DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Het conflict Italië-Abessinië.
fiaqeliiksch Overzicht
DE KABINETSCRISIS.
No 177 Dit nummer bestaat uit twee bladen Directeur: C. KRAK.
Dinsdag 30 Juli 1935
137e Jaargang
Italië s deelneming te Genève nog steeds
onzeker; evenals de houding van Engeland.
De Italiaansche pers oefent
critiek uit.
PERSSTEMMEN.
1Vai vandaag de
aandacht trekt,,.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMS. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3320, redactie 3330.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Nog steeds is et onzeker of Italië verte
gen woordigd zal zijn bij de zitting van den
Volkenbond op Woensdag a s., zegt de cor
respondent van het Hbid. te Rome. De re-
veering heeft haar besluit dienaangaande,
indien dit reeds genomen mocht zijn (wat
wei waarschijnlijk is), nog niet bekend ge
maakt en zal daarmede wel tot het laatste
ogenblik wachten. Men is te Rome in welin
gelichte kringen evenwel van meening, dat
Italië zijn afgevaardigden naar Genève zal
sturen, doch met bet voorbehoud, dat, zoo
dra de besprekingen een breede. terrein gaan
bestrijken dar. Italië gewenseht acht, deze
vertegenwoordigers zich zullen terugtrekken
De twee telegrammen, die de Italiaansche
regeering dezer dagen aan het Volkenbonds
secretariaat heeft verzonden, bewijzen dit
duidelijk, en bovendien is alles wat de pers
in dit verband meldt voor geen tweeërlei uit
leg vatbaar.
In Rome is het nog ste .ds onbekend of
Engeland, of eventueel een ander land, het
initiatief zal nemen om aan het verzoek yan
Abessinië tegemoet te komen en de geheele
verhouding usschen de beide landen tot on
derwerp van de bespreking te maken.
Zou dit gebeuren dan dreigt Italië Genève
den rug toe te keeren.
Of die bedreig ng ook ten uitvoer zal ko
men, is echter nog een andere zaak!
Daar nog steeds niet is bekend gemaakt
welke houding de Engelsche afgevaardigden
zullen aannemen, is men hier eenigszins on
gerust. Men mag dar. al niet veel waarde
hechten aan Genève, toch zou een veroordee
ling, in welken voim dan ook, van het Ita
liaansche optreden zeer pijnlijk gevonden
worden. En juist ciaar men niet geheel zekei
is, dat de besprekingcr werkelijk het beper
kende karakter zulle j dragen dat men hier
graag zou hebben, is de geheele pers een
stemmig in haar beweringen, dat de zitting
van 31 Juli stellig en zeker zich alleen zal
bezighouden met d« pog-ng om een vijfden
arbiter te benoemen, en dat de geheele zit
ting slecht een dag zal duren.
Uit die al te posit;eve verzekeringen ge
voelt men de vrees zoo men zulk een sterk
woord gebruiken mag, dat Engeland zou
kunnen denken: Beter een Volkenbond zon
der Itaijë, dan eer. Volkenbond, die ook het
laatste restje van gezag zou inboeten
Besprekingen, die alleen over Wal-Wal
zouden handelen, zouden immers weinig te
beteekenen hebben, daar Wal-Wal niets an
ders is dan een klein onderdeel van de ge
heele kwestie tusschen Abessinië en Italië.
Van belang is een artikel in de „Corriere
della Sera", waarin het 'aatste telegram van
den Negus aan den Volkenbond wordt becri-
tiseerd.
De inhoud van dat telegram zou met de
waarheid in strijd zijn, in zoover dat, aldus
het blad, het niet de Italiaansche regeering
zou geweest zijn, die eenige beperking had
opgelegd aan de arbitragecommissie te
Scheveningen, doch dat dit gebeurd is door
den Volkenbond. De Italiaansche afgevaar
digde te Scheveningen zou niet anders heb
ben gedaan dan letterlijk het besluit 'nter-
Preteeren, zooals dat door den Volkenbond
10 zijn zitting van 25 Mei genomen was.
Dat Volkenbondsbesluit hield in, dat de
arbitrage-commissie niet competent zou zijn
te beoordeelen of Wal Wal al dan niet
Italiaansch gebied is.
