop wij konden loopen!
's Avonds was het over 't algemeen
rustig. Wel was „De Vereeniging" open
voor de deelnemers, maar de meesten
bleven op het middenveld bij de kazer
nes, waar het altijd heel druk en zeld
zaam gezellig was, waar muziekcorpsen
concerteerden en waar tal van kennis
mrkingen werden gemaakt.
Den laatsten dag wacht het tweeta
der A.P.SV. een verrassing. Tot eenig<
K.M. voor Nijmegen stonden de men
schen rijen dik langs den weg en juich
tei de wandelaars toe. Telkens werdei
aa i corpsen en aan vereenigingen bloe
men aangeboden door het publiek en
p'otseling drong een heer naar voren
liep op de beide A.P.S.V.-ers toe en
drukte hen elk een bouquet in de ban
den. 't Was Frans Rempt uit de Schou
tenstraat, die deze spontane huldiging
b: acht.
En even later riep iemand: „Goed zo"
Alkmaar, goed zoo!" Meteen liep een
klein meisje uit het publiek op ons tot
en drukte ons elk weer bloemen in de
h: nd. Wie de gever of geefster was, we
ten wij niet, maar de attentie was bui
tengewoon aardig.
Bij de kazerne en bij de prijsuitreiking
heerschte een zeer groote drukte, maar
alles liep zeer vlot. De algemeene leider
reikte de medailles uit en bovendien
kreeg elke deelnemer deze keer een fraaI
herinnering6bord, omdat de marschen
tï-ans voor de 25ste keer werden 8e'
loopen.
Gisteravond was het groot feest i
Ni.megen. Maar dat hebben wij niet al-
gewacht, want wij moesten zoo spoedig
mogelijk terug naar Alkmaar.
Maar 't volgend jaar gaan we weer eu
dar naar wij hopen met meer dee
nemers!
Tot zoover het verhaal, waaraan
weinig of niets toe te voegen hebben-
Ook wij hopen, dat de A.P.S V. h
volgend jaar sterker vertegenwoordig
zal zijn en wij gelooven, dat ditgpebe -
ren zal ook. En wat met de A.P.S.v. z»
gebeuren, dat zullen wij ongetwijt®
ook zien van de Kaaskoppen en and®
v« teenigingen.
