BOTER WORDT DUUR BETAALD.
DE LAATSTE LES VAN LANGELOT
Jkouiitciaal
Met de smokkelaars over de grens.
HOOGKARSPEl
SCHAGEN
NOORDSCHARWOUDE
EGMOND AAN ZEE
doen hebben om de bestaande klove te over-
brffinden A.N.G.O.B. te versterken met de
•«fiapren helpen wij een cultureele organt-
tie sterker te maken en de mogelijkheid te
scheppen sociaal werk te verrichten ook in
di VJrtKeï1 Reedijk (Vlaardingen) zei
tnr dat hij niet ontaarding en ontwikke-
ffnffin een adem heeft genoemd, maar gezegd
inf Jat het strijd doel van de jeugd-organi-
Sès op den achtergrond is gekomen. Spr.
Se zeer zeker gaarne aan ieder, dus ook
fan de jongeren, een deel levensvreugde; t
fc echter niet te ontkennen, dat velen niet
*Jr denken aan iets anders dan aan vol-
doening van eigen wenschen - en dat is
Ontaarding. Naast die levensvreugde moet
Sin aankweeken paraatheid voor den strijd.
jeugd moet leeren, dat zij niet leeft op
zL eilandje van geluk. Kennis en geleerd-
£"d Zijn noodig en goed, maar er moet gele-
Sieii zijn die in toepassing te brengen in
wat spr. noemde de recrutenschool des Ie-
Ve?s s e n d e 1 f t geloofde, dat de ouderen
;ch niet voldoende moeite geven om de jon
den te begrijpen en aan zich te binden.
!;r'S afdeeling had dat ingezien en goede
Tlultaten ondervonden van het toepassen
van dat inzicht.
De heer Vink uit Amsterdam (van de
t/lO) ontkende dat de jeugd niet meer
«mid-hereid zou zijn. In haar algemeenheid
f. deze stelling van den voorzitter met juist.
vAe leden uit de jeugdbeweging verrichten
,,1 w€rk op allerlei terrein des levens. In-
tusschen gaf spr. toe, dat de activiteit ge_
rinser wordt, maar - zei hij - dat is ook
bij de ouderen het geval.
Dit is een gevolg van de tijdsomstandig
heden die het idealisme dooden. De reactie
daarop zal komen, zooals wij ook in en kort
„a de oorlogsjaren zagen, en dan zal de
jeugd zeker haar waarde toonen.
J|or waarschuwde met klem tegen het
vormen var. recrutenscholen met als ver
plichting na verloop van een paar jaren lid
van den A N GO B te worden Deze ver
plichting moet men laten vervallen: als men
de jeugd kan bereiken, zal zij zich vanzelf
wel in de „beweging" begeven. Er is eigen
lijk geen kloof tusschen de jongeren en
ouderen slechts een verschil in denken dat
ontstaat door 't verschil in leeftijd Laat aan
de jeu^d haar idealen, als men toch over
tuigd is, dat de ernst des levens ook voor
haar eenmaal zal komen.
In haar eigen organisaties werkt de jeugd
wel degelijk mee aan den opbouw van een
mooiere maatschappij.
De heer de Bruin wilde voorop ge
steld zien in de *ugdbeweging:maatschap
pelijke vorming en dan zal de geheelont
houding vanzell wel komen.
De heer V 1 i n d (Krommenie) geloofde,
dat de A.N.G.O.B. zich wel degelijk moet
bemoeien met de vorming van de jeugd
groepen en zetie deze zienswijze nader uit
een. Daarbij betoogde bij, dat de jeugd niet
moet worden gezocht met het uitsluitende
doel haar tot geheelonthouding te brengen
De heer Kaper (Zaandam) had prin-
cipieele bezwaren tegen het vormen van
jeugdgroepen.
De afd. Groningen had de ervaring
dat haar vergaderingen grootendeels wor
den bezocht door jongeren, die zich ook
meerendeels belasten met colportage enz
Spr. geloofde dat de ouderen te veel ver
geten dat ook zij eenmaal jong waren Het
vormen van jeugdclubs heeft het ledental
der afd. sterker doen toenemen.