Dit is inderdaad juist, doch men zal zich
herinneren, dat de Volkenbond deze beper-
*'ng der bevoegdheden van de arbitrage
commissie eerst heeft gesanctioneerd, nadat
de Italiaansche regeering duidelijk te ver
baan had gegeven, dat dit voor de eenige
voorwaarde was waarop zij bereid was tot
arbitrage over te gaan.
Verder merkt de „Corriere" op, dat in het
te'egram van den Negus belangrijker dan
datgene wat er staat, datgene is, wat er in
verzwegen wordt.
Dat telegram handelt namelijk uitsluitend
°ver de arbitragecommissie, terwijl het toch
Wel zeker is dat Abessinië niets zal nalaten
om te maken, dat in Genevé de geheele ver
houding tusschen Italië en Abessinië bespro
ken wordt. Juist om daartoe te komen heelt
Abessinië reeds verscheidene nota's aan Ge-
gericht, waarin op art. 15 van het V ot-
kenbondspact een beroep gedaan wordt.
Men mag dus niet aannemen, dat thans
Plotseling Addis Abeba van meening zou
zijn veranderd en zonder meer er mede ac
toord zou gaan dat de besprekingen zich
zouden beperken tot het Wal-Wal incident.
Wat de Italiaansche pers zegt.
Een A.N P -telegram uit Rome meldt, dat
aan den vooravond van de zitting van den
Volkenbondsraad de Italiaansche bladen nog
maals het probleem van het levensrecht en
machtsrecht van ieder beschaafd volk stellen
tegenover de beweerde rechten en het
prestige van den Volkenbond.
Teneinde de interventie van den Volken
bond op te leggen en te legitimeeren, aldus
de Giornale d'Italia, spreekt men over de ge
lijkheid van rechten en plichten tusschen alle
volkeren. Maar deze gelijkheid moet eerst
tegenover de geschiedenis en de rechtvaar
digheid bestaan. Het blad ontkent, dat men
Italië en Abessinie op hetzelfde niveau kan
stellen. Abessinie is een land der slavernij,
dat gebieden doorrazzias ontvolkt en niet in
staat is zich zelf te regeeren, terwijl het
roof verkiest boven productief werk en geen
vruchtbaarheid kan geven aan de toch zeer
rijke gronden, noch de moreele waardigheid
van zijn verschillende volken op peil weet te
houden. Italië daarentegen is een oude natie
met een roemrijke beschaving, die thans zijn
moeraslanden weet te ontginnen en bevolken,
die van den arbeid de moreele wetten en de
basis van het politieke recht in haar staat
heeft gemaakt. Italië is in staat geweest in
zijn Oost-Afrikaansche koloniën vreedzame
dorpen te stichten ten behoeve van de slaven,
die uit Abessinie wisten te ontvluchten en
wien men stukken land geschonken heeft.
Zoolang beschaving en eer der volken waar
de zullen hebben en zich onderscheiden van
barbarij zal men nooit een zoodanige gelijk
heid van rechten kunnen inroepen. Overi
gens, wanneer er tusschen Italië en de tegen
woordige groote imperia een pariteit de jure
bestaat, dan toch nog niet de facto Zonder
nog rekening te houden met de enorme aan
winsten in koloniale gebieden, te Versailles
verkregen door Engeland, België e.a. terwijl
Italië bijna niets kreeg, is Engeland in zijn
nationaal gebied met een bevolking, die
slechts weinig meer is dan de Italiaansche,
rijk aan kolen en ijzer, terwijl het ongeveer
IV, millioen K M. 2 koloniën heeft met 62
millioen inwoners.
