BOTER WORDT DUUR BETAALD. DE LAATSTE LES VAN LANGELOT Jkouiitciaal Met de smokkelaars over de grens. HOOGKARSPEl SCHAGEN NOORDSCHARWOUDE EGMOND AAN ZEE doen hebben om de bestaande klove te over- brffinden A.N.G.O.B. te versterken met de •«fiapren helpen wij een cultureele organt- tie sterker te maken en de mogelijkheid te scheppen sociaal werk te verrichten ook in di VJrtKeï1 Reedijk (Vlaardingen) zei tnr dat hij niet ontaarding en ontwikke- ffnffin een adem heeft genoemd, maar gezegd inf Jat het strijd doel van de jeugd-organi- Sès op den achtergrond is gekomen. Spr. Se zeer zeker gaarne aan ieder, dus ook fan de jongeren, een deel levensvreugde; t fc echter niet te ontkennen, dat velen niet *Jr denken aan iets anders dan aan vol- doening van eigen wenschen - en dat is Ontaarding. Naast die levensvreugde moet Sin aankweeken paraatheid voor den strijd. jeugd moet leeren, dat zij niet leeft op zL eilandje van geluk. Kennis en geleerd- £"d Zijn noodig en goed, maar er moet gele- Sieii zijn die in toepassing te brengen in wat spr. noemde de recrutenschool des Ie- Ve?s s e n d e 1 f t geloofde, dat de ouderen ;ch niet voldoende moeite geven om de jon den te begrijpen en aan zich te binden. !;r'S afdeeling had dat ingezien en goede Tlultaten ondervonden van het toepassen van dat inzicht. De heer Vink uit Amsterdam (van de t/lO) ontkende dat de jeugd niet meer «mid-hereid zou zijn. In haar algemeenheid f. deze stelling van den voorzitter met juist. vAe leden uit de jeugdbeweging verrichten ,,1 w€rk op allerlei terrein des levens. In- tusschen gaf spr. toe, dat de activiteit ge_ rinser wordt, maar - zei hij - dat is ook bij de ouderen het geval. Dit is een gevolg van de tijdsomstandig heden die het idealisme dooden. De reactie daarop zal komen, zooals wij ook in en kort „a de oorlogsjaren zagen, en dan zal de jeugd zeker haar waarde toonen. J|or waarschuwde met klem tegen het vormen var. recrutenscholen met als ver plichting na verloop van een paar jaren lid van den A N GO B te worden Deze ver plichting moet men laten vervallen: als men de jeugd kan bereiken, zal zij zich vanzelf wel in de „beweging" begeven. Er is eigen lijk geen kloof tusschen de jongeren en ouderen slechts een verschil in denken dat ontstaat door 't verschil in leeftijd Laat aan de jeu^d haar idealen, als men toch over tuigd is, dat de ernst des levens ook voor haar eenmaal zal komen. In haar eigen organisaties werkt de jeugd wel degelijk mee aan den opbouw van een mooiere maatschappij. De heer de Bruin wilde voorop ge steld zien in de *ugdbeweging:maatschap pelijke vorming en dan zal de geheelont houding vanzell wel komen. De heer V 1 i n d (Krommenie) geloofde, dat de A.N.G.O.B. zich wel degelijk moet bemoeien met de vorming van de jeugd groepen en zetie deze zienswijze nader uit een. Daarbij betoogde bij, dat de jeugd niet moet worden gezocht met het uitsluitende doel haar tot geheelonthouding te brengen De heer Kaper (Zaandam) had prin- cipieele bezwaren tegen het vormen van jeugdgroepen. De afd. Groningen had de ervaring dat haar vergaderingen grootendeels wor den bezocht door jongeren, die zich ook meerendeels belasten met colportage enz Spr. geloofde dat de ouderen te veel ver geten dat ook zij eenmaal jong waren Het vormen van jeugdclubs heeft het ledental der afd. sterker doen toenemen. Enschedé