Enschedé nam aan, dat 't met de jeugd
beweging beter zal gaan, zoodra de crisis
voorbij is. Men moet de jeugd haar idealen
laten.
De voorzitter constateerde dank-
®aar> dat de discussies op zeer hoog peil
hadtkn gestaan, in overeenstemming met den
ernst van het vraagstuk. Spr. ontkende niet
QJt een deel der jongeren strijd-bereid is.
maar over het gehee' is de jeugdbeweging
On ruimen zin genomen) dat niet. Men moet
dat niet geheel op de tijdsomstandigheden
schuiven, al zijn die zeer zeker niet gunstig.
f'13taan 'os van de historische ontwikkeling
oer jeugdbeweging,
afde
«««lil llddi UCl 4dU Z.ILI1 w»ir
oen van de krachten, die zich zelf aanmelden
VdSt Stfiaf. rlp /miHuron!f> Af r\n/~km icrViP PT1
aM was er van overtuigd, dat men in vele
^oeelingen snakt naar het aan zich verbin-
van de krachten, die zich zelf aanmelden,
staat, dat de cultureele, economische en
maatschappelijke beweging nog altijd ge
lagen wordt door de ouderen; de jongeren
voelen over het geheel slechts voor wande-
•51', kampeeren enz. En nu moet men pogen
n oe eerste plaats onthouders van hen te
hl om h®1 'e krijgen in de groote
te om hen zelf 01 de maatschappij
len.
De voorstellen der jeugdcommissie
goedgekeurd-
H'f0P. hechtte het congres unaniem haar
goedkeuring aan de voorstellen der jeugd
commissie.
Wij noemen hiervan:
a. De algemeens vergadering acht het
enschelijk, dat elke afdeeling poogt
otveel mogelijk jongeren te trekken en
«z« bovendien te vereenigen in een
^°*P onder leiding van ouderen, maar
t- 200 «root mogelijke zelfstandigheid.
iWast ontvvikkeling en ontspanning
d hm uitvoeren van in-overleg-met-
'afdeeling-vastgestelde-taken hoofd-
ch.K uatllheid zÜn- Waar een kinder-
uo bestaat kunnen de jongeren daarbij
k e ver'eenen-
Stichting van een jeugdbond 16 niet
Kevvenscht.
etl^Ike verbinding moet de vrijheid
Quri Ze'fstandigheid van jongeren en
fc0v€ren zoo min mogelijk bej>erken.
op en.a' «chter de erkenning: één
wan'satie, gemeenschappelijke strijd
d €1gen krachten voor één doel, m.a.w.
pljfOven-ie-jarigen zijn in de eerste
Por, ANGOB'er en het werk der groe-
J ANGOB-werk.
j4(tr v°or de rijpere jeugd worde ieder
bQ Ofcn kamp georganiseerd op ons
hjL st*i'rein en vooral worde gepoogd
a!^ aan het karakter te geven van een
ANliOlin kainp' uitgaande van den
ty^'Hderkamp georganiseerd van een
Een huldiging.
n jaar worde op ons terrein een
de irvnir orz*tt€r huldigde den heer
3ó ioBi iy dmne echtgenoot©, die reeds
d« hen», i ^an 6n bond zijn, waarvan
J. S Jong met een korte onder-
stunr flÜ T, ~el van h€t hoofdbe-
ovèr den ?aa pr- ««waagde vol lof
aan het ia roi^w van beide jubilarissen
Zl w wVun den bond- dat vol-
Hierhii vf hunne hebben gemaakt.
S^lrerhandigd€ hi' heiden, onder
j®", applaus der vergadering, het
eere insigne van den bond.
ge-ongen6 hkr0p h<5t bondslied
h«er d e Jong sprak een kort
i van da.oh. waarbij hij zijn vrouw
de groote drijfkracht voor zijn werk
zb .mhsid noemde.
Mevr. de Jong voelde zich gelukkig
haar kinderen in geheelonthouding te
hebben kunnen opvoeden.
a ^*dda« vergadering.