Frankrijk eveneens rijk aan kolen, ijzer en
potasch terwijl het een bevolking heeft, die
geringer in aantal is dan de Italiaansche,
maar toe een koloniaal gebied bezit van on
geveer 12 millioen K.M-2. Italië bezit daar
tegenover, arm aan grondstoffen zijnde en
met een moeilijk bergachtig nationaal gebied,
slechts 2.472.537 K M.2 koloniaal gebied,
voor het grootste gedeelte woestijnachtig en
met slechts 2V, millioen inwoners. Boven
dien oefent Engeland door zijn dominions de
controle uit over 't uitgestrektste deel van de
wereld en sluit het zijn deuren voor immi
gratie van vreemdelingen en voor den handel
van andere landen. Het gaat er om, aldus het
blad, of Engeland de beheersching wil over
de geheele wereld en ook nog alle vrije ge
bieden wil reserveeren door middel van in
terventie van den Volkenbond. Geen enkel
groot volk kan op het oogenblik de rechten
van Italië verwerpen, zonder tegelijkertijd
de moreele en onwettige basis van eigen
macht te vernietigen en zonder zich te ont
wapenen tegenover iedere eisch tot herzie
ning. Er kunnen in de geschiedenis der vol
keren niet twee verschillende tijden en twee
verschillende rnoralen bestaan, gescheiden
door hetniet-definitieve feit, geheeten Volken
bond. De Volkenbond mag er geen aan
spraak op maken de volkeren te kristalli-
seeren, die op weg zijn hun posities te ver
sterken. Wanneer dit zou geschieden, zou
de Volkenbond een vijandig instrument wor
den tegen de natuur en de historie. Dat is het
waarachtige probleem van den Volkenbond
en niet de toepassing van het een of andere
artikel van het pact, dat werd aangeroepen
door den negus.
Niet zooveel dooden bij Walkait.
Het bericht in de Engelsche bladen inzake
de schermutseling tusschen Italianen en
Abessiniërs te Walkait wordt niet ontkend.
In bevoegde kringen gelooft men echter, dat
het aantal dooden overdreven is.
De bijzondere correspondent van de „Ti
mes" in de Abessinische hoofdstad meldt
d.d. 28 Juli, dat dien morgen plotseling
ruim 7000 man troepen uit de districten
Kullo en Wallamo, onder bevel van den
gouverneur van het eerste district, die geze
ten was op een ezel, welke een prachtig met
goud en zilver versierd zadel droeg, de stad
binnen trokken. Zij paradeerden voor den
keizer. De soldaten waren bewapend met ge
weren, de meeste echter van oud model.
Slechts enkelen waren voorzien van meer
moderne wapenen. De onder-commandanten
droegen lansen en hadden mantels om van
leeuwenhuiden. Het geheel was natuurlijk
zeer decoratief. In de hoofdstad werden de
meeste soldaten voorzien van khaki-unifor-
men, een betere wapenrusting, en betere am
munitie. Het einddoel van hun ijlmarschen,
dat zij over 17 dagen denken te bereiken, is
Dabat, in het noorden van het district Gon-
dar. De spoed waarmede gemarcheerd wordt
en het feit, dat de troepen van het zuiden
naar het noorden worden gedirigeerd, ter
wijl spoedig anderen zullen volgen, toont
aan, waar de Ethiopische leiders het groot
ste gevaar gelegen achten. In strijd met de
Etiopische gewoonte was de bagagetrein een
dagmarsch vooruit gezonden.
De correspondent meldt verder tenslotte
o.a. dat volgens de laatste Etiopische rap
porten de Italianen troepen en materiaal per
vrachtauto's naar het gebied van de Skebeli
rivier dirigeeren.
Fransche versterkingen te Djiboeti.
Met het oog op het Italiaansch—Abessi-
nisch conflict hebben de Fransche autoritei
ten voorzorgsmaatregelen genomen te Dzji-
boeti, de haven van Fransch-Somaliland, die
door den eenigen spoorweg Addis Abeba, is
verbonden. De inlandsche bevolking heeft
reeds bij tal van gelegenheden uiting gege
ven aan haar syntpathie met de door Italië
bedreigde Abessiniërs, zoodat in geval van
oorlog met Italië moeilijkheden worden ge
vreesd.
Fransche oorlogsschepen hebben vier lich
te kanonnen, munitie en een hoeveelheid
prikkeldraad aangevoerd Waarschijnlijk zal
het kleine garnizoen in Somaliland worden
verstrekt met Senegaleezen.
DR. COLIJN IN CONFERENTIE.
De formateur dr. Colijn heeft
hedenochtend vóór den aanvang
van den gewonen ministerraad die
ditmaal om 11 uur een aanvang
nam, een langdurig onderhoud ge
had met mr. Goseling, voorzitter
van de R.K. Staatspartij en onder
voorzitter van de R.K. Tweede Ka
merfractie. Ook hedenochtend was
de publieke belangstelling op het
plein weer zeer groot. Een groote
menschenmenigte wachtte op ien af
loop der besprekingen in de hoop
iets naders te vernemen.