nam aan, dat 't met de jeugd beweging beter zal gaan, zoodra de crisis voorbij is. Men moet de jeugd haar idealen laten. De voorzitter constateerde dank- ®aar> dat de discussies op zeer hoog peil hadtkn gestaan, in overeenstemming met den ernst van het vraagstuk. Spr. ontkende niet QJt een deel der jongeren strijd-bereid is. maar over het gehee' is de jeugdbeweging On ruimen zin genomen) dat niet. Men moet dat niet geheel op de tijdsomstandigheden schuiven, al zijn die zeer zeker niet gunstig. f'13taan 'os van de historische ontwikkeling oer jeugdbeweging, afde «««lil llddi UCl 4dU Z.ILI1 w»ir oen van de krachten, die zich zelf aanmelden VdSt Stfiaf. rlp /miHuron!f> Af r\n/~km icrViP PT1 aM was er van overtuigd, dat men in vele ^oeelingen snakt naar het aan zich verbin- van de krachten, die zich zelf aanmelden, staat, dat de cultureele, economische en maatschappelijke beweging nog altijd ge lagen wordt door de ouderen; de jongeren voelen over het geheel slechts voor wande- •51', kampeeren enz. En nu moet men pogen n oe eerste plaats onthouders van hen te hl om h®1 'e krijgen in de groote te om hen zelf 01 de maatschappij len. De voorstellen der jeugdcommissie goedgekeurd- H'f0P. hechtte het congres unaniem haar goedkeuring aan de voorstellen der jeugd commissie. Wij noemen hiervan: a. De algemeens vergadering acht het enschelijk, dat elke afdeeling poogt otveel mogelijk jongeren te trekken en «z« bovendien te vereenigen in een ^°*P onder leiding van ouderen, maar t- 200 «root mogelijke zelfstandigheid. iWast ontvvikkeling en ontspanning d hm uitvoeren van in-overleg-met- 'afdeeling-vastgestelde-taken hoofd- ch.K uatllheid zÜn- Waar een kinder- uo bestaat kunnen de jongeren daarbij k e ver'eenen- Stichting van een jeugdbond 16 niet Kevvenscht. etl^Ike verbinding moet de vrijheid Quri Ze'fstandigheid van jongeren en fc0v€ren zoo min mogelijk bej>erken. op en.a' «chter de erkenning: één wan'satie, gemeenschappelijke strijd d €1gen krachten voor één doel, m.a.w. pljfOven-ie-jarigen zijn in de eerste Por, ANGOB'er en het werk der groe- J ANGOB-werk. j4(tr v°or de rijpere jeugd worde ieder bQ Ofcn kamp georganiseerd op ons hjL st*i'rein en vooral worde gepoogd a!^ aan het karakter te geven van een ANliOlin kainp' uitgaande van den ty^'Hderkamp georganiseerd van een Een huldiging. n jaar worde op ons terrein een de irvnir orz*tt€r huldigde den heer 3ó ioBi iy dmne echtgenoot©, die reeds d« hen», i ^an 6n bond zijn, waarvan J. S Jong met een korte onder- stunr flÜ T, ~el van h€t hoofdbe- ovèr den ?aa pr- ««waagde vol lof aan het ia roi^w van beide jubilarissen Zl w wVun den bond- dat vol- Hierhii vf hunne hebben gemaakt. S^lrerhandigd€ hi' heiden, onder j®", applaus der vergadering, het eere insigne van den bond. ge-ongen6 hkr0p h<5t bondslied h«er d e Jong sprak een kort i van da.oh. waarbij hij zijn vrouw de groote drijfkracht voor zijn werk zb .mhsid noemde. Mevr. de Jong voelde zich gelukkig haar kinderen in geheelonthouding te hebben kunnen opvoeden. a ^*dda« vergadering. Aan het begin van de middagvergade- rrg werd aan alle afgevaardigden een kaasje uitgereikt, welke vriendelijke at tentie van de Alkmaarsche afdeeling ten zeerste op prijs werd gesteld. Voortgaande met afhandeling der agenda, kwam allereerst in bespreking het voorstel van de afd. Langendijk om ee feuilleton te plaatsen in de G O. 