Aan het begin van de middagvergade-
rrg werd aan alle afgevaardigden een
kaasje uitgereikt, welke vriendelijke at
tentie van de Alkmaarsche afdeeling ten
zeerste op prijs werd gesteld.
Voortgaande met afhandeling der
agenda, kwam allereerst in bespreking
het voorstel van de afd. Langendijk om
ee feuilleton te plaatsen in de G O. 'de
afd. W ormerveer had een soortgelijk
voorstel ingediend).
Nadat de moeilijkheid was betoogd
om een goed feuilleton te krijgen, ver
klaarde één der aanwezigen zich bereid
iets te schrijven,
Een paar andere voorstellen betreffen
de aen inhoud van het orgaan werden af
gewezen.
Een voorstel Almelo om te komen tot
het uitgeven van een ontwikkelings
orgaan (geamendeerd door drie andere
afdeelingen) werd afgewezen wegens de
daaraan verbonden kosten. Het hoofd
bestuur verklaarde zich bereid om door
middel van een rubriek in het orgaan in
de behoefte te voorzien.
Op voorstel van Amsterdam werd
besloten tegen het nieuwe jaar een klei
ne. prartische zakagenda ten verkoop
aan te bieden.
Aan de uitgifte van een kalender, zoo
als Wormerveer aanbeval, werd over het
algemeen geen groote propagandistische
waarde toegekend. Evenwel werd beslo
ten opgave van gewenschte aantallen bij
de afdeelingen te vragen en het al of niet
uitgeven laten afhangen van de vraag.
Besloten werd ter propaganda potloo-
den uit te geven en vulpotlooden. zoo
mogelijk met de initialen van den bond.
Een voorstel-Amsterdam om albuxn-
plaatsjes te voegen bij de lucifers, werd
om de kosten door het bestuur bestreden.
Afgewezen.
Een voorstel-Groningen betreffende
den prijs van lectuur werd ingetrokken
na bestrijding door den voorzitter.
Het hoofdbestuur verklaarde zich uit
financieele overwegingen tegen het uit
geven van een gedenkboek tegen het 40-
jarig bestaan van den bond, waartoe de
afd. Haarlem een voorstel had gedaan,
om de jongeren te kunnen inlichten
over het leven van den bond. Te voren
zou volgens de voorstellers e'ke week
een deel van het boek in het orgaan kun
nen worden opgenomen. Het hoofdbe
stuur verklaarde zich tot het laatste be
reid; overwogen kan nog worden de uit
gifte in boekvorm. Goedgekeurd.
In de uitgifte van spe'djes voor kinde
ren zag het hoofdbestuur kinder-exploi-
tatie en het verklaarde zich daar uit dien
hoofde tegen. Het voorstel werd inge
trokken.
Tegen het maken van propaganda
door middel van smalfilm (voorstel Wor
merveer) ontwikkelde de voorzitter een
groot aantal bezwaren, meest van finan
cieelen aard. Het voorstel werd ver
worpen.
Op verzoek van de afd. Groningen
zegde het hoofdbestuur toe, de mogelijk
heid te zullen onderzoeken van het hou
den van een nationalen landdag. De afd.
Amsterdam voegde hieraan toe, dezen
larddag te houden als sluiting van de
Blauwe Week. Goedgekeurd.
Goedgevonden werd een voorstel-Den
Haag aan het hoofdbestuur op te dra
gen, zoo mogelijk elk jaar een verloting
te houden ten bate van de provinciale
piopagandaclubs.
Bij de rondvraag voerden een twaalf
tal aanwezigen het woord.
Verschillende vragen en wenschelijk-
h^den kwamen hierbij nog ter tafel.
Hulde werd gebracht aan de leiding
van het congres en den geest, die op de
alg. vergadering heeft geheerscht en de
hoop werd uitgesproken, dat de ANGOB
ook in de toekomst zich zelf zal blijven.
Dank werd uitgesproken aan de afd. Alk
maar voor de ontvangst van het congres
en de organisaties van alles, wat daar
mee verband hield.
Inl zijn slotwoord stelde de voo r z i t-
t e r vast, dat het congres twee goede
dagen heeft gegeven voor de geheel
onthouding.