ZULLEN DE MINISTERS DECKERS
EN VAN SCHAIK HEENGAAN?
Er schijnt een zeer redelijke kans te be
staan, zegt de parlementaire redacteur van
de Telg., dat dr. Colijn er in zal slagen, het
gestrande regeeringsschip vlot te brengen,
al zal men goed doen, zich niet te vroeg te
verheugen over gunstig schijnende vooruit
zichten.
Maandagmiddag van half vier tot ruim haif
zes heeft de minister-president met de andere
bewindslieden geconfereerd en met hen be
sproken de mogelijkheden, welke het onder
houd, dat hij des morgens met prof. Aalber-
se had gehad, kon openen.
Maandagavond heeft dr. Colijn te zijnen
huize met den minister van financiën, mr. P.
J. Oud, een nadere, waarschijnlijk meer
financieel-technische bespreking gehad. Dins
dagochtend zal er bij de alsdan te houden
gewonen ministerraad nog wel aanleiding
zijn en gelegenheid om zoo noociig de ge-
dachtenwisseling van hedenmiddag voort te
zetten.
In politieke kringen is men ten opzichte
van de kans van slagen van de krachtige
poging van dr. Colijn om land en volk, in
dien maar even mogelijk, voor de kwade
kansen van een monetair avontuur te bewa
ren, thans optimistisch gestemd.
Alleen vraagt men zich hier en daar af, of
het feit, dat H.M. de koningin gistermorgen
aan dr. Colijn niet verzocht heeft, op de ont
slagaanvrage van het kabinet terug te ko
men, doch hem opdracht heeft verleend tot
vorming van een extra-parlementair kabinet
van breede samenstelling, wellicht wijst op
de mogelijkheid van een reconstructie van
het kabinet. In dit verband denkt men dan
aan een eventueel uittreden van met name
de ministers Deckers en Van Schaik.
Onze indruk is echter, dat het toch zeker
voorbarig is zich hieromtrent reeds nu aan
concrete bespiegelingen te wagen, nog daar
gelaten dat voor het oogenblik niet kan
worden' ingezien, op welke wijze dr. Colijn
wanneer de band met de R.K. fractie niet
verzwakt zal worden, in beider vervanging
zou moeten voorzien.
Hoofdzaak is en zoo heeft blijkbaar
ook de beurs de situatie gister geïnterpre
teerd dat dr. Colijn wellicht, gesteund
door het vertrouwen van H.M. de koningin
en van een zeer groot deel van het land
èn van het buitenland de leiding van de
regeering zal behouden.
Om meer dan één reden ware het te wen
schen, dat dr Colijn en prof. Aalberse, twee
i^annen van meer dan gewoon formaat, in
het algemeen belang, dat beiden bijzonder
lijk ter harte g;aat, het eens kunnen worden
over een zakelijke basis van samenwerking
voor regeering en R.K. fractie.
NU COLIJN KABINETS
FORMATEUR IS.
De Maasbode (r.k.) zegt:
In dit stadium van de kabinetscrisis, is de
opdracht verrassend. Uit deze opdracht
blijkt, dat ons vermoeden, dat in eerste
instantie de onmogelijkheid gebleken was
van de vorming van een parlementair kabi
net, welk-ook, juist is.
Van de twee beperkingen, die de opdracht
aan prof. Aalberse inhield: „parlementair"
en „op de breedst mogelijke basis" is de eer
ste vervallen, aan de tweede echter wordt
vastgehouden. Dat wijst nu wel zoo uitdruk
kelijk mogelijk in de richting van opneming
van de sociaal-democraten in de combinatie.
Ongetwijfeld is daartoe door dr. Colijn zelf
eenigermate de weg gebaand door zijn tege
moetkoming aan de niet-ongegronde bezwa
ren, door den heer Albarda naar voren ge
bracht in verband met het capitulantenstel-
sel. De persoon vai den formateur zal ook
de anti-revolutionnairen makkelijker doen
heenstappen over hun bezwaren tegen sa
mengaan met de S.D.A.P.
Toch lijkt ons, gaat „De Maasbode"
verder, de opdracht aan dr. Colijn zeer moei
lijk.