'de afd. W ormerveer had een soortgelijk voorstel ingediend). Nadat de moeilijkheid was betoogd om een goed feuilleton te krijgen, ver klaarde één der aanwezigen zich bereid iets te schrijven, Een paar andere voorstellen betreffen de aen inhoud van het orgaan werden af gewezen. Een voorstel Almelo om te komen tot het uitgeven van een ontwikkelings orgaan (geamendeerd door drie andere afdeelingen) werd afgewezen wegens de daaraan verbonden kosten. Het hoofd bestuur verklaarde zich bereid om door middel van een rubriek in het orgaan in de behoefte te voorzien. Op voorstel van Amsterdam werd besloten tegen het nieuwe jaar een klei ne. prartische zakagenda ten verkoop aan te bieden. Aan de uitgifte van een kalender, zoo als Wormerveer aanbeval, werd over het algemeen geen groote propagandistische waarde toegekend. Evenwel werd beslo ten opgave van gewenschte aantallen bij de afdeelingen te vragen en het al of niet uitgeven laten afhangen van de vraag. Besloten werd ter propaganda potloo- den uit te geven en vulpotlooden. zoo mogelijk met de initialen van den bond. Een voorstel-Amsterdam om albuxn- plaatsjes te voegen bij de lucifers, werd om de kosten door het bestuur bestreden. Afgewezen. Een voorstel-Groningen betreffende den prijs van lectuur werd ingetrokken na bestrijding door den voorzitter. Het hoofdbestuur verklaarde zich uit financieele overwegingen tegen het uit geven van een gedenkboek tegen het 40- jarig bestaan van den bond, waartoe de afd. Haarlem een voorstel had gedaan, om de jongeren te kunnen inlichten over het leven van den bond. Te voren zou volgens de voorstellers e'ke week een deel van het boek in het orgaan kun nen worden opgenomen. Het hoofdbe stuur verklaarde zich tot het laatste be reid; overwogen kan nog worden de uit gifte in boekvorm. Goedgekeurd. In de uitgifte van spe'djes voor kinde ren zag het hoofdbestuur kinder-exploi- tatie en het verklaarde zich daar uit dien hoofde tegen. Het voorstel werd inge trokken. Tegen het maken van propaganda door middel van smalfilm (voorstel Wor merveer) ontwikkelde de voorzitter een groot aantal bezwaren, meest van finan cieelen aard. Het voorstel werd ver worpen. Op verzoek van de afd. Groningen zegde het hoofdbestuur toe, de mogelijk heid te zullen onderzoeken van het hou den van een nationalen landdag. De afd. Amsterdam voegde hieraan toe, dezen larddag te houden als sluiting van de Blauwe Week. Goedgekeurd. Goedgevonden werd een voorstel-Den Haag aan het hoofdbestuur op te dra gen, zoo mogelijk elk jaar een verloting te houden ten bate van de provinciale piopagandaclubs. Bij de rondvraag voerden een twaalf tal aanwezigen het woord. Verschillende vragen en wenschelijk- h^den kwamen hierbij nog ter tafel. Hulde werd gebracht aan de leiding van het congres en den geest, die op de alg. vergadering heeft geheerscht en de hoop werd uitgesproken, dat de ANGOB ook in de toekomst zich zelf zal blijven. Dank werd uitgesproken aan de afd. Alk maar voor de ontvangst van het congres en de organisaties van alles, wat daar mee verband hield. Inl zijn slotwoord stelde de voo r z i t- t e r vast, dat het congres twee goede dagen heeft gegeven voor de geheel onthouding. Het congres werd gesloten met het gezamenlijk zingen van: „Voorwaarts, wakkere strijders". Een onzer