Het congres werd gesloten met het
gezamenlijk zingen van: „Voorwaarts,
wakkere strijders".
Een onzer stadgenooten heeft in Noord
brabant een tocht met smokkelaars meege
maakt en schrijft daarover het volgende:
Het oude liedje, op nieuwe wijze. Veron
derstelt u maar niet, dat ik ga polemiseeren
over margarine-politiek, dat zijn onderwer
pen, die over vele kanten twistappels zijn.
waar zelfs de geleerden (als gewoonlijk) het
niet over eens zijn.
En toch, geachte bewoners van dit boter
en kaasland bij uitstek, de boter wordt duur
betaald, hoewel er middelen en wegen zijn,
die het mogelijk maken, deze zelfde boter
voor veel minder aan te bieden dan den hui-
digen prijs. Laat ik hier onmiddellijk aan toe
voegen, dat deze middelen en wegen in let
terlijken zin bedoeld allerminst ongevaar
lijke zijn. Ik bedoel: de smokkelhandel. Zij
tiert welig in de donkere bosschen aan de
Brabantsche grenzen en in de sloppen en
stegen in de Brabantsche stadjes en dorpjes.
Smokkel handel engros en detail.
Lezer, ik zal niet gaan probeeren u een
romantisch verhaal te geven over dezen han
del. Dit zou overigens vrij eenvoudig zijn,
want romantiek en tragiek gaan hier nand in
hand
Maar indien wij ons bepalen tot de een
voudige nuchtere feiten dan zult gij spoe
dig opmerken, dat deze op zich zelf roman
tiek genoeg met zich dragen, zoodat het aan
dikken daarvan het licht, dat ik op deze
smokkelpractijken wil vestigen, eerder don
kerder en meer vertroebeld zou maken dan
wel klaarder.
Stel u voor lezer, gij wilt iets weten over
smokkelen. Oh, ja, smokkelverhalen kent ge
genoeg, van die of van gene, velen van u heb
ben zich vermoedelijk zelf wel schuldig ge
maakt aan clandestien invoeren van een
ditje of een datje.
En thuisgekomen denkt ge: „ziezoo, dat
hebben we 'm lekker geflikt. Die suffe doua
niers hadden niks in de gaten!" Vergeef
mij, indien ik u deze illusie ontneem, die
suffe douaniers weten zeer goed, dat de vele
dqmes en heeren, die met uitgestreken ge
zichten langs hun toonbanken flaneeren met
volle en leege koffers, veelal ook smokkelen
Men onderzoekt niet scherp genoeg, want het
vreemdelingenverkeer stelt zijn eisclien, voor
al in België en wat u en anderen smokkelen,
welnu, het zij u gegund!
Neen, indien u werkelijk smokkelen wilt,
dan dient u het anders aan te leggen. Op
grond van de door mij opgedane ervaringen
kan ik het u echter niet aanraden, hetgeen u
met mij van meening zult zijn, na lezing van
mijn verhaal.
Laat ik u een regelmatig verslag geven
van mijn belevenissen. Ik stapte op een goe
den morgen op mijn vélocipède, een goed ren-
karretje, voor deze gelegenheid speciaal ge
huurd van onzen stadgenoot Huijbers, en
met Pijnenburg-allures ben ik naar de Bra
bantsche grenzen gepeddeld. Onderweg zat
ik te piekeren hoe ik het moest aanleggen
om opgenomen te worden in het legertje der
smokelaars, zonder aangezien te worden
voor een „verslicheraar" of wel verrader. Of
het mijn journalistieken neus was (waar
mijn kennissen me altijd mee plagen) of dat
mijn gelukster in functie was, weet ik niet,
maar toen ik 's middags in Eindhoven zat
I
bij moeder Kievits, zat ik midden tusschen
het smokkelaarsvolkje in.
Moeder Kievits drijft daar een zaakje,
soms volkslogement, dan weer café, maar
permanent een verzamelplaats van de groote
broers onder de smokkelaars.
„Awel, meneerke, wat zal 't wèze?"
,,'N tas koffie, moeder".