De persoon van den formateur stelt aan
de katholieke fractie wel zeer zware eischen
van zelfoverwinning. Alleen de zekerheid,
dat een hervormd kabinet-Colijn niet in allen
deele de politiek van het demissionnair kabi
net zal voortzetter., zal het den katholieken
mogelijk maken hun medewerking te verke
nen. Een tegemoetkomende houding ten op
zichte van de katholieke fractie èn bij het for-
muleeren van het program èn bij de keuze
van zijn medewerkers mag dan ook van dr.
Colijn worden verwacht nu hij bereid bleek
de opdracht in beraad te nemen. Anders
ware dit beraad slechts noodelooze stagnatie
Toch dringen de omstandigheden onver
mijdelijk de klemmende vraag naar voren, of
deze opdracht niet slagen moet.
De sociaal-democratische Kamerfractie
heeft, naar de Maasbode mededeelt, besloten
zich hardnekkig tegen een terugkeer van
minister Colijn te verzetten, daar zij in zulk
een terugkeer slechts winst kan zien voor de
communistische en fascistische groepen.
Het Algemeen Handelsblad
(lib.) schrijft:
Logisch is het, dat, nu prof. Aalberse niet
in staat is gebleken om de koninklijke op
dracht te vervullen, opnieuw een opdracht is
verstrekt aan den staatsman die in 1933 de
grondslagen voor breede samenwerking w e 1
wist te leggen.
Nu de katholieke poging om een regeering
te vormen is mislukt, komt het ons volkomen
gerechtvaardigd voor, dat aan den leider
der andere partij uit het conflict, de demis-
sionnaire regeering. opdracht wordt gegeven
om een nieuwe poging te ondernemen. Het
ware voor de Kroon ook mogelijk geweest
daartoe eenvoudig de ontslag-aanvrage te
weigeren. Maar de thans gekozen weg lijkt
ons in ieder opzicht beter. De figuur wordt
nu zuiverder, inderdaad is door het conflict
en door de mislukking van prof. Aalberse's
poging een nieuwe toestand geschapen voor
de beide partijen. Een formeel nieuw ka
binet-Colijn zou voor een Tweede Kamer
kunnen treden waar de jongste ervaring aan
allen iets kan hebben geleerd, en waar de
aan te nemen houdingen daardoor in toena
derenden zin zouden kunnen worden beïn
vloed.
Die toenadering zal noodzakelijk zijn om
de regeeringsmachine weer behoorlijk op
gang te helpen. Tenzij' er zou worden aange
stuurd op Kamerontbinding, die echter naar
onze overtuiging de verwarring slechts zou
doen toenemen, en die een lange periode van
onzekerheid zou beteekenen, welke ook voor
de positie van onze munt uiterst nadeelig
zou kunnen worden.
Het blad zegt voorts, dat de katholieken
dc nieuwe taak van dr. Colijn in ruime mate
kunnen blokkeeren.
Zullen zij de verantwoordelijkheid op zich
durven laden, na al hetgeen vooraf gegaan
is? Zullen zij zich willens en wetens ont
trekken aan de breede nationale samenwer
king, zooals die in de afgeloopen twee jaren
zij het dan natuurlijk niet zonder ver
klaarbare moeilijkheden, zooals die in elke
vrije samenwerking van gelijkwaardige
partners in crisis-omstandigheden zullen
voorkomen mogelijk is gebleken? Zullen
zij blijven mokken nu zij bewezen hebben,
dat de tijd er nog niet rijp voor is om de
leiding in eigen handen te nemen? Of zul
len zij hun loyale medewerking (die natuur
lijk ciitiek kan inhouden) willen verleenen
aan een nieuwe regeering-Colijn, d.w.z. on
der den leider van wien de katholieke
„Maasbode" nog dezer dagen schreef:
„Toch erkennen wij gaarne, dat de weten
schap dat het roer rustte in de ongetwijfeld
sterke, rustige en ervaren hand van dezen
man, verre boven de gewone maat, van in
zicht in de internationale economische ver
houdingen van breede visie ondanks zijn
Het conflict Italië-Abessinië. (Dag.
Overzicht).
Groote boerenbetooging in Dene
marken; een delegatie bij den ko
ning. (Buitenland).
Ook anti-semitische betoogingen
te Dantzig. (Buitenland).
Treinbootsing in Spanje; zes ern
stig, 100 licht gewonden. (Buiten
land).
Hollandsche krankzinnige in Bel
gië vermoord? (Buitenland).