stadgenooten heeft in Noord brabant een tocht met smokkelaars meege maakt en schrijft daarover het volgende: Het oude liedje, op nieuwe wijze. Veron derstelt u maar niet, dat ik ga polemiseeren over margarine-politiek, dat zijn onderwer pen, die over vele kanten twistappels zijn. waar zelfs de geleerden (als gewoonlijk) het niet over eens zijn. En toch, geachte bewoners van dit boter en kaasland bij uitstek, de boter wordt duur betaald, hoewel er middelen en wegen zijn, die het mogelijk maken, deze zelfde boter voor veel minder aan te bieden dan den hui- digen prijs. Laat ik hier onmiddellijk aan toe voegen, dat deze middelen en wegen in let terlijken zin bedoeld allerminst ongevaar lijke zijn. Ik bedoel: de smokkelhandel. Zij tiert welig in de donkere bosschen aan de Brabantsche grenzen en in de sloppen en stegen in de Brabantsche stadjes en dorpjes. Smokkel handel engros en detail. Lezer, ik zal niet gaan probeeren u een romantisch verhaal te geven over dezen han del. Dit zou overigens vrij eenvoudig zijn, want romantiek en tragiek gaan hier nand in hand Maar indien wij ons bepalen tot de een voudige nuchtere feiten dan zult gij spoe dig opmerken, dat deze op zich zelf roman tiek genoeg met zich dragen, zoodat het aan dikken daarvan het licht, dat ik op deze smokkelpractijken wil vestigen, eerder don kerder en meer vertroebeld zou maken dan wel klaarder. Stel u voor lezer, gij wilt iets weten over smokkelen. Oh, ja, smokkelverhalen kent ge genoeg, van die of van gene, velen van u heb ben zich vermoedelijk zelf wel schuldig ge maakt aan clandestien invoeren van een ditje of een datje. En thuisgekomen denkt ge: „ziezoo, dat hebben we 'm lekker geflikt. Die suffe doua niers hadden niks in de gaten!" Vergeef mij, indien ik u deze illusie ontneem, die suffe douaniers weten zeer goed, dat de vele dqmes en heeren, die met uitgestreken ge zichten langs hun toonbanken flaneeren met volle en leege koffers, veelal ook smokkelen Men onderzoekt niet scherp genoeg, want het vreemdelingenverkeer stelt zijn eisclien, voor al in België en wat u en anderen smokkelen, welnu, het zij u gegund! Neen, indien u werkelijk smokkelen wilt, dan dient u het anders aan te leggen. Op grond van de door mij opgedane ervaringen kan ik het u echter niet aanraden, hetgeen u met mij van meening zult zijn, na lezing van mijn verhaal. Laat ik u een regelmatig verslag geven van mijn belevenissen. Ik stapte op een goe den morgen op mijn vélocipède, een goed ren- karretje, voor deze gelegenheid speciaal ge huurd van onzen stadgenoot Huijbers, en met Pijnenburg-allures ben ik naar de Bra bantsche grenzen gepeddeld. Onderweg zat ik te piekeren hoe ik het moest aanleggen om opgenomen te worden in het legertje der smokelaars, zonder aangezien te worden voor een „verslicheraar" of wel verrader. Of het mijn journalistieken neus was (waar mijn kennissen me altijd mee plagen) of dat mijn gelukster in functie was, weet ik niet, maar toen ik 's middags in Eindhoven zat I bij moeder Kievits, zat ik midden tusschen het smokkelaarsvolkje in. Moeder Kievits drijft daar een zaakje, soms volkslogement, dan weer café, maar permanent een verzamelplaats van de groote broers onder de smokkelaars. „Awel, meneerke, wat zal 't wèze?" ,,'N tas koffie, moeder". Ik zat rustig mijn koffie te drinken, toen vanuit een hoek der