Ik zat rustig mijn koffie te drinken, toen
vanuit een hoek der kamer brokstukken van
een gesprek overkwamen.
„"Ne zieveraor, de 'eele zaak naar de non-
deju". „Gladde glimmerik". „Penplan-
ken". Ford 8. Suiker en boter. Achel-
sche Kluis. Vanavond 11 uur".
Ik wist genoeg. Vanavond zou er gesmok
keld worden en wel „engros".
Maar hoe met deze ongemakkelijke heeren
in connectie te komen? Indien ik op mijn
eigen houtje achter de heeren aan zou gaan,
dan zou ik het niet ver brengen, ik moest
wel aansluiting hebben. Er bleef niet anders
over dan de stoute schoenen aan te trekken.
Ik confereerde even met vrouw Kievits, die
de heeren met straffen hand en mild gemoed
regeert en na me voldoende gelegimiteerd te
hebben, stevende ze op de heeren af. Een
fluistergesprek volgde, met het resultaat dat
ik beoogde. Ik werd door iemand, die zich
voorstelde als lange Arie, uitgenoodigd een
„pinteke mee te vatten". De kans was schoon
en binnen enkele oogenblikken zat ik tus
schen de mannen in. Ruwe klanten, zonder
eenig uiterlijk vertoon van beschaving of ma
nieren, die maar één vraag op te lossen had
den: ,hoe krijgen we vannacht de boter
over
„Gij wilt meedoen?"
„Jawel".
„Allé, Arie, den' gammer is voor oe".
Dit werd gezegd door den fzoon van vrouw
Kievits, den eenige vrije, want zijn drie
broers zitten in het gevang voor smokkel-
zaken.
„Awel, dan gaon we over een uurke naor
Loozen, Moet Simon riden??
„Vanzelf".
„Gij zijt toch ginne bangert, hé, want dan
koond' ge beter thüs bliwe. 't Moet rap gaon
boter overlaoje en as de sodeju door-
blaoze."
Ik beloofde mijn best te doen en zoo gin
gen lange Arie en ik om 7 uur op stap naar
Loozen, een gehucht, 1 K.M. over de gTen-
zen. Ik tippelde met Arie een paar minuten
door Eindhoven, toen hij zei:
„Allé, maat, gij moest maar wat achter
me gaon leupe, aars 'emme ze door dat er
wat ga beure, En we 'emme al stroppe ge-
noeg'.
Ik ging achter Arie loopen. Hèel kalm
aan, als of het een Zondagsch wandelingetje
was. Plotseling ging hij een groote garage
binnen, ik wachtte verderop. Het duurde een
minuut of vijf, daar kwam Arie aanrijden
met een groote Minerva.
„Vlug
Het is kenmerkend, dat alles bij deze hee
ren vlug moet. Ik begreep er niet veel van.
Voor een afstandje van 30 K.M. hadden we
2 uren tijd, dus een slakkegangetje was ruim
voldoende. Ik zei hem dit ook, waarop hij me
vernietigend aankeek.
„Wat deinkt ge, dat 'we regelrecht furt
gaon? Neeje, we 'emme wel een 'oonderd
K.M. te gaon, vor we op den' baan zijn,
't Is öons wark, om een spel leke te speule
met alles wat politie of douane is. Die 'ouwe
oons dag en nacht in de gaote,
„Maar dan toch nog niet goed genoeg
zeker".
„Allé, wat, we 'ewwe in tijd van 2 wéke
drie wagens kwijt geraokt, in beslag genome,
't is niet immes raok".
We toerden kalm door Eindhoven. Straat
in, straat uit, totdat we plotseling met groote
snelheid naar Geldrop vlogen.
„Witte, de spulle over de grens aole is
makkelijk ,ziede. maar 'ier in Olland, dat is
verrèkt zwaor. We 'emme maor één comman
do, doorriden, altid en overal, Schieten
doen ze niet gauw, wel as ge met eenen bult
op den nak henen gaat, dan zijt ge gauw
weg".
Dat dit volmaakt waar is zult ge straks
vernemen.