Te Diemen auto met vijf personen
te water; allen gered. (Binnenland)*
Nieuwe arrestaties te Oss. (Bin
nenland).
Ernstige auto-ongelukken. (Bin
nenland).
Aanbesteding van 34 boerderijen
in den Wieringermeerpolder. (Stad).
(Zie verder eventueel laatste
berichten.)
vastzitten aan denkrichtingen en toestanden
van een voorbij verleden van diep chris
telijke overtuiging bovenal, ons een gevoel
van gerustheid gaf, dat wij zeer noode mis
sen".
De katholieke fractie heeft in de afgeloo
pen week getoond wat zij niet kan. Het
staat aan haar thans om te tonen wat zij wel
kan. Het gaat daarbij om veel meer dan
„vóór of tegen een volwaardigen gulden".
Er zijn, besluit het blad, veel diepere waar
den bij betrokken: de zelf-dicipline van een
vrij volk, dat zich in vrijheid moet kunnen
regeeren, ook wanneer het den wind tegen
heeft.
Het Volk (S.D A P.) begrijpt, dat de soc.
dem. ook in een regeeringscombinatie niet
de wet kunnen stellen.
Wanneer, zegt het blad, men ons nochtans
bereid zou vinden, de schouders te zetten on
der een kabinet van economische wederop
bouw, dan is het, omdat wij er van door
drongen zijn, dat de plicht op ons rust om
ook aan de eerste pogingen in deze richting
al gaan die dan niet zoo ver als wij zelf
nuttig en wenschelijk achten onzen steun
niet te onthouden.
Wij hechten er aan, dit duidelijk te zeggen,
verklaart het blad, omdat wij hier en daar
reeds klanken beluisterden, als zoude het ons
met onze principieele bereidheid om een
nieuwen regeeringskoers, gericht op het voe
ren van een constructieve welvaartspolitiek,
te steunen, geen ernst zijn.
De Nederlander (c. h.) is over de
katholieken niet tevreden.
Het gebeurde, zegt het blad, bij de po
ging tot kabinetsformatie van prof. Aalber
se heeft de verantwoordelijkheid, die de r.k.
op zich namen, toen zij bij monde van prof.
Aalberse verklaarden, niet voor een motie
van vertrouwen te zullen stemmen, wel zeer
geaccentueerd.
Want dezen gang van zaken hadden zij
kunnen voorzien. Dat zij niet bereid waren
te zamen met de S. D. A. P. in zee te gaan
wisten zij natuurlijk. En evenzeer konden
zij van te voren weten, dat een poging tot
vorming van een parlementair kabinet op de
breedst mogelijke basis geen kans van sla
gen zou bieden.
In deze omstandigheden hadden de r.k.
het niet tot een conflict mogen laten komen
Men weet, dat naar onze meenig de schuld
van het conflict niet uitsluitend bij de r.k.
ligt. Maar al heeft het kabiniet verkeerd
gehandeld door op de wijze waarop het dat
thans gedaan heeft, de vertrouwenskwestie
te stellen en niet een uitspraak van de Ka
mer af te wachten, de r.k. hebben evenzeer
verkeerd gedaan toen dit eenmaal geschied
was, de zaak op de spits te drijven. Dit had
den zij alleen mogen doen, wanneer zij in
staat en bereid waren geweest de regeerings-
verantwoordelijkheid over te nemen en het
komt ons voor, dat de wijze waarop prof.
Aalberse bij zijn poging tot kabinetsvorming
te werk is gegaan, bewijst, dat te voren reeds
vaststond, dat zij dit niet waren. Want
meer dan de gelegenheid tot vorming van
een parlementair kabinet mochten zij, dunkt
ons, niet verwachten.
Hoewel het zeker niet gewenseht is, dat
bij elke kabinetscrisis weer geconstateerd
moet worden, dat een palementair kabinet
niet mogelijk is, is er, naar het ons voor
komt, zegt „De Nederlander", toch
geen reden om dit al te tragisch te nemen.
De politieke verhoudingen zijn er nu een
maal naar en ook zonder zuiver parlemen
taire kabinetten is een niet al te onbevredi
gende functionneering van het huidige re-
geeringsstelsel mogelijk.
De N. Rott. Crt. (lib.) is ditmaal heel
kort.
Het is, zegt het blad een zeer moeilijke, on
dankbare taak welker mogelijkheid de denis-