kamer brokstukken van een gesprek overkwamen. „"Ne zieveraor, de 'eele zaak naar de non- deju". „Gladde glimmerik". „Penplan- ken". Ford 8. Suiker en boter. Achel- sche Kluis. Vanavond 11 uur". Ik wist genoeg. Vanavond zou er gesmok keld worden en wel „engros". Maar hoe met deze ongemakkelijke heeren in connectie te komen? Indien ik op mijn eigen houtje achter de heeren aan zou gaan, dan zou ik het niet ver brengen, ik moest wel aansluiting hebben. Er bleef niet anders over dan de stoute schoenen aan te trekken. Ik confereerde even met vrouw Kievits, die de heeren met straffen hand en mild gemoed regeert en na me voldoende gelegimiteerd te hebben, stevende ze op de heeren af. Een fluistergesprek volgde, met het resultaat dat ik beoogde. Ik werd door iemand, die zich voorstelde als lange Arie, uitgenoodigd een „pinteke mee te vatten". De kans was schoon en binnen enkele oogenblikken zat ik tus schen de mannen in. Ruwe klanten, zonder eenig uiterlijk vertoon van beschaving of ma nieren, die maar één vraag op te lossen had den: ,hoe krijgen we vannacht de boter over „Gij wilt meedoen?" „Jawel". „Allé, Arie, den' gammer is voor oe". Dit werd gezegd door den fzoon van vrouw Kievits, den eenige vrije, want zijn drie broers zitten in het gevang voor smokkel- zaken. „Awel, dan gaon we over een uurke naor Loozen, Moet Simon riden?? „Vanzelf". „Gij zijt toch ginne bangert, hé, want dan koond' ge beter thüs bliwe. 't Moet rap gaon boter overlaoje en as de sodeju door- blaoze." Ik beloofde mijn best te doen en zoo gin gen lange Arie en ik om 7 uur op stap naar Loozen, een gehucht, 1 K.M. over de gTen- zen. Ik tippelde met Arie een paar minuten door Eindhoven, toen hij zei: „Allé, maat, gij moest maar wat achter me gaon leupe, aars 'emme ze door dat er wat ga beure, En we 'emme al stroppe ge- noeg'. Ik ging achter Arie loopen. Hèel kalm aan, als of het een Zondagsch wandelingetje was. Plotseling ging hij een groote garage binnen, ik wachtte verderop. Het duurde een minuut of vijf, daar kwam Arie aanrijden met een groote Minerva. „Vlug Het is kenmerkend, dat alles bij deze hee ren vlug moet. Ik begreep er niet veel van. Voor een afstandje van 30 K.M. hadden we 2 uren tijd, dus een slakkegangetje was ruim voldoende. Ik zei hem dit ook, waarop hij me vernietigend aankeek. „Wat deinkt ge, dat 'we regelrecht furt gaon? Neeje, we 'emme wel een 'oonderd K.M. te gaon, vor we op den' baan zijn, 't Is öons wark, om een spel leke te speule met alles wat politie of douane is. Die 'ouwe oons dag en nacht in de gaote, „Maar dan toch nog niet goed genoeg zeker". „Allé, wat, we 'ewwe in tijd van 2 wéke drie wagens kwijt geraokt, in beslag genome, 't is niet immes raok". We toerden kalm door Eindhoven. Straat in, straat uit, totdat we plotseling met groote snelheid naar Geldrop vlogen. „Witte, de spulle over de grens aole is makkelijk ,ziede. maar 'ier in Olland, dat is verrèkt zwaor. We 'emme maor één comman do, doorriden, altid en overal, Schieten doen ze niet gauw, wel as ge met eenen bult op den nak henen gaat, dan zijt ge gauw weg". Dat dit volmaakt waar is zult ge straks vernemen. Thans begon het „spelleke". Binnen een straal van 20 K.M. om Eindhoven hebben we elk dorp doorgevlogen, slechts nu en dan werd de tocht onderbroken door mijn maat, die in Heeze, Soerendonk, Dommelen en Waalre telephoneerde naar Eindhoven met 6teed hetzelfde bericht: „Alles veilig". Des avonds 10 uur arriveerden we aan den grens. Triptiek was in orde. Trouwens, alles wat in orde kan zijn, is in orde. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Immers, dat kan honderden guldens kosten aan materiaal, en inbeslag genomen partijen en tenslotte menschenlevens. Het laatste schijnt wel het minste te tellen, trouwens, menschenmate- riaal is er zat, veel te veel zelfs, en de open- fjevallen plaatsen worden dan ook onmiddel- ijk weer bezet. In Loozen aangekomen hielden we halt bij een handelaar in boter. U dacht misschien een stiekum kneipje, waar dat alles verhan deld wordt, doch zulks is geheel overbodig. In België mag de boter, mits gedekt door een geleide-biljet vrij vervoerd worden en deze geleide-biljetten zijn te allen tijde te krij gen. De belasting in België is betaald. Dit vormt geen beletsel voor den prijs. Het kost toch maar 5 frank per kilo, of wel één Hol- landsch kwartje. „Ah, de Lange, zijde gij 't. Wie is den die'e daor?" „In orde hoor, mijn gammer." „Hedde een nije?" „Jao, maor zeg maor, hoeveul hedde gij?" „Tachtig doozen jong". „We komme om 2 uren laoje, èh. „Da 's goeje." „Hou doe". „Hou doe". Ziedaar de dialoog tusschen twee mannen van 't vak. Woorden verspillen ze niet. Trou wens, indien men iederen dag komt, dan krij gen de klanten bekendheid en daar gaat het om. Als U of ik daar komen om boter, dan krijgt ge slechts een schouderophalen sn hoogsten een „rien monsieur". Wij hadden enkele uren den tijd. Ik liet het aan mijn maat over om dien tijd zoek te bren gen. Gaarne zou ik kennis maken met de zwoegers en de slaven van den. kleinen grenshandel. Ik besloot een poging in die richting te wagen. „Zeg, ken jij niet een paar menschen hier, die zoo die vrachten sjouwen met een paar doozen tegelijk?" „Da doen ze wel haast allemaole hier „Maar waar kan ik die menschen vinden" „Witte wat, ik zal oe brènge bi Toontje Olders, den 'ouwe. Daor kun'de bliven klap pen tot ik oe kom 'aolén eh Wij reden door het dorp. Oude, bouwval lige huisjes, armoede ten toon spreidend, vies en slordig. „Allèh, volk, is den Toon tüs?" „Zijde gij 't Arie, kom der maor in jungske". We stapten binnen. Een huis kon het niet genoemd worden, een stal ging beter. De plavuizen vloer was bedekt met een laag smeer, waar we haast over gleden. „Ik zal den Toon 'aole, wacht maor efkes Daar kwam Toon. Een groote forsch kerel, „klak" achter op het hoofd Een paar felle öogen vertelden, dat hij sterk en slim was. „Alleh, Arie, wat hedde ge? Motte mcin- schc 'ewwc?'' „Nei-je, jongeske, de deuz' hier mutte ge wa vertel le van de smokkelbeweging". Dit gin ggepaard met een knipoogje, zeker ten teeken dat het wel veilig was. En thans laat ik Toon aan 't woord. (Wordt vervolgd.) MEDEMBLIK Vliegenlast. In Medemblik heerschte de laatjte dagen een ware vliegenplaag. Het touw werk der schepen in de havens geleek wei kabels, zoo dik was het met vliegen bezet. Een en ander bezorgt veel over last. Verlaging van lasten. *De banne Hoogkarspel bepaalde de polderlasten op 18 per H.A. tegen 19 in 1934. Per 20 Juli j.1. is verplaatst de vak werkman van de P. T. T. de heer H. J. Dijk man van Aalsmeer naar Schagen. De stichting van de nieuwe Kleu terschool. Zooals algemeen bekend magen worden verondersteld, werd