Thans begon het „spelleke". Binnen een
straal van 20 K.M. om Eindhoven hebben we
elk dorp doorgevlogen, slechts nu en dan
werd de tocht onderbroken door mijn maat,
die in Heeze, Soerendonk, Dommelen en
Waalre telephoneerde naar Eindhoven met
6teed hetzelfde bericht: „Alles veilig".
Des avonds 10 uur arriveerden we aan den
grens. Triptiek was in orde. Trouwens, alles
wat in orde kan zijn, is in orde. Niets wordt
aan het toeval overgelaten. Immers, dat kan
honderden guldens kosten aan materiaal, en
inbeslag genomen partijen en tenslotte
menschenlevens. Het laatste schijnt wel het
minste te tellen, trouwens, menschenmate-
riaal is er zat, veel te veel zelfs, en de open-
fjevallen plaatsen worden dan ook onmiddel-
ijk weer bezet.
In Loozen aangekomen hielden we halt bij
een handelaar in boter. U dacht misschien
een stiekum kneipje, waar dat alles verhan
deld wordt, doch zulks is geheel overbodig.
In België mag de boter, mits gedekt door een
geleide-biljet vrij vervoerd worden en deze
geleide-biljetten zijn te allen tijde te krij
gen. De belasting in België is betaald. Dit
vormt geen beletsel voor den prijs. Het kost
toch maar 5 frank per kilo, of wel één Hol-
landsch kwartje.
„Ah, de Lange, zijde gij 't. Wie is den die'e
daor?"
„In orde hoor, mijn gammer."
„Hedde een nije?"
„Jao, maor zeg maor, hoeveul hedde gij?"
„Tachtig doozen jong".
„We komme om 2 uren laoje, èh.
„Da 's goeje."
„Hou doe".
„Hou doe".
Ziedaar de dialoog tusschen twee mannen
van 't vak. Woorden verspillen ze niet. Trou
wens, indien men iederen dag komt, dan krij
gen de klanten bekendheid en daar gaat het
om. Als U of ik daar komen om boter, dan
krijgt ge slechts een schouderophalen sn
hoogsten een „rien monsieur".
Wij hadden enkele uren den tijd. Ik liet het
aan mijn maat over om dien tijd zoek te bren
gen. Gaarne zou ik kennis maken met de
zwoegers en de slaven van den. kleinen
grenshandel. Ik besloot een poging in die
richting te wagen.
„Zeg, ken jij niet een paar menschen hier,
die zoo die vrachten sjouwen met een paar
doozen tegelijk?"
„Da doen ze wel haast allemaole hier
„Maar waar kan ik die menschen vinden"
„Witte wat, ik zal oe brènge bi Toontje
Olders, den 'ouwe. Daor kun'de bliven klap
pen tot ik oe kom 'aolén eh
Wij reden door het dorp. Oude, bouwval
lige huisjes, armoede ten toon spreidend, vies
en slordig.
„Allèh, volk, is den Toon tüs?"
„Zijde gij 't Arie, kom der maor in
jungske".
We stapten binnen. Een huis kon het niet
genoemd worden, een stal ging beter. De
plavuizen vloer was bedekt met een laag
smeer, waar we haast over gleden.
„Ik zal den Toon 'aole, wacht maor efkes
Daar kwam Toon. Een groote forsch kerel,
„klak" achter op het hoofd Een paar felle
öogen vertelden, dat hij sterk en slim was.
„Alleh, Arie, wat hedde ge? Motte mcin-
schc 'ewwc?''
„Nei-je, jongeske, de deuz' hier mutte ge
wa vertel le van de smokkelbeweging".
Dit gin ggepaard met een knipoogje, zeker
ten teeken dat het wel veilig was.
En thans laat ik Toon aan 't woord.
(Wordt vervolgd.)
MEDEMBLIK
Vliegenlast.
In Medemblik heerschte de laatjte
dagen een ware vliegenplaag. Het touw
werk der schepen in de havens geleek
wei kabels, zoo dik was het met vliegen
bezet. Een en ander bezorgt veel over
last.
Verlaging van lasten.
*De banne Hoogkarspel bepaalde de
polderlasten op 18 per H.A. tegen 19
in 1934.
Per 20 Juli j.1. is verplaatst de vak
werkman van de P. T. T. de heer H. J. Dijk
man van Aalsmeer naar Schagen.
De stichting van de nieuwe Kleu
terschool.
Zooals algemeen bekend magen worden
verondersteld, werd in de vergadering van-
de afd. Langendijk van Volksonderwijs een
voorstel aangenomen om pogingen in het
werk te stellen tot de stichting van een kleu
terschool. Een commissie werd dienovereen
komstig benoemd.
Nadat verschillende inlichtingen waren ge
nomen, vergaderde de commissie en besloot
naar aanleiding daarvan alles in het werk te
stellen om tot stichting te komen. Van de
gem. secretaris werden de lijsten ontvangen
van de ouders wier kinderen voor het bezoe
ken van de kleuterschool in aanmerking
komen
Voor zoover de gegevens, die thans bin
nengekomen zijn een maatstaf kunnen vor
men, bestaat er bijzonder veel animo voor bij
de ouders De commissieleden die huisbezoek
deden zijn althans zeer tevreden. In de ge
meente Noordscharwoude werd een flink
aantal toezeggingen ontvangen.
Wij hopen en verwachten dat uit de an
dere gemeenten een gelijke be'angstelling zal
blijken te bestaan voor het krachtig initiatief
van de afdeeling Langendijk van Volks
onderwijs.
Concert.
Door de harmonie „Excelsior" alhier en
het fanfarecorps „Kunst na Arbeid", beiden
onder leiding van den heer Pranger werd
Donderdagavond een concert gegeven in de
muziektent achter de O. L. school. Het was
een bijzonder mooie avond, prachtig zomer
weer en een keur van nummers w.o. ook de
te spelen nummers op het muziekconcours te
Amsterdam op 4 en 11 Augustus a.s. waar
beide vereenigingen aan zullen deelnemen.
Een talrijk publiek woonde dit mooie con
cert bij.
De reddingsbrigade in actie.
Zaterdagmiddag is de Egmondzeeër Red
dingsbrigade in actie geweest. Het waren
dit maal gelukkig geen argelooze badgasten,
die gered moesten worden, maar uitstekende
zwemmers, leden van de reddingsbrigade.
Met voorbedachten rade waren zij te ver in
zee gegaan, om zich te laten redden door hun
medeleden, die zij op hun post wisten. Dank
zij dit voorafgaand overleg mocht het ge
lukken alle drenkelingen weder behouden op
het droge te brengen. Maar de oefeningen
hebben wel aangetoond, dat de brigade goed
georganiseerd is en ook als het ernst is in
staat zal blijken met succes op te treden.
Wij hebben gezien hoe zij een drenkeling,
die betrekkelijk dich bij het strand is, op een
voudige wijze weet te redden door hei vor
men van een z.g. ketting. Is de drenkeling te
ver afgedreven, dan biedt het lijntoestel uit
komst. Een der redders begeeft zich met een
zwemvest, waaraan een lijn van 200 Min
zee, terwijl de anderen de lijn vieren en we
der inhalen, als de drenkeling bereikt is. Is
ook met het lijntoestel niets meer te berei
ken, dan wordt de brigadevlet in zee ge
bracht. Ook hiermee werd een demonstratie
gegeven, waaruit bleek, dat de brigade over
uitstekende roeiers beschikt, die den drenke
ling snel weten te bereiken. Zelfs werd ten
slotte nog gedemonstreerd, hoe een drenke-
91. Toen de bezem bij den brand kwam bemerkte zij dat ze
den agent verloren had. „Vreeaelijkriep ze uit. „Daar zal ik
de gevangenis wel voor ingaan." Onmiddellijk liep ze naar
Langelot om dezen het treurige nieuws te vertellen.
92. Ook Langelot wist geen raad en vertelde de geschiedenis
aan Duimelot. Deze was woedend. „Al die narigheid hebben
we aan jou te danken", riep die. „Door jou ongehoorzaamheid
loopt grootmoeder nu -«i een rattenkop rond. Wat moeten we
nu beginnen?"