in de vergadering van- de afd. Langendijk van Volksonderwijs een voorstel aangenomen om pogingen in het werk te stellen tot de stichting van een kleu terschool. Een commissie werd dienovereen komstig benoemd. Nadat verschillende inlichtingen waren ge nomen, vergaderde de commissie en besloot naar aanleiding daarvan alles in het werk te stellen om tot stichting te komen. Van de gem. secretaris werden de lijsten ontvangen van de ouders wier kinderen voor het bezoe ken van de kleuterschool in aanmerking komen Voor zoover de gegevens, die thans bin nengekomen zijn een maatstaf kunnen vor men, bestaat er bijzonder veel animo voor bij de ouders De commissieleden die huisbezoek deden zijn althans zeer tevreden. In de ge meente Noordscharwoude werd een flink aantal toezeggingen ontvangen. Wij hopen en verwachten dat uit de an dere gemeenten een gelijke be'angstelling zal blijken te bestaan voor het krachtig initiatief van de afdeeling Langendijk van Volks onderwijs. Concert. Door de harmonie „Excelsior" alhier en het fanfarecorps „Kunst na Arbeid", beiden onder leiding van den heer Pranger werd Donderdagavond een concert gegeven in de muziektent achter de O. L. school. Het was een bijzonder mooie avond, prachtig zomer weer en een keur van nummers w.o. ook de te spelen nummers op het muziekconcours te Amsterdam op 4 en 11 Augustus a.s. waar beide vereenigingen aan zullen deelnemen. Een talrijk publiek woonde dit mooie con cert bij. De reddingsbrigade in actie. Zaterdagmiddag is de Egmondzeeër Red dingsbrigade in actie geweest. Het waren dit maal gelukkig geen argelooze badgasten, die gered moesten worden, maar uitstekende zwemmers, leden van de reddingsbrigade. Met voorbedachten rade waren zij te ver in zee gegaan, om zich te laten redden door hun medeleden, die zij op hun post wisten. Dank zij dit voorafgaand overleg mocht het ge lukken alle drenkelingen weder behouden op het droge te brengen. Maar de oefeningen hebben wel aangetoond, dat de brigade goed georganiseerd is en ook als het ernst is in staat zal blijken met succes op te treden. Wij hebben gezien hoe zij een drenkeling, die betrekkelijk dich bij het strand is, op een voudige wijze weet te redden door hei vor men van een z.g. ketting. Is de drenkeling te ver afgedreven, dan biedt het lijntoestel uit komst. Een der redders begeeft zich met een zwemvest, waaraan een lijn van 200 Min zee, terwijl de anderen de lijn vieren en we der inhalen, als de drenkeling bereikt is. Is ook met het lijntoestel niets meer te berei ken, dan wordt de brigadevlet in zee ge bracht. Ook hiermee werd een demonstratie gegeven, waaruit bleek, dat de brigade over uitstekende roeiers beschikt, die den drenke ling snel weten te bereiken. Zelfs werd ten slotte nog gedemonstreerd, hoe een drenke- 91. Toen de bezem bij den brand kwam bemerkte zij dat ze den agent verloren had. „Vreeaelijkriep ze uit. „Daar zal ik de gevangenis wel voor ingaan." Onmiddellijk liep ze naar Langelot om dezen het treurige nieuws te vertellen. 92. Ook Langelot wist geen raad en vertelde de geschiedenis aan Duimelot. Deze was woedend. „Al die narigheid hebben we aan jou te danken", riep die. „Door jou ongehoorzaamheid loopt grootmoeder nu -«i een rattenkop rond. Wat moeten we nu beginnen?"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1935 | | pagina 7